Γάζα: Ο ατελείωτος πόλεμος παράγει ατελείωτες φρικαλεότητες
«Ένα βίντεο δείχνει μια σειρά ανθρώπων βυθισμένων στην άμμο, στη μέση των ερειπίων. γυμνοί άνδρες με τα χέρια υψωμένα, περικυκλωμένοι από ισραηλινά τανκς, ταπεινωμένοι, καθώς είναι πιθανό ότι ένα ανθρώπινο ον μπορεί να ταπεινωθεί», σημείωσε ο Gideon Levy.
Στα γραπτά του, η Haaretz πρόσθεσε ένα φλογερό κύριο άρθρο ενάντια στις επιθέσεις σε νοσοκομεία της Λωρίδας, που στοχοποιήθηκαν από την αρχή του πολέμου. «Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 1.057 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν σκοτωθεί από την αρχή του πολέμου στη Γάζα. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει λόγω του μεγάλου αριθμού θυμάτων, της καταστροφής νοσοκομείων από τον στρατό και της έλλειψης φαρμάκων, κλινών και προσωπικού».
Μόνο μία από τις πολλές φρικαλεότητες που λαμβάνουν χώρα στη Λωρίδα, όπου ακόμη και οι εργαζόμενοι στον ανθρωπιστικό τομέα και η βοήθεια γίνονται στόχος ισραηλινών πυρών, σύμφωνα με τις καταγγελίες του ΟΗΕ, ο οποίος μέχρι στιγμής μόλις και μετά βίας κατάφερε να ανακουφίσει τον εξαντλημένο παλαιστινιακό πληθυσμό και τώρα ανησυχεί για την πιθανότητα να σταματήσει ακόμη και αυτή η εναπομένουσα βοήθεια λόγω της αδυναμίας αντιμετώπισης της αντίθεσης που δημιούργησαν οι ισραηλινές δυνάμεις. Ενώ τα παιδιά συνεχίζουν να πεθαίνουν, όταν ξεφεύγουν από τις βόμβες, από κακουχίες και παγετό (BBC).
Φρικαλεότητες που είναι πλέον καθημερινές, που έχουν διαιωνιστεί εδώ και αρκετό καιρό και που ο κόσμος αγωνίζεται τώρα να καταγγείλει, σαν να είχε συνηθίσει σε τέτοια βαρβαρότητα. Επιπλέον, οι πιεστικές ειδήσεις αλλού, από τις επιθέσεις στη Γερμανία και την Αμερική μέχρι την πτώση του Άσαντ, από τη νέα ουκρανική αντεπίθεση σε άλλα πράγματα, αποσπούν την προσοχή από αυτό που παραμένει το επίκεντρο της παγκόσμιας κρίσης, από την οποία εξαρτάται μεγάλο μέρος του εγγύς μέλλοντος του κόσμου.
Μεσσιανισμός και Αυτοκρατορία
Στην πραγματικότητα, σαν να μην έφτανε αυτό, ο πόλεμος στη Γάζα, ή μάλλον η καταστροφή της Γάζας, έχει μετατραπεί σε κάτι άλλο και ακόμη πιο επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη. Γιατί δεν είναι πλέον μόνο ο μεσσιανισμός που κινεί την ισραηλινή πολεμική μηχανή, αλλά και κάτι άλλο.
Αν από την αρχή οι μεσσιανικές παρορμήσεις ήταν η κινητήρια δύναμη της εισβολής στη Γάζα και των ανανεωμένων επιθέσεων κατά της Δυτικής Όχθης, μετατρέποντας μια επιχείρηση με στόχο την εξάλειψη της Χαμάς σε έναν πόλεμο κατάκτησης της Λωρίδας (Haaretz), αυτό που συμβαίνει γύρω από το Ισραήλ δείχνει μια ευρύτερη ώθηση, η οποία είναι συνυφασμένη με αυτή την ώθηση και την επανεκκινεί.
Η Dalia Scheindlin γράφει γι' αυτό στην Haaretz σε ένα άρθρο με τίτλο: «Χτίζει πραγματικά το Ισραήλ μια αυτοκρατορία στη Μέση Ανατολή;». Έτσι, στον υπότιτλο: «Καθώς οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις ετοιμάζονται να παραμείνουν επ' αόριστον στα συριακά Υψίπεδα του Γκολάν και οι έποικοι περιμένουν στην ουρά για να εισέλθουν στη Γάζα και τον Λίβανο, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να απορρίψουμε τη συζήτηση για την οικοδόμηση μιας ισραηλινής αυτοκρατορίας».
Αυτή είναι η αρχή του άρθρου: «Στις αρχές του 2024, ένας Άραβας συνάδελφος [...] ρώτησε τι στο διάολο προσπαθούσε να κάνει το Ισραήλ. Το Ισραήλ φαινόταν να συμπεριφέρεται σαν την επεκτεινόμενη μουσουλμανική αυτοκρατορία του πρώιμου Μεσαίωνα, είπε ανήσυχος ο συνάδελφός του, έτοιμος να κατακτήσει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
«Φαινόταν σαν μια παρανοϊκή ή τουλάχιστον πολύ υπερβολική άποψη για το Ισραήλ, που προσδιορίζεται ως ένας κακός επεκτατικός επιτιθέμενος. Είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα ήταν ήδη πέρα από βάναυσος στις αρχές του 2024 και ήλπιζα διακαώς για κατάπαυση του πυρός πολύ πριν από τότε. Και ήδη στα τέλη Ιανουαρίου ήταν σαφές ότι ριζοσπαστικά στοιχεία του κυβερνώντος συνασπισμού είχαν τρελά οράματα για την κατοχή της Γάζας».
Ωστόσο, το Ισραήλ δεν είχε κανένα πραγματικό σχέδιο για την κατάκτηση εδαφών άλλων χωρών. Πρώτον, οι Παλαιστίνιοι έχουν μόνο την ατυχία να γεννηθούν σε γη που οι Εβραίοι πιστεύουν ότι τους εμπιστεύτηκε η Βίβλος. Με συναίνεση και λόγω της Realpolitik του εικοστού αιώνα, οι διάφορες ψυχές του Σιωνισμού έχουν περιορίσει ακόμη και τη μαξιμαλιστική τους αξίωση στην ιστορική βρετανική εντολή της Δυτικής Όχθης.
Αλλά την εισβολή στη Γάζα ακολούθησε ο πόλεμος στο Λίβανο με τις πιέσεις να καταλάβουν τις νότιες περιοχές (η ανακοίνωση της ισραηλινής απόσυρσης δεν διαλύει τις αμφιβολίες σχετικά με τον προσωρινό χαρακτήρα αυτής της απόσυρσης). τότε η εισβολή στη Συρία, όχι μόνο η κατάκτηση των υψωμάτων του Γκολάν, τα οποία το Τελ Αβίβ δικαιολόγησε με αμυντικούς λόγους, αλλά και ενός «φράγματος κλειδιού στη νότια περιοχή της Quneitra», χάρη στο οποίο ανέλαβε τον έλεγχο σημαντικών υδάτινων πόρων της γειτονικής χώρας (The Cradle).
Μετά τη Συρία, την Αίγυπτο;
Αναφερόμενος σε αυτόν τον επεκτατισμό, ο Scheindlin σημειώνει πώς, παράλληλα, η ισραηλινή δικαιοσύνη κινείται εναντίον του ισραηλινού πρωθυπουργού. Θα ήταν εύκολο να απορρίψουμε μια τέτοια διαδικασία ως θέαμα, γράφει, αλλά απέχει πολύ από αυτό: όσο αδύναμη κι αν είναι, ο Νετανιάχου έπρεπε να υποκύψει «στην εξουσία του μοναδικού θεσμού στο Ισραήλ [και σήμερα στον κόσμο] ικανός να το περιορίσει: το δικαστικό σώμα εξακολουθεί να είναι ανεξάρτητο».
Πιο σημαντικό είναι το συμπέρασμα του Scheindlin: «Αυτή δεν είναι μια ισότιμη μάχη μεταξύ των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και της δημοκρατίας που αγωνίζονται για την ψυχή του Ισραήλ. Αν η δημοκρατία κερδίσει τη μάχη, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι κατακτητής και να κερδίζει τον πόλεμο. Πρόκειται για ασύμμετρη σύγκρουση· Αν το Ισραήλ δεν αλλάξει πορεία γρήγορα, η ασθενέστερη πλευρά θα χάσει».
Αυτή η επεκτατική κίνηση δεν περιορίζεται στην κατάκτηση περιοχών που συνορεύουν με το Ισραήλ, αλλά στο να γίνει το Τελ Αβίβ η κυριαρχία ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, ένα σχέδιο του οποίου η κατάρρευση της Συρίας του Άσαντ ήταν μια επιφανειακή στιγμή.
Η επιτάχυνση για την έναρξη ενός πολέμου εναντίον της Τεχεράνης δεν ξεφεύγει, αλλά και η ώθηση κάτω από το ραντάρ, σε συνδυασμό με άλλα έθνη (τα συνηθισμένα), να προκαλέσει αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο, που θεωρείται περιφερειακός ανταγωνιστής.
Αυτό μπορεί να συναχθεί από ένα άρθρο του Nagham Zbeedat στην Haaretz, στο οποίο σημειώνει ότι «ένα κύμα αναταραχής επικρατεί στο διαδίκτυο, ενώ το hashtag "Είναι η σειρά σου, δικτάτορα", που στοχεύει στον Αιγύπτιο πρόεδρο Abdel Fattah al-Sissi, ερημώνει τα αραβικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης», προκαλώντας εντάσεις και φόβους στο Κάιρο.
Όχι μόνο αυτό, το Ισραήλ βοηθά τη Σομαλιλάνδη να αποκτήσει ανεξαρτησία από τη Σομαλία, από την οποία έχει γίνει εδώ και καιρό αυτόνομη, και επίσημη αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα για να μπορέσει να εγκαταστήσει εκεί μια ναυτική βάση και έτσι να ελέγξει τον Κόλπο του Άντεν, στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου διέρχεται το 12% του παγκόσμιου εμπορίου. Δεν αρκεί ο Bibi να είναι βασιλιάς, θέλει να γίνει αυτοκράτορας, ένα έργο που προφανώς προκαλεί συναίνεση και προσελκύει χορηγούς που αυξάνουν τη δύναμή του.
https://www.lantidiplomatico.it/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου