ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2022

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ!!!!

 




Η Πρωτοχρονιά, πέρασμα στο νέο χρόνο, είναι φυσικό να συνδέεται με συνήθειες που εξασφαλίζουν το καλό και την αποφυγή ενεργειών που μπορεί να σημαίνουν κακό για το χρόνο που έρχεται. Τέτοια περάσματα είναι πολλά στη ζωή των ατόμων και των κοινωνιών και γι αυτό η έννοια του ποδαρικού είναι πολύ σημαντική για την λαϊκή πρωτοχρονιά.

     Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς επιδιώκουν την ευετηρία.  Κυριαρχεί η αντίληψη της νουμηνίας, ότι δηλαδή κάθε τι που γίνεται στην αρχή μιας περιόδου έχει επανάληψη και επίδραση σε όλη τη διάρκειά της.  Για παράδειγμα, το ποδαρικό δηλαδή η συνάντηση ή υποδοχή του προσώπου που θα μπει πρώτο στο σπίτι και θα τους φέρει καλοτυχία.  Χρησιμοποιούν επίσης το «αμίλητο» νερό, νερό που παλαιότερα έπαιρναν από την πηγή με απόλυτη σιωπή και μ’ αυτό έπλεναν το πρόσωπό τους και ράντιζαν τους χώρους, με την ενδόμυχη ευχή «όπως τρέχει το νερό, έτσι να τρέχουν και τα καλά στο σπίτι». Επίσης, κρεμούσαν στην πόρτα του του σπιτιού αγριοκρεμμύδα (ασκελετούρα στην Κρήτη, σκιλλοκρέμμυδο, μπότσικας αλλού), που είναι βολβοί μεγάλης αντοχής.

     Η συνήθεια της πρόγνωσης του μέλλοντος στην αρχή του νέου έτους αντικατοπτρίζεται στο κυνήγι της τύχης με το χαρτοπαίγνιο αλλά και την τοποθέτηση φύλλων ελιάς στο τζάκι ή κόκκων σιταριού στη στάχτη, προκειμένου να διαπιστώσουν πώς θα πάει η υγεία κατά τη διάρκεια του χρόνου που έρχεται.

Η βασιλόπιτα 

Tο έθιμο της βασιλόπιτας υπάρχει σε όλο τον ελληνικό χώρο. Οι εορταστικοί άρτοι (ευετηρική προσφορά ή απαρχή) παρασκευαζόταν κατά τις αρχαίες ελληνικές γιορτές, όπως και τα μειλίγματα (οι εξευμενιστικές προσφορές) προς τους νεκρούς και τα επίφοβα πνεύματα. Το μοίρασμα της πίτας γίνεται για το καλό της χρονιάς, για την καλή τύχη του σπιτιού και για την ευλογία του Αγίου Βασιλείου. Υπάρχουν και ιδιαίτερες παραδόσεις, λόγιας προέλευσης, όπως η σχετική με τον Aγιο Βασίλειο. Ό  ταν ο Aγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια, ο τότε Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους. Οι φοβισμένοι κάτοικοι ακολουθώντας την προτροπή του Αγίου μάζεψαν ό,τι πολύτιμο είχαν και βγήκαν με τον δεσπότη τους να προϋπαντήσουν τον έπαρχο. Ο Aγιος Βασίλειος με την πειθώ του και την εμφάνισή του έπεισε τον έπαρχο να μην πάρει τα τιμαλφή τον κατοίκων. Έτσι ανέκυψε το πρόβλημα της επιστροφής των δώρων στους ιδιοκτήτες τους. Ο Aγιος σκέφτηκε και προέτρεψε τους κατοίκους να παρασκευάσουν μικρές πίτες και έβαλε μέσα σε κάθε μια ένα αντικείμενο. Με θαυματουργό τρόπο καθένας πήρε ό,τι είχε προσφέρει. Από τότε στη γιορτή του Αγίου φτιάχνουμε πίτες και βάζουμε μέσα νομίσματα. Η παράδοση αυτή αγαπήθηκε πολύ από τους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας όπου ο Aγιος ήταν ιδιαίτερα οικείος.

     Η βασιλόπιτα (κουλούρα) παρασκευαζόταν παραδοσιακά όπως και σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Είτε έφτιαχναν χωριστά τη μαντική πίτα από τον εορταστικό άρτο είτε τα συνδύαζαν. Στη Θεσσαλία για παράδειγμα έφτιαχναν μια πίτα με φύλλα. Έβαζαν μέσα ένα κέρμα, κλήμα, τριφύλλι, καλαμπόκι, σιτάρι, φασόλι και άχυρο σύμβολα της κύριας ασχολίας των μελών της οικογένειας. Π.χ. ο αμπελουργός έβαζε μικρό κομμάτι από κλίμα, ο γεωργός σιτάρι ή άχυρο κ.λπ.

     Το μεσημέρι ύστερα από το φαγητό ο πατέρας ή ο μεγαλύτερος της οικογένειας έκοβε την πίτα με τελετουργικό τρόπο. Μερίδιο είχαν όλα τα μέλη, κατά σειράν ηλικίας, καθώς και οι ξενιτεμένοι, οι φιλοξενούμενοι, το σπίτι. Σε πολλές περιοχές κόβεται πρώτο το κομμάτι του Χριστού, δεύτερο της Παναγίας τρίτο του αι Βασίλη και ακολουθούν τα μέλη της οικογένειας. Ο πατέρας γύριζε την πίτα πάνω στο τραπέζι, ώστε το τυχερό του καθενός να έρθει μπροστά του. Όταν έπαιρνε το κομμάτι του το παιδί φιλούσε το χέρι του γονέα. Το κέρμα έφερνε λεφτά, το κλήμα κρασιά, το τριφύλλι πρόβατα κ.ο.κ. Επίσης πίστευαν ότι ανάλογα με το είδος του φυτού που έβρισκε το κάθε μέλος της οικογένειας θα έπρεπε να μεριμνά ιδιαίτερα για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια κατά την διάρκεια της νέας χρονιάς.

     Η βασιλόπιτα στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία κ.α. είναι τυρόπιττα ή κρεατόπιτα, ενώ στους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία γλύκισμα ή γλυκό ψωμί ζυμωμένο με διάφορα μυρωδικά. Οι Σαρακατσάνοι έφτιαχναν την πίτα το πρωί της παραμονής ανακατώνοντας μέσα στο ζυμάρι γάλα, βούτυρο και μέλι ή ζάχαρη και την έτρωγαν ανήμερα του Αγίου Βασιλείου για να πάει καλά η χρονιά.

     Στο αστικό πλαίσιο η πίτα είναι γλύκισμα, ενώ εμφανίζεται και το κομμάτι του φτωχού. Από τις αρχές του 20ου αιώνα η κοπή της πίτας αρχίζει να γίνεται και στα Σωματεία, τα Ιδρύματα και τους οργανισμούς καθ’ όλη τη διάρκεια του Ιανουαρίου. Σήμερα είναι πλέον μια καθιερωμένη εορταστική εκδήλωση στα πλαίσια της ελληνικής κοινωνίας.

Μαντέματα - Σημάδια της τύχης - Οιωνισμοί

 Η έννοια της πρόβλεψης του μέλλοντος είναι ένα μεγάλο ζητούμενο στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου. Ο φόβος γι’ αυτό που επιφυλάσσει η προσωπική και οικογενειακή ζωή, για τις επιπτώσεις του χρόνου, του ενιαυτού, των εποχών, του Καιρού οδηγούν σε μια σειρά από πράξεις και ενέργειες, που βασίζονται σε εδραιωμένες αντιλήψεις για τους παράγοντες, που παίζουν τον καθοριστικό ρόλο.

     Σημάδι, γούρι (καλός οιωνός), προσήμαδο (κακός οιωνός), «δεν το’ χω σε καλό παρατήρημα» (=προοιωνίζομαι δυσάρεστα, Κρήτη), «έχει καλό ανάχαρο» (Μεθώνη), μοιραίνω, μοιράρης, μοιράρισσα, ρίχτης, μάντης (= προφήτης, μάγος, που ασκεί και τη μαντική και τη μαγεία, οραματίζομαι(= ονειρεύομαι) και «ξεδιαλύνω τ’ όνειρο» είναι μερικές από τις συνηθισμένες λέξεις που χρησιμοποιούσαν για να δηλώσουν την προσπάθεια να μαντέψουν με διάφορα μέσα και τρόπους το μέλλον, άμεσα ή μακροπρόθεσμα.

Ποδαρικό  

 Ο πρώτος που θα μπει το πρωί στο σπίτι μας, μας κάνει ποδαρικό. «Το πιο σπουδαίο ποδαρικό είναι την Πρωτοχρονιά και την πρώτη του Σεπτέμβρη αλλά και στην αρχή του μήνα, της εβδομάδας και της μέρας.  Αλλουνού είναι καλό το ποδαρικό του, αλλουνού κακό». Το ίδιο με το χερικό: «να κάμω εγώ αρχή που’ ναι το χερικό μου καλό» (Γαλανάδες Νάξου) και το απάντημα (άντισμα, αναραχός) π.χ. δεν έχει καλό άντισμα, δηλ. η συνάντησή του δεν θα βγάλει σε καλό.

     Οι καλορίζικοι ή καλόμοιροι, συνήθως τα μικρά παιδιά, προσκαλούνται να μπουν πρώτοι το πρωί της αρχιχρονιάς, την 1η Ιανουαρίου και την Πρωτοχρονιά της 1ης Σεπτεμβρίου, καθώς «είναι καλοπόαροι» ή έχουν «καλόν πουαρικόν» και έτσι η οικογένεια απαλλάσσεται από κάθε ασθένεια και κακό, «δεν την πιάν’ αρρώστια».

Εμπυροσκοπία   

 Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ρίχνουν πάνω στην καφτερή πλάκα του τζακιού κόκκους σίτου (ή χλωρά φύλλα ελιάς ή καρυδιάς) και από το πήδημα των κόκκων ή τον τρόπο με τον οποίον απανθρακώνονται συμπεραίνουν, αν ένα άτομο θα είναι υγιές κατά τη διάρκεια της χρονιάς, θα αρρωστήσει  ή θα ξενιτευτεί.  Τους κόκκους αυτούς ρίχνουν κατόπιν στη βρύση του χωριού ή στο πηγάδι (Δυτική Μακεδονία). .kentrolaografias.gr

Το σπάσιμο του ροδιού την Πρωτοχρονιά .. και γιατί το σπάμε

Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου είναι «το σπάσιμο του ροδιού». Το έθιμο αυτό αρχικά εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο, αν και μετά διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο.

Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι, που στην Μικρά Ασία το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή τη μέρα του Σταυρού.

Είναι αυτός που κάνει το ποδαρικό και σπάει το ρόδι. Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι στην κλειστή εξώπορτα και να του ανοίξουν. Δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Έτσι είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.

Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά.»

Τα παιδιά μαζεμένα γύρω – γύρω κοιτάζουν οι ρώγες να είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.

Άλλη ευχή που συνηθίζεται να λέγεται κατά το σπάσιμο του ροδιού είναι: «Όσο βαρύ είναι το ρόδι, τόσο βαρύ να είναι το πορτοφόλι μας, όσο γεμάτο καρπούς είναι το ρόδι, να είναι γεμάτο το σπίτι μας με καλά και όσο κόκκινο είναι το ρόδι, τόσο κόκκινη να είναι και η καρδιά μας!»

Ρόδι - Ρόγδι

Η δύναμη του ροδιού

Οι λέξεις ρόδι και ροδιά, εκτός από την προφανή τους ετυμολογική σχέση με τη νήσο της Ρόδου, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις έννοιες ροή και δύναμη.

Η δύναμη λοιπόν αυτού του καρπού είναι χαρακτηριστική στην ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, αφού τα ιστορικά δεδομένα που σχετίζονται μ`αυτό τον καρπό είναι ανεξάντλητα.

Στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως η δύναμη του ροδιού κρυβόταν στους πολυάριθμους κόκκους του (αφθονία και γονιμότητα), αλλά και στο πορφυρό χρώμα του (χρώμα που φέρνει καλή τύχη).

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως, ακόμη και σήμερα, αποτελεί ένα από τα πιο εκφραστικά σύμβολα της ελληνικής λαογραφίας, με έντονη παρουσία σε κάθε μορφή και έκφραση της παραδοσιακής ζωής.

Τα έθιμα που σχετίζονται με το ρόδι, ποικίλλουν στην πράξη από τόπο σε τόπο και διαφέρουν μεταξύ τους όπως και τα μέρη της Ελλάδας στα οποία το συναντάμε.

Τα πιο γνωστά βέβαια είναι η χρήση του στην Παρασκευή των κολλύβων, η συμμετοχή του σε διάφορες φάσεις του γαμήλιου εθιμικού κύκλου και φυσικά, το σπάσιμό του την Πρωτοχρονιά ως ένδειξη καλού ποδαρικού για το νέο έτος.

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

"Paradise Lost": Πώς Η Διακοπή Λειτουργίας Του Μαγνητικού Πεδίου Της Γης Διαγράφει Τη Μνήμη Των Πολιτισμών

 

Είναι γνωστό ότι υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ του έργου του εγκεφάλου και του μαγνητικού πεδίου της Γης, το οποίο αισθανόμαστε κατά τη διάρκεια των μαγνητικών καταιγίδων. Είναι επίσης γνωστό ότι το πεδίο της Γης είναι διασυνδεδεμένο με τα μαγνητικά πεδία άλλων σωμάτων και του γαλαξία συνολικά. Αλλά πώς αυτό επηρεάζει τη μνήμη των πολιτισμών μας και δεν θυμόμαστε ποιος και πώς κατασκεύασε τις Μεγάλες Αιγυπτιακές Πυραμίδες και επίσης για τον διορισμό τους;

Το ανθρώπινο βιοπεδίο έχει δομή παρόμοια με τη δομή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου άλλων κοσμικών σωμάτων και η σχέση μεταξύ τους είναι αμφίδρομη – οι αλλαγές στο ένα πεδίο θα επηρεάσουν πάντα το άλλο, τουλάχιστον στο μικρότερο βαθμό. Η επίγεια επιστήμη μοιράζεται τις έννοιες της βαρύτητας, του χρόνου και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, αλλά στην πραγματικότητα είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους και είναι μια αντανάκλαση των ρυθμίσεων της μήτρας της γης, η οποία πρέπει να μελετηθεί ως ενιαίο σύστημα και όχι χωριστά. 

Μπορεί να υποτεθεί ότι οι κυβερνώντες ελίτ μας κρύβουν τις σχετικές πληροφορίες, αλλά είναι αδύνατο να κρύψουμε τα πάντα, ειδικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, μέρος της αρχαίας γνώσης μπορούσε να μεταδοθεί από γενιά σε γενιά, αλλά αυτό δεν συνέβη.

Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον και όμορφο μέρος στην Ιορδανία - η πόλη της Πέτρας - η πρωτεύουσα της αρχαίας Ιδουμαίας και το άλλοτε ακμάζον βασίλειο των Ναβαταίων. Αλλά ποιες τεχνολογίες χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή αυτού του μοναδικού αρχιτεκτονικού αντικειμένου και πού εξαφανίστηκαν ξαφνικά οι κάτοικοί του είναι άγνωστο.

Υπάρχει η άποψη ότι το πρόβλημα του περιοδικού «μηδενισμού» της μνήμης της ανθρωπότητας σχετίζεται με αλλαγές ή διακοπή λειτουργίας του μαγνητικού πεδίου της Γης.

Το ανθρώπινο αίμα είναι στην πραγματικότητα ένας υγρός κρύσταλλος και αν συγκριθεί τεχνικά, είναι ένας μαγνητοφερρίτης φορέας πληροφοριών. Όταν το μαγνητικό πεδίο της γης εξαφανίζεται, οι κρύσταλλοι αποσυντίθενται, οι οποίοι διατηρούν πληροφορίες για τα τρέχοντα γεγονότα.

Στο παρελθόν, πραγματοποιήθηκαν πειράματα για την προστασία των «εθελοντών» από το φυσικό μαγνητικό πεδίο της Γης, μετά από αυτά τα πειράματα, τα άτομα είχαν προβλήματα με την ψυχή και την περαιτέρω προσαρμογή στην κοινωνία.

Το πρόβλημα της πρόσκρουσης της βαριάς συνιστώσας της κοσμικής ακτινοβολίας κατά την εκπαίδευση των «σεληνιακών αστροναυτών» των ΗΠΑ απηχούσε στενά τη σταθεροποιητική επίδραση του μαγνητικού πεδίου της Γης στο ανθρώπινο σώμα. Από πολλές απόψεις, και σε σχέση με αυτό, πριν από 50 χρόνια, μια επανδρωμένη πτήση στο φεγγάρι ήταν αδύνατη. Σε μια τέτοια πτήση, οι αστροναύτες κινδύνευαν σοβαρά να χάσουν τη μνήμη τους και τελικά να τρελαθούν.

Σύμφωνα με τον διδάκτορα ιατρικών επιστημών και τον υπεύθυνο εκτελεστή του έργου Mars-500, το πρόβλημα της αλλαγής των συνθηκών των μαγνητικών πεδίων, τόσο στη Γη όσο και στις συνθήκες του ανθρώπου στο διάστημα έξω από το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι απολύτως άλυτο μέχρι στιγμής. Πειράματα σε ανθρώπους σε «εκφορτισμένες» μαγνητικές συνθήκες είχαν προηγουμένως αποκαλύψει αποκλίσεις στην ψυχή των υποκειμένων.

Το γεγονός ότι η έλλειψη επιρροής του γήινου μαγνητικού πεδίου μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ψυχικές διαταραχές τόσο σε απλούς ανθρώπους στη γη όσο και σε αστροναύτες κατά τη διάρκεια διαπλανητικών πτήσεων αποδεικνύεται επίσης από τα αποτελέσματα πειραμάτων στα οποία οι αρουραίοι απομονώθηκαν από το μαγνητικό πεδίο της Γης σε ειδική εγκατάσταση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα πειραματόζωα έχασαν τις δεξιότητες κοινωνικής συμπεριφοράς τους, αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα μνήμης, έδειξαν εξαιρετικά υψηλή επιθετικότητα, πολέμησαν συνεχώς μέχρι εξάντλησης και παρατήρησαν επίσης αλλαγές στα εσωτερικά όργανα

Επιπλέον, στην ιστορία της ύπαρξης της Βιόσφαιρας, το μαγνητικό πεδίο της Γης άλλαζε περιοδικά και σε ορισμένες στιγμές έγινε ακόμη και μηδέν. Ίσως κάποιες καταστροφές στον πλανήτη, όπως η εξαφάνιση των δεινοσαύρων, συνδέονται ακριβώς με την εξαφάνιση του μαγνητικού πεδίου της Γης σε μια συγκεκριμένη στιγμή.

Με μεγάλο βαθμό πιθανότητας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι αλλαγές στα μαγνητικά πεδία της Γης συνδέονται με τη γνώση που έχασε η ανθρωπότητα των προηγούμενων πολιτισμών: σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξής τους, οι άνθρωποι «μηδενίσαν» τη μνήμη τους, κατ' αναλογία με πειραματικούς αρουραίους, που, ελλείψει μαγνητικού πεδίου, έπρεπε να παλεύει συνεχώς μέχρι εξάντλησης για να εδραιώσει μια κοινωνική ιεραρχία. Όταν ξυπνούσαν μετά από λιποθυμία, τα ζώα αρνήθηκαν να φάνε και συνέχισαν να παλεύουν, ξεχνώντας ότι η κοινωνική ιεραρχία είχε καθιερωθεί την προηγούμενη μέρα. Η δεύτερη ομάδα πειραματικών αρουραίων συμπεριφέρθηκε με φυσιολογικό φυσικό τρόπο χωρίς να «σβήσει» το μαγνητικό πεδίο στο νέο έδαφος. 

Όλοι αγαπάμε την επιστημονική φαντασία και κατά καιρούς σημειώνουμε πώς ορισμένοι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας είχαν την ικανότητα να προβλέψουν (προσομοιώνουν) το μέλλον. Από αυτή την άποψη, θυμηθήκαμε τώρα την πλοκή της ταινίας επιστημονικής φαντασίας "Pandorum":

«Στη βαθιά άβυσσο του διαστήματος, ένα κοσμικό πλοίο… Δύο μέλη της ομάδας, ξυπνημένα από τον υπερύπνο, βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση: ο εξοπλισμός δεν λειτουργεί, δεν θυμούνται τίποτα… Ποια ήταν η αποστολή τους; Πόσο καιρό έχει περάσει; Πού είναι? Ποιοι είναι αυτοί? Πού είναι ο χαμένος παράδεισος τους; .. Δεν έχουν απαντήσεις σε όλες αυτές τις ερωτήσεις»

Θα μπορούσε επίσης να ζούμε μέσα σε μια ολογραφική πραγματικότητα υπολογιστή και το πρόγραμμα επανεκκινείται περιοδικά, έτσι η μνήμη των χαρακτήρων διαγράφεται και οι ενέργειές τους διορθώνονται όπως στην ταινία "Adjustment Bureau" ή μια άλλη προσωπικότητα εισάγεται στο σώμα (όπως στη σειρά «Travelers») και μάλιστα με την εμφύτευση αναμνήσεων (ταινίες «The Matrix»).

Είναι επίσης πιθανό ένας εξαιρετικά προηγμένος τεχνολογικά αρχαίος πολιτισμός – οι κατασκευαστές των Μεγάλων Αιγυπτιακών Πυραμίδων και άλλων παρόμοιων κατασκευών – μετά από μια ξαφνική διακοπή λειτουργίας του μαγνητικού πεδίου της Γης έχασε τη μνήμη του και οι εκπρόσωποί του δεν μπορούσαν να θυμηθούν το παρόν και το παρελθόν τους. Ρίχτηκαν πίσω στο επίπεδο των πρωτόγονων τεχνολογιών, αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν από την αρχή, συλλογιζόμενοι τις αναμνήσεις στους κολοσσούς της μεγάλης πρώην δημιουργικότητάς του..

-soulask-com.

ΩΠΑ!!!ΩΣ ΕΔΩ!!!!

 


Ώπα!!! ΩΣ ΕΔΩ!!!

Είμαι λίαν οργισμένος με όσα διάβασα… (Είδηση εδώ κι εδώ. Στο άρθρο του δευτέρου συνδέσμου, η λέξη «Τόκα» αναφέρεται μονάχα μία φορά, ως όνομα εταιρείας.)

Όχι πως δεν τα υποψιαζόμουν, αλλά…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Μέχρις ότου έρθουν τα σφραγίσματα του Οξαποδώ / «θηρίου 666» καί τα ρέστα, επειδή παγκοσμίως τα γκουβέρνα δεν μπορούν να περιμένουν, κι επειδή παγκοσμίως τα γκουβέρνα έ! όσο νά ‘ναι, με τον φασισμό ξερογλείφονται (ΟΛΑ τους), έπρεπε στο μεταξύ να βρεθεί άλλος τρόπος να παρακολουθούν τους πολίτες τους, τον κάθε πολίτη, ακόμη κι όταν πηγαίνει γιά χέσιμο.

Σ’ αυτά όλα, δυστυχώς, βοηθάει τα μέγιστα η ρημάδα η τεχνολογία των ηλεκτρονικών συσκευών καί των δικτύων.

Κι όποιος είναι κακό παιδί… με κριτήρια που -εννοείται!- καθορίζει το γκουβέρνο καί μόνον αυτό… αλοίμονό του!!! (Όποιος φερ’ ειπείν κλάνει υπέρ το δέον καί χαλάει το κλίμα -άσε τον δυσαρμονικό θόρυβο της κλανιάς-, θα δέχεται υποχρεωτικώς πορδοβούλωμα στον πισινό του.)

Κι έτσι…

. . . . . . . . . . .

α. Τεχνο-Γένεσις

Εν αρχήι εγεννήθη Έσελον.

Καί ύστερον, ιδόντες έτεροι απωανατολίτες θεουτζίκοι ότι Έσελον καλόν εστί, εποίησαν αναγνώρισιν προσώπου εκ καμερών «Τροχαίαν βοηθουσών».

Καί πάλιν, πεπτωκότες απωανατολίτες θεουτζίκοι εποίησαν κινητά τηλέφωνα κεκρυμμένων δυνατοτήτων.

Κεκρυμμένων, δέ, δυνατοτήτων παρα-ουσών πολλών, ο όφις ηπάτησεν ιουδαίους «ιδιωτικών» κατασκοπευτικών εταιρειών, καί είπεν αυτοίς: «-Ει καί ανακαλύψετε ταύτας, ως θεουτζίκοι έσεσθε!»

Καί ιουδαίοι ανεκάλυψαν ταύτας καί περιέπεσαν εις αμαρτίαν κατασκοπεύσεως των Ζών.

Καί παγκόσμια γκουβέρνα κατεσκόπευσαν τα Ζά, καί επληθύνθη η αμαρτία εν τοις γκουβέρνοις.

Ο δέ Οξαποδώ ολίγου δεί εις αυτοκτονίαν, αναρωτώμενος: «- Τοσούτων εφευρέσεων πληθουσών, τί χρείαν έχουσιν τα Ζά σφραγίσματος εμού; Έ; Ειμί άχρηστος σφόδρα!»

. . . . . . . . . . .

β. Γιάααα κάντ’ τα μας λιανά!

Καλοί μου άνθρωποι, εξηγώ.

. . . . . . . . . . .

i. Έσελον

Σύστημα κεραιών (καί γιγαντιαίων υπολογιστών από πίσω του), που συλλαμβάνει όποιο ηλεκτρομαγνητικό κύμα εκπέμπεται από κεραίες καί πετάει στον αέρα. Μετά, μετατρέπει τη φωνή σε κείμενο (ιδού από πού μας προέκυψαν τα πρόσφατα σχετικά εργαλεία, που ήδη τα ξέρετε!), το συγκρίνει με τις αποθηκευμένες λέξεις που έχει στο λεξικό, βρίσκει τη γλώσσα (νά κι η αυτόματη μετάφραση!) κι άμα δεί καμιά ύποπτη ταύτιση, δίνει εντολή στον εκτυπωτή να εκτυπώσει όλο το κείμενο, ώστε να το δούν τ’ αφεντικά.

Στο μεταξύ, εάν διαπιστώσει κρυπτογράφηση (εύκολο: σε κρυπτογραφημένο κείμενο, δεν θα υπάρχει καμμία ταύτιση με λέξεις του λεξικού του), βάζει μπρός τα κομπιούτερς να «σπάσουν» την κρυπτογραφία.

Είπαμε, βέβαια, πως οι τρομοκράτες καί οι κακοποιοί δεν είναι ηλίθιοι, να συζητάνε τα σχέδιά τους από τηλεφώνου. Οπότε, μάλλον γι’ άλλες δουλειές χρησιμοποιείται (εκβιασμούς πωλητικών, κτλ), ώστε να βγάλει καί τα λεφτά που ξοδεύτηκαν καί ξοδεύονται γι’ αυτό. (Τρέχοντα έξοδα… θέλει ηλεκτρικό ρεύμα, γιά να λειτουργήσει.)

Παρατηρούμε ότι το Έσελον δεν έχει κάν ανάγκη να χωθεί στα κινητά μας τηλέφωνα.

. . . . . . . . . . .

ii. Αλγόριθμοι αναγνώρισης

Όχι μόνο προσώπων (καί δή, καί από απόσταση – καί, δή, μέσα σε κινούμενο πλήθος), αλλά καί προσώπων καλυμμένων με «φούλλ φέης» (ολοπρόσωπες – «ολοκέφαλες», καλύτερα) κουκκούλες. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά καί αναγνώριση ατόμου από σώμα / βάδισμα!!!

Φυσικά, καί οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι κάνουν μπανιστήρι· απλώς, οι κάμερες στους δρόμους δίνουν καλύτερη εικόνα. (Κι είναι και πιό φτηνές. Οι δορυφόροι κατασκοπεύουν κυρίως στρατόπεδα.)

Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, «αι Αρχαί» μπορούν να φακελλώσουν από φάτσα τους πάντες, αλλά ξεμπροστιάζουν (στις εφημερίδες, κτλ) μονάχα όποιον κακοποιό θέλουν. Όποιον δεν θέλουν, απλά τον κρύβουν. Η δε αρχική δικαιολογία (κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο), ότι οι αμέτρητες κάμερες μπήκαν στους δρόμους «γιά να βοηθήσουν την Τροχαία στο έργο της», μόνον ειρωνικά χαμόγελα προκαλεί.

[Καί τί μας είπες, ρέ Εργοδότη σπίρτο!… Εδώ υπάρχουν κρυμμένες κάμερες σε δοκιμαστήρια γυναικείων ρούχων καί σε γυναικείους καμπινέδες, η «Τροχαία» στην αγγλίτσα σε πείραξε εσένα; ]

. . . . . . . . . . .

iii. Κινητά

Αν μιλάμε γιά συσκευές του Οξαποδώ, εφτούνα είναι ΟΙ ρουφιάνοι!!!

Στα σίγουρα, έχετε ακούσει ότι έχουν διάφορες κρυμμένες λειτουργίες, που κατά καιρούς τις παρουσιάζουν στα ιντερνέτια διάφοροι -καί καλά- «βαθείς γνώστες» του αντικειμένου… πχ, αν πατήσεις ξέρω ‘γώ *1234#, θα σου βγάλει πχ από πού σε πήρε τηλέφωνο ο άλλος στην πιό πρόσφατη κλήση, κτλ κτλ. (Λέμε τώρα, μην παίρνετε τοις μετρητοίς τα παραδείγματά μου.)

Αυτά, όμως, είναι ψιλοπράγματα. Γι’ αυτό καί μέχρι πρό τινος (εποχές πρώτης δεκαετίας 21ου αιώνα) οι διάφοροι κατάσκοποι ήθελαν απλά να βάλουν χέρι στους υπολογιστές των τηλεφωνικών κέντρων των εταιρειών τηλεφωνίας, διότι αλλοιώς δεν βρίσκαν αυτά που θέλανε. (Όπως πχ στην βρωμερή «υπόθεση Τσαλικίδη«.)

Όπως ψιλοπράγματα είναι καί κάποια άλλα. Πχ, πρό καιρού αγόρασα ένα σελφομάτσουκο, γιά να καμαρώνω τη σέξυ φάτσα μου σε φωτογραφίες του κινητού μου. (Τί, δηλαδή; μόνον ο Αδώνιδας θα βγάζει σέλφυζ; 🙂 ) Λοιπόν, αυτό το μαρκούτσι στη μία άκρη έχει ένα μαγκωτήρι γιά να κρατάει το κινητό, καί στην άλλη μία σκανδάλη· που, όποτε την πατάς, χαμογελάστε καί τσάκ! η σέλφυ φωτό!

Έλα, όμως, που το καλώδιο της λειτουργίας του κουμπώνει απάνω στο κινητό εκεί ακριβώς, όπου βάζεις το «headset», δηλαδή την (πιθανή) εξωτερική συσκευή ακουστικών καί μικροφώνου!!! Καί δεν σου πάει καθόλου στο μυαλό (αν δεν το ξέρεις – καί πώς να το ξέρεις; δεν το γράφει κάποιο εγχειρίδιο χρήσεως) ότι, βραχυκυκλώνοντας έναν συνδυασμό από τις 4 αυτές επαφές (2 κανάλια ήχου, μικρόφωνο, γείωση), ενεργοποιείς τη φωτογραφική δυνατότητα!… Αυτό, όμως, το γεγονός, το ξέρουν πολύ καλά όσοι κατασκευάζουν σελφομάτσουκα.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτά είναι τα ψιλά, από τα κρυμμένα των κινητών. Γιά τα χοντρά, δες την ξεχωριστή ενότητα αμέσως παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

γ. Εξωφρενικές κρυμμένες δυνατότητες

Θα τα πούμε τα κάλαντα…

Αλλά, πρίν φτάσουμε στο τί μπορεί κάποιος εισβολέας να κάνει με τα κινητά, οφείλουμε να κάνουμε καί μιά μικρή (κάπως γενική) παρουσίαση των δυνατοτήτων τους.

. . . . . . . . . . .

i. Function calls

Στους σημερινούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ό,τι κάνεις (ή: ό,τι συμβαίνει) σε επίπεδο μηχανισμού, μπορεί να το κάνει κι ο ίδιος ο υπολογιστής από μόνος του – μέσωι κάποιων εντολών ενός προγράμματος, φυσικά. Πχ, σε επίπεδο μηχανισμού έρχονται δεδομένα από το δίκτυο, αλλά καί ο υπολογιστής μπορεί (με τις σχετικές εντολές) να προσομοιώσει την είσοδο δεδομένων από το δίκτυο. (Με δεδομένα-μαϊμού, εννοείται.)

Γιατί γίνεται αυτή η δουλειά; γιατί υπάρχει αυτή η δυνατότητα; Γιά λόγους ελέγχου, επιδιορθώσεως πιθανών ατελειών, αλλά καί ευκολίας στον προγραμματισμό.

Το πιό οικείο παράδειγμα (αυτής της δυνατότητας) στους περισσότερους, είναι το πώς σβήνει ο υπολογιστής μας: είτε πατάμε το κουμπί on/off μία φορά στιγμιαία, καί μετά αναλαμβάνει το περιβάλλον εργασίας (Ms-Windows, Linux, κτλ) να κλείσει τον υπολογιστή μας, είτε (αν δεν χαμπαριάζει το περιβάλλον εργασίας) πατάμε το ίδιο κουμπί παρατεταμένα επί δέκα δευτερόλεπτα, καί κλείνει.

Όλες οι δυνατές λειτουργίες του υπολογιστή, λοιπόν, γενικά ονομάζονται function calls. Καί, όπως είπαμε, είτε τις καλείς με ηλεκτρικά σήματα στα καλώδια του υπολογιστή, είτε με εντολές προγραμματισμού. Τώρα, επειδή τα κινητά τηλέφωνα κατ’ ουσίαν είναι μικροί (αλλά πλήρεις) υπολογιστές, εννεοίται πως κι αυτά έχουν τις δικές τους function calls. Η διαφορά με τους υπολογιστές είναι ότι τις δικές τους εντολές γιά function calls μπορείς να τις βρείς καί να τις χρησιμοποιήσεις στα προγράμματά σου (δυστυχώς, δεν βρήκα σύνδεσμο της προκοπής, να σας παραπέμψω – απλά να ρίξετε μιά ματιά, κι ό,τι καταλαβαίνατε), αλλά των κινητών όχι. (Κρατήστε το αυτό.)

. . . . . . . . . . .

ii. Προς τί τόσο σκότος;

Γιατί, όμως, δεν μπορείς να βρείς (έστω, δεν μπορείς εύκολα) βιβλιογραφία γιά τις software function calls των κινητών;

Διότι οι κατασκευάστριες των κινητών είναι ταυτόχρονα καί κατασκευάστριες ηλεκτρονικών εξαρτημάτων· κι επειδή αυτά είναι εργοστάσια «διαρκούς πυρός» (δηλαδή, άμα σταματήσουν να παράγουν, θα κλείσουν), άρα είναι αναγκασμένα να βγάζουν νέο μοντέλο κινητού κάθε τρίμηνο μπορώ να σου πω… άρα, είναι αναγκασμένα να βγάζουν καί νέο μοντέλο του προσέσσορα των κινητών κάθε τρίμηνο.

[Η ανοησία αυτή συντηρείται μονάχα λόγωι μόδας των Δυτικών Ζών, καί τίποτ’ άλλο. Γιατί, δηλαδή, έπαψε να σ’ εξυπηρετεί ένα κινητό πέντε χρόνων παλιό; ]

Εν πάσει περιπτώσει, καταλαβαίνετε πως δεν έχει νόημα (αν είσαι επαγγελματίας κομπιουτεράς) να διαβάζεις νέο βιβλίο εντολών κάθε τρίμηνο, όθεν το βιβλιογραφικό σκότος.

. . . . . . . . . . .

Θα με ρωτήσετε, όμως: καλά, κι αυτοί που γράφουν εφαρμογές γιά κινητά, δεν τις ξέρουν τις software function calls; Ναί, τις ξέρουν· αλλά, γιά να είμαι ακριβής, προτιμούν να εργάζονται σε ολοκληρωμένο προγραμματιστικό περιβάλλον, το οποίο κάθε τρείς καί λίγο ανανεώνεται (μάλλον από τις ίδιες τις κατασκευάστριες εταιρείες, ή πχ την ιδιοκτήτρια του συστήματος Android, τη γνωστή μας Γκούγκλ), οπότε δεν βάζουν χέρι απ’ ευθείας στις function calls των κινητών. Λένε τί θέλουν να κάνει το κινητό, καί μετά αναλαμβάνει το προγραμματιστικό περιβάλλον τη «μετάφραση».

Άρα, αφού (έστω καί δύσκολα) μπορείς να βρείς βιβλιογραφία, ώστε να κάνεις το κινητό να χορεύει καλαματιανό, μιλάμε γιά κάτι ακόμη πιό χοντρό.

. . . . . . . . . . .

iii. Τέρμα κρύψιμο

Το ότι στα τηλέφωνα (καί τα σταθερά) υπάρχουν καί function calls, μή διαθέσιμες κάν στους προγραμματιστές, το καρφώνει πρώτο το (περίφημο πιά!…) μυθιστόρημα «Ο θαυματουργός ψίθυρος του Ερμή«. Συγκεκριμένα, λέει ότι υπάρχει function call, με την οποία ενεργοποιείται το μικρόφωνο του τηλεφώνου από μακριά, άσχετο αν εσύ νομίζεις πως τό ‘χεις κλειστό. Καί μιλάμε γιά βιβλίο του 2002!…

Οπότε, καταλαβαίνετε ότι οι ισχυρισμοί πως το πρόγραμμα «Τόκα» (δες τους συνδέσμους της αρχής του παρόντος άρθρου) μπορεί να διαβάσει τα περιεχόμενα του κινητού σου, να τα αλλοιώσει, να τα σβήσει, καί με τον ίδιο τρόπο να σου χώσει μέσα άλλα (πχ επεξεργασμένες μεν, αλλά ενοχοποιητικές γιά σένα φωτογραφίες), κι όλ’ αυτά χωρίς να πάρεις χαμπάρι καί χωρίς ν’ αφήσει ίχνη, στηρίζονται ακριβώς στις υπερ-κρυμμένες function calls των κινητών, που είπαμε. Δεν γίνεται αλλοιώς!

. . . . . . . . . . .

Γιατί, όμως, οι κατασκευάστριες εταιρείες των κινητών έχουν αφήσει τέτοιες δυνατότητες στις συσκευές τους;

Γιά τους εξής λόγους:

  • Πρώτον, ο οικονομο-τεχνικός.

Αν ξέρεις πεντέξη πράγματα γιά το πώς λειτουργεί η Οικονομία, θα γνωρίζεις πως τις εταιρείες δεν τις συμφέρει να βγάζουν (καί να πληρώνουν τεχνικούς γιά) διαφορετικά μοντέλα. Οπότε, έχουν ένα βασικό, που το πουλάνε σε παραλλαγές. Πχ μία εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων έχει μία βάση, ένα σασί, που από πάνω το διαφοροποιεί. Έτσι, ο κάγκουρας που αγοράζει ένα «σπόρ» αυτοκίνητο (γιά να εντυπωσιάσει τις σαν τα μούτρα του χαζογκόμενες), έχει ακριβώς το ίδιο σασί με το φορτηγάκι της ίδιας εταιρείας, που τό ‘χει ο μανάβης γιά να κουβαλάει καφάσια με φρούτα καί λαχανικά.

Στα ηλεκτρονικά, πάλι, φίλος μου έλεγε ότι η δική μου φωτογραφική μηχανή (κόστους περίπου 100 ευρώ πχ) έχει τα ίδια ακριβώς ολοκληρωμένα κυκλώματα με την μηχανή (των πχ 2,000 ευρώ) του υπερ-επαγγελματία φωτογράφου, που πάει πχ στα Παρίσια γιά φωτογραφήσεις μόδας καί αμείβεται με τρελλά λεφτά. Μόνο που στη δική μου (φτηνή) μηχανή είναι απενεργοποιημένες κάποιες επαφές.

Μά, δεν είπαμε ότι στα κινητά βγαίνουν νέα μοντέλα κάθε τρείς καί λίγο;

Χμ… ίσως καί τα «νέα» μοντέλα να μην είναι τόσο νέα· απλώς, να έχουν ενεργοποιημένες περισσότερες επαφές στα ίδια ολοκληρωμένα κυκλώματα. Επίσης, ίσως κάποια ελάχιστα κινητά μέσα από την αλυσίδα παραγωγής, με ενεργοποιημένες όλες τις τρομερές τους δυνατότητες, να προορίζονται πχ μονάχα γιά αρχηγούς κρατών.

Τέλος, όλες οι εταιρείες κοιτάζουν κατά το δυνατόν να τηρούν τη λεγόμενη «συμβατότητα προς τα πίσω»· δηλαδή, γιά τον χρήστη: ό,τι έχεις μάθει στα παλιά μοντέλα, να το βρίσκεις καί στα καινούργια – με τον ίδιο τρόπο, στην ίδια θέση. Καί γιά τον μηχανικό: να μην τον ζαλίζουν με πολλές νέες δυνατότητες.

Άρα, αν σε παλιότερα μοντέλα -γιά τους x, y λόγους- υπήρχαν απόρρητες function calls, αυτές διατηρούνται καί στα νεώτερα.

  • Δεύτερος λόγος, γιά καθαρά δικές τους εργοστασιακές δοκιμές.

Καί μετά, σιγά μην κάτσουν να βγάλουν ξεχωριστή παραλλαγή των ηλεκτρονικών τους, καθαρά γιά το εμπόριο! (Είπαμε! Βιομηχανική «οικονομία κλίμακος».) Απενεργοποίηση επαφών (…αλλά, δυστυχώς, όχι καί των ικανοτήτων του ηλεκτρονικού μηχανισμού…), καί τέλος.

  • Τρίτος λόγος, επειδή τους το ζήτησε …η Θεία!…

Κάααατι είχε ακουστεί / γραφτεί στα ιντερνέτια παλιότερα, ότι οι «υπερεσίες» των ηπαπάρα είχαν βάλει χέρι στις κατασκευάστριες της Άπω Άνατολής, ώστε οι τελευταίες ν’ αφήνουν ανοιχτές στα κινητά «τρύπες ασφαλείας» γιά κατασκοπεία… Κι είχα μεν υποψιαστεί (ως ένα σημείο) το μέχρι πού μπορούν να φτάσουν. Αλλά δεν περίμενα καί σε τέτοιο βαθμό, να μην αφήνονται ίχνη του εισβολέα!!!

. . . . . . . . . . .

iv. Είναι τόσο μάγκες; Όχι δά!

Οι ιουδαίοι των κατασκοπευτικών προγραμμάτων (Τόκα-ξετόκα, Πρέντατορ-ξεπρέντατορ…) δεν είναι τόσο έξυπνοι, όσο θά ‘θελαν να φαίνεται. Γνωρίζοντας όλα όσα σας περιέγραψα, που φυσικά τα γνωρίζει κάθε κομπιουτεράς, απλά πήγαν καί λάδωσαν, καί απέκτησαν τις κατασκευαστικές πληροφορίες που δεν μπορούμε να έχουμε εσύ κι εγώ.

Παρεκτός αν (ως παλαιόθεν γνωστοί τσιγκουναραίοι) τις …απαλλοτρίωσαν από τη …Θεία, διότι έχουν αρκετές προσβάσεις εκεί.

Έξυπνοι; μάγκες; Ελάτε, τώρα!!! Ξέρουν τέτοια πράγματα οι κάθε (αδιαφόρως θρησκεύματος) ιδιώτες κάτοχοι εταιρειών κατασκοπείας, καί δεν τά ‘ξερε η …Θεία; Σοβαροί να είμαστε!

. . . . . . . . . . .

Γιά τα χάλια αυτά, δηλαδή την αισχρή παραβίαση της ιδιωτικότητας των πολιτών, ευθύνονται τόσο οι σχιστομάτηδες, όσο καί οι ηπαπαραίϊκες μεγάλες εταιρείες τύπου Γκούγκλ. (Είπαμε, έχει το Αντροϊντ. Κατά τη γνώμη μου, αυτό ευθύνεται γιά την απαλοιφή των ιχνών του εισβολέα στο κινητό, κι όχι τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα.)

Γι’ αυτό κι εγώ δεν τά ‘χω (τόσο πολύ) με τους ιουδαίους του κάθε «Τόκα» καί με τα ημέτερα γκουβέρνα που τους πήραν στη δούλεψή τους, αλλά με τους παραπάνω λεχρίτες. Μάλλον… πιό ακριβής διατύπωση: αν οι «Τοκαίοι» καί το γκουβέρνο θέλουν ισόβια, οι άνωθεν αναφερθέντες λεβέντες θέλουν τίναγμα των μυαλών τους στον αέρα με γουρουνόσκαγαΕπί τήι εμφανίσει.

Παρεμπιπτόντως, να γνωρίζετε ότι όλες ανεξαιρέτως οι μεγάλες εταιρείες Πληροφορικής (καί παρεμφερείς) στις ηπαπάρα, σε στύλ Γκούγκλ, Άμαζον, Μέτα / Φατσομπούκ, καί τα ρέστα, είναι κολλητές με την εκάστοτε κυβέρνησή τους, καί της κάνουν όλα τα χατήρια. (Με το αζημίωτο, φαντάζομαι. Δεν είναι μονάχα οι δικοί μας οι εφημεριδάδες, που γλείφουν -με το αζημίωτο- τις κωλοτρυπίδες του γκουβέρνου.) Γιά παράδειγμα: κακοί οι Ρώσσοι; ναί ναί ναί… εξαποδούληδες πανεθνικώς, με κέρατα καί μυτερή ουρά!!! (Ακούγεται ομαδικώς από τη …χορωδία Βιέννης της Γκούγκλ, των Τάϊμζ της Τζιού Γυόρκ, καί τα ρέστα …καλλίφωνα μέλη!)

Ειδικώς, δέ, αυτές οι κυράδες είναι κολλημένες με τους «Ντέμοκρατζ»· καί ειδικώς (δίς), συνήθως εδράζονται στη διεφθαρμένη παραθαλάσσια οικιστική ζώνη του Ειρηνικού (Καλιφόρνια, Σηάττλ). Γι’ αυτό και προωθούν αγρίως την αισχρή προπαγάνδα «κακός Πούτιν», λοάτκι, αλλαγές φύλου στα νήπια, κτλ κτλ. Σκατά στα μούτρα τους, βέβαια, αλλά αν δεν πέσει απάνω τους μετεωρίτης, να ξεμαγαρίσει όλη τους η φάρα, δεν έχουμε σωτηρία.

. . . . . . . . . . .

Τώρα, αν πας να ζητήσεις ευθύνες από τις απωανατολίικες σαύρες (γειασάν του γέροντος Μαρκησίου ντέΣάντ! 🙂 ), θα σου πούν -πανάθεμα την κουλτούρα τους!- με ψυχρό ύφος (καί συγκρατώντας τον θυμό τους) πως δεν ξέρουν τίποτε γιά τον φόνο. (Ειδικά οι Κινέζοι, δέ, θα σου χαμογελάσουν κιόλας, κάνοντάς σε μπαρούτι.)

Κι αν πας να ζητήσεις ευθύνες από την κάθε Γκούγκλ, θα σου απαντήσει ότι το Αντρόϊντ είναι τζάμπα, το χρησιμοποιείς με δική σου ευθύνη (τα ψιλά γράμματα στα φυλλάδια μέσα στη συσκευασία του κινητού), κι άμα έχεις αντιρρήσεις, να βάλεις δικηγόρο στα δικαστήρια της Καλιφόρνιας.

Κατάσταση σταδγιάλα, κοινώς.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος – υπάρχει σωτηρία;

Ναί, αμέ!

Το κακό καί διορθώνεται, καί προλαμβάνεται.

Πώς;

Με πολλούς τρόπους – μόνους, ή σε συνδυασμό. Πρόχειρα αναφέρω τους εξής:

  • Χρησιμοποιήστε κινητά, που μόνο τηλεφωνούν· κάτι παλιές «γκασγκάνες», που μάλιστα έχουν να παίξεις καί «φιδάκι», στις ώρες της βαρεμάρας! Όχι ζ’μαρ’φώουνζ. (Δεμπανα κλείσουν οι σαυροεταιρείες, που τα παράγουν; τί μας νοιάζει; μέτοχοί τους είμαστε; Να κλείσουν, καί να τα χώσουν εκεί που ξέρουν, όσα παρήγαγαν.)
  • Αν, παρ’ όλ’ αυτά χρησιμοποιείτε ζ’μαρ’φώουν, μην βάζετε απάνω του «ύποπτες» εφαρμογές, ειδικά εφαρμογές συναλλαγών με τράπεζα (e-banking), όσο δελεαστικές κι αν είναι οι προσφορές της τράπεζάς σας να το κάνετε. Θα βρεθείτε καμιά μέρα με μηδενικό λογαριασμό / γιόκ παράδες, καί θα ψάχνεστε! Γιά τέτοιες δουλειές, υπολογιστή με Linux, καί τέλος. Όχι κινητό.
  • Γιά τον ίδιο λόγο, αν θέλετε φωτογραφίες, να έχετε μιά ανεξάρτητη (ηλεκτρονική) φωτογραφική μηχανούλα τσέπης. Δεν είναι μονάχα γιά να μή διαρρεύσουν «πονηρές» φωτογραφήσεις, αλλά σκεφθήτε πχ τα παιδιά σας: ν’ αντιγράψει κάποιος εισβολέας τις φωτογραφίες τους από το κινητό σας, να τα στοχοποιήσει, καί μετά… Λοιπόν, φωτογραφίες όχι από το κινητό.
  • Μην αποθηκεύετε συνθηματικά στο κινητό! Αν δεν μπορείτε να θυμάστε πολλά, βάλτε ένα (κάπως πολύπλοκο) γιά κάθε χρήση. (Στίχοι από ποιήματα κάνουν μιά χαρά τη δουλειά, αν δεν βαρυέστε να γράφετε! Όπως: «Του Κίτσου η μάνα κάθονταν» – σε greeklish! 🙂 )
  • Να έχετε δύο ημέηλς. Το ένα αυστηρά γιά το κινητό, που θα το χρησιμοποιείτε γιά «ανώδυνες» επαφές (πχ το σέρβις του υπολογιστή σας στα κεντρικά της Αθήνας), καί ως …βόθρο γιά τα ομαδικά ημέηλς των διαφημιζομένων. (Κατ’ ευθείαν σβήσιμο καί στον κάδο, εννοείται.) Το άλλο (καί κατά προτίμηση σε ασφαλή σέρβερ χωρίς διαφημίσεις), μονάχα στον υπολογιστή, καί μονάχα γιά αυστηρή προσωπική χρήση.
  • Όταν βρίσκεστε με φίλους (σε σπίτια), κλείστε τα όλα μαζί τα κινητά σ’ ένα άλλο δωμάτιο, ει δυνατόν κάτω από κουβέρτες. Βάλτε τέρμα ένταση στο κουδουνιστήρι (γιά να ξέρετε αν σας καλεί κάποιος), καί μετά μιλήστε ελεύθερα κι απολαύστε την παρέα! Δυστυχώς, αυτή η συνταγή είναι ανεφάρμοστη γιά έξοδο με φίλους. (Παρεκτός αν το ζητήσεις από τον φίλο σου τον μπάρμαν.)
  • Κι όταν θέλετε απόλυτη ησυχία καί μή-ανιχνευσιμότητα, χώστε το κινητό σας σε μεταλλικές κασετίνες, σαν αυτές που έχουν τα παιδάκια του Δημοτικού. Εναλλακτικώς, τυλίξτε το καλά με αλουμινόχαρτο, σα να είναι σάντουϊτς! Σχηματίζεται έτσι ένας «κλωβός Φαρανταίη«, καί αποκόπτεται τελείως η (ηλεκτρομαγνητική) επικοινωνία του κινητού με τις κεραίες της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας.

Αυτά είχα να πω.

Το θέμα είναι, πώς τα βάζεις αυτά στο μυαλό ναρκισσιστικών χαζογκομενακίων, διαφόρων άλλων μαστουρωμένων με το φατσομπούκ, καί λοιπών Ζών… που το ζ’μαρ’φώουν το προσκυνάνε, όπως οι μεσαιωνικοί καλόγεροι τις εικόνες των αγίων! Εδώ, ρέ Εργοδότη, άλλοι χαζοβιόληδες ξενυχτάνε έξω απ’ τα μαγαζιά, γιά να είναι οι πρώτοι που θ’ αγοράσουν το νέο μοντέλο κινητού, όταν ανοίξει το μαγαζί το επόμενο πρωΐ… Τί ψάχνεις εσύ να βρείς τώρα;

Τέλος πάντων, ελπίζω εσείς νά ‘χετε λιγάκι περισσότερο μυαλό καί να προφυλαχθήτε!

Γιά τους εχέφρονες, ως εδώ – καί μή παρέκει, με τα κινητά καί την καταπάτηση της προσωπικής μας ζωής!

ΩΣ ΕΔΏ!!!!!

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΑΝΑΤΤΖΕΡ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

 



 
 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Paul von Hindenburg, ο αυτοκράτορας Guillermo II (Κάζερ) και ο Erich Ludendorff.

Εκπρόσωποι του γερμανικού μιλιταρισμού κατά τον Α ΠΠ ήταν το δίδυμο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ (Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg 1847-1934) και Έριχ Φρίντριχ Βίλχελμ Λούντενντορφ (γερμ. Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff 1865-1937) και οι δύο πέραν των στρατιωτικών τους επιλογών για την διεξαγωγή του Μεγάλου Πολέμου, είχαν φανερή και αφανή εμπλοκή στην λήψη σοβαροτάτων πολιτικών αποφάσεων.

Ο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ υπήρξε αυτός που παρέδωσε την εξουσία στον Α. Χίτλερ (Adolf Hitler) αλλά αυτός που έπαιξε κυριολεκτικά ρόλο μάνατζερ ανάδειξης δύο καθοριστηκών προσωπικοτήτων που σφράγισαν τον 20ο αιώνα ήταν ο Έριχ φον Λούντεντορφ.

Ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff άκουσε και αποδέχτηκε το σχέδιο του Πάρβους (Alexander Lvovich Parvus γεννήθηκε σαν  Israel Lazarevich Gelfand 1867-1924), δηλαδή την χρηματική στήριξη των μπολσεβίκων και μάλιστα την μεταφορά του Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ (Влади́мир Ильи́ч Улья́нов), γνωστότερος ως Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν και των συντρόφων του από την Ελβετία διά μέσου της Καιζερικής Γερμανίας στην Ρωσία (όχι για να ανατρέψουν τον Τσάρο Νικόλαο Β, διότι ο Τσάρος είχε παραιτηθεί από τον Φεβρουάριο του 1917), αλλά για να καταλάβουν την εξουσία από τους σοσιαλδημοκράτες του Αλεξάντρ Φιόντοροβιτς Κέρενσκι (Алекса́ндр Фёдорович Ке́ренский) και να οδηγήσουν σε ξεχωριστή ειρήνη της Ρωσίας με την Γερμανία του Κάιζερ.
 
 
 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Alexander Lvovich Parvus  πρωτοσέλιδο σε γερμανική εφημερίδα.

Πράγμα που έγινε και οδήγησαν οι μπολσεβίκοι της Ρωσίας  στην συνθήκη του Ππρεστ-Λιτόφσκ και την αποδέσμευση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων που οι Γερμανοί μετέφεραν στο Γαλλικό μέτωπο.

Τι θα ήταν ο Λένιν αν ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff δεν επέτρεπε την διέλευση του μέσω Γερμανίας; Θα ήταν ένας ξεχασμένος συγγραφέας επαναστατικών ιδεών απομονωμένος στην Ελβετία που θα έβλεπε τις εξελίξεις στην Ρωσία χωρίς να συμμετέχει και είναι βέβαιο ότι  χωρίς τον Λένιν και τον Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστέιν ή Λέων Τρότσκι (Лев Дави́дович Тро́цкий) που διευκόλυναν οι ΗΠΑ να φτάσει στην Ρωσία - μετά από περιπετιώδες ταξίδι - φυσικά δεν θα είχαν επικρατήσει οι μπολσεβίκοι στην Ρωσία.

Ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff όμως δεν πήρε καθοριστικές αποφάσεις μόνον για τον Λένιν το 1917.

Ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff στήριξε με όλες του τις δυνάμεις το κίνημα του Αδόλφου Χίτλερ κυρίως στα πρώτα του βήματα του, είχε άμεση σχέση, προταγωνιστικό ρόλο στο κίνημα της «Μπυραρίας του Μονάχου» το Νοέμβριο του 1923 και την προσπάθεια κατάλυσης της τοπικής κυβέρνησης.

Στην δίκη που έγινε μετά την αποτυχία του κινήματος της «Μπυραρίας του Μονάχου» ο μεν Α Χίτλερ τιμωρήθηκε με φυλάκιση 5 ετών, ενώ ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff αθωώθηκε.

Έτσι ο Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff στηριξε και επέβαλε δύο μεγάλες προσωπικότητες τον Λένιν και τον Χίτλερ.

 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το  «πραξικόπημα της μπιραρίας «με το οποίο αποπειράθηκε για πρώτη φορά ο Χίτλερ, χωρίς επιτυχία, να καταλάβει την εξουσία της Γερμανίας.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1917 του Γ Δ Κουρκούτα Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΧΙΤΛΕΡ του Δ Κούκουνα εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝ

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2022

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΥΡΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ!!

 


Ο Πελέ πέθανε σε ηλικία 82 ετών και “βύθισε” στο πένθος ολόκληρη τη Βραζιλία, αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, του οποίου υπήρξε ίσως ο μεγαλύτερος θρύλος.

Ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, που μεγαλούργησε ως ποδοσφαιριστής με το όνομα “Πελέ”, θεωρείται μέχρι και σήμερα ο κορυφαίος όλων των εποχών, αλλά πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή, αφού άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείοτου Σάο Πάολο, νικημένος από τον καρκίνο

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισε προβλήματα υγείας. Έδινε μάχες, ενώ μπήκε -ξανά- στο νοσοκομείο στις 29 Νοεμβρίου, με λοίμωξη του αναπνευστικού, αλλά και για να επανεξετάσουν οι γιατροί την αγωγή του για την αντιμετώπιση του καρκίνου παχέος εντέρου, και έχοντας ολοκληρώσει στα τέλη Απριλίου τον τελευταίο γύρο θεραπείας. Ο Πελέ, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση όγκου τον Σεπτέμβριο του 2021.

Ετσι κι αλλιώς, οι δημόσιες εμφανίσεις του είχαν ήδη μειωθεί πριν από την πανδημία της Covid-19 και έκτοτε έχει κάνει λίγες εξόδους από το σπίτι του κοντά στο Σάντος.https://www.newsit.gr/

Ο Πελέ θεωρείται (κυρίως από τους παλαιότερους) ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Οι πιο νέοι έχουν να προτείνουν τον Μαραντόνα και τον Κρόιφ και οι αρκετά νεώτεροι τον Μέσι και τον Ρονάλντο. Κανείς όμως ποδοσφαιρόφιλος δεν διανοείται να αφήσει εκτός οποιασδήποτε δεκάδας με τους ημίθεους της στρογγυλής θεάς τον Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα.

Αθλητής μετρίου αναστήματος (ύψος 1,73 μέτρα και βάρος 72 κιλά), συνδύαζε όλα τα γνωρίσματα ενός μεγάλου ποδοσφαιριστή: ακρίβεια στην πάσα, ισχυρό σουτ, απίθανη ντρίμπλα και προβλεπτικότητα στις κινήσεις των αντιπάλων του. Τον αποκαλούσαν «Perola Negra» («Μαύρο Μαργαριτάρι») και η ποδοσφαιρική του αίγλη τον κατέστησε εθνικό ήρωα τής Βραζιλίας. Η απουσία της τηλεόρασης την εποχή που μεσουρανούσε το άστρο του φούντωσε ακόμη περισσότερο τον μύθο του.

Ο Πελέ γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1940 στην πόλη Τρες Κορασόες (Τρεις Καρδιές) της πολιτείας Μίνας Ζεράις. Ο πατέρας του Ζοάο Ράμος ντο Νασιμέντο ή Ντοντίνιο ήταν ποδοσφαιριστής σε μικρές ομάδες της περιοχής (με εξαίρεση ένα διάστημα στην Ατλέτικο Μινέιρο) και τον μύησε στα μυστικά της μπάλας. Το παρατσούκλι Πελέ, που δεν σημαίνει κάτι στα πορτογαλικά, του το κόλλησαν οι συμμαθητές του στο σχολείο, όταν είχε αποκαλέσει κατά λάθος Πελέ τον Μπιλέ τον τερματοφύλακα της Βάσκο Ντα Γκάμα που ήταν ο αγαπημένος του ποδοσφαιριστής.

Η ποδοσφαιρική σταδιοδρομία του άρχισε στην εφηβική ομάδα της Μπαουρού, στην πολιτεία του Σάο Πάουλο, όπου ο πατέρας του είχε κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Το 1956, η Σάντος εκτίμησε το ταλέντο του και τον ενέταξε στην δύναμή της. Με την ασπρόμαυρη φανέλα αγωνίστηκε στην θέση του επιθετικού μέσου, το διάστημα 1956-1974, σε 638 παιγνίδια επιτυγχάνοντας 619 γκολ. Με την Σάντος ο Πελέ κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Βραζιλίας και 6 διεθνείς τίτλους (3 Διηπειρωτικά και 3 Κόπα Λιμπερταδόρες). Στις 20 Νοεμβρίου 1969, στην 909η συμμετοχή του σε αγώνα Α' Κατηγορίας της Βραζιλίας, σημείωσε το 1.000ό τέρμα του.

ADVERTISING

Την εποχή εκείνη δεν είχε δημιουργηθεί ακόμη το βραζιλιάνικο πρωτάθλημα. Ετσι η Σάντος, προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί με τον καλύτερο τρόπο το «προϊόν της», έκλεινε φιλικούς αγώνες ανά τον κόσμο με αντάλλαγμα αρκετές χιλιάδες δολάρια. Σε ένα τέτοιο πέρασμά της από την Αθήνα η Σάντος με τον Πελέ στην σύνθεσή της έπαιξε και με τις τρεις μεγάλες ομάδες του κέντρου. Νίκησε την ΑΕΚ με 3-0 και τον Παναθηναϊκό με 3-2, αλλά ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 2-1. Ήταν ένα κατόρθωμα κοσμοϊστορικής σημασίας που αναφέρεται και στον ύμνο της ομάδας(...κι ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ...).

Ο Πελέ έγινε παγκοσμίως γνωστός με την Εθνική Βραζιλίας, την φανέλα της οποίας φόρεσε 92 φορές επιτυγχάνοντας 77 γκολ. Οδήγησε την «Σελεσάο» στην κατάκτηση τριών Παγκοσμίων Κυπέλλων (1958, 1962, 1970) και στη μόνιμη κατοχή του επάθλου Ζιλ Ριμέ.

To 1974, o Πέλέ ανακοίνωσε την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, αλλά τον επόμενο χρόνο συμφώνησε να υπογράψει τριετές συμβόλαιο ύψους 7 εκατ. δολαρίων με την ομάδα «Κόσμος» της Νέας Υόρκης και να συμβάλλει στην προαγωγή τού αθλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1977 κρέμασε οριστικά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, αφού οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση τού πρωταθλήματος των ΗΠΑ. Με τους «Κόσμος» αγωνίστηκε σε 56 παιχνίδια σημειώντας 31 γκολ. Συνολικά στην καριέρα του αγωνίστηκε σε 1363 και πέτυχε 1281, ρεκόρ ακατάρριπτο μέχρι σήμερα.

Ο Πελέ έχει τιμηθεί με πλήθος πολιτικών και αθλητικών βραβείων. Το 1994 ονομάστηκε πρεσβευτής καλής θελήσεως της UNESCO και το 1999 «Ποδοσφαιριστής του Αιώνα» από την FIFA. Περιοδεύει συνεχώς στο κόσμο και φροντίζει πάντα να διατηρεί την φήμη του αλώβητη. Στην προσωπική του ζωή έχει νυμφευτεί τρεις φορές και έχει αποκτήσει επτά παιδιά.



© SanSimera.gr