Η δεξιά και η ακροδεξιά στην ΕΕ ακολουθούν τα χνάρια του Τραμπ καθώς η Κομισιόν προωθεί εκπτώσεις στις πολιτικές για την πράσινη μετάβαση και την ανάσχεση της κλιματικής κρίσης με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Κάπως έτσι, εξάλλου, εξηγούνται και οι πρόσφατες … «πράσινες» κωλοτούμπες Μητσοτάκη, ο οποίος θέλει να δείξει τραμπικότερος του Τράμπ, και σπεύδει ασθμαίνων πίσω από την επικεφαλής της Κομισιόν, Φον ντερ Λάϊεν, την οποία άλλωστε υποστηρίζει τόσα χρόνια τώρα.
Έτσι ενώ η πρόεδρος της Κομισιόν εμφανιζόταν ως υπέρμαχος της Πράσινης Συμφωνίας, θα είναι η ίδια που αναμένεται να υπογράψει το πάγωμά της καθώς αυτό απαιτεί, πλέον, η ευρεία συμμαχία των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων που συνθέτουν το Ευρωκοινοβούλιο και απηχούν τις απόψεις της Επιτροπής.
Η αποδόμηση της Πράσινης Συμφωνίας ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη καθώς η Κομισιόν επέλεξε να εφαρμόσει τις προβλέψεις για την πράσινη μετάβαση με μη δίκαιο τρόπο και με πολιτικές που ενέτειναν τις περιφερειακές ανισότητες και οδηγούν τους πιο αδύναμους πολίτες ιδίως στον αγροτικό τομέα και στις μικρές επιχειρήσεις στο να επωμιστούν ένα δυσβάσταχτο κόστος.
Μόνο που η Κομισιόν αντί να αποφασίσει μέτρα για την εφαρμογή της συμφωνίας με δίκαιο τρόπο και με την οικονομική ενίσχυση αγροτών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προσανατολίζεται στην αποδόμησή της κάνοντας και πάλι το χατίρι στις πολυεθνικές των ορυκτών καυσίμων και στις εταιρείες κολοσσούς των φυτοφαρμάκων και της αγροτοβιομηχανίας που «πνίγουν» τους μικρούς αγρότες.
Ισχυρές πιέσεις από το μέτωπο δεξιάς – ακροδεξιάς
Το θέμα της αναθεώρησης της Πράσινης Συμφωνίας έθεσε μετ΄επιτάσεως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), στο οποίο ανήκει και η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την ηγεσία του να κλιμακώνει τις επιθέσεις στα μέτρα που έχουν αποφασιστεί για την Πράσινη Μετάβαση και άμεσο στόχο να καθυστερήσουν κατά, τουλάχιστον, δύο χρόνια οι κανονισμοί βιωσιμότητας για τις επιχειρήσεις και ο νέος φόρος άνθρακα.
Το ΕΛΚ παρουσιάζεται και εκ διαμέτρου αντίθετο με τον στόχο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ απαιτώντας η κλιματική πολιτική της ΕΕ να μεταλλαχτεί σε «τεχνολογικά ουδέτερη» για την επίτευξη των στόχων, δηλαδή, να θεωρηθούν ως «πράσινη» ενέργεια και η πυρηνική και να μην απαγορευτούν τεχνολογίες που συνδέονται με τη χρήση φυσικού αερίου.
Το προσχέδιο για τη νέα «πυξίδα» ανταγωνιστικότητας το οποίο περιγράφει επί της ουσίας τη σταδιακή εγκατάλειψη πολιτικών για την κλιματική κρίση, όπως είναι η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, αποκάλυψε το Politico, σχολιάζοντας ότι αυτή είναι η νέα αναπτυσσόμενη τάση στην Κομισιόν που έχει σαν στόχο την αναθεώρηση ή και την κατάργηση των αυστηρών πράσινων κανονισμών που προβλέπονται στην συμφωνία για την πράσινη μετάβαση.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η νέα πρωτοβουλία για τη λεγόμενη «απλοποίηση» των κανονισμών αναμένεται να παρουσιαστεί ως ρυθμιστικό κείμενο προς επεξεργασία τον Φεβρουάριο.
Στο προσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας, όπως σημειώνει το Politico, παρόλο που υπάρχει δέσμευση ότι η ΕΕ θα παραμείνει στην ίδια πορεία για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, θα δοθεί έμφαση στην κατάργηση της «περιβαλλοντικής γραφειοκρατίας» για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας μέσα από την εναρμόνιση με τις αυξανόμενες εκκλήσεις για αναθεώρηση ή κατάργηση μεγάλων τμημάτων της Πράσινης Συμφωνίας, που προβλέπει μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050.
«Η μετάβαση σε μια οικονομία χωρίς άνθρακα πρέπει να είναι φιλική προς την ανταγωνιστικότητα και τεχνολογικά ουδέτερη», αναφέρεται χαρακτηριστικό στο προσχέδιο που όπως φαίνεται πίσω από τις γραμμές θα αποτυπώνει το νέο ευρωπαϊκό οικονομικό δόγμα το οποίο θα βάζει την ανταγωνιστικότητα πάνω από την εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την κλιματική κρίση.
Τα πρώτα μέτρα απορρύθμισης
Το πρώτο σινιάλο για να γκρεμιστεί η Πράσινη Συμφωνία δόθηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024 όταν σημειώθηκε ιστορική αύξηση των ποσοστών των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων που η γενική τους θέση είναι αντίθετη με δράσεις για την ανάσχεση της κλιματικής κρίσης προβάλλοντας το οικονομικό κόστος της πράσινης μετάβασης.
Τα πρώτα σημάδια της Κομισιόν για το γκρέμισμα της Πράσινης Συμφωνίας είχαν δοθεί, όμως, ένα χρόνο πριν όταν αποφασίστηκε η αποδυνάμωση των περιβαλλοντικών προτύπων στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΓΠ), προτύπων κρίσιμης σημασίας για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης της Πράσινης Συμφωνίας. Για παράδειγμα Φεβρουάριο του 2024, αποσύρθηκε η πρόταση για τη βιώσιμη χρήση φυτοφαρμάκων.
Λίγο αργότερα, η ΕΕ αποφάσισε να καθυστερήσει την εφαρμογή του Κανονισμού για την αποψίλωση των δασών, ο οποίος προβλέπει την απαγόρευση της εισαγωγής εμπορευμάτων που συνδέονται με την καταστροφή των δασών του Αμαζονίου.
https://neostrategy.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου