ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αστεροειδής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αστεροειδής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΤΡΩΙΚΟΙ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣ....[ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΣΥΖΕΥΞΗ ΑΥΤΩΝ ΤΟ 2012]


  • Η ομάδα των Τρωικών αστεροειδών λέγονται έτσι γιατί παίρνουν ονόματα από τους ήρωες του Τρωικού πολέμου (Αχιλλέας, Έκτωρ, Οδυσσέας κλπ); Χωρίζονται σε δύο ομάδες: τους Έλληνες με και τους Τρώες . Και μάλιστα οι Έλληνες κινούνται όλοι μαζί ανατολικά του Δία, ενώ οι Τρώες δυτικά. Και οι δύο ομάδες κινούνται σε ίσες αποστάσεις από τον Δία και μάλιστα οι ευθείες που συνδέουν τις δύο υποομάδες με τον ήλιο σχηματίζουν 60ο με την ευθεία Ήλιου-Δία. Το χαρακτηριστικό αυτό συμβαίνει γιατί τα σημεία των δύο υποομάδων βρίσκονται σε ένα σημεία ευστάθειας ή τα γνωστά σημεία Λαγκράνζ από το πρόβλημα των τριών σωμάτων. Από τη μελέτη του φάσματος των αστεροειδών αυτών ξέρουμε ότι είναι ερυθροί και ανήκουν στην ομάδα τύπου D (δεν είναι δηλαδή ανθρακούχοι ή σιδηρούχοι). Εχουμε και δύο"κατασκόπους",οπως τούς ονόμασαν οι επιστήμονες,τον Εκτωρα που ανήκει στό στρατόπεδο τών Ελλήνων καί τόν Πάτροκλο που ανήκει σ εκείνο τών Τρώων.


  • Τρωικό αντικείμενο

    Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

    Η θέση των τρωικών αστεροειδών του Δία στο Ηλιακό σύστημα (πράσινο χρώμα). Στο σημείο L4 βρίσκεται το «Ελληνικό στρατόπεδο» ("Greeks") και στο L5 το «Τρωικό» ("Trojans")
    Στην αστρονομία, ο όρος Τρωικός αναφέρεται σε ένα μικρό πλανήτη (αστεροειδή) ή φυσικό δορυφόρο , που μοιράζεται μια τροχιά με έναν πλανήτη ή δορυφόρο, αλλά δεν συγκρούεται με αυτό(ν), διότι οι τροχιές του βρίσκονται σε διαφορετικό Λαγκρανζιανικό σημείο, τα οποία βρίσκονται 60° μπροστά και πίσω από το μεγαλύτερο σώμα, δηλαδή στα Λαγκρανζιανά σημεία L4 και L5 αντίστοιχα.
    Ο όρος αναφερόταν αρχικά σε Τρωικούς αστεροειδείς σε τροχιά γύρω από τον Δία, και αστεροειδείς στα Λαγκρανζιανά σημεία των άλλων πλανητών αλλά και σε Λαγκρανζιανούς αστεροειδείς. Στη συνέχεια τέτοια αντικείμενα βρέθηκαν σε τροχιά γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο του Ποσειδώνα και του Άρη. Επιπλέον, τέσσερα τρωϊκά φεγγάρια είναι γνωστά πως έχουν τροχιά στα λαγκρανζιανά σημεία των δύο μεσαίου μεγέθους δορυφόρους του Κρόνου.

     

     Τα σημεία L4 και L5


    Τα 5 Λαγκρανζιανά σημεία σε ένα σύστημα δύο σωμάτων με σημαντική διαφορά στις μάζες τους.
    Το 1772, ο μαθηματικός Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ (Joseph Louis Lagrange) εργαζόταν πάνω στο περίφημο πρόβλημα των τριών σωμάτων, όταν ανακάλυψε μια ενδιαφέρουσα ιδιορρυθμία στα αποτελέσματα. Αρχικά, είχε ανακαλύψει έναν τρόπο για να υπολογίζει τη βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ αυθαίρετou αριθμού σωμάτων σε ένα σύστημα, γιατί η νευτώνεια μηχανική κατέλειγε στο συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο σύστημα οδηγεί τα σώματα σε χαοτική τροχιά, μέχρι να καταλήξουν σε μια σύγκρουση ή σε να εγκαταλήψουν το σύστημα, ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία. Ο Λαγκράνζ, θέλοντας να κάνει πιο απλό το πρόβλημα, υπέθεσε πως η πορεία ενός αντικειμένου εξαρτάται από την εύρεση μιας διαδρομής που ελαχιστοποιεί τη δράση (S) κατά την πάροδο του χρόνου. Με αυτή την υπόθεση ο Λαγκράνζ αναδιατύπωσε την Κλασική (Νευτόνια) μηχανική και εισήγαγε την λεγόμενη Λαγκρανζιανή μηχανική.
    Με βάση τους υπολογισμούς του, υπέθεσε πως είναι δυνατόν ένα τρίτο σώμα, αμελητέας μάζας, να κινείται σε τροχιά γύρω από δύο μεγαλύτερα σώματα που βρίσκονταν ήδη σε σχεδόν κυκλική τροχιά. Αργότερα η θεωρία αυτή προσαρμόστηκε και για σώματα σε ελλειπτική τροχιά. Οι περιοχές στις οποίες ένα σώμα μπορεί να βρεθεί ονομάστηκαν, προς τιμήν του, Λαγκρανζιανά σημεία. Τα σημεία αυτά σε ένα συστημα δύο σωμάτων είναι συνολικά 5.
    Δύο από αυτά τα σημεία, τα σημεία L4 και L5 βρίσκονται στις κορυφές δύο ισόπλευρων τριγώνων (τριγωνικά σημεία), με πλευρά την απόσταση των δύο μεγάλων σωμάτων. Η κορυφές αυτές βρίσκονται επί της τροχιάς του μικρότερου περιφερόμενου σώματος. Το σημείο L4 βρίσκεται μπροστά από το σώμα που περιστρέφεται (το σώμα κινείται προς αυτή την κατεύθυνση), ενώ το L5 πίσω από αυτό. Κατά συνέπεια, οι βαρυτικές δυνάμεις από τα δύο ογκώδη σώματα είναι στην ίδια αναλογία με τις μάζες των δύο σωμάτων, και έτσι η συνισταμένη δύναμη ενεργεί μέσω του βαρύκεντρου του συστήματος. Η σταθερότητα των σημείων αυτών, αν και αποτελούν τοπικά μέγιστα του γενικευμένου δυναμικού, είναι στην πραγματικότητα αρκετά μεγάλη λόγω της δύναμης Coriolis, ώστε να χαρακτηρίζονται ως σημεία ευσταθούς ισορροπίας, στα οποία γίνεται να παγιδευτούν μόνιμα άλλα σώματα, μικρής μάζας.[1]
    Τα 1906 ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι αστεροειδείς στο σύστημα Δίας-Ήλιος σε αυτά τα σημεία. Καθώς δόθηκαν σε αυτούς ονόματα από ήρωες του Τρωικού πολέμου, τα σημεία L4 και L5 απέκτησαν το όνομα "Τρωικά σημεία" Πληθυσμοί

     Αστεροειδείς

    Ο όρος Τρωικός αστεροειδής συνήθως αναφέρεται συγκεκριμένα στους τρωικούς αστεροειδείς του Δία, οι οποία πιστεύεται ότι είναι τόσο πολλοί όσο και οι αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης.
    Οι τρωικοί αστεροειδείς του Δια χωρίζονται σε δύο ομάδες. Αυτοί που περιφέρεται σε μία μέση θέση γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο L4 του συστήματος Ηλίου-Δία, ονομάζονται «ηγούμενα μέλη» ή μέλη του «Ελληνικού στρατοπέδου». Στους αστεροειδείς αυτούς δίνονται ονόματα Ελλήνων ηρώων του Τρωικού Πολέμου. Αυτοί που περιφέρεται σε μία μέση θέση γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο L5 του συστήματος Ηλίου-Δία, ονομάζονται «επόμενα μέλη» ή μέλη του «Τρωικού στρατοπέδου». Σε αυτούς δίνονται ονόματα Τρώων ηρώων. Πριν η πρακτική αυτή γίνει συνήθεια είχαν ονομασθεί δύο εξαιρέσεις στον κανόνα αυτόν, οι οποίες και παραμένουν, αποκαλούμενες και «κατάσκοποι»: είναι ο 624 Έκτωρ στο ελληνικό στρατόπεδο και ο 617 Πάτροκλος στο τρωικό.
    Η 5261 Εουρέκα , το 1998 VF 31 , το 1999 UJ 7 , και το 2007 NS 2 είναι οι τρωϊκοί αστεροειδείς του Άρη.
    Έξι τρωικοί αστερειδείς του Ποσειδώνα είναι γνωστοί, αλλά αναμένεται να ξεπερνούν σε αριθμό τους τρωίκούς Δία με τάξη μεγέθους.
    Τόσο το σύστημα Γη-Ήλιος όσο και το σύστημα Γη-Σελήνη είναι δυνατόν να υποστηρίξουν τρωικούς αστεροειδείς.[1] Ο πρώτος τρωικός αστεροειδής της Γης (σύστημα Ήλιος - Γη) ανακαλύφθηκε από την NASA τον Οκτώβριο του 2010.[2] Είναι ένας αστεροειδής Απόλλο στον οποίο έχει δοθεί το προσωρινό όνομα 2010 TK7 και βρίσκεται κοντά στο σημείο L4 του συστήματος Γης-Ήλιου.

     Δορυφόροι

    Στην περίπτωση των δορυφόρων, τρωικοί δορυφόροι ονομάζονται αυτοί που βρίσκονται στα τρωικά σημεία ενός μεγαλύτερου δορυφόρου (στο σύστημα πλανήτη-δορυφόρου). Ο τρωϊκός δορυφόρος μοιράζεται την ίδια τροχιά με τον μεγαλύτερο δορυφόρο.
    Στο ηλιακό σύστημα οι μόνοι γνωστοί τρωικοί δορυφόροι βρίσκονται γύρω από τον Κρόνο. Στην ίδια τροχιά με τον δορυφόρο Τηθύς βρίσκονται οι τρωικοί Τελεστώ (στο L4) και Καλυψώ (στο L5). Στην ίδια τροχιά με τον δορυφόρο Διώνη βρίσκονται οι τρωικοί Ελένη (στο L4) και Πολυδεύκης (στο L5).
    Σε θεωρητικό επίπεδο, είναι δυνατόν να υπάρξουν και τρωικοί πλανήτες, στα τρωικά σημεία πλανητών με το άστρο τους.
    Πρακτικά, δεν έχει ανακαλυφθεί ένας τέτοιος πλανήτης μέχρι σήμερα. Όμως, μια από τις πιο γνωστές υποθέσεις (Υπόθεση της γιγαντιαίας σύγκρουσης) για την δημιουργία της Σελήνης κάνει λόγο για την ύπαρξη ενός υποθετικού τρωικού πλανήτη στο σύστημα Γης-Ήλιου (είτε στο σημείο L4, είτε στο L5), στον οποίο δίνεται το όνομα Θεία (από το όνομα της μητέρας της Σελήνης στην Ελληνική μυθολογία, της τιτάνιδας Θείας, ή αλλιώς Ευρυφάεσσας). Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, η αύξηση του μεγέθους της Θείας προκάλεσε την σύγκρουσή της με την πρωτο-Γη, δημιουργώντας τελικά την Σελήνη.[3]

     

    Οι Τρωικοί αστεροειδείς γύρω από τον Ποσειδώνα θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κομήτες που ίσως κτυπούσαν τη Γη

    Υλικό από τους Τρωικούς αστεροειδείς που βρίσκονται γύρω από την τροχιά του Ποσειδώνα θα μπορούσε να μετατραπεί σε κομήτες, οι οποίοι εν συνεχεία θα μπορούσαν να κτυπήσουν τον πλανήτη μας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
    Χιλιάδες Τρωικοί αστεροειδείς κινούνται γύρω από τον Δία ενώ λίγοι από αυτούς ανακαλύφθηκαν κοντά και στον Ποσειδώνα 

    Η προέλευση τους, που είναι γνωστοί ως «κομήτες βραχείας περιόδου», είναι άγνωστη, αλλά η άμεση πηγή τους πιστεύεται ότι είναι οι Κένταυροι, μια συλλογή από ένα περίπου εκατομμύρια παγωμένα αντικείμενα με μήκη πάνω από 1 χιλιόμετρο, με ελλειπτικές τροχιές και που έρχονται πιο κοντά στον ήλιο ανάμεσα στις τροχιές του Δία και του Ποσειδώνα.
    Από αυτούς τους Κενταύρους έχουμε δει με τα τηλεσκόπια περίπου 250 μόνο. Όλα αυτά τα αντικείμενα είναι σε σχετικά ασταθείς τροχιές, και έχουν μια μεγάλη πιθανότητα να δεχθούν μια βαρυτική ώθηση, όταν η τροχιά τους τα φέρει κοντά στον Δία ή σε έναν από τους άλλους γιγάντιους πλανήτες. Μια τέτοια διαταραχή μπορεί να τα ανακατευθύνει στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα – και, ενδεχομένως, προς τη Γη. Και καθώς ένας τέτοιος ακυβέρνητος Κένταυρος προσεγγίζει τον ήλιο, η θερμότητα του αρχίζει να εξατμίζει το παγωμένο υλικό του με αποτέλεσμα να αποκτήσει μια ουρά σαν τους κομήτες.
    Προηγούμενες προσομοιώσεις των Κενταύρων προτείνουν ότι κάτι πρέπει να τους τροφοδοτεί με πρόσθετο υλικό – γιατί κάθε τέτοιο αντικείμενο θα κινείται στην τροχιά του για περίπου 3 εκατομμύρια χρόνια προτού να χτυπήσει έναν πλανήτη, ή να πέσει πάνω στον ήλιο, ή να βγει από το ηλιακό σύστημα, ή απλά να διασπαστεί.
    "Ο πληθυσμός αυτός διασπάται και φαίνεται ότι αναπληρώνονται από κάπου," αναφέρει ο Jonathan Horner στο Πανεπιστήμιο του Durham.
    Σε μία μελέτη ο Horner μαζί με τον Patryk Sofia Lykawka του πανεπιστημίου Kinki στην Οσάκα, δείχνει ότι η πηγή αυτής της ανασύστασης είναι οι Τρωικοί αστεροειδείς κοντά στον Ποσειδώνα – οι αστεροειδείς αυτοί κινούνται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο περίπου όπως και ο Ποσειδώνας.
    Υπολογίζουν μάλιστα ότι ένας από τους έξι γνωστούς Τρωικούς έχει 50% πιθανότητα να μεταναστεύσει και να γίνει Κένταυρος, για τα επόμενα 600 εκατομμύρια χρόνια.
    Καθώς υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρχουν ως και 10 εκατομμύρια άγνωστοι Τρωικοί κοντά στον Ποσειδώνα με πλάτος από 1 χιλιόμετρο και πέρα, το ζευγάρι των αστρονόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι Τρωικοί θα μπορούσαν να συμπληρώνουν τους Κενταύρους που χάνονται
    Ο Hal Levison στο Boulder του Κολοράντο, υποστηρίζει ότι για την διατήρηση του αποθέματος των γνωστών κομητών με βραχεία περίοδο, ο αριθμός των Τρωικών θα έπρεπε να φθάνει το ένα δισεκατομμύριο.
    Κατά τη γνώμη του, αυτό είναι απίθανο γιατί πολλά αντικείμενα τέτοιου μεγέθους θα συγκρούονται και θα κατακερματίζονταν σε μικρότερες διαστάσεις.
    «Έχω τις αμφιβολίες μου αν οι Κένταυροι αναπληρώνονται από τους Τρωικούς», λέει.
    Ο Hal Levison υπολογίζει ότι η κύρια πηγή των Κενταύρων είναι ο «διάσπαρτος δίσκος", μέρος της ζώνης Kuiper από συντρίμμια πέρα από τον Ποσειδώνα.
    Πηγή: ANI
    ========
    Παρακάτω μεταφέρω ενα μικρό μερος από αρθρο -ανάλυση,μιάς ξένης αστρολόγου,που αφορα σε μια συζευξη τών τρωικών,το 2012..το αρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο[ειναι αρκετα μεγαλο], στήν διευθυνση που δινω στο τελος
    -------
    [....ΤονΠέντε αστεροειδείς: ο Οδυσσέας, ο Οδυσσέας (λατινική ονομασία του Οδυσσέα »), η Πηνελόπη, την Ιθάκη και ο Τηλέμαχος είναι όλα πρόκειται να έρθει μαζί στο ίδιο τμήμα του ουρανού. Κατά την πρώτη τους συναντιούνται, μερικοί απ 'αυτούς θα εξακολουθεί να είναι στον Καρκίνο, ενώ άλλοι θα είναι ήδη στον Λέοντα, αλλά σύντομα μετά από αυτό, όλοι θα είναι στο Λέοντα. Μόλις μαζί, θα παραμείνουν σε συνδυασμό για έναν ολόκληρο χρόνο, μέχρι τον Ιούλιο του 2013.Ο Οδυσσέας και ο Ρωμαϊκός ομόλογός του, ο Οδυσσέας θα είναι το σπίτι, στην Ιθάκη. Πιστή Πηνελόπη θα είναι εκεί, καθώς, μαζί με «Οδυσσέας και ο Τηλέμαχος ο γιος της Πηνελόπης. Παλαμήδης, ο άνθρωπος που τοποθετούνται βρέφος Τηλέμαχος με τον τρόπο του το άροτρο και ανάγκασε τον Οδυσσέα να πάει στον Τρωικό πόλεμο, θα είναι εκεί, επίσης - έχει ταξιδέψει μαζί με τον Οδυσσέα και τον Τηλέμαχο για πολύ καιρό τώρα και πρόκειται να συνεχιστεί για αρκετές χρόνια. Μπορεί να δημιουργήσει κάποια προβλήματα. Μαζί με αυτούς θα είναι και η αστεροειδείς Αλκινόου και Ναυσικά - το όνομά του από το βασιλιά του είδους και την πριγκίπισσα των Φαιάκων, ο οποίος βοήθησε τον Οδυσσέα να φτάσω στο σπίτι. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 ο Οδυσσέας, ο Οδυσσέας, η Πηνελόπη, Ιθάκη, Τηλέμαχος και Παλαμήδης εξακολουθούν να είναι όλα σε συνδυασμό στον Λέοντα, αλλά σε οπισθοδρομήσεις. Παλίνδρομη σημαίνει, ότι ο πλανήτης / αστεροειδή πηγαίνει πίσω, επειδή εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια σημαντικά μαθήματα για να μάθουν, κάποιες εκκρεμότητες για τη φροντίδα του. Αλλάζουν πίσω στην άμεση κίνηση την άνοιξη 2013 και να συνεχίσουν να ταξιδεύουν μαζί με το ζώδιο του Λέοντα. Άλλοι είναι σε αυτό, πάρα πολύ - η Κίρκη αστεροειδής θα τους συναντήσουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση με τον Οδυσσέα ατζέντα της, έτσι ξεχνά τι είναι πραγματικά σημαντικό γι 'αυτόν. Ο αστεροειδής Ποσειδώνα (Οδυσσέας εχθρός, ο οργισμένος θεό της θάλασσας) και τη Ρωμαϊκή ομόλογό του, ο Ποσειδώνας θα είναι σε αντίθεση με τους μεγάλο μέρος του χρόνου και μπορεί να οργή και στείλτε σφοδρές καταιγίδες από την άλλη πλευρά του Zodiac, όταν ένας από αυτούς απομακρύνεται , ο άλλος αναλαμβάνει.Τι σημαίνουν όλα αυτά; Υπάρχει η πιθανότητα, ότι, συλλογικά, κάτι ή κάποιος θα επιστρέψει τελικά στο σπίτι μετά από πολύ καιρό μακριά, ότι κάποιες μεγάλο και σημαντικό κομμάτι του παζλ θα τεθεί σε εφαρμογή και ότι τελικά κάποια πράγματα, που δεν καταλαβαίνουμε ακόμα, θα αρχίζουν να κάνουν περισσότερο νόημα επιτέλους. Εμείς μπορεί να εμφανίσουν ένα είδος συλλογικής Homecoming και ένα πολυαναμενόμενο reunion κάποιου είδους και μπορεί να δούμε κάτι σωστό και λαχταρούσε επιτέλους αποκατασταθεί στο «θρόνο». Σχεδόν όλο αυτό θα συμβεί στο ζώδιο του Λέοντα, η οποία κυβερνάται από τον Ήλιο και είναι πιθανό, ότι ο Ήλιος μας θα παίξει κάποιο τρόπο έναν ρόλο σε αυτό. Ο Λέων είναι το ζώδιο της προσωπικής ταυτότητας και, όταν ο Οδυσσέας επιστρέφει στο σπίτι του, αποκαλύπτεται ποιος είναι πραγματικά. Μπορούμε να μάθουμε κάτι καινούργιο για τη συλλογική και την προσωπική μας ταυτότητα, για το ποιοι πραγματικά είμαστε και τι είναι η θέση μας στο σύμπαν. Ή μπορούμε να μάθουμε κάτι παλιό για αυτό, κάτι, που κάποτε γνωρίζατε, αλλά είχατε ξεχάσει από τότε. Το Memoria αστεροειδής (μνήμη) θα είναι εκεί, σε συνδυασμό με τους άλλους και να θυμόμαστε κάτι που μπορεί να διαδραματίσει ένα ρόλο στην εμπειρία. Μαζί με αυτό stellium, υπάρχει επίσης η Aeternitas αστεροειδής (αιωνιότητα), η οποία μόνο προσθέτει στην ήδη ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά από τα πράγματα που συνάγεται από τα άλλα ουράνια σώματα - χρόνος μπορεί να είναι στο επίκεντρο, καθώς και. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ενδείξεις, ότι το θηλυκό (τόσο σε συλλογικό όσο και μεμονωμένα) μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, επίσης.Υπάρχουν πολλά ουράνια σώματα και τις πτυχές, πράγμα που συνεπάγεται, ότι τίποτα δεν θα δοθεί δωρεάν σε αυτές τις εκδηλώσεις, που ενδέχεται να αντιμετωπίσετε κάποια προβλήματα (ακόμα και μερικές σημαντικές από αυτές) και ότι τα πράγματα μπορεί να είναι δύσκολα μερικές φορές......] Αύγουστο του 2012, μια πολύ ιδιαίτερη και σπάνια επανένωση πρόκειται να λάβει χώρα.
    http://aidas-strange-reality.com/astrology-mythology-symbolism/42-odysseus-penelope-and-ithaca

    Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

    Ο ΕΛΕΝΙΝ..

    Ελενιν ..είναι ο τελειωτικός κομήτης?! Η θα χρειαστει και τον 2005 YU55 για να κάνει την δουλειά του!!...Κοίτα τι σου κρύβουν!!!
    Ο Αστεροειδής 2005 YU55 που ανακάλυψε στις 28 Δεκεμβρίου 2005 ο Robert McMillan του  Προγράμματος Spacewatch στο Tucson της Αριζόνα, αναμένεται να περάσει ανάμεσα στην τροχιά της σελήνης και της γης, περνώντας από τη γη μόνο από 204,502 μίλια!!   την ίδια ακριβώς ώρα της Γης αναμένεται να περάσει και ο Ελενιν , πράγμα που σημαινει οτι ο 2005 YU55 θα δωση "σκαμπίλι" στην ουρά-συντρίμμια του κομήτη Elenin, στις αρχές του Νοεμβρίου 2011!! Και έχουμε ξανά αναφέρει ότι ο Ελενιν ...δεν είναι μόνος του!!!



    Ο YU55 υπολογίζετε ότι έχει διάμετρο 400 μέτρων!
    ASTEROID 2005 YU55 – closest on November 8 to November 9, 2011 at .0022 AU from Earth




    Ο κομήτης Ελενιν με περίπου διάμετρο 2.5 μίλια (4 χιλιόμετρα)!! Το κοντινότερο πλάνο της τροχιάς του στην γη στις 17 Οκτώβριου 2011 .Πιστεύεται ότι είναι ένα καφετί dwar αστέρι που συνήθως ονομάζεται και «πλανήτης Χ, Τύχη, ή Ερκόλουμπους."


    Περίπου. 6 του Νοέμβρη, 2011 - Η Γη διασχίζει την τροχιά Elenin και δίνει την αίσθηση ότι περνά μέσα από την  ουρά με συντρίμμια του Elenin . Η Elenin, η Γη, ο Ερμής και η Αφροδίτη θα  είναι σε ευθυγράμμιση. Elenin θα  είναι 0,359 AU από τη Γη και 1,301 AU από τον Ήλιο.

    Σύμφωνα με αυτόν που ανακάλυψε τον Ελενιν ,Leonid Elenin .Ο κομήτης δεν φέρει κανένα κίνδυνο για την γη μιας και θα περάσει πάνω από τα κεφάλια μας σε απόσταση 34 εκατομμυρίων χιλιόμετρων! Συνέντευξη εδώ  Interview with russian Astronomer Leonid Elenin

    Αλλα εμεις απο τα κατοχικα νεα εχουμε καποιες αμφιβολιες απο τις εξηγησεις του αστρονομου  Leonid Elenin (που ειναι γνωστο οτι η μαμα ΝΑΣΑ του τραβαει το αυτι!!) Φαινετε οτι οσα λεει ειναι λογια της μαμας !!..φυτευμενα καταληλα!!

    Διαβάστε τις δηλώσεις του και συνεχίστε παρακάτω να δείτε εμείς τι παρουσιάζουμε!! 

    "Ο κομητης Elenin δεν θα αντιμετωπίσει  κανένα σκοτεινό σημειο  που θα μπορούσε να διαταράξει  την τροχιά του, ούτε θα μας επηρεάσει σε οιονδήποτε τρόπο εδώ στη Γη,  δεν θα είναι πιο κοντά στη Γη από 35 εκατομμύρια χιλιόμετρα, 0.232 ΑΕ. Leonid Elenin"
    "http://www.space.com/11617-comet-elenin-wimpy-solar-system.html


    Μερικά λινκ από αξιόπιστες πηγές (Γιωργάκη!! ..εσωτερικό χιούμορ του μπλοκ μας!!)

    Astronomical alignments (Elenin) as the cause of M6+ Earthquakes!

    Planetary Alignments with Comet Elenin Causing Big Earthquakes

    Οσο για την αποσταση Ελενιν ας δουμε εδω πως μειωνετε απο 0.24 AU σε 0.0004 AU  New Comet Elenin Trajectory – ‘from .24AU to .0004AU’

    O κομήτης Ελενιν είναι ένα ωραίο θέμα για όσους ερευνούν στους έσχατους καιρούς ...και ναι η απόσταση είναι πολύ μικρότερη από αυτή που μας λένε επίσημα!! Άλλα το θέμα δεν είναι μόνο στον Ελενιμ άλλα και σε μερικά στοιχεία ακομα ...

    Ένας  πραγματικός κίνδυνος φαίνεται να είναι ο συνδυασμός κομήτη με αστεροειδή ..και ιδίως όταν ο τελευταίος περνά μέσα από την ουρά από συντρίμμια του πρώτου..(και όχι μόνο ουρά από συντριμμιών μιας και έχουμε ξανά αναφέρει οτι Ελενιμ ..συνοδεύετε και από αλλά κομμάτια πίσω του αρκετά μεγάλα...που ακομα  δεν γνωρίζουν τι ακριβώς είναι!!

    Η συνάντηση του αστεροειδή με την ουρά θα γίνει ....στις 8-9 Νοεμβρίου του 2011..ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ...

    .0022 AU (329 115.6 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ  / 204.502 ΜΙΛΙΑ ) ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ

    Αλλα για να δουμε κατι καλυτερα ...

    Αν ο Ελενιν οντος περασει σε αποσταση .0004 AU ..ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΕ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ AU ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ!!

    Και αν υποθέσουμε ότι μπορεί να έχει συμβεί λάθος στις μετρήσεις μέχρι ώρας (όλο αλλάζουν)  ότι ίσως να έχουν πέσει έξω για  ΜΟΝΟ 0.25 μοίρες!!! από την πραγματική τροχιά όλου του συστήματος..Τοτε βρισκομαστε σε τροχια συγκρουσεις ..

    Για εμάς πρέπει όλοι οι ερασιτέχνες αστρονόμοι να ασχοληθούν άμεσα με το θέμα ...Και να περιμένουμε να δούμε αν σε κάνα δυο μήνες ..αν πάλι αλλάξουν τα νούμερα και οι μοίρες!!!

    Πριν σας παραθεσω πηγες να ερευνησετε και εσεις και ενα βιντεο να δειτε θελω να συπληρωσω με κατι που θυμαμαι απο ενα βιβλιο το ζαχαρια σιτσιν...που μιλαει για τον τροπο του ταξιδιου των Αννουνακι για να ερθουν στην Γη...

    Λέει λοιπόν το κείμενο ...(από ότι θυμάμαι δεν αντιγράφω) ότι έχοντας υπολογίσει όλες τις τροχιές για να εκμεταλλευτεί τις βαρύτητες πλανητών κοκ ο ηρωας της ιστορίας έπρεπε να κάνει την τελευταία μεγάλη μανούβρα ...η οποία ήταν και το ποιο σημαντικό βήμα στην αποστολή ώστε να καταφέρει να έρθει στην γη...η τελευταία μανούβρα στο κείμενο αναλύετε σαν μια καταπληκτική στροφη...όταν θα έβλεπε κάτι σαν κομήτη,,....μια μανούβρα επιδεξιότητας ....που θα τον έφερνε στην ΓΗ!!! Συμπεράσματα δικά σας ...Η ιστορία αυτή έχει βγει από τις σουμερικές πλάκες που αποκωδικοποίησε ο Σιτσιν....δεν είναι δηλαδή μύθευμα άλλα ..Ιστορία!!


    Κάποιες πηγές και πληροφορίες για να συνεχίσετε την δική σας ερεύνα! Και παρακάτω δείτε το βίντεο..

    Astroid Threats: A Call For Global Response – This report was compiled by the international Panel on Asteroid Threat Mitigation, a group comprised of members of the Association of Space Explore.
    http://www.scribd.com/doc/19155308/ATACGR-A-Call-For-A-Global-Response-

    Current and Prospective Near- Earth Objects ( NEO) – Executive office of the President, Office of Science and Technology Policy.
    http://www.scribd.com/doc/40067765/Ostp-Letter-Neos-House-1

    Understanding Earthquakes and Their Impacts – White House OSTP.
    Part 1.  http://www.whitehouse.gov/blog/2011/05/10/understanding-earthquakes-and-their-impacts-part-i
    Part 2.  http://www.whitehouse.gov/blog/2011/05/11/understanding-earthquakes-and-their-impacts-part-ii

    More near missing comets and asteroids pass the Earth.
    ASTEROID 2005 GO21 – closest on due June 22, 2012 at .442 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=2005%20GO21;orb=1;cov=0;log=0;cad=0#orb

    COMET HONDA – closest on August 18, 2011 at .0766 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=45P%2FHonda-Mrkos-Pajdusakova;orb=1;cov

    Astroid 1993 VD – closest on  October 27, 2011 at 0.903 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=1993%20VD;orb=1;cov=0;log=0;cad=0#orb

    ASTEROID 4179 Toutatis – closest on December 12, 2012 at .0503 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=4179%20toutatis;orb=1;cov=0;log=0;cad=0

    COMET LEVY – closest on January 7, 2012 at .453 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?ID=dK06T010;orb=1;cov=0;log=0;cad=0#orb

    ASTEROID 99942 Apophis – closest on January 9, 2013 at .096 AU from Earth
    http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=99942%20Apophis;orb=1;cov=0;log=0;cad=0

    Video: 3 Comets and 5 Astroids near misses in 2011




    ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ...

    Από Κατοχικά Νέα


    Πηγή: himaira.blogspot.com Himaira:  .. 
    /

    Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

    Η ΥΨΙΠΥΛΗ Η ΛΗΜΝΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ....

    Στην ελληνική μυθολογία η Υψιπύλη ήταν κόρη του βασιλιά της Λήμνου Θόαντος, ονομαστή για την αγάπη της προς τον πατέρα της. Διέσωσε τον πατέρα της κρυφά από τη γενική σφαγή όλων των ανδρών του νησιού που οργάνωσαν και πραγματοποίησαν οι γυναίκες της νήσου (βλ. Λημνιάδες). Μετά τη σφαγή η Υψιπύλη ανακηρύχθηκε βασίλισσα της Λήμνου. Ως βασίλισσα, επέτρεψε στις υπηκόους της να αποκτήσουν παιδιά από τους Αργοναύτες, οι οποίοι πέρασαν από εκεί κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους, και η ίδια απέκτησε δύο τέκνα από τον Ιάσονα.
    Κάποτε όμως αποκαλύφθηκε ότι η Υψιπύλη είχε διασώσει τον πατέρα της, οπότε εκθρονίσθηκε και πουλήθηκε σκλάβα στους πειρατές. Οι πειρατές με τη σειρά τους την πούλησαν στον βασιλιά της Νεμέας Λυκούργο και έγινε τροφός του γιού του. Τελικά, η Υψιπύλη σώθηκε από τους επτά Αργείους στρατηγούς.
    Από τον περιπετειώδη μύθο της Υψιπύλης, εμπνεύσθηκε ο Ευριπίδης ομώνυμο έργο, του οποίου ένα τμήμα ανακαλύφθηκε σε πάπυρο. Ακόμα, από την Υψιπύλη πήρε το όνομά του ο αστεροειδής 587 Υψιπύλη (587 Hypsipyle

    =======
    Εισαγωγή στην «Υψιπύλη» του Ευριπίδη ...Τό κείμενο υπογράφει ο Τ.ΠΑΣΧΟΣ http://ancient-dromena.blogspot.com/2010/09/blog-post_28.html

    ΕΙΣΑΓΩΓΗ
    Η «Υψιπύλη» του Ευριπίδη ανήκει στις χαμένες τραγωδίες του. Διδάχτηκε γύρω στα 408 π.Χ. στην Αθήνα μαζί με τις «Φοίνισσες» και την «Αντιόπη». Η γνώμη των συγχρόνων του υπήρξε θετική, αν μας τη μεταφέρει σωστά το Σχόλιο (στ.53) των «Βατράχων» του Αριστοφάνη, που διδάχτηκαν το 405 π.Χ. («δια τι δε άλλο τι των προ ολίγου διδαχθέντων και καλών Υψιπύλης, Φοινισσών, Αντιόπης;»).
    Τα τρία αυτά δράματα (έχουν σωθεί ακέραιες μόνο οι «Φοίνισσαι») δεν συνιστούν ένα ενιαίο οργανικό σύνολο τριλογίας όπως η «Ορέστεια», αλλά πρόκειται για ανεξάρτητα έργα. Στηρίζονται, άμεσα ή έμμεσα, στο μυθολογικό υλικό του Θηβαϊκού κύκλου κι αυτό ίσως είναι η μοναδική τους κοινή παράμετρος. Και στα τρία ανιχνεύουμε εύκολα την πρόθεση του Ευριπίδη να διευρύνει, εκτός των άλλων, τη φύση διαφορετικών χαρακτήρων ανάμεσα σε ζευγάρια αδελφών (Ετεοκλής-Πολυνείκης στις «Φοίνισσες», Θόας-Εύνηος στην «Υψιπύλη», Αμφίων-Ζήθος στην «Αντιόπη»).
    «Υψιπύλη» έχει γράψει και ο Αισχύλος, αλλά όπως και οι «Λήμνιαι» του Σοφοκλή, διαδραματίζεται στη Λήμνο. Το έργο του Ευριπίδη εκτυλίσσεται στη Νεμέα.
    Ο πάπυρος 852 της Οξυρύγχου που ανακαλύφθηκε τον Μάιο του 1906, έχει στη μια του όψη λογαριασμούς εξόδων και αμοιβών και στην άλλη το κείμενο της «Υψιπύλης» γραμμένο γύρω στο 200 μ.Χ. Η τραγωδία σώζεται σε πλήθος αποσπασμάτων, μικρών και μεγάλων, ακέραιων ή σπαραγμένων, διασκορπισμένων σχεδόν σε όλη την έκτασή τους.

    Η ΥΠΟΘΕΣΗ
    Πριν από το 1908 λίγα ήταν γνωστά για την τραγωδία του Ευριπίδη «Υψιπύλη», εφόσον οι πληροφορίες που παρείχαν τα αποσπάσματά της στην Έκδοση του Nauck, Tragicorum Graecorum Fragmenta, ήταν ελάχιστες. Τα χωρία κάποιων μυθογράφων συνέβαλαν στη σύλληψη του πιθανού σχεδίου του έργου. Φαίνεται ότι ο Ευριπίδης συνδύασε τον μύθο της Υψιπύλης με εκείνο των Επτά αρχηγών εναντίον της Θήβας. Η Υψιπύλη, εξόριστη από την πατρίδα της Λήμνο, είναι τροφός στο σπίτι του Λυκούργου, βασιλιά της Νεμέας. Παρέχοντας βοήθεια στο στρατό των Αργείων, όταν αυτοί πέρασαν από τη Νεμέα κατευθυνόμενοι προς τη Θήβα, έγινε, χωρίς να το θέλει, υπαίτια για το θάνατο του Οφέλτη, του μικρού γιου του Λυκούργου και της Ευρυδίκης. Η Υψιπύλη σώζεται την τελευταία στιγμή από την τιμωρία με την παρέμβαση των δύο από καιρό χαμένων γιων της και του θεού του γένους της, Διονύσου.
    Οι μελέτες της τραγωδίας αυτής αυξήθηκαν κατά πολύ από το 1908, οπότε οι Grenfell και Hunt δημοσίευσαν σημαντικά αποσπάσματα από παπυρικό κύλινδρο, που τώρα βρίσκεται στην Μποντλεανή Βιβλιοθήκη, ο οποίος διασώζει ένα κείμενο της «Υψιπύλης» του 2ου αιώνα στην πίσω όψη ενός λογαριασμού (POxy. 985). Τα αποσπάσματα αυτά επιβεβαίωσαν γενικά τον παραπάνω μύθο.
    Μετά από αυτή την , ακολούθησε εκείνη του G. Italie (Berlin, 1923) και του 1963 ο G. Bond έκανε νέα κριτική έκδοση του κειμένου της «Υψιπύλης», λαμβάνοντας υπόψη τις αναρίθμητες μελέτες που είχαν κυκλοφορήσει στο μεταξύ σχετικά με τον Ευριπίδη και στη συγκεκριμένη τραγωδία του, καθώς και μια αποσπασματική σωζόμενη «Υπόθεση».

    Η ΠΡΟΛΟΓΙΚΗ ΡΗΣΗ
    Δεν υπάρχει σχεδόν η παραμικρή αμφιβολία ότι η «ρήση» του προλόγου απαγγέλλεται από την Υψιπύλη. Εκτός από τα γεγονός ότι αποτελεί συνηθισμένη τακτική του Ευριπίδη να βάζει τους επώνυμους ήρωες των έργων του να προλογίζουν («Εκάβη», «Ιφιγένεια η εν Ταύροις», «Ελένη» κλπ.), στο απόσπασμα I i, 5 η Υψιπύλη μακαρίζει τη μητέρα των παιδιών, που είναι δικά της αλλά δεν το γνωρίζει ακόμα. Σαφώς πρόκειται για τραγική ειρωνεία, που δεν θα είχε όμως αντίκρισμα, αν το κοινό δεν είχε ήδη πληροφορηθεί την ταυτότητα της ίδιας και των παλικαριών. Πρέπει επομένως, όπως υποστηρίζει ο Bond, να θεωρηθεί αβάσιμη η άποψη ότι ο πρόλογος, τον οποίον ακολουθεί η είσοδος της Υψιπύλης και ο διάλογος του απ. I i, εκφωνήθηκε από έναν από τους γιους (κατά τον Robert και τον Wilamowitz). Διότι δεν παρέχει στους θεατές καμιά πληροφορία ώστε να αναγνωρίσουν την Υψιπύλη, η οποία σημειωτέον, δεν μπορεί για δραματουργικούς λόγους να πει το όνομά της παρουσία των γιων της. Επίσης, στο απ. 64, 72 κε., η Υψιπύλη διηγείται περιληπτικά στους γιους της τις προηγούμενες περιπέτειές της. Στο απ. 64, 79 ο Εύνηος, μόλις πληροφορείται το φονικό που έγινε στη Λήμνο, ρωτάει τη μητέρα του πώς έφυγε από εκεί. Πρέπει είτε να θεωρήσουμε δεδομένη την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος είτε να πιστέψουμε ότι η ηρωίδα έφυγε αμέσως μετά το φονικό. Στην τελευταία περίπτωση ο Ευριπίδης θα χρησιμοποίησε κάποια άλλη εκδοχή του μύθου από την ευρύτερα γνωστή. Όμως, έτσι ή αλλιώς, το κοινό θα πρέπει να ήξερε τη διαδοχή των γεγονότων, ώστε να μπορέσει να αντιληφθεί το χωρίο. Το προφανές συμπέρασμα είναι ότι οι περιπέτειες της Υψιπύλης θα πρέπει να είχαν αναφερθεί στον πρόλογο από κάποιον που τις γνώριζε, πιθανότατα από την ίδια την Υψιπύλη.
    Αντίθετος με την άποψη αυτή είναι ο Wilamowitz, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι νέοι δεν θα μπορούσαν να πουν το όνομά τους μπροστά στην Υψιπύλη. Αυτό όμως αναιρείται, αν υποτεθεί ότι η Υψιπύλη αποσύρεται από τη σκηνή αμέσως μετά τη ρήση της. Ο Robert επίσης, για να αντικρούσει τη θεωρία ότι η Υψιπύλη εκφωνεί τον πρόλογο, προβάλλει τα ακόλουθα επιχειρήματα:
    α) Η δομή του προλόγου θα έπρεπε να είναι ενιαία. Ωστόσο, και της «Ηλέκτρας» ο πρόλογος είναι ακριβώς αντίστοιχος της «Υψιπύλης»:
    «Ηλέκτρα»: μονόλογος του γεωργού - μονόλογος της Ηλέκτρας και διάλογος με τον γεωργό - μονόλογος του Ορέστη - μονωδία της Ηλέκτρας.
    «Υψιπύλη»: μονόλογος της Υψιπύλης - μονόλογος του ενός γιου ή διάλογος μεταξύ των δύο γιων - διάλογος της Υψιπύλης και του γιου της (όταν είναι παρόντα και άλλα πρόσωπα, μιλάει ο ένας από τους δύο) - μονωδία της Υψιπύλης.
    β) Θα είναι επανάληψη να εμφανίζεται η Υψιπύλη κρατώντας τον Οφέλτη και στο μονόλογο και στο διάλογο με τον Θόαντα. Αν πάλι υποτεθεί ότι άφηνε το παιδί, για να εκφωνήσει τον πρόλογο, θα θεωρείτο αμελής. Αυτός, ωστόσο, δεν είναι τόσο ουσιαστικό ως επιχείρημα.
    γ) Η Υψιπύλη διηγείται την ιστορία της αργότερα, απ. 64, 72 κε. Ωστόσο, το χωρίο αυτό είναι περιληπτικό και με πολλά υπαινικτικά στοιχεία, κάτι που προϋποθέτει μια προηγούμενη διήγηση.[1]
    Ο Taccone [Memorie della R. Accad. d. Scienze di Torino, ser. II, 60 (1909), σ. 25 κε.] προβάλλει το επιχείρημα ότι όλες οι εναρκτήριες «ρήσεις» των έργων του Ευριπίδη περιέχουν κάποια αναφορά στο μέλλον, ενώ η Υψιπύλη, μη έχοντας καμιά ελπίδα και αγνοώντας το μέλλον, δεν είναι δυνατόν να κάνει κάτι τέτοιο. Ο Bond αντιτάσσει ότι κάποια από τα παραδείγματα του Taccone δεν είναι παρά ασήμαντες νύξεις.[2] Ακόμα κι αν παραδεχτεί κανείς την άποψη του Taccone, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι η Υψιπύλη αναφέρεται στην πιθανότητα να κερδίσει της ελευθερία της από το παιδί που ανατρέφει (απ. 61, 10-14). Ίσως πάλι αναφερόταν στην πιθανότητα να δει ξανά τα παιδιά της (απ. 61, 4-6).[3]
    Είναι λοιπόν σχεδόν βέβαιο ότι η προλογική ρήση απαγγέλθηκε από την Υψιπύλη, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την τοποθέτηση του Barns των απ. 70+96 στη στήλη πριν από το απ. Ι i, εφόσον και τα σπαράγματα αυτού του αποσπάσματος, ειδικά οι λέξεις «Συμ]πληγάδων», στ.5, και «ζυγώ», στ.7, θα μπορούσαν άνετα να έχουν ειπωθεί από την Υψιπύλη.
    Είναι πιθανόν ότι το απ. 61 ανήκει στη στήλη πριν από τα απ. 70+96, κάτι που υποστηρίζεται και από τις παπυρολογικές παρατηρήσεις. Κάποιοι εκδότες έχουν αποδώσει το απ. 61 στην Υψιπύλη: οι στίχοι 11 κε. «καταστήσειας α[ν … πρό]σθ’ ελευθέραν» απευθύνονται ίσως από την ηρωίδα προς το παιδί. Η Υψιπύλη μιλάει στον Οφέλτη στο απ. 61 και είναι μάλλον βέβαιο ότι τον αφήνει πριν από την Πάροδο (δες απ. Ι ii, 15 κε.). Τούτα προϋποθέτουν την τοποθέτηση του απ. 61 πριν από το απ. Ι ii. Ο Bond διαφωνεί με την τοποθέτηση αυτή. Κατά πρώτον, από άποψη στιχομετρίας, το απ. 61 ακολουθείται στη στήλη του από 32 στίχους τουλάχιστον, οπότε πρέπει να ήταν στην αρχή αυτής της στήλης. Αν το κείμενο της «Υψιπύλης» ξεκινούσε από την κορυφή αυτής της στήλης, τότε το απ. 61, 1 δεν μπορεί να είναι πιο κάτω από τον στίχο 15 του έργου.
    Το έργο αρχίζει με το απ. 752 Ν., αναμφίβολα τη γενεαλογία της ηρωίδας: Από τον Διόνυσο κατάγεται ο Θόας και κόρη αυτού είναι η Υψιπύλη. Η ηρωίδα προφανώς θα συνέχιζε με τη διήγηση των περιπετειών της και της τωρινής κατάστασής της, καθώς με την αναφορά στα παιδιά της, που απέκτησε με τον Ιάσονα, τα οποία ίσως υπαινίσσεται το «τού]σδε» του απ. 61, 4. Όλα τούτα θα μπορούσαν να χωρέσουν σε 15 στίχους. Υπάρχει μια αλλαγή στον τόνο, από το επίσημο και τυπικό «Διόνυσος, ος» στο ζεστό και οικείο απ. 61, αλλαγή που δεν θα μπορούσε ίσως να συντελεστεί μέσα σε 15 στίχους. Γι’ αυτό, ο Bond υποθέτει ότι υπήρχε μια στήλη πριν από εκείνη που περιείχε το απ. 61, η οποία παρέδιδε την Υπόθεση, τα πρόσωπα του δράματος και τις πρώτες 10 ή 15 αράδες του κειμένου. Άλλη δυσκολία, που προκύπτει με την τοποθέτηση του απ. 61 πριν από το απ. Ι ii, είναι ότι το «ναεν[» του απ. 61, 4 είναι πιθανότερο να αναφέρεται στους δύο ξένους παρά στους γιους της Υψιπύλης και οι ξένοι αυτοί δεν εμφανίζονται παρά στο απ. Ι i. Το «τού]σδ’» πάλι του ίδιου στίχου προϋποθέτει ότι αυτοί είναι ήδη στη σκηνή.
    Υπάρχει κι άλλο ζήτημα, μικρότερης βέβαια σημασίας, που σχετίζεται με τον Οφέλτη. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η Υψιπύλη εκφωνεί τη ρήση μόνη της. Αυτό όμως διαψεύδεται από τα λόγια της ηρωίδας που απευθύνονται στο παιδί, απ. 61, 10-14. Ο Οφέλτης ίσως είναι μέσα στο λίκνο του όσο μιλάει η Υψιπύλη. Από τη μια θα ήταν μεγάλο βάρος να τον έχει στα χέρια της και από την άλλη είναι μάλλον αδύνατο να κρατάει το μωρό στο απ. Ι ii, 16 κε., όταν ο Χορός τη ρωτάει: «πότερα δώματος εισόδους σαίρεις;» κλπ. Θα ήταν μάλλον αστείο να απευθύνει αυτή την ερώτηση σε μια γυναίκα με ένα παιδί στην αγκαλιά.

    Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ
    Απ. 764 Ν.
    Μεταξύ των αποσπασμάτων (70+90) και Ι i πρέπει να τοποθετηθεί το απ. 764 Ν., το οποίο προέρχεται, όπως φαίνεται, από μια σκηνή ανάμεσα στον Εύνηο και τον Θόαντα, που μόλις έχουν φτάσει μπροστά στο παλάτι. Ο ένας από αυτούς παρατηρεί τις παραστάσεις στα αετώματα. Παρόμοια και ο Ορέστης («Ιφιγένεια η εν Ταύροις», στ. 69) ρωτάει: «Πυλάδη, τούτος λες να είναι ο ναός της θεάς…;» και ο Τεύκρος («Ελένη», στ. 68 κε.) κατά την άφιξή του στο παλάτι του βασιλιά της Αιγύπτου παρατηρεί: «τις βασιλικές στοές και το ίδιο το κτίριο με τον όμορφο θριγκό». Και ο Χορός στον «Ίωνα» περιγράφει κατά την Πάροδό του τις τοιχογραφίες στο ναό των Δελφών.
    Ο Arnim υποστηρίζει ότι το απ. 764 Ν. εκφωνείται από την Υψιπύλη προς το παιδί και το τοποθετεί μετά το απ. 2. Η Υψιπύλη τραβά την προσοχή του παιδιού δείχνοντάς του τα αετώματα, όπως κάνει και αργότερα με τα κρόταλα (απ. Ι ii, 8, όπου επαναλαμβάνεται και το «ιδού», όπως και στο απ. 764 Ν.). Αντιτασσόμενος σ’ αυτή την εκδοχή, ο υποστηρίζει ότι τα αετώματα δεν είναι κατάλληλα να προσελκύσουν το ενδιαφέρον ενός παιδιού.

    Απ. Ι i και απ.2
    Ο Εύνηος και ο Θόας δεν βρίσκουν κανέναν έξω από το παλάτι και κτυπούν. Βγαίνει η Υψιπύλη, ηρεμώντας το βρέφος, και τους χαιρετάει (απ. Ι i). Οι δύο νέοι ζητούν φιλοξενία. Το νόημα του απ. 2, 4 κε. Είναι βέβαιο: οι νέοι, μόλις μαθαίνουν ότι ο Λυκούργος λείπει, προτίθενται να πάνε κάπου αλλού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Υψιπύλη τους καλεί να μείνουν. Τούτο επιβεβαιώνεται από τη φράση «καταλύσαντες παρά τη του Λυκούργου γυναικί» της νέας Υπόθεσης. Η απάντηση της Υψιπύλης (απ. 2, 6 κε.) θα πρέπει να ήταν ανάλογη μ’ εκείνη της Κλυταιμνήστρας στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή (στ. 799):
    «-Λοιπόν θα μπορούσα να φύγω, αν το βρίσκατε καλό.
    -Καθόλου
    ».
    Παράλληλο μπορεί να θεωρηθεί και ένα χωρίο από τον Ευριπίδη («Άλκηστις», στ. 538):
    «-Θα πάω σε σπίτι άλλων φίλων μου.
    -Αδύνατο, άρχοντά μου, μη μου έρθει τόσο κακό
    ».
    Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η Υψιπύλη αρνήθηκε να προσφέρει φιλοξενία στους γιους της. Το κυριότερο επιχείρημά τους είναι ότι δεν επιτρεπόταν να γίνουν δεκτοί ξένοι σ’ ένα σπίτι απ’ όπου έλειπε ο κύριός του. Παρόλα αυτά, ο κανόνας αυτός δεν πρέπει να ήταν απαράβατος ούτε στους μυθικούς κύκλους ούτε στην κοινωνία του 5ου αι. π.Χ. Η γυναίκα του Μολοσσού Άδμητου, για παράδειγμα, δέχτηκε τον Θεμιστοκλή ενώ απουσίαζε ο σύζυγός της (Θουκυδίδης, Α', 136), και στις «Χοηφόρες» του Αισχύλου ο Ορέστης υπαινίσσεται ότι η Κλυταιμνήστρα έχει την εξουσία να δεχτεί ξένους:
    «-ας βγει κάποιος που έχει δύναμη στο σπίτι,
    ή γυναίκα που εξουσιάζει ή καλύτερα άντρας
    ».
    Πράγματι, η Κλυταιμνήστρα δέχεται τον Ορέστη και τη συνοδεία του.
    Το απ.2, 2 κε. Δηλώνει ότι ο Λυκούργος λείπει και η Ευρυδίκη είναι σπίτι. Ο Arnim υποθέτει ότι το απ. 2, 3 αναφερόταν ίσως στην ταυτόχρονη απουσία της Ευρυδίκης. Η νέα Υπόθεση όμως ξεκαθαρίζει το θέμα, αναφερόμενη στην Ευρυδίκη σαν «αυτή που φιλοξένησε τους προαναφερθέντες».
    Όπως και στην «Ανδρομάχη», η απουσία του συζύγου είναι απαραίτητη, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στις δύο γυναίκες να αντιμετωπίσουν η μια την άλλη, με την Ευρυδίκη να έχει μεγαλύτερη, αν όχι απόλυτη, υπεροχή, ως κυρία του σπιτιού. Η Ευρυδίκη στην «Υψιπύλη» (απ. 60, 23), όπως και η Ερμιόνη στην «Ανδρομάχη» (στ. 897), αποκαλείται «δόμων άνασσα», καθώς ασκεί εξουσία κατά την απουσία του άντρα της. Έτσι και η Άτοσσα προσφωνείται ως «αρχόντισσα, αρχόντισσα αυτής εδώ της χώρας», εφόσον λείπει ο Ξέρξης (Αισχύλος, «Πέρσες», στ. 155,173).

    ΜΟΝΩΔΙΑ, ΠΑΡΟΔΟΣ και ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ Α' (απ. Ι ii-ν)
    Ο Πρόλογος κλείνει με μια μονωδία της Υψιπύλης, που συνδέεται με την Πάροδο. Στο απ. Ι iv, 15 εμφανίζεται ο Αμφιάραος και εκτυλίσσεται μια σκηνή ανάμεσα σ’ αυτόν και την Υψιπύλη, η οποία τελικά υπόσχεται να του δείξει την πηγή (απ. 753 Ν.).

    ΣΤΑΣΙΜΟ (απ.6-9)
    Όπως φαίνεται από τον πάπυρο, πρέπει να παρεμβαλλόταν τουλάχιστον μια στήλη μεταξύ του απ. Ι ν και αυτών των λυρικών αποσπασμάτων. Το απ. 6 περιέχει τη λέξη «χέρνιβα», που χρησιμοποιεί ο Αμφιάραος ζητώντας νερό πηγής (απ. Ι iv, 30). Τα απ. 8/9 αναφέρονται στη διαμάχη του Τυδέα και του Πολυνείκη, που κατέληξε στην εκστρατεία των Επτά επί Θήβας.
    Ενώ ο Χορός τραγουδάει αυτό το Στάσιμο, η Υψιπύλη αναμφίβολα θα οδήγησε τους Αργείους στην πηγή, έχοντας μαζί της τον Οφέλτη. Πρόκειται βέβαια για την πηγή, κοντά στην οποία ενοικεί το φίδι, που αναφέρεται στο απ. 18. Κοντά στην πηγή η Υψιπύλη αφήνει κάτω τον Οφέλτη, σ’ ένα αγρό (απ. 754 Ν.). Βρίσκεται αρκετά κοντά, αφού οι Αργείοι τον βλέπουν (απ. 60, 75 «ημείς δ’ ιδό[ντες»), αλλά όχι τόσο κοντά ώστε να προλάβουν να τον σώσουν από το φίδι. Οι Αργείοι και ο Αμφιάραος είδαν το φίδι να σκοτώνει το βρέφος. Η Υψιπύλη προφανώς έφτασε ύστερα από αυτούς, δεν βρήκε όμως τον Οφέλτη, αφού, πιθανώς, ο Αμφιάραος σκότωσε με το τόξο το φίδι (60, 67) και οι Αργείοι πήραν το νεκρό παιδί.

    ΘΡΗΝΟΙ [απ. 10 και (12+14), απ.11]
    Ο Barns έχει αποδείξει ότι οι θρήνοι των αποσπασμάτων 10 και (12+14) ανήκουν στην ίδια στήλη όπως και τα αποσπάσματα 6-9, οπότε ακολουθούν το Στάσιμο αυτό. Ο Χορός, όπως είναι αναμενόμενο, συμμετέχει στους θρήνους: απ. 10, 5 «άλ]ικες». Πρέπει να βρισκόταν ακόμα έξω από το παλάτι. Κάποιοι από τους θρήνους προέρχονται αναμφίβολα από την Υψιπύλη.
    Το απ. 10 δείχνει ότι η Υψιπύλη έχει μόλις επιστρέψει θρηνώντας που έχασε τον Οφέλτη. Ο Χορός (1) ρωτάει που είναι το παιδί. Αν υποτεθεί ότι το νόημα του στ. 4 είναι κάτι σαν «λε]ύσσειν αλλ[ά σοι πάρα», η απάντηση της Υψιπύλης: «εγγύς, ουχί μα[κράν» (απ. 10, 3), επιδέχεται δύο ερμηνείες: α) «Είναι κοντά (στον αγρό), μπορείς να τον ψάξεις», β) «Είναι κοντά τώρα, μπορείς να τον δεις». Εισάγεται ο νεκρός.
    Την πρώτη ερμηνεία πρότεινε ο Arnim, που υποθέτει ότι η Υψιπύλη και ο χορός ψάχνουν τον Οφέλτη. Η παρουσία του ρήματος «λεύσσειν» (4) δικαιολογείται σε τέτοια συμφραζόμενα.[4] Ο Morel, εισηγητής της δεύτερης ερμηνείας, υποστηρίζει ότι το σώμα του Οφέλτη μεταφέρεται στη σκηνή στον στ. 3. Συγκρίνει το χωρίο με εκείνο των «Τραχινίων» του Σοφοκλή (962), «έκλαιγα από πριν για συμφορά που είναι κοντά μας κι όχι μακριά», που αναφωνεί ο Χορός βλέποντας τον ετοιμοθάνατο Ηρακλή να μεταφέρεται στη σκηνή. Αν αυτή η εκδοχή είναι σωστή, θα πρέπει να φέρνουν τον Οφέλτη οι Αργείοι στρατιώτες ή κάποιοι υπηρέτες, οπωσδήποτε χωρίς τον Αμφιάραο. Τα λόγια του Αμφιάραου, όταν εμφανίζεται στο απ. 60, 37, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι δεν έχει δει την Υψιπύλη μετά το θάνατο του Οφέλτη. Οι εναγώνιες εκκλήσεις της γυναίκας στο απ. 60, 15 κε. Εξηγούνται μόνο αν υποτεθεί ότι δεν ήταν μαζί μ’ εκείνον (ίσως ο Αμφιάραος πήγε να σκοτώσει το φίδι).

    Απ. 754 Ν. και απ.32
    Ο Bond τοποθετεί το απ. 754 Ν., μια περιγραφή του Οφέλτη καθώς έπαιζε στον αγρό, λίγο παρακάτω στο ίδιο επεισόδιο. Παρόμοια, και το απ. 32, που πρέπει να προέρχεται από ρήση της Υψιπύλης, που περιέγραφε πώς τον πήγε εκεί και τον άφησε κάτω.

    Απ.20/21, 34/35, 18.
    Τα αποσπάσματα αυτά έχουν προκαλέσει πολλά προβλήματα στους μελετητές. Το απ. 20/21 προηγείται: η Υψιπύλη είναι μόνη με τον Χορό και σκέφτεται τη λύση της φυγής, χαρακτηριστικό της Ευριπίδειας τεχνικής. Ακολουθούν τα απ. 34/35, τα οποία, σύμφωνα με τον Bond, αναφέρονται στην άφιξη ενός αγγελιαφόρου, που εκπλήσσεται βλέποντας την Υψιπύλη έξω από το σπίτι. Λίγο μετά τα απ. 34/35, ο Bond τοποθετεί το απ. 18: ο αγγελιαφόρος περιγράφει τη ζωή των φιδιών, προτού αφηγηθεί τον θάνατο του Οφέλτη.

    Ο ΑΓΩΝΑΣ ΛΟΓΩΝ (απ. 27, 22 και 60)
    Λίγο μετά από τα απ. 20/21 μπαίνει η Ευρυδίκη. Ο Morel υποστηρίζει ότι τα απ. 34/35 ανακοίνωναν τη δική της άφιξη από απόσταση, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν έλειπε από το σπίτι. Ακολουθεί μια σκηνή μεταξύ αυτής και της Υψιπύλης, το απ.27. Μέχρι το 60 η Υψιπύλη έχει συλληφθεί και πρόκειται να θανατωθεί (απ.60, 29). Αρνείται ότι σκόπιμα παραμέλησε την υποχρέωσή της, όπως την κατηγορεί η Ευρυδίκη, και καλεί απεγνωσμένα το όνομα του Αμφιάραου, ο οποίος εμφανίζεται ξαφνικά. Τα πρώτα λόγια που λέει δείχνουν ότι ήρθε από μόνος του, γιατί υποψιαζόταν («υπειδόμην», απ. 60, 37) τις συνέπειες που θα είχε για την Υψιπύλη ο θάνατος του Οφέλτη. Ωστόσο, κάποιοι μελετητές υποθέτουν ότι ο Αμφιάραος κατέφθασε σε βοήθεια της Υψιπύλης καλεσμένος από τους γιους της, που καταφεύγουν στον μάντη, αδυνατώντας να την βοηθήσουν οι ίδιοι.
    Πολλές πιθανότητες συγκεντρώνει και η θεωρία για τη φυλάκιση της Υψιπύλης. Πρώτον, είναι φυσικό τα λόγια και η στάση του Αμφιάραου να είχαν κάποια επίδραση στην οργισμένη Ευρυδίκη, αναβάλλοντας προς στιγμή τη θανάτωση της Υψιπύλης. Δεύτερον, αυτόματα συμβάλλει στην πλοκή και δημιουργεί μια νέα κατάσταση, που μένει να λυθεί στους επόμενους 500 στίχους. Τρίτον, συμφωνεί με την εκδοχή του μύθου όπως απαντάται στον Πίνδαρο, «Νεμεόνικος», Υπόθεση 2, «Ευρυδίκης… βουλομένης… ανελείν την Υψιπύλην, δια τούτο τε εν τινι τόπω λαθραίω κατακλεισάσης», που, όπως έχει αποδειχθεί, είναι η πλησιέστερη αρχαία πηγή στον μύθο του Ευριπίδη. Η Υψιπύλη πρέπει να φυλακίστηκε αμέσως μετά τη σκηνή Ευρυδίκης-Αμφιάραου. Τα λόγια του Αμφιάραου κατευνάζουν για λίγο την Ευρυδίκη, που δηλώνει την απόφασή της να φυλακίσει την Υψιπύλη μέχρι να επιστρέψει ο Λυκούργος και να δώσει την οριστική λύση στο θέμα. Στο τέλος της σκηνής η Υψιπύλη λέει αυτό ακριβώς, ότι η Ευρυδίκη απέφυγε την απόφαση και κατέφυγε στον άνδρα της («] άνδρα κατέφυγεν», απ. 63, 2). Οι δούλοι δεν έχουν συμμάχους («] ουκ έχουσι συμμάχους», απ. 63, 5). Ελπίδα της είναι ο Αμφιάραος, που την έσωσε μια φορά και μπορεί να τη σώσει και πάλι («Αμφιάρεως, σώσε [αυ]θις», απ. 63, 6) σαν καλός κυβερνήτης πλοίου (απ. 63, 7). Το μοτίβο της αναμονής του συζύγου εμφανίζεται και στην «Ανδρομάχη» (στ. 255) «και δεν θα περιμένω τον γυρισμό του άντρα μου», μόνο που εκεί η Ερμιόνη αποφασίζει να θανατώσει την Ανδρομάχη χωρίς να περιμένει τον άντρα της.

    ΣΤΑΣΙΜΟ και ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ (το χάσμα μεταξύ απ. 60 και απ. 64)
    Η απάντηση της Ευρυδίκης στο τέλος του απ. 60 φτάνει μέχρι τον στίχο περίπου 960 του έργου. Τα αποσπάσματα 57-59 προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από Στάσιμο προς τιμή του Διονύσου. Από εδώ μέχρι τον στίχο 1579 τα παπυρικά αποσπάσματα μας αφήνουν στο σκοτάδι. Στο απ. 64, 58 κε. ο Αμφιάραος αποχαιρετά την Υψιπύλη και τους γιους της, που έχουν αναγνωριστεί. Για τον τρόπο με τον οποίον έγινε η αναγνώριση, μας διαφωτίζει η νέα Υπόθεση. Από εκεί μαθαίνουμε ότι οι γιοι της Υψιπύλης «τον επιτάφιον του παιδός ηθέλησαν αγωνίσασθαι» (195). Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει την υπόθεση του Ε. Petersen ότι οι επιτάφιοι αγώνες προς τιμή του Οφέλτη πρέπει να διαδραμάτισαν κάποιο ρόλο στο έργο. Άλλωστε τους έχει ήδη προκηρύξει ο Αμφιάραος στο απ. 60, 102 κε., και στο απ. 64, 67 αναχωρεί για τη Θήβα. Συνεπώς είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι αγώνες έχουν ήδη διεξαχθεί. Οι γιοι κέρδισαν μια νίκη, όπως επιβεβαιώνεται από την Υπόθεση (196) «η δε τους προειρημένους ξενοδοχήσασα τούτους μεν επήνει». Ο κήρυκας θα πρέπει, λόγω αυτής της νίκης, να ανακοίνωσε τα ονόματα των νέων, κι έτσι έγινε η αναγνώριση από τη μητέρα τους. Αυτή είναι η εκδοχή που παραδίδει και μια μυθογραφία (Mythogr. Vat. ii 141, σ. 123 Bode).
    Δεν είναι σαφές ποιο ρόλο έπαιξε ο Αμφιάραος στην αναγνώριση. Τα λόγια του στο απ. 64, 65 «με προθυμία την έχω κι εγώ ξεπληρώσει σ’ εσέ και τα παιδιά σου» προϋποθέτουν ότι ήταν σημαντικός. Έχει υποστηριχτεί ότι ο Αμφιάραος αναγνώρισε ποιοι ήταν οι νέοι από την ανακήρυξή τους ως νικητές. Η Υψιπύλη του είχε πει ήδη το δικό της όνομα (απ. 4). Ίσως η Υψιπύλη δεν παρευρισκόταν στους αγώνες, αν είχε φυλακιστεί, συνεπώς χρειάζεται ένας ενδιάμεσος να της πει τα νέα. Τον ρόλο αυτόν ίσως έπαιξε ένας αγγελιαφόρος. Και βέβαια δεν θα μπορούσε να λείψει και το σημάδι αναγνώρισης, το χρυσό τσαμπί, για να πειστεί η Ευρυδίκη για την ταυτότητα των παιδιών.
    Στην Υπόθεση (197 κε.) δηλώνεται ότι η Ευρυδίκη σχεδίαζε να σκοτώσει την Υψιπύλη «τούτους μεν επήνει, την μητέρα σ’ αυτών αποκτείνειν [ήμελ]λεν». Ίσως υπάρχει σύγχυση σε τούτο το σημείο της Υπόθεσης, και η φράση αυτή αναφέρεται στο απ. 60, όταν ο θάνατος της Υψιπύλης φαινόταν άμεσος. Πιθανώς πάλι η Ευρυδίκη σκόπευε να θανατώσει την Υψιπύλη κατά τους αγώνες. Δεν είναι δυνατόν να δοθεί οριστική απάντηση σ’ αυτό το θέμα.

    Η ΈΞΟΔΟΣ (απ.64)
    Η αναγνώριση και η απελευθέρωση της Υψιπύλης έχουν ήδη συντελεστεί όταν αρχίζει το απ. 64 (στ. 58) και ο Αμφιάραος αφήνει μητέρα και γιους να διηγηθούν τις περιπέτειές τους. Το νόημα χάνεται στο απ. 64, 111 (στ. 1632), αλλά είναι βέβαιο ότι στον στ. 1673 μιλάει ο Διόνυσος. Κάποιοι μελετητές υποθέτουν ότι μετά τον στ. 1632 εισέρχεται ο Λυκούργος, θυμωμένος, για να περιπλέξει τα πράγματα και να καθυστερήσει το τέλος. Η εύρεση τελαμώνα ασπίδας του 6ου αι. από την Ολυμπία που παρουσιάζει τον Λυκούργο να απειλεί την Υψιπύλη μπροστά στον Άδραστο αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη τέτοιας σκηνής.[5]
    Ο Διόνυσος, ως από μηχανής θεός, πρόσταξε προφανώς τον Εύνηο να οδηγήσει την Υψιπύλη πίσω στη Λήμνο, όπως αναφέρεται στην «Παλατιανή Ανθολογία» 3, 10, 5: «στείχε δε και συ λιπών Ασωπίδος, Εύνο’, άρουραν γειναμένην άξων Λήμνον ες ηγαθέην».
    Στη συνέχεια πρέπει να έδωσε εντολή στον Εύνηο να αφήσει εκεί τη μητέρα του και να πάει στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον Wilamowitz, ο Διόνυσος παράγγειλε στον Εύνηο και τους απογόνους του να γίνουν μουσικοί στην Αθήνα. Το γένος των Ευνειδών είναι γνωστό από τους λεξικογράφους. Ο Φώτιος αναφέρει «γένος Αθήνησι μουσικόν, από Εύνεω του Ιάσονος και Υψιπύλης. Γένος εστί παρά Αθηναίοις ούτως ονομαζόμενον. Ήσαν δε κιθαρωδοί, προς τας ιερουργίας, παρέχοντες την χρείαν». Τούτο επιβεβαιώνεται και από μια επιγραφή (IG ii 32 5056) στο κάθισμα κάποιου αθηναϊκού θεάτρου: «Ιερέως Μελπομενού Διονύσου εξ Ευνειδών». «Μελπόμενος» είναι η προσωνυμία του Διονύσου. Ο Κρατίνος έγραψε κωμωδία με τίτλο «Ευνείδαι», παραπομπή στην οποία είναι το «τέκτονες ευπαλάμων ύμνων» των «Ιππέων» του Αριστοφάνη, στ. 530. Τούτο δηλώνει ότι το γένος αυτό ήταν ακόμα εν ενεργεία στην Αθήνα πριν από το 424 π.Χ.

    ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΨΙΠΥΛΗΣ
    Η μόνη σίγουρη μαρτυρία για την πρώτη διδασκαλία της τραγωδίας είναι το Σχόλιο στους «Βατράχους» του Αριστοφάνη, στ. 53: Ο Διόνυσος διαβάζει την «Ανδρομέδα» του Ευριπίδη: «την Αδρομέδαν, των καλλίστων Ευριπίδου δράμα η Ανδρομέδα, δια τι δε μη άλλο τι των προ ολίγου διδαχθέντων και καλών Υψιπύλης, Φοινισσών, Αντιόπης. Η δε Ανδρομέδα ογδόωι έτει προήκται».
    Οι «Βάτραχοι» συντέθηκαν τον Ιανουάριο του 405 π.Χ. και η «Ανδρομέδα» το 412 π.Χ. Οι τρεις τραγωδίες, «Υψιπύλη», «Φοίνισσαι» «Αντιόπη», ανήκουν πιθανώς στην ίδια τριλογία και ο τύπος της ανάλυσης των τριμέτρων υποδεικνύει μια χρονολογία μεταξύ 412 και 407 π.Χ. Ο Bond θεωρεί πιθανότερη ημερομηνία το 408 ή 407 π.Χ.
    Οι ανασκαφές που έγιναν με επικεφαλής τον στη Νεμέα το 1976, κατά τις οποίες βρέθηκαν πολυάριθμες ορειχάλκινες αιχμές βελών, που ανήκουν στο τελευταίο μισό και ίσως στο τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ., δείχνουν ότι η περιοχή καταστράφηκε από φωτιά, ίσως το αποτέλεσμα επιδρομής. Κατά τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. τη Νεμέα είχαν υπό τον έλεγχό τους άλλοτε το Άργος και άλλοτε οι Κλεωνές και παρόλο που δεν είναι γνωστό πότε έγιναν αυτές οι αλλαγές στο καθεστώς, οι ενδείξεις από την καταστροφή οδηγούν στην υπόθεση ότι υπήρξε μια τέτοια αλλαγή κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, οπότε ένα έργο για την καθιέρωση των αγώνων της Νεμέας από Αργείους θα φαινόταν κατάλληλο.
    Μια μεταγενέστερη παράσταση της «Υψιπύλης» στις αρχές της χριστιανικής εποχής, ενώπιον του Ιόβα Β' της Μαυριτανίας, μαρτυρείται από τον Αθήναιο (Η', 343e κε.).
    Δεν είναι βέβαιο αν αυτή η παράσταση δόθηκε κατά τη μακρά παραμονή του Ιόβα στο παλάτι του Αυγούστου στην Ιταλία ή αργότερα, κατά τη βασιλεία του στη Μαυριτανία.

    [1] Σύγκρινε «Ίων» 330 κε., τη στιχομυθία που αναφέρεται στα γεγονότα που διηγήθηκε ο Ερμής στο μονόλογό του.
    [2] Για παράδειγμα, η αναφορά του γεωργού σε πιθανή επιστροφή του Ορέστη («Ηλέκτρα», 47 κε.).
    [3] Σύγκρινε το νοσταλγικό της τόνο στο απ. Ι iii, 15.
    [4] Δες την είσοδο του Χορού που ψάχνει για τον Οιδίποδα στον Σοφοκλή, «Οιδίπους επί Κολωνώ» 117 κε.: «…που κυρεί…; προσδέρκου, λευστέον…(«να ψάξεις»)»
    [5] E. Kunze, Archaische Schildbänder, Olympische Forschungen II, Berlin, 1950, Beilage 13, v. 8.

    Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

    ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΟΔΟΜΩΝ ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗ....

    Αποκωδικοποίηση πήλινου δίσκου περιγράφει την καταστροφή των Σoδομων απο αστεροειδή πριν 5.000 χρόνια

    Σύμφωνα με την θεωρία δυο επιστημόνων  του Alan Bond και του Mark Hempsell 

    Ένα δισκίο αργίλου που έχει βασανίσει τους επιστήμονες για περισσότερο από έναν αιώνα, έχει χαρακτηριστεί ως η επιβεβαίωση της μαρτυρίας ενός αστεροειδή που κατέστρεψε τις βιβλικές πόλεις Σόδομα και Γόμορρα πριν από 5.000 χρόνια.
    Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα σύμβολα της πλάκας αποτελούν λεπτομερή περιγραφή για το πώς ένας μεγάλος - 800 μέτρων - αστεροειδής έπληξε την περιοχή, προκαλώντας χιλιάδες θανάτους και ερημοποίηση σε πάνω από ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα (386.000 τετραγωνικά μίλια).

    Η επίπτωση, που αντιστοιχεί σε περισσότερους από 1.000 τόνους έκρηξης TNT, θα δημιουργούσε μια από τις μεγαλύτερες κατολισθήσεις στην ιστορία του κόσμου.
    Η ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης περιγράφει πώς ο Θεός κατέστρεψε τους «κακούς αμαρτωλούς» των Σοδόμων με φωτιά και θειάφι, αλλά επέτρεψε στον Λωτ, έναν δίκαιο άνθρωπο της πόλης, να φύγει μακριά με την οικογένειά του.

    Η θεωρία είναι το έργο των δύο επιστημόνων πυραύλων - του Alan Bond και του Mark Hempsell - που έχουν περάσει τα τελευταία οκτώ χρόνια συναρμολογώντας το αρχαιολογικό παζλ.
    Στο επίκεντρό της είναι ένα δισκίο από πηλό που ονομάζεται επιπεδοσφαίριο, και που ανακαλύφθηκε από τον
    αρχαιολόγο Victorian Henry Layard στα ερείπια της βιβλιοθήκης των Ανακτόρων στη Νινευή.

    Χρησιμοποιώντας υπολογιστές για να αναδημιουργήσουν το νυχτερινό ουρανό χιλιάδες χρόνια πριν, έχουν εντοπίσει την παρατήρηση που περιγράφεται στην πλάκα - ένα αντίγραφο σημειώσεων του νυχτερινού ουρανού, από το 700 π.Χ. από κάποιον, από ότι φαίνεται, Σουμέριο αστρολόγος σε έναν από τους πρώτους γνωστούς πολιτισμούς του κόσμου - λίγο πριν την αυγή της 29ης Ιουνίου στο έτος 3.123 προ Χριστού.

    Περίπου τα μισά από τα σύμβολα στην πλάκα έχουν σωθεί και τα μισά από αυτά αναφέρονται στον αστεροειδή. Τα άλλα σύμβολα καταγράφουν τις θέσεις των σύννεφων και τους αστερισμούς. Κατά τα προηγούμενα 150 χρόνια οι επιστήμονες είχαν κάνει πέντε ανεπιτυχείς προσπάθειες να μεταφράσουν την πλάκα.Ο Mark Hempsell, ένας από τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ που έσπασε τον κώδικα της πλάκας είπε ότι είναι ένα θαυμάσιο δείγμα παρατηρήσεων, ένα απολύτως τέλειο επιστημονικό δείγμα."

    Η περιγραφή ταιριάζει με ένα είδος αστεροειδή που είναι γνωστός ως τύπος Ατέν, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο κοντά στη Γη. Η τροχιά του θα τον είχε θέσει σε πορεία σύγκρουσης με την κοιλάδα Ötz.
    «Ήρθε σε μια πολύ χαμηλή γωνία - περίπου έξι βαθμούς - και στη συνέχεια κόβονται σε
    ένα βουνό που ονομάζεται Gaskogel περίπου 11 χιλιόμετρα από Köfels», είπε ο κ. Hempsell.

    Ο ίδιος λέει ότι το μέγεθος και η διαδρομή του αστεροειδή σήμανε ότι ήταν πιθανό να έχει συντριβεί στις αυστριακές Άλπεις στο Köfels. Καθώς κινήθηκε κοντά στο έδαφος θα έχει αφήσει κάποιο ίχνος της καταστροφής από τα υπερηχητικά κύματα κλονισμού, και μετά θα χτύπησε στη γη με μια κατακλυσμική σύγκρουση.

    Τα συντρίμμια που θα ήταν μέχρι και τα 2/3 του αστεροειδή είχαν εκσφενδονιστεί πίσω κατά μήκος της διαδρομής του και θα είχε δημιουργηθεί μια λάμψη θερμοκρασίας 400 βαθμών Κελσίου, σκοτώνοντας τα πάντα στην πορεία της.

    «Όταν χτύπησε τα Köfels δημιούργησε τεράστιες πιέσεις που κονιοποίησαν το βράχο και προκάλεσαν κατολίσθηση. Αλλά επειδή δεν ήταν σταθερός, δεν υπήρχε κρατήρας».Η έκρηξη θα δημιουργούσε ένα σύννεφο σαν μανιτάρι, ενώ ένα λοφίο καπνού θα ήταν ορατό σε εκατοντάδες χιλιόμετρα.

    Ο κ. Hempsell είπε ένα άλλο μέρος του δισκίου, το οποίο έχει μήκος 18 εκατοστά και σχήμα, όπως ένα μπολ, περιγράφει ένα λοφίο καπνού γύρω από την αυγή το επόμενο πρωί.«Θα πρέπει να γνωρίζεις το πλαίσιο για να μπορέσεις να το μεταφράσεις», είπε ο κ. Hempsell, του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.

    Οι γεωλόγοι έχουν καταγράψει την κατολίσθηση περίπου 9.000 χρόνια πριν, πολύ νωρίτερα από το αρχείο των Σουμερίων. Ωστόσο, ο κ. Hempsell, ο οποίος έχει δημοσιεύσει ένα βιβλίο για τη θεωρία, πιστεύει ότι μολυσμένα δείγματα από τον αστεροειδή μπορεί να προκάλεσαν σύγχυση στις προηγούμενες προσπάθειες χρονολόγησης.

    Οι Ακαδημαϊκοί επίσης γρήγορα διαφώνησαν με τα πορίσματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο «Μια Σουμέρια παρατήρηση του γεγονότος της σύγκρουσης στο Köfels της Αυστρίας».
    Ο John Taylor, ένας συνταξιούχος ειδικός στην αρχαιολογία της Εγγύς Ανατολής στο Βρετανικό Μουσείο, δήλωσε ότι δεν υπάρχει απόδειξη ότι οι αρχαίοι Σουμέριοι ήταν σε θέση να προβούν σε τέτοια αστρονομικά στοιχεία, ενώ η γνώση της γλώσσας των Σουμερίων είναι ελλιπής.

    «Παραμένω δύσπιστος από αυτά τα αποτελέσματα», πρόσθεσε.

    Ο Δρ Hempsall είπε ότι τουλάχιστον 20 αρχαίοι μύθοι καταγράφουν την ερήμωση του τύπου και με την κλίμακα της σύγκρουσης του αστεροειδή, συμπεριλαμβανομένης και της ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης περί της καταστροφής στα Σόδομα και Γόμορρα.

    Η βιβλική ιστορία της ερήμωσης αναφέρεται στην Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης 19:24-28.

    "Έπειτα ο Κύριος έριξε στα Σόδομα και Γόμορρα θειάφι και πυρκαγιά από τον ουρανό, και κατέστρεψε αυτές τις πόλεις και όλη την κοιλάδα, και όλους τους κατοίκους των πόλεων...

    Πηγή: ΒΙΣΑΛΤΗΣ .dailymail.co.uk-ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ