Aleister Crowley &; UFO: Άνοιξαν οι αποκρυφιστές μια υπερδιάστατη πύλη;

Από Andrew Arnett

Tο 2017, οι New York Times αποκάλυψαν την ιστορία για ένα πρόγραμμα μαύρου προϋπολογισμού του Πενταγώνου που είχε ως αποστολή τη διερεύνηση των UFO. Από τότε, μια σταθερή ροή φωτογραφιών και βίντεο έχουν διαρρεύσει από πληροφοριοδότες και πολιτικούς που ενδιαφέρονται να ανοίξουν το μέχρι τώρα ταμπού θέμα των UFO στην επικρατούσα τάση.

Μόλις τον Μάρτιο του 2023, οι δημοσιογράφοι Jeremy Corbell και George Knapp δημοσίευσαν φωτογραφίες που δείχνουν «UFO» πάνω από ζώνες συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένου του «Φαντάσματος της Βαγδάτης» και της «Σφαίρας της Μοσούλης». Αν και τα στοιχεία είναι ενδιαφέροντα, η αναζήτηση μπορεί να είναι πολύ γραμμική. Η υπόθεση είναι ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι είναι μηχανές με φυσικές ιδιότητες.

Υπάρχει μια άλλη σχολή σκέψης που ισχυρίζεται ότι τα UFO και οι εξωγήινοι είναι υπερδιάστατης φύσης. Αυτή η θεωρία είναι κατανοητά πιο δύσκολο να κατανοηθεί λόγω του γραμμικού τρόπου σκέψης και της τρισδιάστατης προετοιμασίας. Ωστόσο, αυτό θα βοηθούσε να εξηγηθούν μερικά από τα πιο περίπλοκα ερωτήματα που σχετίζονται με το φαινόμενο, συμπεριλαμβανομένου του γιατί είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστούν με γυμνό μάτι ή με ραντάρ.

Πάνω από 100 χρόνια πριν, το 1918, ο Άγγλος συγγραφέας και αποκρυφιστής Aleister Crowley, ενώ βρισκόταν σε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα στο Central Park West στη Νέα Υόρκη, διεξήγαγε μια σειρά μαγικών πειραμάτων.

Σύμφωνα με την απόκρυφη παράδοση, αυτές οι επιχειρήσεις άνοιξαν μια υπερδιάστατη πύλη, μια πύλη αν θέλετε, επιτρέποντας σε όντα που συνήθως αναφέρονται ως «γκρίζοι εξωγήινοι» να εισέλθουν στον κόσμο μας.

Η Amalantrah Workings

Ο Aleister Crowley σε διαλογισμό. Σκίτσο του Αυγούστου Ιωάννη.

Ο Άλιστερ Κρόουλι έφτασε στην Αμερική λίγο μετά το ξέσπασμα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, φεύγοντας από την Αγγλία με το δύσμοιρο βρετανικό υπερωκεάνιο Lusitania. Μετά από αρκετές εξορμήσεις στις ΗΠΑ, ο Crowley εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και, τον Σεπτέμβριο του 1917, συνδέθηκε με έναν Roddie Minor, μια παντρεμένη γυναίκα την οποία ο Crowley περιγράφει ως «μεγάλη, μυώδη και αισθησιακή» και κατείχε μια «καλά αναπτυγμένη διορατική ικανότητα».

Ο Ρόντι θα υπηρετούσε τον Κρόουλι ως η «κόκκινη γυναίκα» του και μαζί οι δυο τους ξεκίνησαν τελετουργικές τελετουργίες σεξουαλικής μαγείας σε μια προσπάθεια να ανοίξουν μια υπερδιάστατη πόρτα με σκοπό την επικοινωνία με άσαρκες ευφυΐες.

Από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 1918, το Amalantrah Workings απέδωσε καρπούς με διάφορους τρόπους.

Κατά τη διάρκεια των τελετουργιών, ενώ βρισκόταν υπό τη μεθυστική επιρροή του οπίου και του χασίς, ο Roddie θα αφηγούνταν στον Crowley μια σειρά οραμάτων που αφορούσαν έναν βασιλιά, ένα μικρό αγόρι και έναν μάγο που ονομαζόταν Amalantrah. Αυτός ο μάγος τους μετέδωσε ένα αινιγματικό μήνυμα: να «βρουν το αυγό».

Επιπλέον, ο ίδιος ο Crowley ισχυρίζεται ότι έχει έρθει σε επαφή με μια οντότητα που ονομάζεται Lam, από την οποία έκανε ένα αξιοσημείωτο σχέδιο. Ο Crowley επιμένει ότι το έργο τέχνης είναι ένα πορτρέτο που προέρχεται από την πραγματική ζωή, αν και ένα πορτρέτο τι; Αυτό είναι το εν λόγω θέμα και αντικείμενο κάποιας διαφωνίας.

Ο Crowley έπαιρνε στα σοβαρά τις επικλήσεις του, ποτέ δεν τις απέρριπτε ως απλές ψευδαισθήσεις, ακόμη και όταν προέρχονταν από παραισθησιογόνα φάρμακα. Ο John Symonds, στο The Beast 666: The Life of Aleister Crowley, γράφει ότι ο Crowley, «δεν έκανε καμία προσπάθεια να ερμηνεύσει αυτό το υλικό με όρους απώλειας συνείδησης. Γι' αυτόν, οι χαρακτήρες και τα περιστατικά των μεσκαλικών οραμάτων ήταν πιο αληθινά από οτιδήποτε μπορούσε να προσφέρει η πραγματικότητα ή το εγώ. Δεν θα είχε εκπλαγεί αν συναντούσε... Η Amalantrah περπατά στην 5η Λεωφόρο. Ο μάγος θα είχε κατέβει στο επίπεδο της ψευδαίσθησης, αυτό είναι όλο».

Το πορτρέτο της Λαμ από τον Crowley φέρει αναμφίβολα μια εντυπωσιακή ομοιότητα με τον πανταχού παρόντα «γκρίζο εξωγήινο» που αναφέρεται στην ποπ κουλτούρα σήμερα και, εξ όσων γνωρίζουμε, αντιπροσωπεύει την πρώτη απεικόνιση μιας τέτοιας οντότητας στη σύγχρονη εποχή.

Το πορτρέτο παρουσιάστηκε δημόσια για πρώτη φορά στην έκθεση Dead Souls του Crowley το 1919, που πραγματοποιήθηκε στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης. Αργότερα εκείνο το έτος, το σχέδιο δημοσιεύθηκε στο The Equinox III, No. Εγώ, μπροστά σε έναν Κρόουλι έγραψα σχόλια για τη Φωνή της Σιωπής της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ (The Voice of the Silence).

Κάτω από την εικόνα, μια επιγραφή αναφέρει: «LAM είναι η θιβετιανή λέξη για τον Δρόμο ή το Μονοπάτι, και LAMA είναι Αυτός που Γκαίτε, ο συγκεκριμένος τίτλος των Θεών της Αιγύπτου, ο Αναγνώστης του Μονοπατιού, στη βουδιστική φρασεολογία. Η αριθμητική του αξία είναι 71, ο αριθμός αυτού του βιβλίου».

Σε μια από αυτές τις παράξενες ιδιορρυθμίες της ιστορίας, ο Crowley κατέληξε να δώσει το πορτρέτο του Lam, το 1945, στον προφανή κληρονόμο του και τελικά Βρετανό επικεφαλής της O.T.O. (Thelemite religion), Kenneth Grant, ο οποίος, με τη σειρά του, θα έπαιρνε το ποδοσφαιρικό κεφάλι «εξωγήινο» και θα έτρεχε μαζί του.

Το πορτρέτο του Aleister Crowley για την οντότητα με την οποία ήρθε σε επαφή το 1918. Πολλοί προτείνουν ότι έχει αξιοσημείωτη ομοιότητα με τον κλασικό γκρίζο εξωγήινο που έκανε την εμφάνισή του στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Kenneth Grant &; Τυφώνιος O.T.O.

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τον Grant να κάνει κάποιες αλλαγές στο Ordo Templi Orientis (O.T.O.) του Crowley. Αφού ίδρυσε τη New Isis Lodge με έδρα το Λονδίνο το 1954, ο Grant άρχισε να πειραματίζεται με τις Θελεμιτικές διδασκαλίες του Crowley αναμειγνύοντας μερικές επιρροές του H.P. Lovecraft και μια μεγάλη δόση εξωγήινων θεμάτων.

Ο Γκραντ εξέδωσε ένα μανιφέστο δηλώνοντας την ανακάλυψη ενός εξωγήινου ρεύματος "Σείριου / Σετ" που προέρχεται από το Nuit, έναν πρόσφατα ανακαλυφθέντα υπερπλουτώνιο πλανήτη (που ονομάζεται επίσης από τον Crowley στο Βιβλίο του Νόμου). Ο Καρλ Γκέρμερ, Αμερικανός επικεφαλής του O.T.O., δεν είχε τίποτα από αυτά και αμέσως απέβαλε τον Grant από τον O.T.O.

Ο Γκραντ ισοφάρισε το σκορ όταν, μετά το θάνατο του Γκέρμερ το 1969, αυτοανακηρύχθηκε Εξωτερικός Επικεφαλής του Ο.Τ.Ο. Αυτός ο ισχυρισμός αμφισβητήθηκε από τον τότε σημερινό Αμερικανό επικεφαλής, έναν Grady McMurtry, με αποτέλεσμα ένα σχίσμα, με το τάγμα του Grant να μετονομάζεται σε Typhonian Ordo Templi Orientis.

Στην Τυφωνική Ο.Τ.Ο., δόθηκε έμφαση στην «κατασκευή μιας μαγικής φόρμουλας» για την καθιέρωση κοινωνίας και επαφής με «τη Μαγική Οντότητα γνωστή ως Λαμ». Για το σκοπό αυτό, ο Γκραντ έγραψε τη Δήλωση Λαμ, με το πορτρέτο της Λαμ του Κρόουλι να χρησιμοποιείται ως «Γιάντρα», ή οπτική εστίαση, όπου «η είσοδος μπορεί να πραγματοποιηθεί με την προβολή της συνείδησης μέσα από τα μάτια». Το όνομα Λαμ, με τη σειρά του, θα χρησιμοποιηθεί ως «Μάντρα». Στη συνέχεια, ορίστηκε μια μαγική διαδικασία για να επικαλεστεί κανείς τη Λαμ και να «μπει στο αυγό».

Η πιο σημαντική πτυχή της Δήλωσης Λαμ, και με τη σειρά της, της Amalantrah Workings του Crowley, είναι ότι η επαφή με μια εξωγήινη οντότητα, αντί να είναι ένα παθητικό γεγονός, μπορεί να είναι μια πράξη θέλησης, που ξεκίνησε από έναν άνθρωπο. Αυτό ονομάζεται, από τους ουφολόγους, μια στενή συνάντηση του 5ου είδους (CE-5).

Αυτή η μέθοδος μοιράζεται πολλά κοινά με τις πρακτικές του CSETI (Κέντρο για τη Μελέτη της Εξωγήινης Νοημοσύνης). Με επικεφαλής τον Δρ Steven M. Greer, αυτή η ομάδα χρησιμοποιεί ένα σύνολο πρωτοκόλλων, ένα από τα οποία είναι «σκέψη», για να έρθει σε επαφή με εξωγήινους. Περιέργως, αυτή η τεχνική, που ονομάζεται Συνεκτική Αλληλουχία Σκέψης, ανακαλύφθηκε το 1973, περίπου την ίδια εποχή (1972) που δημοσιεύθηκε η Δήλωση Λαμ. Όλες αυτές οι τεχνικές αντιπροσωπεύουν υποτιθέμενες μεθόδους με τις οποίες οι πύλες ανοίγουν σε άλλες διαστάσεις.

ΠΑΝΩ: (πάνω σειρά) Roddie Minor, ένας νεαρός Aleister Crowley, Karl Germer. (κάτω σειρά) Κένεθ Γκραντ, Γκρέιντι ΜακΜέρτρι, Τζακ Πάρσονς

Ο Τζακ Πάρσονς και οι εργασίες της Βαβυλώνας

Το 1946, ο επιστήμονας πυραύλων Jack Parsons εκτέλεσε το Babylon Workings, μια συνέχεια του Amalantrah Workings. Αυτό οδήγησε, σύμφωνα με τον Θελεμίτες, σε ένα ακόμη υπερδιάστατο άνοιγμα της πύλης ή ίσως ακόμη και σε μια διεύρυνση της πύλης που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Crowley.

Στο Babylon Workings, ο Parsons δεν προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τη Λαμ, αλλά με την ίδια την Πόρνη της Βαβυλώνας, κάτι που θα τον βοηθούσε να καλέσει ένα Moon Child. Προφανώς, κάποιος ξέχασε να κλείσει την πόρτα πίσω τους.

Σύμφωνα με τον Κένεθ Γκραντ, «Οι εργασίες της Βαβυλώνας ξεκίνησαν λίγο πριν από το κύμα του ανεξήγητου φαινομένου Άριελ που τώρα ανακαλείται ως το Μεγάλο Πτερύγιο του Ιπτάμενου Δίσκου. Ο Πάρσονς άνοιξε μια πόρτα και κάτι πέταξε μέσα».

Ο Kenneth Arnold επισημαίνει ένα από τα αντικείμενα που μοιάζουν με δίσκο που είδε να πετούν πάνω από το όρος Rainier της Ουάσιγκτον στις 24 Ιουνίου 1947.

Σίγουρα, το 1947 είδε, με όρους UFO, όλη την κόλαση να ξεσπά, ξεκινώντας με τις θεάσεις UFO του Kenneth Arnold πάνω από το όρος Rainier της Ουάσιγκτον στις 24 Ιουνίου 1947. Και μετά, φυσικά, αργότερα εκείνο το καλοκαίρι, το διαβόητο Roswell, στο Νέο Μεξικό, ισχυρίστηκε συντριβή UFO και ανάκτηση εξωγήινων σωμάτων. Από τότε, υπήρξε μια σταθερή ροή θεάσεων UFO σε όλο τον κόσμο χωρίς καμία χαλάρωση στον ορίζοντα.

Υπάρχουν στοιχεία που σώζονται, πριν από τη σύγχρονη εποχή, που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι υπήρχαν εξωγήινοι; Υπάρχει πράγματι πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων και αποδεικνύεται ότι τέτοια έγγραφα δείχνουν ότι ο Crowley δεν είναι ο πρώτος άνθρωπος που ανοίγει μια πύλη μέσω του αποκρυφισμού, τελικά.

Πηγαίνοντας πίσω στον Μεσαίωνα, βρίσκουμε στη Βρετανία έναν περίεργο κύριο με το όνομα John Dee, ο οποίος ήταν αστρονόμος, μαθηματικός και σύμβουλος της βασίλισσας Ελισάβετ 1. Με τη βοήθεια ενός scryer ονόματι Edward Kelley, ο Dee ήρθε σε επαφή, μέσω ενός συστήματος Enochian μαγείας, με «αγγελικά» όντα τα οποία περιέγραψε ως «ανθρωπάκια» που κινούνταν σε ένα «πύρινο σύννεφο».

Οι όροι «UFO» και «εξωγήινοι» δεν υπήρχαν τότε, φυσικά, αλλά σίγουρα ακούγεται ότι ο Dee και ο Kelley μιλούσαν για αυτό ακριβώς το πράγμα. Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι οι περιγραφές, που γίνονται στο Απόκρυφο Βιβλίο του Ενώχ, στο οποίο αναφέρεται ο Dee, εξωγήινων όντων που ονομάζονται «Παρατηρητές», και αυτό που φαίνεται να είναι πράξεις απαγωγής από εξωγήινους:

Και εγώ ο Ενώχ ευλογούσα τον Κύριο της μεγαλειότητας και τον Βασιλιά των αιώνων, και να! οι Παρατηρητές με κάλεσαν – τον Ενώχ τον γραμματέα – και μου είπαν: «Ενώχ, εσύ γραμματέα της δικαιοσύνης, πήγαινε, διακήρυξε στους Παρατηρητές του ουρανού που έχουν εγκαταλείψει τον υψηλό ουρανό, τον άγιο αιώνιο τόπο, και έχουν μολυνθεί με γυναίκες, Και έπραξαν όπως κάνουν τα παιδιά της γης, και πήραν για τον εαυτό τους συζύγους». (Α ́ Ενώχ 12.3–8)

Ο συγγραφέας και ερευνητής Erich von Daniken πιστεύει ότι οι αρχαίες αστροπύλες αφθονούν, διάσπαρτες σε όλο το πρόσωπο της γης από την Αίγυπτο έως το Περού, χρησιμεύοντας κάποια στιγμή ως πύλες για τους «θεούς» να εισέλθουν στον κόσμο μας. Η υπόθεσή του, που αναφέρεται ως «αρχαία θεωρία αστροναυτών», ισχυρίζεται ότι εξωγήινες ευφυΐες έχουν επισκεφθεί τη γη μέσω αστροπυλών από την αυγή του χρόνου, έχοντας ακόμη και ένα χέρι στη δημιουργία του ανθρώπινου είδους.

Betty &; Barney Hill και Crowley

Το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου 1961, η Betty και ο Barney Hill οδηγούσαν νότια στη διαδρομή 3 μέσω των Λευκών Ορέων του New Hampshire με το Chevrolet Bel Air του 1957 όταν η Betty εντόπισε ένα φωτεινό αντικείμενο στον ουρανό, το οποίο αρχικά θεώρησε ότι ήταν ένα αστέρι που πέφτει, αν και έπεφτε προς τα πάνω. Παρατηρώντας ότι το αντικείμενο κινούνταν ακανόνιστα, η Betty και ο Barney τράβηξαν το αυτοκίνητο για να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά, καθώς και να βγάλουν βόλτα τον σκύλο τους Delsey.

Οι Hills συνέχισαν να οδηγούν και περίπου ένα μίλι νότια του Indian Head, το ιπτάμενο αντικείμενο κατέβηκε γρήγορα προς το όχημά τους, προκαλώντας τους Hills να σταματήσουν το αυτοκίνητό τους στη μέση του δρόμου. Το αντικείμενο, σε σχήμα ιπτάμενου πούρου και μήκους 80-100 ποδιών, γέμισε ολόκληρο το οπτικό πεδίο στο παρμπρίζ τους. Ο Barney πήδηξε έξω από το αυτοκίνητο και, χρησιμοποιώντας τα κιάλια του, ισχυρίστηκε ότι είχε δει 8-11 ανθρωποειδείς φιγούρες, που περιγράφονται ως «κατά κάποιο τρόπο μη ανθρώπινες».

Betty &; Barney Hill, με μια απεικόνιση του ιπτάμενου αντικειμένου και των εξωγήινων που τους απήγαγαν το 1961.

Ο Barney επέστρεψε στο όχημα και, φοβούμενος τη σύλληψη, απομακρύνθηκε γρήγορα. Η Betty και ο Barney στη συνέχεια βίωσαν αμνησία, ή απώλεια μνήμης, και το επόμενο πράγμα που ήξεραν ήταν ότι ήταν 35 μίλια μακρύτερα στο ταξίδι τους, με δύο ώρες να λείπουν και να αγνοούνται.

Τρία χρόνια αργότερα, οι Hills υποβλήθηκαν σε ύπνωση παλινδρόμησης σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν τη χαμένη μνήμη τους. Μετά από επόμενες συνεδρίες, οι Hills ήταν σε θέση να θυμηθούν μια εμπειρία απαγωγής από εξωγήινους που ισχυρίστηκαν ότι ήταν από το σύστημα Zeta Reticuli. Μετά από μια φυσική εξέταση από τους εξωγήινους, οι Hills έσβησαν τις αναμνήσεις τους και επέστρεψαν στο αυτοκίνητό τους. Έτσι ξεκίνησε η εποχή του σεναρίου απαγωγής εξωγήινων.

Πώς ταιριάζει ο Aleister Crowley σε αυτό; Λοιπόν, όπως ίσως θυμάστε, ο Crowley ζούσε στη Νέα Υόρκη το 1918, αλλά πριν μετακομίσει εκεί, ο Crowley ζούσε, το μαντέψατε - το New Hampshire, κοντά σε μια πόλη που ονομάζεται New Bristol, που βρίσκεται λιγότερο από μία ώρα μακριά από το σημείο όπου οι Hills βίωσαν την απαγωγή τους από εξωγήινους. Στο Νιου Χάμσαϊρ, ο Crowley είχε τη δική του παραφυσική επίσκεψη, με ένα είδος λαμπερής σφαίρας. Η εμπειρία επηρέασε τον Crowley αρκετά ώστε να γράψει και να υποβάλει μια επιστολή για δημοσίευση στους New York Times. Η επιστολή έχει ως εξής:

Προς τον συντάκτη των New York Times:

Δεν ξέρω αν οι σφαιρικοί κεραυνοί είναι ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο σε αυτή τη χώρα για να αξίζει να σχολιαστεί. Χθες μια σφαίρα φωτιάς με φαινομενική διάμετρο περίπου ενός ποδιού έσκασε στο πάτωμα του μεσαίου δωματίου ενός εξοχικού σπιτιού εδώ και σε απόσταση λίγων εκατοστών από το δεξί μου πόδι. Όλως περιέργως, δεν έγινε κανενός είδους ζημιά.

ΆΛΙΣΤΕΡ ΚΡΌΟΥΛΙ.
New Bristol, N.H.,
13 Ιουλίου 1916

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Νέο Μπρίστολ, ο Crowley διεξήγαγε μερικές περίεργες αποκρυφιστικές τελετουργίες. Ήταν το 1916 (το αντίστροφο του 1961), και σύμφωνα με τον Richard Cavendish στο A History of Magic, ο Crowley προήγαγε τον εαυτό του στο βαθμό του Magus. Αυτό γινόταν μέσω μιας τελετής που περιλάμβανε το βάπτισμα ενός φρύνου ως Ιησού από τη Ναζαρέτ και στη συνέχεια τη σταύρωση του φτωχού πλάσματος.

Ο συγγραφέας / ερευνητής Christopher Knowles σημειώνει, στην ιστοσελίδα του, ότι ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει το σπίτι του Crowley στο New Hampshire με το σημείο απαγωγής του Hill είναι ο Interstate 93. Ο Νόουλς επισημαίνει ότι ο αριθμός 93 είναι «ο ιερότερος των αγίων στη Θελεμιτική γεματρία». Ο ίδιος ο αριθμός προέρχεται, αριθμητικά, από το συνδυασμό δύο κεντρικών λέξεων στη φιλοσοφία του Θελήματος – που είναι το Θέλημα (Θέληση) και η Αγάπη, παρμένες από τις φράσεις «Κάνε αυτό που θέλεις να είναι ολόκληρος ο Νόμος» και «Η αγάπη είναι ο νόμος, η αγάπη υπό θέληση».

Επιπλέον, ο Knowles ισχυρίζεται ότι οι εξωγήινοι που απήγαγαν τους λόφους τους εναπόθεσαν στην πόλη στην οποία ζούσε ο Crowley το 1916. Ο Knowles γράφει: «35 μίλια κάτω από το δρόμο θα εξασφάλιζαν ότι οι λόφοι θα είχαν ξυπνήσει στην ίδια πόλη στην οποία ζούσε ο Crowley το 1916 (Χεβρώνα / Μπρίστολ)... Επιτρέψτε μου να το επαναλάβω: οι Hills ξύπνησαν από το επεισόδιο του χαμένου χρόνου τους στην ίδια πόλη που είχε ζήσει ο Aleister Crowley λίγους μήνες πριν από τη δική του εμπειρία επαφής (στο Amalantrah Working)».

Σχετικά με τη Χεβρώνα, βρίσκουμε μια αναφορά σε αυτήν στους Αριθμούς 13:22: «Και ανέβηκαν από το νότο, και ήρθαν προς τη Χεβρώνα. όπου ήταν ο Αχιμάν, ο Σεσαΐ και ο Ταλμάι, τα παιδιά του Ανάκ. (Τώρα η Χεβρώνα χτίστηκε επτά χρόνια πριν από τη Ζόαν στην Αίγυπτο.)

Στους Αριθμούς 13:33 μαθαίνουμε ότι τα «παιδιά του Ανάκ», ή αλλιώς οι Ανουννάκι, κατάγονται από τους Νεφιλείμ, θεούς του ουρανού που «ήρθαν από τον ουρανό στη γη».

Αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου

Ποιες ήταν οι σκέψεις του ίδιου του Crowley σχετικά με την εξωγήινη ατζέντα και γνωρίζουμε καν αν το Μεγάλο Θηρίο έδωσε κάποια αξιοπιστία στον τομέα της ουφολογίας; Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να αποδειχθεί, καθώς, ο Crowley πέθανε στην αυγή του κρημνού των UFO, το έτος 1947, το ίδιο έτος που εγκαινίασε το σύγχρονο κύμα θεάσεων UFO. Ορολογία όπως «ιπτάμενος δίσκος» και «UFO» δεν υπήρχε καν κατά τη διάρκεια της εποχής του. Για να διακρίνουμε τη σκέψη του, πρέπει να αναζητήσουμε ενδείξεις, από τις οποίες άφησε μερικές.

Ας στρέψουμε την προσοχή μας στο The Book of Thoth του Aleister Crowley, μια μαντική τράπουλα ταρώ ζωγραφισμένη από τη λαίδη Frieda Harris σύμφωνα με τις οδηγίες και τις οδηγίες που έθεσε ο ίδιος ο Crowley. Ρίξτε μια ματιά στο έβδομο ατού - το άρμα - γιατί υπάρχει κάτι περίεργο σε αυτό το χαρτί.

Το έβδομο ατού – το άρμα – του βιβλίου του Άλιστερ Κρόουλι Το βιβλίο του Θωθ, μια μαντική τράπουλα ταρώ. Σημειώστε το αντικείμενο που μοιάζει με περιστρεφόμενο δίσκο που κρατά ο ηνίοχος ντυμένος με πανοπλία.

Η κάρτα απεικονίζει έναν Ηνίοχο ντυμένο με πανοπλία, να κάθεται σταυροπόδι μέσα σε ένα άρμα που σύρεται από τέσσερα Χερουβείμ - τον Ταύρο, το Λιοντάρι, τον Αετό και τον Άνθρωπο. Υπάρχει ένας μπλε θόλος στο άρμα που, σύμφωνα με τον Crowley, αντιπροσωπεύει την Binah, τη θηλυκή αρχή, και τους κόκκινους τροχούς, που αντιπροσωπεύουν τον Geburah, την αρχή της ενέργειας. Όλα είναι, στην πραγματικότητα, αρκετά συνηθισμένα στον συμβολισμό που βρίσκεται σε μια παραδοσιακή έκδοση αυτής της κάρτας, εκτός από μια ανωμαλία - ο Ηνίοχος κρατά στα χέρια του αυτό που φαίνεται να είναι ένας περιστρεφόμενος ιπτάμενος δίσκος.

Τι μπορούμε να διακρίνουμε σε αυτή την εικόνα που μοιάζει με πιατάκι; Στο βιβλίο του Θωθ, ο Crowley δίνει μια σύντομη ερμηνεία αυτού του συμβόλου, λέγοντας:

Το κεντρικό και σημαντικότερο χαρακτηριστικό της κάρτας είναι το κέντρο της – το Άγιο Δισκοπότηρο. Είναι από καθαρό αμέθυστο, στο χρώμα του Δία, αλλά το σχήμα του υποδηλώνει την πανσέληνο και τη Μεγάλη Θάλασσα του Binah.

Στο κέντρο υπάρχει ακτινοβόλο αίμα, συμπεραίνεται η πνευματική ζωή, φως στο σκοτάδι. Αυτές οι ακτίνες, επιπλέον, περιστρέφονται, δίνοντας έμφαση στο στοιχείο του Δία.
(Το βιβλίο του Θωθ, σελ. 86-87)

Ο Crowley δεν μιλάει πολύ για το θέμα, και όμως, αυτό που λέει είναι αποκαλυπτικό. Αναγνωρίζει ότι αυτό το σύμβολο είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό στην κάρτα, αλλά αναφέρεται σε αυτό ως το «Άγιο Δισκοπότηρο». Υπάρχει μια μικρή ασυμφωνία εδώ, καθώς το Άγιο Δισκοπότηρο είναι, παραδοσιακά, ένα δοχείο που χρησιμεύει ως μοτίβο στην αρθουριανή λογοτεχνία και συχνά απεικονίζεται ως κύπελλο, μερικές φορές ως πιάτο. Έχει επίσης (σπάνια) απεικονιστεί ως πέτρα, αν και αυτή θα ήταν η πρώτη φορά που εμφανίζεται ως περιστρεφόμενος ιπτάμενος δίσκος, αν αυτό βλέπουμε.

Ο Crowley λέει ότι η δική του εκδοχή της κάρτας είναι «πολύ επηρεασμένη από τον Trump που απεικονίζεται από τον Eliphas Levi» και πράγματι πολλά από τα ίδια μοτίβα υπάρχουν και στις δύο κάρτες, χωρίς το πιατάκι. Αν το «Άγιο Δισκοπότηρο» του Crowley δεν είναι κυριολεκτικά ένα κύπελλο, τότε πρέπει να χρησιμοποιεί τον όρο μεταφορικά, για να υποδηλώσει έναν στόχο μεγάλης σημασίας, όπως στην αρθουριανή «Αναζήτηση», η οποία έθεσε τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης σε αποστολή, αναζητώντας το άπιαστο Δισκοπότηρό τους.

Άλιστερ Κρόουλι (1875–1947)

Μπορεί αυτή η «Αναζήτηση» να είναι η αναζήτηση εξωγήινης ζωής; Εξετάστε ξανά την περιγραφή του Crowley, υπό διαφορετικό πρίσμα. Η διατύπωση θα μπορούσε εξίσου εύκολα να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει ένα UFO, όπως «φως στο σκοτάδι», «ακτίνες, επιπλέον περιστρέφονται» και «στοιχείο του Δία».

Αν ο Crowley αφήνει υπαινιγμούς εδώ ότι μιλάει για ένα UFO, τότε το έβδομο Trump είναι το ιδανικό μέρος για να το ρίξει, γιατί ο όρος "άρμα" χρησιμοποιήθηκε συχνά από τους αρχαίους για να υποδηλώσει τους τρόπους μεταφοράς που χρησιμοποιούσαν οι ιπτάμενοι "θεοί" ή εξωγήινοι, όπως συζητήθηκε λεπτομερέστερα από τον Erich von Daniken στο βιβλίο Chariots of the Gods.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο Fox Mulder της τηλεοπτικής σειράς The X-Files θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια σύγχρονη επανάληψη του μεσαιωνικού αρχέτυπου ενός Ιππότη της Στρογγυλής Τραπέζης, που αναζητά την αλήθεια στο ιερό πιατάκι. Όπως λένε, η αλήθεια είναι εκεί έξω.

Αναφορές

Τζον Σίμοντς (1997). Το Τέρας 666: Η ζωή του Aleister Crowley. Πίνδαρος Press. ISBN 978-1-899828-21-0. OCLC 60232203.

Κένεθ Γκραντ (1980). Έξω από τους κύκλους του χρόνου. Frederick Muller Ε.Π.Ε. ISBN-10: 0584104685

Τζον Κάρτερ (2004). Sex and Rockets: The Occult World of Jack Parsons (νέα έκδοση). Άγριο σπίτι. ISBN 978-0-922915-97-2.

Ρίτσαρντ Κάβεντις (1991). Μια ιστορία της μαγείας. Βιβλία πιγκουίνων. ISBN-13: 978-0140192797

secretsun.blogspot.com/2012/03/wizards-workings-and-walk-ins-on-lam.html

Άλιστερ Κρόουλι (1974). Το βιβλίο του Θωθ. Samuel Weiser, Inc.; 1η έκδοση. ISBN-13: 978-0877282686.

Erich von Däniken (1984). Άρμα των Θεών. Μπέρκλεϊ; Επανέκδοση έκδοσης. ISBN-13: 978-0425074817

Σχετικά με τον συγγραφέα

Ο Andrew Kim Arnett είναι σεναριογράφος και παραγωγός. Το έργο του καλύπτει τα παραφυσικά, το έγκλημα και τα ανεξήγητα μυστήρια. Έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά Paranoia, New Dawn, Nexus, Konbini και Alien Buddha Press. Ο Andrew Kim Arnett εμφανίζεται στο Travel Channel's World's Most Unexplained (αυτή τη στιγμή μεταδίδεται στο Discovery +) συζητώντας για το ξενοδοχείο Cecil, την απαγωγή εξωγήινων και πολλά άλλα. Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και κυνηγά φαντάσματα με την Brooklyn Paranormal Society. Βρείτε τον στο Twitter @AndrewArnett

https://www.newdawnmagazine.com/