Οι παρακμιακοί κληρονόμοι που ονομάζονται παγκοσμιοποιητές, μέσω του παγκοσμιοποιημένου συστήματος κυριαρχίας τους, έχουν ενορχηστρώσει έναν τεράστιο ελιγμό λεηλασίας εθνών. Δεν πρόκειται για ένα σχέδιο ανάπτυξης ή ευημερίας, αλλά για μια επιχείρηση πολιτικής και οικονομικής καταστροφής που προχωρεί με αναγκαστική πορεία, ακόμη πιο εμφανής σε χώρες όπως το "Ενωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, όπου τώρα βρίσκεται στο προσκήνιο η πολιτική της καμένης γης. Κάτω από την ψευδαίσθηση της αδυσώπητης προόδου, αυτοί οι όλο και λιγότερο αόρατοι Ζηλωτές έχουν τον μοναδικό δεδηλωμένο στόχο να αδειάσουν όλα τα δημόσια ταμεία, να χειραγωγήσουν τις υπνωτισμένες μάζες και να διατηρήσουν την εξουσία τους με κάθε κόστος, υποβαθμίζοντας παράλληλα τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών όσο το δυνατόν περισσότερο.
Το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου είναι εποικοδομητικό. Κάποτε μια χώρα όπου η ζωή ήταν καλή, με ισχυρό νόμισμα και χαμηλή φορολογία, έχει γίνει μια βαθιά άρρωστη κοινωνία, φαγωμένη από τον πληθωρισμό, την αυξανόμενη ανισότητα, την ιδεολογία Woke, τη μαζική και μισητή μετανάστευση και την καταστροφή όλων των δημόσιων υπηρεσιών. Κάθε μεταρρύθμιση, κάθε νόμος, κάθε πολιτική απόφαση φαίνεται να πραγματοποιείται με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση της αυτοκτονικής ατζέντας του 2030, που θέλει να υποβιβάσει τους πολίτες σε μια χούφτα απλών καταναλωτών, αποκομμένων από την πραγματικότητα αλλά συνδεδεμένων με την τεχνητή νοημοσύνη, διευρύνοντας παράλληλα τα κοινωνικά και οικονομικά χάσματα όσο το δυνατόν περισσότερο πριν από τη λογική κατάρρευση της χώρας. Οι γιατροί χρεώνονται τώρα λεπτό με το λεπτό, οι φτωχοί πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους για δημόσιες υπηρεσίες που δεν καλύπτουν πλέον τις ανάγκες τους, μακριά από τα κέντρα των πόλεων που καταλαμβάνονται από μετανάστες και όπου οι υποδομές επιδεινώνονται μπροστά στα μάτια μας.
Δεν είναι πλέον μόνο μια οικονομική κρίση. Είναι μια πραγματική πολιτισμική κρίση που βιώνουμε σε πραγματικό χρόνο. Αυτοί οι μακιαβελικοί ζηλωτές που ισχυρίζονται ότι κυβερνούν έχουν θυσιάσει το μέλλον των λαών τους για άμεσα κέρδη, και το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο με μια αλυσιδωτή κατάρρευση που είναι τώρα ασταμάτητη χωρίς τη μαζική εξάλειψη των υπευθύνων. Η προφανής διαφθορά των κυβερνήσεων, η προγραμματισμένη καταστροφή των δημόσιων υπηρεσιών, η εκθετική αύξηση του κόστους ζωής, η μαζική αντικατάσταση των ιθαγενών, η φυλάκιση των αντιπάλων, η γενικευμένη παρακολούθηση, όλα είναι ενορχηστρωμένα για να κάνουν τις μάζες εύκολη λεία προς εκμετάλλευση. Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και η Γαλλία και οποιαδήποτε άλλη χώρα υπό την ηγεσία των Νέων Ηγετών, που κάποτε θεωρούνταν γη ευκαιριών, γίνεται γόνιμο έδαφος για κοινωνική και οικονομική δυστυχία που μόλις και μετά βίας αξίζει τη ζωή στις φαβέλες.
Επομένως, το πρόβλημα, όπως έχουμε δει πολλές φορές, δεν περιορίζεται σε μία μόνο χώρα και το φαινόμενο αυτό εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα σε ολόκληρη τη Δύση. Ο Μακρόν και οι ακόλουθοί του, στην προοδευτική βιασύνη τους, εφαρμόζουν ακριβώς αυτό το ίδιο μοντέλο βίαιης και μαζικής καταστροφής στη Γαλλία, ακόμα κι αν φαίνεται να κυοφορείται ακόμα ανάμεσα στον καναπέ ριζωμένο. Ως εκ τούτου, το έθνος μας καλείται να υποστεί την ίδια ποταπή μεταχείριση με την πλήρη κατάρρευση των δημόσιων υπηρεσιών του, την αύξηση του κόστους ζωής και τους καταχρηστικούς φόρους, και πάνω απ' όλα τον περιορισμό της ατομικής ελευθερίας υπό το πρόσχημα των ανόητων οικολογικών προτύπων και προτύπων ασφαλείας που καθορίζονται από την ΕΕ. Επομένως, η λογική είναι σαφής προκειμένου να δημιουργηθεί ένας δυστυχισμένος και εξαρτημένος λαός, ευκολότερος να ελεγχθεί, αν όχι να τιμωρηθεί.
Δεν μπορούμε αξιοπρεπώς να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε αυτή την αναγκαστική πορεία προς την παρακμή και τη συλλογική αυτοκτονία. Και είναι επιτακτική ανάγκη να καταγγείλουμε αυτό το σύστημα των παγκοσμιοποιημένων εκβιαστών που δρουν σε μια οργανωμένη συμμορία, οι οποίοι θυσιάζουν ολόκληρες γενιές, αν όχι τον ίδιο τον πολιτισμό, για να τροφοδοτήσουν τη δίψα τους για απόλυτη εξουσία και υπερβολικό κέρδος. Η επιλογή δεν είναι πλέον μεταξύ αποδοχής ή αντίστασης, αλλά μεταξύ της επιβίωσης κάτω από αυτό το καταπιεστικό σύστημα ή της απελευθέρωσης από αυτή την παγίδα μια για πάντα. Ωστόσο, είναι καιρός να βγούμε από το μακάβριο πλαίσιο που επιβάλλουν αυτοί οι ζηλωτές (οι οποίοι είναι μόνο από τη διαφθορά και την καθαρή βία), να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε αυτή τη μεταμφίεση στην οποία είμαστε τα θύματα και να αναζητήσουμε άμεσες εναλλακτικές λύσεις που διατηρούν την ανεξαρτησία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Για να δείξουμε ότι ολόκληρος ο κόσμος έχει πέσει στην παγίδα αυτών των παγκόσμιων απατεώνων, είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε ότι ο στόχος τους δεν είναι απλώς να ελέγξουν τα έθνη, αλλά να εγκαταστήσουν ένα σύστημα παγκόσμιας υποτέλειας, όπου κάθε πόρος, κάθε άτομο, κάθε ελευθερία στη συνέχεια μονοπωλείται προς όφελος μιας κακής κάστας που είναι όλο και πιο περιορισμένη και παντοδύναμη. Η ψευδαίσθηση της καθολικής «προόδου», έξυπνα μεταμφιεσμένη κάτω από τα συνθήματα της βιωσιμότητας, της ισότητας και της «κοινωνικής δικαιοσύνης», είναι μόνο μια πρόσοψη για να υπνωτίσει τους ηλίθιους και μια πραγματική συνωμοσία της οποίας απώτερος στόχος είναι η καταστροφή των κυρίαρχων εθνών και η υποδούλωση των λαών στο σύνολό τους. Τουλάχιστον για εκείνους που θα αντισταθούν καλύτερα στις ενέσεις και τα ασφαλιστικά μέτρα.
Αυτή η μικρή μαφία και η εκφυλισμένη κάστα, μέσω παγκοσμιοποιημένων οργανισμών όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), ο ΠΟΥ, αλλά και το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ, έχουν καταφέρει να διεισδύσουν σε όλα τα σύγχρονα συστήματα διακυβέρνησης, επηρεάζοντας - μέσω εκβιασμών και διαφθοράς - άμεσα τις αποφάσεις των ηγετών των εθνών.
Η ατζέντα τους είναι σαφής:
- Ιδιωτικοποίηση όλων των φυσικών και έμβιων πόρων,
- Καταστρέψτε τις παραδοσιακές, πνευματικές και κοινοτικές δομές,
- Να μειωθεί η ποιότητα και η ποσότητα του πληθυσμού σε μια ομοιογενή, υπάκουη και καταναλωτική μάζα.
Κάθε κρίση, κάθε πόλεμος, κάθε καταστροφή, οικονομική, υγειονομική, στρατιωτική ή περιβαλλοντική, επομένως ενορχηστρώνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για να νομιμοποιηθεί ο αυστηρότερος έλεγχος πάνω στην κοινωνία και να μονοπωληθούν τα κοινά.
Ας πάρουμε το παράδειγμα των φυσικών πόρων. Μέσω διεθνών εμπορικών συμφωνιών, οι πολυεθνικές - που συχνά διοικούνται από τους μπράβους των παγκοσμιοποιητών - έχουν σφετεριστεί για τον εαυτό τους το δικαίωμα εκμετάλλευσης της γης, των δασών, των ορυκτών και των ωκεανών, ενώ στερούν από όλους τους τοπικούς πληθυσμούς τα προς το ζην. Δημιουργία μαζικής εισροής παράνομων μεταναστών που φθάνουν στις ακτές μας. Η κλίμακα αυτής της εξόρυξης πόρων είναι πέρα από τη φαντασία των απλών ανθρώπων και ολόκληρες χώρες μετατρέπονται σε παιδικές χαρές και πεδία πειραματισμού για γιγάντιες εταιρείες, εις βάρος της επιβίωσης των μελλοντικών γενεών. Η αρπαγή της γεωργικής γης για την παραγωγή τροφίμων, η εκμετάλλευση της πανίδας και της χλωρίδας για κέρδος ή η ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων είναι παραδείγματα του πώς αυτοί οι πτωματοφάγοι στερούν από τους ανθρώπους αγαθά που τους ανήκουν δικαιωματικά.
Ο άλλος μεγάλος στόχος των παγκοσμιοποιητών είναι να καταστρέψουν όλες τις δομές εθνικής κυριαρχίας. Μέσω μέσων όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση ή οργανισμών όπως τα "νωμένα Έθνη και ο ΠΟΥ, επιβάλλουν υπερεθνικούς νόμους, αποκόπτοντας τους ανθρώπους από κάθε δυνατότητα να αποφασίσουν για το μέλλον τους και καταστέλλοντας βίαια τους αντιπάλους τους. Η μεταναστευτική κρίση, για παράδειγμα, δεν είναι ένα ατύχημα, αλλά μια σκόπιμη διαδικασία αποδυνάμωσης της εθνικής ταυτότητας, αποσταθεροποίησης των κοινωνιών και διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής. Και όλα αυτά χάρη στις μαζικές επιδοτήσεις που αδειάζουν τους εθνικούς λογαριασμούς και στερούν τους κατοίκους. Μέσω διεθνών συμφωνιών για το κλίμα, (τις οποίες χειραγωγούν υπερβολικά και εκεί), μη βιώσιμων επιδοτήσεων και χρεών, αναγκάζουν τις χώρες να μεταφέρουν τους πόρους τους σε αυτές τις μη εκλεγμένες οντότητες που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, αν όχι άμεσα τα δικά τους. Δείτε την περίπτωση του Wonder the hyena...
Αυτοί οι παγκοσμιοποιημένοι ψευδο-ζηλωτές δεν επιδιώκουν να διατηρήσουν τον πλανήτη, αλλά να εγκαθιδρύσουν μια μορφή αποτρόπαιου τεχνολογικού ολοκληρωτισμού, όπου οι φυσικοί πόροι συσσωρεύονται από αυτή τη μικρή ομάδα και όπου ο παγκόσμιος πληθυσμός, υποβαθμισμένος στην κατάσταση των καταναλωτών και των εργαζομένων, παρακολουθείται και ελέγχεται μέσω όλο και πιο παρεμβατικών ψηφιακών συστημάτων. Αυτός ο έλεγχος περιλαμβάνει μόνο τη χρήση τεχνολογιών επιτήρησης και διαχείρισης πληθυσμού, όπως τα συστήματα κοινωνικής πίστωσης που έχουν ήδη δοκιμαστεί στην Κίνα, τα υγειονομικά πάσο ή η συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων που διαχειρίζονται ιδιωτικά χέρια.
Η ιδεολογία πίσω από αυτό το σχέδιο είναι επομένως σαφής: να μετατραπεί κάθε άτομο σε μια απλή μονάδα κατανάλωσης, της οποίας οι ανάγκες και οι συμπεριφορές διαμορφώνονται για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών, αποκόπτοντάς τες ταυτόχρονα από τις ρίζες τους. Η παιδεία, η υγεία, η πνευματικότητα, η εργασία, η κατανάλωση, όλα μετατρέπονται σε προϊόν προς εκμετάλλευση. Δεν είναι πλέον ένας κόσμος στον οποίο το άτομο είναι ελεύθερο, αλλά ένα τεχνητό σύμπαν στο οποίο εξαρτάται, όπου η αξία του μετριέται τώρα από τη χρησιμότητά του σε αυτό το ετοιμοθάνατο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Οι επαναλαμβανόμενες οικονομικές καταστροφές, οι ατελείωτοι πόλεμοι, οι κρίσεις υγείας, ακόμη και οι λεγόμενες κλιματικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι όλες ευκαιρίες για αυτούς τους τρελούς μπάσταρδους να επεκτείνουν τον πλήρη έλεγχό τους. Αυτές οι κρίσεις χειραγωγούνται μόνο για να δημιουργήσουν κερδοφόρες αγορές, να πουλήσουν λύσεις που χρησιμεύουν τόσο για την εξάλειψη όλων των μικρών επιχειρήσεων, του κοινωνικού και οικονομικού ιστού όσο και για τη διατήρηση των μεγάλων πολυεθνικών σε δεσπόζουσα θέση.
Η καταστροφή δεν είναι υποπροϊόν αυτού του συστήματος, είναι αναπόσπαστο μέρος του. Πρώτα καταστρέφεται η κυριαρχία, μετά η οικονομική υποδομή, μετά οι ατομικές ελευθερίες και τέλος η ίδια η ανθρωπότητα, για να αναγκάσει τους λαούς να υποταχθούν σε μια κατάσταση πλήρους εξάρτησης. Η υποκείμενη θανάσιμη βούληση είναι να επιβληθεί ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα σύγχρονης δουλείας, όπου οι πόροι συγκεντρώνονται στα χέρια μιας παγκόσμιας ελίτ και όπου η ανθρώπινη μάζα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απλή μηχανή παραγωγής και κατανάλωσης, και επιπλέον σύντομα πολύ δυσκίνητη, εξ ου και η άφιξη των ρομπότ.
Επομένως, η λύση δεν είναι να ελπίζουμε ότι αυτοί οι τρελοί παγκοσμιοποιητές θα αλλάξουν πορεία ή ότι ένα δικαιότερο σύστημα θα προκύψει μέσα από αυτή τη σάπια δομή. Η λογική τους είναι τόσο αδυσώπητη όσο και οι πράξεις τους και δεν αφήνει χώρο για την ελευθερία ή την αυτονομία των λαών. Μόνο η αντίσταση, η συλλογική συνείδηση και η αποφασιστική δράση μπορούν να προσφέρουν εναλλακτική λύση. Είναι επιτακτική ανάγκη να αφυπνίσουμε και τις τελευταίες συνειδήσεις που μπορούν να γίνουν έτσι, να καταγγείλουμε αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης φέρνοντάς το στο φως και να ανοικοδομήσουμε μόνοι μας αυτόνομες, ανεξάρτητες και κυρίαρχες κοινότητες που θα αρνηθούν αυτή την παγίδα της σύγχρονης σκλαβιάς.
Ο δυτικός κόσμος, όπως και η Γαλλία, καταρρέει τώρα αμείλικτα υπό το βάρος των καταστροφικών επιλογών του που καθοδηγούνται από την προδοτική διακυβέρνηση. Το μόνο ερώτημα που παραμένει είναι αν θα είμαστε μόνο οι καταραμένοι μάρτυρες αυτής της πτώσης ή αν τελικά θα επιλέξουμε να αγωνιστούμε ως άνθρωποι για ένα διαφορετικό μέλλον.
Έτσι, για όσους έχουν διαβάσει μέχρι τώρα, μην περιμένετε άλλο για αναλύσεις ή λύσεις από μένα, γιατί γνωρίζετε ήδη πολύ καλά τι είναι!
Γιατί ειλικρινά, τι άλλο περιμένετε για να κινηθείτε;
Φιλ ΜΠΡΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου