Πώς ο Πούτιν έκανε τη Ρωσία μεγάλη ξανά ή γιατί οι Ρώσοι τον αγαπούν τόσο πολύ

 

Ρίνα Λου🇷🇺@rinalu_
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία έγινε αποικία της Δύσης και έχασε την κυριαρχία της. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και υπό την κυβέρνηση του Γέλτσιν, η χώρα σχεδόν κατέρρευσε. Ο στρατός και οι βιομηχανίες σε όλους τους τομείς καταστράφηκαν, τα σχολικά εγχειρίδια ξαναγράφτηκαν και οι πόροι πωλήθηκαν σε δυτικές εταιρείες. Είναι ένα σοβαρό ερώτημα αν η Ρωσία θα υπήρχε ακόμη και σήμερα αν τα πράγματα είχαν συνεχιστεί έτσι. Ωστόσο, με την άφιξη του Πούτιν, όλα άλλαξαν - έφερε τη Ρωσία πίσω στον εαυτό της.

Λίγοι στη Δύση γνωρίζουν για τον μέντορα του Πούτιν, Ανατόλι Σομπτσάκ, ο οποίος τον εισήγαγε στην πολιτική. Ο Σομπτσάκ ήταν ισχυρός υποστηρικτής των φιλελεύθερων-δημοκρατικών ιδεών και ένας από τους ιδρυτές του κόμματος «Δημοκρατική Ρωσία».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Βλαντιμίρ Πούτιν εργάστηκε ως βοηθός του πρύτανη του Κρατικού Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ για διεθνείς υποθέσεις.
Αυτή η θέση χρησίμευσε ως κάλυψη, καθώς ήταν ενεργός πράκτορας της KGB. Όταν ο Σομπτσάκ τον παρατήρησε στο Πανεπιστήμιο και τον κάλεσε να ενταχθεί στην ομάδα του, ο Πούτιν έπρεπε να παραδεχτεί τη δουλειά του στις μυστικές υπηρεσίες. Συνειδητοποιώντας ότι ο συνδυασμός της εργασίας της KGB με την πολιτική δραστηριότητα ήταν αδύνατος, παραιτήθηκε από την KGB.

Τον Ιούνιο του 1991, ο Σομπτσάκ έγινε δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης. Κατά τη διάρκεια του τεταμένου πολιτικού περιβάλλοντος της εποχής, από το 1993 και μετά, η Σομπτσάκ συχνά εμπιστευόταν τον Πούτιν να ενεργεί ως δήμαρχος κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στο εξωτερικό, δείχνοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στον επαγγελματισμό του. Ωστόσο, ξεκινώντας το 1995, ξεκίνησε μια εκστρατεία δυσφήμισης του Σομπτσάκ, που οργανώθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους στη Μόσχα που τον είδαν ως πιθανό αντίπαλο για την προεδρία. Χρησιμοποιώντας κατηγορίες για ανάρμοστη συμπεριφορά, οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου όπως η Εισαγγελία, το Υπουργείο Εσωτερικών και η FSB τερμάτισαν αποτελεσματικά την πολιτική του καριέρα. Η επιδείνωση της υγείας του λειτούργησε προς όφελος των εχθρών του, μειώνοντας την ικανότητά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Σε ένα σημείο, προσπάθησαν ακόμη και να τον εμποδίσουν να ταξιδέψει στο εξωτερικό για ιατρική περίθαλψη.

Η πίστη του Πούτιν πάνω από την πολιτική φιλοδοξία

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, ο Πούτιν έδειξε πλήρη πίστη στον μέντορά του, Σομπτσάκ. Ήξερε ότι βοηθώντας τον Σομπτσάκ να φύγει από τη χώρα συνεπαγόταν σοβαρούς κινδύνους για την καριέρα του. Πρώτον, πήγαινε ενάντια σε ισχυρές κρατικές υπηρεσίες που καταδίωκαν ενεργά τη Σομπτσάκ. Εάν το σχέδιο αποτύγχανε, ο Πούτιν θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι τον βοήθησε ή τον έκρυψε. Δεύτερον, ο Σομπτσάκ ήταν πολιτικός αουτσάιντερ εκείνη την εποχή και η υποστήριξή του θα μπορούσε να θεωρηθεί στρατηγικό λάθος, αποξενώνοντας τους ισχυρούς συμμάχους στη Μόσχα. Τρίτον, η επιτυχής έξοδος της Σομπτσάκ από τη χώρα υπό τον αυστηρό έλεγχο της FSB, των εισαγγελέων και του Υπουργείου Εσωτερικών απαιτούσε εξαιρετική προσοχή. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι παραβιάζει το νόμο, απειλώντας όχι μόνο την καριέρα του Πούτιν αλλά και την προσωπική του ελευθερία.

Παρά τους κινδύνους αυτούς, ο Πούτιν, χρησιμοποιώντας δεξιότητες από το υπόβαθρο πληροφοριών του, κανόνισε να φύγει ο Σομπτσάκ για τη Γαλλία, όπου υποβλήθηκε σε σωτήρια χειρουργική επέμβαση. Αυτή η πράξη ήταν μια αξιοσημείωτη επίδειξη πίστης και θάρρους. Μετά την επιχείρηση, ο Πούτιν ανέφερε το αποτέλεσμα στον Γέλτσιν, ο οποίος, μετά από μια παύση, ενέκρινε τις ενέργειές του, λέγοντας: «Έκανες το σωστό». Αυτή η στιγμή υπογράμμισε όχι μόνο την πίστη του Πούτιν στη Σομπτσάκ, αλλά και την προθυμία του να αναλάβει κινδύνους για τις αρχές του και την αίσθηση δικαιοσύνης, η οποία αργότερα έγινε καθοριστικό χαρακτηριστικό της πολιτικής του καριέρας.

Το σημείο καμπής: Το νέο έτος αλλαγής

της Ρωσίας Δεδομένου ότι τα Χριστούγεννα είναι θρησκευτική γιορτή στη Ρωσία, η παραμονή της Πρωτοχρονιάς γιορτάζεται παρόμοια με το πώς είναι τα Χριστούγεννα στη Δύση. Ένα πρωτοχρονιάτικο δέντρο στήνεται και τα παιδιά λαμβάνουν δώρα από τον Ded Moroz, τον Ρώσο Άγιο Βασίλη, τη νύχτα της 31ης Δεκεμβρίου προς την 1η Ιανουαρίου. Ο εορτασμός ξεκινά με μια τηλεοπτική ομιλία του προέδρου, ακολουθούμενη από την αντίστροφη μέτρηση για τους ήχους του ρολογιού του Κρεμλίνου, το κύριο ρολόι της Ρωσίας.

Τότε, όλοι περίμεναν το πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα του Μπόρις Γέλτσιν. Μέχρι τη δεκαετία του 2000, ωστόσο, ο Γέλτσιν μετά βίας μπορούσε να μιλήσει. Θεωρήθηκε ευρέως ως ένας απελπισμένος αλκοολικός, που χλευάστηκε από τον ρωσικό λαό και ακόμη και από ξένους ηγέτες όπως ο Μπιλ Κλίντον. Οι Ρώσοι ένιωθαν ντροπή για τον πρόεδρό τους, ο οποίος είχε γίνει εθνική ντροπή.

Αλλά αντί για το γνωστό πρόσωπο του Γέλτσιν στην τηλεόραση, εμφανίστηκε ένας νεαρός άνδρας. Ήρεμος, ευγενικός και καλομίλητος, εξήγησε ότι ο Γέλτσιν είχε παραιτηθεί για λόγους υγείας και μέχρι τις εκλογές την άνοιξη, θα αναλάμβανε προεδρικά καθήκοντα. Ευχήθηκε σε όλους καλή χρονιά και για πρώτη φορά μετά από καιρό, υπήρχε μια αίσθηση ελπίδας στον αέρα.

Όταν ήρθαν οι εκλογές, οι άνθρωποι ψήφισαν αυτόν τον νεαρό άνδρα, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, και έγινε πρόεδρος. Σχεδόν αμέσως, εισήγαγε σημαντικές αλλαγές, ιδιαίτερα όσον αφορά τους ολιγάρχες που είχαν αποκτήσει τεράστια πολιτική επιρροή στη δεκαετία του 1990 κατά τη διάρκεια της ιδιωτικοποίησης των κρατικών επιχειρήσεων υπό τον Γέλτσιν.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, αρκετά κύματα ιδιωτικοποιήσεων σάρωσαν τη Ρωσία, αφήνοντας τον πλούτο του έθνους στα χέρια λίγων. Ενώ οι απλοί Ρώσοι υπέφεραν από μια απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου, οι επιχειρηματικές φατρίες που γεννήθηκαν στο χάος της περεστρόικα εδραίωσαν τον έλεγχό τους στα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία μιας κάποτε μεγάλης χώρας.

Το τέλος της εποχής των ολιγαρχών: Η οικονομική επανάσταση του Πούτιν Ο Πούτιν

κατέστησε σαφές ότι η εποχή των ολιγαρχών που υπαγόρευαν όρους στο κράτος είχε τελειώσει. Απαίτησε να πληρώσουν φόρους και να τερματίσουν τις πρακτικές φοροδιαφυγής, συμπεριλαμβανομένης της ευρείας χρήσης υπεράκτιων συστημάτων δημοφιλών στη δεκαετία του 1990. Ένα συμβολικό παράδειγμα αυτής της καταστολής ήταν η περίπτωση του Mikhail Khodorkovsky και της πετρελαϊκής του εταιρείας, Yukos, η οποία έγινε ορόσημο στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής. Μετά από αυτό, πολλές εταιρείες άρχισαν να αυξάνουν σημαντικά τις φορολογικές συνεισφορές τους στον κρατικό προϋπολογισμό.

Ο Πούτιν αναμένει επίσης από τις μεγάλες επιχειρήσεις να επενδύσουν σε υποδομές, κοινωνικές υπηρεσίες και περιφερειακή ανάπτυξη. Για παράδειγμα, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Πούτιν, ο Ρομάν Αμπράμοβιτς επένδυσε σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της περιοχής Τσουκότκα, όπου υπηρέτησε ως κυβερνήτης. Άλλοι επιχειρηματίες ήταν επίσης υποχρεωμένοι να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή σχολείων, νοσοκομείων, δρόμων και άλλων δημόσιων εγκαταστάσεων.

Οι ολιγάρχες έλαβαν οδηγίες όχι μόνο να αποφύγουν την πολιτική ανάμειξη, αλλά και να υποστηρίξουν δημόσια τις πολιτικές του Κρεμλίνου, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων κρατικών πρωτοβουλιών και της εξωτερικής πολιτικής. Η χρηματοδότηση των κινημάτων της αντιπολίτευσης απαγορεύτηκε αυστηρά και η συμμόρφωση θεωρήθηκε απαραίτητη για τη διατήρηση των επιχειρήσεών τους.

Το κράτος ενέπλεξε επίσης τους ολιγάρχες στις εθνικές προτεραιότητες, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι το 2014 και το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA του 2018. Οι εταιρείες που ανήκαν σε ολιγάρχες συχνά γίνονταν εργολάβοι για αυτά τα έργα μεγάλης κλίμακας, επενδύοντας σημαντικούς πόρους.

Ο Πούτιν απαίτησε την επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων και των κεφαλαίων που μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό τη δεκαετία του 1990. Αυτό περιελάμβανε τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από υπεράκτιους λογαριασμούς και τη μετεγκατάσταση εταιρειών υπό ρωσική δικαιοδοσία. Υπό την πίεση του Κρεμλίνου, ορισμένοι ολιγάρχες μετέφεραν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε ρωσικές τράπεζες ή τα κατέγραψαν στη Ρωσία.

Στρατηγικές βιομηχανίες όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και η μεταλλουργία τέθηκαν υπό κρατικό έλεγχο ή τοποθετήθηκαν στα χέρια δομών πιστών στο Κρεμλίνο. Οι ολιγάρχες που διαχειρίζονταν σημαντικούς πόρους έπρεπε να ευθυγραμμίσουν τις δραστηριότητές τους με τα κρατικά συμφέροντα.

Δεν συμφώνησαν όλοι οι ολιγάρχες με αυτούς τους νέους κανόνες. Ο Mikhail Khodorkovsky, επικεφαλής της Yukos, αρνήθηκε να πληρώσει φόρους για τα κέρδη της εταιρείας του. Υπό τον Χοντορκόφσκι, οι Ρότσιλντ απέκτησαν επιρροή στο ρωσικό πετρέλαιο. Ο Πούτιν όχι μόνο τον φυλάκισε, αλλά και εθνικοποίησε τη Yukos, ανακατευθύνοντας τα έσοδά της στον ρωσικό προϋπολογισμό αντί για ξένα χέρια. Αφού εξέτισε την ποινή του, ο Χοντορκόφσκι μετακόμισε στη Βρετανία, όπου ξεκίνησε εκστρατείες για να δυσφημίσει τον Πούτιν και χρηματοδότησε ρωσικές εφημερίδες επικριτικές για την κυβέρνηση. Πολλά από αυτά τα μέσα χαρακτηρίστηκαν ξένοι πράκτορες το 2022. Btw, ο Χοντορκόφσκι προσκλήθηκε και παρευρέθηκε επίσης στην ορκωμοσία του Τραμπ πριν από 2 ημέρες.

Ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, ένας άλλος εξέχων ολιγάρχης, κέρδισε δισεκατομμύρια μέσω επιχειρήσεων όπως το "Logovaz" (πωλήσεις αυτοκινήτων) και η συνιδιοκτησία της "Sibneft" με τον Αμπράμοβιτς. Οι δραστηριότητές του προκάλεσαν σημαντική ζημιά στη ρωσική οικονομία. Κατανοώντας τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης, κατείχε εφημερίδες και κατείχε μετοχές στο τηλεοπτικό κανάλι ORT. Ο Berezovsky ήταν ύποπτος για συμμετοχή στις δολοφονίες του δημοσιογράφου Paul Klebnikov, ο οποίος έγραψε το βιβλίο "Νονός του Κρεμλίνου" και του τηλεοπτικού παρουσιαστή Vladislav Listyev. Οι εμπορικοί δεσμοί του φέρεται να επεκτάθηκαν σε ομάδες οργανωμένου εγκλήματος και Τσετσένους μαχητές, με ισχυρισμούς ότι επωφελήθηκε από την απελευθέρωση ομήρων που κρατούνταν στην Τσετσενία.

Όταν ο Μπερεζόφσκι αρνήθηκε τΑποδεχόμενος τους νέους κανόνες στη Ρωσία, κατέφυγε στο Λονδίνο, όπου ζήτησε μια «βίαιη ανατροπή της εξουσίας» στη Ρωσία.

Άλλοι ολιγάρχες, συμπεριλαμβανομένων των Vladimir Gusinsky, Evgeny Chichvarkin, Sergey Pugachev, Alexander Lebedev, Roman Abramovich, Leonard Blavatnik, Leonid Nevzlin, Mikhail Fridman, Pyotr Aven και Alexander Smolensky, αντιμετώπισαν παρόμοια αποτελέσματα.

Στο τέλος, ο Πούτιν επέστρεψε τον έλεγχο των στρατηγικών βιομηχανιών - πετρελαίου, φυσικού αερίου και μεταλλουργίας - στο κράτος. Πολλά περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν ολιγάρχες εθνικοποιήθηκαν ή μεταβιβάστηκαν σε εταιρείες που έδιναν προτεραιότητα στα συμφέροντα της Ρωσίας. Αυτές οι αλλαγές αναπροσανατόλισαν τις επενδύσεις στην ανάπτυξη της χώρας αντί να αποστραγγίζουν τον πλούτο σε υπεράκτιους λογαριασμούς, ενισχύοντας την οικονομία του έθνους.

Τώρα, ας δούμε τα επιτεύγματα της προεδρίας του Πούτιν σε αριθμούς.

🔷 Το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) αυξήθηκε κατά 930%.

🔷 Το εθνικό εξωτερικό χρέος μειώθηκε κατά 75,2%.

🔷 Το 2024, η Ρωσία κατέλαβε την πρώτη θέση στην Ευρώπη και την τέταρτη στον κόσμο για το ΑΕΠ (PPP). Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το μερίδιο της Ρωσίας στο παγκόσμιο ΑΕΠ (PPP) έφτασε το 3,55%, ξεπερνώντας το 3,38% της Ιαπωνίας.

🔷 Μεταξύ 1999 και 2024, τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας σημείωσαν σημαντική αύξηση κατά περίπου 580%, φθάνοντας τους 2332 τόνους.

🔷 Τα διεθνή αποθέματα αυξήθηκαν πάνω από 5.000%, φθάνοντας τα 609 δισεκατομμύρια δολάρια.

🔷 Τα έσοδα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού αυξήθηκαν 45 φορές στα 36,72 τρισεκατομμύρια ρούβλια.

🔷 Πραγματοποιήθηκαν σημαντικές διεθνείς εκδηλώσεις: οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι (2014) και το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA (2018).

🔷 Αύξηση της χρηματοδότησης για τον πολιτισμό, τον κινηματογράφο και την επιστημονική έρευνα.
Εκπαίδευση και Επιστήμη
🔷 Τα εθνικά εκπαιδευτικά προγράμματα συνέβαλαν στον εκσυγχρονισμό των σχολείων και των πανεπιστημίων.

🔷 Μόνο από το 2019 έως το 2023 χτίστηκαν 900 νέα σχολεία. Ο συνολικός αριθμός για τα τελευταία 25 χρόνια είναι πολύ υψηλότερος. Επιπλέον, κάθε χρόνο περισσότερα από 1.000 σχολεία υποβάλλονται σε σημαντικές ανακαινίσεις. Μέχρι το τέλος της πενταετούς περιόδου, περισσότερα από 7.300 εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε αγροτικές και μικρές πόλεις, θα έχουν ενημερωθεί.

🔷 Η Ρωσία παραμένει ηγέτης στην εξερεύνηση του διαστήματος, συνεχίζοντας τις αποστολές με το διαστημικό σκάφος Soyuz και αναπτύσσοντας νέες τεχνολογίες.

Βιομηχανία και Οικονομία

🔷 Η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 60%.

🔷 Η μεταποίηση αυξήθηκε κατά 70% έως το 2019. Το 2024, αυξήθηκε επιπλέον 7,2%.

🔷 Οι εξαγωγές γεωργικών προϊόντων αυξήθηκαν 19 φορές στα 25 δισεκατομμύρια δολάρια.

🔷 Οι εξαγωγές σιτηρών αυξήθηκαν 40 φορές, φθάνοντας τα 50 εκατομμύρια τόνους.

🔷 Τα τελευταία 17 χρόνια, η Ρωσία έχει ανοίξει 200 έως 500 νέα εργοστάσια, εργαστήρια και επιχειρήσεις ετησίως.

Κοινωνική πρόοδος Οι

🔷 πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν 3,5 φορές. Αυτό αντανακλά την πραγματική ανάπτυξη για ολόκληρο τον πληθυσμό, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό και άλλους παράγοντες, όχι μόνο για επιλεγμένες ομάδες.

🔷 Η μέση μηνιαία σύνταξη αυξήθηκε κατά 30 φορές.

🔷 Η ανεργία μειώθηκε κατά 65%, πέφτοντας στο 4,6%.

🔷 Το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε στα 73 έτη (για τους άνδρες, από 59 σε 68,5 έτη, για τις γυναίκες, από 72 σε 78,4 έτη).

🔷 Δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση

Οικογενειακή στήριξη

🔷 Οικονομική στήριξη οικογενειών κατά τη γέννηση ή την υιοθεσία του δεύτερου και των επόμενων παιδιών

🔷 τους Οι εργαζόμενοι γονείς μπορούν να λάβουν έως και 3 χρόνια γονικής άδειας

🔷Στεγαστική Στήριξη: Ειδικά προγράμματα παρέχουν εκπτώσεις στα επιτόκια στεγαστικών δανείων για οικογένειες με παιδιά

🔷 Οι οικογένειες με παιδιά δικαιούνται φορολογικές εκπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του μειωμένου φόρου εισοδήματος για τους εργαζόμενους γονείς

🔷 Οι οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά με αναπηρίες λαμβάνουν πρόσθετη οικονομική βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων μηνιαίων πληρωμών

φροντίδας Στρατός και Ασφάλεια

🔷 Ο στρατός της Ρωσίας θεωρείται ένας από τους ισχυρότερους παγκοσμίως, κατατάσσεται είτε πρώτος (US News &; World Report) είτε δεύτερος (Global Firepower Index).

🔷 Τα ποσοστά εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών, των επιθέσεων και των ληστειών, μειώθηκαν κατά 53% κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Πούτιν. Το ποσοστό ανθρωποκτονιών μειώθηκε κατά 74%.

• • •