Pepe Escobar: ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΛΕΒΑΝΤΕ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΧΑΟΥΣ

 

Πέπε Εσκομπάρ

Η Συρία, όπως ξέραμε, εκσπλαχνίζεται σε πραγματικό χρόνο – σε γεωγραφικούς, πολιτιστικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς όρους – από μια φρικτή συρροή μισθοφόρων όχλων Rent-a-Jihadi και ψυχοπαθολογικών γενοκτονιών που προσεύχονται στο βωμό του Eretz Israel.

Όλα αυτά υποστηρίζονται πλήρως από τις λυσσασμένες ύαινες του ΝΑΤΟστάν – άρχοντες του αφηγηματικού ελέγχου – και είναι πλήρως συνυφασμένες με την εξάλειψη της Παλαιστίνης.

Σε όλη την ομολογουμένως απογοητευμένη Παγκόσμια Πλειοψηφία, υπάρχει η αίσθηση ότι ο στιγμιαία εξαντλημένος Άξονας της Αντίστασης θα χρειαστεί να πάει στον Σίσυφο για να αναδιατάξει, να ανεφοδιάσει και να επαναβαθμονομήσει την άμυνα της Παλαιστίνης.

Αναμενόμενα, δεν υπάρχει καμία ματιά στη σφαίρα του NATOstan για τον άγριο, αδιάκριτο βομβαρδισμό και την αρπαγή κυρίαρχου συριακού εδάφους από το Τελ Αβίβ. Αυτό αντιπροσωπεύει μια κραυγαλέα απεικόνιση της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες» σε δράση.

Το Collective West Think Tankland βρίσκεται σε αρπαγή. Το Chatham House κηρύττει μια συριακή ανοικοδόμηση σε αυτή τη «στιγμή απορροής» με επικεφαλής τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, ικανή να «σφυρηλατήσει μια συναίνεση γύρω από τη Συρία» που «θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως το θεμέλιο για μια νέα περιφερειακή τάξη».

Το έντονο αντι-BRICS Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (CNAS) απαιτεί «την απέλαση της στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσίας» από τη Συρία και «να κλείσει τη χώρα ως λεωφόρο για την προβολή ισχύος του Ιράν».

Ο Άξονας της Αντίστασης θρηνείται σε όλο το φάσμα. Όχι τόσο γρήγορα. Το βαθύτερο νόημα της «κατάπαυσης του πυρός» μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ είναι ότι οι ψυχοπαθολογικοί, για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, ηττήθηκαν, ακόμα κι αν προκάλεσαν φρικτό όλεθρο στο νότιο Λίβανο και στα προάστια της Βηρυτού.

Η αλλαγή της αφήγησης – και της εστίασης – στην επίθεση του Μεγάλου Ιντλιμπιστάν επέτρεψε μια ομολογουμένως τεράστια τακτική νίκη όχι μόνο για τους λάτρεις του Ερέτζ Ισραήλ αλλά και για το συναρμολογημένο συνδυασμό NATOstan/Turkiye. Ωστόσο, η πραγματική φασαρία ξεκινά τώρα, ακόμη και όταν η διχοτόμηση της Συρίας είναι ήδη σε ισχύ.

Ο όχλος Rent-a-Jihadi, θεωρητικά υπό τον έλεγχο του επίδοξου χαλίφη του Al-Sham, του Σαουδάραβα al-Jolani, με πραγματικό όνομα Ahmad Ibrahim al-Sha'a, αργά ή γρήγορα μπορεί να στραφεί εναντίον του σχεδίου Eretz Israel, λαμβάνοντας υπόψη διατηρούν άνετες σχέσεις με τη Χαμάς στη Γάζα.

Τουλάχιστον προς το παρόν, όλα είναι διογκωμένα για το σχέδιο Oded Yinon και/ή Bernard Lewis να υποτάξουν τη Δυτική Ασία μέσω του Divide and Rule, δοκιμασμένο στο χρόνο. Αυτό αναφέρεται όχι μόνο στο Sykes-Picot το 1917, αλλά και νωρίτερα, στο 1906, όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Henry Campbell-Bannerman ισχυρίστηκε ότι,

«Υπάρχουν άνθρωποι [Άραβες] που ελέγχουν ευρύχωρες περιοχές γεμάτες με εμφανείς και κρυφούς πόρους. Κυριαρχούν στις διασταυρώσεις των παγκόσμιων διαδρομών. Τα εδάφη τους ήταν τα λίκνα των ανθρώπινων πολιτισμών και θρησκειών».

Έτσι, εάν αυτοί οι «λαοί» ενώνονταν, τότε θα «έπαιρναν τη μοίρα του κόσμου στα χέρια του και θα χώριζαν την Ευρώπη από τον υπόλοιπο κόσμο».

Άρα, η αναγκαιότητα ενός «ξένου σώματος» [που αργότερα έγινε Ισραήλ] να «φυτευθεί στην καρδιά αυτού του έθνους για να αποτρέψει τη σύγκλιση των φτερών του με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να εξαντλήσει τις δυνάμεις του σε ατέρμονους πολέμους. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για τη Δύση για να αποκτήσει τα πολυπόθητα αντικείμενα της».

Πειρατές του Λεβάντε

Η ψευδαίσθηση του Eretz Israel δεν αναμειγνύεται ακριβώς με το νεο-οθωμανικό όνειρο του σουλτάνου Ερντογάν, παρόλο που συμπίπτουν στην ευρύτερη παρόρμηση να ξανασχεδιαστεί ο χάρτης της Ανατολικής Μεσογείου και της Δυτικής Ασίας.

Όσο για τους Εξαιρετιστές, μετά βίας πιστεύουν στην τύχη τους. Απλώς καταβρόχθισαν τον βασικό στρατηγικό κόμβο μιας θαμμένης πλέον ιδέας: τον αραβισμό ή τον αντιιμπεριαλισμό στο Λεβάντε.

Από τότε που ο Μπαράκ Ομπάμα, στις αρχές της δεκαετίας του 2010, κήρυξε τον πόλεμο στη Συρία με εντολή του Τελ Αβίβ, η Αυτοκρατορία του Χάους είχε πετάξει τα πάντα και τον νεροχύτη της κουζίνας στη Δαμασκό για τουλάχιστον 13 χρόνια: η μεγαλύτερη και πιο ακριβή εκστρατεία αλλαγής καθεστώτος στην ιστορία των ΗΠΑ , με τοξικές κυρώσεις αναγκαστικής πείνας – μέχρι που ξαφνικά το μεγάλο έπαθλο έπεσε στην αγκαλιά τους.

Το βραβείο περιλαμβάνει – θεωρητικά – τη συντριβή ενός συμμάχου τριών κορυφαίων BRICS, της Ρωσίας, του Ιράν και της Κίνας, με το πρόσθετο πλεονέκτημα της μετατροπής του σε γεωοικονομική μαύρη τρύπα, ενώ παράλληλα επιμελείται την αφήγηση για να πουλήσει το «τέλος του δικτάτορα» στην παγκόσμια πλειοψηφία. ως προϋπόθεση για την άνοδο ενός νέου Ντουμπάι.

Δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα μοιάζει η ακραία Συρία – και ακόμη και για πόσο καιρό θα κυβερνάται από ένα σωρό νεοφιλελεύθερους Σαλαφίτες-τζιχαντιστές με κομμένα γένια και φτηνά νέα κοστούμια.

Το γεγονός είναι ότι ο Ηγεμόνας ελέγχει ήδη τουλάχιστον το ένα τρίτο του συριακού εδάφους για τουλάχιστον μια δεκαετία – και θα συνεχίσει να κλέβει συριακό πετρέλαιο και σιτάρι με απόλυτη ατιμωρησία: Οι Πειρατές του Λεβάντε σε πλήρη βασιλεία.

Παίζοντας το ρόλο του βοηθού, η MI6 του Ηνωμένου Βασιλείου θα συνεχίσει να διαπρέπει στην παροχή υπηρεσιών δημοσίων σχέσεων, λόμπι και ευκαιριών όπλων για το εύπιστο ετερόκλητο πλήρωμα των μισθοφόρων Salafi-jihadis.

Όταν πρόκειται για το Τελ Αβίβ, καταστρέφουν τη μεγαλύτερη εναπομείνασα αραβική στρατιωτική αντιπολίτευση του Ερέτζ Ισραήλ. κλοπή/προσάρτηση γης ασταμάτητα. και ονειρευόμαστε την απόλυτη κυριαρχία, εναέρια και ναυτικά, σε περίπτωση που η Ρωσία χάσει τις βάσεις της στο Tartus και στο Hmeimim (αυτό είναι ένα σημαντικό «αν»). Για να μην αναφέρουμε ότι ελέγχουν κάπως έμμεσα τον νέο Χαλίφη, ο οποίος τους ζήτησε πειθήνια να παρακαλέσουν, να μην κατακτήσουν πάρα πολλά συριακά εδάφη.

Η κατάτμηση θα προχωρήσει κατά μήκος τριών άλλων μεγάλων διανυσμάτων.

1. Χερσαίες και στρατιωτικές βάσεις ελεγχόμενες από τους Ηγεμόνες – οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επίθεση στο Ιράκ. Ξεχάστε μια ψεύτικη κυρίαρχη Συρία που ανακτά τα κοιτάσματα πετρελαίου της.

2. Γη που προσαρτήθηκε από την Τουρκία, η οποία αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην πλήρη απορρόφηση του Χαλεπίου (που έχει ήδη διακηρυχτεί από τον Σουλτάνο στα αρχεία).
3. Η Δαμασκός διοικείται από παρακλάδι του ISIS που χειραγωγείται άμεσα από τουρκικές πληροφορίες.

Όλα τα παραπάνω ενδέχεται να οδηγήσουν, ήδη από το πρώτο τρίμηνο του 2025, σε ένα είδος διευθέτησης Σαλαφιστικού-Τζιχαντιστικού Σιωνισμού με έναν μόνο στόχο: τη χαλάρωση των κυρώσεων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Όσο για τον al-Jolani, το πραγματικό όνομα Ahmad Ibrahim al-Sha'a, για όλη την αλλαγή επωνυμίας του, ήταν ο υπολοχαγός του Al-Zarkawi και εμίρης της Νινευή κατά τη διάρκεια της έξαρσης της Αλ Κάιντα στο Ιράκ (AQI, που αργότερα μετατράπηκε εκ νέου ως ISIS) στη Μεσοποταμία. . Δεν υπάρχει περίπτωση η Βαγδάτη να έχει πολιτικές σχέσεις με έναν Σαλαφίτη-τζιχαντιστή που βρίσκεται στη λίστα των πιο καταζητούμενων του Ιράκ.

Ένας επιπλέον πονοκέφαλος είναι οι συνθήκες της ΕΕ για την εξομάλυνση της Συρίας, όπως διατυπώθηκε από τον μη εκλεγμένο τρελό Εσθονό που είναι υπεύθυνος για την εξωτερική του πολιτική (και εκπροσωπεί σχεδόν 500 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες): Οι Βρυξέλλες θα άρουν τις κυρώσεις μόνο εάν δεν υπάρχουν ρωσικές βάσεις και «ρωσική επιρροή άφησε στο χαλιφάτο του αλ-Σαμ.

Εν τω μεταξύ, η Αυτοκρατορία του Χάους θα συνεχίσει τη λεηλασία της – σε συνδυασμό με το Ισραήλ. Το συριακό πετρέλαιο που έκλεψαν οι Αμερικανοί πωλούν οι Κούρδοι στο Ισραήλ στο Ερμπίλ με τεράστια έκπτωση. Εξάλλου, αυτό το λάδι είναι "δωρεάν" - όπως στο κλεμμένο. Τουλάχιστον το 40% του πετρελαίου του Ισραήλ προέρχεται από τη ρακέτα του Ερμπίλ.

Και γίνεται χειρότερο.

Το Ισραήλ έχει προσαρτήσει το φράγμα Al-Wahda στη λεκάνη του ποταμού Yarmouk, κοντά στην πόλη Al-Qusayr στην επαρχία Dara'a και κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία. Αυτό το φράγμα παρέχει τουλάχιστον το 30% του νερού της Συρίας και το 40% του νερού της Ιορδανίας.

Όλα είναι τόσο προβλέψιμα: αυτό που πραγματικά θέλει ο συνδυασμός ΝΑΤΟΣΤΑΝ/Ισραήλ είναι μια ακρωτηριασμένη, κατανεμημένη, ευάλωτη Συρία.

Το Empire of Chaos πηγαίνει σε πλήρη αναρχία

Ωστόσο, όλη η τοξική εξίσωση απέχει πολύ από το να τελειώσει. Ο επίδοξος χαλίφης Jolani μπορεί να μπει στον πειρασμό να επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει τις βάσεις της - και να μεταφέρει τα οπλικά της συστήματα έξω από τη χώρα ανέπαφα. Είναι σε στενή επαφή με τη Μόσχα και το HTS προστατεύει de facto τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.

Παράλληλα, η Χεζμπολάχ έδειξε ότι είναι πρόθυμη να «συνεργαστεί» με το HTS, το οποίο παρεμπιπτόντως προστατεύει επίσης την ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό. ,

Δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι η εισβολή στο Ευρύτερο Ιντλιμπιστάν ήταν ένας Δούρειος Ίππος που συμφωνήθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τη – νεκρή – «διαδικασία της Αστάνα» ακόμη και πριν από τη μοιραία συνάντηση της Ντόχα το Σάββατο 7 Ιανουαρίου.

Το σίγουρο είναι ότι η ανάλυση στη Μόσχα και το Πεκίνο προνομιάζει τη Μεγάλη Μεγάλη Εικόνα. Οι Κινέζοι προς το παρόν είναι εξαιρετικά προσεκτικοί όσον αφορά το σύνολο του συριακού δράματος, εκτός από το ότι δηλώνουν «έτοιμοι να παίξουν έναν εποικοδομητικό ρόλο». Το Πεκίνο και η Μόσχα βλέπουν τη Συρία ως μια προσωρινή οπισθοδρόμηση στους BRICS που προκλήθηκε από μια Empire on Desperation Row, μαζί με τον εξίσου απελπισμένο σύμμαχό της Eretz Ισραήλ και έναν Σουλτάνο που δαγκώνει περισσότερα από όσα μπορεί να μασήσει.

Ο συνδυασμός της λαμέ πάπιας Μπάιντεν δεν έχει ιδέα για την εμφάνιση ενός – πιθανού – ισραηλοτουρκικού ηγεμονικού φορέα σε έναν βασικό κόμβο της Δυτικής Ασίας. Το μόνο πράγμα που έχει σημασία για τους Straussian νεο-συντηρητές και τους ψυχο-αποκαλυπτικούς φίλους τους στο Τελ Αβίβ, όταν πρόκειται για τη διάλυση της Συρίας, είναι το παράθυρο ευκαιρίας μπροστά στο Ισραήλ να επιτεθεί στο Ιράν.

Οι Times of Israel είναι σε αρπαγή: ενώ προηγουμένως «η IAF δεν θα πετούσε απευθείας πάνω από τη Δαμασκό όταν εκτελούσε πλήγματα σε στόχους που συνδέονται με το Ιράν στην πρωτεύουσα, τώρα μπορεί».

Το κλειδί για το ξεκλείδωμα ολόκληρου του γρίφου μπορεί να βρίσκεται, για άλλη μια φορά, στον Jolani. Τα πάντα στη Δυτική Ασία είναι πάντα σε διαρκή ροή. Μόλις λίγες μέρες μετά την πτώση της Δαμασκού, ο Σουλτάνος ​​Ερντογάν καθώς και το ΝΑΤΟ αρνήθηκαν να βοηθήσουν τον Τζολάνι ενάντια στην ισραηλινή επίθεση στη Συρία.

Μιλήστε για την «κυριαρχία» του επίδοξου Χαλιφάτου.

Πού θα μπορούσε λοιπόν να στραφεί ο Jolani σε μια αναζήτηση πιθανών συμμάχων; Και σε ποιον μπορεί να βασιστεί για να επιβάλει κάποια τάξη στην εντελώς κατανεμημένη Συρία – συμπεριλαμβανομένης της αεροπορικής δύναμης για την καταπολέμηση των θυλάκων του ISIS στην έρημο;

Μπείτε στην Τεχεράνη και τη Μόσχα. Άρα, τα πίσω κανάλια σε overdrive. Δεν θα έριχναν μάτι όταν πρόκειται για «συνεργασία» με το νήπιο Χαλιφάτο – εφόσον δεν απειλούνται τα εθνικά τους συμφέροντα.

Η Αυτοκρατορία του Χάους θα παραμείνει απαράμιλλη όσον αφορά τον έλεγχο της αφήγησης, τα ακροβατικά PR, τη μονοπωλιακή σφαίρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τον ασταμάτητο ψυχικό πόλεμο. Όλα τα υβριδικά μέτωπα. Αλλά μέχρι εκεί.

Η Αυτοκρατορία ηττήθηκε οικτρά και στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Και συνεχίζει να ταπεινώνεται από τους Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα. Η Ουάσιγκτον έχει λιγότερο από μηδενικό πλεονέκτημα έναντι της Ρωσίας στη στρατιωτική σφαίρα – εκτός από τον ηλεκτρονικό πόλεμο (EW), τουλάχιστον στο θέατρο της Δυτικής Ασίας, και το ISR (η Ρωσία προλαβαίνει), που μεταφράζεται αμέσως σε πρόκληση ολοένα και περισσότερου τρόμου.

Όσο για το Ιράν, απέχει πολύ από το να είναι πιο αδύναμο τώρα από ό,τι πριν από την πτώση της Δαμασκού. Αυτό είναι ένα αυτοκρατορικό αφηγηματικό γύρισμα, ενσωματωμένο στον αυτο-αρεστητικό μηχανισμό του Exceptionalist. Ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ, ένας καλός στρατηγός, δεν σπαταλά τα λόγια του. Η Τεχεράνη θα αναπτύξει τελικά μια εναλλακτική αλυσίδα εφοδιασμού για τη Χεζμπολάχ και τη Δυτική Όχθη.

Εξάλλου, ακολουθήστε τα χρήματα. Το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη σημειώσει ότι «η νέα συριακή κυβέρνηση θα αναλάβει όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις της Συρίας προς το Ιράν». Αυτά είναι πολλά χρήματα – που ο Jolani δεν έχει.

Ο Μάικλ Χάντσον είναι ανένδοτος: «Η αναρχία είναι αυτό που είναι το σχέδιο των ΗΠΑ». Όντας η Δυτική Ασία, όπου το πισώπλατο μαχαίρι είναι τέχνη, θα υπάρξει ανάκρουση. Η Τεχεράνη και η Μόσχα δεν τρέφουν αυταπάτες – και προετοιμάζονται ανάλογα. Ο πόλεμος κατά των BRICS μόλις ξεκινά.

https://strategic-culture.su/