----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το εκτελεστικό απόσπασμα μάλλον έκανε την δουλειά του καλά: Συνολικά 120 σφαίρες καταμετρήθηκαν στα σώματα του Νικολάε Τσαουσέσκου και της συζύγου του Έλενας μετά την εκτέλεσή τους πριν από 35 χρόνια, στις 25 Δεκεμβρίου 1989. Μέχρι το τέλος, και οι δύο πίστευαν ότι ήταν μέρος ενός λαϊκού κινήματος. Κομμούνια και φασιστοκομμούνια σε ένα πακέτο..
Η πτώση του Τσαουσέσκου ξεκίνησε στις 15 Δεκεμβρίου 1989, ως αποτέλεσμα των διαδηλώσεων στην Τιμισοάρα στη δυτική Ουκρανία ως απάντηση στη βίαιη απόλυση του μεταρρυθμιστή Ούγγρου πάστορα László Tőkés. Ο Τσαουσέσκου ήθελε να ανακτήσει τη δυναμική αυτών των γεγονότων με μια πολιτική συνάντηση στο Βουκουρέστι. Το 1988 είχαν ήδη ξεσπάσει ταραχές στις ρουμανικές πόλεις λόγω ελλείψεων τροφίμων και φαρμάκων.
Για να αποκτήσει δυτικό συνάλλαγμα, το καθεστώς πούλησε ό,τι μπορούσε στο εξωτερικό: αγροτικά προϊόντα, τρόφιμα, αλλά και το τετράτροχο «θαυματουργό όπλο» το Dacia.
Ωστόσο, η συνάντηση στο Βουκουρέστι στις 21 Δεκεμβρίου ξέφυγε από τον έλεγχο: οι παντοδύναμοι οργανωτές του κόμματος και οι αρχές ασφαλείας δεν ήταν πλέον σε θέση – σε αντίθεση με πριν – να ελέγξουν το πλήθος.
Ο κύριος και η κυρία Τσαουσέσκου χρειάστηκε να τραπούν σε φυγή αφού ο σύζυγός της προσπάθησε μάταια να εκτρέψει τις λεκτικές διαταραχές σαν ηλικιωμένος, άρρωστος σε ανίατο στάδιο. Πρώτα προσπάθησαν να ξεφύγουν από τις οργισμένες μάζες της ρουμανικής επανάστασης με ελικόπτερο. Αλλά ένας αξιωματικός στο κέντρο ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας φώναξε στο μικρόφωνο: «Σε βλέπω, Τίγρη». Ο πιλότος γύρισε πίσω από τον φόβο μήπως καταρριφθεί.
Άγριες φήμες
Εκείνη την εποχή κυκλοφορούσαν οι πιο Άγριες φήμες. Ένας εκπρόσωπος του ουγγρικού στρατού υποστήριξε μάλιστα ότι οι ειδικές μονάδες του «Securiate» μπορούσαν να εξαλειφθούν μόνο με πυροβολισμό στο κεφάλι, επειδή φορούσαν ειδική πανοπλία κάτω από τα μπουφάν τους που δεν μπορούσαν να διαπεράσουν σφαίρες.
Φημολογήθηκε επίσης ότι οι μαχητές της PLO του Αραφάτ θα παρέμβουν σύντομα στο πλευρό του καθεστώτος. Αλλά ούτε η Securitate ούτε ο ιδιωτικός στρατός του Τσαουσέσκου μπόρεσαν ή θέλησαν να σώσουν τελικά το ζευγάρι των κόκκινων «συντρόφων».
Μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα, το πρωί της 25ης Δεκεμβρίου, ξεκίνησε μια σύντομη δίκη ενώπιον ενός αυτοσχέδιου στρατοδικείου που δημιουργήθηκε την προηγούμενη μέρα.
Ο σύντροφος Αρχιστράτηγος Νικολάε μίλησε έντονα στα μέλη της κριτικής επιτροπής, λέγοντας:
«Τι θέλεις αφού σε κάναμε αυτό που είσαι;»
Το δικαστήριο ανακοίνωσε την ετυμηγορία πάνω από τα κεφάλια τους: η κύρια κατηγορία ήταν η γενοκτονία κατά περίπου εξήντα χιλιάδων θυμάτων του καθεστώτος Τσαουσέσκου.
Εν τω μεταξύ, ένα σμήνος αλεξιπτωτιστών είχε φτάσει από μια κοντινή στρατιωτική βάση. Το εκτελεστικό απόσπασμα πήγε το ζευγάρι στον κήπο και το τοποθέτησε στον τοίχο. Μετά την εντολή να τους πυροβολήσουν.
Διεθνείς ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραπονέθηκαν για παρατυπίες, όπως το γεγονός ότι το ζευγάρι δεν είχε δικαστεί. Όμως το στρατοδικείο βιαζόταν τόσο πολύ να αποτρέψει οποιαδήποτε αντεπίθεση από τους πιστούς στο καθεστώς. Αλλά και για να αποτραπούν οι έρευνες εναντίον των πιο πιστών αρχών του καθεστώτος.
Εδώ η συνέχεια της εκτέλεσης του ζεύγους
Ο ίδιος ο Τσαουσέσκου είχε πιστέψει σε ένα πραξικόπημα που οργανώθηκε από τη Μόσχα. Έμεινε τυφλός μέχρι το τέλος. Είχε πέσει σε ένα είδος κομμουνιστικής φρενίτιδας του Καίσαρα:
Αξιομνημόνευτες, παράλογες ιστορίες αφηγούνται τις αυταπάτες που προκαλούνται από τις καταστροφικές συνέπειες της εξουσίας…
Προφυλαγμένος από την πραγματικότητα, ο δικτάτορας ήταν πεπεισμένος μέχρι τέλους ότι κυβερνούσε σε μια ευημερούσα χώρα: Πριν από τις τρομακτικές εξορμήσεις του στη χώρα που πλήττεται από τη φτώχεια, οι ερειπωμένες προσόψεις των σπιτιών ανακαινίστηκαν βιαστικά, τα καταναλωτικά είδη μαζεύτηκαν πανικόβλητοι από όλη την περιοχή στην ερημιά των ανοιχτών άδειων βιτρινών…
Συνωμοσία ή αυθόρμητη επανάσταση;
Μέχρι σήμερα, το πραγματικό υπόβαθρο που πυροδότησε την επανάσταση παραμένει ασαφές: είναι απίθανο να ήταν μια αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση. Ήταν ένα πραξικόπημα από μια μικρή ομάδα συνωμοτών με τη γνώση ή τη βοήθεια της «Securitate» ή υπήρχαν πολλές άλλες μυστικές υποθέσεις για να πάρουν άλλοι την εξουσία εφόσον ο δικτάτορας γέρασε και τον έφαγαν τα άλλα λεοντάρια. Υπήρχαν επίσης στοιχεία ότι μια φατρία της ρουμανικής νομενκλατούρας είχε χρησιμοποιήσει την τηλεόραση για να υποκινήσει μια εξέγερση του παλατιού.
Οι μεταεπαναστατικοί κυβερνώντες επίσης δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για πραγματικά διαφανείς πληροφορίες. Αλλά σίγουρα πρέπει να υπήρχε μια συνωμοσία μέσα στο κομμουνιστικό κατεστημένο. – με επαφές με την πρώην Σοβιετική Ένωση και με Ρουμάνους μη κομμουνιστές.
Μέχρι σήμερα, δεν είναι επίσης σαφές εάν οι προβοκάτορες κατά τις πρώτες ταραχές στην Τιμισοάρα ήταν μέρος της μυστικής υπηρεσίας του Τσαουσέσκου για να συλλάβουν στη συνέχεια τους πραγματικούς επαναστάτες
Αλλά ένα πράγμα είναι επίσης σίγουρο: επειδή το σύστημα Τσαουσέσκου επικεντρωνόταν περισσότερο στη λατρεία της προσωπικότητας ενός ηγεμόνα από άλλες κομμουνιστικές δικτατορίες, η πίστη στο σύστημα κατέρρευσε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη φυγή του Τσαουσέσκου. Στο χάος που ακολούθησε, οι συνωμότες γύρω από τον Ιλιέσκου κατέλαβαν γρήγορα και εύκολα την εξουσία. https://korakas-news.g
Η αλήθεια γύρω από την εκτέλεση του ζεύγους Τσαουσέσκου
 |
Σύγκρουση αστυνομικών με απεργούς ανθρακωρύχους την περασμένη χρονιά |
Το άρθρο του δημοσιεύεται στο περιοδικό «Οφενζιφ» (διμηνιαίο περιοδικό σοσιαλιστικού περιεχομένου της Οργάνωσης του ΚΟΔΗΣΟ του Αννόβερου) στο τεύχος Γενάρης-Φλεβάρης 2000.
Το κείμενο, με μικρές συντομεύσεις, έχει ως εξής:
... Στις 25 Δεκέμβρη 1989 η Ελενα και ο Νοκολάε Τσαουσέσκου εκτελέστηκαν από ένα απόσπασμα στο στρατώνα του Ταργκοβίστε, βόρεια του Βουκουρεστίου. Πέθαναν όρθιοι σαν κομμουνιστές- στο δρόμο για την εκτέλεση τραγουδούσαν τη «Διεθνή». Ετσι ανέφερε ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος αυτές τις μέρες σε εκπομπή του (γερμανικού ραδιοσταθμού) «Ντόιτσλαντ Φουνκ», αφιερωμένη στα γεγονότα εκείνα (το όνομά του δεν το κατάλαβα, δυστυχώς).
«Θέλουμε να πεθάνουμε μαζί, δε ζητάμε χάρη», δήλωσε η Ελενα Τσαουσέσκου, σύμφωνα με τα λόγια ενός λοχαγού που δημοσίευσε η FAZ (Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ) στις 27.12.1989.
.webp) |
Πρόσφατη διαδήλωση θυμάτων των πυραμίδων που κυνηγούσαν το όνειρο του γρήγορου πλουτισμού |
Στα τέλη του Γενάρη ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ρουμανίας μείωσε τον πιθανολογούμενο αριθμό των νεκρών σε 10.000 και την Ανοιξη αναγγέλθηκε επίσημα ο αριθμός των περίπου 700 νεκρών. Τώρα, στις 24.12.1999 η FAZ αναγγέλλει ότι ο ανώτατος εισαγγελέας του στρατού, ταξίαρχος Βοινέα, τερματίζοντας τις ανακρίσεις των τότε γεγονότων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι συνολικά σκοτώθηκαν 1.104 άνθρωποι.
Στο σημείο αυτό ο Ρ.Β. υπογραμμίζει ότι η τεράστια διαφορά του αριθμού των θυμάτων μεταξύ 70.000-80.000 και 1.104 είχε το λόγο της. Επρεπε τότε να παρουσιαστούν ψεύτικα οι χιλιάδες νεκροί, ώστε να δικαιολογηθεί η πολιτική δίκη - σόου και η εκτέλεση. Επρεπε ο κόσμος να πιστέψει ότι γι' αυτούς τους «αιμοβόρους» δεν υπήρχε άλλη λύση από την εκτέλεση.
Ο «Τσαουσέσκου, συνεχίζει ο συγγραφέας, είναι μία παραδειγματική περίπτωση για το πώς μανιπουλάρεται από τα ΜΜΕ η εικόνα ενός πολιτικού, σύμφωνα με τα κριτήρια της πολιτικής καιροσκοπίας. Οταν το 1968 η Ρουμανία δεν πήρε μέρος στην επέμβαση των στρατών του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία, ο Τσαουσέσκου ήταν για τη Δύση μέσα σε μια νύχτα ένα πολύ καλό παιδί, το καλύτερο μέσα στο κακό ανατολικό μπλοκ. Οταν η Ρουμανία το 1984 δεν αρνήθηκε να μετάσχει στην Ολυμπιάδα του Λος Αντζελες -όπως έκαναν οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης- ο Τσαουσέσκου υμνήθηκε σε όλους τους τόνους για την "ανυπακοή του απέναντι στη Μόσχα"- τότε δε γινόταν λόγος, όπως αργότερα, για "κυριαρχία τρόμου της Σεκιουριτάτε".
 Associated Press |
Αστυνομική βία σε πρόσφατη διαδήλωση συνταξιούχων |
«Το 1989 η Ρουμανία ήταν η μόνη σοσιαλιστική χώρα- ας αφήσουμε κατά μέρος την Αλβανία- που δεν είχε χρέη στη Δύση!». Και μόνο αυτό- ότι ο ρουμανικός λαός κάτω από μεγάλες θυσίες έγινε ανεξάρτητος από τον ιμπεριαλισμό- αυτό ήταν το έγκλημα, του Τσαουσέσκου, γι' αυτό έπρεπε να τιμωρηθεί, γι' αυτό εκτελέστηκε! Η κυριαρχία τρόμου της ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΤΕ- τίποτα άλλο από προϊόν φαντασίας των ανθρώπων των μίντια, που θα μπορούσαν το ίδιο καλά να γράψουν σενάρια για φιλμ τρόμου του Χόλιγουντ, δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε σε συνεργασία με πράκτορες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και ντόπιων αντεπαναστατών.
Η πραγματικότητα; Για παράδειγμα η «Διεθνής Αμνηστία» στην έκθεσή της του 1989 για τη Ρουμανία αναφέρει ότι υπήρχαν Είκοσι εφτά (27) μη βίαιοι πολιτικοί κρατούμενοι και ότι ένας πολιτικός κρατούμενος αναφέρεται ότι πέθανε από κακομεταχείριση. Τίποτα περισσότερο δεν αναφέρει η «Διεθνής Αμνηστία» για την «Κυριαρχία του τρόμου της Σεκιουριτάτε».
Και τώρα ο αριθμός των 1.104 νεκρών κατά τα γεγονότα του τέλους του 1989. Περνάνε όλοι στο λογαριασμό του Τσαουσέσκου; Η «Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» γράφει στις 24.12.1999 σε μια ανασκόπηση με τίτλο: «Το αίνιγμα της δεύτερης διαταγής πυρός» ανάμεσα σε άλλα:«Το τι όμως συνέβη στις αξιομνημόνευτες ημέρες από τις 16 ως τις 26 Δεκέμβρη στη Ρουμανία, ακόμα και μετά από δέκα χρόνια δεν έχει διαλευκανθεί ολοκληρωτικά. Πιθανώς μερικά αινίγματα δε λύνονται ποτέ». Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται κανείς, πριν από όλα για το λόγο ότι πιθανά ορισμένοι υποκινητές στη Δύση και ίσως και στη Μόσχα να μην έχουν το ελάχιστο ενδιαφέρον γι' αυτό!
Ο αρθρογράφος της Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ περιγράφει κατόπιν ότι με τις ειδήσεις για άνδρες της Σεκιουριτάτε που πυροβολούσαν από τις στέγες σπιτιών δημιουργήθηκαν συνθήκες εμφυλιοπολεμικές, και μόνο μετά τις 22 Δεκέμβρη έπεσαν θύματά τους 543 άνθρωποι. Το άρθρο της εφημερίδας καταλήγει: «Ολα μιλάνε για το ότι το χάος των Χριστουγέννων, από το οποίο, μετά την εκτέλεση του Τσαουσέσκου αναδείχτηκαν ο κατοπινός Πρόεδρος Ιλιέσκου και η μεταβατική κυβέρνησή του στις δυνάμεις της "νέας τάξης πραγμάτων", δημιουργήθηκε συνειδητά!» Ποιον ωφελεί αυτό; Ισως διαφαίνεται από το γεγονός, με ποια ταχύτητα η (γερμανική) Ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέσα στο δημιουργηθέν χάος προσανατολίστηκε με στοχοπροσήλωση, αναγνωρίζοντας τη νέα κυβέρνηση, όπως έγραψε η FAZ στις 27 Δεκέμβρη.
Ο Ρολφ Βελάι αντιγράφει από τη Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ και τα εξής: «Ο εισαγγελέας Βαϊνέα, που στη δίκη σκοπιμότητας των Τσαουσέσκου ήταν διορισμένος συνήγορός τους, μιλάει σήμερα για το "ψεύδος περί τρομοκρατών". Δεν υπήρξαν ούτε φονιάδες της Σεκιουριτάτε, ούτε τέτοιοι από αραβικά κράτη. Ως σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί ποιος σε ποιους στρατιώτες έδωσε τη δεύτερη διαταγή πυρός. Ποιος, πότε έδωσε όπλα σε διαδηλωτές για να πολεμήσουν κατά των τρομοκρατών. Σε κάθε περίπτωση εννέα από τους δέκα νεκρούς άφησαν τη ζωή τους όχι για την ελευθερία του ρουμανικού λαού, αλλά για τους κυρίους του σύντομου χάους γύρω από τα Χριστούγεννα του 1989 και της μετακομμουνιστικής τάξης πραγμάτων που κράτησε έξι χρόνια».
Θανάσης ΒΟΡΕΙΟΣ.Από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου