Πηγή: Pierluigi Fagan
Ενδιαφέρον βίντεο από τη Repubblica που απεικονίζει το έντονο εμπόριο όπλων που προωθείται από την Ουκρανία και δημοσιοποιείται ανοιχτά από την KYIV Post κοντά στις μυστικές υπηρεσίες.
Οι Ουκρανοί παρέχουν εκπαιδευμένους άνδρες και εξοπλισμό τουλάχιστον στους Σύρους τζιχαντιστές, στους Τουαρέγκ που πολεμούν ενάντια στην κυβέρνηση του Μάλι, οι οποίοι με τη σειρά τους πολεμούν εναντίον των τζιχαντιστών, σε μια φατρία στον εμφύλιο πόλεμο στο Σουδάν όπου υπάρχει εμφύλιος πόλεμος μέσα μας ως επί το πλείστον πιο αόρατο.
Πηγές της DW και του Politico αναφέρουν ότι το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) πιστοποιεί τη δραματική αύξηση των αγορών όπλων στην Ευρώπη που έχει ωφελήσει την αμερικανική βιομηχανία. Οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν +17% σε πωλήσεις, προμηθεύοντας τον μισό κόσμο (107 χώρες, ιστορικό ρεκόρ από τότε που το SIPRI παρακολουθούσε αυτές τις ροές).
Επισήμως, η Ουκρανία έχει γίνει ο τέταρτος μεγαλύτερος αγοραστής όπλων στον κόσμο, "επίσημα" όχι επειδή τα δεδομένα είναι διφορούμενα, η διατύπωση "αγοραστής" είναι διφορούμενη καθώς η Ουκρανία είναι ένα αποτυχημένο κράτος που σίγουρα δεν διαθέτει δικούς του πόρους για την αγορά όπλων. Εμείς οι Ευρωπαίοι τους δίνουμε τα κεφάλαια.
Οι ρωσικές εξαγωγές -53%, οι γαλλικές εξαγωγές +47% ίσως για να βρούμε τα χρήματα για την αποκατάσταση της Παναγίας των Παρισίων γιατί η Παναγία είναι σημαντική για την εικόνα μας για τον κόσμο. Ποιος ξέρει αν ο Μακρόν έχει πραγματικά τόσο ένθερμα θρησκευτικά αισθήματα, ο Πάπας φαίνεται να το αμφέβαλλε και να εγκαταλείψει την εκδήλωση για τον εορτασμό του ένδοξου πολιτισμού μας της χιλιετίας.
Ωστόσο, οι Ρώσοι προμηθεύουν πλέον μόνο 12 χώρες στο εξωτερικό και επειδή υπήρξε ισχυρή αποτροπή από Αμερικανούς και Ευρωπαίους να προμηθευτούν προμήθειες από τον «εχθρό». Η διαχείριση της ΠΤ και του ΔΝΤ, ειδικά στον Δεύτερο και Τρίτο Κόσμο, είναι εύκολο να προτείνουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει. Οι Γερμανοί ακολουθούν τους Γάλλους και τελικά λιγότερα αυτοκίνητα και περισσότερα τανκς (υποβρύχια, φρεγάτες) είναι μια ωραία ισορροπία.
Το Politico μας πληροφορεί ότι εκτός από το λαθρεμπόριο όπλων που στέλνουν οι Δυτικοί στην Ουκρανία και τους στέλνουν στο εξωτερικό, ποιος ξέρει αν αποφασίζουν ποιος για τι, το λόμπι των Ουκρανών οπλουργών (μια νέα κορυφαία βιομηχανία της καταστροφικής χώρας που σίγουρα δεν θα είναι αποσυναρμολογηθεί στο μέλλον) ανατρέπει την επίσημη απαγόρευση εξαγωγών που απαιτείται από το νόμο.
Λένε ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να τιμολογήσουν σωστά και να πληρώσουν περισσότερους φόρους, χρυσό για τα αναίμακτα ταμεία του Κιέβου. Ή ίσως, περισσότερο από ό,τι για τα αναίμακτα κρατικά ταμεία, να πληρώσει για τις αμερικανικές προμήθειες. Αλλά οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες, έχοντας κατά νου τη συμφωνία με τους δανικούς μύθους (υπάρχει κάτι σάπιο στη Δανία;), ακολουθούν, λέγοντας ότι προτιμούν να παράγουν στην Ουκρανία με χαμηλότερο κόστος και πιο κοντά στις διεθνείς επιχειρήσεις. Εκπληκτική επιτυχία! είναι και επάγγελμα, γιατί όχι;
Εξάλλου, η ουκρανική στρατιωτική βιομηχανία παράγει τρεις φορές την ικανότητα δαπανών της κυβέρνησης, λέει το πλεονέκτημα του Ρικάρ. Είναι απλώς κρίμα που το Πεκίνο δεν τους πουλάει τα απαραίτητα εξαρτήματα για τις σανίδες των drone και ως εκ τούτου καταπιέζει την παραγωγική πληθωρικότητα, συνέπειες της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης που στοχεύουν να διορθώσουν οι νέες αμερικανικές στρατηγικές «εκ νέου σύσφιξης».
Εν ολίγοις, αν ο Χέγκελ είχε την εντύπωση ότι η ιστορία έλαβε χώρα σε ένα τεράστιο και παράλογο σφαγείο (Διαλέξεις για τη Φιλοσοφία της Ιστορίας), ο ένδοξος πολιτισμός μας φαίνεται να έχει την πρόθεση να μεταμορφώσει την πολυπολική μετάβαση από την πισίνα σε μια λίμνη; εσωτερική θάλασσα; ωκεανός; του πολύτιμου ζωτικού υγρού.
Επιπλέον, ο Τραμπ είπε ότι ο κόσμος θα πρέπει να συνειδητοποιήσει τι σημαίνει να θέλει κανείς να χάσει τη λειτουργία του λοχία στο άναρχο πλανητικό περιβάλλον που ασκούν οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες. Ο κόσμος θα πρέπει να μετανοήσει και ίσως να συρθεί για να ζητήσει συγχώρεση, ζητώντας απεγνωσμένα την επιστροφή της τάξης και του σχετικού τζίρου.
Τον πολιτισμό τον φτιάχνουν οι άνθρωποι, αλλά εδώ οι άνθρωποι δεν ξέρουν, δεν έχουν χρόνο και έχουν άλλες ανησυχίες, είναι Χριστούγεννα, πρέπει να χτιστεί ένα δέντρο και μια φάτνη, οπότε ο πολιτισμός καθοδηγείται από λίγους που τον ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο αλλά στο όνομά μας και για λογαριασμό μας. Στο δικαστήριο της ιστορίας ή του τελικού απολογισμού θα μπορούμε πάντα να λέμε "ποιος, εγώ; αλλά δεν ήξερα, δεν είχα ιδέα, είχα πράγματα να κάνω". Τι γίνεται λοιπόν με το γεγονός ότι υπάρχει το τελικό δικαστήριο της καθολικής κρίσης που το πιστεύει πια; Ολόκληρος ο κόσμος μας βασίζεται σε ένα τεράστιο «λες και...» τίποτα δεν είναι πραγματικά όπως θέλουμε να το κάνουμε να φαίνεται.
Είμαστε ο πολιτισμός που ξεπέρασε γρήγορα το δίλημμα μεταξύ ύπαρξης και ύπαρξης με φαινομενικά.
[Στη φωτογραφία, ταλαντούχοι Ουκρανοί στο Σαχέλ, το βίντεο που αναφέρεται εδώ: https://www.repubblica.it/rubriche/metropolis/2024/12/13/video/siria_sahel_sudan_la_guerra_mondiale_degli_007_ucraini-423885113/?ref=R άρθρα στα σχόλια και τα πολιτικά]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου