Μια από τις ατομικές διεργασίες στις οποίες πρέπει όλοι οι άνθρωποι να υποβάλλουν τον εαυτό τους είναι η διόρθωση των εσωτερικών αντιφάσεων. Όλοι οι άνθρωποι, σε διάφορους βαθμούς, τείνουν στην αντίφαση. Δεν είναι σίγουρο αν μπορεί να εξαλειφθεί αυτή η τάση, αλλά σίγουρα μπορεί να διορθωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Τι εννοώ ως αντίφαση; Για παράδειγμα, το να έχεις στρατευμένη ευαισθησία. Το να βγαίνεις απ' τα ρούχα σου, όταν κάποιος δικός σου αδικείται αλλά να σιωπάς όταν αδικείται με τον ίδιο τρόπο κάποιος αντίπαλος ή κάποιος που γενικότερα δεν τον χωνεύεις. Η αλλαγή είναι πολύ εύκολη. Απλώς σταματάς να είσαι επιλεκτικά ευαίσθητος. Αν συνειδητοποιήσεις το πρόβλημα, εύκολα το αλλάζεις.
Άλλο παράδειγμα: το να είσαι υπέρ της ελευθερίας έκφρασης μόνο σε όσα σε βολεύουν ή προς όσα/όσους συμπαθείς και ταυτοχρόνως να επαινείς τη λογοκρισία αυτών που δεν σε βολεύουν και που δεν συμπαθείς. Όταν κατακρίνεις αυτούς που προσπαθούν να λογοκρίνουν ένα έργο τέχνης, π.χ. φανατικούς θρησκευόμενους που δεν συμφωνούν με έναν πίνακα, με μια ταινία ή με μια θεατρική παράσταση, και την ίδια στιγμή επαινείς όσους λογοκρίνουν έργα τέχνης θρησκευτικού χαρακτήρα ή πολιτικής κατεύθυνσης με την οποία δεν συμφωνείς, υποπίπτεις σε αντίφαση. Παρομοίως, όταν διαδηλώνεις υπέρ της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και την ίδια στιγμή λογοκρίνεις ή θες να περάσεις από πειθαρχικό δημοσιογράφο επειδή κατέκρινε πράγματα που θεωρείς ταμπού, υποπίπτεις σε αντίφαση. Η ΕΣΗΕΑ έχει δημοσιεύσει κείμενο με τίτλο "Διώξεις Δημοσιογράφων Διεθνώς'', το οποίο ξεκινάει "Η Ελευθερία του Τύπου απειλείται'' . Όταν, λοιπόν, προσπαθεί η ίδια ένωση να λογοκρίνει ή να δικάσει μια δημοσιογράφο επειδή επέκρινε τη δημόσια δράση ενός ατόμου, τότε η ΕΣΗΕΑ υποπίπτει σε αντίφαση. Και σε αντίθεση με τις ατομικές αντιφάσεις του καθενός από εμάς, εδώ έχουμε μια ένωση που έχει (ή τουλάχιστον προσπαθεί να παίξει) πολύ σημαντικότερο ρόλο. Τέτοια στάση δεν πρέπει να γίνει επιτρεπτή.
Ο καθένας πρέπει να παρατηρεί τον εαυτό του και να προσπαθεί να διορθώνει τις αντιφάσεις του. Κι αν δεν τα καταφέρνει ο ίδιος, επειδή συχνά δεν έχει αντιληφθεί τις αντιφάσεις του, πρέπει να βοηθούμε οι υπόλοιποι (αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι όντως εντοπίζεται αντίφαση στα λεγόμενα ή στις πράξεις του). Ιδίως όταν το συγκεκριμένο άτομο ή ένωση έχει ρόλο απ' τον οποίο καθορίζονται πολλά πράγματα της καθημερινότητας. Είναι προφανές ότι η σύσταση σε κάποιον να αλλάξει, δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει κιόλας. Αρκετοί εκνευρίζονται όταν υποδεικνύεις τις αντιφάσεις τους. Αλλά πρόκειται για μια οργή που είναι καλό να την προκαλείς. Ή να την απαιτείς, όταν επηρεάζει και τη δική σου ελεύθερη έκφραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου