Ηθελημένη άγνοια: Η Δύση επιμένει να μην γνωρίζει ποτέ τους δικούς της «εχθρούς»

 

Όχι μόνο οι "ΠΑ και η ΕΕ δεν γνωρίζουν τους πολιτισμούς που επιδιώκουν να πολεμήσουν, αλλά απορρίπτουν επίσης ενεργά την πιθανότητα να το πράξουν ποτέ

Μπρεχτ Γιόνκερς

Πηγή: https://brechtjonkers.substack.com/p/wilful-ignorance-the...

Ένα κρίσιμο λάθος που οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περισσότερες δυτικές χώρες γενικά συνεχίζουν να κάνουν ξανά και ξανά είναι ότι δεν έχουν καμία πραγματική ιδέα της πολιτιστικής ταυτότητας των αντιπάλων τους, των αντιπάλων τους ή ακόμα και των δυνητικών εταίρων τους στην παγκόσμια σκηνή, ούτε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον να μάθουν περισσότερα.

Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να φανεί πολύ καθαρά στην πολεμική στάση της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, καθώς και στην εντελώς ηλίθια και αυτοκαταστροφική στάση που παίρνουν η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι υποστηρικτές του Trump απέναντι στην Κίνα. Το κίνημα Trump φαίνεται να πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να χαστουκίσει την Κίνα μπροστά στον κόσμο και να περιμένει από το Πεκίνο να λυγίσει και να υπακούσει στις εντολές των ΗΠΑ χωρίς καθυστέρηση. που δείχνει μια πλήρη και παντελή έλλειψη κατανόησης όλων όσων έχει οικοδομήσει η Κίνα το εθνικό της σχέδιο αναγέννησης για περισσότερο από έναν αιώνα τώρα. Δεν είναι καν ότι οι Αμερικανοί τείνουν να μην καταλαβαίνουν την Κίνα (ή τη Ρωσία και το Ιράν για αυτό το θέμα). Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ούτε καν να θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι μισούν.

Δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει την Κίνα χωρίς να κατανοήσει τη σημασία των πολέμων του οπίου και του αιώνα ταπείνωσης που ακολούθησε, στο κινεζικό εθνικό πνεύμα. Η κινεζική εξωτερική πολιτική γεννήθηκε και διαμορφώθηκε κατά την εποχή της βρετανικής και γαλλικής αποικιοκρατίας, μέσω των «παραχωρήσεων», της ιαπωνικής κατοχής από το 1894, της εισβολής της Συμμαχίας των Οκτώ Εθνών το 1900, των εκατομμυρίων μαρτύρων που πέθαναν στη νέα ιαπωνική εισβολή του 1931-1945, της δυτικής επέμβασης κατά του κομμουνιστικού κινήματος και των μαρτύρων που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την Κορέα.

Η Κίνα βασίζεται σε χιλιάδες χρόνια παράδοσης, που συνδέονται με την επαναστατική κληρονομιά των κίτρινων τουρμπανιών, του ουράνιου βασιλείου του Ταϊπίνγκ, της εξέγερσης των μπόξερ, της επανάστασης του 1911 και των επιτευγμάτων του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Βασίζεται σε χιλιετίες παράδοσης, όπου το κοινό καλό είναι η κεντρική αρχή και όπου ο αυστηρός διαχωρισμός μεταξύ κρατικών αξιωματούχων και εμπορικής τάξης αποτελεί εγγενές μέρος της κρατικής πολιτικής εδώ και αιώνες.

Η Κίνα δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς να έχει τουλάχιστον μια βασική κατανόηση εννοιών όπως η Εντολή του Ουρανού ή το ιδεώδες του Μέσου Βασιλείου ή το κομφουκιανικό ιδεώδες μιας αρμονικής κοινωνίας. Ομοίως, δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει τη Ρωσία χωρίς να κατανοήσει τον ρόλο που η Μόσχα βλέπει για τον εαυτό της ως κληρονόμο και προστάτη της κληρονομιάς τόσο της Ρωσικής Ορθόδοξης Αυτοκρατορίας (και επομένως της Τρίτης Ρώμης) όσο και της Σοβιετικής Ένωσης. Και προσθέστε τη Χρυσή Ορδή για να το συμπληρώσετε. Το Ιράν δεν μπορεί να γίνει γνωστό αν δεν συνειδητοποιήσει κανείς ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι θεμελιωδώς εμποτισμένη με την ισλαμική εσχατολογία και μια αρχαία παράδοση μαρτυρίου, καθώς και την κληρονομιά της από την περσική και την παρθική αυτοκρατορία.

Οι γνήσιοι διανοητικοί αναλυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη που κατανοούν πραγματικά τη βασική πολιτισμική ώθηση πίσω από ξένες δυνάμεις είναι σπάνιοι. Μια χούφτα ευφυών γεωπολιτικών επιστημόνων έχουν υπάρξει στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, σκεφτείτε για παράδειγμα τον Halford Mackinder, τον Nicholas Spykman, τον Henry Kissinger και τον Zbigniew Brzezinski, αλλά πολλές φορές έπρεπε να αμυνθούν ενάντια σε πολεμοκάπηλα και εξτρεμιστικά γεράκια μέσα στις χώρες τους όσο μπορούν πραγματικά να επικεντρωθούν στην υπηρεσία της αυτοκρατορίας.

Σήμερα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, και στις δύο περιπτώσεις τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, κυβερνώνται από πλήρη άγνοια που συνδυάζουν την πλήρη έλλειψη βασικής κατανόησης με μεγαλομανή σχέδια, που θυμίζουν κάποια αυτοκρατορική δόξα και ελπίζουν σε οικονομικό κέρδος. Ένας επικίνδυνος συνδυασμός  .Ευρωσυνέργειες