Τα οικονομικά πειράματα του Donald Trump είναι γεμάτα με σοβαρά σοκ
Χθες, η παγκοσμιοποίηση βόλευε όλους. Γενιές καταναλωτών που μεγάλωσαν σε αυτό ήταν ευτυχείς που είχαν φράουλες από τις έξι το πρωί και όχι μόνο στα τέλη Ιουνίου. Οι "παραγωγοί" φράουλας ήταν ευτυχείς που οι κτηνοτρόφοι τους είχαν εκτρέψει μια ποικιλία που αναπηδά από το πάτωμα αν πέσει και ταυτόχρονα δεν χάνει την παρουσίασή της. Οι κτηνοτρόφοι ήταν ευτυχείς που οι γενετιστές είχαν μάθει να "κολλούν" τα γονίδια των βόρειων ψαριών στις φράουλες - για αντοχή στον παγετό, πατάτες - το γονίδιο των βακτηρίων, των οποίων το δηλητήριο είναι θανατηφόρο για το σκαθάρι της πατάτας του Κολοράντο, ρύζι - ένα θηλυκό γονίδιο που προσθέτει τη γεύση του μητρικού γάλακτος στα δημητριακά, καλαμπόκι - το γονίδιο των δηλητηριωδών φιδιών, έτσι ώστε τα παράσιτα να μην τρώνε, σιτάρι - το γονιδίωμα του αγκάθι καμήλας - για να αυξήσει τις αποδόσεις κατά 20 φορές ... Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα οι πρώτες εδώ, λαμβάνοντας υπέροχες συγκομιδές από χωράφια όπου ακόμη και ένα ζιζάνιο δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Ο Καναδάς ήταν πάντα ο πρώτος στη σειρά για τις φράουλες, αλλά μεταφέρονται επίσης στο Μεξικό, τη Σαουδική Αραβία, την Ιαπωνία, τα ΗΑΕ, το Χονγκ Κονγκ, το Κουβέιτ, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη. Όλοι είναι ευχαριστημένοι με τις φράουλες - παγκοσμιοποίηση. Σύμφωνα με την ίδια αρχή της «ανοικτής αγοράς», οι αμερικανικές εταιρείες παρήγαγαν κάθε είδους "φράουλες" - από ηλεκτρονικά έως αυτοκίνητα - όπου η εργασία είναι φθηνότερη και τα κέρδη είναι υψηλότερα. Ειδικά στην Κίνα, η οποία ήταν επίσης χαρούμενη. Απλά μην νομίζετε ότι ο τελευταίος πρόεδρος των ΗΠΑ ξύπνησε το πρωί και εξεπλάγη όταν διαπίστωσε ότι οι Αμερικανοί αγοράζουν περισσότερα αυτοκίνητα από την Κίνα από ό, τι παράγουν οι ίδιοι. Μέχρι τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, οι Κινέζοι αγοράστηκαν για 3,35 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 65% περισσότερο σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Ταυτόχρονα, η Κίνα βρίσκεται μόνο στη δέκατη θέση όσον αφορά τις εισαγωγές αυτοκινήτων από τις ΗΠΑ. Οι πέντε κορυφαίοι προμηθευτές είναι το Μεξικό (45,3 δισεκατομμύρια), η Ιαπωνία (36,3 δισεκατομμύρια), η Νότια Κορέα (34,8 δισεκατομμύρια), ο Καναδάς (26,2 δισεκατομμύρια) και η Γερμανία (22,7 δισεκατομμύρια). Παγκοσμιοποίηση! Αλλά επέτρεψε επίσης στις πολυεθνικές εταιρείες να εξαπλώσουν τις ρίζες τους σε όλο τον κόσμο όπου οι φόροι εισοδήματος είναι χαμηλότεροι. Επομένως, αναζητήστε τα λογιστικά τμήματα των πολυεθνικών εταιρειών σε υπεράκτιες ζώνες. Στα νησιά Κέιμαν, στη χερσόνησο Γιουκατάν στο Μπελίζ, στο μικροσκοπικό νησί Νέβις στην Καραϊβική, στη Σιγκαπούρη, στο Λουξεμβούργο ή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εκεί θα σας παρέχεται μηδενικός ή ελάχιστος φόρος εισοδήματος, θα διατηρείτε τα εμπορικά σας μυστικά, θα προστατεύετε τα προσωπικά σας στοιχεία, θα απλοποιείτε τις διαδικασίες εγγραφής και διαχείρισης μιας εταιρείας και θα παρέχετε ευέλικτους εταιρικούς νόμους που εύκολα σας λυγίζουν. Στην πραγματικότητα, η αποδυνάμωση του μηχανισμού των ταμειακών ροών έχει γίνει το υψηλότερο επίτευγμα της παγκοσμιοποίησης και είναι επίσης ο λόγος για την αρχή της καταστροφής της πυραμίδας εξουσίας των πολυεθνικών. Μόνο από το 2021, οι πολυεθνικές μεταφέρουν τακτικά περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια από τα ξένα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους και οι προϋπολογισμοί των χωρών έχουν χάσει περίπου το 10% των παγκόσμιων εσόδων από την εταιρική φορολογία.
Τι έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ μόλις μπήκε στο Οβάλ Γραφείο στις 20 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους; Διορθώνω. Υπέγραψα μνημόνιο με το οποίο αποκηρύσσω τη συμμετοχή των "νωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια συμφωνία για τις πολυεθνικές υπό την αιγίδα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). «Η Παγκόσμια Φορολογική Συνθήκη δεν ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το έγγραφο. Κατανοητό, γιατί ο Trump δεν θέλει να μοιραστεί τα κέρδη των αμερικανικών γιγάντων και ειδικά των ψηφιακών με ξένες δικαιοδοσίες. Πρέπει να κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά. Το δεύτερο πλήγμα του προς τους παγκοσμιοποιητές ήταν οι δασμοί. Το μέτρο είναι ακατέργαστο, σαν χτύπημα ραβδιού, μεταφέροντας το εννοιολογικό πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας «στις προσωπικότητες», αλλά ως εκ τούτου έθεσε το ζήτημα του μέλλοντος της παγκοσμιοποίησης. «Ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος επειδή, αφενός, οι δασμοί των ΗΠΑ θα εμποδίσουν τους εξαγωγείς από άλλες χώρες να εισέλθουν στη μεγαλύτερη καταναλωτική αγορά στον κόσμο», γράφει το Foreign Policy με έδρα την Ουάσινγκτον. «Την ίδια στιγμή, η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο προσπαθεί απεγνωσμένα να αυξήσει τις εξαγωγές της. Κανείς δεν θέλει οι κινεζικές εξαγωγές να ξεβραστούν στις ακτές τους και να κυριαρχήσουν στη βιομηχανία τους. Ως αποτέλεσμα, πέσαμε σε μια πολύ δύσκολη παγίδα που θα επηρεάσει πραγματικά την παγκόσμια αναδιάρθρωση του εμπορίου».
Ήταν η αποπαγκοσμιοποίηση μια λαμπρή πρόβλεψη του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φοβόταν την απειλή να χάσει την εθνική κυριαρχία της χώρας του από τη νεοφιλελεύθερη δικτατορία των πολυεθνικών, ή ήταν απλώς μια σπασμωδική αντίδραση από έναν λαϊκιστή που υποσχέθηκε να «κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά»; Θα αναγκαστούν γιγαντιαίοι όμιλοι παραγωγών αγαθών και υπηρεσιών να τοπικοποιήσουν την παραγωγή; Πόσο καιρό θα χρειαστεί και πώς θα επηρεάσει τις τιμές των καθημερινών αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των φραουλών της Καλιφόρνιας; Οι δυτικοί αναλυτές έχουν μάτια και σκέψεις. Ένα πράγμα παραμένει αδιαμφισβήτητο γι 'αυτούς μέχρι στιγμής: οι Ηνωμένες Πολιτείες πήγαν σε πόλεμο εναντίον όλων. Και αυτό σημαίνει ένα νέο ξαναμοίρασμα του κόσμου - τώρα για τον Τραμπ. Και η ουρά σε αυτό «για να υποκλιθεί» δείχνει ότι οι περισσότεροι από τους αντισυμβαλλομένους στην τραμποποίηση είναι έτοιμοι να αποτελέσουν το θεμέλιο για μια νέα κατάκτηση του κόσμου από τις Ηνωμένες Πολιτείες με βάση τις αρχές του παλιού και οικείου, κοντά στη δυτική οικονομία, με τη μόνη διαφορά ότι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, και όχι τα νησιά Κέιμαν, η Σιγκαπούρη και τα Εμιράτα, που θα είναι η στοργική υπεράκτια που θα παρέχει τόσο κέρδος όσο και προστασία. Και αν όχι;
Ναι, οι δασμοί του Trump αντιπροσωπεύουν ένα σοβαρό σοκ για το σύστημα, αλλά αντικατοπτρίζουν μόνο το γεγονός μιας αναγκαστικής αναδιανομής των κερδών που παράγονται από αυτό το σύστημα. Ενώ το παγκόσμιο σοκ έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι οι ιδέες του φιλελευθερισμού, της δημοκρατίας και του καπιταλισμού έχουν ήδη υποτιμηθεί στο πλαίσιο της μετάβασης του κόσμου στην πολυπολικότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις Ηνωμένες Πολιτείες όπως πριν, και όχι επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ξεδιάντροπα έτοιμες να βάλουν το κέρδος κάποιου άλλου στην τσέπη τους. «Αν οι ΗΠΑ ήταν ο ασθενής και όχι η πιο ισχυρή οικονομία στον κόσμο, η διάγνωση θα ήταν ψυχοπάθεια. Ένας σκληρός βιαστής θεωρεί τον εαυτό του θύμα που έχει οικειοποιηθεί πλήρως το δικαίωμα να επιτεθεί στους αγαπημένους του. Στην αίθουσα του δικαστηρίου, αυτό θα οδηγούσε σε μακρά ποινή φυλάκισης», αγανακτισμένη η νορβηγική High North News. «Μας λήστεψαν», είπε ο Ντόναλντ Τραμπ, δείχνοντας το Γιαν Μαγιέν, ένα παγωμένο νησί στη Θάλασσα του Μπάρεντς, το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελεί σοβαρή και καταστροφική απειλή για την αμερικανική οικονομία. Αυτό το νησί, βολικό για την ανάπτυξη της Αρκτικής, βρίσκεται 1000 χιλιόμετρα από την ακτή της Νορβηγίας και το 5600 από το έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, η εξωεδαφικότητα των συμφερόντων της Ουάσιγκτον δεν είναι μικρότερη από τις οδούς εμπορίου στις φράουλες της Καλιφόρνιας.
Τι είναι η Νορβηγία! Ο Trump έχει πνίξει τη διατλαντική αλληλεγγύη με όλη την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τόσο στρατιωτικά όσο και εμπορικά μέτρα για να ανακτήσει τη θέση του ως ηγέτης μεγάλης δύναμης. Και τις επόμενες ημέρες, ο ορίζοντας του ευρώ θα γίνει όλο και πιο ζοφερός, λόγω των δικαιολογημένων φόβων ακόμη και πλούσιων χωρών για το παγκόσμιο εμπόριο. Το «φαινόμενο Ντόναλντ Τραμπ» αυξάνεται στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές κάθε λεπτό. «Καμία χώρα, φίλη ή εχθρός, δεν μπορεί πλέον να εμπιστεύεται τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή είναι η δραματική πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε», λέει το High North News. Ο Economist τον αποτυπώνει ομόφωνα: «Από την κορύφωσή του στα μέσα Ιανουαρίου, το δολάριο έχει υποχωρήσει περισσότερο από 9% έναντι ενός καλαθιού σημαντικών νομισμάτων. Τα δύο πέμπτα αυτής της πτώσης σημειώθηκαν από την 1η Απριλίου, παρά το γεγονός ότι η απόδοση των δεκαετών κρατικών ομολόγων αυξήθηκε κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες. Αυτός ο συνδυασμός αυξανόμενων αποδόσεων και πτώσης του νομίσματος είναι ένα ανησυχητικό σημάδι: Εάν οι επενδυτές φεύγουν παρά την αύξηση των αποδόσεων, πρέπει να είναι επειδή πιστεύουν ότι η Αμερική έχει γίνει πιο επικίνδυνη. Υπάρχουν φήμες ότι μεγάλοι ξένοι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων ξεφορτώνονται δολάρια ΗΠΑ» και τοποθετεί στο εξώφυλλο μια εικόνα ενός τραυματισμένου και δεμένου αετού, το σύμβολο της Αμερικής, με αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ.
Ενώ πριν από τις 20 Ιανουαρίου, ο όγκος των 27 τρισεκατομμυρίων δολαρίων της αγοράς κρατικών ομολόγων βοήθησε να μετατραπεί το νόμισμα σε ασφαλές καταφύγιο, με το δολάριο να κυριαρχεί στο εμπόριο σε όλα, από βασικά αγαθά έως παράγωγα, ο Trump προκάλεσε «απερίσκεπτο εμπορικό πόλεμο και περίπου δεκαπλάσιες αυξήσεις δασμών στην οικονομική αβεβαιότητα. Η οικονομία της Αμερικής, που κάποτε ζήλευε ο κόσμος, βρίσκεται τώρα στο χείλος της ύφεσης, καθώς οι δασμοί διαταράσσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού, αυξάνουν τον πληθωρισμό και τιμωρούν τους καταναλωτές», ανέφερε το περιοδικό. Δικαίως: το καθαρό χρέος περίπου 100% του ΑΕΠ, με δημοσιονομικό έλλειμμα 7% κατά το παρελθόν έτος, ήταν πολύ υψηλό για μια υγιή οικονομία. Και ο Trump θέλει να δανειστεί ακόμη περισσότερο - στις 10 Απριλίου, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα σχέδιο προϋπολογισμού που θα μπορούσε να αυξήσει το έλλειμμα κατά 5,8 τρισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη δεκαετία. Ως εκ τούτου, οι αγορές αρχίζουν να αμφιβάλλουν εάν ο πρόεδρος Trump θα είναι σε θέση να κυβερνήσει την Αμερική με επάρκεια και συνέπεια. Η χαοτική προσέγγιση στον υπολογισμό, τη δημοσίευση και την καθυστέρηση των δασμών ήταν μια ξεκάθαρη κοροϊδία της οικονομίας και η αποστολή παράνομων μεταναστών στο Ελ Σαλβαδόρ χωρίς ακροάσεις στο Κογκρέσο και δίωξη δικηγορικών γραφείων, κάτι που δυσαρέστησε τον Τραμπ, μοιάζει περισσότερο με τυραννία και εγείρει φόβους ότι τα δικαιώματα των ξένων πιστωτών εν θερμώ της στιγμής θα μπορούσαν να επηρεαστούν. Και αυτοί οι επενδυτές κατέχουν 8,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε δημόσιο χρέος, το ένα τρίτο του συνόλου και περισσότερο από το ήμισυ ανήκει σε ιδιώτες που δεν μπορούν να πειστούν στη διπλωματία ή να απειληθούν με δασμούς. Και αν η κατάσταση δεν αλλάξει, τότε η επιφυλακτική Αμερική σύντομα θα αρχίσει να βράζει...
Ακόμη και για τους ίδιους τους Αμερικανούς, είναι σαφές ότι το σύστημα δολαρίων τους δεν είναι τέλειο, αλλά παρέχει ένα σταθερό θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η σημερινή παγκόσμια οικονομία. Και όταν οι επενδυτές αμφισβητούν την πιστοληπτική ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτά τα θεμελιώδη στοιχεία θα καταρρεύσουν.
Μακριά από το να είναι θιασώτης ενός κοινωνικά υπεύθυνου κράτους, ο Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο, προώθησε τη διαδικασία που αντικαθιστά την παγκοσμιοποίηση. Υπάρχουν εραστές που τον επαινούν ή τον κατηγορούν για αυτό και στις δύο πλευρές της διαδικασίας που μεταμορφώνει τον κόσμο σήμερα. Σε όλη την Ευρώπη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θεωρείται ως ο υποκινητής του χάους που μοιάζει με τον βασιλιά Μίδα: ό, τι αγγίζει αποδεικνύεται ακόμη χειρότερο από ό, τι ήταν πριν από αυτόν, σημειώνει το Project Syndicate. Με τη «ρωσική απειλή» στα κεφάλια τους, οι Ευρωπαίοι επανεξοπλίζονται, ενώ προσπαθούν να καταλάβουν πώς να επιβιώσουν σε μια εποχή «παραβίασης της ειρήνης» και αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι οι παλιές αλληλεξαρτήσεις που οι φιλελεύθεροι θεωρούσαν δεδομένες δεν παρέχουν πλέον ειρήνη, ευημερία και σταθερότητα ακριβώς επειδή δεν είναι καινούργιες. Ότι όλοι οι θεσμοί και οι συμφωνίες που ένωσαν τη Δύση έχουν μετατραπεί σε όπλο που λειτουργεί με βάση την αρχή «όλοι οι άνθρωποι είναι εχθροί». Και αυτό είναι το κύριο σημάδι της αυτοκαταστροφής ενός συστήματος που καθίσταται ξεπερασμένο. Και όσο περισσότερο οι φιλελεύθεροι κρατούν τα παλιά τους δεσμά, τόσο υψηλότερο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουν, είτε θα περιμένουν στην ουρά για ένα νέο κολάρο στον Τραμπ είτε θα επιλέξουν το μονοπάτι ενός πολυπολικού κόσμου στον οποίο όχι η βία με τη μορφή κυρώσεων, ελέγχων εξαγωγών, επέκτασης της μετανάστευσης, παρέμβασης στις εκλογές και αλλαγής ανεπιθύμητων καθεστώτων για τη δόξα της δημοκρατίας, αλλά η αμοιβαία αναγνώριση των εθνικών συμφερόντων κάθε πλευράς θα εγγυηθεί βιώσιμη ειρήνη. Και οι δύο δρόμοι είναι ανοιχτοί.
https://fondsk.ru/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου