του Σωτήρη Σιδέρη
Η υπόθεση του ηλεκτρικού καλωδίου και η νέα, στρατηγικού τύπου ήττα της Ελλάδας, έχει εδραιώσει την ριζική αλλαγή σκηνικού στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της χώρας τα τελευταία έξι χρόνια. Με ευθύνη του πρωθυπουργού, η Ελλάδα έχει οδηγηθεί στο περιθώριο. Χωρίς σχέδιο και χωρίς κύρος, αδυνατεί να υπερασπιστεί τα αυτονόητα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα. Οι διαφορετικές εικόνες από τις συναντήσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Άμυνας με τον υπουργό Άμυνας τη Γαλλίας για την αγορά νέων όπλων είναι εικόνες πελατών και μόνο. Αυτό, τα λέει όλα.
Η κινητικότητα της ελληνικής διπλωματίας έχει μηδενιστεί , οι πρεσβείες λειτουργούν χωρίς οδηγίες από την Αθήνα, η αλλαγή ορολογίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η άρνησή του να καταδικάζει την Άγκυρα και την αναθεωρητική της πολιτική και τις απειλές πολέμου, ασκούν καταλυτική επίδραση στη δημιουργία κλίματος ηττοπάθειας. Η κυβέρνηση σιωπά επιδεικτικά σε όλα τα διεθνή φόρα και την ΕΕ, ο διάλογος ναυάγησε και επικρατεί εικόνα αδιεξόδου. Πρόκειται για κατάρρευση της εξωτερικής πολιτικής, γι αυτό και είναι εθνικής σημασίας η αλλαγή πυξίδας . Στην συνέχεια παρατίθενται γεγονότα, που έχουν συμβάλλει στην κατάσταση αυτή και επηρεάζει και το αίσθημα ασφάλειας του λαού .
Χαμένος στον λαβύρινθο της σιωπής
Από το 2019 μέχρι σήμερα, με βάση γεγονότα και χωρίς επικοινωνιακό περιτύλιγμα η Ελλάδα παραπαίει , με μηδενικό κύρος και μηδενική επίδραση στις διεθνείς σχέσεις. Επιβεβαιώνεται επίσης η άποψη, ότι την ασφάλεια της χώρας, δεν την εγγυώνται αποκλειστικά οι εξοπλισμοί, αλλά και η ισχυρή διπλωματία και το κύρος της Ελλάδας.
Εδώ και χρόνια και παρά το γεγονός ότι έχουν συμβεί μεγάλης σημασίας γεγονότα που διαμορφώνουν τη νέα κατάσταση στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να προσδιορίσει και να ιεραρχήσει την εξωτερική πολιτική έναντι της Τουρκίας. Ο περίφημος διάλογος είναι νεκρός εδώ και πολύ καιρό . Οι πληροφορίες λένε ότι υπήρξε υποχώρηση του Έλληνα πρωθυπουργού σε κρίσιμο σημείο των συνομιλιών εξαιτίας των εσωτερικών πιέσεων, αλλά η Τουρκία έχει εδραιώσει μέσω των απειλών της, τον ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Κανένας, πλην του πρωθυπουργού ίσως, δεν γνωρίζει τι ακριβώς συζητήθηκε με την Τουρκία, ποια ήταν τα σημεία σύγκλισης και απόκλισης, τι μπήκε στο τραπέζι και τι απορρίφθηκε, τι έχει συμβεί δηλαδή. Στον διεθνή χώρο, ο πρωθυπουργός αποφεύγει να κατηγορήσει την Τουρκία, προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για τις θέσεις του.
Αίσθηση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση με πρώτο τον πρωθυπουργό έχουν αφαιρέσει από τις ευρωτουρκικές σχέσεις τις απειλές της Άγκυρας, με αποτέλεσμα η Τουρκία να έχει αναβαθμίσει στρατηγικά τις πολιτικές σχέσεις με την Ευρώπη. Ήδη, η ΕΕ και η Τουρκία συνεργάζονται για τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης, χωρίς καν την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας που απλά αγοράζει όπλα δισεκατομμυρίων. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, έχει αναδείξει τους εξοπλισμούς ως το μόνο ζήτημα, όχι απλώς λανθασμένα, αλλά σε βαθμό που προκαλεί ερωτηματικά. Η Τουρκία χαίρει ασυλίας και ο Ερντογάν εμφανίζεται ως ο καταλυτικός παράγοντας της νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης , αλλά και ως στρατηγικός εταίρος της ΕΕ στη Μέση Ανατολή. .
Στην περίπτωση του ηλεκτρικού καλωδίου ο Ερντογάν δεν χρειάστηκε καν να απειλήσει δημόσια. Μια διαρροή από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας της Τουρκίας ότι τυχόν επανάληψη των ερευνών στην Κάσο δεν θα γίνει αποδεκτή, ήταν αρκετή για να οδηγήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό σε άτακτη φυγή. Η υποτιθέμενη συμμαχία με τη Γαλλία και το Ισραήλ ακούγεται σαν ανέκδοτο. Είναι γελοίο, ο φιλοκυβερνητικός τύπος να αναδεικνύει συνεχώς την στήριξη των δύο αυτών χωρών που εμφορούνται από δικά τους δόγματα και στρατηγικές που δεν έχουν καμία σχέση με την κουλτούρα της εξάρτησης της δεξιάς και του φιλικού της Τύπου.
Η απειλή για χρήση βίας είναι κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα στις διακηρύξεις της ΕΕ, περιλαμβάνεται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης και αφορά απολύτως την συμπεριφορά των υποψήφιων κρατών -μελών, αλλά το δίδυμο Μητσοτάκη -Γεραπετρίτη σιωπά. Η κυβέρνηση έχει αποσύρει μάλιστα από την διπλωματική ορολογία ότι η στάση της Τουρκίας επηρεάζει την ευρωπαική της προοπτική.
Η εξαετία της κατάρρευσης και τα πεπραγμένα...
Κάθε φορά που προκαλούνται εντάσεις ή καταγράφονται υποχωρήσεις από την κυβέρνηση, εμφανίζονται κυβερνητικοί παράγοντες με πρώτους τον πρωθυπουργό και τον ΥΠΕΞ που διαβεβαιώνουν ότι παρά τις διαφωνίες -που δεν πρόκειται για διαφωνίες- αλλά για επιθετικό αναθεωρητικό δόγμα- οι δίαυλοι παραμένουν ανοιχτοί. Οι δίαυλοι είναι χρήσιμοι, αλλά δεν είναι εθνικό σχέδιο, ούτε δόγμα, αντιμετωπίζουν παρεξηγήσεις ή επίκαιρα ζητήματα, όχι όμως προβλήματα, . Δίαυλοι υπάρχουν επί πολλές δεκαετίες με την Τουρκία, αλλά η κρίση οξύνεται και συνεχώς οι απειλές και οι διεκδικήσεις της Άγκυρας αναβαθμίζονται και ποιοτικά.
Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση όπως συνέβη στην Κάσο, δείχνει να βρίσκεται σε αδιέξοδο και πλήρως απομονωμένη από όλους τους μεγάλους παίχτες. Ο Τραμπ αναμένεται να καλέσει τον Ερντογάν , μίλησε πολύ θετικά ήδη, και ρίγη διαπερνούν τους διπλωμάτες. Μίλησε και για τον Μητσοτάκη ο πρόεδρος των ΗΠΑ και είπε ότι “είναι καλός άνθρωπος”. Μάλλον οίκτο υποδηλώνει ή έστω αδιαφορία, κάτι που ελπίζεται να μην ισχύει, αλλά σύντομα θα φανεί.
Ας απαριθμήσουμε τα σημαντικότερα γεγονότα και τις ήττες της κυβέρνησης που έχουν προκαλέσει ασφυξία στην Ελλάδα, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην ανατολική Μεσόγειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου