Μάικλ Κούμπμαν
Η επανεκλογή του Τραμπ το 2024 έφερε ένα νέο φαινόμενο που σπάνια είχε παρατηρηθεί από το κοινό πριν. Η πρώτη του προεδρία το 2016 εμφανίστηκε ως συνασπισμός κλασικών φιλελεύθερων συντηρητικών από «δομικά απειλούμενες» περιοχές όπως η «Ζώνη της Σκουριάς», με μια πολύ ηχηρή φατρία τρολ του διαδικτύου που σχημάτισαν τη «διαδικτυακή εξέγερση του λούμπεν προλεταριάτου» και η οποία ήταν επίσης σε ορισμένα σημεία ένα δεξιό αντίστοιχο του τι αντιπροσωπεύει το «queer» κίνημα για τους αριστερούς-φιλελεύθερους φιλελεύθερους (μερικές φορές ακόμη και με την κυριολεκτική έννοια: βλέπε Femboys, Milo Yiannopopulous, και Alt Right Furries). Η Κλίντον, όπως γνωρίζουμε, αποκάλεσε αυτό το κίνημα «καλάθι αξιοθρήνητων». Αυτή η ακραία μεταμοντέρνα τάση έχει απορροφήσει οτιδήποτε άλλο, είτε πρόκειται για τον φιλελευθερισμό, την ευρωπαϊκή δεξιά, τους νεοαντιδραστικούς κ.λπ. ή/και τους περιθωριοποίησε στη συζήτηση.
Αυτή η μεταμοντέρνα εναλλακτική δεξιά, ωστόσο, έχασε μεγάλο μέρος της σημασίας της μετά το Σάρλοτσβιλ, χωρίστηκε σε άλλα κινήματα όπως το Groyper και το Q-Anon, και αντ' αυτού έγινε πρωτοσέλιδο, όλα αρνητικά. Αυτό επέτρεψε ορισμένα στοιχεία που είχαν απορροφηθεί από την εναλλακτική δεξιά, όπως ο φιλελευθερισμός, η τέταρτη πολιτική θεωρία, η ευρωπαϊκή νέα δεξιά κ.λπ. να δράσουν και πάλι πιο ελεύθερα και να γίνουν τα ίδια πρωτοσέλιδα. Όσον αφορά τον φιλελευθερισμό, η επανεκλογή του Trump είχε σημαντικά μεγαλύτερη ελευθεριακή επίδραση από ό, τι πριν (βλ. επίσης τη συνέντευξη του Musk με την Alice Weidel, στην οποία οι δύο συμφώνησαν εκπληκτικά σε μια ελευθεριακή θέση).
Ένας άλλος παράγοντας που έχει αποδειχθεί πολύ πιο σημαντικός είναι ένα φαινόμενο που ο Dugin και άλλοι έχουν ονομάσει «Tech Right», το οποίο είναι πολύ κοντά στην ιδέα του Nick Land για επιτάχυνση. Ο Elon Musk, ο οποίος έχει περάσει στο στρατόπεδο του Trump, και ο συνεργάτης του Peter Thiel έχουν γίνει πολύ εξέχουσες προσωπικότητες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί αριστεροί-φιλελεύθεροι ισχυρίζονται ακόμη ότι ο Musk είναι ο πραγματικός πρόεδρος και ότι ο Trump είναι απλώς μια μαριονέτα (στην πραγματικότητα, πρέπει να ειπωθεί ότι η αγορά του Twitter από τον Musk ήταν ίσως το μεγαλύτερο πραξικόπημα της πολιτικής δεξιάς και με αυτή την ενέργεια πέτυχε πολύ περισσότερα αποτελέσματα, για παράδειγμα στον καπιταλισμό, από τη Λεπέν για την κλασική πολιτική στη Γαλλία. Αυτό το σημείο πρέπει να κάνει την ευρωπαϊκή δεξιά, η οποία είναι πολύ αντικαπιταλιστική, να σκεφτεί).
Ακόμη και ο Αλεξάντερ Ντούγκιν ξαφνικά έγινε (σε σύγκριση με τα προηγούμενα άρθρα του σχετικά με αυτά τα θέματα) εκπληκτικά φιλικός προς την Τεχνολογική Δεξιά, και μάλιστα είδε σε αυτήν ένα πνευματικό δυναμικό με την έννοια ενός «Δρόμου του Αριστερού Χεριού».
Αλλά ποια είναι η σωστή τεχνολογία;
Αυτό που ο Ντούγκιν αποκαλεί «Τεχνολογική Δεξιά» αναφέρεται συχνά στους χάρτες Nr/X (υποτίθεται ότι περιγράφει τους θεμελιώδεις πόλους των νεοαντιδραστικών) ως «τεχνο-εμπορευματοποίηση». Ωστόσο, αυτός ο όρος υπήρξε συχνά πηγή περισσότερης σύγχυσης παρά κατανόησης (το γερμανικό περιοδικό Krautzone έχει χρησιμοποιήσει ακόμη και αυτόν τον όρο ως συνώνυμο του ελευθεριακού [1]).
Ο πιο διάσημος technomarketer είναι ο Nick Land. Ένας άλλος διάσημος συγγραφέας στον τομέα αυτό είναι ο Robin Hanson (ο οποίος θέλει να χρησιμοποιήσει ηλεκτρονικά συστήματα για τη μεταρρύθμιση των εκλογικών και φορολογικών νόμων, για να επιτρέψει στους πολίτες να αποφασίσουν άμεσα πόσα χρήματα ξοδεύει το κράτος και σε ποια θέματα. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι μετρούν επίσης τον Peter Thiel και τον Elon Musk μεταξύ των τεχνο-εμπορικών.
Αυτοί οι στοχαστές είναι συνήθως πολύ επικεντρωμένοι στην τεχνολογία και την κυβερνητική, ενδιαφέρονται για το blockchain, τα έξυπνα συμβόλαια κ.λπ. Ωστόσο, οι περιοχές αυτές δεν διαχωρίζονται αυστηρά εντός του Nr/X. Αν και οι άλλοι δύο πόλοι είναι η θεονομία (παράδοση) και ο εθνοεθνικισμός, μπορούν επίσης να αλληλεπικαλύπτονται.
Το καλύτερο παράδειγμα αυτού είναι ο Michael Anissimov, ο οποίος ήταν ενεργός μεταξύ των τεχνο-εμπορικών, αλλά ταυτόχρονα διέδωσε τον Julius Evola μεταξύ των νεοαντιδραστικών. Το Mencius Moldbug αντιπροσωπεύει ένα είδος ουδέτερου πόλου, το οποίο έχει συμμετάσχει σε όλους τους τομείς. Ο Moldbug έγραψε τόσο κείμενα για την ανάγκη ενός βασιλιά όσο και κείμενα για το πώς αυτός ο βασιλιάς θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τεχνολογία όπως έξυπνα συμβόλαια για να εξασφαλίσει τον έλεγχό του στην «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στο βασίλειό του [2] - [3].
Μετά την απόσυρση του Moldbug για ένα διάστημα, ο Nick Land έγινε ανεπίσημα η κεντρική φιγούρα των νεοαντιδραστικών. Καθώς πολλοί δεν μπορούσαν να αντέξουν αυτόν και τις μετανθρωπιστικές πλευρές του, υπήρξε ένα είδος εξέγερσης του παλατιού, που ονομάστηκε Hr/X (θεωρητική αντίδραση), στην οποία οι εκπρόσωποι της παράδοσης και της (επαν)αξιοποίησης του έθνους ήθελαν de facto να απαλλαγούν από τον Nick Land [4]. Στον απόηχο της εξέγερσης και της παρακμής της εναλλακτικής δεξιάς (η οποία βύθισε πολλά, πολλά μέρη του παλιού χάρτη Nr/X), η ηγεσία του Moldbug αποφάσισε να απαλλαγεί από τον Nick Land. Για παράδειγμα, η βυθοκόρος Dayrush Valizadeh υπολογίστηκε προσωρινά μεταξύ των Nr/X. Τώρα έχει κλείσει τα ιστολόγιά του και έχει γίνει ένας πολύ θρησκευόμενος Ρώσος Ορθόδοξος Χριστιανός), αλλά αυτή η εξέγερση του παλατιού έχει εξαφανιστεί και ο Moldbug και η χώρα επέστρεψαν.
Ο Ντούγκιν συχνά επέκρινε τον Νικ Λαντ και έγραψε αρκετά κείμενα ενάντια στην ιδέα του για επιτάχυνση. Μετά την επανεκλογή του Τραμπ, ωστόσο, ο Ντούγκιν ήταν πολύ πιο φιλικός προς τον Νικ Λαντ και αυτό το θέμα, και τώρα κάνει διάκριση μεταξύ μιας ανεκτής, «δεξιάς» μορφής επιτάχυνσης και μιας κακής/αφυπνισμένης μορφής του [5].
Δείτε εδώ το ακόλουθο απόσπασμα, από το "An even deeper State":
Σε κάποιο σημείο, ωστόσο, οι επιταχυντές της Silicon Valley χωρίστηκαν σε δύο ρεύματα – τους αριστερούς επιταχυντές και τους δεξιούς επιταχυντές. Οι πρώτοι πίστευαν ότι η τεχνολογική πρόοδος ήταν φυσικά συνδεδεμένη με μια αριστερή-φιλελεύθερη ατζέντα και αντιτάχθηκαν σθεναρά στον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό. Ο τελευταίος, ωστόσο, πρότεινε πριν από αρκετές δεκαετίες την παράδοξη θέση ότι η τεχνολογική πρόοδος και ο επιταχυντισμός δεν εξαρτώνται καθόλου από την ιδεολογία που ισχύει στην κοινωνία. Πιο ριζοσπαστικά, υποστήριξαν ότι η φιλελεύθερη ιδεολογία – με τα αδιάλλακτα δόγματά της, την πολιτική των φύλων, τη σκιώδη κουλτούρα, τη ΔΕΗ (Διαφορετικότητα, Ισότητα, Ένταξη), την κουλτούρα των μπουντρών, τη λογοκρισία, τη διαγραφή των συνόρων και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση – εμποδίζει σήμερα την ανάπτυξη, όχι μόνο αποτυγχάνοντας να επιταχύνει τον χρόνο, αλλά επιβραδύνοντάς τον ενεργά. Οι πνευματικοί ηγέτες αυτού του κινήματος, όπως ο Curtis Yarvin και ο Nick Land, διατύπωσαν τη θεωρία του «Σκοτεινού Διαφωτισμού», υποστηρίζοντας ότι για να εισέλθει στο μέλλον, η ανθρωπότητα πρέπει να εγκαταλείψει τις προκαταλήψεις του ανθρωπισμού και του κλασικού διαφωτισμού. Αντ 'αυτού, η επιστροφή σε παραδοσιακούς θεσμούς όπως η μοναρχία, η ταξική, βασισμένη σε κάστες κοινωνία και κλειστά συστήματα θα ενισχύσει σημαντικά την τεχνολογική πρόοδο.
Αυτό το απόσπασμα από τον Dugin θυμίζει τη δήλωση του Peter Thiel: «Νομίζω ότι η ελευθερία και η δημοκρατία δεν είναι πλέον συμβατές», που αργότερα υιοθετήθηκε από τον Nick Land [6].
Στις 25 Φεβρουαρίου 2025, ο Ντούγκιν έγραψε επίσης στο X ότι ο «δεξιός επιταχυντισμός» ήταν πιο επιτυχημένος από τον καθαρό συντηρητισμό [7]. Και το ονόμασε επίσης αυτό «υπέρβαση του φιλελευθερισμού», «μεταφιλελευθερισμό» και μια μορφή «μετακρατισμού», καθώς και μια «μορφή της τέταρτης πολιτικής θεωρίας» [8] που, περιέργως, δεν θα έβαζε τον άνθρωπο στο κέντρο, αλλά τεχνική» (αυτό είναι ενδιαφέρον γιατί όταν πρόκειται για κανονικούς οπαδούς της Αυστριακής Σχολής, γράφει μόνο «θα μπορούσαν ευχαρίστως να προσκολληθούν στην Τέταρτη Πολιτική Θεωρία».
Ergo, σύμφωνα με τον Dugin, ο Nick Land και οι όμοιοί του είναι ήδη ένα βήμα παραπέρα από τους άλλους φιλελεύθερους). Χρησιμοποίησε επίσης τον όρο τεχνολογικό δικαίωμα για να περιγράψει την αναγνώριση ότι ο φιλελευθερισμός θα εμπόδιζε αντί να προωθεί την τεχνική ανάπτυξη, θυμίζοντας και πάλι την κριτική του Hans Hermann Hopper στη δημοκρατία [9]. Και επαίνεσε επίσης τις καντιανές θεωρίες του χρόνου του Nick Land [10].
Ο Άγγλος μεταφραστής του Ντούγκιν, Μάικλ Μίλερμαν, έχει επίσης αφιερωθεί όλο και περισσότερο στους τεχνο-εμπορικούς και έχει περιγράψει τη βασιλεία του Τραμπ ως «μια σύνθεση τεχνολογίας και παράδοσης που έχει καθυστερήσει πολύ» και που πρέπει να ενώσει αντιτιθέμενα στοιχεία [11].
Έτσι, πριν εφαρμόσει το ειρηνευτικό του σχέδιο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ο Trump καθιέρωσε πρώτα την ειρήνη μεταξύ του Dugin και του Nick Land [12] (αυτό δεν είναι πλήρης υποστήριξη, αλλά μάλλον ένα είδος ανοχής και αποδοχής καθώς και μια περιγραφή). Αυτό που εξακολουθεί να απορρίπτει ο Ντούγκιν είναι ο «αισιόδοξος επιταχυντισμός», δηλαδή η ιδέα ότι τροποποιώντας τον εγκέφαλο και το σώμα του ανθρώπου, θα ξεπεράσει τους περιορισμούς του και θα πάει στον παράδεισο. Αντίθετα, θα πρέπει να θεωρείται ως παιχνίδι με φωτιά, αλλά το οποίο μπορεί επίσης να έχει πλεονεκτήματα).
Τζόναθαν Παγιέ.
Στο άρθρο του «Trumpo-φουτουρισμός» [13], ο Dugin συνιστά τώρα τη χρήση του επιταχυντισμού ως μορφή «αριστερού μονοπατιού», διατηρώντας όμως πάντα μια σύνθεση με την παράδοση, ώστε να μην είναι διεφθαρμένος ο ίδιος (ο κίνδυνος επισημάνθηκε επίσης πριν από χρόνια από τον ορθόδοξο youtuber και γλύπτη Jonathan Pageau [14], ποιος είπε ότι αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε στρατηγικά ένα «κοινωνικά εκφυλιστικό δηλητήριο», κινδυνεύετε να σπάσετε το πρόσωπό σας). Ο Ντούγκιν θέλει να αποφύγει αυτόν τον κίνδυνο δημιουργώντας μια σύνδεση με την παράδοση. Νομίζει, λοιπόν, ότι αφενός χρειαζόμαστε και θεονομία και έθνος, αφετέρου, αλλά και επιτάχυνση. Στο κείμενό του «Ένα ακόμη βαθύτερο κράτος» [15], ονομάζει αυτή τη σύνθεση δεξιό επιταχυντισμό και τη διακρίνει από μια φράξια που θέλει να ασκήσει επιταχυντισμό με τη φιλελεύθερη έννοια της αριστεράς.
Ή όπως το περιγράφει ο Ντούγκιν:
«Η μετα-φιλελεύθερη δεξιά θέλει να προσπαθήσει για άλλη μια φορά να πηδήξει στο μέλλον [16]. Θέλει να ξεπεράσει τον φιλελευθερισμό ως εμπόδιο. Είναι ο αγώνας για να ανοίξουμε το μέλλον, να το ανοίξουμε, όχι να το προδιαγράψουμε. Αυτό κάνουν ο Elon Musk και ο Peter Thiel. Υπάρχει ο όρος σκοτεινός επιταχυντισμός για να το χαρακτηρίσει.
Τι σημαίνει «σκοτάδι» στον σκοτεινό επιταχυντισμό; Δεν σημαίνει φωτισμένος, όχι ξύπνιος, ροζ, οικολογικός... Αυτός είναι ο αρσενικός επιταχυντισμός, ισχυρός και σκληρός. Ο trumpo-φουτουρισμός απαιτεί μια ειδική AI. Χωρίς λογοκρισία του νου. Ένα σκοτεινό AI. Που σημαίνει: εντελώς ανοιχτό, χωρίς προδιαγραφή, απρόβλεπτο. Ελεύθερος.
Καλωσορίσατε, λοιπόν, στη νέα μετα-φιλελεύθερη εποχή της πραγματικής ελευθερίας. Η εποχή της σκοτεινής ελευθερίας.
Οι φιλελεύθεροι φοβούνται ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα γίνει «φασιστική». Και το εμποδίζουν με όλη τους τη δύναμη να ξεδιπλωθεί. Με αυτόν τον τρόπο, οι ίδιοι γίνονται φασίστες. Πρέπει να απελευθερώσουμε την τεχνητή νοημοσύνη από τους φιλελεύθερους. »
Σημειώσεις:
[1] Dans sa vidéo sur Hans Hermann Hoppe ( ?ﾝﾚﾊ?ﾝﾚﾜ-?ﾝﾚﾎ?ﾝﾚﾖ?ﾝﾚﾗ ? ?ﾝﾚﾘ?ﾝﾚﾙ ? | ?ﾝﾚﾎ?ﾝﾚﾑ?ﾝﾚﾎ ?ﾝﾚﾎ?ﾝﾚﾔ?ﾝﾚﾛ - ?ﾝﾚﾘ?ﾝﾚﾐ ? ? ), ils les accusent d'être des partisans de la liberté et de la modernité et disent que le Nr/X est la fusion du passé. Επιπλέον, αναμιγνύουν το Trichotomy Grafik στο οποίο οι παραδοσιακοί και οι εθνοεθνικιστές βρίσκονται σε πρώτο πλάνο και οι τεχνο-έμποροι στο παρασκήνιο, με τον υπαινιγμό ότι οι παραδοσιακοί θεωρούνται νεο-αγροτικοί και οι τεχνο-έμποροι ως ελευθεριακοί. Ο όρος "Fusion" για τον αριθμό X χρησιμοποιείται επίσης στους τομείς της ορθογραφίας και της φωτογραφίας.
[2] Η μοναρχία του θεϊκού δικαιώματος για τον σύγχρονο κοσμικό διανοούμενο | Οι ανεπιφύλακτες επιφυλάξεις του Mencius Moldbug , ενάντια στην πολιτική ελευθερία | Mencius Moldbug's Unqualified Reserves, Κεφάλαιο 1: Από τον von Mises στον Carlyle: Το άρρωστο ταξίδι μου στη σκοτεινή πλευρά της δύναμης | Moldbug για Carlyle | Mencius Moldbug Ανεπιφύλακτα αποθεματικά
[3) Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας ιδέας είναι η έκθεση του Moldbug για τα στρατιωτικά όπλα, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση επιθέσεων ή άπιστων στρατιωτών:
«Η λύση είναι να συμπληρωθεί η προσωπική πίστη με κρυπτογραφικές κλειδαριές όπλων, όπως χρησιμοποιούνται σήμερα για πυρηνικά όπλα. Στον κόσμο των σύγχρονων δικτύων, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο αυτή η προσέγγιση δεν πρέπει να επεκταθεί στα φορητά όπλα. Όταν η νομική εξουσία συνδυάζεται με την ψηφιακή ασφάλεια, όπως συμβαίνει σήμερα με το πυρηνικό ποδόσφαιρο, τα πραξικοπήματα καθίστανται αδύνατα. Οι πιστές δυνάμεις θα δουν ότι τα όπλα τους λειτουργούν. Οι άπιστες μονάδες θα μπορούσαν εξίσου εύκολα να χειριστούν Super Soakers. Και, πάλι, μόλις διασφαλιστεί η στρατιωτική πίστη, ο έλεγχος του πλήθους είναι ένα ασήμαντο ζήτημα. Η εποχή του νόμου του μεγαλύτερου αριθμού έχει τελειώσει. Δεν το ξέρει ακόμα».
Περισσότερες πληροφορίες για την αλλαγή καθεστώτος | Ανεπιφύλακτες κρατήσεις από τον Mencius Moldbug
[4] HRx Goes Out - froudesociety και NRx vs. HRx - Γκρίζος Διαφωτισμός
[5] Ο Ντούγκιν υιοθετεί την ιδέα του Q-Anon για ένα αμερικανικό βαθύ κράτος και παρουσιάζει, σε περιγραφική μορφή, ότι υπάρχουν δύο τύποι βαθέως κράτους. Μια μορφή Woke και μια μορφή Anti Woke, μάλλον συντηρητική. Και η ορκωμοσία του Τραμπ είναι ένα εσωτερικό πραξικόπημα μιας ομάδας εναντίον μιας άλλης. Και αν αυτή η ομάδα, η οποία έχει ήδη συσπειρωθεί πίσω από τον Τραμπ, θεωρεί, όπως λέει ο Moldbug, ότι η δημοκρατία είναι ένα πρόβλημα και ότι αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με μια νέα μορφή τεχνικής μοναρχίας, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Βλέπε ειδικότερα αυτή την πρόταση:
«Η υπόθεσή μου είναι ότι αυτό το φαινόμενο της σκιάς έχει γίνει το θεμέλιο μιας ακόμη βαθύτερης κατάστασης. Αυτά τα άτομα ήταν λιγότερο παραδοσιακοί δεξιοί συντηρητικοί και περισσότερο ιδεολογικοί αντίπαλοι του αριστερού φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Επιπλέον, σύμφωνα με τη θεωρία τους, η επιτυχής τεχνολογική πρόοδος και ένα αποφασιστικό άλμα προς τις νέες τεχνολογίες και τις νέες μορφές ύπαρξης είναι εφικτά μόνο μέσα σε σχετικά κλειστά κοινωνικοπολιτικά και πολιτιστικά συστήματα που αναπαράγουν φεουδαρχικές και μοναρχικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης σε ένα νέο στάδιο εξέλιξης. »
Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί εδώ ότι πολλοί από τους συγγραφείς στην αρχική σελίδα έχουν ήδη αρχίσει να μιλούν για την Amazon, την Apple και άλλες εταιρείες ως μια νέα μορφή φεουδαρχίας. («Τεχνοφεουδαρχία: Was den Kapitalismus tötete: Βαρουφάκης, Γιάνης, Schäfer, Ursel: Amazon.de: Βιβλία) Δεν σκέφτονται, ωστόσο, αυτή την κατάσταση πραγμάτων τόσο ρητά και κυριολεκτικά όσο ο Moldbug, ο Dugin και οι νεο-αντιδραστικοί.
[6] Για τη δυστυχισμένη συνείδηση των νεοαντιδραστικών - Εφημερίδα #81
Ο Nick Land επεσήμανε ότι η δημοκρατία στην κλασική αρχαιότητα θεωρούνταν ήδη το τέλος των συγκρούσεων και των θρησκευτικών πολέμων και ως η στιγμή στην ιστορία των θρησκευτικών πολέμων. Οι Φιλελεύθεροι είναι αυτοί που σήκωσαν το πέπλο της πιο κρίσιμης κατάστασης στην κοινωνία.
[7] https://x.com/AGDugin/status/1894340279030755392
[8] https://x.com/AGDugin/status/1884786277930631407
[9] Πιο ριζοσπαστικά, υποστήριξαν ότι η φιλελεύθερη ιδεολογία – με τα ακλόνητα δόγματά της, την πολιτική των φύλων, την κουλτούρα της ελευθερίας, την ποικιλομορφία, την ισότητα, την ένταξη, την κουλτούρα της ακύρωσης, τη λογοκρισία, τη διαγραφή των συνόρων και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση – εμποδίζει σήμερα την ανάπτυξη, όχι μόνο με το να μην επιταχύνει το χρόνο, αλλά με το να επιβραδύνει ενεργά. Οι πνευματικοί ηγέτες αυτού του κινήματος, όπως ο Curtis Yarvin και ο Nick Land, διατύπωσαν τη θεωρία των «Σκοτεινών Φώτων», υποστηρίζοντας ότι για να εισέλθει στο μέλλον, η ανθρωπότητα πρέπει να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις του ανθρωπισμού και του κλασικού Διαφωτισμού. Αντ 'αυτού, η επιστροφή σε παραδοσιακούς θεσμούς όπως η μοναρχία, η ταξική κοινωνία, η κάστα και τα κλειστά συστήματα θα προωθούσε σε μεγάλο βαθμό την τεχνολογική πρόοδο. »
Μια ακόμα βαθύτερη κατάσταση και τα «σκοτεινά φώτα» - Arktos
[10] https://x.com/AGDugin/status/1884005571851903294
[11] Οι αρχαίες ρίζες του διαχωρισμού μεταξύ της τεχνολογικής δεξιάς και της τεχνολογικής δεξιάς και μεταξύ της MAGA και της τεχνολογικής δεξιάς: μια βιώσιμη συμμαχία;
[12] Βλέπε επίσης το ακόλουθο απόσπασμα από τον Ντούγκιν: «Ενώ η τεχνολογική δεξιά παραμένει μειοψηφία εντός του λαϊκισμού του Τραμπ lato sensu, αντιπροσωπεύει τη φωνή αυτού που έχουμε ονομάσει υπό όρους «το ακόμη βαθύτερο κράτος». Ουσιαστικά, αυτή η ιδεολογία δίνει προτεραιότητα στην καθαρή τεχνολογία και στην επιτάχυνση της παγκόσμιας μετάβασης της ανθρωπότητας σε ένα νέο επίπεδο - προς την AGI, την ισχυρή AI και την μοναδικότητα. Πρόσφατα, ο Elon Musk έγραψε στον λογαριασμό του στο X: «Είμαστε στον ορίζοντα γεγονότων μοναδικότητας». Στα μάτια των τεχνοκρατών, το εμπόδιο σε αυτή τη μετάβαση είναι η φιλελεύθερη ιδεολογία (στα μάτια τους, ηλίθια), την οποία διαλύουν με επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, παράλληλα με το βαθύ κράτος στο οποίο είχε τις ρίζες της.
Αν αυτή η ερμηνεία είναι σωστή, πολλά πράγματα γίνονται σαφέστερα. Πρώτον, καταλαβαίνουμε ακριβώς ποια δύναμη και σε ποια βαθιά άκρα επέτρεψε στον Τραμπ να κερδίσει (οι αμερικανικές εκλογές του 2020 και η τρέχουσα ευρωπαϊκή πολιτική είναι παραδείγματα για το πώς μπορούν να αποφευχθούν οι εκλογές). Δεύτερον, εξηγεί γιατί η αντίσταση του βαθέως κράτους ήταν σχετικά εύκολο να ξεπεραστεί: ένα τμήμα του (ο τομέας υψηλής τεχνολογίας και ορισμένες φατρίες εντός των κοινοτήτων ασφάλειας και πληροφοριών) είχε ήδη μεταρρυθμιστεί ιδεολογικά σύμφωνα με τις αρχές του «Σκοτεινού Διαφωτισμού». Τέλος, αυτό εξηγεί γιατί ο Τραμπ ενεργεί τόσο αποφασιστικά: αυτό δεν είναι απλώς θέμα ιδιοσυγκρασίας, αλλά ενός συνολικού σχεδίου για την επιτάχυνση της προόδου του ίδιου του χρόνου. Αυτό υπερβαίνει τον απλό λαϊκισμό· Είναι φιλοσοφία, στρατηγική, ακόμη και μεταφυσική. »
[13] Trumpo-φουτουρισμός: Η θεωρία της σκοτεινής ελευθερίας - Alexander Dugin
[14] Μπορούμε να διαλύσουμε την κοινωνία χωρίς να σπάσουμε τον εαυτό μας; | Τζόναθαν Παγιέ
[15] Μια ακόμα βαθύτερη κατάσταση και τα «σκοτεινά φώτα» - Άρκτος
[16] Αναφέρομαι εδώ στο άρθρο μου σχετικά με αυτό το θέμα: Ο Ντόναλντ Τραμπ και η κατάρρευση των συνόρων και το μέλλον | Геополитика.RU Ευρωσυνέργειες
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου