Η ψυχιατρική ως επέκταση της ιατρικής του Ροκφέλερ

Κόρτενεϊ Τέρνερ

 Έχω κάνει αρκετές εκπομπές και έχω γράψει εκτενώς  σχετικά με την έναρξη του τομέα της ψυχολογίας, των κοινωνικών επιστημών και την εξαγορά της ιατρικής από τους Rockefeller μέσω της έκθεσης Flexner, αλλά πρόσφατα μου ζητήθηκε να ρίξω φως στον τομέα της ψυχιατρικής. Για όσους μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι, εδώ είναι μια σύντομη επισκόπηση του πώς ο Allen Gregg, ο οποίος εργάστηκε για τους Rockefeller, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του τομέα της Ψυχιατρικής, για να επεκτείνει το μονοπώλιο πετρελαίου των Rockefeller στα πετροχημικά-φαρμακευτικά προϊόντα και να επεκτείνει την έκθεση Flexner για να συμπεριλάβει την ψυχιατρική ως τομέα.

Η ψυχιατρική είναι το φάρμακο που ωθεί τη μεγάλη φαρμακευτική πτέρυγα του δόλιου αποκρυφιστή που δημιουργήθηκε αδελφό πεδίο της ψυχολογίας. Θα το κρατήσουμε για μια άλλη μέρα, γιατί έχω κάνει τόσα πολλά θέματα και εκπομπές σχετικά με το θέμα ήδη. Αρκεί προς το παρόν να πούμε ότι ολόκληρο το πεδίο των κοινωνικών επιστημών βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον εσωτερισμό για να δημιουργήσει κοσμικές λύσεις σε πνευματικά προβλήματα. Ο Wilhelm Wundt, γνωστός ως ο παππούς της ψυχολογίας, πίστευε ότι οι άνθρωποι στερούνται ψυχής και θα μπορούσαν ουσιαστικά να εκπαιδευτούν σαν αρουραίοι εργαστηρίου. Η ψυχιατρική είναι ένας τομέας όπου τα ναρκωτικά κάνουν την εκπαίδευση. Θα ήθελα να πω ότι φυσικά δεν εννοώ να υπονοήσω ότι το πεδίο δεν έχει εξυπηρετήσει ποτέ κανέναν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ωφεληθεί, αλλά τα ιστορικά γεγονότα παραμένουν. Ο Φρόιντ εμπνεύστηκε από την Καμπάλα και την Τάντρα, ενώ ο Γιουνγκ ήταν Μιθριανός. Η ψυχιατρική, ωστόσο, υπάρχει σήμερα επειδή οι Ροκφέλερ είδαν μια ευκαιρία να επεκτείνουν το μονοπώλιο πετρελαίου τους μέσω πετροχημικών / φαρμακευτικών προϊόντων.

Το Ίδρυμα Ροκφέλερ είχε χρηματοδοτήσει πρωτοβουλίες σε αυτό που τότε ονομαζόταν τομέας της «ψυχικής υγιεινής» ήδη από το 1914

Η συμμετοχή της οικογένειας Ροκφέλερ στη χρηματοδότηση της ψυχιατρικής ήταν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για επενδύσεις στις ιατρικές επιστήμες, ιδιαίτερα κατά τις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, το Ίδρυμα Ροκφέλερ δημιούργησε το Τμήμα Ιατρικών Επιστημών, το οποίο προέκυψε από το προηγούμενο Τμήμα Ιατρικής Εκπαίδευσης. Αυτό το τμήμα συνέβαλε στη χρηματοδότηση διαφόρων πτυχών της ιατρικής έρευνας, συμπεριλαμβανομένης της ψυχιατρικής.

Ο Δρ Alan Gregg, ο οποίος έγινε Διευθυντής του Τμήματος Ιατρικών Επιστημών το 1930, έπαιξε κεντρικό ρόλο στην καθοδήγηση των κεφαλαίων του Rockefeller προς την ψυχιατρική. Το όραμα και η ηγεσία του ήταν ζωτικής σημασίας για την κατανομή αυτών των πόρων.

Επιχορηγήσεις δόθηκαν σε ιδρύματα όπως το Ινστιτούτο Ψυχανάλυσης στο Σικάγο το 1935 και το 1938, καθώς και στο Πανεπιστήμιο McGill και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο για ψυχιατρική έρευνα και διδασκαλία. Το Ίδρυμα στόχευε στη βελτίωση της ψυχιατρικής διδασκαλίας στις ιατρικές σχολές, στην κατασκευή ερευνητικών κέντρων και στην ενίσχυση των ψυχιατρικών πρακτικών σε διάφορα περιβάλλοντα όπως νοσοκομεία και κοινωνική εργασία.

Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ στο Πανεπιστήμιο McGill

Εκείνη την εποχή, η ψυχιατρική δεν έβλεπε στο ίδιο επίπεδο με άλλες ιατρικές ειδικότητες. Το Ίδρυμα Ροκφέλερ προσπάθησε να ανυψώσει το πεδίο στο καθεστώς μιας νόμιμης ιατρικής επιστήμης. Αυτό έγινε μέσω της χρηματοδότησης της διδασκαλίας και της έρευνας στην ψυχιατρική, με στόχο την ενσωμάτωση της ψυχιατρικής στα τυπικά ιατρικά προγράμματα σπουδών και πρακτική.

Το Ίδρυμα πίστευε στη δυνατότητα της ψυχιατρικής να συμβάλει στην ιατρική επιστήμη μέσω της έρευνας για την ψυχική υγεία και τις διαταραχές.

Η χρηματοδότηση άνοιξε το δρόμο για τον κοινωνικό έλεγχο, με στόχο τη διαχείριση ή τη διαμόρφωση της δημόσιας συμπεριφοράς και των κοινωνικών κανόνων μέσω ψυχιατρικών πρακτικών.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μεγάλο βαθμό χάρη στο Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Σχέσεων Tavistock, η εστίαση στην ψυχική υγεία εντάθηκε, καθώς ο Α 'Παγκόσμιος Πόλεμος χρησιμοποίησε τη δικαιολογία των τραυματισμένων στρατιωτών για να διεξάγει έρευνα θεραπείας σοκ, ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος έπεισε το κοινό ότι όλοι ήταν πλέον ασθενείς λόγω των τραυματικών επιπτώσεων μαζικής κλίμακας όχι μόνο στους στρατιώτες αλλά και στους πολίτες. Αυτή η περίοδος είδε μια αύξηση της νομιμότητας και της χρηματοδότησης για την ψυχιατρική έρευνα ως μέρος ευρύτερων πρωτοβουλιών δημόσιας υγείας.

Η συμμετοχή του Ιδρύματος Ροκφέλερ στην ψυχιατρική περιελάμβανε επίσης τη χρηματοδότηση έρευνας για την ευγονική, η οποία έκτοτε έχει επικριθεί και συνδεθεί με μερικές από τις πιο σκοτεινές πτυχές της επιστήμης του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα με συνδέσεις με τα προγράμματα ευγονικής της ναζιστικής Γερμανίας.

Μέσα από αυτές τις προσπάθειες, το Ίδρυμα Rockefeller διαμόρφωσε σημαντικά την ανάπτυξη της ψυχιατρικής στις Ηνωμένες Πολιτείες και πέραν αυτών, συμβάλλοντας στην αναγνώρισή της ως ιατρικής επιστήμης, ενώ παράλληλα την ενσωμάτωσε σε ευρύτερα κοινωνικά και οικονομικά πλαίσια.

Ο Δρ Alan Gregg, ο οποίος έγινε διευθυντής του Τμήματος Ιατρικών Επιστημών στο Ίδρυμα Rockefeller το 1930, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να πείσει το Ίδρυμα να επενδύσει στην ψυχιατρική.

Δρ Alan Gregg

Ο Gregg τόνισε την παραμέληση της ψυχιατρικής εντός της ιατρικής κοινότητας και τις δυνατότητές της εάν επενδυθεί σωστά. Επεσήμανε το οικονομικό και κοινωνικό κόστος των θεμάτων ψυχικής υγείας, υποστηρίζοντας ότι η ψυχιατρική θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά αυτά τα βάρη. Υποστήριξε τη βελτίωση της ψυχιατρικής εκπαίδευσης στις ιατρικές σχολές, υποστηρίζοντας ότι η ψυχιατρική ήταν απαραίτητη για την ολοκληρωμένη ιατρική εκπαίδευση. Αυτό περιελάμβανε προτάσεις για την αύξηση των ψυχιατρικών ειδικευομένων και την ενσωμάτωση της ψυχιατρικής στο ιατρικό πρόγραμμα σπουδών.

Ο Gregg έχτισε σχέσεις με βασικές προσωπικότητες της ψυχιατρικής, όπως ο Adolf Meyer, ο οποίος επηρέασε τη διαμόρφωση της αμερικανικής ψυχιατρικής. Αυτές οι συμμαχίες βοήθησαν στην παρουσίαση ενός ενιαίου μετώπου για την ανάγκη χρηματοδότησης της ψυχιατρικής έρευνας και εκπαίδευσης.

Ο Gregg είδε τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο ως μια ευκαιρία να ενσωματώσει την ψυχιατρική πληρέστερα στην ιατρική, ανταποκρινόμενος σε μια πιεστική κοινωνική ανάγκη.

Το όραμα του Gregg ήταν μια προοδευτική, εξελισσόμενη ιατρική επιστήμη όπου η ψυχιατρική θα μπορούσε να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο. Είδε τη συμμετοχή του Ιδρύματος Ροκφέλερ ως έναν τρόπο να καταλύσει αυτή την εξέλιξη, μετακινώντας την ψυχιατρική από το περιθώριο στο κέντρο της ιατρικής εκπαίδευσης και πρακτικής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Gregg εκπαιδεύτηκε τόσο στο Yale όσο και στο John's Hopkins, τα οποία έχουν τεράστιους δεσμούς με τη φατρία Russell, τη σύνδεση της Λειψίας και την ίδρυση ολόκληρου του αρχείου της ψυχολογίας και των κοινωνικών επιστημών. Επιπλέον, ο Simon Flexnor συνεργάστηκε επίσης με τους Rockefeller's σε αλληλεπικαλυπτόμενες ικανότητες. Ο Simon Flexner ήταν διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας Rockefeller (το οποίο αργότερα έγινε Πανεπιστήμιο Rockefeller), μια θέση που κατείχε από το 1903 έως το 1935. Ο Allen Gregg εντάχθηκε στο Ίδρυμα Rockefeller το 1919, αρχικά συνεργαζόμενος με το Διεθνές Συμβούλιο Υγείας πριν μετακινηθεί σε ρόλους που ασχολούνταν πιο άμεσα με την ιατρική επιστήμη και την εκπαίδευση. Ο Allen Gregg ουσιαστικά επέκτεινε το έργο της έκθεσης Flexner του 1910 για να συμπεριλάβει τον τομέα της ψυχιατρικής.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.