Σε αυτούς τους καιρούς της οργανωμένης σύγχυσης και της αντιστροφής των ορόσημων, λίγες φωνές τολμούν να κατονομάσουν το κακό. Ωστόσο, αυτό το κακό υπάρχει, προχωρά καλυμμένο κάτω από τα κουρέλια της προόδου, μιλάει τη γλώσσα της ειρήνης ενώ σπέρνει τον πόλεμο, επικαλείται τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ ποδοπατά τους λαούς. Ο Μακρόν δεν είναι η προέλευση, αλλά η σύγχρονη ενσάρκωση, το πρόσωπο μιας υπέργειας, τεχνοκρατικής, ψυχρά καταστροφικής δύναμης, η οποία δεν κυβερνά πλέον στο όνομα του λαού, αλλά εναντίον του. Αυτή η 8η Μαΐου, μια ημέρα μνήμης και αντίστασης, βλέπει μια νέα συμβολική βεβήλωση να προστίθεται στη μακρά λιτανεία των προδοσιών. Δεν είναι πια ώρα για χλιαρότητα, αφού αυτό που βιώνουμε δεν είναι μια απλή παρέκκλιση, αλλά μια παγκόσμια επίθεση ενάντια στην ψυχή της Γαλλίας, τη μνήμη της, την κυριαρχία της, την πίστη της. Αυτή είναι μια κραυγή συναγερμού, μια πράξη διαύγειας και ανυποταξίας μπροστά στην ενορχηστρωμένη κατάρρευση ενός χιλιόχρονου έθνους που με είδε να γεννιέμαι.
Ο Μακρόν είναι τοξικός ακόμη και σε συμβολισμούς. Στις 8 Μαΐου, την ημέρα της ήττας του ναζισμού, τόλμησε για άλλη μια φορά να ποδοπατήσει τη μνήμη των αγωνιστών της αντίστασης και των εκατομμυρίων νεκρών, παριστάνοντας τον υπερασπιστή μιας Ευρώπης που φλέρταρε πλέον ανοιχτά με τους κληρονόμους του Τρίτου Ράιχ. Με ψέματα, πολεμοχαρή στάση και δουλοπρέπεια στο ΝΑΤΟ, ο Μακρόν και οι ατλαντιστές ακόλουθοί του αντιστρέφουν τις πιο θεμελιώδεις αξίες.
Γιατί ναι, αν η Γερμανία έχασε τον πόλεμο το 1945, οι Ναζί δεν εξαφανίστηκαν ποτέ εντελώς. Μεταλλάχθηκαν, διείσδυσαν στις παγκοσμιοποιημένες δομές εξουσίας δημιουργώντας τον ΟΗΕ και την ΕΕ, και σήμερα, είναι στην Ουκρανία που παρελαύνουν με τα πρόσωπά τους ακάλυπτα, ενσωματωμένα σε τάγματα που χαιρετίστηκαν από τη Δύση στο όνομα της «ελευθερίας». Τι φάρσα! Και τι ατιμία, αυτή την ιερή μέρα, να δοξάζεται ένα έθνος που μαστίζεται από πολιτοφυλακές που φορούν τη σβάστικα ή τον μαύρο λύκο, ενώ οι Βρυξέλλες στρώνουν το κόκκινο χαλί για την αυταρχική ιδεολογία τους και χρηματοδοτούν τις αυταπάτες τους.
Αυτή η 8η Μαΐου, η οποία θα έπρεπε να είναι μια υπενθύμιση της νίκης κατά της βαρβαρότητας, αιχμαλωτίζεται τώρα από εκείνους που αναζωπυρώνουν τις στάχτες της. Η ειρήνη δεν είναι παρά ένα κενό σύνθημα, ενώ η Γαλλία, υπό την ηγεσία ενός ψυχοπαθούς προέδρου, πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην άβυσσο κάθε μέρα.
Επειδή Το 2017 δεν είναι Μια προεδρική θητεία που διανύουμε είναι μια τυραννική βασιλεία. Ο Μακρόν όχι Δεν έλαβε εξουσία, την κατέλαβε. Η σχέση του με την εξουσία δεν είναι πολιτική, είναι ψυχιατρική. Η εξουσία του, ψυχρή, κάθετη, δεν είναι αυτή ενός αρχηγού κράτους, αλλά ενός παραισθησιογόνου μάνατζερ από τη δική του σημασία, σίγουρος ότι θα ενσαρκώσει την Ιστορία όταν είναι μόνο ο Ένα προχωρημένο σύμπτωμα ενός συστήματος σε αγωνία. Όχι για να κυβερνήσει τη Γαλλία, αλλά για να το συντρίψει. Δεν το κατευθύνει, το διαχειρίζεται σαν διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού, αποκομμένο από κάθε ενσυναίσθηση, ξένο προς κάθε μορφή διαλόγου με την αλγοριθμική αλαζονεία ενός διευθυντή ανθρώπινου δυναμικού Έχει παραισθήσεις ποιος διαχειρίζεται ένα έθνος σαν φύλλο Excel. Δεν πρόκειται πλέον για ζήτημα να προσαρμόσει τη Γαλλία στον κόσμο, αλλά να τη διαγράψει από τον κόσμο. Για να το κάνετε πεδίο πειραματισμού για τις τεχνοκρατικές αυταπάτες των υπέργειων μειοψηφιών.
Από την εμφάνισή της στην πολιτική σκηνή, Ο Μακρόν μπερδεύει συνεχώς τη Γαλλία με ένα εργαστήριο, και τους Γάλλους με ινδικά χοιρίδια. Μόλις έφτασε στο Μέγαρο των Ηλυσίων, αυτός ο ψεύτικος πρόεδρος Πάνω από το έδαφος, διαμορφωμένο στα σιωπηλά σαλόνια της τεχνοκρατικής παγκοσμιοποίησης, έχει επέβαλε μια παγωμένη καθετότητα, μια αρχή που δεν διαπραγματεύεται, αλλά ότι διατάζει, απαιτεί και τιμωρεί. Με την ψυχρότητα ενός εντομολόγου που παρατηρεί ένα Ο μυρμήγκι φλέγεται, ατενίζει το χάος που προκαλεί και καμαρώνει με αλαζονεία ενός βασιλιά χωρίς στέμμα. Αυτός Μην αμφιβάλλετε, γιατί δεν έχει πολιτική ψυχή, μόνο όραμα. Ένα όραμα του ξεριζωμού, της διάλυσης, της υποταγής, σφυρηλατημένη από μια προεδρία κυριαρχίας, περιφρόνησης και η σκηνοθεσία.
Ο Μακρόν παραβλέπει, κρίνει και χειραγωγεί. Δεν μιλάει στους Γάλλους, τους μιλάει γι 'αυτό. Η εξουσία της δεν βασίζεται στη νομιμότητα ούτε στην αντιπροσώπευση, αλλά στην κοινωνική μηχανική, μόνιμη κατάπληξη, και μια νοσηρή εμμονή με τον έλεγχο. Ο Μακρόν δεν κυβερνά, σκηνοθετεί το δικό του δύναμη. Δενείναι ένα έργο που εκτελεί, είναι ένα έργο που εκτελεί Στρατηγική ελέγχου του νου. Ο άνθρωπος δεν έχει πολιτική κατεύθυνση, μόνο μια εμμονή με την υποταγή. Κάθε μεταρρύθμιση γίνεται μια λειτουργία κατεδαφίσεις που κυμαίνονται από δημόσιες υπηρεσίες έως σχολεία, από νοσοκομεία έως μνήμη από την οικογένεια στην πίστη, όλα ισοπεδώνονται, εμπορευματοποιούνται, αλλοιώνονται, αποπολιτικοποιημένο.
Η δύναμή του δεν είναι νόμιμη. Δεν βασίζεται σε τίποτα βιολογικών, ούτε στον εθνικό πολιτισμό, ούτε στην ιστορία της Γαλλίας. Είναι ένα προϊόν. Μια ανωμαλία που κατασκευάζεται από τα εργαστήρια της παγκοσμιοποίησης, όπου η Η κυριαρχία είναι μια αμηχανία, η παράδοση είναι ένα λάθος, και η εθνική ταυτότητα είναι μια σφάλμα για διόρθωση. Ο Μακρόν είναι ο νεκροθάφτης της Γαλλίας όπως φαίνεται από το Νταβός. Ένα χώρες που θα μετατραπούν σε πλατφόρμα υπηρεσιών, οι πολίτες θα περιοριστούν σε πόρους παιδιά, επαναπρογραμματισμένα να ξεχάσουν από πού προέρχονται. Ο Η République έχει γίνει μια μηχανή για το πλύσιμο των ψυχών. Και η Γαλλία δεν υπάρχει πια!
Αυτή η χώρα έχει γίνει κέντρο εξυπηρέτησης κάτω από την μπότα του παγκοσμιοποιημένη αγορά, οι άνθρωποί της μειώθηκαν σε μια διαχειριζόμενη μάζα, βαθμονομημένη σε υπακοή. Άλλωστε δεν υπάρχει πια λαός, δεν υπάρχουν πια ρίζες, μόνο ροές, σχήματα, πρωτόκολλα. Ο Μακρόν δεν ασκεί εξουσία για να υπηρετούν, αλλά να υποδουλώνουν. Δεν ενσαρκώνει τη Δημοκρατία: τη βαμπίρ. Δεν έχει πίστη στον λαό, μόνο υποχρεώσεις στους νονούς του οικονομικά και ιδεολογικά ζητήματα. Για αυτόν, η Γαλλία είναι μόνο ένα σημείο πρόσβασης στο παγκόσμιο ολιγαρχικό δίκτυο. Και αυτό το δίκτυο, το ενισχύει με όλα τα όπλα Προπαγάνδα, ηθικές εντολές και έκπληξη περμανάντ.
Από το 2020, η μάσκα έχει πέσει, ή μάλλον Επιβάλλονται. Η υγειονομική κρίση χρησίμευσε ως εργαστήριο για τον επαναπρογραμματισμό συμπεριφορική συμπεριφορά. Υπό το πρόσχημα του Covid-19, ο Macron πειραματίστηκε με ένα Μοντέλο απόλυτου ελέγχου βασισμένο σε διάχυτο φόβο, αντιφάσεις και τελετουργίες ταπείνωσης. Μάσκες, πάσα, lockdown, κωδικοί Qr είναι Τόσα πολλά τεστ υποταγής, τόσα πολλά εργαλεία για να επιβληθεί η υπακοή συλλογικούς μοχλούς για να σπάσει η αντίσταση. Δεν επρόκειτο για θέμα υγεία, αλλά υποταγή. Δεν ήταν μια παρέκκλιση, ήταν μια προγραμματισμένη λειτουργία. Ήταν μια μεγάλης κλίμακας ψυχολογική επιχείρηση, διεξάγεται με τον κυνισμό ενός αδίστακτου στρατηγού και την έγκριση ενός μηχανισμού μειώνεται σε ένα εργαλείο ψυχικής προπόνησης. Το κράτος δεν εκπαιδεύει πλέον, Συνθήκες. Η Δημοκρατία δεν προστατεύει πλέον, προσανατολίζει, διαμορφώνει, αναμορφώνει.
Η πολιτική του Macron δεν μεταρρυθμίζει τη Γαλλία, είναι το διαλύει. Οι εθνικές παραδόσεις περιφρονούνται, η γαλλική ταυτότητα είναι περιφρονημένη Θεωρείται αρχαϊκός και ο προγονικός πολιτισμός του θεωρείται εμπόδιο. Ο Το έθνος αδειάζει μεθοδικά από την ουσία του, υποβαθμίζεται σε μια πλατφόρμα εφοδιαστική όπου μετράνε μόνο τα δεδομένα και τα κέρδη. Σε αυτό το έργο Η συλλογική αυτοκτονία προστίθεται τώρα σε μια εξαιρετικά συμβολική διάσταση καταστροφή της χριστιανικής πνευματικότητας, η οποία την έχει κάνει μεγάλη. Για σε Περνώντας τις πόρτες της Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας, ο Μακρόν δεν γιορτάζει το ουδετερότητα του κράτους, ιεροποιεί μια εωσφορική ιδεολογία.
Δεν κάνει λάθη επειδή ακολουθεί ένα σχέδιο. Ένα σχέδιο όπου δημοφιλής, ιστορική, καθολική ή απλά ζωντανή Γαλλία είναι Μια ανωμαλία που πρέπει να διορθωθεί. Και η εκκοσμίκευση γίνεται τότε όπλο, σταυροφορία Ενάντια σε κάθε υπέρβαση, ενάντια σε κάθε πνευματική ρίζα. Μια εκκοσμίκευση Ανακριτικό σώμα που έχει γίνει η κρατική θρησκεία, με στόχο να καταστρέψει κάθε μνήμη, όλα πίστη. Το κράτος δεν προστατεύει πλέον τις συνειδήσεις, τις εκπαιδεύει. Η Δημοκρατία δεν εγγυάται Δεν είναι πια ελευθερία, την πλαισιώνει. Η συμβολική τάξη έχει ανατραπεί και ο Θεός έχει αποκρυφιστεί από τον Σατανά!
Γιατί αυτή η εξουσία δεν θέλει πια να είναι υπηρέτης του λαού, αλλά ο αρχιτέκτονας ενός νέου Ανθρώπου που είναι υποτακτικός και ηλίθιος. Δεν βασίζεται πλέον σε Ιστορία, αλλά στη διαγραφή. Από την Επανάσταση, ένα ιδεολογικό σχέδιο στήθηκε με σκοπό να σβήσει το βωμό και το θρόνο, παραποιώντας τα ορόσημα και αποδομώντας την κληρονομιά. Η Δημοκρατία τους ισχυρίζεται ότι είναι απελευθερωτική, αλλά είναι το αντίθετο. Αποδομεί τις βεβαιότητες, αντικαθιστά την πίστη με τη γνώμη, Μνήμη μέσω ιδεολογίας. Σήμερα, το να εξακολουθούμε να πιστεύουμε σημαίνει ανυπακοή. Είμαι Ριζωμένο είναι να επαναστατείς. Ο πιστός γίνεται αντιφρονών. Ο πολίτης Lucid, ένας ήσυχος αντάρτης.
Αλλά ο Macron δεν είναι απομονωμένος σε αυτό το εγχείρημα. Και Για να κλειδώσει αυτό το σύστημα, περιβάλλεται και υποστηρίζεται από τους χειρότερους κακοποιούς κληρονόμοι του ναζισμού και του φασισμού. Είναι μόνο ένα από τα πρόσωπα ενός δικτύου διατλαντική ιδεολογική κρίση, όπου η υγεία έχει γίνει πρόσχημα και Επιστήμη: μια ιδεολογία προορισμένη για υπακοή. Είναι του ψηφιακού νεοολοκληρωτισμού όπου έχουν Αντικατέστησε την κυριαρχία με την αλγοριθμική υπακοή. Η Ούρσουλα, η ύαινα και η διατλαντικούς ομολόγους, υποστηριζόμενοι από τους «επιστημονικούς» και Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή αυτού του ολοκληρωτική διακυβέρνηση μέσω της διαχείρισης του φόβου και της πολιτιστικής επανεκπαίδευσης. Και ενώ η χώρα αναμορφώνεται, ο Macron συνεχίζει να διαιωνίζει τη φρίκη.
Το πανεπιστήμιο είναι πλέον ένα εργαλείο παραγωγής μιας αφυπνισμένης και τυποποιημένης διανόησης. Και με το «Choose Europe» για την επιστήμη», επιδιώκει να κάνει την Ευρώπη καταφύγιο για τις ελίτ απορρίφθηκε αλλού, σχηματίζοντας μια νέα τάξη τεχνοκρατών Αποσυνδεδεμένος, αλλά υπάκουος, επιδοτούμενος για να ξαναγράψει το μέλλον με την έννοια του Ξεριζωμό. Δεν είναι Μια επιστημονική πρωτοβουλία είναι μια πολιτισμική μεταμόσχευση. Δεν πρόκειται για θέμα όχι για να προσελκύσει ερευνητές, αλλά για να εγκαταστήσει μια υπάκουη διανόηση, Επιδοτούμενο, αποκομμένο από κάθε λαϊκή πραγματικότητα. Δεν πρόκειται για διαρροή εγκεφάλους, είναι μια μεταφορά ψυχικής κυριαρχίας που καλύπτεται από μια συνενοχή Ντροπή, ποδοπατημένη μνήμη και θυσιασμένη ασφάλεια.
Σε αυτό το θέατρο της εξουσίας, ο Μακρόν παίζει το κεφάλι του Ένας πόλεμος που προδίδει τόσο τους στρατηγούς του όσο και τον λαό του. Και ενώ το σπίτι Η Γαλλία καίγεται, χορεύει στο Στοές. Δέκα χρόνια μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 όταν χύθηκε το αίμα των συμπατριωτών μας στους δρόμους του Παρισιού, ο Macron, ξεδιάντροπα και αξέχαστα, έστρωσε το κόκκινο χαλί για τον Ahmed al-Shaara, ένας από τους αρχιτέκτονες του συριακού χάους, που χρηματοδοτείται από τη Μοσάντ και εκπαιδεύεται από τη CIA. Είναι ένα χαστούκι στο έθνος, μια προδοσία των νεκρών, μια ταπείνωση του έθνους ζωντανός, μια σούβλα μπροστά στα θύματα της ισλαμικής τρομοκρατίας, προσβολή στην ιστορία. Όλοι αυτό για 230 εκατομμύρια ευρώ και την ικανοποίηση του Rodolphe Saadé, μεγιστάνα κοντά στην κυβέρνηση και δικαιούχο της σύμβασης, για εκμετάλλευση το στρατηγικό λιμάνι της Λαττάκειας στη Συρία. 60% εκ των οποίων είναι για το συριακό κράτος και 40% για τη γαλλική ομάδα. Και τι γίνεται με τη Γαλλία σε όλα αυτά; Θερίζει το αίσχος. Η γαλλική διπλωματία προσεγγίζει τώρα εκείνους που έχουν συνέβαλε στην ατυχία του και γίνεται θέμα κέρδους όπου η εθνική μνήμη μειώνεται σε μεταβλητή προσαρμογής.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Από τη δειλία ενός όλος ο λαός. Με την απληστία των εκπροσώπων της. Μέσω της υπακοής δουλοπρέπεια της αστυνομίας και της δικαιοσύνης σε μια μαφιόζικη και παγκοσμιοποιημένη ολιγαρχία. Αλλά ποιος εξακολουθεί να συγκινείται; Κανείς δεν έφυγε ! Ο Μακρόν βασιλεύει σε ένα παλάτι ηχώ, Περιτριγυρισμένοι από βουβούς αυλικούς και μια εξημερωμένη αντιπολίτευση. Μετά σπατάλησε δισεκατομμύρια στη ναζιστική Ουκρανία, μετά από στρατιωτική υποστήριξη άνευ όρων υποστηρικτής του αιμοδιψούς Ισραήλ, χρηματοδότησε άμεσα το ανοικοδόμηση μιας περιοχής που μαστίζεται από αρχαϊκό ριζοσπαστικό ισλαμισμό. Και Εν τω μεταξύ, ο Γάλλος «φορολογούμενος» συνεχίζει να πληρώνει χωρίς εξέγερση και ο Μακρόν κάνει μια συμφωνία με το σκοτάδι του κόσμου. Ο κύκλος είναι πλήρης. Ο κύκλος, πλήρης. Επειδή ο Macron δεν ενσαρκώνει τη Γαλλία, το κάνει ορχήστρα μόνο το λυκόφως.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι ατύχημα, αλλά το αποκορύφωμα λογική ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου μιας ελίτ που δεν πιστεύει πλέον στο έθνος, που ορκίζονται στην αγορά και περιφρονούν την ιστορία που έχτισαν οι πρόγονοί τους. Δεν είναι κρίση Η πολιτική κατάσταση που ζούμε είναι ένας πόλεμος! Ένας πόλεμος χωρίς όπλο, αλλά με Νόμοι, αριθμοί, οθόνες και μάσκες. Ένας ψυχολογικός πόλεμος, πολιτιστικό, πνευματικό. Ένας ολοκληρωτικός πόλεμος ενάντια στην ανθρωπότητα και τους ζωντανούς, ενάντια στην κοινή λογική και την ελευθερία. Ένας πόλεμος που διεξάγεται από μια ελίτ που δεν έχει πλέον Τίποτα γαλλικό, και ένας πρόεδρος που δεν έχει τίποτα ανθρώπινο γι 'αυτόν πια.
Αλλά αυτό το εγχείρημα της αποσύνθεσης δεν είναι διήγημα. Από την Επανάσταση ένα σχέδιο είναι αποφασισμένο να αδειάσει τη Γαλλία από την ψυχή της. Έχουμε Ανατρέψτε το θρόνο και το βωμό. Η ιστορία έχει αντικατασταθεί από ιστορίες Οι άγιοι από τα «πρότυπα χωρίς αποκλεισμούς», τα ορόσημα από χάος. Η παράδοση δεν είναι πλέον κληρονομιά, αλλά μια επαίσχυντη ασθένεια. Ο Μακρόν ολοκληρώνει σήμερα, αυτό είναι που άλλοι έχουν μεθοδικά προετοιμάσει για να κάνουν τη Γαλλία μια χώρα χωρίς ορόσημα, χωρίς ήρωες, χωρίς δεσμούς, χωρίς μέλλον, σε μια κοινωνία χωρίς κόκαλα. Και σε αυτή την τραγική φάρσα, οι άνθρωποι έχουν γίνει κομπάρσοι. Αλλά ενώ ο κουρασμένος πολίτης κοιτάζει από την άλλη πλευρά, ο Σατανάς γλείφει τα χείλη του.
Ωστόσο, η πρώτη γραμμή άμυνας είστε εσείς. Τότε Σήμερα, το να εξακολουθείς να πιστεύεις σημαίνει να αντιστέκεσαι. Αντιστεκόμενοι στη λήθη, υποταγή, στη διάλυση. Γιατί το να κρατιέσαι, να μεταδίδεις, να προσεύχεσαι είναι Σήμερα μια πράξη ανθεκτικότητας. Αντιμέτωπος με την υπέργεια βασιλεία ενός προέδρου χωρίς λαό, Η μόνη αξιοπρεπής απάντηση είναι προς το παρόν η αποφασιστική σιωπή του Ριζωμένη. Αυτοί που δεν φωνάζουν, αλλά κρατιούνται. Η άρνηση της αμνησίας είναι ήδη αγωνίζονται. Το να στέκεσαι όρθιος, ριζωμένος, μπροστά στην καταιγίδα έχει γίνει πράξη επαναστατικός. Ο πιστός καθολικός, ο σιωπηλός πατριώτης, ο Γάλλος Ριζωμένοι, είναι οι τελευταίοι αντάρτες.
Αυτό που βιώνουμε δεν είναι ένα απλό λάθος, αλλά μια συστηματική επίθεση κατά της εθνικής αξιοπρέπειας, κατά της μνήμης και της τιμής εκείνων που δημιούργησαν τη Γαλλία. Ο καιρός δεν είναι πλέον για διαύγεια, αλλά για εξέγερση. Αυτό δεν είναι προειδοποίηση, είναι έκτακτη ανάγκη, απόλυτη αναγκαιότητα, αν δεν θέλουμε να δούμε τη Γαλλία να βυθίζεται στην άβυσσο της δικής της διαγραφής.
Ως εκ τούτου, ελπίζω ολόψυχα ότι σύντομα τάγματα εξεγερμένος, μην έχοντας τίποτα άλλο να χάσει, θα ξεσηκωθεί επιτέλους για να ανατρέψει τα πάντα, να Εξαγνιστείτε, για να διώξετε μακριά το σκοτάδι και τα τσιράκια του ποτίζοντας τα αυλάκια του ακάθαρτου αίματος, σε αυτή τη γη που έχει κοπεί από τα νύχια του κακού ενσαρκωμένου.
Φιλ ΜΠΡΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου