Τι πραγματικά καταστρέφει την Ευρώπη; Η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ιδρυτική ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν να οικοδομηθεί, μέσω της κοινής ευημερίας, της αλληλεγγύης και μιας αίσθησης κοινής μοίρας μεταξύ των εθνών της Ευρώπης. Αυτός ήταν ο λόγος που σχηματίστηκαν τρεις ενότητες: η οικονομία, ο άνθρακας και ο χάλυβας και η πυρηνική ενέργεια. Μέχρι το 2000 περίπου, όσον αφορά την ανάπτυξη και την καινοτομία, η ευρωπαϊκή οικονομία, κάθε χρόνο, ήταν εφάμιλλη με την αμερικανική.

Του Drieu Godefridi για το GateStone Institute. Απόδοση κειμένου CosmoStatus

Από αυτή την αρχική – και αρκετά λαμπρή – χειρονομία της «ειρήνης μέσω της ευημερίας», κυριολεκτικά τίποτα δεν έχει μείνει. Κανένας από τους σημερινούς ηγέτες της ΕΕ δεν ενδιαφέρεται για την οικονομική ευημερία των Ευρωπαίων. Ο άνθρακας θεωρείται ως το καύσιμο του διαβόλου και την πυρηνική ενέργεια την αποστρέφεται οι ελίτ της Ευρώπης, που λέει ότι προτιμά τις αναποτελεσματικές και ασταθείς ανεμογεννήτριες. Από το 2000, η ​​ευρωπαϊκή οικονομία έχει βυθιστεί σε στασιμότητα, η οποία επιδεινώθηκε από το 2008 και απειλεί να φτάσει τα επόμενα χρόνια σε οριακό σημεία, καταλήγοντας στην καταστροφή της Ευρώπης.

Η πράσινη συμφωνία

Η ΕΕ είναι ένας ιστός θεσμών με τους οποίους ένας Αμερικανός δεν θα μπορούσε να βρει τίποτα οικείο, επομένως ας πούμε απλώς ότι σε αυτόν τον ιστό κυριαρχεί ένα θεσμικό όργανο: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι ένα είδος ευρωπαϊκής «κυβέρνησης» με μονοπώλιο στις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Τίποτα δεν ψηφίζεται στην ΕΕ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής.

Η Επιτροπή δεν κρύβει το γεγονός ότι η απόλυτη προτεραιότητά της είναι η Πράσινη Συμφωνία: να μετατραπεί η Ευρώπη σε μια «Κοινωνία με ουδέτερο αποτύπωμα άνθρακα» έως το 2050. Αυτό σημαίνει επίτευξη ισορροπίας μεταξύ των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που παράγονται και εκείνων που απορροφώνται φυσικά ή τεχνικά. Οι βασικές στρατηγικές της ΕΕ για την επίτευξη αυτής της ισορροπίας περιλαμβάνουν τη μείωση των εκπομπών άνθρακα, αυξάνοντας μαζικά τη χρήση πηγών «ανανεώσιμων πηγών ενέργειας», όπως η ηλιακή, η αιολική, η υδροηλεκτρική και η βιομάζα, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, των οχημάτων και των βιομηχανιών και η μετάβαση σε βιομηχανικές διαδικασίες χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών άνθρακα, ιδίως στον χάλυβα, το τσιμέντο και τα χημικά. Στοχεύουν επίσης στην ανάπτυξη τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) για την απορρόφηση και αποθήκευση CO2 από πηγές καύσης ή από τον αέρα. Το διοξείδιο του άνθρακα που δεσμεύεται συνήθως αποθηκεύεται σε γεωλογικούς σχηματισμούς όπως εξαντλημένα κοιτάσματα φυσικού αερίου ή παλιά ανθρακωρυχεία. Στην Ευρώπη, ο βυθός της Βόρειας Θάλασσας χρησιμεύει ως ιδανική τοποθεσία για αποθήκευση άνθρακα. 

Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) είναι εξαιρετικά ακριβές. Η επιβολή τους με τον γιγάντιο τρόπο που απαιτεί ο κανόνας για μηδενικό άνθρακα, συνεπάγεται πρόσθετο κόστος που είναι αδύνατο να αφομοιώσει οποιαδήποτε ανεπτυγμένη οικονομία. Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που αυτές οι φανταστικές τεχνολογίες CCS έχουν περιθωριακό ρόλο στην Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι η μείωση των εκπομπών CO2 στην Ευρώπη οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην αποβιομηχάνιση της Ευρώπη. Αυτό είναι το βρώμικο μικρό μυστικό της Πράσινης Συμφωνίας: Η Ευρώπη μειώνει τις εκπομπές CO2 αναλογικά με την καταστροφή της βιομηχανίας της.

Η βιομηχανία που καταστράφηκε στην Ευρώπη, αναγεννιέται αμέσως σε άλλα μέρη του κόσμου: στην Ανατολική Ασία, τη Νότια Αμερική και, φυσικά, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι οι εκπομπές CO2 που μειώνονται στην Ευρώπη επανεμφανίζονται ως δια μαγείας κάπου αλλού – πριν τα προϊόντα της συγκεκριμένης βιομηχανίας επανεξαχθούν στην Ευρώπη. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων – επειδή η μεταφορά οποιουδήποτε προϊόντος έχει ως αποτέλεσμα την εκπομπή CO2 – ο ισολογισμός της ευρωπαϊκής μείωσης των παγκόσμιων εκπομπών CO2, είναι αρνητικός.

Το δηλωμένο κίνητρο και ο λόγος υπαγωγής στην Πράσινη Συμφωνία είναι το να σωθεί το κλίμα, το οποίο στους ευρωπαϊκούς κύκλους γράφεται συχνά με κεφαλαίο Κ – «Κλίμα» – που λέει πολλά για τη θρησκευτικότητα της όλης προσέγγισης. Για να «σώσουμε τον πλανήτη», μας λένε, πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές CO2.

Ο μόνος τεχνολογικός τρόπος που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για τη μείωση των εκπομπών CO2 είναι η πυρηνική ενέργεια. Ωστόσο, οι «ελίτ» της ΕΕ μισούν την πυρηνική ενέργεια: ο πραγματικός τους στόχος δεν είναι να μετριάσουν την κλιματική αλλαγή και να «σώσουν τον πλανήτη», αλλά να εξαναγκάσουν την έξοδο από τον καπιταλισμό και την επιστροφή στην οικονομία επιβίωσης που ήταν πάντα η φιλοδοξία, το όνειρο και ο ορίζοντας των περιβαλλοντολόγων – πολύ πριν γίνει λόγος για υπερθέρμανση του πλανήτη. «Ο καπιταλισμός σκοτώνει τον πλανήτη» έγραψε ο Guardian.

Σημείωση CosmoStatus: Το GateStone Institute επιβεβαιώνει τα περί φιλελέφτ / αριστερής ελίτ στην Ευρώπη / ΕΕ, που θέλει την πλήρη υποταγή των Ευρωπαίων πολιτών σε ένα ανελεύθερο κομουνιστικό σύστημα, όπου οι λαοί της Ευρώπης θα αγωνίζονται να επιβιώσουν, εξαιτίας των απαγορεύσεων και των αβάσταχτων φόρων.

Η Ελευθερία του λόγου

Αν υπάρχει μια πραγματικότητα που αποστρέφονται οι ηγέτες των οποίων η ισχύς βασίζεται σε μύθους, είναι η διαφάνεια. Ενώ το 2020, η δύναμη των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης εξακολουθούσε να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ο φορητός υπολογιστής του Χάντερ Μπάιντεν ήταν μια ρωσική επιχείρηση παραπληροφόρησης, τα τελευταία χρόνια, αυτή η ισχύς περιορίστηκε. Η ίδια μεταβολή συμβαίνει και στην Ευρώπη, υπό την επιρροή όχι των ευρωπαϊκών δικτύων κοινωνικής δικτύωσης, γιατί δεν υπάρχουν, αλλά των αμερικανικών, όπως το X. Η ελίτ της ΕΕ έχει χάσει τον έλεγχο του αφηγήματος. Οι Ευρωπαίοι απομακρύνονται μαζικά από τα ψέματα και τους μύθους της Πράσινης Συμφωνίας.

Αυτό δεν μπορεί να το ανεχθεί η ΕΕ. Με την υιοθέτηση του Νόμου για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (DSA), η ΕΕ θέλησε να δώσει στον εαυτό της ένα μέσο για να υποτάξει τις αμερικανικές πλατφόρμες που υποχρεώθηκαν να χρηματοδοτήσουν ορδές λογοκριτών για να κυνηγήσουν περιεχόμενο που διαφωνεί με την Ευρωπαϊκή Βασιλική Επιτροπή. Η ΕΕ έβαλε πρόστιμο 6% στα παγκόσμια έσοδα των εταιρειών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που αναπόφευκτα θα τις εξοντώσει.

Σημείωση CosmoStatus: Η Meta και το Χ, αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν επαγγελματίες που δήθεν έλεγχαν την εγκυρότητα των δημοσιεύσεων στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά στην πραγματικότητα λογόκριναν οτιδήποτε ήταν αντίθετο στο αφήγημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) και στην φιλελέφτ πολιτική.

Αυτοί οι απρόσωποι λογοκριτές, που δεν λογοδοτούν σε κανέναν, υποτίθεται ότι αφαιρούν όλο το περιεχόμενο που αφορά μίσος, που εισάγει διακρίσεις ή είναι τρανσφοβικό. Κανένας από αυτούς τους ασαφείς όρους δεν μπορεί να οριστεί αυστηρά. Δεδομένης της απουσίας συγκεκριμένων ορισμών, οι λογοκριτές κάνουν ό,τι θέλουν. Η αυθαιρεσία είναι πλήρης. Στην πράξη, αυτοί οι λογοκριτές καταργούν μαζικά το λεγόμενο «δεξιό» περιεχόμενο, ενώ αφήνουν ανέγγιχτη την άφθονη αντισημιτική, ισλαμιστική και μαρξιστική προπαγάνδα.

Αυτό, προφανώς, είναι η όλη ουσία. Η Ευρωπαϊκή και η Αμερικανική Αριστερά, αφιερώνουν απεριόριστη ενέργεια σε οτιδήποτε δεν σκέφτεται, δεν μιλάει, δεν ονειρεύεται, δεν τρώει ή δεν λειτουργεί όπως αυτές.

Με την εισαγωγή της νομοθεσίας του Νόμου για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (DSA), η Ευρώπη επιβεβαιώνεται ως σημαντικός παίκτης στο στρατόπεδο λογοκρισίας, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κίνας, του Ιράν, της Ρωσίας και των ισλαμιστικών χωρών, συμβάλλοντας στον αποπολιτισμό της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Τελικά, η ελευθερία δεν είναι ο ορισμός, ο λόγος ύπαρξης και το μοναδικό διακριτικό κριτήριο του Δυτικού πολιτισμού;

Ανοιχτά σύνορα

Δεν περνάει εβδομάδα στην Ευρώπη χωρίς έναν παράνομο μετανάστη, έναν αιτούντα άσυλο ή έναν Αφγανό που να είναι εδώ χωρίς κανείς να γνωρίζει με ποια ιδιότητα, κουρεύει διερχομένους, μαχαιρώνει νεαρές γυναίκες ή σφαγιάζει βρέφη και μικρά παιδιά σε μια κούνια. Η Ευρώπη βιώνει τη χειρότερη κρίση μεταναστευτικής αναρχίας από τις εισβολές των Νορμανδών και των Ισλαμιστών κατά τον Μεσαίωνα.

Αυτή η αναρχία δεν αποτελεί φυσική καταστροφή. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς πολιτικών αποφάσεων, μεταξύ της ΕΕ, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των κρατών μελών. Η ΕΕ ειδικότερα, ως αγορά χωρίς σύνορα, δημιούργησε και ανέπτυξε μια υπηρεσία εξωτερικών συνοριοφυλάκων, την FRONTEX. Το πρόβλημα είναι ότι, όπως ισχύει επί του παρόντος στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο (ΕΕ και ΕΣΔΑ), αυτοί οι συνοριοφύλακες παρέχουν ουσιαστικά δωρεάν υπηρεσία μεταφοράς μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία τους απαγορεύει ρητά να επιστρέφουν τους παράνομους μετανάστες όταν τους αναχαιτίζουν. Είναι υποχρεωμένοι να τους φέρουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να ασκήσουν όλα τους τα «δικαιώματα».

Σημείωση CosmoStatus: η FRONTEX δεν φυλάει τα Ευρωπαϊκά σύνορα. Δεν επιτρέπεται να αποτρέψει την είσοδο των παράνομων μεταναστών. Η Frontex καταγράφει το ποιος εισήλθε στην Ευρώπη ή και βοηθάει την είσοδό του, εάν ζητήσει βοήθεια, επειδή «πνίγεται» ή αποκλείστηκε σε κάποια βραχονησίδα.

Στην Ευρώπη, ακόμη περισσότερο από ό,τι στις ΗΠΑ, όταν ένας παράνομος μετανάστης βρίσκεται στη χώρα, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, παραμένει. Παρέμειναν εκατομμύρια από αυτούς. Οι Ευρωπαίοι παρακολουθούν έκπληκτοι τις περήφανες πόλεις τους – Παρίσι, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Ρώμη, Λονδίνο – να υφίστανται δημογραφικές αλλοιώσεις, ενώ ξένα πλήθη γεμάτα μίσος αλωνίζουν στους δρόμους φωνάζοντας αντισημιτικά συνθήματα, «θάνατος στους Εβραίους» και άλλες «ευχές» δανεισμένες από τη φιλική δική τους κουλτούρα.

Μπορεί η ΕΕ να σωθεί;

Ένας λόγος ύπαρξης της Δημοκρατίας είναι για να επιτρέπεται η ειρηνική αλλαγή ηγεσίας και πολιτικής. Στις τελευταίες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι Ευρωπαίοι ψήφισαν μαζικά προς τα δεξιά, προφανώς ως αντίδραση και οργή ενάντια στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Αυτό που εξόργισε τους ψηφοφόρους είναι η Πράσινη Συμφωνία, η οποία καθιστά την ενέργεια απρόσιτη και το μεταναστευτικό χάος, που τώρα είναι έντονα χρωματισμένο από τον ισλαμισμό και το μίσος για τους Εβραίους.

Τι προέκυψε από αυτές τις εκλογές; Μια νέα επιτροπή φον ντερ Λάιεν! Με διαφορετικό πρόγραμμα; Όχι, με ένα πρόγραμμα που είναι ακόμη πιο ριζοσπαστικό, περιβαλλοντικό και λογοκριτικό από την πρώτη θητεία της φον ντερ Λάιεν. Είναι σαν να ψήφισαν οι Αμερικανοί κατά 60% Ρεπουμπλικάνους και ο πρόεδρος που διορίστηκε να είναι σοσιαλιστής. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό, όταν η Ευρώπη ισχυρίζεται ότι ορκίζεται στη «δημοκρατία»;

Φαίνεται να γίνεται λόγω δύο παραγόντων. Ο πρώτος: η μεγαλύτερη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ). Αυτή η ομάδα κυριαρχείται αριθμητικά από το CDU/CSU της Γερμανίας – το κόμμα της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Το κόμμα της, ωστόσο, βρίσκεται για τα περισσότερα θέματα αριστερότερα του Δημοκρατικού Κόμματος των. Η υποστήριξή του στον πιο έντονο περιβαλλοντισμό και ειδικότερα στην Πράσινη Συμφωνία, φαίνεται ολοκληρωτική. Ως εκ τούτου, όταν ήρθε η ώρα να τοποθετηθεί ένας νέος πρόεδρος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2024, το CDU/CSU επέλεξε κάποιον από τις τάξεις του, που διατηρεί ισχυρές περιβαλλοντικές πεποιθήσεις: την Ursula von der Leyen.

Ο δεύτερος και πιο σημαντικός παράγοντας είναι ότι η ΕΕ είναι, στην πραγματικότητα, μια δημοκρατία Ποτέμκιν. Μοιάζει με δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια αυταρχική γραφειοκρατία. Δεν υπάρχει εκλογή από τους πολίτες ενός κοινοβουλίου αντάξιου του ονόματος, ούτε διαφάνεια, ούτε προσφυγές και, όπως φαίνεται, δεν υπάρχει τρόπος εξάλειψης της οργάνωσης ή οποιουδήποτε μέρους της. Οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να ψηφίζουν όπως θέλουν, αλλά μια αυτοδιορισμένη ελίτ εντός των Ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων είναι αυτή που αποφασίζει για το μέλλον της Ευρώπης. Αυτές οι «ελίτ» θα κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν τον εαυτό τους και την ιδεολογία τους στην εξουσία. Την περασμένη εβδομάδα, η Ολλανδική εφημερίδα De Telegraaf αποκάλυψε ότι η πρώτη Επιτροπή της von der Leyen είχε χρηματοδοτήσει μαζικά διάφορες περιβαλλοντικές ΜΚΟ για να ασκήσουν πίεση στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – ζήτω η διάκριση των εξουσιών! – και σε πολίτες, υπέρ της Πράσινης Συμφωνίας.

Επιπλέον, το Κατάρ έχει διεισδύσει σε απίστευτο ποσοστό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξαγοράζοντας βουλευτές για να προωθήσει τα συμφέροντά του και το ισλαμιστικό του όραμα για τον κόσμο. Είτε οι άνθρωποι ψηφίζουν αριστερά είτε δεξιά, δεν έχει καμία διαφορά: η Von der Leyen και η ακροαριστερή περιβαλλοντική ατζέντα της είναι ακόμα στην εξουσία. Μπορεί κανείς να μετρήσει την αίσθηση αποξένωσης που πρέπει να νιώθουν οι Ευρωπαίοι, αναγκασμένοι να χρηματοδοτήσουν μια διεφθαρμένη γραφειοκρατία που λειτουργεί ενάντια στα συμφέροντά τους;

Όσον αφορά τη μετανάστευση, την οικονομία, την ελευθερία του λόγου και τη δημοκρατία, η ΕΕ δεν είναι η λύση σε κανένα πρόβλημα. Η ΕΕ είναι το πρόβλημα.

 Πηγή CosmoStatus

https://ellas2.wordpress.com/