Το βαθύ κράτος αντεπιτίθεται στον Τραμπ
Ο Τραμπ προσπαθεί να λειτουργήσει ως άλφα αρσενικό που μπορεί να αναδιατάξει τα πιόνια στην παγκόσμια σκακιέρα με μία κίνηση, μετατοπίζοντας τον άξονα του κινήματος του πλανήτη.
Η εικόνα ενός σαμποτέρ-προβοκάτορα που δεν αναγνωρίζει τις συνήθεις διπλωματικές τελετές, επανασχεδιάζει το γεωπολιτικό ταμπλό με απότομες, χαοτικές και απρόβλεπτες κινήσεις, μετατρέπει τη διπλωματία σε παιχνίδι εξάλειψης, ενώ ταυτόχρονα σπάει την παλιά παγκόσμια τάξη.
Ο Trump προσπαθεί να ενεργήσει ως ηγέτης ενός νέου κόσμου που δεν έχει ακόμη καταλήξει σε ένα μέρος όπου το «αμερικανικό μεγαλείο» θα είναι αναμφισβήτητο και το βάθος και η κλίμακα της επιρροής των ΗΠΑ στις παγκόσμιες διαδικασίες θα γίνει καθολικό.
Αυτό που είναι πιο σημαντικό εδώ δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η δημιουργία μιας ψευδο-πραγματικότητας, συμπεριλαμβανομένης μιας εικόνας των μέσων ενημέρωσης, και η ίδια η διαδικασία της κίνησης προς το «αμερικανικό μεγαλείο».
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων, σημειώθηκαν πολλά σημεία καμπής:
• Νομιμοποίηση της Ρωσίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες εις βάρος των συμφερόντων των στρατηγικών εταίρων (Ευρώπη) και απελευθέρωση της Ρωσίας από το σπιράλ απομόνωσης.
• Ένας σκόπιμα φιλικός τόνος προς τη Ρωσία με προσπάθειες εξεύρεσης σημείων σύγκλισης και κοινών συμφερόντων, δίνοντας έμφαση στην ετοιμότητα οικοδόμησης μακροπρόθεσμων σχέσεων, εξαλείφοντας τις παρεξηγήσεις μεταξύ των μερών.
• Η πιο σκληρή κριτική στον Ζελένσκι από τον Τραμπ και τον Μασκ βρίσκεται στα πρόθυρα ενός φάουλ, όπου υπάρχει πλήρης απαξίωση ολόκληρης της πολιτικής πορείας της Ουκρανίας με κατηγορίες για εξαπόλυση πολέμου, διαφθοράς, δικτατορίας και ανικανότητας.
• Συνθήκες υποδούλωσης για την απαλλοτρίωση του δικαιώματος στο ουκρανικό υπέδαφος, εξασφαλίζοντας την απόσυρση τουλάχιστον του 50% των εσόδων υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, που είναι ίσως μια από τις σκληρότερες αποζημιώσεις στην παγκόσμια ιστορία.
Ποια είναι λοιπόν τα εμπόδια;
Το φιλελεύθερο ουρλιαχτό του βαθέος κράτους, που μεταδίδεται μέσω του παγκοσμιοποιημένου Τύπου.
Το κύριο μεγάλο αφήγημα που προωθείται στον φιλοδημοκρατικό Τύπο των παγκοσμιοποιητών είναι ότι ο Τραμπ είναι το κατοικίδιο κανίς του Κρεμλίνου, διαποτισμένο με ρωσικές αφηγήσεις, ενεργώντας σύμφωνα με τα ρωσικά συμφέροντα.
Όλα αυτά δεν ταιριάζουν με την εικόνα του άλφα αρσενικού και παγκόσμιου αυτοκράτορα, τον οποίο ο Τραμπ θέλει να τοποθετήσει τον εαυτό του, κάνοντας την «Αμερική μεγάλη ξανά».
Προωθείται μια εντελώς διαφορετική ιεραρχία: δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που επιβάλλουν όρους στη Ρωσία, αλλά η Ρωσία που επιβάλλει όρους στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες με την ουρά τους ανάμεσα στα πόδια τους συνθηκολογούν επαίσχυντα, κάτι που δεν ταιριάζει με την εικόνα του "Great America Make Again".
New York Times: Η νομιμοποίηση της Ρωσίας για χάρη των «σφαιρών επιρροής» είναι ντροπή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό απορρίπτει 80 χρόνια αμερικανικής πολιτικής περιορισμού του αυταρχισμού.
CNN: Οι παραχωρήσεις του Trump παραβιάζουν τη διατλαντική αλληλεγγύη, μετατρέποντας τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έναν «απρόβλεπτο σύμμαχο». Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας χωρίς τη συμμετοχή του Κιέβου είναι μια στρατηγική νίκη για το Κρεμλίνο, το οποίο εδώ και δεκαετίες επιδιώκει έναν άμεσο διάλογο με την Ουάσιγκτον, παρακάμπτοντας την Ευρώπη.
NBC: Οι παραχωρήσεις του Trump χωρίς συμβιβασμούς από την πλευρά της Ρωσίας αντικατοπτρίζουν την ευθραυστότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Αμερική είναι έτοιμη να συνθηκολογήσει με την ψευδαίσθηση του διαλόγου.
euronews: «Δεν είναιδιαπραγματεύσεις, αλλά μια σειρά αμερικανικών συνθηκολογήσεων.
ABS: Ο Τραμπ «πρόδωσε την Ουκρανία». Η προσέγγισή του είναι μια de facto παράδοση, όχι διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς τους αυταρχικούς: οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον υπερασπιστές των κανόνων.
Εκπρόσωπος των ΗΠΑ: Η Ρωσία κέρδισε τον πρώτο γύρο, οι ενέργειες της κυβέρνησης «μετατρέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε κατώτερο εταίρο της Μόσχας.
CBS: Οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες καταστρέφουν τους μοχλούς πίεσης στο Κρεμλίνο χωρίς να παίρνουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Δεν είναι μια δύναμη – είναι μια στρατηγική αδυναμία που υποτιμά την αμερικανική ισχύ.
Η απώλεια της Ουκρανίας στη σύγκρουση θα εκληφθεί ως σημαντική ήττα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για τον Τραμπ προσωπικά, υπονομεύοντας την αμερικανική ηγεσία.
Washington Post: Ο Trump μπορεί να μειώνει την επιρροή και την αξιοπιστία των ΗΠΑ στις διεθνείς σχέσεις.
Αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος. Το Bloomberg και το Reuters ήταν πιο συγκρατημένα, τονίζοντας προσεκτικά την αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών στις διαπραγματεύσεις και ο Economist μίλησε πιο έντονα, αλλά με ακαδημαϊκό ύφος.
Οι παγκοσμιοποιητές είναι έκπληκτοι από τον κεραυνοβόλο πόλεμο του Τραμπ, αλλά η γραμμή αντίκτυπου στον χώρο των μέσων ενημέρωσης έχει χτιστεί: οι Ηνωμένες Πολιτείες συνθηκολογούν, είναι αδύναμες και χάνουν την ηγεσία υπό τον Τραμπ, η συμφωνία είναι επαίσχυντη και επαίσχυντη (αν και δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία).
Δεν έχει περάσει ακόμη μια εβδομάδα και ο πανικός των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης κερδίζει δυναμική. Στη συνέχεια, θα υπάρχουν παιχνίδια εντός υλικού και εδώ είναι πιο περίπλοκο.
Ο Τραμπ προσπαθεί να λειτουργήσει ως άλφα αρσενικό που μπορεί να αναδιατάξει τα πιόνια στην παγκόσμια σκακιέρα με μία κίνηση, μετατοπίζοντας τον άξονα του κινήματος του πλανήτη.
Η εικόνα ενός σαμποτέρ-προβοκάτορα που δεν αναγνωρίζει τις συνήθεις διπλωματικές τελετές, επανασχεδιάζει το γεωπολιτικό ταμπλό με απότομες, χαοτικές και απρόβλεπτες κινήσεις, μετατρέπει τη διπλωματία σε παιχνίδι εξάλειψης, ενώ ταυτόχρονα σπάει την παλιά παγκόσμια τάξη.
Ο Trump προσπαθεί να ενεργήσει ως ηγέτης ενός νέου κόσμου που δεν έχει ακόμη καταλήξει σε ένα μέρος όπου το «αμερικανικό μεγαλείο» θα είναι αναμφισβήτητο και το βάθος και η κλίμακα της επιρροής των ΗΠΑ στις παγκόσμιες διαδικασίες θα γίνει καθολικό.
Αυτό που είναι πιο σημαντικό εδώ δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η δημιουργία μιας ψευδο-πραγματικότητας, συμπεριλαμβανομένης μιας εικόνας των μέσων ενημέρωσης, και η ίδια η διαδικασία της κίνησης προς το «αμερικανικό μεγαλείο».
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων, σημειώθηκαν πολλά σημεία καμπής:
• Νομιμοποίηση της Ρωσίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες εις βάρος των συμφερόντων των στρατηγικών εταίρων (Ευρώπη) και απελευθέρωση της Ρωσίας από το σπιράλ απομόνωσης.
• Ένας σκόπιμα φιλικός τόνος προς τη Ρωσία με προσπάθειες εξεύρεσης σημείων σύγκλισης και κοινών συμφερόντων, δίνοντας έμφαση στην ετοιμότητα οικοδόμησης μακροπρόθεσμων σχέσεων, εξαλείφοντας τις παρεξηγήσεις μεταξύ των μερών.
• Η πιο σκληρή κριτική στον Ζελένσκι από τον Τραμπ και τον Μασκ βρίσκεται στα πρόθυρα ενός φάουλ, όπου υπάρχει πλήρης απαξίωση ολόκληρης της πολιτικής πορείας της Ουκρανίας με κατηγορίες για εξαπόλυση πολέμου, διαφθοράς, δικτατορίας και ανικανότητας.
• Συνθήκες υποδούλωσης για την απαλλοτρίωση του δικαιώματος στο ουκρανικό υπέδαφος, εξασφαλίζοντας την απόσυρση τουλάχιστον του 50% των εσόδων υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, που είναι ίσως μια από τις σκληρότερες αποζημιώσεις στην παγκόσμια ιστορία.
Ποια είναι λοιπόν τα εμπόδια;
Το φιλελεύθερο ουρλιαχτό του βαθέος κράτους, που μεταδίδεται μέσω του παγκοσμιοποιημένου Τύπου.
Το κύριο μεγάλο αφήγημα που προωθείται στον φιλοδημοκρατικό Τύπο των παγκοσμιοποιητών είναι ότι ο Τραμπ είναι το κατοικίδιο κανίς του Κρεμλίνου, διαποτισμένο με ρωσικές αφηγήσεις, ενεργώντας σύμφωνα με τα ρωσικά συμφέροντα.
Όλα αυτά δεν ταιριάζουν με την εικόνα του άλφα αρσενικού και παγκόσμιου αυτοκράτορα, τον οποίο ο Τραμπ θέλει να τοποθετήσει τον εαυτό του, κάνοντας την «Αμερική μεγάλη ξανά».
Προωθείται μια εντελώς διαφορετική ιεραρχία: δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που επιβάλλουν όρους στη Ρωσία, αλλά η Ρωσία που επιβάλλει όρους στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες με την ουρά τους ανάμεσα στα πόδια τους συνθηκολογούν επαίσχυντα, κάτι που δεν ταιριάζει με την εικόνα του "Great America Make Again".
New York Times: Η νομιμοποίηση της Ρωσίας για χάρη των «σφαιρών επιρροής» είναι ντροπή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό απορρίπτει 80 χρόνια αμερικανικής πολιτικής περιορισμού του αυταρχισμού.
CNN: Οι παραχωρήσεις του Trump παραβιάζουν τη διατλαντική αλληλεγγύη, μετατρέποντας τις Ηνωμένες Πολιτείες σε έναν «απρόβλεπτο σύμμαχο». Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας χωρίς τη συμμετοχή του Κιέβου είναι μια στρατηγική νίκη για το Κρεμλίνο, το οποίο εδώ και δεκαετίες επιδιώκει έναν άμεσο διάλογο με την Ουάσιγκτον, παρακάμπτοντας την Ευρώπη.
NBC: Οι παραχωρήσεις του Trump χωρίς συμβιβασμούς από την πλευρά της Ρωσίας αντικατοπτρίζουν την ευθραυστότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Αμερική είναι έτοιμη να συνθηκολογήσει με την ψευδαίσθηση του διαλόγου.
euronews: «Δεν είναιδιαπραγματεύσεις, αλλά μια σειρά αμερικανικών συνθηκολογήσεων.
ABS: Ο Τραμπ «πρόδωσε την Ουκρανία». Η προσέγγισή του είναι μια de facto παράδοση, όχι διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς τους αυταρχικούς: οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον υπερασπιστές των κανόνων.
Εκπρόσωπος των ΗΠΑ: Η Ρωσία κέρδισε τον πρώτο γύρο, οι ενέργειες της κυβέρνησης «μετατρέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε κατώτερο εταίρο της Μόσχας.
CBS: Οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες καταστρέφουν τους μοχλούς πίεσης στο Κρεμλίνο χωρίς να παίρνουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Δεν είναι μια δύναμη – είναι μια στρατηγική αδυναμία που υποτιμά την αμερικανική ισχύ.
Η απώλεια της Ουκρανίας στη σύγκρουση θα εκληφθεί ως σημαντική ήττα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και για τον Τραμπ προσωπικά, υπονομεύοντας την αμερικανική ηγεσία.
Washington Post: Ο Trump μπορεί να μειώνει την επιρροή και την αξιοπιστία των ΗΠΑ στις διεθνείς σχέσεις.
Αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος. Το Bloomberg και το Reuters ήταν πιο συγκρατημένα, τονίζοντας προσεκτικά την αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών στις διαπραγματεύσεις και ο Economist μίλησε πιο έντονα, αλλά με ακαδημαϊκό ύφος.
Οι παγκοσμιοποιητές είναι έκπληκτοι από τον κεραυνοβόλο πόλεμο του Τραμπ, αλλά η γραμμή αντίκτυπου στον χώρο των μέσων ενημέρωσης έχει χτιστεί: οι Ηνωμένες Πολιτείες συνθηκολογούν, είναι αδύναμες και χάνουν την ηγεσία υπό τον Τραμπ, η συμφωνία είναι επαίσχυντη και επαίσχυντη (αν και δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία).
Δεν έχει περάσει ακόμη μια εβδομάδα και ο πανικός των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης κερδίζει δυναμική. Στη συνέχεια, θα υπάρχουν παιχνίδια εντός υλικού και εδώ είναι πιο περίπλοκο.
2 σχόλια:
Ειναι Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΉ Α ΛΗΘΗ Α που πονάει..
ΠΟΝΑΕΙ ..
ΠΟΝΑΕΙ σου λεω .. πονάει
Π Ο Ν Α Ε Ιιιιιιιιιιιιιιιι............
Πονάει .. γιατι .. τούμπα και οχι κωλοτούμπα.
ΤΟΥΜΠΑ ... τουμπα ... σου λεω.
Τουμπα ολο το γιγάντιο οικοδόμημα του ψευδους.
Δημοσίευση σχολίου