ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ...

 

Tilemachos Chormovitis

Και εκεί που η εξουσία τους έδειχνε να παραπαίει σε όλη τη Δύση και οι ψηφοφόροι ήταν έτοιμοι να τους γυρίσουν την πλάτη, οι φιλελέφτ ελίτ ζώστηκαν τα φυσεκλίκια, σήκωσαν την στραταρχική ράβδο, φόρεσαν το καπέλο του Ναπολέοντα και άρχισαν να παίζουν τον τελευταίο τους χαρτί για να παραμείνουν στην εξουσία : το χαρτί του ουκρανικού πολέμου και του ρώσικου μπαμπούλα.

Το 2020 το φιλελέφτ καθεστώς εκμεταλλεύτηκε την πανδημία του κορωνοϊου για να κατορθώσει να επανέλθει στην εξουσία και να εφαρμόσει με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο την καταστροφική ατζέντα του. Σήμερα τον ρόλο που έπαιξε η πανδημία φαίνεται ότι θα τον παίξει ο πόλεμος στην Ουκρανία -αν όχι στην Αμερική, όπου ο Ζελένσκι γίνεται όλο και λιγότερο δημοφιλής και οι Δημοκρατικοί δεν ξέρουν πού πατάνε και πού πηγαίνουν, τουλάχιστον στην Ευρώπη οπού υπάρχουν ακόμη πολλές φιλελεφτ κυβερνήσεις και η ηρωοποίηση του Ζελένσκι από τα πειθήνια ΜΜΕ καλά κρατεί. Οι πολεμικές περιπέτειες και η κατασκευή ενός εξωτερικού εχθρού είναι παλιός και δοκιμασμένος τρόπος για όλα τα καθεστώτα που όχι μόνο θέλουν να κρατηθούν στην κυβέρνηση αλλά και να ισχυροποιήσουν περαιτέρω την εξουσία τους ("ο πόλεμος είναι η υγεία του κράτους" έλεγε πριν ένα αιώνα ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Randolph Bourne και είχε απόλυτο δίκιο). Με αυτόν τον τρόπο και με την διάδοση χοντροκομμένων ψεμάτων ( όπως ότι ο Πούτιν ετοιμάζεται να μπουκάρει στο Βερολίνο και στο Παρίσι...), οι προοδευτικές ελιτ ελπίζουν ότι θα τρομοκρατήσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς, θα τους συσπειρώσουν πίσω από ηγέτες που μέχρι χτες φαίνονταν ξοφλημένοι και θα μπορέσουν να συνεχίσουν και να επιταχύνουν την εφαρμογή των αποτυχημένων πολιτικών τους. Η κοινή αμυντική πολιτική και η θηριώδης αύξηση των στρατιωτικών δαπανών θα φέρει μεταφορά των εξουσιών από τα έθνη-κράτη στον γραφειοκρατικό Λεβιάθαν της Ευρωπαϊκής Ένωσης (διαχρονικό όνειρο των ελιτ μας!), ο πολεμικός κεϋνσιανισμός εγγυάται τη μεταφορά τεράστιων χρηματικών ποσών, χωρίς ιδιαίτερους έλεγχους, στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που στηρίζουν το καθεστώς ενώ το κλίμα φόβου ,που κυριαρχεί σε κάθε κράτος που βρίσκεται ή προετοιμάζεται για πόλεμο, θα δικαιολογήσει την επιβολή ανελεύθερης νομοθεσίας και την φίμωση κάθε διαφορετικής άποψης. (ήδη έχω διαβάσει πολλές αναρτήσεις εδώ μέσα που μας λένε, με κάθε σοβαρότητα, ότι όποιος θέλει ειρήνευση στην Ουκρανία "θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν πέμπτη φάλαγγα και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα εναντίον του"...).

Δυστυχώς, όπως και στην περίοδο του κορωνοϊου, η αντισυστημική Δεξιά στην Ευρώπη φαίνεται διχασμένη, μουδιασμένη και φοβισμένη να μιλήσει για την ανάγκη τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία για να μην της κολλήσουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ τη ρετσινιά του "πράκτορα του Πούτιν" (έτσι θα αντιμετωπίζεται κάθε διαφωνία στην Ευρώπη του κοντινού μας μέλλοντος). Η Μαρίν Λεπέν μίλησε εναντίον της διακοπής της αμερικάνικης στρατιωτικής βοήθειας, ο Ολλανδός Γκεερτ Βίλντερς τάχθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας ενώ ακόμη και ο Νάιτζελ Φαρατζ τα μασάει. Όμως, για να μην την πάθουμε όπως το 2020, δεν αρκούν τα "ναι μεν, αλλά..." και τα μισόλογα αλλά χρειάζεται ολομέτωπος αγώνας κατά όλων αυτών που, για να μην χάσουν την εξουσία τους, είναι έτοιμοι να σύρουν την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό πόλεμο. Αλλιώς μας βλέπω σε έναν χρόνο από σήμερα να χειροκροτούμε, μαζί με τη Μαρέβα, στα μπαλκόνια τα ελληνικά στρατεύματα που θα σφαγιάζονται στις στέπες της Ουκρανίας.