Πριν λίγες ημέρες στις Βρυξέλλες έγινε μια μάλλον ασυνήθιστη συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC) αλλά και ακτιβιστές του περιβάλλοντος συγκεντρώθηκαν για να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην υποκύψει στην απαίτηση των μεγάλων βιομηχανιών και εταιρειών να καταργηθούν οι προστατευτικοί νόμοι. Νόμοι που τις υποχρεώνουν να τηρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, να προστατεύουν το περιβάλλον και να αποκαθιστούν τις τυχόν καταστροφές από τη βιομηχανική δραστηριότητα τους.
Οι ακτιβιστές θυμίζουν στα μέλη της Κομισιόν τη μεγάλη καταστροφή της “Rana Plaza” που έχασαν τη ζωή τους 1.134 άνθρωποι, ενώ άλλοι 2.500 τραυματίστηκαν. Η Rana Plaza ήταν ένα εργοστάσιο υφαντουργίας στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, στο οποίο εργαζόταν τουλάχιστον 5000 άτομα για την παγκόσμια βιομηχανία ένδυσης και για μάρκες όπως οι: Wal-Mart, Zara, Mango, Benetton, Mango, Primark. Είχε καταγγελθεί ότι το κτίριο είχε ρωγμές αλλά οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου είχαν απειλήσει τους εργαζόμενους να επιστρέψουν, αλλιώς θα απολύονταν. Στις 24 Απριλίου το 2013 το κτήριο κατέρρευσε. Ως “απάντηση” σε παρόμοιου είδους καταστροφές, δέκα χρόνια μετά εγκρίθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι Οδηγίες υποχρεώσεων για τις μεγάλες εταιρείες.
Απλούστευση ενοχλητικής νομοθεσίας για τις μεγάλες εταιρείες
Για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ETUC και των ακτιβιστών περιβάλλοντος υπήρχε σοβαρός λόγος. Στις Βρυξέλλες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε σχέδια νέων Οδηγιών με τις οποίες αναιρούνται υποχρεώσεις των μεγάλων βιομηχανιών οι οποίες εγκρίθηκαν μόλις πριν ένα χρόνο! Η οδηγία των υποχρεώσεων για τη βιομηχανία και τις μεγάλες εταιρείες είχε εγκριθεί τον Απρίλιο του 2024, με τα κράτη μέλη να έχουν προθεσμία έως τον Ιούλιο του 2026 να τη μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο. Μέσα σε 4 μήνες και πριν κάν αυτή ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο των χωρών μελών, το επιχειρηματικό λόμπι άρχισε τη μεγάλη πίεση για να μην εφαρμοστούν και να αλλάξουν στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Επειδή όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο στην Κομισιόν της Ούρσουλα φον Λάϊντεν να γκρεμίσει με μια απόφαση της όλους τους νόμους της Ε.Ε, ξεκίνησε το σταδιακό ξήλωμα των προστατευτικών για το δημόσιο συμφέρον, διατάξεων μέσω της περίφημης “απλούστευσης” της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με πρόσχημα την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την προσαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων. Η “οδηγία” γενικής χρήσης μετά την παρουσίαση της θα πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο της Επιτροπής και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στόχος αυτής της Οδηγίας είναι να προσαρμοστούν οι “ενοχλητικές” νομοθετικές διατάξεις στις επανομαζόμενες Οδηγίες CS3D και το CSRD. Με τις ρυθμίσεις της CS3D οι μεγάλες εταιρείες υποχρεούνται να εντοπίζουν πιθανούς κινδύνους παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταστροφής του περιβάλλοντος από τη δραστηριότητά τους και την υποχρέωση να αποκαθιστούν τις βλάβες, εάν αυτές συμβούν. Η οδηγία αυτή ισχύει για περίπου 5.500 εταιρείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκτός Ευρώπης που απασχολούν τουλάχιστον 1.000 υπαλλήλους και έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών 450 εκατ. ευρώ. Η Οδηγία CSRD συμπληρώνει τις παραπάνω διατάξεις και απαιτεί από τις μεγάλες εταιρείες να αναφέρουν τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους στο περιβάλλον.
Όπως έγραψε η ολλανδική σελίδα andereuropa.org γενική αρχή σε τομείς που λαμβάνουν οικονομικές ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι να αποδέχονται όρους στη λειτουργίας τους και ότι θα έχουν κρατικούς ελέγχους. Όμως στην περίπτωση των νέων ρυθμίσεων που προωθούνται από την Επιτροπή συμβαίνει το αντίστροφο. Η “πραγματική απλούστευση” που προτείνει η Κομισιόν σημαίνει λιγότερους κανόνες για τη βιομηχανία και ελάχιστους ελέγχους. Πρακτικά η βιομηχανία και οι μεγάλες εταιρείες απαλλάσσονται από τα “αγκάθια” στην ανεξέλεγκτη δραστηριοποίησή τους.
Το λόμπι των μεγάλων εταιρειών που προσπαθούν εδώ και ένα χρόνο να περάσουν τις συγκεκριμένες διατάξεις “απλούστευσης”, επέμενε πως η ευρωπαϊκή βιομηχανία επιβαρύνεται από πάρα πολλούς κανόνες και γραφειοκρατία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στην Επιτροπή, η νέα Οδηγία απλούστευσης θα εξοικονομούσε στη βιομηχανία για κάθε χρόνο περίπου 6,3 δισεκατομμύρια ευρώ σε διοικητικά έξοδα. Το επιχείρημα είναι φυσικά η ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στο νέο γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον.
Σε αυτό το ισχυρό λόμπι που επέβαλε τελικά τις θέσεις του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανήκουν εταιρείες της ευρωπαϊκής βιομηχανίας συνασπισμενες στο European Round Table for Industry και εταιρείες όπως οι: Deutsche Bank, DHL, Airbus, Total Energies, Exxon Mobil Europe, Pepsico, Michelin, BMW, ENGIE, Philips, Volkswagen.
Η απορρύθμιση στον τομέα της ενέργειας
Η προώθηση της απλούστευση της νομοθεσίας που προωθεί η Ούρσουλα φον Λάιντεν έχει άμεση εφαρμογή στη βιομηχανία της ενέργειας. Την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι προτάσεις της “απλούστευσης” δόθηκε στη δημοσιότητα από την Κομισιόν και η “Καθαρή βιομηχανική συμφωνία” η οποία υποτίθεται στοχεύει στην αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας κατά τη μετάβασή της στη βιώσιμη ενέργεια. Για αυτό το στόχο προτείνεται να διατεθούν βραχυπρόθεσμα ευρωπαϊκά κεφάλαια βραχυπρόθεσμα ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για νέα κεφάλαια αλλά για ανακατανομή υφιστάμενων ευρωπαϊκών κεφαλαίων, εγγυήσεις δανείων αλλά και πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Η οικονομική ενίσχυση των εταιρειών της ενέργειας θα γίνεται πλέον χωρίς τους περιττούς, ενοχλητικούς κανόνες ελέγχου της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Η βιομηχανία της ενέργειας στο μεταξύ είναι από τις πλέον κερδοφόρες στην Ευρώπη με δισεκατ. κερδών. Κέρδη που κατευθύνονται ως μερίσματα στους μετόχους και ελάχιστα από αυτά δίνονται για την αντιμετώπιση των καταστροφών που προκαλούν στο Περιβάλλον. Σχεδόν τα τρία τέταρτα των κερδών των εταιρειών ενέργειας διανέμονται στους μετόχους. Για παράδειγμα το διάστημα 2010-2023 οι εταιρείες ενέργειας είχαν κέρδη ύψους 2.1 τρισ. ευρώ, εκ των οποίων κατά μέσο όρο το 75,3% καταβλήθηκε ως μέρισμα στους μετόχους. https://neostrategy.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου