Ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και η μοίρα του δυτικού πολιτισμού

 

Αλεξάντερ Ντούγκιν

Ο φιλελευθερισμός και ο κομμουνισμός είναι και τα δύο προϊόντα της αντιπλατωνικής παράδοσης. Για να αποκαταστήσουμε τον πολιτισμό, πρέπει να επιστρέψουμε στα μεταφυσικά θεμέλια του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.

Ο Πλάτωνας για τον ρωσικό πολιτισμό και εξίσου για τον δυτικό παραδοσιακό πολιτισμό είναι εξίσου σημαντικός με τον Ουπανισάδες για την Ινδία ή τον Κομφούκιο για την Κίνα. Η χριστιανική θεολογία βασίζεται στον Πλάτωνα. Χωρίς αυτόν, τις θεωρίες του, τους όρους του, τη γλώσσα του, τίποτα δεν είναι κατανοητό στην κληρονομιά μας.

Παρεμπιπτόντως, η ισλαμική φιλοσοφία, ο σουφισμός (στα αραβικά και όλα τα υπόλοιπα) και το σιιτικό δόγμα (πάνω απ 'όλα ο κόκκινος σιιτισμός) κατασκευάζονται επίσης στον Πλάτωνα. Μερικοί ονομάζονταν περιπατητικοί αλλά στην πραγματικότητα βασίζονταν στον Νεοπλατωνισμό. Ο Πλάτωνας είναι κεντρικός στην ισλαμική πνευματική παράδοση στα ύψη της.

Η εβραϊκή Καμπάλα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το νεοπλατωνικό δόγμα που εισήχθη κατά τον Μεσαίωνα στην ιουδαϊκή θρησκεία. Ο Scholem υποστηρίζει ότι ήταν ξένος προς τον προηγούμενο παραδοσιακό Ιουδαϊσμό, όπου σχεδόν κανένα ίχνος θεωρίας εκπορεύσεων δεν βρίσκεται. Εκτός από κάποιες μυστικιστικές ομάδες (μπορεί να επηρεαστούν νωρίτερα).

Ο Πλάτων είναι μεταφυσικό θεμέλιο του πολιτισμού μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Αριστοτέλης πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ο Πρόκλος, ο Σιμπλίκιος και άλλοι νεοπλατωνικοί έχουν συμπεριλάβει τον Αριστοτέλη στο πλατωνικό πλαίσιο. Η σωστή ανάγνωση του Αριστοτέλη είναι αυτή του Αλεξάνδρου της Αφροδισίας και του Brentano.

Έτσι ο Αριστοτέλης είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πυλώνας της πνευματικής μας κληρονομιάς. Χάνοντας τη βαθιά γνώση και κατανόηση δύο από αυτά, κόβουμε τις ρίζες της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Τίποτα στη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την ίδια τη ζωή δεν μπορεί να κατανοηθεί σωστά χωρίς αυτά τα δύο.

Δεν έχουμε καθόλου ιδέα για καθαρά σημιτικά στοιχεία στις μονοθεϊστικές θρησκείες μας - και οι τρεις. Ο σημιτισμός ήδη από τα παλιά χρόνια αναδιατυπώθηκε βαθιά από τον Ελληνισμό (όπου ο πλατωνισμός και ο Αριστοτέλης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο). Όλο το σημιτικό πνεύμα που γνωρίζουμε είναι εξελληνισμένη εκδοχή του.

Η νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί επανεμφανίστηκε ο Δημόκριτος. Ο ατομισμός και η εξωτερίκευση, γνωστός και ως υλισμός, αναστήθηκαν ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Η νεωτερικότητα είναι αντι-Πλάτων και αντι-Αριστοτέλης. Αλλά υπέρ του Δημόκριτου. Ο Δημόκριτος είναι κοινή ρίζα για τον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό. Έτσι, η εναλλακτική λύση στον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό μπορεί να είναι μόνο η επιστροφή στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πολιτικός πλατωνισμός είναι τόσο σημαντικός.

Η Βρετανία είναι βαθιά δηλητηριασμένο, τοξικό κομμάτι της Δύσης που αποσυντίθεται. Είναι δαίμονας που πεθαίνει. Ήδη γεροντικοί και αδύναμοι, αλλά ακόμα θυμωμένοι, επιθετικοί, βίαιοι, ηλίθιοι και άγριοι, όπως μόνο οι παλιοί κακοί άνθρωποι συνήθιζαν να είναι.

Το νέο 1776 είναι η μόνη λύση. Για τις ΗΠΑ εννοώ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί να τραβήξει το MAGA στην άβυσσο. Δεν θα τους εμπιστευόμουν.

Η τεσλαφοβική πανδημία είναι τυπικά εφεύρεση της MI6 που εφαρμόζεται από τον Σόρος και τα δίκτυά του.

Η νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί επανεμφανίστηκε ο Δημόκριτος. Ο ατομισμός και ο εξωτερικισμός, γνωστός και ως υλισμός, αναστήθηκαν ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Εξωτερικότητα είναι η προσέγγιση όταν συμφωνούμε ότι η πραγματικότητα τοποθετείται έξω από τη συνείδηση και όχι μέσα σε αυτήν. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης (αυτό σωστά ερμηνευμένο) υπέθεσαν ότι η πραγματικότητα είναι εσωτερική. Καθαρά εξωτερική είναι μόνο ύλη κενή οποιασδήποτε ποιότητας και επομένως ίση με τίποτα.

Η νεωτερικότητα ξεκίνησε με τον νομιναλισμό να αρνείται τον εσωτερισμό και να επιβεβαιώνει τον εξωτερικισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η νεωτερικότητα είναι εντελώς λάθος. Ανίατος.