To Χάλοουϊν (Halloween) είναι γιορτή του δυτικού κόσμου που γιορτάζεται την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως «trick or treat». Η γιορτή αυτή μπορεί να ταυτιστεί με τις Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά.
Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day – All Saints Day). Το Halloween συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία, και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ. Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.
Jack o' Lantern
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) που κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προϋπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση. Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ ,η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην κόλαση. Από τότε, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.
Halloween, Παραμονή των Άγιων Πάντων, Ημέρα των Νεκρών, Samhain. Όποιο όνομα κι αν έχει, αυτή η ιδιαίτερη νύχτα που προηγείται της ημέρας των Άγιων Πάντων (1η Νοεμβρίου) έχει θεωρηθεί για αιώνες ως μια από τις πιο μαγικές νύχτες του χρόνου. Μια νύχτα με δύναμη, όταν το πέπλο που διαχωρίζει τον κόσμο μας από τον άλλο κόσμο είναι πιο λεπτό από ποτέ.
Όσο διαδεδομένοι κι αν είναι οι εορτασμοί για τη νύχτα της παραμονής των Άγιων Πάντων σε ολόκληρο τον κόσμο, λίγοι γνωρίζουν πως η πραγματική προέλευση της γιορτής Halloween είναι μια τελετή τίμησης των προγόνων μας και η μέρα των νεκρών. Μια στιγμή που τα πέπλα μεταξύ των κόσμων γίνονταν πιο λεπτά και πολλοί μπορούσαν να δουν την άλλη πλευρά της ζωής. Μια στιγμή μέσα στον χρόνο όπου ο πνευματικός και ο υλικός κόσμος άγγιζαν στιγμιαία ο ένας τον άλλο και δημιουργείτο μια μεγαλύτερη δυναμική για μαγική δημιουργία.
Αρχαίες τελετουργίες
Στους αρχαίους καιρούς η μέρα αυτή ήταν ιδιαίτερη και τιμημένη μέσα στο χρόνο. Στο κέλτικο ημερολόγιο ήταν μια από τις σημαντικότερες μέρες, καθώς αναπαριστούσε ένα σημείο στη μέση του χρόνου, το Samhain ή τέλος του χειμώνα. Όντας αντίθετη από τη μέρα του μεγάλου φεστιβάλ της άνοιξης το Μάη, το Beltain, η μέρα αυτή αναπαριστούσε το σημείο που άλλαζε ο χρόνος, την παραμονή της νέας χρονιάς με το ξεκίνημα της σκοτεινής περιόδου του χρόνου. Και παρόλο που εορταζόταν από τους Κέλτες, η προέλευση της ημέρας αυτής συνδέεται και με άλλους πολιτισμούς, όπως η Αίγυπτος και το Μεξικό, στο τελευταίο ως Dia de la Muerta, ή ημέρα των νεκρών.
Οι Κέλτες πίστευαν ότι οι κανονικοί νόμοι του χώρου και του χρόνου ετίθεντο σε προσωρινή αδράνεια κατά τη χρονική αυτή περίοδο, επιτρέποντας να ανοίξει ένα ειδικό παράθυρο απ’ όπου ο κόσμος των πνευμάτων μπορούσε να αναμειχθεί με τον κόσμο των ζωντανών. Ήταν μια νύχτα που οι νεκροί μπορούσαν να διαπεράσουν το παραπέτασμα και να επιστρέψουν στη γη των ζωντανών για να γιορτάσουν με την οικογένεια ή τη φυλή τους. Έτσι, οι μεγάλοι ταφικοί λόφοι της Ιρλανδίας φωτίζονταν με πυρσούς στους εσωτερικούς τοίχους, έτσι ώστε τα πνεύματα των νεκρών να μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους.
Φανάρια από κολοκύθες, τα φανάρια για τον Jack
Από την αρχαία αυτή παράδοση προέρχεται μια από τις πιο διάσημες εικόνες της γιορτής: το φανάρι από κολοκύθα (Jack-o-lantern). Προέρχεται από ιρλανδικές παραδόσεις και η χρήση του ήταν να φωτίζει τη χαμένη ψυχή του Jack, ενός διαβόητου απατεώνα που είχε κολλήσει ανάμεσα στους δυο κόσμους. Λέγεται ότι ο Jack είχε ξεγελάσει το διάβολο και τον έπεισε να μπει στην κουφάλα ενός δέντρου και σκαλίζοντας την εικόνα ενός σταυρού στον κορμό του δέντρου τον παγίδευσε εκεί μέσα. Οι φάρσες του είχαν ως αποτέλεσμα να του αρνηθούν την είσοδο στον Παράδεισο και καθώς είχε νευριάσει επίσης τον Διάβολο που κυβερνούσε την Κόλαση, ο Jack απέμεινε μια χαμένη ψυχή παγιδευμένη ανάμεσα στους κόσμους. Ως παρηγοριά, ο Διάβολος του έδωσε λίγη χόβολη για να φωτίζει το δρόμο του στα σκοτάδια μεταξύ των δυο κόσμων.
Αρχικά στην Ιρλανδία έπαιρναν ρέβες και τις έσκαβαν βάζοντας στο εσωτερικό τους ένα κερί για να τις χρησιμοποιήσουν ως φανάρια, ώστε να βοηθήσουν να οδηγηθεί το χαμένο πνεύμα του Jack πίσω στο σπίτι του. Κι έτσι προέκυψε η ονομασία, Φανάρια του Jack. Αργότερα, όταν ήρθαν μετανάστες στο Νέο Κόσμο οι κολοκύθες ήταν πιο εύκολο να βρεθούν κι έτσι σκάλιζαν αυτές και έβαζαν μέσα κεριά για να τις κάνουν φανάρια.
Η γιορτή των νεκρών
Καθώς η Εκκλησία άρχισε να επικρατεί στην Ευρώπη οι αρχαίες παγανιστικές τελετές μεταλλάχθηκαν σε πανηγύρια της Εκκλησίας. Καθώς η Εκκλησία δε μπορούσε να υποστηρίξει ένα γενικό γλέντι προς τιμήν των νεκρών, δημιούργησε μια γιορτή για τους ευλογημένους νεκρούς, τους καθαγιασμένους και η γιορτή μετατράπηκε σε Άγιους Πάντες ή Ημέρα Όλων των Ψυχών.
Πολλοί πολιτισμοί έχουν τελετές για να τιμήσουν τους νεκρούς τους. Κάνοντας κάτι τέτοιο συμπληρώνουν έναν κύκλο ζωής και θανάτου και διατηρούν την αρμονία και την τάξη του σύμπαντος.
Στα αγγλικά εδώ
Πίσω από το ‘αθώο’ πρόσωπο της γιορτής του ‘Halloween’
Κάθε χρόνο, στις 31 Οκτωβρίου, ο δυτικός κόσμος γιορτάζει το ‘Halloween’. Μία γιορτή που θυμίζει τις Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά. Το πιο γνωστό σύμβολο είναι η κολοκύθα. Η γιορτή ‘ALL HALLOWS’ EVE’ (όλων των αγίων) ή Hallows, προέρχεται από τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Εορτάζονταν στις 13 Μαΐου και ήταν μια νύχτα μνήμης των νεκρών αγίων και μαρτύρων. Η ημερομηνία άλλαξε αργότερα και έγινε 1 Νοεμβρίου, προκειμένου η δυτική εκκλησία να ‘εκχριστιανίσει’ τις παγανιστικές γιορτές Beltane και Samhain – του καλοκαιριού, του χειμώνα και της φωτιάς. Η γιορτή είναι πολύ δημοφιλής στις ΗΠΑ, με 7 στους 10 Αμερικάνους να συμμετέχουν (γίνεται προσπάθεια να εδραιωθεί και στην Ευρώπη), ενώ ακόμα και ανάμεσα στους χριστιανούς στις ΗΠΑ έχει γίνει αποδεκτή η γιορτή με πολλές διαμαρτυρόμενες εκκλησίες να διοργανώνουν επίσημες γιορτές. Τελευταία, το Halloween έχει συνδεθεί με θυσίες μαύρων γατών και «σέξι» ντυσίματα ακόμα και μικρών κοριτσιών ηλικίας 7 ή 8 ετών που ντύνονται σαν πόρνες.
του Richard Evans
Πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το Halloween ήταν το 1959. Ήμουν 4 χρονών. Η γιαγιά μου, μου επιτρέψτε να επιλέξω ένα κοστούμι και πήγα κατευθείαν και αγόρασα μια λαστιχένια κόκκινη μάσκα διαβόλου.
Όταν φόρεσα τη μάσκα, ένιωθα ότι είχα μετατραπεί σε κάτι πιο ισχυρό από ένα τετράχρονο παιδί που ήμουν. Μετά την νύχτα του Χάλοουιν, η γιαγιά μου, μου την πήρε γιατί επέμενα να την φοράω συνέχεια. Οι γείτονες είχαν αρχίσει να το συζητούν.
Χρόνια αργότερα έμαθα σε ένα μάθημα ανθρωπολογίας ότι οι μάσκες, τα τραγούδια και οι χοροί χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο κόσμο για να επικαλούνται πνεύματα. «Το άτομο που φοράει τη μάσκα αισθάνεται εσωτερικά ότι έχει μετατραπεί και έχει πάρει προσωρινά τις ιδιότητες του θεού ή του δαίμονα που αντιπροσωπεύεται από τη μάσκα» (Biedermann, Hans. Dictionary of Symbolism, σ. 218)
Τώρα έχω αηδιάσει με το Halloween. Με ενοχλεί αφάνταστα για το πόσο άνετα οι Αμερικανοί παρακολουθούν το καθημερινό όργιο σφαγής που ονομάζεται «ειδήσεις». Αληθινό αίμα και πτώματα εναλλάσσονται με βία και κωμωδία επί της οθόνης υψηλής ευκρίνειας. Και τώρα είναι έτοιμοι να γιορτάσουν το Halloween.
Η ‘Σατανική Βίβλος’ του Anton Lavey, κατατάσσει το Halloween ως μια από τις δύο πιο σημαντικές γιορτές στο σατανικό ημερολόγιο.
Στους ρωμαϊκούς χρόνους
Η γιαγιά μου εξήγησε ότι το Halloween είναι μέρος της κληρονομιάς της οικογένειάς μας. Ήταν η αρχαία γιορτή της συγκομιδής που ονομάζεται ‘Samhain’. Ήρθε από την παλιά θρησκεία των Δρυίδων και μου έδειξε μια φωτογραφία του Στόουνχεντζ σε μια παλιά εγκυκλοπαίδεια.
Ο Ιούλιος Καίσαρας περιέγραψε την Δρυιδική γιορτή συγκομιδής Samhain στους «Γαλατικούς Πολέμους». Περιέγραψε τους Δρυίδες ότι λειτουργούσαν ως θεοκρατία που είχαν υποδουλώσει τον αγροτικό πληθυσμό μέσω του τρόμου. Η χαρά της γιορτής της συγκομιδή είχε συνδεθεί με μαζικές ανθρωποθυσίες, όταν χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά καίγονταν ζωντανοί σε τεράστια σκιάχτρα, που είναι γνωστά ως “Wicker Man”.
Ο Καίσαρας έγραψε, «Οι Δρυίδες διαχειρίζονται αυτές τις θυσίες. Μεγάλα ανθρώπινα ομοιώματα καμωμένα από κλαδιά, τα άκρα των οποίων είχαν γεμίσει με ζωντανούς ανθρώπους στους οποίους έβαζαν φωτιά από κάτω, και οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στις φλόγες.»
Ο Ρωμαίος ιστορικός του πρώτου αιώνα Στράβων έγραψε στην «Γεωγραφία» του:
«Οι Ρωμαίοι έθεσαν ένα τέρμα σε αυτά τα έθιμα και σε αυτά που συνδέονται με θυσίες και μαντεία, καθώς ήταν σε σύγκρουση με τους δικούς μας τρόπους.»
Έτσι, ήταν οι Ρωμαίοι – όχι οι Χριστιανοί – που έσπασαν την θεοκρατία των Δρυίδων. Μερικούς αιώνες μετά την κατάρρευση των Δρυίδων, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε και αντικαταστάθηκε από την Ρωμαϊκή Εκκλησία, η οποία με τη σειρά της προσπάθησε να «εκχριστιανίσει» τις περισσότερες από τις γιορτές. Η πεποίθηση που υπήρχε στο Samhain, ότι τα πνεύματα των νεκρών και των δαιμόνων περιφέρονται τις νύχτες της Γιορτής της Συγκομιδής έγινε η γιορτή των «Αγίων Πάντων».
(Σειμ: Στην Ορθόδοξη κινητή εορτή των Αγίων Πάντων, εορτάζουν όλοι οι άγιοι και ομολογητές του Χριστιανισμού, οι οποίοι κατέθεσαν την ομολογία του με πράξεις αυτοθυσίας, μαρτυρίου και με έργα).
Οι μασκοφόροι και τυλιγμένοι σε κάπες Δρυίδες ιερείς του παλαιού κόσμου αντικαταστάθηκαν με αγρότες με μάσκες και κοστούμια. Αντί να ζητούν ένα μέλος της οικογένειας σε αντάλλαγμα για τη μαγική προστασία από τα πνεύματα, ο ‘εκχριστιανισμένος’ επισκέπτης ζητούσε τρόφιμα ως αντάλλαγμα μιας προσευχής που θα πει για τα μέλη του νοικοκυριού που είχαν πεθάνει. Αλλά η γιορτή των Αγίων Πάντων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την Αγία Γραφή.
Για σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, οι βάρβαρες δρυικές τελετές απαγορεύτηκαν. Δεν ξέρω πως θα σας φανεί εάν μάθετε ότι η γαλατική δρυιδική παράδοση των μαζικών θυσιών αναστήθηκε από τους Illuminati κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Ποταμοί χριστιανικού αίματος πλημμύρισαν τις υδρορροές του Παρισιού. Ο Ροβεσπιέρος προήδρευσε ο ίδιος στην «Γιορτή του Υπέρτατου Όντος» στις 8 Ιουνίου 1794 εν μέσω μιας δεκάμηνης ασταμάτητης ανθρωποθυσίας.
Δεκαέξι Καρμελίτισες μοναχές στο Compiègne αποκεφαλίστηκαν στις 17 Ιουλίου του 1794 για το έγκλημά τους να αρνηθούν να εγκαταλείψουν τις συνήθειές τους και να αποκηρύξουν τους όρκους τους. Από τότε, οι αρχαίες γιορτές έχουν αδυσώπητα αναστηθεί κάτω από διάφορες καλύψεις.
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα υπάρχει πληθώρα μασκών του Halloween. Θα πω και πάλι ότι το άτομο που φοράει τη μάσκα αισθάνεται εσωτερικά να μετατρέπεται και να παίρνει προσωρινά τις ιδιότητες του θεού ή του δαίμονα που εκπροσωπείται από την μάσκα.
«Είναι μια ευκαιρία για να ενεργήσει κάποιος έξω τις επιθυμίες ή τις φαντασιώσεις του … Το Halloween είναι αναμφισβήτητα μια νύχτα αντιστροφής.» (Rogers, Nicholas. Halloween: From Pagan Ritual to Party Night, σ. 137.)
«Η ταυτότητα κάποιου μπορεί να απορριφθεί ατιμώρητα. Άνδρες ντυμένοι σαν γυναίκες, και το αντίστροφο. Κάθε αρχή μπορεί να ειρωνευτεί και να παρακαμφθεί.» (Skal, David J. Death Makes a Holiday: The Cultural History of Halloween σ. 17)
Από το Halloween του 1974 έχω δει αρκετές περιπτώσεις δρ. Τζέκιλ και κ. Χάιντ σε Halloween πάρτυ.
Το φιλο-παγανιστικό βιβλίο του «Pagan Book of Halloween» της Wiccan Gerina. Dunwich, παραδέχεται, «Μερικοί λένε ότι το Halloween αναδεικνύει την κακή πλευρά της ανθρώπινης φύσης σε ορισμένα άτομα. Ο αριθμός των πράξεων βανδαλισμών που διαπράττονται κάθε χρόνο στο Halloween φαίνεται σίγουρα να το υποστηρίζει αυτό.» . . (The Pagan Book of Halloween, σ. 23)
Υπάρχει επίσης μια στατιστική αύξηση των βιασμών που σχετίζονται με πάρτι μασκαρεμένων, ειδικά αν εμπλέκονται και ναρκωτικά.
Η λεγόμενη «Νύχτα του Διαβόλου» (‘Devil’s Night’) ή «Νύχτα της Κόλασης» (‘Hell Night’) είναι ένα κύμα εγκληματικότητας, βίας και βανδαλισμών του Halloween. Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν η «Νύχτα Κόλασης» στο Ντιτρόιτ του Μίτσιγκαν από τη δεκαετία του ’70 μέχρι τη δεκαετία του ’90 όπου λάμβαναν χώρα σπασίματα παραθύρων, εκτεταμένοι εμπρησμοί, συμπλοκές με όπλα και δολοφονίες.
Και αν κάποιος αναγνώστης αναρωτιέται, όχι δεν υπήρξε ποτέ κάποια εβραϊκή σύνδεση με το Halloween. Οι Εβραϊκές θρησκευτικές σχολές προειδοποιούν τους γονείς για τη γιορτή και τα πάρτι του Halloween, διότι «η τήρηση του Halloween είναι ειδωλολατρική και ως εκ τούτου καταστροφική για την ιουδαϊκή κατήχηση».
Προφανώς, το Halloween είναι καταστροφικό και για τη χριστιανική κατήχηση επίσης – αλλά βλέπω κάθε χρόνο περισσότερες εκκλησίες και κατηχητικά να διοργανώνουν μεγάλες γιορτές Halloween.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Halloween σχεδιάστηκε για να είναι ένα πλαίσιο για την μύηση στον εωσφορικό τρόπο σκέψης. Παρατηρήστε ότι καθώς το Halloween άνθισε από το 1966, το ίδιο άνθισε η εμμονή και η «επανάσταση» του διεστραμμένου σεξ, του αποκρυφισμού και του θαυμασμού των serial killers και των ψυχωτικών.
Αν οι Εβραίοι προειδοποιούν τους γονείς ότι η τήρηση του Halloween είναι ειδωλολατρική και ως εκ τούτου καταστροφική για την κατήχηση των παιδιών, το ίδιο ισχύει και για χριστιανούς και μουσουλμάνους γονείς. Το Halloween είναι η θρησκευτική κατήχηση στον Δρυιδισμό, τον παγανισμό, την μαγεία και τον σατανισμό.
Δείτε παρακάτω ένα πρόσφατο βίντεο από το κανάλι Infowars του Alex Jones, με τον «ειδικό στον αποκρυφισμό», William Schnoebelen
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου