ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025

Δέν ανάγονται ολα στην απλή υλική διάσταση ,ο πόλεμος δεν λαμβάνει χώρα μόνο στο οριζόντιο επίπεδο. Στην πραγματικότητα, στα ανθρώπινα γεγονότα και στα γεγονότα αυτού του κόσμου, δυνάμεις και παρουσίες που αναφέρονται στη λεπτή διάσταση μπαίνουν πάντα στο παιχνίδι...

Στρατιωτικός νόμος

 

Σε έναν κανονικό κόσμο, όπου συλλογιζόμαστε και λειτουργούμε σύμφωνα με κανόνες, εντολές και έθιμα που καθιερώθηκαν και παραδόθηκαν από την ανθρώπινη σοφία με βάση τη θεία Σοφία, και όπου δεν βασιζόμαστε σε άχρηστες φράσεις για να πούμε «ψωμί σε ψωμί» και «δολοφόνοι σε δολοφόνους», θα ήταν πολύ εύκολο να προσανατολιστεί κανείς στα περίπλοκα διεθνή γεγονότα που χαρακτηρίζουν την τρέχουσα ιστορική φάση. Και η κοινή λογική από μόνη της θα ήταν αρκετή για να προσδιορίσει ποιος είναι το θύμα και ποιος ο δήμιος, ποιος είναι ο επιτιθέμενος και ποιος ο επιτιθέμενος, ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Όμως, δεδομένου ότι δεν ζούμε σε έναν κανονικό κόσμο, εκφράσεις που λαμβάνονται από την ψυχιατρική χρησιμοποιούνται συχνά για να εξηγήσουν την εγκληματική κατεύθυνση που ακολουθεί η ανθρωπότητα για να καθορίσει τη συμπεριφορά των πρωταγωνιστών των κρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Στην πραγματικότητα, αν ο Filippo Tommaso Marinetti στην επιθυμία του να καταπλήξει και να πρωτοτυπήσει με κάθε κόστος όρισε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως «τη μόνη υγιεινή στον κόσμο», υποστηρίζοντας, ωστόσο, στο πλαίσιο του απλού ποιητικού τεχνάσματος. Αυτοί που σήμερα (αφελώς!) αποκαλούνται τρελοί, επειδή δείχνουν ότι στοχεύουν με σταθερή αποφασιστικότητα σε μια παγκόσμια πυρκαγιά, είναι αντίθετα απόλυτα διαυγείς και συνεπείς με τη λογική των ψυχρών αριθμών και τους ιδιοτελείς κερδοσκοπικούς υπολογισμούς εκείνων που έχουν τα πάντα να κερδίσουν από έναν πόλεμο. Σύμφωνα με τις ορέξεις ενός αδίστακτου και αρπακτικού καπιταλισμού που, έχοντας προ πολλού ξεπεράσει κάθε δυνατό όριο ανάπτυξης, οδεύει ανεπανόρθωτα προς μια συστημική κρίση (πιθανώς τερματική), και ως εκ τούτου οδηγείται από την ανάγκη αύξησης του κύκλου εργασιών κατά μερικά δεκαδικά ψηφία για να παίξει οποιοδήποτε χαρτί, ακόμη και το πιο επικίνδυνο όπως αυτό ενός παγκόσμιου πολέμου, με κόστος την καταστροφή όλης της ζωής στη Γη, προκειμένου να εξασφαλιστεί άλλη μια εποχή κερδών και κερδών.

Αλλά θα εξαπατούμασταν αν πιστεύαμε ότι ο υπολογισμός αυτών των επιδρομέων είναι μόνο οικονομικής φύσης, αφού το κέρδος, τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πλεόνασμα και μια (ευχάριστη) παρενέργεια. Με τους νόμους του πολέμου που θα ακολουθούσαν, όσοι σήμερα κυβερνούν τις τύχες του κόσμου θα είχαν στρωμένο τον δρόμο για να θεσπίσουν άκρως περιοριστικά μέτρα και να θεσπίσουν ισχυρούς περιορισμούς στις προσωπικές ελευθερίες, σε σύγκριση με τους οποίους αυτοί που βιώθηκαν κατά τη διάρκεια του Covid θα αποδειχθούν γλυκό νερό. Η πολεμική οικονομία θα επέτρεπε, μεταξύ άλλων, το οριστικό πέρασμα όλων των περιουσιακών στοιχείων και της περιουσίας στα νύχια του υψηλού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που δεν αποτελεί έκπληξη ότι ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για μια τέτοια έκβαση των παγκόσμιων υποθέσεων, προς την οποία στην πραγματικότητα πιέζει με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της. Από την άλλη, ο τριχοειδής και σχολαστικός έλεγχος του κάθε ατόμου μέσω της ήδη δοκιμασμένης ψηφιακής ταυτότητας θα καταστήσει αδύνατη κάθε διαφωνία και κάθε μορφή διαμαρτυρίας και αντίθεσης. Και ακόμη και η σκιερή παιδική αγορά, για την οποία πάντα ενδιαφέρονταν ορισμένοι κύκλοι, όπως συνέβαινε πάντα σε συγκρούσεις και ανθρωπιστικές κρίσεις, θα έχει στη διάθεσή της μια απεριόριστη και εύκολα προσβάσιμη «πρώτη ύλη».

Έτσι, αυτό που προηγουμένως ήταν οι φυσιολογικές φιλοδοξίες των κανονικών ανθρώπων και ο ελάχιστος στόχος για το γαλήνιο και αξιοπρεπές μέλλον τους, βασισμένο σε υγιείς και ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις, πιο σημαντικό από οποιοδήποτε προσωπικό όφελος, να δημιουργήσουν οικογένεια και να εξασφαλίσουν έναν απόγονο, θα αποδειχθούν ξαφνικά εγωιστικές απαιτήσεις, ικανές να τροφοδοτήσουν την «ηττοπάθεια» και να αφαιρέσουν πολύτιμες ενέργειες από την πολεμική προσπάθεια, ότι όλοι θα πρέπει να διασφαλίζουν την προστασία και την υπεράσπιση του «τρόπου ζωής μας».

Και αν στον κλασικό πολιτισμό και στον αρχαίο κόσμο η δύναμη ήταν συνώνυμη με την ομορφιά, όπου ό,τι ήταν όμορφο ήταν επίσης δυνατό, και το αντίστροφο. Η δύναμη είναι χαρακτηριστικό των ηρώων, συνέπεσε με τη μεγαλύτερη ομορφιά, αρμονία και φωτεινότητα. Όλα αυτά έχουν εξαφανιστεί εδώ και καιρό, δεν υπάρχουν πια. Τουλάχιστον από τότε που η κυριαρχία της εμπορικής κοινωνίας έχει μετατρέψει τη δύναμη που βασίζεται στο πνεύμα σε ωμή και υλική δύναμη, σε κακοποίηση και καταπίεση. που είναι τότε η μόνη χρήση της δύναμης της ενέργειας και του σθένους που μπορεί να κάνει ένας πληβείος, ένα ανίκανο και φοβισμένο ον, δόλιο και άπιστο, χωρίς χαρακτήρα και χωρίς τιμή, που βρίσκει τον εαυτό του να χειρίζεται όργανα βίας που έχουν μετατραπεί σε καθαρή πηγή κακίας και κακίας. Είτε πρόκειται για όπλο (το TNT που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του Φαλκόνε και του Μπορσελίνο!), είτε για μητρώο τοκογλύφων (οι πειρατές της Βρετανίας!) είτε για μια απλή νομική διαμάχη (Tangentopoli!).

Αλλά δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι όλα ανάγονται στην απλή υλική διάσταση και ότι ο πόλεμος λαμβάνει χώρα μόνο στο οριζόντιο επίπεδο, μέσω της αποκλειστικής χρήσης μηχανικών εργαλείων. Στην πραγματικότητα, στα ανθρώπινα γεγονότα και στα γεγονότα αυτού του κόσμου, δυνάμεις και παρουσίες που αναφέρονται στη λεπτή διάσταση μπαίνουν πάντα στο παιχνίδι. Δυνάμεις και οντότητες αόρατες στον άνθρωπο, αλλά όχι λιγότερο πραγματικές για τις επιπτώσεις τους σε αυτό που είναι ορατό. Και μάλιστα, στις παραδοσιακές κοινωνίες ήταν γνωστό ότι οι πόλεμοι, η καταστροφή και η παρακμή προηγούνται πάντα και είναι συνέπεια ουράνιων συγκρούσεων. Σκεφτείτε μόνο τον Όμηρο όταν περιγράφει τους Θεούς να ορμούν ο ένας εναντίον του άλλου, να αναποδογυρίζουν τον ουρανό και να σπρώχνουν τους ανθρώπους να πολεμήσουν μεταξύ τους.

Η αγνόηση των επιπτώσεων και της πραγματικότητας αυτής της ανώτερης διάστασης, η έλλειψη ευαισθησίας στην παρουσία της, εκθέτει κάποιον σε σημαντικούς κινδύνους, σε σημείο να ανταγωνίζεται τις ίδιες δυνάμεις που λειτουργούν διακριτικά. Και όσοι αυταπατώνται ότι μπορούν εύκολα να ολοκληρώσουν τις πλοκές τους συχνά κάνουν τους υπολογισμούς χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, καταλήγοντας έτσι σε απροσδόκητα και καταστροφικά αποτελέσματα. Όπως έχει συμβεί σε πολλές συγκρούσεις, οι οποίες ξεκίνησαν με συγκεκριμένους σκοπούς και τελείωσαν με εντελώς απροσδόκητα αποτελέσματα. Αν μη τι άλλο, λόγω της ετερογένεσης των σκοπών, που θα μπορούσε τώρα να εξευμενίσει τις συνθήκες για την άρση – μια για πάντα! – την αποικιακή και δουλοπρεπή εξάρτηση της Ιταλίας και της Ευρώπης, μετά την ήττα πριν από ογδόντα και πλέον χρόνια που τους στέρησε κάθε αυτονομία και κυριαρχία.

Γιατί όσο αγνοείς τις δυνάμεις στο πεδίο, τόσο περισσότερο γίνεσαι θύματα, παθαίνεις ηλεκτροπληξία και εξοντώνεσαι πρώτος, η ασέβεια είναι σοβαρή λόγω της άγνοιας της «ενδιάμεσης κατάστασης», όπου ό,τι συμβαίνει (καλό ή κακό) στη γη βρίσκει την καταγωγή του και τις βαθιές ρίζες του. Όσοι εμπιστεύονται μόνο τις δυνάμεις της φύσης στην πραγματικότητα εξαπατώνται πιο εύκολα από τους κακούς και πέφτουν θύματα των αντίθετων δυνάμεων. Ο Θεός τιμωρεί τις αμαρτίες του αδόκιμου, με τη δύναμή του, με τη βαρύτητά του, με την κρίση του, με την τιμωρία με την καταστροφή και τον πόλεμο και με τη διάδοση του φόβου, γιατί στη σφαίρα του Άρη εξαρτάται η δύναμη, ο πόλεμος, τα βάσανα και η ανατροπή των στοιχείων. συμπίπτει με την εξαπόλυση ερινύων, που σπέρνουν το κακό, τη διχόνοια, τους πολέμους, την ερήμωση και τη λεηλασία στη γη. Δυνάμεις που, σύμφωνα με τον Πορφύριο, «κατοικούν στα έγκατα της γης και δεν υπάρχει κακία που να μην έχουν το θράσος να τερματίσουν. Η διάθεσή τους είναι βίαιη και αυθάδης, στήνουν συνεχείς ενέδρες και στις επιδρομές τους εν μέρει κρύβονται, εν μέρει εκδηλώνονται με τη βία, πανηγυρίζοντας μόνο εκεί που βασιλεύει η αδικία και η διχόνοια».

Αλλά η Παγκόσμια Σοφία μας διδάσκει ότι ο θρίαμβος τέτοιων δυνάμεων είναι μόνο μια εφήμερη ψευδαίσθηση, και ότι εκείνοι που αφιερώνονται σε επαγγέλματα που αρμόζουν στη φύση τους θα υπερασπιστούν και θα εξαγνίσουν τις ψυχές τους, και με τη συμπεριφορά της ζωής τους θα απολαύσουν σωματική υγεία, σταθερότητα πνεύματος, ηρεμία σκέψης. εκτός από το ότι έχει τη θερμότητα που απαιτείται για τη διατήρηση της ζωής, λαμβάνοντας κατανοητό φως με αρμονικό και συνεχή τρόπο. Όταν θα έχουν επιτύχει όλα όσα είναι μέσα στις δυνατότητές τους, οι «άνθρωποι καλής θέλησης» θα εξαγνιστούν με καλά έργα και φροντίζοντας τα πνευματικά πράγματα, στους κατάλληλους χρόνους και τόπους, θα είναι σε θέση να φτάσουν στις υψηλότερες και πιο ισχυρές τάξεις και διαστάσεις, υπό την επιτήρηση των οποίων τίποτα δεν μπορεί να τους επηρεάσει από τον κατώτερο κόσμο, δηλητηριασμένο από γήινες φιλοδοξίες. https://www.heliodromos.it/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Δεν υπάρχουν σχόλια: