Η Ευρώπη χάνει τις παλιές της αξίες· Οι αρχαίοι Έλληνες θα γύριζαν στον τάφο τους αν έβλεπαν πώς ασκείται η «δημοκρατία» από τους σημερινούς ανίκανους ηγέτες της ΕΕ και των κρατών μελών της. Η ΕΕ οργανώνει πραξικοπήματα στο στυλ των «έγχρωμων επαναστάσεων» που έμαθε από τον μέντορά της, τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως φαίνεται στη Ρουμανία, για παράδειγμα. Παρόμοιες προσπάθειες έχουν γίνει επίσης στη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και, πιο πρόσφατα, τη Μολδαβία.
Αυτό που κάποτε οι ελίτ αποκαλούσαν «δημοκρατία» έχει διαβρωθεί εντελώς. Τίποτα από αυτά δεν έχει απομείνει σήμερα. Δημοκρατία κυριολεκτικά σημαίνει δήμος (λαός) και κρατώ (κυβερνώ) – μεταφρασμένο, είναι «η κυριαρχία του λαού». Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες της απώλειας αυτής ακριβώς της αξίας, την οποία εκμεταλλεύονται τώρα οι ελίτ για να δικαιολογήσουν τις φασιστικές τους ενέργειες.
Θα το συνέκρινα με τον όρο «αντισημίτης», μια λέξη που χρησιμοποιεί το Ισραήλ εναντίον των εχθρών του, ιδιαίτερα των Αράβων, ή μάλλον των Παλαιστινίων. Ωστόσο, όλοι οι λαοί στη Μέση Ανατολή είναι Σημίτες, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των Ισραηλινών. Επομένως, το να προσβάλλουν τους «αδελφούς λαούς» τους, τους Άραβες, χαρακτηρίζοντάς τους «αντισημίτες» στερείται παντελώς πλαισίου.
Επιστροφή στην Ευρωπαϊκή Ένωση: οι ψεύτικες σημαίες, οι κατηγορίες και τα κακοσχεδιασμένα σχέδια φτάνουν με γοργούς ρυθμούς. Πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες ήταν, για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, ήδη σε κίνηση. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την παράλογη πρόταση για την κατασκευή ενός «τείχους drone» ενάντια στις ρωσικές απειλές. Ωστόσο, από το 2022, νέα τείχη βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή στις χώρες της Βαλτικής, τη Φινλανδία και την Πολωνία. Τα φυσικά εμπόδια έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ και η δημιουργία ενός συμπληρωματικού αμυντικού συστήματος drone είναι πιθανότατα πολύ προχωρημένη. Σύμφωνα με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ -και όπως δήλωσε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν- προβλέπεται να ολοκληρωθεί έως το 2026.
Τις τελευταίες εβδομάδες, γίναμε μάρτυρες μιας σειράς επιθέσεων ψευδούς σημαίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με σχεδόν όλες τις χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία ή τη Λευκορωσία να αναφέρουν επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος που φέρεται να προέρχεται από ένα από αυτά τα έθνη. Οι αξιωματούχοι διστάζουν να αποδώσουν την πλήρη ευθύνη στη Ρωσία, οδηγώντας σε δηλώσεις σε διάφορα κρατικά μέσα ενημέρωσης που έγραφαν: «Πιθανώς ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά δεν είμαστε απολύτως σίγουροι». Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν ήδη ενεργοποιήσει το άρθρο 4 του ΝΑΤΟ και μετά από μια άλλη επίθεση ψευδούς σημαίας, πιθανότατα θα γίνει επίκληση και του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ. Αυτό συμβαίνει επειδή η ΕΕ είναι το ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ είναι η ΕΕ. Με την εκλογή του πρώην πρωθυπουργού της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε ως Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, κάθε εναπομείνασα διάκριση έχει εξαφανιστεί και οι δύο οργανισμοί έχουν ουσιαστικά γίνει ένας.
Ταυτόχρονα, εγκρίθηκε μια νέα πρωτοβουλία της ΕΕ: η «Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ασπίδα». Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση -και ας μην υπάρχουν αυταπάτες- η Ουγγαρία και η Σλοβακία αναγκάστηκαν επίσης να συμφωνήσουν σε αυτή την «ασπίδα». Ως μέλη της ΕΕ, η αποχώρηση θα σήμαινε απώλεια οικονομικής υποστήριξης - μια μορφή εκβιασμού, αν και παραμένει αμφίβολο εάν θα εφαρμόσουν πραγματικά την πρωτοβουλία. Σύμφωνα με την ΕΕ, αυτή η δημοκρατική ασπίδα είναι απαραίτητη γιατί, όπως υποστηρίζουν με υψηλή ρητορική στην ιστοσελίδα τους: «Η πρωτοβουλία «Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ασπίδα» στοχεύει στην ενίσχυση της ακεραιότητας των πληροφοριών στην Ευρώπη αντιμετωπίζοντας προβλήματα όπως η παραπληροφόρηση και η παρέμβαση στις εκλογές». Η δήλωση συνεχίζει με πολλές ακόμη κενές λέξεις και φράσεις, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Οι πολιτικοί της ΕΕ υποστηρίζουν περαιτέρω ότι η δημοκρατία σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές από την ενίσχυση αυταρχικών καθεστώτων όπως η Ρωσία και η Κίνα, καθώς και από την άνοδο της λαϊκιστικής πολιτικής σε καθιερωμένες δημοκρατίες, όπως το γερμανικό AfD και άλλα δεξιά κόμματα. Αλλά εδώ είναι που η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη και η ΕΕ βρίσκεται σε ολισθηρό δρόμο, τείνοντας η ίδια προς τον φασισμό ή τον ολοκληρωτισμό: «Η Ευρωπαϊκή Ασπίδα για τη Δημοκρατία αναμένεται να επικεντρωθεί σε τέσσερις βασικούς τομείς: καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, ενίσχυση της ακεραιότητας των πληροφοριών στις προεκλογικές εκστρατείες, αύξηση της ανθεκτικότητας της κοινωνίας και ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών».
Μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτή τη νέα πρωτοβουλία ότι η ελευθερία του Τύπου —και ιδιαίτερα η ελευθερία του λόγου— θα καταργηθεί ουσιαστικά. Η κριτική «δεν είναι ευπρόσδεκτη». Είναι μια χιτλερική απόφαση. Ο Χίτλερ και το φασιστικό ναζιστικό κόμμα του δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για την πραγματική δημοκρατία, παρά το γεγονός ότι μεταμφιέζονταν σε Εθνικοσοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα. Βλέπουμε τώρα τη σύγχρονη ενσάρκωση του φασισμού –θα χρησιμοποιήσω αυτό το κράτος ως παράδειγμα για άλλη μια φορά– στο Ισραήλ, όπου μια φασιστική κυβέρνηση δολοφονεί χωρίς δισταγμό τους αντιπάλους της, τους Παλαιστίνιους, και έχει φιμώσει τον ίδιο της τον λαό. Αμερικανοεβραίοι φασίστες έποικοι με ακραίες πολιτικές απόψεις έχουν καταλάβει το Ισραήλ και τρομοκρατούν ολόκληρη την περιοχή με μια θανατηφόρα ιδεολογία που βασίζεται στον θρησκευτικό εξτρεμισμό - ένα λαμπρό παράδειγμα για την Αλ Κάιντα.
Η Ευρώπη υποστηρίζει επίσης σε μεγάλο βαθμό αυτήν την κυβέρνηση στο Ισραήλ. Υπό την πίεση των δικών τους πληθυσμών -κυρίως των νέων και των αιτούντων άσυλο- οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσποιούνται ότι αποδοκιμάζουν, αλλά οι παραδόσεις όπλων συνεχίζονται αμείωτες. Αυτό, από μόνο του, είναι μια πράξη φασισμού.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε χάος και έχει εισέλθει σε καθοδική πορεία. Όπως σημείωσα και έγραψα το 2015, η εισροή τόσων πολλών προσφύγων θα οδηγούσε στην «πτώση της Ευρώπης». Είναι εξαιρετικά λυπηρό να βλέπουμε αυτή την πρόβλεψη να γίνεται πραγματικότητα μια δεκαετία αργότερα. Η Άνγκελα Μέρκελ, η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, κατέστρεψε εν μέρει τη χώρα της ανοίγοντας άνευ όρων τις «πύλες και τις πόρτες» της σε έναν άστοχο αγώνα κατά της μείωσης του πληθυσμού. Υπήρχαν πάντα άλλοι τρόποι αντιμετώπισης αυτής της δημογραφικής πρόκλησης, αλλά η Γερμανία επέλεξε να δεχτεί ριζοσπαστικοποιημένα θύματα πολέμου και δράστες, πολλοί από τους οποίους έπασχαν από PTSD. Τώρα γινόμαστε μάρτυρες των συνεπειών. Επιπλέον, η βοήθεια προς τους πρόσφυγες έχει γίνει επιχειρηματικό μοντέλο, όπως φαίνεται στην Ολλανδία, όπου εάν ξεπεραστεί μια «ποσόστωση», τα άτομα απλώς μετεγκαθίστανται αλλού εντός της χώρας.
Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός στρέφεται επίσης σκόπιμα εναντίον του εαυτού του -πολωμένος, όπως λέτε- και επί του παρόντος κρατείται αιχμάλωτος του ακροδεξιού και ακροαριστερού εξτρεμισμού. Η ίδια δυναμική ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου, για παράδειγμα, η Antifa απαγορεύεται. Μια παρόμοια απαγόρευση της Antifa υποστηρίζεται τώρα από Ευρωπαίους πολιτικούς. Αυτοί οι πολιτικοί επιδιώκουν να απαγορεύσουν ομάδες ενώ προσποιούνται ότι είναι δημοκρατικοί, αλλά ταυτόχρονα διαπραγματεύονται με κυβερνήσεις που αποτελούνται από πρώην τρομοκράτες, όπως ο ηγέτης της Αλ Κάιντα Ahmad al-Sharaa (επίσης γνωστός ως Al-Julani) στη Συρία.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι θεμελιωδώς ασυνεπείς. Απλώς επιλέγουν την ομάδα που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες τους ανά πάσα στιγμή. Ορισμένοι πολιτικοί το αποκαλούν αυτό «realpolitik». Ωστόσο, στην πραγματικότητα, η realpolitik -μια γερμανική έννοια που εφαρμόστηκε αργότερα στις ΗΠΑ από στρατηγούς όπως ο Zbigniew Brzezinski- δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εγκατάλειψη των ιδανικών, του ανθρωπισμού και, στην περίπτωση της Ευρώπης, της δημοκρατίας της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα realpolitik, μια στρατηγική που έμαθαν από τους Βρετανούς. Κατά την εποχή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ομάδες εντός των κατεχόμενων εδαφών αντιπαρατέθηκαν συστηματικά μεταξύ τους: το Ισλάμ εναντίον του Χριστιανισμού, η αριστερά εναντίον της δεξιάς, ο ανθρωπισμός εναντίον του φασισμού.
Ποια είναι η λύση για μια καλύτερη Ευρώπη; Κατά τη γνώμη μου, η Ευρώπη πρέπει να επιστρέψει στις αρχικές της αξίες, οι οποίες διατηρήθηκαν στο πνεύμα αλλά προσαρμόστηκαν με μια σύγχρονη προοπτική. Χρειαζόμαστε γνήσια δημοκρατία, όπως η άμεση ψηφοφορία μέσω δημοψηφίσματος για κάθε είδους θέματα. Το δίλημμα των προσφύγων πρέπει να επιλυθεί και οι δημοκρατικές αξίες και τα ιδανικά -ιδιαίτερα ο ανθρωπισμός και η διπλωματία- πρέπει να αποκατασταθούν στην κεντρική τους θέση. Αυτό είναι ένα ουτοπικό όραμα, δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης στην Ευρώπη.
Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει εύκολη λύση. Ενώ θεωρητικά υπάρχει λύση, υπάρχουν πάρα πολλά εμπόδια εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ίδιων των κρατών μελών της· Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει επί του παρόντος βιώσιμη πορεία προς τα εμπρός. Η μόνη λύση -και αυτό μπορεί να ακούγεται ριζοσπαστικό- είναι η πτώση των σημερινών ελίτ που κυβερνούν τα ευρωπαϊκά έθνη και η διάλυση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα παλιά πολιτικά κόμματα πρέπει να εκθρονιστούν και η ακροδεξιά και η ακροαριστερή πολιτική πρέπει να εξοριστούν. Πρέπει να εφαρμοστεί ένα νέο σύστημα και μια νέα αναγέννηση. Παραμένει μια ουτοπία προς το παρόν, αλλά δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την ελπίδα για τη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη πρέπει απλώς να επανεφεύρει τον εαυτό της.
«Πρώτα ήρθαν για τους Σοσιαλιστές και δεν μίλησα – γιατί δεν ήμουν Σοσιαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους Συνδικαλιστές, και δεν μίλησα – γιατί δεν ήμουν λίστα Συνδικάτων.
Μετά ήρθαν για τους Ιουδαίους, και δεν μίλησα – επειδή δεν ήμουν Ιουδαίος.
Μετά ήρθαν για μένα – και δεν έμεινε κανείς να μιλήσει για μένα».
Martin Niemöller, Γερμανός Λουθηρανός πάστορας, 1946
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Η προηγούμενη έκδοση αυτού του άρθρου ισχυριζόταν εσφαλμένα ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν εκλέγονται απευθείας από τον λαό. https://strategic-culture.su/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου