Δίχως όρια είναι μόνο η ανθρώπινη βλακεία---Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

 

Δίχως όρια είναι μόνο η ανθρώπινη βλακεία

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Σήμερα άκουσα τόσες φορές στην τηλεόραση το χιλιοειπωμένο κλισέ «η τέχνη δεν έχει όρια», που ένιωσα να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι! Τι γνωρίζουν από τέχνη όλοι αυτοί οι παρδαλοί πανελίστες και οι κυνικοί πολιτικάντες, ώστε να επαναλαμβάνουν ως παπαγάλοι το νεοφιλελέ τσιτάτο, ότι δήθεν η τέχνη δεν έχει όρια; Βρέθηκε, μας λένε, το μοναδικό πράγμα στο σύμπαν που δεν έχει όρια και αυτό είναι η τέχνη! Ως καλλιτέχνης ανατρίχιασα!

Ας μας πουν, λοιπόν, τι άλλο δεν έχει όρια μέσα σε ολόκληρο το σύμπαν, εκτός από την τέχνη αλλά και τη δική τους ανοησία; Φοβάμαι πως δεν θα βρουν τίποτα. Διότι τα πάντα υπόκεινται σε περιορισμούς και είναι τα όρια που διατηρούν τα πράγματα στη θέση τους. Αυτό ισχύει για το σύμπαν και την φύση, για τον άνθρωπο και την φαντασία του και για όλες τις δραστηριότητες του συμπεριλαμβανομένης και της τέχνης. Εκτός και αν κάποιος καταλύοντας τα όρια θέλει να τη διαλύσει.

Γιατί, όμως μόνο η τέχνη να μην έχει όρια και να μην έχει και η επιστήμη; Φαντάζεστε μια επιστήμη δίχως όρια, που να μπορούν οι επιστήμονες να κάνουν ό,τι θέλουν; Ξέρω ανατριχιάσατε, σας ήρθαν στο μυαλό οι γιατροί του Χίτλερ. Όμως, αν η επιστήμη δίχως όρια αφορά το σώμα, η τέχνη δίχως όρια στοχεύει στο μυαλό και στην ψυχή του ανθρώπου, πράγμα που την κάνει το ίδιο σημαντική, αν όχι και περισσότερο επικίνδυνη. Το ποια όρια θα πρέπει να υπάρχουν στην τέχνη, είναι κάτι που δε γίνεται να αναλυθεί εδώ, αλλά είναι αναγκαίο να υπάρξουν δημόσιες συζητήσεις για τον καθορισμό τους.'Οχι για να υπάρξουν απαγορεύσεις, αλλά για να διασφαλιστεί η κοινωνική λειτουργία της τέχνης πέρα από κακόβουλες, επιδεικτικές και περίεργες καταστάσεις.

Πώς όμως όλοι αυτοί, που οι ίδιοι στη ζωή τους είναι όμηροι κοινωνικών-πολιτικών περιορισμών και φυσικών ορίων γίνονται κάθε φορά διαπρύσιοι υπερασπιστές της Τέχνης δίχως όρια; Μήπως κρατούν ανοικτή μια κερκόπορτα, ώστε να μπορεί η γουόκ κουλτούρα να περνάει ακώλυτη τα μηνύματα της, που φυσιολογικά σε μια υγιή κοινωνία θα απορρίπτονταν; Η επίκληση μιας τέχνης δίχως όρια είναι από μόνη της μια ύβρις και αλαζονεία. Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια ενοχοποίησης της έννοιας του ορίου, ως κάτι κακού, μη αποδεκτού και καταδικαστέου, πράγμα που εξυπηρετεί τους διαλυτικούς σκοπούς τους εναντίον ενός κόσμου που θεωρούν παλαιό, για ένα νέο κόσμο εκτός των γνωστών ορίων.

Μιλούν για μια τέχνη δίχως όρια, αλλά επειδή τα επάνω όρια είναι δύσκολο να ξεπεραστούν-δε γεννιούνται πια Γκόγιες- τρέχουν με 1000 για να ξεπεράσουν τα όρια προς τα κάτω! Διότι αυτά είναι τα μόνα όρια που ξεπερνούν. Και έτσι εξηγείται, γιατί σχεδόν πάντα στην τέχνη δίχως όρια καταφεύγουν ατάλαντοι καλλιτέχνες και σκανδαλοποιοί μαρκετίστες με εύκολο και προτιμώμενο θύμα-θέμα τους πάντα τα Θεία.

peritexnisologos

********

Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Πότε ἄρχισε καὶ πότε ἔληξε ἡ εἰκονομαχία; Ἡ ἀρχή της συμπίπτει μὲ τὴ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ τέλος της; Δὲν ἦρθε ἀκόμα. Ἀφότου ὁ Θεὸς ἔβαλε τὴν εἰκόνα του στὸ πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου, ἄρχισε ὁ πόλεμος γιὰ τὴν ἀποκαθήλωσή της. Γιὰ νὰ μὴ φτάσει ποτὲ στὸν ὕψιστο προορισμό της: Τὴ θέωση. Γι’ αὐτὸ καὶ τιμοῦμε σήμερα τὸν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν ἅγιο Γρηγόριο, ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, τὸν Παλαμᾶ, ποὺ κατ’ ἐξοχὴν ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν τελικὴ ἀποκατάσταση τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν ἐπάνοδο τοῦ ἀνθρώπου στὸν τρόπο τῆς θείας ζωῆς (Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν).

Ἡ εἰκονομαχία διεξάγεται σὲ κάθε ἐποχὴ μὲ τὸν δικό της κυριολεκτικὸ καὶ μεταφορικὸ τρόπο. Ἡ καταστροφὴ τῶν ἱερῶν εἰκόνων δὲν παύει ποτὲ νὰ εἶναι κατὰ βάθος ὁ ἀμείλικτος πόλεμος γιὰ τὴ συντριβὴ τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἐπὶ γῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἐποχή μας δὲν θὰ μποροῦσε φυσικὰ νὰ ἀποτελεῖ ἐξαίρεση. Συγκεντρώνει λοιπὸν τὰ πυρὰ μὲ σφοδρότητα καὶ στοὺς δύο τομεῖς: Βεβηλώνει τὶς ἅγιες εἰκόνες, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἐξαχρειώσει τὸν «κατ’ εἰκόνα» Θεοῦ ἄνθρωπο.

Οἱ ἀντίθεες δυνάμεις βυσσοδομοῦν ἀδιάκοπα γιὰ τὴ συστηματικὴ ἐξαφάνιση τῶν εἰκόνων, τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ ὅλων τῶν ἱερῶν μας συμβόλων. Γνωρίζοντας τὴ μεγάλη τους ἀξία, τὴ βαθειὰ ἐπίδραση ποὺ ἀσκοῦν στὴν ἀνθρώπινη ψυχή, τὶς παραποιοῦν βάναυσα, τὶς ἀπογυμνώνουν ἀπὸ τὴν ἱερότητά τους. Ὀχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὴν καλλιτεχνικὴ δῆθεν ἀσυλία οἱ ἀποδομητὲς τῶν εἰκόνων, ἀδίστακτοι, δημιουργοῦν φρικαλέα τερατουργήματα, παραμορφώνοντας ἄκρως προσβλητικὰ καὶ βλάσφημα τὰ ἱερὰ πρόσωπα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν ἁγίων μας.

Τὰ «καλλιτεχνικὰ» αὐτὰ ἀποκυήματα τῆς πολλάκις «ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσούσης» «ὑψηλῆς» τάχα τέχνης, ἡ θολὴ πολιτιστικὴ ὑποκουλτούρα, ἀλλὰ καὶ ὁ αἰσχρὸς κρατικοδίαιτος μηχανισμός, ὠθούμενοι ἀπὸ ἀντιχριστιανικὸ μένος ἀπροκάλυπτα, διολισθαίνοντας ὕπουλα στὸν ἀπεχθῆ ὁλοκληρωτισμὸ τῆς νέας ἐποχῆς, σπεύδουν μὲ ἀναίσχυντη, ἀσύστολη σπουδὴ νὰ τὰ χαρακτηρίσουν ἀναφανδὸν ἔργα τέχνης, μνημεῖα πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς! Καὶ σὲ τέτοια «καλλιτεχνήματα» δὲν μπορεῖ νὰ ἀσκηθεῖ καμμιὰ λογοκρισία! Ἡ θεὰ τέχνη πάντα στὸ ἀπυρόβλητο!

Γιατί ὅμως ἡ ἀσέβεια, ἡ βλασφημία, ἡ ἀναισχυντία, ἡ ἀντίθεη λύσσα παραμορφώνουν μόνο τὸν Χριστὸ καὶ ὅσα εἶναι τοῦ Χριστοῦ; Γιατί δὲν παραμορφώνουν καὶ δὲν προσβάλλουν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο τὰ θεωρούμενα ἱερὰ πρόσωπα τῆς θρησκευτικῆς πίστης τῶν Ἑβραίων, τῶν Ἰσλαμιστῶν, τῶν Ἰνδουϊστῶν καὶ ἄλλων; Μήπως γιατὶ ἐκεῖ θὰ ζητηθεῖ ἄμεσα «ἐπὶ πίνακι» ἡ κεφαλὴ τῶν «καλλιτεχνῶν»; Ἐνῶ ἐδῶ, τί καλά! Τὰ «ζιζάνια» εἶναι ἐξασφαλισμένα ἀπὸ τὴ βία τῶν «ἐκλεκτῶν»!

Στόχος τους ἀποκλειστικὸς εἶναι μόνο ὁ Χριστός, γιατὶ μόνο αὐτὸς εἶναι ἡ ἀλήθεια. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν μισεῖ τὸ ψεῦδος, ὁ κάθε ψεύτικος ἄνθρωπος. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς εἶναι καὶ ὁ μόνος ποὺ παρέχει στοὺς ἀρνητές του πλήρη ἐλευθερία, τὸ δικαίωμα νὰ τὸν βρίζουν ἀτιμωρητί. Καὶ ὀρθότατα πράττει.

Καὶ εἶναι ἄφθαστο μεγαλεῖο του αὐτό, τρομακτικὴ δύναμη. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν πολεμοῦν, φοβοῦνται τὴ δύναμη αὐτή.

Δὲν συναινοῦμε στὴ βία. Ἀλλὰ μήπως σιωποῦμε μπρὸς στὴν ἀνήκουστη αὐτὴ βλασφημία;

Τότε καὶ «οἱ λίθοι κεκράξονται»!  https://aktines.blogspot.com/