Τον Μάιο του 1963 ο JFK αντιτάχθηκε στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ισραήλ – έξι μήνες αργότερα δολοφονήθηκε

Από τη Συντακτική Ομάδα της Helleniscope

Το 1963, ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι έκανε μια τολμηρή προσπάθεια να σταματήσει το Ισραήλ από την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Ταυτόχρονα, απαίτησε λογοδοσία από το Αμερικανικό Σιωνιστικό Συμβούλιο (πρόδρομος της AIPAC). Πρότεινε το Ισραήλ να δεχθεί τους εκτοπισμένους Παλαιστινίους ως μέρος μιας υποστηρικτικής από τις ΗΠΑ λύσης στην προσφυγική κρίση. Η ξαφνική δολοφονία του λίγους μήνες αργότερα άφησε αυτές τις ιστορικές προσπάθειες ημιτελείς - και άφησε πίσω της μια μπερδεμένη κληρονομιά μυστικότητας, υπεκφυγής και πυρηνικής αδιαφάνειας. Μετά από όσα είδαμε τις τελευταίες ημέρες, αναμένει κανείς ότι τα πλήρη αρχεία του JFK θα δημοσιοποιηθούν από τη διοίκηση Τραμπ, η οποία έχει ήδη αποδειχθεί ότι ελέγχεται 100% από τους Σιωνιστές;

Η ιστορία που παρουσιάζεται εδώ είναι ένα περίγραμμα ουσιαστικών αναφορών κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι δεκαετιών και δεν είναι πρωτότυπη. Απλώς προσπαθήσαμε να οργανώσουμε με ουσιαστικό τρόπο αυτό που είναι γνωστό για τις απαρχές της προσπάθειας του Ισραήλ – και των Σιωνιστών – να ανατρέψουν την αμερικανική κυβέρνηση και να μετατρέψουν σε εργαλείο για τα συμφέροντά τους και την παγκόσμια κυριαρχία τους. Αυτή η προσπάθεια φτάνει τώρα στο τέλος της, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών αντιτίθεται ανοιχτά στα σχέδιά τους. Χαρακτηριστικά, το 85% των Αμερικανών αντιτίθεται στον πόλεμο κατά του Ιράν!! (σύνδεσμος εδώ).

Μέρος Ι: Οι επιστολές – Ο JFK αντιμετωπίζει τον Μπεν-Γκουριόν για τη Ντιμόνα

Ο πρόεδρος Κένεντι θεωρούσε τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων ως ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας ειρήνης. Θορυβημένος από τις αναφορές των μυστικών υπηρεσιών για τον αντιδραστήρα Dimona του Ισραήλ, ενήργησε με σπάνια σαφήνεια. στις18 Μαΐου 1963,ο JFK έστειλε μια ιδιωτική επιστολή στον ισραηλινό πρωθυπουργό Νταβίντ Μπεν-Γκουριόν , απαιτώντας εξαμηνιαίες επιθεωρήσεις των ΗΠΑ στην Dimona.

JFK προς Ben-Gurion (18 Μαΐου 1963):
«Αυτοί οι επισκέψεις πρέπει να είναι τέτοιας φύσης και συχνότητας ώστε να μην είμαστε σίγουροι ότι η Dimona δεν χρησιμοποιείται για σκοπούς παραγωγής όπλων... Αυτό το θέμα είναι τόσο σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες που πρέπει να επαναλάβω με έμφαση τη μεγάλη σημασία που αποδίδουμε σε μια πλήρως ικανοποιητική ρύθμιση επιθεώρησης στη Ντιμόνα».

Η απάντηση του Μπεν-Γκουριόν, αν και ευγενική, ήταν αόριστη. Επαναβεβαίωσε τοειρηνικό ενεργειακό αφήγημακαι χαιρέτισε τις «επισκέψεις», αλλά αρνήθηκε να δεσμευτεί στους απαιτούμενους όρους του JFK.

Απάντηση του Μπεν Γκουριόν (27 Μαΐου 1963):
«Το έργο Ντιμόνα είναι μια καθαρά ειρηνική επιχείρηση... Δεν υπάρχει πρόθεση ανάπτυξης οπλικών δυνατοτήτων στο κέντρο. Οι επισκέψεις των επιστημόνων σας είναι ευπρόσδεκτες και θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να συνεργαστούμε».

Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα , ο Μπεν Γκουριόν παραιτήθηκε ξαφνικά .

Ο Κένεντι, απτόητος, συνέχισε να πιέζει. Σε μια επακόλουθη επιστολή προς τον νέο πρωθυπουργόLevi Eshkol, με ημερομηνία 5 Ιουλίου 1963, ο JFK όξυνε τον τόνο του:

JFK προς Eshkol:
«Είναι σημαντικό να έχω τη διαβεβαίωση ότι θα επιτραπεί στους εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης να διαφέρει την Dimona ... ανά έξι μηνών... Ελλείψει τέτοιας διαβεβαίωσης, η δέσμευση της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ θα μπορούσε να τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο».

Μέρος II: Το λόμπι – AIPAC και νόμος περί εγγραφών ξένων πρακτόρων

Περίπου την ίδια εποχή, τοΥπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ υπό τον JFKστόχευε σε ένα άλλο ευαίσθητο μέτωπο: το ισχυρό Αμερικανικό Σιωνιστικό Συμβούλιο , την οργάνωση-ομπρέλα που συντονίζει τις φιλο-ισραηλινές δραστηριότητες στις ΗΠΑ, χρηματοδοτείται απευθείας από την ισραηλινή κυβέρνηση.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης του JFKδιέταξε το AZC να εγγραφεί στο FARA (Foreign Agents Registration Act),ένας νόμος που έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει τη συγκεκαλυμμένη ξένη επιρροή στην πολιτική των ΗΠΑ. Μια εγγραφή θα περιείχε σημαντικά τέτοιες δραστηριότητες άσκησης πίεσης του Συμβουλίου και θα εξέθετε τους οικονομικούς δεσμούς του με το Τελ Αβίβ.

Σε απάντηση, η AZCδιαλύθηκεκαι μια νέα οντότητα – η AIPAC (American Israel Public Affairs Committee) – γεννήθηκε ήσυχα. Η AIPACαπέφυγε την ετικέτα του ξένου πράκτορα, αναδιαρθρώθηκε ως ανεξάρτητη αμερικανική ομάδα πίεσης και δεν έχει εγγραφεί ποτέ στο FARA μέχρι σήμερα. Η εντολή δεν εκτελέστηκε ποτέ μετά το θάνατο του JFK.

Πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
«Αν ζούσε ο Κένεντι, η AIPAC όπως την ξέρουμε ίσως να μην είχε υπάρξει ποτέ – ή θα είχε μόνιμα χωλαίνει».

Μέρος III: Οι ξεχασμένοι πρόσφυγες – Η πρόταση του JFK στο Ισραήλ

Σε μια σπάνια συζητούμενη διπλωματική πρωτοβουλία, ο Κένεντι πίεσε επίσης το Ισραήλ ναδεχτεί μεταξύ 8.000-10.000 Παλαιστινίων προσφύγωνως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής των ΗΠΑ για τη μείωση των εντάσεων στον αραβικό κόσμο.

Αυτοί ήταν Παλαιστίνιοι που εκτοπίστηκαν το1948, κατά τη δημιουργία του Ισραήλ. Ο JFK είδε την προσφυγική κρίση ως αποσταθεροποιητική δύναμη και ήλπιζε να κάνει τον μερικό επαναπατρισμό ως μέτρο καλής θέλησης .

Η απάντηση του Ισραήλ ήταν μια κατηγορηματική άρνηση . Οι αξιωματούχοι φοβόντουσαν ότι οποιαδήποτε παραχώρηση στο θέμα των προσφύγων θα διαβρώσει την αρχή ότι δεν θα υπήρχε «δικαίωμα επιστροφής» σε ισραηλινό έδαφος. Αντ' αυτού, το Ισραήλ υποστήριξε ότι το ζήτημα θα έπρεπε να επιλυθεί με την επανεγκατάσταση προσφύγων σε γειτονικές αραβικές χώρες - κάτι που απέρριψαν οι περισσότεροι Άραβες ηγέτες.

Ο JFK δεν προώθησε ποτέ δημόσια το ζήτημα , αλλά παρέμεινε ένα ανεπίλυτο κομμάτι των περιφερειακών ειρηνευτικών προσπαθειών του—το οποίο διακόπηκε απότομα τον Νοέμβριο.

Τι συνέβη στη συνέχεια

Η δολοφονία του Κένεντι στις 22 Νοεμβρίου 1963 έθεσε τέλος στη μόνη σοβαρή εκστρατεία πίεσης των ΗΠΑ στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ.

και η Ντιμόνα δεν υποβλήθηκε ποτέ σε επαναλαμβανόμενες, παρεμβατικές επιθεωρήσεις. Μέχρι το

Η AIPAC αύξανε σταθερά την επιρροή και τη δύναμή της, και έγινε μια από τις πιο αποτελεσματικές δυνάμεις άσκησης πίεσης στην Ουάσινγκτον.

Το ζήτημα των Παλαιστινίων προσφύγων παραμένει άλυτο 60 χρόνια αργότερα.

---

Σύνοψη Χρονολογίου

Ημερομηνία	Συμβάν
1948	~750.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού πολέμου του Ισραήλ
1958–1960	Ο πυρηνικός αντιδραστήρας Dimona που κατασκευάστηκε με γαλλική βοήθεια, κρατήθηκε μυστικός από τις ΗΠΑ στην αρχή
18 Μαΐου 1963	Ο JFK απαιτεί τακτικές επιθεωρήσεις της Dimona σε επιστολή προς τον Ben-Gurion
27 Μαΐου 1963	Ο Μπεν-Γκουριόν απαντά, παρακάμπτοντας τους όρους επιθεώρησης
16 Ιουνίου 1963	Ο Μπεν-Γκουριόνπαραιτείται ξαφνικά
5 Ιουλίου 1963	Ο JFK γράφει στον Eshkol απαιτώντας εξαμηνιαίες επιθεωρήσεις
Φθινόπορο 1963	Το Υπουργείο Δικαιοσύνης πιέζει το AZC (πρόδρομος του AIPAC) να εγγραφεί στο FARA
22 Νοεμβρίου 1963	Ο JFKδολοφονήθηκεστο Ντάλας
1967	Το Ισραήλ πιστεύεται ότι έχει ολοκληρώσει την ικανότητα πυρηνικής βόμβας
Σήμερα	Η AIPAC παραμένει μη καταχωρισμένη στο FARA. Το Ισραήλ διατηρεί «πυρηνική ασάφεια»

Τελική σκέψη

Η αντιπαράθεση του προέδρου Κένεντι με το Ισραήλ για τα πυρηνικά όπλα, την πολιτική επιρροή και την επανεγκατάσταση των Παλαιστινίων δεν ήταν μόνο άνευ προηγουμένου – δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Μετά το θάνατό του, κανένας Αμερικανός πρόεδρος δεν προσπάθησε να επιβάλει ουσιαστικούς όρους στη βοήθεια των ΗΠΑ προς το Ισραήλ σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα ή τη μεταχείριση των προσφύγων. Αυτή η σιωπηρή εγκατάλειψη της τολμηρής διπλωματίας του JFK παραμένει κρυφό σημείο καμπής στην πολιτική του Μέσης Ανατολή και στις εξωτερικές υποθέσεις των ΗΠΑ. Περιττό να πούμε ότι η AIPAC εξακολουθεί να μην είναι εγγεγραμμένη ως ξένος πράκτορας στο FARA...

 www.helleniscope.com

===================

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Επιστολές JFK–Ben-Gurion/Eshkol για τη Ντιμόνα

1. Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, Εξωτερικές Σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών (FRUS), 1961–1963, Τόμος XVIII:

   • https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1961-63v18/d130

   • Περιέχει πλήρη αποχαρακτηρισμένα αντίγραφα της επιστολής του JFK προς τον Μπεν Γκουριόν στις 18 Μαΐου 1963 και της επιστολής προς τον Λέβι Εσκόλ στις 5 Ιουλίου.

2. Άβνερ Κοέν, Το Ισραήλ και η Βόμβα (Columbia University Press, 1998):

   • Ο Κοέν είναι ο κορυφαίος μελετητής του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ. Παρέχει πληροφορίες, απομαγνητοφωνήσεις και ανάλυση της πυρηνικής αντιπαράθεσης JFK-Ισραήλ.

3. Avner Cohen και William Burr, «Η ανακάλυψη του μυστικού πυρηνικού έργου του Ισραήλ από τις ΗΠΑ», Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας (Απρίλιος 2006):

   • https://nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB189/index.htm

   • Περιλαμβάνει υπομνήματα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και την ιδιωτική αλληλογραφία του JFK.

AIPAC και ο Νόμος περί Εγγραφής Ξένων Πρακτόρων (FARA)

4. Grant F. Smith, Big Israel: How Israel's Lobby Moves America (Ινστιτούτο Έρευνας: Πολιτική Μέσης Ανατολής, 2016):

   • Το Κεφάλαιο 3 περιγράφει λεπτομερώς την εντολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης που ανάγκασε το Αμερικανικό Σιωνιστικό Συμβούλιο να εγγραφεί στο πλαίσιο του FARA το 1962.

5. Υπουργείο Δικαιοσύνης, Αρχεία FARA για το Αμερικανικό Σιωνιστικό Συμβούλιο (AZC):

   • https://www.justice.gov/nsd-fara

   • Τα ιστορικά αρχεία περιλαμβάνουν το υπόμνημα επιβολής της FARA του Νοεμβρίου 1962 προς την AZC.

6. «Πώς το ισραηλινό λόμπι απέφυγε την FARA» – Γκραντ Σμιθ στο The Washington Report on Middle East Affairs (2005)

   • https://www.wrmea.org/2005-march/how-israel-s-lobby-dodged-fara.html

JFK και πρόταση επανεγκατάστασης Παλαιστινίων Προσφύγων

7. Michael B. Oren, Δύναμη, Πίστη και Φαντασία: Η Αμερική στη Μέση Ανατολή: 1776 έως σήμερα (WW Norton, 2007):

   • Συζητά την προσφυγική πρόταση του JFK προς το Ισραήλ και την απόρριψη από την κυβέρνηση του Μπεν Γκουριόν.

8. FRUS, 1961–1963, τόμος XVIII – Έγγραφο 129:

   • https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1961-63v18/d129

   • Δείχνει τους διπλωματικούς διαύλους του JFK που προτείνουν στο Ισραήλ να δεχθεί εκτοπισμένους Παλαιστίνιους ως χειρονομία καλής θέλησης.

Γενικό ιστορικό πλαίσιο και ανάλυση

9. Σάσα Πολακόφ-Σουράνσκι, Η Ανομολόγητη Συμμαχία: Η Μυστική Σχέση του Ισραήλ με τη Νότια Αφρική του Απαρτχάιντ (Pantheon, 2010):

   • Διερευνά πώς ο JFK ήταν ο τελευταίος πρόεδρος που αμφισβήτησε σοβαρά την ισραηλινή πυρηνική αδιαφάνεια.

10. Γραφείο του Ιστορικού, Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ - "Η διαμάχη για τον αντιδραστήρα Dimona":

    • https://history.state.gov/milestones/1961-1968/nuclear-nonproliferation

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων