- Τα εύσημα ανήκουν στον Πρόεδρο Τραμπ για την αποτελεσματική παρέμβασή του στις εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, επιβάλλοντας κατάπαυση του πυρός (έστω και εύθραυστη), που επιτρέπει στους δύο αντιμαχόμενους να διασώσουν το κύρος τους.
- Στην Ουκρανία τα πράγματα διαφέρουν· η Μόσχα επιδιώκει μια διαρκή ειρηνευτική διευθέτηση, ενώ το Κίεβο, ενισχυμένο από το ευρωπαϊκό τετράγωνο, Γαλλία-Γερμανία-Πολωνία-Ηνωμένο Βασίλειο, επιμένει σε προσωρινή διακοπή των εχθροπραξιών. Ο Ντόναλντ Τραμπ, που χάνει την υπομονή του, απαιτεί από τον Πρόεδρο Πούτιν να προχωρήσει εντός 50 ημερών σε οριστικοποίηση μιας απροσδιόριστης ειρηνευτικής συμφωνίας, η οποία μέχρι στιγμής δεν είναι αποδεκτή από τη Ρωσία. Τα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά, όπως προκύπτει από τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν πριν από τρεις ημέρες από τον Υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ στη Βόρεια Κορέα. Η Ρωσία προς το παρόν φαίνεται ατάραχη απέναντι στην προθεσμία που θέτει η Ουάσιγκτον. Υπάρχει μια ευαίσθητη περιοχή για τα ρωσικά συμφέροντα στον Νότιο Καύκασο, καθώς το Μπακού φαίνεται να απομακρύνεται από τη Μόσχα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε επίπεδο στρατηγικής υψηλού επιπέδου η ρωσική ηγεσία αισθάνεται πολιορκημένη.
- Στη Συρία, η χαρά του Ισραήλ για την αποχώρηση του καθεστώτος Μπααθ του Άσαντ δεν φέρνει καμία γαλήνη· στην Ιερουσαλήμ εργάζονται για έναν κατακερματισμένο συριακό χώρο, από τη Ζαζίρα στα βορειοανατολικά έως τα Υψίπεδα του Γκολάν και τη Σουγουέιντα στα νότια. Πρόκειται για ακόμη μία ανοιχτή πληγή για το Ισραήλ, το οποίο επιδιώκει να λειτουργήσει ως επικυρίαρχος της Δρουζικής κοινότητας απέναντι στους πληρεξούσιους της Τουρκίας που αυτή τη στιγμή ασκούν εξουσία στη Δαμασκό.
- Η Ινδία, όχι εύκολος εταίρος των ΗΠΑ στο ασαφές σχήμα QUAD, δεν εντυπωσιάζεται από τον νέο γύρο φλερτ της Ουάσιγκτον προς το Πακιστάν. Αντιθέτως, η Ινδία εμπλέκεται σε νέο κύκλο πολιτικών διαβουλεύσεων με την Κίνα, χώρα που επενδύει βαρέως στο Πακιστάν. Υπό αυτές τις συνθήκες, το μεταφορικό έργο IMEEC από την Ινδία προς την Ευρώπη μέσω της Αραβικής Χερσονήσου – παρακάμπτοντας τη Διώρυγα του Σουέζ – φαντάζει ως μακρινός στόχος.
- Επίμονη εμπλοκή στις διατλαντικές σχέσεις: ενώ η συναίνεση των μελών του ΝΑΤΟ για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του αντίστοιχου ΑΕΠ μέχρι το 2035 αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για τις κοινωνικές και αγροτικές πολιτικές της ΕΕ, με την πιθανότητα έντονων εντάσεων μεταξύ του πληθυσμού, ο Πρόεδρος Τραμπ προχωρεί σε υπέρμετρη αύξηση των δασμών εισαγωγής, αρχής γενομένης από τον Αύγουστο του 2025. Με το να επιβαρύνει την κοινωνική συνοχή και ακόμη και την κοινωνική ειρήνη στην Ευρώπη, η Ουάσιγκτον διαταράσσει εκ νέου τους δεσμούς μεταξύ των δύο πλευρών του βόρειου Ατλαντικού. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τις ΗΠΑ από το να μετριάσουν τη στάση τους, διαφορετικά ένα αντίστροφο Tea Party καθίσταται εκ νέου πιθανό ενδεχόμενο. Ο πραγματιστής Πρόεδρος των ΗΠΑ θα το αντιληφθεί.
- Γάζα: η σφαγή δεν οδηγεί πουθενά. Οι Φιλιστίνιοι εκεί βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης. Δεν είναι μόνο ανήθικο αλλά και για πολλούς λόγους μη ρεαλιστικό να επιδιώκεται ένας μαζικός εκτοπισμός, ένας εθνοκαθαρισμός των τοπικών κατοίκων. Η αναβίωση και επέκταση των Συμφωνιών του Αβραάμ δεν πρόκειται να ευοδωθεί εις βάρος των κατοίκων της Γάζας. Η παράταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχει και για τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις το κόστος της. Είναι κρίμα που οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου διστάζουν να αναλάβουν ευθύνες μετά τη λήξη της κυριαρχίας της Χαμάς.
Στράβων ο Αμασεύς,
Ακτή Αττικής, 17 Ιουλίου 2025 https://www.anixneuseis.g
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου