Κίνα και Ινδία ξαναγράφουν τους κανόνες, η Δύση… στην απομόνωση
Ντμίτρι Κοσύρεφ
Σήμερα 24/7 θα πραγματοποιηθεί στο Πεκίνο η 25η Σύνοδος Κορυφής Κίνα – ΕΕ, και η ίδια η εκδήλωση αναμένεται να είναι εξαιρετικά βαρετή.
Αν όμως δούμε τι λέγεται και γράφεται γύρω από αυτή τη σύνοδο, εκεί τα πράγματα έχουν αρχίσει να αποκτούν πραγματικό ενδιαφέρον.
Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι στην Ασία (και όχι μόνο εκεί) έχουν κουραστεί να εξηγούν στους Δυτικούς πώς να σταματήσουν να βλάπτουν οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Και το ότι αυτή η κόπωση γίνεται πλέον αισθητή - είναι είδηση από μόνη της.
24 αντίστοιχες συναντήσεις
Η ίδια η σύνοδος είναι το συνηθισμένο τελετουργικό: έρχεται στο Πεκίνο η γνωστή σε όλους πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, μαζί με τον «προϊστάμενό» της — τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου António Costa.
Αυτό το δίδυμο θα ανταλλάξει δηλώσεις με τον πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping και τον πρωθυπουργό Li Qiang.
Έχουν ήδη γίνει 24 τέτοιες συναντήσεις — βαρετή μεν, αλλά αναγκαία διαδικασία.
Σκάνδαλο με κυρώσεις
Θα υπάρξει σκάνδαλο λόγω του ότι το 18ο πακέτο αντιρωσικών κυρώσεων της ΕΕ περιλαμβάνει και κινεζικές εταιρείες;
Φυσικά.
Υπήρξε ήδη δήλωση από το Πεκίνο του στυλ: «Μην ανακατεύεστε στις σχέσεις μας με τη Ρωσία, δεν θα πετύχετε τίποτα».
Μην ρισκάρετε
Αν όμως δει κανείς την επίσημη κινεζική κάλυψη του γεγονότος, όλα μοιάζουν με τις προηγούμενες 24 φορές: χαμόγελο ως τα αυτιά, όπως συμβαίνει πάντα.
Οι Κινέζοι εξηγούν ξανά στους Ευρωπαίους: σας είμαστε απαραίτητοι.
Φτάσαμε σε εμπορικό κύκλο σχεδόν 786 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι αμοιβαίες επενδύσεις ύψους 260 δισ. προσφέρουν εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες Ευρωπαίους.
Οπότε, αφήστε τις διαλέξεις για το πώς να κάνουμε εξωτερική πολιτική — μην ρισκάρετε.
Συνεχίστε να ψάχνετε μαζί μας κοινά συμφέροντα.
Είστε σε αδιέξοδο
Υπάρχουν και ανεπίσημοι σχολιαστές, λιγότερο υπομονετικοί - όχι από τα μέσα του Πεκίνου, αλλά του Χονγκ Κονγκ.
Για παράδειγμα, ένα σχόλιο λέει ξεκάθαρα: «Μα σας τρώνε ζωντανούς αυτή τη στιγμή, είναι εμφανές πως είναι προς το ευρωπαϊκό συμφέρον να ενισχυθούν οι σχέσεις με την Κίνα, για να έχετε ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση απέναντι στις ΗΠΑ.
Η Αμερική σάς έχει ήδη λυγίσει σαν ξερό κλαδί, δεν έχετε άλλη διέξοδο παρά να στηριχθείτε περισσότερο στην Κίνα».
Αντιδράσεις και στην Ινδία
Το ενδιαφέρον είναι ότι παρόμοια άποψη ακούγεται και στην Ινδία, επίσης σχετικά με το 18ο πακέτο κυρώσεων, το οποίο επηρεάζει και Ινδούς.
Ένας αρθρογράφος του ιστότοπου Firstpost υπενθυμίζει την επίσημη θέση του Νέου Δελχί: «Η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του λαού μας είναι η κορυφαία μας προτεραιότητα».
Και προσθέτει: «με βάση τις εκπτώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο, που προστατεύουν την Ινδία από παγκόσμιες ενεργειακές αναταραχές, η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό, να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα και να εξασφαλίζει φθηνά καύσιμα για τον πολυπληθή πληθυσμό της.
Να θυσιάσουμε την ενεργειακή μας ασφάλεια για να βοηθήσουμε τη Δύση να πετύχει τους γεωπολιτικούς της στόχους;
Αυτό θα ήταν ανεύθυνο και ηθικά προβληματικό.
Δεν νομίζετε ότι θα το κάνουμε, έτσι»;
Χάνουν την υπομονή τους
Δηλαδή τόσο οι Ινδοί όσο και οι Κινέζοι προσπαθούσαν για καιρό να δείξουν στους Δυτικούς πώς λειτουργούν οι χώρες που φροντίζουν τα δικά τους συμφέροντα πρώτα.
Υπενθύμιζαν τι τους συμφέρει.
Και τώρα απλώς αρχίζουν να χάνουν την υπομονή τους, βλέποντας πως ο «μαθητής» δεν τα καταλαβαίνει.
Ξέρετε τι θυμίζει όλο αυτό;
Σοφοί από αρχαίους πολιτισμούς, που κουνώντας στοργικά το κεφάλι, προσπαθούν να διδάξουν εκείνους που εμφανίστηκαν στη διεθνή σκηνή μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα: φανταστείτε το φίδι που ζήτησε από τη χελώνα να το περάσει απέναντι στο ποτάμι, υποσχόμενο να μην τη δαγκώσει.
Ορίστε τι σημαίνει αμοιβαίο όφελος, έτσι πρέπει να ζουν τα έθνη.
Αλλά το φίδι δεν κρατήθηκε.
Η χελώνα λέει: «Τι κάνεις; Θα πνιγούμε κι οι δύο».
Και το φίδι απαντά: «Μα έτσι είναι η φύση μου».
Δυναμική η κινεζική οικονομία
Μόνο που εδώ ούτε καν αυτός ο μύθος δεν ισχύει.
Γιατί η χελώνα είναι μια χαρά.
Τα οικονομικά στοιχεία της Κίνας για το πρώτο εξάμηνο δείχνουν ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από τον ελάχιστο στόχο του 4,5%.
Το εξωτερικό εμπόριο αυξάνεται, όλα τα άλλα στοιχεία είναι εξαιρετικά.
Και κάποιοι πίστευαν πως όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν στην Κίνα οικονομικό πόλεμο (με κυρώσεις), θα πήγαιναν όλα άσχημα.
Ναι, αλλά για ποιον άσχημα;
Ο νέος κανόνας
Κάποιοι αναλυτές λένε ότι υπάρχει πια ένας κανόνας: όποιον περιορίζει η Δύση, αυτός αρχίζει να αναπτύσσεται ραγδαία.
Στην Ινδία, η εικόνα είναι λίγο πιο περίπλοκη.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν κηρύξει οικονομικό πόλεμο στο Δελχί (λίγο πιέζουν, λίγο βάζουν εμπόδια, αλλά όχι σοβαρά).
Και η Ινδία, σε ρυθμούς ανάπτυξης πέρσι, ξεπέρασε την Κίνα.
Ποιος ήταν ο ρόλος του ρωσικού πετρελαίου σε αυτό είναι άλλο ζήτημα, αλλά σίγουρα δεν εμπόδισε.
Όμως η Ινδία έχει ένα πρόβλημα που δεν έχει η Κίνα: απότομη πτώση ξένων επενδύσεων.
Νέα πνοή στο «Ρωσία - Ινδία - Κίνα»
Η λύση;
Υπάρχει.
Ξεκινά μια επαναπροσέγγιση μεταξύ Ινδίας και Κίνας.
Είναι μια μακρά ιστορία: μια ιδεοληψία της ινδικής ελίτ ότι όχι η Δύση, αλλά η Κίνα είναι ο βασικός τους ανταγωνιστής.
Αλλά ακόμα και έτσι, τώρα ειδικοί κοντά στην κυβέρνηση προετοίμασαν έκθεση που λέει: το παρακάναμε περιορίζοντας κινεζικά κεφάλαια στη χώρα. Πρέπει να κάνουμε μερικά βήματα πίσω.
Ένας άλλος αναλυτής από το Firstpost λέει: πρέπει γενικά να δώσουμε νέα πνοή στο σχήμα «Ρωσία – Ινδία – Κίνα».
Από τη Δύση η Ινδία μπορεί να παίρνει τεχνολογίες άμυνας, επενδύσεις, διεθνή στήριξη.
Από τη Ρωσία και την Κίνα — συνεργασία στην ενέργεια, περιφερειακή σταθερότητα και στήριξη σε ένα πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα.
Η Ινδία πρέπει να συνεργάζεται με όλες τις δυνάμεις, αλλά με δικούς της όρους.
Το ζητούμενο δεν είναι να διαλέξεις στρατόπεδο, αλλά κάθε επιλογή να εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας.
Το μάθημα στη Δύση
Δηλαδή πρόκειται για το μάθημα προς τους Δυτικούς: ακόμη κι αν στο παρελθόν υπήρξε σύγκρουση, όταν εμφανίζεται μια νέα «διάβαση του ποταμού» και τα συμφέροντα ταυτίζονται, μπορείς να συμφωνήσεις.
Αυτό είναι έξυπνο, και όχι αυτό που κάνετε εσείς.
Ας επιστρέψουμε όμως στα ερπετά...
Στη σημερινή πραγματικότητα, τα πράγματα είναι χειρότερα από την αρχαία ασιατική παραβολή.
Η χελώνα, επαναλαμβάνουμε, είναι μια χαρά (είτε είναι η Ρωσία, η Κίνα, είτε η Ινδία).
Αλλά το φίδι - ας το πούμε ευγενικά - είναι σε κακή κατάσταση: δάγκωσε τον εαυτό του.
Οι σοφοί το βλέπουν και λυπούνται.
Και μόλις τώρα αρχίζουν να πιστεύουν ότι υπάρχει και τέτοιος… παραλογισμός.
πηγή https://ria.ru/20250724/pekin-2030879700.html μετάφραση www.bankingnews.gr
Αν όμως δούμε τι λέγεται και γράφεται γύρω από αυτή τη σύνοδο, εκεί τα πράγματα έχουν αρχίσει να αποκτούν πραγματικό ενδιαφέρον.
Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι στην Ασία (και όχι μόνο εκεί) έχουν κουραστεί να εξηγούν στους Δυτικούς πώς να σταματήσουν να βλάπτουν οι ίδιοι τον εαυτό τους.
Και το ότι αυτή η κόπωση γίνεται πλέον αισθητή - είναι είδηση από μόνη της.
24 αντίστοιχες συναντήσεις
Η ίδια η σύνοδος είναι το συνηθισμένο τελετουργικό: έρχεται στο Πεκίνο η γνωστή σε όλους πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, μαζί με τον «προϊστάμενό» της — τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου António Costa.
Αυτό το δίδυμο θα ανταλλάξει δηλώσεις με τον πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping και τον πρωθυπουργό Li Qiang.
Έχουν ήδη γίνει 24 τέτοιες συναντήσεις — βαρετή μεν, αλλά αναγκαία διαδικασία.
Σκάνδαλο με κυρώσεις
Θα υπάρξει σκάνδαλο λόγω του ότι το 18ο πακέτο αντιρωσικών κυρώσεων της ΕΕ περιλαμβάνει και κινεζικές εταιρείες;
Φυσικά.
Υπήρξε ήδη δήλωση από το Πεκίνο του στυλ: «Μην ανακατεύεστε στις σχέσεις μας με τη Ρωσία, δεν θα πετύχετε τίποτα».
Μην ρισκάρετε
Αν όμως δει κανείς την επίσημη κινεζική κάλυψη του γεγονότος, όλα μοιάζουν με τις προηγούμενες 24 φορές: χαμόγελο ως τα αυτιά, όπως συμβαίνει πάντα.
Οι Κινέζοι εξηγούν ξανά στους Ευρωπαίους: σας είμαστε απαραίτητοι.
Φτάσαμε σε εμπορικό κύκλο σχεδόν 786 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι αμοιβαίες επενδύσεις ύψους 260 δισ. προσφέρουν εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες Ευρωπαίους.
Οπότε, αφήστε τις διαλέξεις για το πώς να κάνουμε εξωτερική πολιτική — μην ρισκάρετε.
Συνεχίστε να ψάχνετε μαζί μας κοινά συμφέροντα.
Είστε σε αδιέξοδο
Υπάρχουν και ανεπίσημοι σχολιαστές, λιγότερο υπομονετικοί - όχι από τα μέσα του Πεκίνου, αλλά του Χονγκ Κονγκ.
Για παράδειγμα, ένα σχόλιο λέει ξεκάθαρα: «Μα σας τρώνε ζωντανούς αυτή τη στιγμή, είναι εμφανές πως είναι προς το ευρωπαϊκό συμφέρον να ενισχυθούν οι σχέσεις με την Κίνα, για να έχετε ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση απέναντι στις ΗΠΑ.
Η Αμερική σάς έχει ήδη λυγίσει σαν ξερό κλαδί, δεν έχετε άλλη διέξοδο παρά να στηριχθείτε περισσότερο στην Κίνα».
Αντιδράσεις και στην Ινδία
Το ενδιαφέρον είναι ότι παρόμοια άποψη ακούγεται και στην Ινδία, επίσης σχετικά με το 18ο πακέτο κυρώσεων, το οποίο επηρεάζει και Ινδούς.
Ένας αρθρογράφος του ιστότοπου Firstpost υπενθυμίζει την επίσημη θέση του Νέου Δελχί: «Η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του λαού μας είναι η κορυφαία μας προτεραιότητα».
Και προσθέτει: «με βάση τις εκπτώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο, που προστατεύουν την Ινδία από παγκόσμιες ενεργειακές αναταραχές, η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό, να ελέγχει το δημοσιονομικό έλλειμμα και να εξασφαλίζει φθηνά καύσιμα για τον πολυπληθή πληθυσμό της.
Να θυσιάσουμε την ενεργειακή μας ασφάλεια για να βοηθήσουμε τη Δύση να πετύχει τους γεωπολιτικούς της στόχους;
Αυτό θα ήταν ανεύθυνο και ηθικά προβληματικό.
Δεν νομίζετε ότι θα το κάνουμε, έτσι»;
Χάνουν την υπομονή τους
Δηλαδή τόσο οι Ινδοί όσο και οι Κινέζοι προσπαθούσαν για καιρό να δείξουν στους Δυτικούς πώς λειτουργούν οι χώρες που φροντίζουν τα δικά τους συμφέροντα πρώτα.
Υπενθύμιζαν τι τους συμφέρει.
Και τώρα απλώς αρχίζουν να χάνουν την υπομονή τους, βλέποντας πως ο «μαθητής» δεν τα καταλαβαίνει.
Ξέρετε τι θυμίζει όλο αυτό;
Σοφοί από αρχαίους πολιτισμούς, που κουνώντας στοργικά το κεφάλι, προσπαθούν να διδάξουν εκείνους που εμφανίστηκαν στη διεθνή σκηνή μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα: φανταστείτε το φίδι που ζήτησε από τη χελώνα να το περάσει απέναντι στο ποτάμι, υποσχόμενο να μην τη δαγκώσει.
Ορίστε τι σημαίνει αμοιβαίο όφελος, έτσι πρέπει να ζουν τα έθνη.
Αλλά το φίδι δεν κρατήθηκε.
Η χελώνα λέει: «Τι κάνεις; Θα πνιγούμε κι οι δύο».
Και το φίδι απαντά: «Μα έτσι είναι η φύση μου».
Δυναμική η κινεζική οικονομία
Μόνο που εδώ ούτε καν αυτός ο μύθος δεν ισχύει.
Γιατί η χελώνα είναι μια χαρά.
Τα οικονομικά στοιχεία της Κίνας για το πρώτο εξάμηνο δείχνουν ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από τον ελάχιστο στόχο του 4,5%.
Το εξωτερικό εμπόριο αυξάνεται, όλα τα άλλα στοιχεία είναι εξαιρετικά.
Και κάποιοι πίστευαν πως όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν στην Κίνα οικονομικό πόλεμο (με κυρώσεις), θα πήγαιναν όλα άσχημα.
Ναι, αλλά για ποιον άσχημα;
Ο νέος κανόνας
Κάποιοι αναλυτές λένε ότι υπάρχει πια ένας κανόνας: όποιον περιορίζει η Δύση, αυτός αρχίζει να αναπτύσσεται ραγδαία.
Στην Ινδία, η εικόνα είναι λίγο πιο περίπλοκη.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν κηρύξει οικονομικό πόλεμο στο Δελχί (λίγο πιέζουν, λίγο βάζουν εμπόδια, αλλά όχι σοβαρά).
Και η Ινδία, σε ρυθμούς ανάπτυξης πέρσι, ξεπέρασε την Κίνα.
Ποιος ήταν ο ρόλος του ρωσικού πετρελαίου σε αυτό είναι άλλο ζήτημα, αλλά σίγουρα δεν εμπόδισε.
Όμως η Ινδία έχει ένα πρόβλημα που δεν έχει η Κίνα: απότομη πτώση ξένων επενδύσεων.
Νέα πνοή στο «Ρωσία - Ινδία - Κίνα»
Η λύση;
Υπάρχει.
Ξεκινά μια επαναπροσέγγιση μεταξύ Ινδίας και Κίνας.
Είναι μια μακρά ιστορία: μια ιδεοληψία της ινδικής ελίτ ότι όχι η Δύση, αλλά η Κίνα είναι ο βασικός τους ανταγωνιστής.
Αλλά ακόμα και έτσι, τώρα ειδικοί κοντά στην κυβέρνηση προετοίμασαν έκθεση που λέει: το παρακάναμε περιορίζοντας κινεζικά κεφάλαια στη χώρα. Πρέπει να κάνουμε μερικά βήματα πίσω.
Ένας άλλος αναλυτής από το Firstpost λέει: πρέπει γενικά να δώσουμε νέα πνοή στο σχήμα «Ρωσία – Ινδία – Κίνα».
Από τη Δύση η Ινδία μπορεί να παίρνει τεχνολογίες άμυνας, επενδύσεις, διεθνή στήριξη.
Από τη Ρωσία και την Κίνα — συνεργασία στην ενέργεια, περιφερειακή σταθερότητα και στήριξη σε ένα πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα.
Η Ινδία πρέπει να συνεργάζεται με όλες τις δυνάμεις, αλλά με δικούς της όρους.
Το ζητούμενο δεν είναι να διαλέξεις στρατόπεδο, αλλά κάθε επιλογή να εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας.
Το μάθημα στη Δύση
Δηλαδή πρόκειται για το μάθημα προς τους Δυτικούς: ακόμη κι αν στο παρελθόν υπήρξε σύγκρουση, όταν εμφανίζεται μια νέα «διάβαση του ποταμού» και τα συμφέροντα ταυτίζονται, μπορείς να συμφωνήσεις.
Αυτό είναι έξυπνο, και όχι αυτό που κάνετε εσείς.
Ας επιστρέψουμε όμως στα ερπετά...
Στη σημερινή πραγματικότητα, τα πράγματα είναι χειρότερα από την αρχαία ασιατική παραβολή.
Η χελώνα, επαναλαμβάνουμε, είναι μια χαρά (είτε είναι η Ρωσία, η Κίνα, είτε η Ινδία).
Αλλά το φίδι - ας το πούμε ευγενικά - είναι σε κακή κατάσταση: δάγκωσε τον εαυτό του.
Οι σοφοί το βλέπουν και λυπούνται.
Και μόλις τώρα αρχίζουν να πιστεύουν ότι υπάρχει και τέτοιος… παραλογισμός.
πηγή https://ria.ru/20250724/pekin-2030879700.html μετάφραση www.bankingnews.gr
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου