Άνθρωπος και μηχανή

 

του Werner Roth

Όλα έχουν κάποια προέλευση, έναν λόγο για το από πού προέρχεται κάτι ή γιατί κάτι είναι ή συμβαίνει. Πρακτικά κάθε πράξη και (σχεδόν) κάθε σκέψη έχει τις ρίζες της στις ατομικές νοητικές-νοητικές βασικές υποθέσεις για τον κόσμο ως τέτοιο.

Χωρίς να γνωρίζει κανείς τα βασικά της δικής του κοσμοθεωρίας, όλα όσα βασίζονται σε αυτήν παραμένουν διάχυτα. Κάθε άτομο εξηγεί τον κόσμο με ιστορίες, οι οποίες με τη σειρά τους βασίζονται σε ορισμένες βασικές υποθέσεις. Και αυτές οι προϋποθέσεις είναι καθοριστικές για το πώς βλέπετε τα πράγματα ή πώς τα ταξινομείτε. Ναι, είναι ακόμη αποφασιστικοί σε αυτό που βλέπετε. Ή δεν βλέπει. Αποτελούν το θεμέλιο κάθε προσωπικής κοσμοθεωρίας.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η ίδια η ατομική κοσμοθεωρία βασίζεται στις υποθέσεις που δίνονται από το σύστημα και στη συνέχεια εσωτερικεύονται.

Υπάρχουν τουλάχιστον τόσες κοσμοθεωρίες όσες και οι άνθρωποι. «Κάθε Τζεκ είναι διαφορετικός». Ωστόσο, κάθε θρησκεία, κάθε φιλοσοφία ζωής, σχεδόν κάθε φιλοσοφική γραφή βασίζεται σε μια υποτιθέμενη κοσμοθεωρία, η οποία μεταφέρεται, διακριτικά ή ρητά, από το αντίστοιχο μήνυμα.

Στον μεμονωμένο άνθρωπο, ορισμένες βασικές υποθέσεις εδραιώνονται έτσι από την αντίστοιχη κουλτούρα της ζωής στην οποία μεγαλώνουν και η οποία είναι διαμορφωτική. Ωστόσο, «χρωματίζεται» διαφορετικά από τα κληρονομημένα ταλέντα και τα ατομικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Με αυτόν τον τρόπο, η αντίστοιχη κοσμοθεωρία, η οποία υπόκειται επίσης σε μόνιμες τροποποιήσεις, διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια μιας ζωής.

Αναμφίβολα, ορισμένες δεδομένες κοσμοθεωρίες είναι πιο πειστικές σε μερικούς ανθρώπους από άλλους. Οι κυρίαρχες κοσμοθεωρίες μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως σημεία αποκρυστάλλωσης για ομάδες, θρησκείες και κοινωνίες. Ο σπόρος για συγκρούσεις έχει επίσης φυτευτεί.

Αλλά εδώ το σημείο πρέπει να τοποθετηθεί σε μια πολύ συγκεκριμένη κοσμοθεωρία, η οποία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη «Δύση». Αυτό μπορεί να περιγραφεί ως μηχανιστική, υλική ή μετανθρωπιστική κοσμοθεωρία.

Μετανθρωπισμός, ή ο άνθρωπος ως Θεός! Homo Deus!

Με τον Διαφωτισμό, η επιστημονική σκέψη διαδόθηκε. Η επιστημονική γνώση ουσιαστικά εξερράγη. Οι νόμοι της φύσης αποκρυπτογραφήθηκαν και διατυπώθηκαν μαθηματικά. Όλα φαίνονταν υπολογίσιμα.

Με την καταστολή και την απαξίωση κάθε τι πνευματικού και παραδοσιακού κάτω από τη σημαία της (φυσικής) επιστημονικής προόδου, άνοιξε ο δρόμος για μια θεώρηση πραγμάτων που ήταν απολύτως αδιανόητα μέχρι τότε. Η πνευματικότητα, η πίστη και το πνεύμα είναι στην καλύτερη περίπτωση ακόμα λαογραφικές προσθήκες. «Ο Θεός είναι νεκρός!» διατύπωσε ο Νίτσε.

Για όλους τους άλλους, δεν είναι εντελώς το αντίστροφο, αλλά μάλλον ένα μεγαλύτερο σύνολο, το οποίο, εκτός από τη μηχανιστική άποψη, περιλαμβάνει επίσης τις ανυπολόγιστες, τις πνευματικές, υπερφυσικές διαστάσεις στην κατανόηση του κόσμου.

Στη δυτική υλιστική κοσμοθεωρία, από την άλλη πλευρά, μια απροσδιόριστα μεγάλη περιοχή που ουσιαστικά καθορίζει την πραγματικότητα της ζωής μας απλώς αγνοείται.

Στα γερμανικά, υπάρχουν οι λέξεις στενόμυαλος και στενόμυαλος. Αν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι εξίσου έντονα μεταξύ των υποστηρικτών της αντίθετης θέσης στην κλίμακα της κοσμοθεωρίας, αυτό συνήθως οδηγεί σε μια στροφή προς την υπερθρησκευτική ιδέα της θεοκρατίας ή του θρησκευτικού φανατισμού.

Έτσι, ακόμη και η αναγνώριση μιας ανώτερης, ανώτερης πνευματικής δύναμης και η ταπεινοφροσύνη που συνδέεται με αυτήν δεν προστατεύουν από την ταλαιπωρία της σύγχυσης. Δεν υπάρχει (μέχρι στιγμής) θεραπεία για την ύβρη. Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να το ακούσετε πια, το ίδιο ισχύει και εδώ: Η δόση κάνει το δηλητήριο!

Η κοσμοθεωρία ως ευσεβής πόθος.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να καταδικάσουμε την υλιστική κοσμοθεωρία γενικά, επειδή οφείλουμε ολόκληρη την τεχνική πρόοδο των τελευταίων αιώνων σε αυτή την προσέγγιση της κατανόησης του κόσμου, η οποία έχει αναπτυχθεί από αυτήν.

Μόνο μετρώντας και κάνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα φαινόμενα μετρήσιμα ήταν δυνατό να ωθήσουμε τα όρια της γνώσης τόσο πολύ. Η τεχνολογία επεκτείνει το οπτικό μας πεδίο από το ατομικό σωματίδιο (κουάρκ) στον προτελευταίο γαλαξία.

Αυτό που βιώνουμε εδώ και πολύ καιρό είναι μια πραγματική «σύγκρουση πολιτισμών», ένας θρησκευτικός πόλεμος, αν και θα ήταν πιο ακριβές να μιλάμε για έναν πόλεμο πολιτισμών ενάντια στην μη-κουλτούρα του καθαρού υλισμού. Τα δύο εχθρικά στρατόπεδα διαφέρουν θεμελιωδώς και κατ' αρχήν στις αντίστοιχες κοσμοθεωρίες τους.

Ο Σοπενχάουερ σωστά λέει ότι αν μια θεωρία δεν είναι καλή στην πράξη, τότε η θεωρία είναι λάθος. Αυτό ισχύει και για τις κοσμοθεωρίες.

Ειδικά στον τομέα της ζωής που επηρεάζει όλους, την υγεία, είναι ιδιαίτερα ορατό τι μπορούν να κάνουν οι αντίστοιχες κοσμοθεωρίες. "Mens sana in corpore sano", δηλαδή "νους υγιής εν σώματι υγιεί", γνώριζαν ήδη από την αρχαιότητα. Αλλά σήμερα, η επιδιωκόμενη αιτιώδης σχέση εκείνη την εποχή απλώς αντιστρέφεται και ερμηνεύεται με τέτοιο τρόπο ώστε μόνο το σώμα να εξασφαλίζει ότι αναπτύσσεται ένας υγιής νους.

Αυτό δεν είναι εντελώς λάθος, διότι μια υγιεινή ζωή απαιτεί απλώς κατάλληλη τροφή και τη χρήση της λειτουργικότητας του σώματος, δηλαδή της άσκησης. Διαφορετικά, τα συμπτώματα ανεπάρκειας οδηγούν σε ασθένεια και αναπηρία.

Αλλά σε όλες τις (φυσικές) θρησκείες και τις παραδοσιακές κοινωνίες, το πνεύμα θεωρείται το σημείο εκκίνησης που καθορίζει τα πάντα. Εάν το μυαλό είναι πολύ ανισόρροπο, αυτό αντανακλάται επίσης στα σωματικά συμπτώματα. Οι άνθρωποι αρρωσταίνουν. Η εκπαίδευση για το Ironman ή "walking-stick-rattling" (vulgo Nordic walking) βοηθά στην πρόληψη ασθενειών γενικά. Επειδή αυτό θα σήμαινε να δούμε τον άνθρωπο ως μηχανή, η οποία προκύπτει από την υλιστική κοσμοθεωρία.

Λόγω της στενοκεφαλιάς αυτής της αναγωγιστικής κοσμοθεωρίας, το μεγαλύτερο μέρος της παραμένει αόρατο.

Ο γιατρός Dr. med. Ο Daphné von Boch εξηγεί ότι αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, ειδικά στη δυτική ιατρική:

Η αναγωγή της συνείδησης στην καθαρά υλική πλευρά του κόσμου με τους φυσικούς, χημικούς νόμους της έχει επίσης οδηγήσει στην υποβάθμιση της εικόνας του ανθρώπου στην ιατρική σε ένα υποτιθέμενο μόνο υλικά διαμορφωμένο σώμα, του οποίου οι χημικές διεργασίες αντιμετωπίζονται με χημικά φάρμακα. Αυτά επιφέρουν βελτίωση, αλλά δεν θεραπεύουν την ασθένεια και προκαλούν παρενέργειες, οι οποίες αντιμετωπίζονται επίσης με χημικούς παράγοντες. Σε πολλές περιπτώσεις, απαιτείται δια βίου θεραπεία – προς τέρψη της φαρμακευτικής βιομηχανίας».

Λέει πολλά όταν ένας καθηγητής σε ένα ντοκιμαντέρ στο Dünkel-TV τυχαία αλλά με απόλυτη πεποίθηση ξεστομίζει τη φράση: «Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που προγραμματίζεται από το DNA του». Εάν ένα άτομο με μια τέτοια άποψη για τον κόσμο ή τον άνθρωπο μπορεί να φτάσει στην έδρα της ιατρικής, λέει πολλά για αυτό το φάρμακο ως ακαδημαϊκή πειθαρχία.

Η υλιστική κοσμοθεωρία (άνθρωπος, φύση, κόσμος, τα πάντα = υπερσύνθετη μηχανή) είναι το βασικό σφάλμα σκέψης στο οποίο βασίζεται ο δυτικός «υπερπληθυσμός». Η φράση "αυτό είναι χτισμένο στην άμμο" μεταφέρει τη ζωντανή εικόνα που σχεδόν κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί, στο χρυσό "άχρηστο γιλέκο". Πήγε καλά για τόσο πολύ καιρό.

Εξάλλου, αυτή η κοσμοθεωρία έφερε «εμάς» στην κορυφή της πυραμίδας εξουσίας και έκανε «εμάς» τα όντα που ζήλευε ο υπόλοιπος κόσμος.

Στην πραγματικότητα βιώνουμε μια πτώση τεραστίων διαστάσεων. Αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι η αποκάλυψη ή το τέλος του κόσμου à la blockbuster ταινία, αλλά «μόνο» η πτώση της μέχρι τώρα κυρίαρχης κοσμοθεωρίας της άχρηστης Δύσης, η οποία είναι χτισμένη σχεδόν αποκλειστικά στην αλαζονική άγνοια, την άγνοια, τις ψευδείς υποθέσεις και συχνά σε εξωφρενικά ψέματα. Αυτό το παλάτι του ψεύδους της αντίστοιχης «αυτοκρατορίας του ψεύδους» διαβρώνεται τώρα κομμάτι-κομμάτι, αλλά αδυσώπητα, μέχρι το τέλος.

Η έλλειψη σύνδεσης με την πραγματικότητα, ο ναρκισσισμός και η πρακτική ανικανότητα είναι κακές προϋποθέσεις για σοφές αποφάσεις. Στον προκύπτοντα κόσμο του μηδενισμού και μιας χαμένης ταυτότητας, τα δεκανίκια των ιδεολογιών και οι αφηγήσεις τους που βασίζονται σε αυτές είναι επομένως απολύτως απαραίτητα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Αλλά φαίνεται όλο και περισσότερο σαν η «Δύση» να έχει σφίξει υπερβολικά τη βίδα και ολόκληρη η όμορφη δομή να έχει καταρρεύσει. Ή εκρήγνυται, θα δούμε.

Οι επιζώντες μπορεί στη συνέχεια να είναι σε θέση να συλλέξουν ξανά τα υπολείμματα αυτής της περίσσειας, αν υπάρχει κάτι που έχει κάποια αξία.

Και εδώ, επίσης, δεν πρέπει να γίνει το λάθος να βλέπουμε τα πάντα ως διχοτόμηση, ως μόνο μαύρο ή μόνο άσπρο, σε ψηφιακή λειτουργία, ας πούμε. Η υλική θεώρηση των πραγμάτων είναι σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη. Απλά όχι όπως η πραγματική συμφωνία. Επειδή υπάρχουν απείρως περισσότερα που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά με αυτά τα γυαλιά.

Οι αστροφυσικοί λένε ότι είμαστε σε θέση να συλλάβουμε μόνο το 4% του κόσμου με όλη την τεχνολογία μας.

Τα υπόλοιπα είναι ακατανόητα για εμάς και τα ονομάζουμε «σκοτεινή ύλη» ή «σκοτεινή ενέργεια», η οποία σχεδόν αναπόφευκτα ακούγεται ενοχλητική. Σαν μια ασύλληπτη, μαύρη άβυσσος που απλά πρέπει να φοβάσαι, όπως πάντα προορίζεται.

Αυτό ισχύει και για το άλλο άκρο της κλίμακας, τον μικρόκοσμο. Και εδώ, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, έχουμε φτάσει στα όρια του τι είναι κατανοητό. Ο υποατομικός κόσμος των κουάρκ όχι μόνο ξεφεύγει από τις τεχνικές μας δυνατότητες ανίχνευσης, αλλά, ακόμα χειρότερα, ξεπερνά τα όρια του μυαλού μας. Από ένα ορισμένο όριο, απλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε το όλο θέμα πια!

Εμείς οι άνθρωποι τότε κάνουμε άγριες εικασίες όσο μας επιτρέπουν οι δυνατότητες της σκέψης μας. Ωστόσο, αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει κατευθείαν στην παραφροσύνη ή την ηλιθιότητα, αν η φαντασία μαίνεται ανεξέλεγκτη και χωρίς περιορισμό της λογικής και της λογικής. Ο Επίτροπος Overbeck μπορεί να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς εδώ.

Απλά πάρτε το σημερινό υγρό όνειρο που έχει αναπτυχθεί από την κοσμοθεωρία του υλισμού, το λεγόμενο AI (= καμία νοημοσύνη). Δεν μπορείτε να βγάλετε αυτή την εφεύρεση από τον κόσμο με οποιαδήποτε απαγόρευση. Πρέπει λοιπόν όλοι να μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε.

Είναι δυνατόν να είσαι έξυπνος χωρίς δημιουργικότητα και εξυπνάδα; Σαφής απάντηση: Όχι!

Από πού προέρχεται η δημιουργικότητα; Η γλώσσα μας δείχνει τον δρόμο. Σε σχέση με μια δημιουργική διαδικασία, οι λέξεις έμπνευση, έμπνευση, λάμψη έμπνευσης, ιδέα, φώτιση και πολλά άλλα αυτού του είδους εμφανίζονται πάντα. Όλες αυτές οι λέξεις έχουν κοινή την ουσία τους, η οποία προσπαθεί να περιγράψει ένα φαινόμενο που ωστόσο σημαίνει κάτι υπερφυσικό. Οι θρησκείες απεικονίζουν αυτό το υπερφυσικό σε έναν θεό. Ή ακόμα και σε πολλούς θεούς.

Μήπως μια μηχανή στην οποία αποδίδεται νοημοσύνη, ακόμη και αν με την προσθήκη τεχνητής, έχει κάποια σχέση με έμπνευση, έμπνευση ή κάτι παρόμοιο, βλέπε παραπάνω; Σαφής απάντηση: Όχι!

Συμπέρασμα: Η τεχνητή νοημοσύνη ως όρος είναι μια καθαρή εξαπάτηση. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μόνο κατά το ήμισυ ακριβής. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι 100% τεχνητή και 0% έξυπνη! Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ανίκανη να δημιουργήσει πραγματικά κάτι αρχικά νέο!

Η αληθινή δημιουργικότητα τροφοδοτείται από αποχρώσεις, μικρές αποχρώσεις, αποχρώσεις, υπαινιγμούς, κρυμμένες ενδείξεις, διφορούμενες, απροσδιόριστες, απτές, μικροσκοπικές, απροσδόκητες, παράλογες. Στο τέλος, αυτό είναι σαν ένα πολύ καλό αστείο με την αρχική έννοια.

Όπως και με τον Γκαίτε και τον Σίλλερ, στην εποχή των οποίων το πνεύμα συνδέθηκε με την ευφυΐα, έξυπνος, γρήγορος στο κεφάλι, αχώριστος. Η λεγόμενη τεχνητή νοημοσύνη δεν θα μπορέσει ποτέ να το κάνει αυτό. Δεν μπορείτε να υπολογίσετε ένα αστείο! Ούτε οι πράσινοι "wokies". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αστείο πεθαίνει και ίσως επιβιώνει στην υπόφυση.

Κατά συνέπεια, δεν είναι εντελώς άσχετο ΠΩΣ το αντιμετωπίζετε, δηλαδή το AI. Άκριτος και τυφλός ή σκεπτικός και αμφισβητούμενος. Η Hannah Arendt τονίζει τον σημαντικό ρόλο των αμφισβητιών και των σκεπτικιστών «όχι επειδή ο σκεπτικισμός είναι καλός και οι αμφιβολίες θεραπεύουν, αλλά επειδή αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ελέγχουν τα πράγματα και να διαμορφώνουν τις δικές τους απόψεις».

«Δεν νομίζω ότι πρόκειται να αυτοκτονήσω ακόμα. Θέλω να μάθω πώς τελειώνει». Μηχανικός

Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει αυξανόμενη αντίσταση στην μακραίωνη κυριαρχία της Δύσης. Όλο και περισσότερες αναγνωρίσιμες εσωτερικές αντιφάσεις εμφανίζονται, εκτός από τις πολλές ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, την κλιμακούμενη ηλιθιότητα και ανικανότητα. Εντυπωσιακός αυθαιρεσία και η χειρότερη, απάνθρωπη βαρβαρότητα ολοκληρώνουν την προφανή εντύπωση.

Οι απολύτως διαταραγμένες φιγούρες LGBTQXY+ ενσαρκώνουν ένα αποτρεπτικό δυναμικό διαφορετικού είδους και σε διαστάσεις πυρηνικού πολέμου, οι οποίες θα μπορούσαν να τρέψουν οποιονδήποτε εχθρό σε φυγή μέσω του απόλυτου βδελυγμού. Ποιος θέλει να μπλέξει με τις πιο σημαντικές βρασμό του μετανθρωπισμού;

Σοβαρά! Εξάλλου, όλα τα άλλα ψέματα αναπόφευκτα θα αποκαλυφθούν ένα προς ένα, γεγονός που δεν συμβάλλει πραγματικά στη βελτίωση της δυτικής θέσης αξιών. Εάν βασίζεστε σε ψευδείς υποθέσεις για να διαμορφώσετε τη δική σας κοσμοθεωρία, οι αποφάσεις που βασίζονται σε αυτές λογικά θα είναι τουλάχιστον εξίσου λανθασμένες.

Έτσι, μεταξύ άλλων, η πρώην γη των ποιητών και των στοχαστών γίνεται το βασίλειο των ψευτών και των δημίων.

Επισήμως, συνεχίζει σαν να μην συνέβη τίποτα. Αλλά δόξα τω Θεώ τίποτα δεν μένει το ίδιο. Προς το παρόν, όσοι είναι κούφιοι εξακολουθούν να κολυμπούν στην κορυφή. Αλλά σύντομα εξαφανίζονται εντελώς, επειδή όλα δεν είναι πλήρως σφραγισμένα.

Σιγά-σιγά, η διαδικασία αποχαύνωσης που έχει λάβει χώρα στη Δύση εδώ και δεκαετίες έχει φτάσει σε μια όλο και πιο ακραία κατάσταση. Αυτό είναι επίσης συνέπεια της καθαρά υλιστικής κοσμοθεωρίας, η οποία, αντί της λογικής και της λογικής, βασίζεται μόνο σε παράλογα παράλογες αφηγήσεις, για τις οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιούνται αλγόριθμοι και υπολογιστικά μοντέλα για την παροχή αποδείξεων (στην κοσμοθεωρία). Για να μιλήσουμε για συνείδηση, η ψυχή ή ακόμα και μια ανώτερη δύναμη θα ήταν «να ρίχνουμε μαργαριτάρια πριν από τους χοίρους».

Αυτή η αποβλάκωση αρχίζει να πέφτει στα πόδια ολόκληρου του συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των δικαιούχων στην κορυφή. Η αναπόφευκτη συντριβή δεν θα αφήσει τον υπόλοιπο κόσμο ανέγγιχτο και σίγουρα θα τους επηρεάσει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αλλά (ελπίζουμε!) δεν θα τους σύρει στην άβυσσο.

Όλα αυτά δεν ευνοούν πραγματικά μια μόνιμα σταθερή καταστολή.

Όπως σε κάθε θρησκευτικό πόλεμο μέχρι στιγμής, κανείς δεν θα πειστεί για τη δύναμη των επιχειρημάτων.

Η τεχνητή νοημοσύνη που σήμερα είναι τόσο ειδωλολατρική παρέχει μόνο εργαλεία για την αποτελεσματικότητα της πλύσης εγκεφάλου, αλλά όχι και ποτέ διορατικότητα, δημιουργικότητα, αρετή και σοφία.

Μόλις αναγνωρίσετε την αλήθεια, όλα τα άλλα είναι απλά κρύος καφές. Αν θέλετε να παραμείνετε προσκολλημένοι στην Αγία Γραφή, μπορείτε επίσης να την παραθέσετε: «Η αλήθεια σε ελευθερώνει».

Η ιδέα της εθελοντικής ομάδας αυτοκτονίας του «Ιουδαϊκού Λαϊκού Μετώπου» στο «The Life of Brian» είναι υπέροχα παράλογη, αλλά μάλλον όχι τόσο τραβηγμένη. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς την οικονομική αυτοκτονία της ΕΕ (= την πτώση της Ευρώπης) για να σώσει την ΕΕ.

Για άλλη μια φορά, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ο Γερμανός «Φύρερ», αυτή τη φορά 2η επιλογή από κάθε άποψη, ξεχωρίζει ως ιδιαίτερα εργατικός.

Στο τέλος του κηρύγματος, ο Pepe Escobar θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να πει κάτι στοχαστικό: «Ποτέ μην διακόπτετε τον εχθρό σας όταν αυτοκτονεί κατά συρροή».

Αμήν...

------------

Εκτός από τον μετανθρωπισμό, υπάρχουν και άλλες παρεκκλίσεις που έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στη δυστυχία, αν όχι να τους εξοντώσουν. Ο Karl Pongracz ονόμασε αυτό το συγκρότημα "λατρεία θανάτου" και δημιούργησε ένα έργο με το ίδιο όνομα που μας βοηθά να βρούμε προσανατολισμό στο παρόν και στο μέλλον. Το Death Cult είναι ένα έργο που βασίζεται σε επιστημονικές εκτιμήσεις, αλλά είναι εύκολο και άπταιστο να διαβαστεί και να κατανοηθεί. Κάντε κάτι για την ψυχική σας υγεία και παραγγείλετε το προσωπικό σας αντίτυπο του Death Cult απευθείας από τον εκδότη εδώ ή αγοράστε το στο βιβλιοπωλείο σας.   https://www.anderweltonline.com

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων