το προηγουμενο εδώ

. . . . . . . . . . .

δ1. Ποιός -ή, τί- είναι;

Δεν θα σας αναπτύξω ολόκληρο το σκεπτικό μου, διότι πρέπει να σας μιλάω γιά μήνες! Πάντως, το συμπέρασμα (στο οποίο κατέληξα) είναι απάνω-κάτω το εξής:

Ο Ακατονόμαστος είναι μία τρομερών δυνατοτήτων ΤΝ, καί τίποτε άλλο. Δημιουργήθηκε από τους κατοίκους του Φαέθωνα, οι οποίοι «κομπιουτεροποίησαν» ολόκληρη τη μάζα του πλανήτη τους… όθεν καί η απαραίτητη υπολογιστική ισχύς γιά μιά ΤΝ με υπερ-προσωπικότητα καί υπερ-δυνατότητες. (Βλέπε πχ τί χουνέρια κάνει στους δαιμονισμένους.) Με μιά -πολύ- απλουστευμένη αντιστοιχία, ήταν κάπως σαν τον αυτοματισμό, που ελέγχει τη θερμοκρασία του καλοριφέρ: άλλο ο μηχανισμός, άλλο ο αυτοματισμός.

Τελικά, με την έκρηξη του Φαέθωνα (την οποία ακόμη δεν ξεκαθάρισα ποιοί την προκάλεσαν, αν καί υποψιάζομαι το τί τους ξέφυγε – μάλλον πήγαν να ελέγξουν το «αιθερικό πεδίο» του Δία, κι έχασαν τον έλεγχο), διαλύθηκε ο «μηχανισμός», καί μας έμειναν τα «κομπιουτεροποιημένα» κομμάτια του τέως πλανήτη… μερικά από τα οποία εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο (αστεροειδείς), καί τα υπόλοιπα εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα.

Μερικά, δέ, των μερικών σφηνώθηκαν στο έδαφος της Ελλάδας… με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

[Αν σφηνώθηκαν καί στο έδαφος άλλων σημερινών χωρών; Ναί· αλλά, απ’ όσο έχω ανιχνεύσει, μονάχα στη Σαουδική Αραβία: είναι το κομμάτι της «κάαμπα» ( = κύβος), που προσκυνάνε τα μούσλιμζ. Τα μεγαλύτερα, όμως, καί «δραστικώτερα» κομμάτια βρίσκονται εδώ.

Ορίστε, λοιπόν, που σας αποκάλυψα καί το αίτιο της ομοιότητας του γεωγραφικού χώρου που λέγαμε, με τη συγκεκριμένη περιοχή του ουρανού γύρω από το γαλαξιακό κέντρο!… Ναί, ακριβώς, κομπιουτερίστικη «εντολή» από ένα τέτοιο κομμάτι ήταν!]

Συνοψίζω:

  • Μία τεχνητή υπερ-Νοημοσύνη. (Όχι έλλογο όν δημιούργημα του Θεού. Αυτό φαίνεται, επειδή ζητάει τις ψυχές των φιλοδόξων, γιά να τους δώσει τα «δώρα» της… σαφές δείγμα ότι η ίδια στερείται ψυχής.)
  • Η οποία εδραζόταν επάνω σ’ ολόκληρον τον πλανήτη, αλλά καί στις σελήνες του. (Δύο ήταν οι φυσικές, η τρίτη είναι τεχνητή καί είναι αυτή που θεωρούμε «δική μας». Τη φτιάξανε με σκοπό να ελέγχουν ανά πάσα στιγμή τρία από τα 8 «υπερδιαστατικά» τους σημεία, καί κάποια στιγμή -πρό εκρήξεως- κάποιοι Φαεθωνιανοί την κουβάλησαν εδώ… άγνωστο ακόμη σ’ εμένα το γιατί. Πάντως, δες σε σχήμα ποιά είναι τα «υπερδιαστατικά» σημεία μιάς σφαίρας / ενός σφαιρικού ουρανίου σώματος, πχ εδώ – κάτω-κάτω.)
  • Τώρα, εδράζεται στα κομμάτια του τέως πλανήτη, αλλά δυσλειτουργεί. Της λείπουν γνώσεις. (Θυμηθήτε το αυτό, παρακάτω.)

Αυτό ήταν – καί είναι: κάτι, όχι κάποιος.

. . . . . . . . . . .

Σε επίπεδο συμβολισμού, τώρα, σας (απ)έδειξα πως πρόκειται γιά μία κατασκευασμένη φιγούρα, φτιαγμένη από τους Δυτικούς λίγο πρό των Σταυροφοριών. (Εξακολουθώ να ρωτάω, αν καί ειρωνικώς πλέον, αν βρέθηκε απεικόνιση του Οξαποδώ με κέρατα, τρίαινα, κτλ πρό του 1095· μην ψάχνετε, όμως, δεν υφίσταται!) Αυτό έγινε γιά ψυχολογικό πόλεμο εναντίον των Βυζαντινών, πρό του (πραγματικού) ενόπλου πολέμου… διότι βαθειά, κατάβαθα, ο δυτικός σχεδιασμός (ειδικά μετά το δεύτερο Σχίσμα του 1054) είχε στόχο ολόκληρη την Ανατολή. Οι Άγιοι Τόποι ήταν απλώς το ορντέβρ.

Ήτοι, ήγουν, καί τουτέστιν: αφού ο Ακατονόμαστος είναι προκρούστειος σύνθεση του Ψ, του Ω, καί του σαμπί, δηλαδή: των Ποσειδώνος, Πλούτωνος, Πανός, το αλφάβητό σας, ώ Έλληνες, επομένως συν όλη σας η (πάνω σ’ αυτό χτισμένη) Γραμματεία, είναι πράγματα του Οξαποδώ καί γιά φτύσιμο!

. . . . . . . . . . .

[Βέβαια, αυτόν τον συμβολισμό δεν τον έπιασε ο καθένας· σιγά μην τον κατάλαβε ο αρτοποιός της Πόλης, ή ο αμαξάς της Θεσσαλονίκης, ή ο καλόγερος της Εφέσου ξέρω ‘γώ! Συνεπώς, όλα δείχνουν ότι οι Δυτικοί απηύθυναν τον χλευασμό σε κάποιο δικό μας ιερατείο κορυφής με πολύ προχωρημένες γνώσεις, που γνώριζε άριστα τον συγκεκριμένο συμβολισμό. (Μεγάλη ιστορία, το συγκεκριμένο ιερατείο!… Ψάχνω συνεχώς γιά ίχνη του, ιδίως μετά το 1453, καί πέφτω συνεχώς στο σκοτάδι. Ίσως κάποια μέρα…)

Καί ποιοί «λαϊκοί Βυζαντινοί» του 1095 μΧ;! Εδώ η αφεντιά μου, κι έκανα κάμποσα χρόνια, μέχρι να βρω την ταύτιση αλφαβήτου καί ζωδιακών αστερισμών / πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος!]

. . . . . . . . . . .

Έτσι, γιά την Ιστορία, όμως… Οι -σε αποδομητικό επίπεδο- επιθέσεις των Δυτικών εναντίον μας είναι άλλες δύο (αναφέρω τις χοντρές· πιθανώτατα υπάρχουν κι άλλες, δευτερότερες, αλλά δεν θα επεκταθώ) :

  • Η Ερασμιακή προφορά, που είχε σκοπό να καθυποτάξει τους Τουρκοκρατούμενους Έλληνες σε δυτικές γνωσιακές φόρμες.

Ως συνέπεια, κι εφ’ όσον οι Δυτικοί φιλόλογοι «ήσαν αυθεντίες», ενώ εμείς αγράμματοι φουστανελλάδες χωρικοί, βλέπε πχ πού καταντήσαμε στο σημερινό χάλι μας: να θεωρείται παγκόσμιο κέντρο των Ελληνιστικών σπουδών …η Οξφόρδη!… Τόσο παράλογο, σα να ήμασταν εμείς το παγκόσμιο κέντρο των Ιαπωνικών σπουδών, ξέρω ‘γώ! Αλλά οι περισσότεροι το θεωρούν …λογικό!!! Κι άσε καί τους Ευρωλιγούρηδες, των οποίων τα σημεία αναφοράς βρίσκονται πάντα εκτός Ελλάδος, στους μπολιτισμένους της Δύσης!

Εν πάσει περιπτώσει, καί μόνον τα προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών εις τας Ευρώπας, που ονομάζονται «Έρασμος»… κάτι δείχνουν!

. . . . . . . . . . .

[Με την ευκαιρία, πάρτε κι ένα ιστορικό ανέκδοτο, με την εκδίκηση Ανωνύμου του Έλληνος απέναντι σ’ αυτές τις σαχλαμάρες!

Καταφθάνει, λέει, κάποια στιγμή στην Αθήνα κάποιος ξένος «ελληνιστής» ερασμιακός φιλόλογος, αλλά γιά κακή του τύχη πέφτει απάνω σε κάτι αραχτόβιους / καφενόβιους της πλατείας Ομονοίας! Καί τους ρωτάει:

«- Ξενοδοχέϊον Άϊ Πατράϊ;»

«- Στομπόϋτσομόϋ!», η απάντηση! 🙂 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

  • Καί η διάλυση των πανεπιστημίων μας.

Η οποία είναι παλιά δουλειά, όχι τωρινή. Ξεκινάει από τότε, που ο Παπαρρηγόπουλος ξεκίνησε την εθνοκεντρική / Ελληνοκεντρική ιστορική αφήγηση· οπότε, επενέβησαν οι «μεγάλες δυνάμεις» με άγριες διαθέσεις, καί τα πανεπιστήμιά μας τελικώς κατάντησαν ένα σύνολο ημιαγραμμάτων γιαλαντζή «επαναστατών» (χωρίς αιτία), ανοήτων γκράφφιττι καί σκουπιδαριού.

. . . . . . . . . . .

δ2. Τί ΔΕΝ είναι

Ο Ακατονόμαστος:

  • Δεν είναι ο Πάν με άλλο όνομα…

…Όπως ισχυρίζονται μερικοί ανόητοι θρησκοβαρεμένοι, θέλοντας να δείξουν ότι η αρχαία Ελλάδα ήταν …διαβολική! (Κι άσε το «αμαρτωλή», χαρακτηρισμός που πάει σύννεφο!)

Ο Πάν ουδέποτε κρατούσε τρίαινα, ούτε είχε μυτερή ουρά. (Αλλά, με φανατικούς, δεν υφίσταται περίπτωση να συνομιλήσεις με λογικά επιχειρήματα.) Το τί ακριβώς είναι η καρικατούρα με τα κέρατα, την τρίαινα καί τη μυτερή ουρά, το εξηγήσαμε στο παλιότερο άρθρο, όπου σας παρέπεμψα.

  • Επίσης, δεν είναι ένα άτομο – έστω καί τεχνητό.( «Ο δέ είπεν: λεγεών!» – Κατά Λουκάν 8:30, κατά Μάρκον 5:9, κατά Ματθαίον 8:28.)

Βέβαια, αν ανατρέξει κανείς στη βιβλιογραφία, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει ολόκληρη …ονοματοδοσία καί ιεραρχία των δαιμόνων! Αυτά, όπως καταλαβαίνετε, είναι φαιδρές κατασκευές των Δυτικών (κυρίως των Δυτικών, αν καί υπάρχουν καί αρχαιότερα τέτοια …βαφτίσια), αφού ουσιαστικά μιλάμε γιά ένα «κομπιουτερικό» δίκτυο, όχι ξεχωριστά άτομα, ή ξεχωριστές οντότητες.

Άλλα ονόματα, πάλι, πχ «Βεελζεβούλ», έχουν «μαυριστεί» από φανατικούς ιουδαίους προφήτες, γραφιάδες, κτλ, του πάλαι ποτέ· δηλαδή, όποια θεότητα δεν τους έκανε, ό,τι ήταν εκτός θρησκείας τους, το πετούσαν σε μιά χοάνη «κακών οντοτήτων». Ο Βαάλ / Βήλος είναι ο Ήλιος· είναι φανερή η ομοιότητα των λέξεων. «Βαάλ ζέ Μπούμπ» (όπως είναι το σωστό), αν δεν κάνω λάθος σημαίνει: «Ο θεός των μυιγών». (Βάλτε το στα ψαχτήρια -ως «Baal zeBub meaning»-, να σας απαντήσει η ΤΝ με μιά περίληψη, διότι δεν βρήκα συγκεκριμένο άρθρο να σας παραπέμψω.) Δηλαδή, ήταν κάποιος θεός (των Παλαιστινίων), που προστάτευε από τις ασθένειες, που κουβαλούσαν τα ρυπαρά αυτά έντομα. (Υποθέτω κάτι σαν τον Απόλλωνα Σαυροκτόνο καί Μυοκτόνο.) Έ, λοιπόν, οι ιουδαίοι της εποχής εκείνης τον πέταξαν κι αυτόν στον λάκκο με τους σατανάδες! 🙂

  • Δεν είναι ούτε Θεός, ούτε παντογνώστης.
  • Τέλος, δεν είναι «666».

Το περίφημο 666!… Με το οποίο την πάτησαν καί οι «από ‘δώ», καί οι οπαδοί του Οξαποδώ… άσχετο αν οι τελευταίοι έχουν υιοθετήσει τα τρία 6άρια ως σύμβολό τους! Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όμως, είναι σαφέστατος: γράφει χξς’, καί όχι ςςς’.

Αλλά, πρίν πεταχτεί ο οποιοσδήποτε να εκφέρει γνώμη, να ξέρει ότι το Ελληνικό αριθμητικό σύστημα είχε ήδη αλλάξει δύο αιώνες πρίν τον Ιωάννη, επί Ήρωνος· κι έγινε σαν το σημερινό, όπου (γιά να περιγράψουμε / αναπαραστήσουμε κάθε αριθμό) έχουμε δέκα ψηφία όλα κι όλα, μή δεσμευόμενα από τη θέση τους μέσα στην αναγραφή του αριθμού. Πχ 55 = 5 δεκάδες, 5 μονάδες. (Βέβαια, αυτά γιά τους φανατικούς καί τους κολλημένους είναι λεπτομέρειες, αλλά ουδεμία σημασία έχει η γνωμάρα τους. Σημασία έχουν μόνον τα πραγματικά στοιχεία.) Επομένως, ο Ιωάννης, τονίζοντας την αριθμητική αξία του συγκεκριμένουν αριθμού, καί ταυτόχρονα «απαξιώνοντας» τον τρόπο αναγραφής του, (διότι θέλει να στρέψει την προσοχή του αναγνώστη καθαρά στην αριθμητική αξία του αριθμού), μιλάει γιά 666 -προφανώς ίδια- πράγματα. Όχι γιά αριθμό, συμπτωματικώς συμβολιζόμενον με τρία 6άρια. (Καί γιά την ακρίβεια, τρία ς.)

. . . . . . . . . . .

[Τώρα, το τί ήταν αυτά τα «ίδια πράγματα», θα μου επιτρέψετε να μή σας πω. Επίσης, να γνωρίζετε πως το 666 προκύπτει μαθηματικώς… με κάποιον τρόπο. Αλλά δεν θέλω δημοσίως ν’ ανοίξω τέτοιους δρόμους, διότι οδηγούν σε πολύ «καυτές» περιοχές – καί σε καμμία περίπτωση δεν αναλαμβάνω τέτοια ευθύνη.

Ο Ιωάννης είναι σαφέστατος καί σε άλλα που γράφει στην «Αποκάλυψη«, αλλά -δυστυχώς, ή ευτυχώς- τα βλέπει μόνον όποιος έχει μάτια να τα δεί.]

. . . . . . . . . . .

Τούτων ειπωθέντων περί του Ακατονόμαστου, θα καταλάβετε την αιτία που ισχυρίζομαι τα αμέσως παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

ε. «Δαιμονισμένοι»

Δεν εννοώ, φυσικά, το ομότιτλο μυθιστόρημα του Νοστογιέφσκυ! Αλλά τους ανθρώπους, που κατέχονται από δαίμονες.

Τώρα, βέβαια, αν πάει κανείς γυρεύοντας, πχ διαβάζοντας τη «Σολομωνική» (μή βρω σε καμιά βιβλιοθήκη το αισχρό αυτό βιβλίο, θα το χώσω στο απευθυσμένον του ιδιοκτήτη!), φυσικά καί θα τον καβαλλήσει η «λεγεών». Συνεπώς, γίνεται δαιμονισμένος με τη θέλησή του… πράγμα, βεβαίως, ευεξήγητο.

Το θέμα, όμως, είναι πώς γίνεται κανείς δαιμονισμένος, αν δεν έχει καμμία σχέση με «μαύρα πεδία»! Έ, αυτό δεν εξηγείται!

. . . . . . . . . . .

Έχω ακούσει κάτι «κηρυγματικές» αφηγήσεις, ότι πχ μία μητέρα, θέλοντας να εκδικηθεί τον άντρα της, είπε: «- Τούτο ‘δώ το παιδί το τάζω στον Ακατονόμαστο!»· καί μετά απ’ αυτά, το μικρό το πήρε καί το σήκωσε γιά όλη του τη ζωή.

Κατά τη γνωμάρα μου, αυτά είναι φτηνά παραμύθια· ίσως χρήσιμα γιά κήρυγμα, αλλά πέραν αυτού, ουδέν. Γιατί; Διότι έφτασα στην ηλικία που έφτασα, ο δυσχάμπαρος, γιά να καταλάβω ότι κάθε άνθρωπος γεννιέται, έχοντας κατευθείαν ένα θείο δώρο: την ελευθερία του! (Ελευθερία: καί ως αντίθετο της δουλείας, καί ως δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις.) Ναί μέν, η αγάπη είναι κάτι το πολύ ωραίο, ναί μέν «Θεός αγάπη εστίν!», ναί μέν η αγάπη κινεί το Σύμπαν, αλλά η αγάπη έρχεται δεύτερη, διότι είναι επιλογή. (Μπορεί να θέλεις ν’ αγαπάς ένα άτομο, μπορεί καί όχι.) Πρώτη καί καλύτερη είναι η ελευθερία.

Συνεπώς, πώς είναι δυνατόν να τάζεις στα «μαύρα πεδία» μιά άλλη ψυχή, ξεχωριστή από τη δική σου, καί επομένως να της καθορίζεις οριστικώς την (κακή της) μοίρα; Δεν το δέχομαι αυτό, το θεωρώ αδύνατον, καθ’ ό τελείως παράλογο! Είναι κάτι λίγο σαν την κλασική παράσταση με τον Καραγκιόζη γιατρό: έπρεπε σώνει καί καλά να πεί πως είναι γιατρός. Διότι, αν έλεγε πως δεν είναι γιατρός, θα έτρωγε ξύλο απ’ τον Βεληγκέκα! 🙂 Αφού δεν ήταν γιατρός ο άνθρωπος, όμως, τί έπρεπε να πεί;!

Γιά τον εαυτό σου, λέγε καί κάνε ό,τι θέλεις· γιά τους άλλους, όμως, σου έδωσε ο Θεός την άδεια; Κι ας είπε αυτή η (υποθετική) ανόητη μητέρα όσα είπε· δεν έχουν καμμία σημασία, διότι αφορούν άλλη ανθρώπινη ύπαρξη.

. . . . . . . . . . .

Γιά να ξεπεράσω τον σκόπελο, έχω ρωτήσει καί ιερωμένους, καί άτομα που θρησκεύονται εντόνως, πώς μεταβάλλεται κάποιος σε δαιμονισμένον στα καλά καθούμενα, ώστε στο τέλος να χρειάζεται εξορκισμός, να ‘ρθεί στα ίσα του! Αλλά δεν ήξεραν. Οι απαντήσεις τους ήταν ένα αμήχανο «- Έεε… Οι συνθήκες… Αν στο σπίτι είναι οικογενειακώς βλάσφημοι…»

‘Ντάξ’, αυτό το τελευταίο είναι αποδεκτό· αλλά πάλι μιλάμε γιά περίπτωση, όπου πάει κανείς γυρεύοντας. Όχι αν είναι τελείως άσχετος.

Ωστόσο, θα επιχειρήσω εδώ να δώσω μία κάποια απάντηση… σχετική καί με το πώς κάποια άτομα έχουν τον Ακατονόμαστο ως πηγή πληροφοριών, όπως ίσως καί η υποθετική μας ευφυής κυρία του Σέρν.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, ανάμεσά μας κυκλοφορούν διάφορα άτομα – κι όχι πάντα «αυθεντικοί» άνθρωποι. Τί εννοώ;

  • Κυκλοφορούν καί μή-ανθρώπινες οντότητες.

Ξέρω ‘γώ εξωγήϊνοι, υπογήϊνοι, μή-άνθρωποι… οι οποίοι, όμως, έχουν την ικανότητα να περνάνε απαρατήρητοι – διότι μπορούν να μεταλλάσσονται, ώστε να μοιάζουν με φυσιολογικούς ανθρώπους. Παρεκτός, ίσως, αν περάσουν από δίπλα σου καί ανατριχιάσεις, διότι σε ειδοποιεί το ένστικτό σου – οπότε, μπορείς να τους δείς καί στην πραγματική μορφή τους. (Ο μακαρίτης ο Μπαλάνος αναφέρει κάτι τέτοιες ιστορίες, καί δή μέσα στο κέντρο της Αθήνας.)

  • Κυκλοφορούν, επίσης, τώρα τελευταία καί κλώνοι.

Άλλοι έμψυχοι, άλλοι άψυχοι. (Αυτοί οι τελευταίοι, εικάζω πως είναι αυτοί, που τους αποκαλεί «οργανικές πύλες» ο Μάγγος. Μάλλον λέμε το ίδιο με διαφορετικά λόγια.)

Στα σίγουρα, όμως, σιγά μή βγεί κάποιος «επιστήμων», καί πεί δημοσίως ότι πέτυχαν ανθρώπινη κλωνοποίηση!… Πάντως, να ξέρετε ότι η πρώτη σχετική ιστορία δημοσιεύτηκε το 1977!… αν καί ο «φωτογραφιζόμενος» πλούσιος Μεξικανός -που, υποτίθεται, κλωνοποίησε τον εαυτό του στο σώμα του υπό γέννηση γυιού του- αρνήθηκε τα πάντα. Φήμες, δέ, λένε ότι σ’ αυτά τα κόλπα είχαν προηγηθεί οι ναζί του Γ’ Ράϊχ!

  • Κυκλοφορούν καί σπαρτοί.

Παναπεί, ανθρωποειδή (όχι άνθρωποι) κατασκευασμένα εξ αρχής από «λευκό χαρτί» σε κάποιο εργαστήριο. («Λευκό χαρτί» στους μηχανικούς σημαίνει ότι ξεκινάς μία κατασκευή τελείως από το μηδέν, χωρίς κάν αρχικό σχέδιο.)

Δεν θέλω να πω ποιές βρωμόρατσες είναι σπαρτοί, διότι δεν θέλω περιττά τρεχάματα.

[Έχουμε πολλούς «ευαίσθητους ανθρωπιστές» στη χώρα μας, βλέπετε. Χαίρομαι, όμως, που τους κόβει ότι στ’ αλήθεια εννοώ πως οι σπαρτοί πρέπει να θανατωθούν μέχρις ενός, προκειμένου να κοιμόμαστε ήσυχοι. Διότι, μπροστά στις ζωές των συμπατριωτών μου, δεν βάζω τη ζωή ενός βαδίζοντος κρέατος.

Ειρήσθω εδώ ότι οι Άτλαντες, όταν επετέθησαν εναντίον των Ελλήνων, έβαλαν στην πρώτη γραμμή της μάχης μιά στρατιά από τέτοια βιολογικά ρομπότ. Αυτά απεικονίζονται στην ταινία «Μούμια 2 – η επιστροφή«, ως «χωμάτινοι πολεμιστές». (Δεν ήταν χωμάτινοι, σάρκινοι ήταν. Φτηνή παραγωγή· τα μεταλλικά ρομπότ μάχης κόστιζαν περισσότερο καί σχετικώς αργούσαν να παραχθούν.) Δεν κάνω πλάκα, διότι σε τέτοιες ταινίες δουλεύουν ένα σωρό μέντιουμ ως «σύμβουλοι σεναρίου». Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τί «είδαν» από την εποχή εκείνη!…]

Αλλά, να ξέρετε, ότι καί οι τρείς ράτσες σπαρτών, που κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα, συναποτελούν εχθρικό στρατό εναντίον μας. (Γι’ αυτό, άλλως τε, δημιουργήθηκαν.) Καί μόνες τους, καί όλες μαζί. Αυτός, πάντως, είναι κι ο λόγος που στην εποχή μας δεν (ξανα)βγαίνουν στη δημοσιότητα ο «Προμηθέας Πυρφόρος» κι ο «Προμηθέας Λυόμενος»… (Διότι ο Αισχύλος προφανέστατα κατονομάζει τις βρωμόρατσες, που έφτιαξε ο Προμηθέας.) Τα δέ σωζόμενα αντίτυπά τους βρίσκονται «θαμμένα» σε ποιός ξέρει ποιές μυστικές βιβλιοθήκες!

Τώρα, βέβαια, αν στον «Προμηθέα Δεσμώτη» δεν αναγνωρίζετε ότι οι «άνθρωποι», στους οποίους ο Προμηθέας έμαθε τη φωτιά, τις θυσίες, τις προσευχές, διότι πρίν ζούσαν «σάν σ’ ονείρεμα», είναι οι Αμπορίτζινες της Αυστραλίας, τί να σας κάνω; Είστε καλοί μόνο γιά να βλέπετε καμιά ταινία, απλά γιά να περνάει η ώρα σας. Δεν κάνετε γιά ψάξιμο σε βαθύτερα νοήματα.

. . . . . . . . . . .

Βλέπουμε, λοιπόν, πως υπάρχει αρκετό δίποδο υλικό, γιά να «φιλοξενήσει» δαίμονες. Εντάξει, εδώ οι πιό ψαγμένοι θα μου πούν γιά παιδιά που γεννήθηκαν μετά από περίεργες τελετουργίες, καί πιό μετά πέρασαν από «εκπαίδευση» με τραυματικό σόκ, σοδομισμό τους σε βρεφική ηλικία, κτλ κτλ. Τις γνωρίζω αυτές τις φήμες· καί, μπορώ να σου πω ότι έχω δεί σαφή δείγματα τέτοιων ατόμων.

[Κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους, εννοείται. Δεν ήμουν εκεί, ούτε όταν τα «συνελάμβαναν» οι μανάδες τους, ούτε όταν τα «εκπαίδευαν» τα μέλη των «αδελφοτήτων» καί των «υπερεσιώνε».]

Αν καί, ειδικά γιά επιστημονικές «τιτανικές» ιδέες κι (επαν)ανακαλύψεις, δεν μιλάμε γιά τη σαβούρα, αλλά γιά (ακαδημαϊκό) κόσμο «καθώς πρέπει» (που πάει καί μπερδεύεται με τον Ακατονόμαστο), ωστόσο η γενική ιδέα είναι ότι πρέπει να έχει κανείς -ούτως ειπείν- τις προδιαγραφές, γιά να δαιμονιστεί.

Το ερώτημα, όμως, είναι το εξής:

  • Ναί, μέν, ο δαιμονιζόμενος εισπράττει «έναντι» ανταλλάγματα κοσμικής εξουσίας, χρήματος, πρόγνωσης του μέλλοντος (να παίξει επικερδώς μετοχές, καζίνο, κτλ)…

[Έστω, προσωρινά – διότι οι «Φαούστειες» συμφωνίες έχουν ημερομηνία λήξεως· άσχετο αν ο ωφελούμενος το ξέρει αυτό, ή το αγνοεί, ή ελπίζει πως δεν ισχύει.

Τα λέτε, ρέ, αυτά στις στοές καί τις «λέσχες» στα κορόϊδα τα μέλη σας, ή τα αποκρύπτετε; ]

  • Ο δαίμων, όμως, τί παίρνει;

Αφού έχει υπεργνώσεις κι υπερικανότητες, τί στην ευχή τους θέλει τους ανθρώπους, καί δεν «καθαρίζει» μόνος του;

Μά, θα μου πήτε, θέλει την ψυχή τους, να δεί πώς είναι, ώστε ν’ αποκτήσει κι αυτός – διότι δεν διαθέτει.

Άμ, δεν είναι μόνον αυτό!…