Ο κίνδυνος για την ανθρωπότητα είναι να συνηθίσει την βαρβαρότητα-Γ Μέρος- Πόσο "Μεγάλο" θέλει να γίνει το "Ισραήλ";

Maria Nikolakaki 

Γ΄ΜΕΡΟΣ

Στο Α Μέρος της τριλογίας αναφέρθηκα στο πως η Κύπρος έγινε σιωνιστική αποικία. Στο Β Μέρος της τριλογίας αναφέρθηκα στην εξάρτηση της Ελλάδας από το Εβραϊκό κεφάλαιο, και το πως από τα Μνημόνια και μετά η άμυνα της χώρας παραδόθηκε στους “Ισραηλινούς”.

Στο Γ Μέρος θα επικεντρωθώ στην σύνδεση των δύο, με ιδιαίτερη έμφαση στο Κυπριακό.

“Οργή του Ποσειδώνα” ονόμασαν οι Ισραηλινοί την σχεδιαζόμενη στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στην Τουρκία για την Κύπρο. Κοινώς θέλουν να κάνει η Ελλάδα με την Κύπρο μαζί πόλεμο με την Τουρκία για να τους αδειάσει την γωνιά και να πάρουν όλη την Κύπρο δική τους. Μετά μια εθνοκάθαρση των Κυπρίων θα ολοκληρώσει τα σχέδια τους. Η ανομία που έχουν στις επιθέσεις κατά Συρίας, Λιβάνου, Ιράκ, Ιράν, και κυρίως την γενοκτονία των Παλαιστινίων τους δίνει carte blanche στην ατιμωρησία.

Όπως αναφέρθηκα στο Α’ Μέρος η Κύπρος ως σιωνιστική οντότητα ήταν στα σχέδια των σιωνιστών από τον 18-19ο αιώνα. Με τις πλάτες των ΗΠΑ προωθούν το Μεγάλο Ισραήλ που προς το παρόν έχει αυτήν την εικόνα:

Μια καταπληκτική συνέντευξη της Κύπριας αναλύτριας Ελίνα Ξενοφώντος στον δικηγόρο και δημοσιογράφο Δημήτρη Λασκάρη αναλύει πολλές διαστάσεις του θέματος του εποικισμού της Κύπρου από τους σιωνιστές. Δείτε το, διαδώστε το. Σπάνια προτείνω κάτι τόσο θερμά αλλά οι Έλληνες πρέπει να δουν όλη την εικόνα του δάσους και όχι μόνο το δέντρο.

Όπως λέει η Ελίνα Ξενοφώντος στο βίντεο, η στήριξη του Ισραήλ από κάμποσους Κυπρίους (και Έλληνες θα πρόσθετα) έχει κυρίως να κάνει με το ψευδο-δίλημμα ότι οι Εβραίοι είναι καλύτεροι από τους Τούρκους και φέρνουν και “επενδύσεις”. Ευτυχώς είναι μειοψηφία και οι περισσότεροι Έλληνες έχουν και ιστορική μνήμη και ηθική και φιλοσοφική βάση. Όπως ανέφερα στο Β’ Μέρος ήταν πάντα χειρότεροι από τους Τούρκους. Τουλάχιστον οι Τούρκοι δεν σκοπεύουν εθνοκάθαρση για να γίνει η Κύπρος Τουρκικό νησί, εκτός και εάν προκληθεί από την ανοησία μας.

Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα. Δηλαδή πάμε για εθνική τραγωδία χειρότερη από το Κυπριακό του 1974 καθώς τώρα είτε το Ισραήλ θα κάνει το νησί δικό του ή η Τουρκία. Χαμένοι από χέρι θα είμαστε συν του ότι μπορεί να επεκταθεί και στην Ελλάδα και να χάσουμε όχι μόνο το Αιγαίο, την Θράκη και ότι άλλο ονειρεύονται οι Τούρκοι και έχουν συμφωνήσει με την αστική μας τάξη. Όλα αυτά θα γίνουν ενώ έχουμε παραχωρήσει ουσιαστικά τον στρατό μας σε Τούρκους και Ισραηλινούς.

**Μια χαψιά τον κάνει ο Νετανιάχου. Έχουμε πολιτικούς χαμερπείς της δεκάρας.

Aν τα σχέδια τους αποτύχουν, που θα αποτύχουν, είναι γιατί θα μας σώσουν και πάλι οι πραγματικά φιλικές χώρες της Ελλάδας η Ρωσία και το Ιράν. Και δεν θα μας σώσουν γιατί μας αγαπάνε αλλά γιατί είναι και οι ίδιες χώρες στόχοι του ίδιου εχθρού. Είναι οι ίδιοι σιωνιστές και το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο με έδρα το Λονδίνο που θέλει να τις διαλύσει και τις ίδιες. Η ιστορική πορεία μας ένωσε μαζί.

Λόγω έλλειψης χρόνου (αύριο θα λείψω για ταξίδι αναψυχής στο εξωτερικό) παραθέτω το κείμενο του DDGeopolitics που κάνει ιστορική αναδρομή στην προσπάθεια διάλυσης και αναδιανομής της Ρωσίας από το εβραϊκό λόμπι που συνέθεσε μια ιδιάζουσα μίξη ναζισμού και σιωνισμού.

Θα το βρείτε το άρθρο εδώ αλλά δείτε και και εδώ.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο πόλεμος κατά της Ρωσίας και της Παλαιστίνης και των όμορων κρατών για το Μεγάλο Ισραήλ έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Πούτιν ο οποίος διατηρούσε καλές σχέσεις με το Ισραήλ καθώς το 1/3 των Ισραηλινών είναι Ρωσικής καταγωγής (Ασκενάζι) αποστασιοποιήθηκε και πήρε θέση σαφώς υπέρ του Ιράν. Ο μεγαλοιδεατισμός των σιωνιστών έφτασε σε κρίσιμο σημείο καμπής.

Κατά την δική μου ερμηνεία, είναι γιατί καταρρέει το χρηματιστηριακό κεφάλαιο, όπου βάσισαν την υποδούλωση της ανθρωπότητας, με την δημιουργία των BRICS. Οι ΗΠΑ έχει υπέρογκο χρέος, η Βρετανία και η Γαλλία πιθανόν θα προσφύγουν στο ΔΝΤ, η Γερμανία έχει ύφεση. Όσο κι αν γαβγίζουν ο κόσμος μετακινήθηκε ανατολικά. Πραγματικά οι φωνές τους δεν έχουν καμία πλέον σημασία. Ο πόλεμος πιστεύουν και ο μιλιταριστικός κεϋνσιανισμός πως θα τους σώσει.

Ο μεγάλος πόλεμος έρχεται. Όσο κι αν σκούζουν οι γελοίες Ευρωπαϊκές μαριονέτες του τραπεζικού κεφαλαίου ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει κριθεί και το Ισραήλ έχει χάσει. Είναι θέμα χρόνου να φανεί αυτό. Επιπλέον έγινε η πιο μισητή χώρα στον πλανήτη από όλους τους λαούς του κόσμου. Η ταυτότητα και ιδιοσυγκρασία τους που προσπάθησαν να κρύψουν από το 1948 και μετά, με την θέση ότι εάν είχαν δική τους χώρα θα έλυναν τα προβλήματα τους φάνηκε πως ήταν η πύρρειος νίκη που θα τους κάψει. Έδειξαν πόσο η υπεροχή και αλαζονεία απέναντι στους μη Εβραίους τους καθιστά μισανθρώπους. Ο κόσμος το είδε ξεκάθαρα πια.

H συνάντηση που ξεκίνησε σήμερα από το CSO είναι το πραγματικό game changer, όχι η Δύση που δύει. Ευτυχώς δηλαδή. Εκεί είναι η θέση μας, και εκεί ανήκουμε ιστορικά και γεωπολιτικά. Ο κοσμοπολιτισμός των Ελλήνων δεν έχει καμία σχέση με τον γκλομπαλισμό των Σιωνιστών Δυτικών. Κάποια μέρα θα συνεχίσουμε την χιλιόχρονη ιστορία μας εκεί που ανήκουμε. Είμαι σίγουρη. Αυτό που χρειάζεται είναι να πάρει ο λαός την εξουσία πίσω από τους ανθέλληνες που τον κυβερνάνε.  https://marianikolakaki.substack.com/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

Γιατί δέν καταγγείλατε τόν Χακάν Φιντάν γιά ἀνάμειξη στά ἐσωτερικά μας, κ. Ὑπουργέ;

 

Καί γιατί δέν συμπαρασταθήκατε στόν συνάδελφό σας ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Νῖκο Δένδια, στήν ἀήθη ἐπίθεση πού δέχθηκε ἀπό τόν Τοῦρκο ἀξιωματοῦχο; Μερικές ἐρωτήσεις πρός τόν κ. Γεραπετρίτη

μέ ἀφορμή τήν αἰφνίδια αὔξηση τῆς ἐντάσεως μεταξύ Ἀθηνῶν καί Ἀγκύρας

ΣΕ «ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ» πρός τούς Ἕλληνες πολιτικούς γιά τό πῶς πρέπει νά ἀναφέρονται στά ἑλληνο-τουρκικά προέβη ὁ Χακάν Φιντάν. Καί τό ἔπραξε κατά ἕναν ἐξόχως ἀπαράδεκτο τρόπο, πού δεικνύει ὅτι ἡ Ἄγκυρα θεωρεῖ τήν Ἑλλάδα «προτεκτορᾶτο» της καί δικαιοῦται νά ἀπαιτεῖ νά ὑποδεικνύει ἡ ἴδια τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά ἀσκεῖ τήν ἐξωτερική πολιτική της, ἀλλά καί τό πῶς θά ὁμιλεῖ ἡ Κυβέρνησις στούς Ἕλληνες γιά τήν Τουρκία!

Συγκεκριμένα, ὁ Τοῦρκος ὑπουργός κατηγόρησε συλλήβδην τούς Ἕλληνες πολιτικούς ὅτι ἀσκοῦν «φθηνή πολιτική», καλλιεργῶντας «ἀντιτουρκικό αἴσθημα» στόν ἑλληνικό λαό, κάτι πού «ἀνοίγει τήν πόρτα σέ κρίσεις πού μποροῦν νά δημιουργήσουν γεωστρατηγικό κόστος» γιά τήν Ἑλλάδα. Δηλαδή ὁ κ. Φιντάν διετύπωσε καί μιά σαφῆ ἀπειλή κατά τῆς Ἑλλάδος, τήν ὁποία ἔδειξε νά μήν ἀντιλαμβάνεται ὁ Ἕλλην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Γιῶργος Γεραπετρίτης στήν χλιαρή, ὅσο καί ἐλλιπῆ ἀπάντηση τήν ὁποία διετύπωσε. Εἶναι δέ χαρακτηριστικό ὅτι ὁ κ. Φιντάν ἀνεφέρθη ὀνομαστικῶς μόνον στόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Νῖκο Δένδια, ὡσάν νά θεωρεῖ αὐτόν βασικό ὑπεύθυνο γιά τήν «ἀντιτουρκική πολιτική», ὁ δέ κ. Γεράπετριτης ἐπί τοῦ προκειμένου οὐδεμίαν ἀπάντηση ἔδωσε ἐνῷ ὄφειλε νά τό πράξει. Κατέστησε ὅμως κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἐπιβεβλημένο νά ὑπάρξει ἀπάντησις καί ἀπό τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης.

Εἶναι προφανές ὅτι στόχος τῆς συγκεκριμένης ἀναφορᾶς τοῦ κ. Φιντάν (ὅταν ἔχουν ἕναν μπελᾶ πάντα προκύπτει μιά δήλωση τοῦ Δένδια) εἶναι νά «ἐνσπείρει ζιζάνια» στούς κόλπους τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Ὅμως ὁ κ. Γεραπετρίτης πού εἶναι καί ὁ θεσμικός συνομιλητής εἴτε δέν ἀντελήφθη τόν ἀπώτερο στόχο τοῦ κ. Φιντάν εἴτε γιά δικούς του λόγους ἄφησε τό συγκεκριμένο σημεῖο ἀναπάντητο. Σέ κάθε περίπτωση, ἔδειξε μέ τήν «παράλειψη» αὐτή, ὅτι τά «ζιζάνια» τοῦ κ. Φιντάν εὑρίσκουν πρόσφορο ἔδαφος στούς κόλπους τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Καί δέν θεωροῦμε σκόπιμο νά συνεχίσουμε αὐτήν τήν κριτική, διότι θά ὁδηγοῦσε σέ σκέψεις ἰδιαίτερα θλιβερές.

Ὁ Τοῦρκος ὑπουργός, σέ συνέντευξη πού παρεχώρησε στό τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο TGRT Haber, ὑπεστήριξε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολιτικοί ἐπαναφέρουν τά ἑλληνο-τουρκικά στήν ἐπικαιρότητα ὅταν ἔχουν κάποιο πρόβλημα. Εἶπε συγκεκριμένα: «Δυστυχῶς, στήν ἐσωτερική πολιτική τῆς Ἑλλάδας τά θέματα σχετικά μέ τήν Τουρκία εἶναι τά πρῶτα θέματα πού καθορίζουν τήν ἀτζέντα. Εἶναι σάν πολιτική ἀσπιρίνη. Ἄν ἔχεις κάποιο πρόβλημα, τότε φέρε στήν ἐπικαιρότητα τήν Τουρκία, τή Μεσόγειο, τό Αἰγαῖο. Ἔχει δημιουργηθεῖ ἡ θεωρία τῆς ἐξηρτημένης ἀντιδράσεως. Ἔχει δημιουργηθεῖ ἡ πολιτική ἐξαρτημένη ἀντίδρασις. Ξέρετε αὐτό τό 1914 εἶχε φέρει τό βραβεῖο Νόμπελ στόν Παβλώφ. Μέ τό ἄκουσμα τῆς Τουρκίας, αὐτή ἡ ἐξηρτημένη ἀντίδρασις μέσα στήν πολιτική σκηνή τῆς Ἑλλάδας εἶναι ἕνα θέμα πού πρέπει νά ἐπιλυθεῖ στήν ἑλληνική πολιτική».

Καί παρακάτω ἀναφέρεται στήν πολιτική τῆς Ἑλλάδος κατά τρόπον ἄκρως προσβλητικό, ἐνῷ διατυπώνει ἔμμεσες καί ἄμεσες ἀπειλές: «Ἐλπίζουμε πώς καί ἡ ἑλληνική πολιτική μπορεῖ νά φτάσει στήν ὡριμότητα καί τήν αὐτοπεποίθηση τῆς τουρκικῆς πολιτικῆς καί νά συζητάει τά θέματα πιό εὔκολα. Ἐμεῖς δέν διστάζουμε νά μποῦμε σέ πολεμική μαζί τους, δέν διστάζουμε νά τούς ἀπαντήσουμε. Σέ κάθε ζήτημα. Ὅμως ἐμεῖς ξέρουμε τί ἔχουν κάνει, μέ ποιούς παῖχτες, τί πῆγαν νά κάνουν, πῶς ἐπιχείρησαν στό παρελθόν νά πολιορκήσουν τήν Τουρκία. Ἐμεῖς τά εἴδαμε αὐτά, λάβαμε τά μέτρα μας καί συνεχίζουμε. Τούς συμβουλεύω νά σταματήσουν τό ἀντιτουρκικό αἴσθημα. Αὐτός ὁ φόβος δέν τούς ὠφελεῖ. Τούς ὁδηγεῖ σέ πανικό. Ὅταν ἔχουν ἕνα μπελᾶ, πάντα προκύπτει μιά δήλωση τοῦ Δένδια. Στούς ἀνθρώπους δείχνουν συνέχεια μιά τουρκική ἀπειλή. Οὐσιαστικά δέν λένε “νά ἐκλέξετε ἐμένα ἔναντι αὐτοῦ πού ὑπάρχει ἀπέναντι”. Αὐτή εἶναι μιά φθηνή πολιτική. Κάνουν μιά τέτοια φθηνή πολιτική, δέν πρέπει ὅμως νά ἀνοίγουν τήν πόρτα σέ κρίσεις πού μποροῦν νά δημιουργήσουν γεωστρατηγικό κόστος, κόστος γιά τό δικό τους κράτος. Γιά τό μικρό προσωπικό ὄφελος μποροῦν νά προκύψουν πολιτικές καί στρατηγικές συνέπειες πού θά πληρώσει ὁ ἴδιος ὁ λαός καί τό κράτος τους».

Ἡ ἀπάντησις τοῦ κ. Γεραπετρίτη ἦταν γενικόλογη, ἄν καί περιεῖχε καί κάποιες μεγαλοστομίες πού δέν ὑποστηρίζονται ἀπό τήν ἐν γένει πολιτεία του στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Εἶπε συγκεκριμένα: «Ἡ Ἑλλάδα οὔτε φοβικά σύνδρομα ἔχει, οὔτε προσδιορίζεται σέ ἀναφορά μέ τήν Τουρκία. Καί δέν δεχόμαστε ὑποδείξεις ἀπό κανέναν. Ἀντιλαμβανόμαστε τήν ἔνταση πού μπορεῖ νά προκαλεῖ ἡ ἰσχυρή καί ἐνεργητική ἐξωτερική πολιτική τῆς Ἑλλάδας. Ἄς ἐξοικειωθοῦν ὅλοι μέ αὐτή τήν πραγματικότητα καί ἄς μή μετατρέπουν τήν ἀμηχανία σέ ἐχθροπάθεια. Οἱ σχέσεις καλῆς γειτονίας, τίς ὁποῖες ἡ Ἑλλάδα ἀνέκαθεν ἐπιδιώκει, δέν προάγεται μέ ἀμετροεπεῖς καί ἄκαιρες δηλώσεις».

Λακωνική ἦταν ἡ δήλωσις στήν ὁποία προέβη ὁ κ. Δένδιας εὑρισκόμενος στήν Κοπεγχάγη γιά ἄτυπη ὑπουργική σύνοδο. Ὅμως λέγει αὐτό πού δέν εἶπε ὁ κ. Γεραπετρίτης. Ὅτι δηλαδή ἡ δήλωσις Φιντάν παραβιάζει τήν ἀρχή τῆς μή ἀναμείξεως στήν ἐσωτερική πολιτική ἄλλων χωρῶν: «Λυπᾶμαι ἰδιαίτερα γιά τίς δηλώσεις Fidan, γιά τίς ὁποῖες μέ πληροφόρησαν. Πέρα ἀπό τό ὅτι εἶναι καθολικά ἀπαράδεκτες καί ἀπρεπεῖς, παραβιάζουν μιά ἀρχή γνωστή ἀκόμα καί στούς πρωτοετεῖς διπλωμάτες: Τήν ἀρχή τῆς μή ἀνάμειξης στήν ἐσωτερική πολιτική ἄλλων χωρῶν. Λυπᾶμαι λοιπόν εἰλικρινά πού ἐπελέγη αὐτή ἡ ὁδός».

Τό γεγονός ὅτι ὁ Χακάν Φιντάν παραβιάζει αὐτήν τήν ἀρχή, δείχνει καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο βλέπει ἡ Τουρκία τήν Ἑλλάδα. Καί αὐτό θά ἔπρεπε νά ἔχει ἀπασχολήσει ἰδιαιτέρως ὄχι μόνον τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἀλλά τό χθεσινό ὑπουργικό συμβούλιο. Διότι δεικνύει ὅτι τό τελευταῖο πρᾶγμα πού ἐνδιαφέρει τήν Τουρκία εἶναι οἱ «σχέσεις καλῆς γειτονίας» γιά τίς ὁποῖες ὁμιλεῖ ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν. Γιά αὐτό καί ἀπαιτεῖται μιά διαφορετική πολιτική προσέγγισις ἀπό τήν Ἑλλάδα.    ΕΣΤΙΑ

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ!!!ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...Ο Σεπτέμβριος είναι ο ένατος μήνας του ισχύοντος Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών.

Η λέξη Σεπτέμβριος, September στα λατινικά, προέρχεται από το αριθμητικό septem (σέπτεμ = επτά), καθώς ήταν ο έβδομος μήνας του αρχαίου δεκάμηνου ρωμαϊκού ημερολογίου. Αργότερα, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, ο Σεπτέμβριος μετακινήθηκε στην ένατη θέση, χωρίς όμως να αλλάξει η ονομασία του. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος, θέλοντας να κολακέψει τον αυτοκράτορα Τιβέριο (14-37), αποφάσισε να δώσει το όνομά του στον μήνα Σεπτέμβριο. Αυτός σοφά ποιών αρνήθηκε, επειδή υποστήριξε ότι οι συχνές αλλαγές στις ονομασίες των μηνών μόνο σύγχυση προκαλούν.

Τον Σεπτέμβριο στη Ρώμη τελούνταν μεγάλες γιορτές, όπως τα Καπιτώλια και τα Ρωμαία ή Ρωμαϊκοί Αγώνες (Ludi Romani) προς τιμή του Δία (κάτι σαν Ολυμπιακοί Αγώνες των Ρωμαίων). Την 1η Σεπτεμβρίου προσδιοριζόταν ο ετήσιος φόρος που έπρεπε να καταβάλουν οι Ρωμαίοι πολίτες (indictio), εξού και Ινδικτιών, που στο Βυζάντιο γιορταζόταν ως Πρωτοχρονιά και συνέπιπτε με το νέο εκκλησιαστικό έτος (Αρχή της Ινδικτιώνος).

Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Σεπτέμβριος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μεταγειτνιώνα και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Βοηδρομιώνα. Δεσπόζουσα γιορτή στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Ελευσίνα ήταν τα Ελευσίνια, με τα περιώνυμα Μυστήρια (Ελευσίνια Μυστήρια). Άλλες γιορτές:

Αδώνια

Μεταγείτνια

Ηράκλεια του Κυνοσάργους

Γενέσια

Αρτέμιδος Αγροτέρας

Βοηδρόμια

Η 1η Σεπτεμβρίου συνδέεται με ποικίλες προλήψεις. Οι έγκυες απείχαν από κάθε εργασία για να μη γεννηθεί το παιδί τους με το σημάδι του Αγίου Συμεών του Στυλίτη, που γιορτάζει αυτή την ημέρα (Συμεών / σημαδεύω). Η 1η Σεπτεμβρίου θεωρείται η «Ημέρα του Χρονογράφου», καθώς πιστεύεται ότι ο Χάρος γράφει όσους θα πεθάνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Για να ξορκίσουν τον Χάροντα, οι νοικοκυραίοι σπάνε ένα ρόδι στην είσοδο του σπιτιού τους.

Ο Σεπτέμβριος έχει διάφορες ονομασίες στο λαϊκό καλεντάρι:

Χινόπωρος, επειδή θεωρείται ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου.

Ορτυκολόγος, λόγω του περάσματος των ορτυκιών που αποδημούν νότια.

Τρυγητής ή Τρυγομηνάς, λόγω του τρύγου, που είναι η κύρια αγροτική απασχόληση το μήνα αυτό.

Σποριάρης, επειδή προετοιμάζεται η σπορά των χωραφιών.

Σταυρίτης, από τη μεγάλη εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

Πηγή:

SanSimera.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων