Παρά το γεγονός ότι οι επίσημοι ιστορικοί, ως επί το πλείστον, αποκαλούν όλους εκείνους που αμφιβάλλουν για την αλήθεια των μύθων που διατυπώνονται στα σχολικά βιβλία «αδαείς» και «ανίκανους», λίγο γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλές ιστορικές πηγές που έρχονται σε αντίθεση με αυτήν. ακριβώς την «επίσημη εκδοχή».
Ο Έλληνας Ηρόδοτος του Ηρακλείου, ο «πατέρας της ιστορίας» αφηγείται τις συνομιλίες του με τους Αιγύπτιους ιερείς κατά την επίσκεψή του στην Αίγυπτο: αφού ο Αίγυπτος έγινε βασίλειο, «τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όπως μου είπαν, ο ήλιος ανέτειλε αντίθετα από το. συνηθισμένο. Δύο φορές ανέβηκε εκεί που κάθεται τώρα και δύο φορές κάθισε εκεί που τώρα ανεβαίνει».
Εκτός από τον Ηρόδοτο, ο Ρωμαίος γεωγράφος Πομπόνιος Μελά έγραψε το ίδιο πράγμα: «Οι Αιγύπτιοι υπερηφανεύονται ότι είναι ο γηραιότερος λαός στον κόσμο. Στα πρωτότυπα χρονικά τους μπορεί κανείς να διαβάσει ότι από την αρχή της ύπαρξής τους, η πορεία των άστρων έχει αλλάξει κατεύθυνση τέσσερις φορές και ότι ο ήλιος έχει δύο φορές σε εκείνο το μέρος του ουρανού όπου ανατέλλει τώρα».
Δηλαδή όλα άλλαξαν 4 φορές; Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό;
Τα ιστορικά δεδομένα της Αιγύπτου είναι αδιαμφισβήτητη: ο «Μαγικός Πάπυρος» του Χάρις λέει για την κοσμική μετατόπιση της φωτιάς και του νερού, όταν «ο νότος έγινε βόρρας και η Γη αναποδογύρισε». Ο πάπυρος Ipuwer αναφέρει ότι «η γη γύρισε σαν τροχός αγγειοπλάστη». Στον πάπυρο του Ερμιτάζ γίνεται επίσης αναφορά σε μια καταστροφή που γύρισε τη Γη «ανάποδα».
Ως υπενθυμίζουμε ότι οι άνθρωποι δεν γνώριζαν για την καθημερινή περιστροφή της γης και πιστεύουν ότι το Στερέωμα με τα φωτιστικά του περιστρέφεται γύρω από τη Γη. «Συνέβη κάτι που δεν συνέβη ποτέ».
Στην αρχαία Αίγυπτο, υπήρχε ακόμη και ένα όνομα για την ανατολή του δυτικού Ήλιου - "Garukhuti, ανατέλλει στη Δύση").
Στη συριακή πόλη Ουγκαρίτ (Ρας Σάμρα), βρέθηκε ένα κείμενο αφιερωμένο στη θεά Ανάτ, η οποία «κατέστησε τον πληθυσμό του Λεβάντε και αντέτρεψε τις δύο αυγές και την κίνηση των στεριών».
Ο Πλάτωνας έγραψε: «Εννοώ τις αλλαγές στην ανατολή και τη δύση του ήλιου και άλλων ουράνιων σωμάτων, ενώ στην αρχαιότητα συνήθως έδυαν εκεί που ανατέλλουν τώρα και ανέβαιναν εκεί που δύουν τώρα. Σε ορισμένες περιόδους το σύμπαν έχει την τωρινή του περιστροφή, και σε άλλες περιόδους περιστρέφεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Από όλες τις άλλες αλλαγές που συμβαίνουν στους ουρανούς, αυτή η αντίστροφη κίνηση είναι η πιο σημαντική και ολοκληρωμένη. Εκείνη την εποχή, έλαβε χώρα η καταστροφή όλων των ζώων και μόνο λίγοι από τους ανθρώπους παρέμειναν ζωντανοί» (Ο «Πολιτικός»).
Ποια είναι η εξήγηση για την περιστροφή του σύμπαντος προς την αντίθετη κατεύθυνση;
Ο Πλάτωνας δεν είναι ο μόνος Έλληνας που έγραψε για την αντίστροφη κίνηση του ήλιου. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι Έλληνες συγγραφείς. Στο ιστορικό δράμα «Ατρέας» του Αθηναίου θεατρικού συγγραφέα Σοφοκλή, αναφέρεται ότι ο Ήλιος ανατέλλει στην ανατολή μόνο αφότου έχει αλλάξει η κίνησή του. «Ο Δίας άλλαξε την πορεία του ήλιου, κάνοντάς τον να ανατέλλει στην ανατολή αντί για τη δύση». Ο αρχαίος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας Ευριπίδης έγραψε στην «Ηλέκτρα»: «Τότε ο Δίας σηκώθηκε με τον θυμό του, στρέφοντας τα αστέρια πίσω στην πύρινη πορεία τους, ακόμη και το εκθαμβωτικά φλεγόμενο άρμα του ήλιου, και την ομιχλώδη όψη ενός συννεφιασμένου πρωινού. Και η λάμψη του ιπτάμενου άρματός του φώτισε το πρόσωπο της ξεθωριασμένης ημέρας με ένα κατακόκκινο φως, ο ήλιος γύρισε πίσω, κουβαλώντας την τιμωρία των θνητών με το μαστίγιο του θυμού του». Σε ένα άλλο δοκίμιο, ο Ευριπίδης γράφει: «Και το φτερωτό άρμα του ήλιου έτρεξε πίσω από μια τρομερή διαμάχη, αλλάζοντας την πορεία του μέσα από τους ουρανούς προς τη δύση προς την κατεύθυνση όπου η αυγή έκαιγε με ένα ρουζ: οι άνθρωποι, καταληφθέντες από φόβο, ρώτησαν: «Μήπως μόνο εμείς από όλη την ανθρωπότητα αξίζουμε να μας τρομάζει αυτός ο ουρανός με τους ανεστραμμένους πόλους;» Έφτασε στ' αλήθεια η τελευταία μας μέρα;»
Πώς γίνεται ο ουρανός με τους ανεστραμμένους πόλους να τρομοκρατούσε τους ανθρώπους τότε, ωθώντας τους να περιμένουν ένα σενάριο τέλους ημερομηνιών;
Μεταξύ των Αμερικανών Ινδιάνων, ο Ήλιος, ο οποίος κινείται προς τα ανατολικά (δηλαδή, προς την αντίθετη κατεύθυνση από την τρέχουσα), έχει ακόμη και ξεχωριστό όνομα - Teotl Lixo. Ο μεξικανικός λαός παρομοιάζει συμβολικά την αλλαγή στην κατεύθυνση της ηλιακής κίνησης με ένα ουράνιο παιχνίδι με μπάλα, που συνοδεύεται από συγκρούσεις και σεισμούς στη Γη.
Εβραϊκά ιστορικά δεδομένα: Ο Χάι Γκάον, στις «Απαντήσεις» του, αναφέρει κοσμικές αλλαγές, ως αποτέλεσμα των οποίων ο ήλιος ανέτειλε στη δύση και έδυε στην ανατολή. Στην πραγματεία «Σάνχεντριν», η οποία αποτελεί μέρος του Ταλμούδ, αναφέρει: «Επτά ημέρες πριν από τον κατακλυσμό, ο Άγιος άλλαξε την αρχική τάξη και ο ήλιος ανέτειλε στη δύση και έδυσε στην ανατολή».
Το αραβικό Κοράνι μιλάει για τη Θεότητα των «δύο ανατολών και δύο δυτών» (Σούρα LV). Απόσπασμα από το Κοράνι: «Η Ώρα δεν θα έρθει μέχρι να ανατείλει ο ήλιος στη Δύση, και όταν ανατείλει και οι άνθρωποι το δουν, όλοι θα πιστέψουν, αλλά τότε ένα άτομο δεν θα είναι καλό στην πίστη αν δεν πίστευε πριν, δεν άξιζε το καλό (κάνοντας δίκαιες πράξεις) με την πίστη του». Ο Δυτικός Άραβας φιλόσοφος Αβερρόης έγραψε για τις ανατολικές και δυτικές κατευθύνσεις του ήλιου.
Στα ρωσικά χρονικά που χρονολογούνται από τον 13ο-14ο αιώνα (αν και όλα προέρχονται από μεταγενέστερους καταλόγους), υπάρχουν κοκκίνισμα του ουρανού, σεισμοί, δασικές πυρκαγιές, σκοτάδι δύο μηνών, πρωτοφανείς πλημμύρες κ.λπ. Στο χρονικό της Βόλογκντα γράφεται: «Ο ήλιος πέθανε».
Ο Ιησουίτης ιεραπόστολος Martinius έγραψε το βιβλίο «Ιστορία της Κίνας» σύμφωνα με αρχαία χρονικά. Αφήνοντας πίσω τις αγκύλες την παραποίηση του Catai (Κίνα), αλλά το βιβλίο λέει ευθέως για τη μετατόπιση του άξονα της Γης: «Το στήριγμα του ουρανού κατέρρευσε. Η Γη κλονίστηκε συθέμελα. Ο ουρανός άρχισε να πέφτει προς τα βόρεια. Ο Ήλιος, η Σελήνη και τα αστέρια άλλαξαν την πορεία της κίνησής τους. Ολόκληρο το σύστημα του Σύμπαντος ήρθε: Ο ήλιος ήταν σε έκλειψη και οι πλανήτες άλλαξαν πορεία».
Για τι πράγμα μιλάνε όλες αυτές οι πηγές; Προφανώς, για εκείνες τις πολύ παγκόσμιες καταστροφές του παρελθόντος, την παρουσία της επίσημης επιστήμης αγνοεί εντελώς, λέγοντάς μας για την προοδευτική ανάπτυξη των πολιτισμών από τους πιο πρωτόγονους πολιτισμούς στον σύγχρονο. Αλλά αν τέτοιες καταστροφές συνέβησαν στο παρελθόν, σημαίνει ότι ως αποτέλεσμα αυτών, η ανθρωπότητα έχει περισσότερες από μία φορές στη «Λίθινη Εποχή» στην ανάπτυξή της. Και κατά συνέπεια, στο παρελθόν μας, θα μπορούσαν πραγματικά να μην υπάρχουν αυτοί οι πολύ ανεπτυγμένοι πολιτισμοί, η μνήμη των οποίων διατηρήθηκε μόνο στη μυθολογία διαφόρων πολιτισμών.
https://www-soulask-com
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου