Ποιος θα κατοικεί την Ελλάδα το 2050;

 

Πληθαίνουν τα πρωτοσέλιδα που μεταφέρουν τις έντονες πιέσεις βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας – και μάλιστα από τον στενό «μητσοτακικό» πυρήνα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας – προς τον πρωθυπουργό, ώστε να ανακοινώσει από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης την καταβολή της 13ης σύνταξης στους συνταξιούχους. Το επιχείρημα απλό και ωμό: «Αν δεν το κάνουμε, η παράταξη θα πάρει την κάτω βόλτα».

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τον σεβασμό και την εκτίμηση προς όσους, έπειτα από μια ολόκληρη ζωή δουλειάς – πολλές φορές σκληρής και βασανισμένης – έφτασαν στην ηλικία που ορίζει ο νόμος για να απολαύσουν με αξιοπρέπεια τα χρόνια που τους απομένουν. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να το διασφαλίζει. Και οφείλει κανείς να αναγνωρίσει ότι η Νέα Δημοκρατία, μέσω της ψηφιοποίησης του egov.gr και της επιτάχυνσης των διαδικασιών απονομής που προώθησαν οι κ.κ. Πιερρακάκης και Χατζηδάκης, έδωσε λύση σε χρόνιες καθυστερήσεις.

Όμως, η μνήμη των περικοπών είναι ακόμη ζωντανή. Οι μειώσεις που επιβλήθηκαν πέντε φορές μεταξύ 2010 και 2015 επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και δύο ακόμη επί ΣΥΡΙΖΑ, άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα. «Πάλι εγώ φταίω;» μονολογούσαν οι συνταξιούχοι φεύγοντας από τα ΑΤΜ, βλέποντας στο χαρτάκι τη συρρίκνωση της σύνταξής τους. Αυτό το παράπονο μένει ίδιο για χιλιάδες ανθρώπους, τότε και τώρα.

Η συζήτηση για τη 13η σύνταξη, όμως, κρύβει μια σιωπηρή παράλειψη: το 2027, με βάση τον μνημονιακό νόμο του 2010, θα υπάρξει νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, καθώς αυτά συνδέονται με το προσδόκιμο ζωής. Έτσι, η «επόμενη γενιά» συνταξιούχων θα βγει αργότερα στη σύνταξη, ενώ η χώρα γερνάει επικίνδυνα.

Το δημογραφικό είναι υπαρξιακό ζήτημα. Με τους σημερινούς ρυθμούς γεννήσεων, ειδικοί προειδοποιούν ότι το 2048 μπορεί να γεννηθεί… ο τελευταίος Έλληνας. Ο χώρος που σήμερα λέγεται Ελλάδα δεν θα αδειάσει, αλλά θα κατοικείται κυρίως από αλλοδαπούς: Αλβανούς που ήδη ελέγχουν κρίσιμους τομείς της οικονομίας, μετανάστες, Ευρωπαίους που αγοράζουν γη στα νησιά, Ισραηλινούς που βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο μακριά από πολεμικές ζώνες, Τούρκους, Βούλγαρους και Σκοπιανούς που επενδύουν σε Μακεδονία και Θράκη. Το ερώτημα είναι απλό: πώς φαντάζονται οι ηγεσίες μας την πατρίδα σε 30 χρόνια; Ως εκλογική περιφέρεια ή ως τόπο συνέχειας και προοπτικής;

Αν ο πρωθυπουργός θέλει να μιλήσει για πραγματικά «μεγάλα συμβόλαια» στη ΔΕΘ, αυτή είναι η στιγμή για μια εθνική συμφωνία που θα αφορά όχι μόνο το μισό εκλογικό σώμα που είναι άνω των 60 ετών, αλλά και τις γενιές των 20, 30 και 40 ετών. Μια συμφωνία που θα δίνει προτεραιότητα σε μέτρα στήριξης της οικογένειας: επιδότηση αγοράς στέγης σε περιοχές της περιφέρειας, φορολογικές ελαφρύνσεις για κάθε παιδί, κίνητρα για αποκέντρωση και ισόρροπη ανάπτυξη.

Η Πολιτεία οφείλει να βρει τους πόρους και τον τρόπο. Δεν είναι θέμα αριθμών – είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Και όποιος τολμήσει να το κάνει, μπορεί να μην κερδίσει άμεσα στις κάλπες, αλλά θα αφήσει το όνομά του συνδεδεμένο με την ιδέα ότι η πατρίδα είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια τετραετία.

Η επιλογή ανήκει πλέον στον κ. Μητσοτάκη: θα μιλήσει στη ΔΕΘ με το βλέμμα στο επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα ή στο μέλλον της Ελλάδας;https://primenews.press/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων