Η απόλυτη επανάσταση του Huxley: Η μάχη για το μυαλό σας και η σχετικότητα της τρέλας

[Για την ηχητική έκδοση αυτού του άρθρου, ανατρέξτε εδώ.]

Σίνθια Τσουνγκ

«Η Αμερική είναι η προφητική εικόνα του υπόλοιπου αστικού-βιομηχανικού κόσμου, όπως θα είναι σε λίγα χρόνια από τώρα – πρόσφατες δημοσκοπήσεις έχουν αποκαλύψει ότι η πραγματική πλειοψηφία των νέων στην εφηβεία τους, οι ψηφοφόροι του αύριο, δεν έχουν καμία πίστη στους δημοκρατικούς θεσμούς, δεν βλέπουν καμία αντίρρηση στη λογοκρισία των αντιδημοφιλών ιδεών. Μην πιστεύετε ότι η κυβέρνηση του λαού από το λαό είναι δυνατή και θα ήταν απόλυτα ικανοποιημένη, αν μπορεί να συνεχίσει να ζει με τον τρόπο που τους έχει συνηθίσει η άνθηση, να τροφοδοτείται, από τα πάνω, από μια ολιγαρχία διαφόρων ειδικών. Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί από τους καλοθρεμμένους νεαρούς τηλεθεατές στην πιο ισχυρή δημοκρατία του κόσμου είναι τόσο εντελώς αδιάφοροι στην ιδέα της αυτοδιοίκησης, τόσο αδιάφοροι για την ελευθερία της σκέψης και το δικαίωμα στη διαφωνία, είναι θλιβερό, αλλά όχι πολύ περίεργο.

- "Brave New World Revisited" του Aldous Huxley (1958)

Όπως συζητήθηκε σε προηγουμενο μέρος, ο Aldous Huxley θα καθοδηγηθεί στους τρόπους του Monte Verità, Ascona μέσω της καθοδήγησης του D.H. Lawrence. Ήταν μέσα από τις διδασκαλίες του Lawrence που ο Aldous Huxley, ο Gerald Heard και ο Christopher Isherwood θα αποτελούσαν τον πυρήνα της ομάδας, Sonnenkinder (Τα παιδιά του ήλιου). Η διδασκαλία της Ασκόνα από τον Λόρενς στον Sonnenkinder (επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από τον Μιχαήλ Μπακούνιν και τον Όττο Γκρος, μαθητή του Φρόιντ) θα συνέχιζε να διαμορφώνει το Κίνημα του Ανθρώπινου Δυναμικού και το Ινστιτούτο Esalen στο οποίο θα επικεντρωθεί αυτή η εργασία. [Σημείωση: Ο Carl Jung ήταν επίσης σημαντικό μέλος του Monte Verità, Ascona.]

Το Monte Verità έγινε ο διεθνής τόπος συνάντησης για όλους εκείνους που επαναστάτησαν ενάντια στην επιστήμη, την τεχνολογία και την άνοδο του σύγχρονου βιομηχανικού έθνους-κράτους... το Ordo Templi Orientis (O.T.O.) είχε εγκαταστήσει την έδρα του στη Βασιλεία της Ελβετίας ως «Εθνική Μεγάλη Στοά και Μυστικιστικό Ναό» (γνωστός και ως Verità Mystica) και στο Monte Verità ως «Ερμητική Αδελφότητα του Φωτός».

Τον Αύγουστο του 1917, ο επικεφαλής Theodor Reuss εξέδωσε ένα μανιφέστο για την Εθνική Μεγάλη Στοά του (O.T.O.), που ονομάζεται "Verità Mystica". Στη συνέχεια πραγματοποίησε το «Εθνικό Συνέδριο για την Οργάνωση της Ανασυγκρότησης της Κοινωνίας σε Πρακτικές και Συνεργατικές Γραμμές» στο Monte Verità στις 15-25 Αυγούστου 1917. Ήθελε να δημιουργήσει μια νέα ηθική, μια νέα κοινωνική τάξη και μια νέα θρησκεία, που θα επιτυγχανόταν μέσω της ίδρυσης ουτοπικών-μποέμ αποικιών και οικισμών σε όλο τον κόσμο που θα έρχονταν σε αντίθεση με τον κόσμο της επιστήμης και της τεχνολογίας και το βιομηχανικό έθνος-κράτος.

Θυμηθείτε από το ότι το Φως είναι ένα κοινό θέμα (Παιδιά του Ήλιου, Αδελφότητα του Φωτός). Αναφέρεται επίσης από τη Θεοσοφική Εταιρεία, μια αδελφή οργάνωση του Monte Verità, που ξεκίνησε από την Madame Blavatsky, στη «Μυστική Δοξασία» της, όπου αναφέρεται στο μυστήριο της «πτώσης» στη Γη των επαναστατικών αγγέλων - των ηλιακών αγγέλων ή agnishvattas, στους οποίους ο Εωσφόρος είναι ο πιο γνωστός εκπρόσωπος.

[Σημείωση: βλέπε "Κάθοδος και Θυσία" από το Lucis Trust, με αρχικό τίτλο Lucifer Publishing Company, ένας σημαντικός δημόσιος παίκτης στα Ηνωμένα Έθνη, ο οποίος ιδρύθηκε από το εξέχον μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας Alice Bailey.]

Σύμφωνα με τα λόγια της Αλίκης Μπέιλη, από το βιβλίο της «Ακτίνες και οι Μυήσεις», πρέπει να προσθέσουμε «σκοτάδι στο φως, ώστε να εμφανίζονται τα αστέρια, γιατί στο φως τα αστέρια δεν λάμπουν, αλλά στο σκοτάδι το φως που διαχέεται δεν είναι, αλλά μόνο εστιασμένα σημεία ακτινοβολίας."

Έτσι πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο το σκοτάδι...

Σε αυτή την ερμηνεία, ο Εωσφόρος είναι καλός και αντιπροσωπεύει το Φως. Σε αυτό το πλαίσιο, τα Παιδιά του Ήλιου (το Sonnekinder) θα μπορούσαν επίσης να υποδηλωθούν ως Παιδιά των Ηλιακών Αγγέλων. και έτσι τα παιδιά του Εωσφόρου (βλ. Μέρος 3). Αυτό εξηγεί τι επηρέασε την φρικιαστική Ηλιακή Στοά να επιλέξει ένα τέτοιο όνομα, μια λεγόμενη κοινωνία αποστατών του Ordo Templi Orientis στην Καλιφόρνια, η οποία χρησιμοποίησε το πρόγραμμα σπουδών του A∴A∴ που ιδρύθηκε από τον Aleister Crowley (A∴A∴ είναι ένας λεγόμενος μαγικός οργανισμός που δημιουργήθηκε από τον Crowley το 1907 και ισχυρίζεται ότι χρησιμοποιεί την ουσία του Βουδισμού Theravada με τη Βεδαντική γιόγκα και την τελετουργική μαγεία).

[Σημείωση: το Ordo Templi Orientis ασκούσε επίσης τη «Σεξουαλική Μαγεία», μια διεφθαρμένη δυτική εκδοχή της Κουνταλίνι Γιόγκα ή της Ταντρικής Γιόγκα.]

Το 1921, ο Aleister Crowley διαδέχθηκε τον Theodor Reuss ως Εξωτερικός Επικεφαλής του Τάγματος του Ordo Templi Orientis.

Το 1935, ο Crowley ίδρυσε το Agape Lodge No. 2 στο Λος Άντζελες.

Το 1937, ο Aldous θα μετακομίσει με την οικογένειά του και τον συνάδελφό του Sonnenkinder Gerald Heard στο Χόλιγουντ, όπου θα παραμείνει μέχρι το θάνατό του. Ο Christopher Isherwood θα μετακομίσει στο Χόλιγουντ το 1939.

Και ακριβώς έτσι, οι διδασκαλίες της Ascona στο Χόλιγουντ έγιναν πρωταρχικός στόχος του Crowley και του Sonnenkinder, και μαζί θα κυριαρχούσαν στη σκηνή από την οποία θα γεννιόταν το κίνημα της αντικουλτούρας.

Εδώ θα συνεχίσουμε την ιστορία.

Η ψεύτικη βιομηχανία γκουρού του Χόλιγουντ

«Για τη ριζική και μόνιμη μεταμόρφωση της προσωπικότητας έχει ανακαλυφθεί μόνο μία αποτελεσματική μέθοδος – αυτή των μυστικιστών».

- Άλντους Χάξλεϋ (1941) (1)

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος μετά την άφιξη του Aldous Huxley και του Gerald Heard στην Καλιφόρνια για να γίνουν γρήγορα φίλοι με τον Jiddu Krishnamurti, ο οποίος είχε μετακομίσει στο Ojai της Καλιφόρνια το 1922.

Ο Κρισναμούρτι είχε επιλεγεί από την Άννι Μπέζαντ, εξέχουσα ηγέτιδα της Θεοσοφικής Εταιρείας, ως νεαρό έφηβο αγόρι στην Ινδία ως το πιθανό «όχημα για τον Κύριο Μαϊτρέγια» το 1909. Μαϊτρέγια σημαίνει «μελλοντικός Βούδας» και η Θεοσοφική Εταιρεία προώθησε τον Κρισναμούρτι ως μια προηγμένη πνευματική οντότητα που εμφανίζεται περιοδικά στη Γη ως Παγκόσμιος Διδάσκαλος για να καθοδηγήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Ο Παγκόσμιος Δάσκαλος, ο οποίος υποτίθεται ότι δεν είχε θρησκεία ούτε ακολουθούσε κάποια συγκεκριμένη σχολή σκέψης, διδάχθηκε ειρωνικά αποκλειστικά από την Annie Besant για ολόκληρη την εκπαίδευσή του ως νέος.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Κρισναμούρτι αντιμετωπίστηκε με μεγάλη καχυποψία από την Εταιρεία Βεδάντα, στην οποία ο Χάξλεϋ, η Χερντ και ο Ίσχεργουντ ήταν επίσης πολύ κοντά και σύχναζαν τακτικά στο τμήμα της Νότιας Καλιφόρνιας. Ήταν γνωστοί ως οι τρεις αγγλικοί "φάροι" της Βεδάντα. (2) Η Εταιρεία Βεδάντα προωθεί τη μελέτη, την πρακτική και τη διάδοση της Βεδάντα, μιας από τις έξι αρχαίες σχολές της ινδουιστικής φιλοσοφίας και αποτελεί μέρος του Τάγματος Ραμακρίσνα.

Ο Alan Watts, ένας διάσημος δυτικός γκουρού του βουδισμού Ζεν, περιγράφει στην αυτοβιογραφία του "In My Own Way" (1972) μια συνάντηση που είχε με τον Swami Prabhavananda, της Κοινωνίας Vedanta της Νότιας Καλιφόρνιας:

Σουάμι - "...Η διδασκαλία του [του Κρισναμούρτι] είναι πολύ παραπλανητική. Εννοώ, φαίνεται να λέει ότι μπορεί κανείς να επιτύχει την αυτογνωσία χωρίς κανενός είδους γιόγκα ή πνευματική μέθοδο, και φυσικά αυτό δεν είναι αλήθεια.

Watts - "Όχι, πράγματι, αν στην πραγματικότητα υπάρχει κάτι που πρέπει να επιτευχθεί. Οι Ουπανισάδες σας λένε πολύ ξεκάθαρα, Tat tvam asi, ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟ, οπότε τι υπάρχει για να επιτευχθεί;"

Σουάμι - "...Αλλά αυτό είναι γελοίο. Αυτό ισοδυναμεί με το να λέμε ότι ένας συνηθισμένος αδαής και παραπλανημένος άνθρωπος είναι εξίσου καλός, ή εξίσου συνειδητοποιημένος, με έναν προηγμένο γιόγκι.

Watts - "Ακριβώς. Και ποιος προχωρημένος γιόγκι θα το αρνούνταν; Δεν βλέπει τον Βράχμαν παντού και σε όλους τους ανθρώπους, σε όλα τα όντα;"

Σουάμι - "Λέτε, ότι εσείς ο ίδιος, ή απλά οποιοδήποτε άλλο άτομο, μπορείτε να συνειδητοποιήσετε ότι είστε ο Βράχμαν ακριβώς όπως είστε, χωρίς καμία πνευματική προσπάθεια ή πειθαρχία καθόλου!"

Watts - "Ακριβώς έτσι. Εξάλλου, αυτό που πολύ δεν συνειδητοποιεί κανείς είναι, με τη σειρά του, επίσης το Μπράχμαν. Σύμφωνα με το δικό σας δόγμα, τι άλλο υπάρχει, τι άλλο είναι πραγματικό εκτός από το Βράχμαν;"

Ο Alan Watts, ο οποίος θα γινόταν επίσης μέλος της ομάδας Sonnenkinder, ήταν μαθητής του Christmas Humphreys, ο οποίος ίδρυσε τη Βουδιστική Στοά του Λονδίνου το 1924. Η ώθηση για την ίδρυση της στοάς προήλθε κυρίως από την Annie Besant (Πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας από το 1907-1933). Η Alice Bailey σύχναζε επίσης στο καταφύγιο.

Έτσι, ο Krishnamurti και ο Watts ήταν από την ίδια σχολή της Annie Besant.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Σουάμι Πραμπαβανάντα της Εταιρείας Βεδάντα, είχε αναφέρει ότι η Άννι Μπέζαντ είχε απαγορευτεί από το Τάγμα Ραμακρίσνα στην Ινδία από τον επικεφαλής του Αρχιμοναστηριού Βραχμανάντα, καθώς η Μπέζαντ προσπαθούσε να διεισδύσει στο Τάγμα.

Το 1929, ο Κρισναμούρτι είχε αποκηρύξει τον τίτλο του «Παγκόσμιου Διδασκάλου» και έδωσε την εντύπωση ότι είχε επίσης αποκηρύξει ολόκληρη τη Θεοσοφική Εταιρεία, κάτι που δεν είναι αλήθεια.

Όχι μόνο ο Κρισναμούρτι συνέχισε το διάλογο με πολλά από τα μέλη της κοινωνίας, αλλά ίδρυσε το "Happy Valley School" το 1946 με τον Aldous Huxley. Το σχολείο σήμερα αναγνωρίζεται ως συνέχεια του οράματος της Besant για μια εκπαιδευτική κοινότητα, η οποία μετονομάστηκε σε "Besant Hill School" το 2007.

Ο Άλντους και ο Κρισναμούρτι ήταν τόσο κοντά που όταν ο Άλντους μετακόμισε το 1945 στα βουνά στο Ράιτγουντ του Σαν Γκάμπριελ με την οικογένειά του από το ράντσο τους στο Λάνο, ο Κρισναμούρτι τους ακολούθησε μετακομίζοντας σε ένα μέρος λίγα σπίτια πιο κάτω. (3)

Φαίνεται ότι μεγάλο μέρος της υποτιθέμενης απόστασης του Κρισναμούρτι από τη Θεοσοφική Εταιρεία ήταν κυρίως για το δημόσιο μάτι, και όπως σαφώς παρουσιάζεται εδώ, πολλά από τα μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας, συμπεριλαμβανομένης της Annie Besant, είχαν κάνει μια πολύ κακή εντύπωση στην ινδουιστική θρησκευτική ηγεσία.

Ίσως ο Κρισναμούρτι επιχειρούσε μια δεύτερη διείσδυση, πιστεύοντας ότι οι πιθανότητές του θα ήταν καλύτερες αν ισχυριζόταν ότι αποκηρύσσει τη Θεοσοφική Εταιρεία, παρά το γεγονός ότι οι διδασκαλίες του παρέμεναν οι ίδιες.

Η έμφαση του Κρισναμούρτι στην παράλειψη βημάτων θα ήταν μια πολύ καταστροφική επιρροή που έθεσε τις βάσεις για το κίνημα της αντικουλτούρας, όπως θα δούμε, και ανεξάρτητα από το ποια ήταν η πρόθεση του Χάξλεϋ με την Εταιρεία Βεδάντα, ένα πράγμα μπορεί να είναι σίγουρο, αποφάσισε τελικά να αφιερωθεί στο μονοπάτι του Κρισναμούρτι.

Μουσική, Trance και σχιζοφρένεια

«Η αποφασιστική αντιμετώπιση του κόσμου όπως είναι, όταν το ένδυμα της φαντασίας, με το οποίο τα ευσεβή χέρια έχουν κρύψει τα πιο άσχημα χαρακτηριστικά του, απογυμνώνεται».

- Άλντους Χάξλεϋ (4)

Μια άλλη εξέχουσα βάση επαφής που είχε κάνει ο Χάξλεϋ κατά την άφιξή του στην Καλιφόρνια ήταν με την Αυστριακή-Πολωνή ηθοποιό και σεναριογράφο (για τους ρόλους της MGM και της Γκρέτα Γκάρμπο) το κυριακάτικο σαλόνι της Salka Viertel στο Λος Άντζελες, το οποίο ήταν από τη δεκαετία του 1930-50 ένα κεντρικό μέρος για δικτύωση, αποτελούμενο από τη διανόηση του Χόλιγουντ και την κοινότητα των εμιγκρέδων ευρωπαίων διανοουμένων - πολλοί από τους οποίους αποτέλεσαν τη βάση της νέας Σχολής της Φρανκφούρτης.

Μεταξύ των τακτικών συμμετεχόντων της Κυριακής ήταν ο Arnold Schoenberg, η Maria και ο Aldous Huxley, ο Christopher Isherwood, ο Theodor W. Adorno, η Greta Garbo και ο George Cukor.

Ο Theodor Adorno, στη νεολαία του ήταν ένας πολλά υποσχόμενος μελλοντικός πιανίστας, ο οποίος αργότερα σπούδασε στη Βιέννη υπό τον ατονικό συνθέτη Arnold Schoenberg. Το 1946, ενώ βρισκόταν στις Η.Π.Α. δουλεύοντας πάνω στην ατζέντα της Σχολής της Φρανκφούρτης για τον «Πολιτιστικό Πεσιμισμό», έγραψε το βιβλίο «Η φιλοσοφία της μοντέρνας μουσικής», μια διατριβή κατά του κλασικού πολιτισμού, γράφοντας:

«Αυτό που αντιλαμβάνεται η ριζοσπαστική μουσική είναι ο αμεταμόρφωτος πόνος του ανθρώπου...Η σύγχρονη μουσική βλέπει την απόλυτη λήθη ως στόχο της. Δεν είναι ότι η σχιζοφρένεια εκφράζεται άμεσα σε αυτό. Αλλά η μουσική αποτυπώνει πάνω της μια στάση παρόμοια με εκείνη των ψυχικά ασθενών. Το άτομο επιφέρει τη δική του αποσύνθεση... Φαντάζεται την εκπλήρωση της υπόσχεσης μέσω της μαγείας, αλλά παρ' όλα αυτά μέσα στη σφαίρα της άμεσης πραγματικότητας. Μέλημά του είναι να κυριαρχήσει στα σχιζοφρενικά χαρακτηριστικά μέσω της αισθητικής συνείδησης. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζει να δικαιώσει την παραφροσύνη ως αληθινή υγεία».

Αυτό έμελλε να είναι ένα από τα σημαντικότερα υπόγεια ρεύματα που διαμόρφωσαν τη φιλοσοφία του κινήματος ΑΝΤΙ-Κουλτούρας. Το όνομα τα έλεγε όλα. Και η λεγόμενη ελευθερία από τα «δεσμά» του κλασικού πολιτισμού επρόκειτο να πάρει τη μορφή επίκλησης σχιζοφρενικών χαρακτηριστικών μέσω του πεδίου της αισθητικής συνείδησης (αισθητική σημαίνει το σύνολο των αρχών που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο ορίζουμε και εκτιμούμε ένα πρότυπο για την «ομορφιά»).

Ήταν η εφαρμογή της «Κριτικής Θεωρίας» της Σχολής της Φρανκφούρτης, όπου όλα όσα ήρθαν μπροστά μας σε οποιοδήποτε πεδίο καθιερωμένης μάθησης έπρεπε τώρα να πεταχτούν στα σκουπίδια και έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το καθήκον του επαναπρογραμματισμού του τρόπου με τον οποίο βλέπαμε τον κόσμο μας, την πραγματικότητά μας. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο με την επίκληση ακραίων καταστάσεων κατακερματισμού, σχιζοφρένειας, προκειμένου να οικοδομηθούν ξανά τα κομμάτια με έναν λεγόμενο πιο αληθινό τρόπο χωρίς τις πολιτιστικές παρωπίδες του παρελθόντος.

Μέρος αυτής της απελευθέρωσης από την κλασική κουλτούρα ήταν να απελευθερωθούμε από την κλασική κατανόηση της αισθητικής, και έτσι ένα κεντρικό δόγμα του κινήματος της αντικουλτούρας ήταν να θεωρούμε τώρα το άσχημο όμορφο, το όμορφο άσχημο και την παραφροσύνη ως τη νέα λογική.

Στο βιβλίο του Huxley "Brave New World Revisited" (1958), παραθέτει τα λόγια του Δρ. Erich Fromm, "φιλόσοφος-ψυχίατρος" από τη Σχολή Κριτικής Θεωρίας της Φρανκφούρτης:

«Η «αυξανόμενη ψυχική ασθένεια» μας μπορεί να βρει έκφραση σε νευρωτικά συμπτώματα. Αυτά τα συμπτώματα είναι εμφανή και εξαιρετικά οδυνηρά. Αλλά «ας προσέξουμε», λέει ο Δρ Φρομ, «να ορίσουμε την ψυχική υγιεινή ως πρόληψη των συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα ως τέτοια δεν είναι ο εχθρός μας, αλλά ο φίλος μας»."

Είναι ενδιαφέρον ότι ο ψυχίατρος William Sargant που συνδέεται με τον Tavistock, με τον οποίο ο Huxley είχε επίσης έρθει σε στενή αλληλογραφία, είχε συζητήσει στο "Battle for the Mind" (1957) την ίντριγκα του στο φαινόμενο της "χορευτικής μανίας" που προέκυψε κατά τη διάρκεια του Μαύρου Θανάτου, το οποίο προκάλεσε μια αυξημένη υποβλητικότητα, ικανή να προκαλέσει ένα άτομο να "Αγκαλιάστε με την ίδια δύναμη, τη λογική και την αφροσύνη, το καλό και το κακό, μειώστε τον έπαινο της αρετής καθώς και την εγκληματικότητα της κακίας». (5)

Ο Sargant συνεχίζει γράφοντας:

«Η λατρεία βουντού της Αϊτής δείχνει με πόση ευκολία μπορεί να αυξηθεί υποβάλλοντας τον εγκέφαλο σε σοβαρές φυσιολογικές πιέσεις. Το βουντού έχει πολλές θεότητες, ή loa... Τα loa πιστεύεται ότι κατεβαίνουν και καταλαμβάνουν ένα άτομο, συνήθως ενώ χορεύει στα τύμπανα... Η ευκολία των ανδρών και των γυναικών που έχουν φτάσει σε μια κατάσταση υποβλητικότητας από το Voodoo drumming δείχνει τη δύναμη τέτοιων μεθόδων... [Έβρισκαν] όλο και πιο εύκολο να ανταποκριθούν στα τύμπανα και το χορό και... Η αίσθηση του «να κατακλύζεσαι από μια υπερβατική δύναμη... [αυτή] η διαδικασία μαλάκυνσης... τους έκανε υποδεικνυόμενους στους πιο ποικίλους τύπους δογμάτων».

Ο Sargant παραθέτει τον Aldous Huxley από ένα ειδικό παράρτημα στο έργο του "The Devils of Loudun" (θεωρείται το καλύτερο έργο του Huxley από πολλούς σύγχρονους κριτικούς σήμερα):

«Κανένας άνθρωπος, ωστόσο, πολιτισμένος, δεν μπορεί να ακούσει για πολύ καιρό αφρικανικά τύμπανα ή ινδικά άσματα... και να διατηρήσει ανέπαφη την κριτική και ενσυνείδητη προσωπικότητά του. Θα ήταν ενδιαφέρον να πάρουμε μια ομάδα από τους πιο επιφανείς φιλοσόφους από τα καλύτερα πανεπιστήμια, να τους κλείσουμε σε ένα ζεστό δωμάτιο... και μετρήστε... Η δύναμη της ψυχολογικής τους αντίστασης στις επιδράσεις του ρυθμικού ήχου... Εν τω μεταξύ, το μόνο που μπορούμε να προβλέψουμε με ασφάλεια είναι ότι, αν εκτεθούμε για αρκετό καιρό στα tom-toms και το τραγούδι, κάθε ένας από τους φιλοσόφους μας θα τελείωνε με αιχμαλωσία και ουρλιαχτά με τους άγριους.

Ο Sargant καταλήγει:

«Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχουν φιλόσοφοι που μετατρέπονται πιο εύκολα σε νέα πρότυπα συμπεριφοράς και νέες πεποιθήσεις μέσω της μοναχικής προσευχής και της νηστείας ή ακόμα και με τη χρήση φαρμάκων όπως η μεσκαλίνη».

Ο Aldous είχε ένα πολύ σαφές ενδιαφέρον για το πώς κάποιος θα μπορούσε να προκαλέσει μια σχιζοφρενική κατάσταση χημικά, επιτρέποντας επίσης αυξημένη υποβλητικότητα. Έξι χρόνια πριν γράψει το "Brave New World Revisited", το 1952, ο Huxley κανόνισε να συναντήσει έναν Δρ Humphrey Osmond που μόλις είχε δημοσιεύσει μια ψυχιατρική μελέτη με τίτλο "A New Approach to Schizophrenia".

Ο Osmond, ο άνθρωπος που θα επινόησε τον όρο «ψυχεδελικό» που σημαίνει «αποκαλυπτικό μυαλό», δούλευε με μεσκαλίνη και είχε υποστηρίξει στη μελέτη του ότι τα ψυχεδελικά παρήγαγαν μια ψυχολογική κατάσταση πανομοιότυπη με τη σχιζοφρένεια. Ο Osmond μελετούσε τη μεσκαλίνη για τη χημική της ομοιότητα με το αδενόχρωμα, μια ουσία που παράγεται στο σώμα μέσω της οξείδωσης της αδρεναλίνης και συνδέεται με την πρόκληση σχιζοφρενικών χαρακτηριστικών.

Το 1940, ένας γιατρός είχε σημειώσει ότι «η χαρακτηριστική επίδραση της μεσκαλίνης είναι ένας μοριακός κατακερματισμός ολόκληρης της προσωπικότητας». (6)

Ήταν η εμπειρία του Huxley να πάρει μεσκαλίνη παρουσία του Δρ Humphrey Osmond το 1953 που θα ενέπνευσε το γράψιμό του "The Doors of Perception", που θεωρείται το εγχειρίδιο οδηγιών για αυτό που ξεκίνησε το κίνημα της αντικουλτούρας.

Αν και πολλοί ήταν συγκλονισμένοι από τη λεπτομερή αποκάλυψη του Huxley ότι πήρε μεσκαλίνη και τη συνέδεσε ως συντόμευση για να περάσει από την πόρτα που θα αποκάλυπτε σε κάποιον τα μυστικά μυστήρια, ναι ακόμη και ο Aldous το πίστευε ο ίδιος, δεν προκαλεί έκπληξη.

Όπως έχει ήδη συζητηθεί λεπτομερώς στο Μέρος 2, ο T.H. Huxley (μπουλντόγκ του Δαρβίνου) θεωρήθηκε μια σχεδόν θεϊκή φιγούρα στο σπίτι του Huxley, με τον πατέρα του Aldous να εστιάζει μεγάλο μέρος του έργου του γράφοντας στο έργο του T.H. και του Δαρβίνου. Ο Άλντους και ο Τζούλιαν θα ανατράφηκαν σε αυτή τη μεγαλύτερη από την ανθρώπινη προσωπικότητα με την πίεση ότι ήταν το κάλεσμά τους να συνεχίσουν αυτή την κληρονομιά. Οτιδήποτε σύντομο θα θεωρούνταν τρομερή αποτυχία.

Στην πραγματικότητα, η βικτωριανή περίοδος της γέννησης του Aldous ήταν μια εποχή τεράστιου ενδιαφέροντος για την παραψυχολογία. Ένας από τους στενούς συνεργάτες του T.H. Huxley στον Δαρβινισμό, ο Alfred Russell Wallace, ήταν μεταξύ της νέας φυλής που «επιστημονικά» δοκίμασε τις ψυχικές δυνάμεις, μαζί με τον William Crookes, τον F.W.H. Myers και τον διάσημο ψυχολόγο William James. Οι προσπάθειές τους να αναπτύξουν αυστηρές δοκιμές των μέσων, της τηλεπάθειας και των υλοποιήσεων οδήγησαν στην ίδρυση της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, της Θεοσοφικής Εταιρείας και των αμερικανικών υποκαταστημάτων τους. (7)

Μικρός κόσμος, έτσι δεν είναι;

Ένα από τα «απαγορευμένα βιβλία» που φυλάσσονταν στη βιβλιοθήκη του Mustapha Mond ήταν το «The Varieties of Religious Experience: A Study in Human Nature» του William James, το οποίο είναι μια μελέτη ιδιωτικών θρησκευτικών εμπειριών και μυστικισμού.

Με τον T.H. Huxley να έχει επινοήσει τον όρο αγνωστικισμός (από το ελληνικό agnōstos, "άγνωστος") που σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει οτιδήποτε μόνο μέσω της άμεσης αισθητηριακής εμπειρίας του, ο Aldous το όφειλε στον παππού του να κρατήσει ένα πάντα "ανοιχτό μυαλό".

Καθώς ο Aldous βίωνε το πρώτο του ταξίδι με μεσκαλίνη το 1953, το οποίο καταγράφηκε για περαιτέρω μελέτη, ο Δρ Humphry Osmond τον ρώτησε (8):

«Έτσι νομίζεις ότι ξέρεις πού βρίσκεται η τρέλα;»

Η απάντησή μου [Aldous] ήταν ένα πεπεισμένο και εγκάρδιο «ναι».

«Και δεν μπορούσες να το ελέγξεις;»

«Όχι, δεν μπορούσα να το ελέγξω».

Το Ινστιτούτο Esalen: Το κίνημα του ανθρώπινου δυναμικού συναντά το Ινστιτούτο Tavistock

"Καλώς ήρθατε, αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση του Θαυμαστού Νέου Κόσμου"

– μίλησε στο Human Be-In "A Gathering of Tribes" τον Ιανουάριο του 1967, το οποίο πιστώνεται για την έναρξη του "Summer of Love"

Σε αυτή την ιστορική «Συγκέντρωση των Φυλών», η Lenore Kandel, Αμερικανίδα ποιήτρια με τη Beat Generation αναφώνησε: «Ο Βούδας θα φτάσει σε όλους μας μέσω της αγάπης, όχι μέσω δογμάτων, όχι μέσω διδασκαλίας... Και καθώς σας κοιτάζω όλους, νιώθω όλο και περισσότερο ότι η Matreiya δεν πρόκειται αυτή τη φορά να γεννηθεί από ένα φυσικό σώμα, αλλά να γεννηθεί από όλους μας. Συμβαίνει ίσως σήμερα. Αυτή είναι μια επίκληση για τον Matreiya, είθε να έρθει." (βίντεο min 12:03)

Ο αναγνώστης θα πρέπει να λάβει υπόψη του την πολύ σαφή ανταλλαγή της φιλοσοφίας με εκείνη του Κρισναμούρτι. Ότι δεν πρέπει να υπάρχει έργο για να φτάσει κανείς στο στάδιο της «φώτισης», αλλά είναι απλώς να ανοίξει τον εαυτό του ως άδειο δοχείο και να αφήσει το «σύμπαν», ή οτιδήποτε υπάρχει γύρω, να εισρεύσει.

Αυτή η διαστροφή της ινδικής φιλοσοφίας ήταν παρόμοια με την ταχυδακτυλουργία που συνέβαινε τότε στον χριστιανικό κόσμο καθοδηγούμενη από τον Ιησουίτη θεολόγο Pierre Teilhard de Chardin (στενός φίλος του αδελφού του Aldous, Julian Huxley) - του οποίου η έννοια μιας διανθρώπινης νοητικής εξέλιξης καθοδηγούμενης από μια επερχόμενη «Χριστική συνείδηση» μοιράστηκε πολλούς παραλληλισμούς με αυτή την ανατολική παραλλαγή.

Ο Aldous ενδιαφέρθηκε πολύ για τη μελέτη του χριστιανικού μυστικισμού, η οποία οδήγησε στη συγγραφή του "The Devils of Loudun" μεταξύ άλλων έργων.

«Χριστιανισμός χωρίς δάκρυα – αυτό είναι το σόμα». (9)

Αυτό είναι επίσης ενδιαφέρον στο πλαίσιο της διάνοιας του Gerald Heard που έχει «λαξευτεί από τους Ιησουίτες και από το Gonville and Caius College του Cambridge», σύμφωνα με τον συγγραφέα του «Huxley in Hollywood», David King Dunaway.

Το Human Be-In διοργανώθηκε ως εκδήλωση για το LSD-25. Είχε προσέλευση μεταξύ 25.000 και 50.000 ανθρώπων. Δωρεάν σάντουιτς μοιράστηκαν με LSD και γεννήθηκε το «Καλοκαίρι της Αγάπης», γνωστό και ως η πρώτη εκδήλωση του Θαυμαστού Νέου Κόσμου.

Ανθρώπινο Be-In

Ο αναγνώστης θα πρέπει να γνωρίζει, αν και γίνεται πολύ πιο παράξενο, ότι οι Grateful Dead ήταν μεταξύ των συγκροτημάτων που έπαιξαν σε αυτό το "Gathering of Tribes". Οι Grateful Dead ήταν και θεωρούνται η επιτομή του κινήματος της αντικουλτούρας. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Alan Trist, γιος του Eric Trist (ο οποίος είναι ο ιδρυτής του Tavistock Institute for Human Relations, του τμήματος ψυχολογικού πολέμου της British Intelligence) είναι αυτός που δημιούργησε το συγκρότημα.

Το 1962, ο Robert Hunter, ο στιχουργός των Grateful Dead, ήταν μεταξύ των εθελοντών για τα πειράματα Palo Alto του διάσημου ανθρωπολόγου Gregory Bateson χρησιμοποιώντας LSD, ψιλοκυβίνη και μεσκαλίνη, για το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε κρυφά από τη CIA στο πρόγραμμα MKULTRA: άλλοι συμμετέχοντες περιελάμβαναν τον Ken Kesey και τον Allen Ginsberg. Ο Ken Kesey θα γίνει διάσημος γράφοντας το βιβλίο "One Flew Over the Cuckoo's Nest" για τη σχετικότητα της τρέλας το 1962, και αργότερα θα σχηματίσει τους Merry Pranksters το 1964, διαδίδοντας άφθονο, χωρίς ερωτήσεις, LSD σε πανεπιστημιουπόλεις σε όλη την Αμερική.

Ο Bateson, σύζυγος της διάσημης πολιτιστικής ανθρωπολόγου Margaret Mead, διαδραμάτισε επίσης εξέχοντα ρόλο στο πρόγραμμα σπουδών του Ινστιτούτου Esalen, το οποίο είχε άμεσους δεσμούς με το Ινστιτούτο Tavistock, το οποίο θα δούμε σύντομα.

Δεν υπήρξε ποτέ οργανική ώθηση για τη διοργάνωση μιας «Συγκέντρωσης των Φυλών». Αντίθετα, ήταν μικροδιαχειριζόμενο από την αρχή από τον Tavistock και τη CIA, χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές που η Σχολή της Φρανκφούρτης, ο William Sargant και ο Aldous Huxley κ.ά. συζήτησαν πολύ δημόσια αρκετά χρόνια πριν.

Τόσο ο Aldous όσο και ο Gerald Heard διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη του Κινήματος Ανθρώπινου Δυναμικού (HPM) στο οποίο αναγνωρίζεται επίσημα το Ινστιτούτο Esalen.

Οι ιδρυτές του Ινστιτούτου Esalen, Richard Price και Michael Murphy, πήραν την ιδέα για τους βασικούς λόγους ύπαρξης του Esalen σε μεγάλο βαθμό από τη διάλεξη του Aldous για τις «Ανθρώπινες Δυνατότητες» το 1960, στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο. Σε αυτή τη διάλεξη, ο Χάξλεϋ είχε προκαλέσει τους εκκολαπτόμενους μαθητές να βρουν τρόπους να αξιοποιήσουν το πλήρες δυναμικό της ανθρωπότητας που είχε γίνει λανθάνον κατά τη διάρκεια των αιώνων. Στη διάλεξή του, ο Aldous συζητά πώς θα ήταν καλή ιδέα αν ένα ίδρυμα μπορούσε να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για την έρευνα μεθόδων για την πραγμάτωση των «ανθρώπινων δυνατοτήτων», σύμφωνα με τις γραμμές του Θαυμαστού Νέου Κόσμου, που θα μελετηθούν, θα αξιολογηθούν και θα χρησιμοποιηθούν από την κοινωνία. Ο Μέρφι και ο Πράις ενθουσιάστηκαν.

Το 1961, ο Μέρφι και ο Πράις θα επισκέπτονταν τον Τζέραλντ Χερντ, ο οποίος θα συνέχιζε από εκεί που σταμάτησε ο Άλντους στη συζήτηση για τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Το Ινστιτούτο Esalen, που ιδρύθηκε το 1962, πραγματοποίησε την πρώτη σειρά σεμιναρίων, τα οποία ονόμασε «Οι Ανθρώπινες Δυνατότητες». Περιλάμβανε ένα σεμινάριο με τίτλο «Μυστικισμός που προκαλείται από ναρκωτικά». Το ινστιτούτο ήταν στελεχωμένο με 25 ερευνητές του LSD και τα ναρκωτικά κυκλοφορούσαν καθ' όλη τη διάρκεια των σεμιναρίων. Ξεκίνησε αυτό που έγινε γνωστό ως «Το Κίνημα του Ανθρώπινου Δυναμικού».

Η ιδέα ήταν πώς να καταλάβει κανείς την αυτο-εξέλιξή του.

Το 1956, ο ψυχίατρος R.D. Laing εκπαιδεύτηκε με υποτροφία στην κλινική Tavistock στο Λονδίνο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1964.

Σε ένα φυλλάδιο του 1967 που εκδόθηκε από το Ινστιτούτο Esalen με τίτλο "Where It's At", είναι γραμμένο στη σελ. 38:

Ο Richard Price, συνιδρυτής της Esalen, συνεργάζεται με τον R.D. Laing της κλινικής Tavistock του Λονδίνου σε μια πρόταση για τη δημιουργία ενός Κέντρου Blowout στο Big Sur, όπου μια μικρή, επιλεγμένη ομάδα ψυχωσικών θα αντιμετωπίζεται ως άτομα σε ταξίδια ανακάλυψης και θα επιτρέπεται να περάσει από τις ψυχώσεις τους. Φαίνεται ότι το μη παρανοϊκό, οξύ σχιζοφρενικό διάλειμμα είναι σχετικά σύντομο και ακολουθείται από μια διαδικασία επανένταξης, έτσι ώστε το άτομο να επιστρέψει από το «ταξίδι» του με υψηλότερο IQ από ό, τι στην αρχή. Ελπίζουμε να βρούμε νέους τρόπους για να κάνουμε τέτοια διαλείμματα πολύτιμες, αυξάνοντας τη λειτουργικότητα εμπειρίες».

Έτσι, η πρόκληση σχιζοφρενικών διαλειμμάτων θεωρήθηκε μια «εμπειρία που αυξάνει τη λειτουργία», ή έτσι ειπώθηκε στους φτωχούς sops. Το κλειδί για την επίτευξη του μέγιστου ανθρώπινου δυναμικού ήταν μέσω της επαγωγής της τρέλας, του κατακερματισμού του νου μέσω σχιζοφρενικών διαλειμμάτων, με την υπόσχεση ότι κάποιος θα είχε υψηλότερο IQ στο τέλος της όλης υπόθεσης.

Έτσι, είτε σας αρέσει είτε όχι, η συνάφεια της «αναθεώρησης της τρέλας» του Ινστιτούτου Esalen και του Laing ως Σταυροφόρου για την προώθηση των κλινικά παράφρονων, πρέπει να αναγνωριστεί ότι ήταν εξ ολοκλήρου αιχμή του δόρατος από το Ινστιτούτο Tavistock, και σαφώς, όχι προς όφελός μας.

Η πραγματικότητα είναι ότι η επαναστατική εναλλακτική λύση στην πρακτική της κυρίαρχης ψυχολογίας, που πουλήθηκε στις μάζες από μορφές λατρείας όπως ο R.D. Laing, ελέγχθηκε πλήρως και διαμορφώθηκε από το Ινστιτούτο Tavistock, στο οποίο το MKULTRA είναι παρακλάδι.

Έτσι, το Ινστιτούτο Esalen ήταν επίσης μια συνέχεια του είδους των τρομακτικών ψυχιατρικών θεωριών και πρακτικών από τις οποίες οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ξεφύγουν. Ήταν σαν η ψυχιατρική σας πτέρυγα να είχε μόλις ανακαινιστεί και όλα αναμενόταν να είναι διαφορετικά τώρα, αφού υπήρχαν ζωγραφισμένα λουλούδια στον τοίχο.

Αυτό γίνεται πολύ σαφές όταν κάποιος κοιτάξει το είδος της έρευνας που δημοσιεύθηκε και προωθήθηκε από το Κέντρο Θεωρίας και Έρευνας Esalen (CTR), όπως το ενοχλητικό έργο της Lauretta Bender (η οποία έχει δεσμούς με το MKULTRA) χρησιμοποιώντας LSD και θεραπεία με ηλεκτροσόκ σε νοσηλευόμενα «διαταραγμένα παιδιά», ο Δρ Ewen Cameron που εργάστηκε με το MKULTRA χρησιμοποιώντας επίσης LSD και θεραπεία με ηλεκτροσόκ στους ασθενείς του. και του οποίου τα θύματα αργότερα μήνυσαν τη CIA, ο B.F. Skinner, γνωστός για τους «σύγχρονους θαλάμους κλιματισμού» του, γνωστούς και ως «Skinner Box», οι οποίοι υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί σε παιδιά που μπορούν να βρεθούν να προωθούνται από το Esalen CTR εδώ και εδώ. Ο Esalen δεν απέφυγε καν τον διαβόητο Dr. Evil Louis Joylon West, ο οποίος ήταν σε μεγάλο βαθμό επικεφαλής του προγράμματος βασανιστηρίων MKULTRA.

Αξιοσημείωτοι προηγούμενοι προσκεκλημένοι δάσκαλοι και διαμορφωτές ιδεολογίας και προγράμματος σπουδών στο Ινστιτούτο Esalen περιλαμβάνουν: Gregory Bateson, Albert Hofmann (ο δημιουργός του LSD στα Sandoz Laboratories), Aldous Huxley, R.D. Laing, Abraham Maslow, Humphry Osmond, Fritz Perls (πρωτοπόρος του NLP), Virginia Satir (πρωτοπόρος του NLP), B.F. Skinner, Ken Kesey, Gary Snyder (ένας από τους διοργανωτές του "A Gathering of Tribes), Arnold J. Toynbee και Alan Watts.

Η Virginia Satir θα γίνει Διευθύντρια Εκπαίδευσης για το Ινστιτούτο Esalen.

Η έννοια της υπνοπαίδειας του Aldous συνδέεται άμεσα με τον νευρογλωσσικό προγραμματισμό (NLP), ο οποίος έγινε βασικό ερευνητικό θέμα στο Ινστιτούτο Esalen. Το NLP επικεντρώνεται στο πώς να αυξήσει την υποβλητικότητα μέσα σε ένα άτομο και ένα πλήθος, έτσι ώστε να μπορούν να λάβουν ένα επιθυμητό μήνυμα ή πεποίθηση. Είχε μεγάλη επικάλυψη με το πείραμα Skinner's Box, καθώς και με το έργο του William Sargant.

Ο Richard Bandler και ο John Grinder δημιούργησαν τον νευρογλωσσικό προγραμματισμό (NLP) στη δεκαετία του 1970. Το 1975 δημοσίευσαν ένα βιβλίο με τίτλο «Η δομή της μαγείας», του οποίου υπάρχουν δύο τόμοι, που προορίζονται να είναι μια κωδικοποίηση των θεραπευτικών τεχνικών του Perls και του Satir.

Στο βιβλίο, οι Bandler και Grinder ισχυρίζονται ότι ο NLP έχει μαγικές ιδιότητες που επιτρέπουν σε ένα άτομο να αλλάξει το μοντέλο ή τον χάρτη της «πραγματικότητας». Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα, ισχυρίζονται, μπορεί κανείς απλά να επιλέξει τη μορφή της πραγματικότητας που επιθυμεί να βιώσει, την πραγματικότητα που επιθυμεί να ενσωματώσει. Οι τεχνικές NLP χρησιμοποιούνται για να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο η νευρωνική οδός ενός ατόμου ανταποκρίνεται ή συμπεριφέρεται σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Εάν συμβεί αρκετή αλλαγή, υποστηρίζεται ότι μπορεί να μεταμορφώσει ολόκληρη την προσωπικότητα ή να δημιουργήσει συνυπάρχουσες εναλλακτικές προσωπικότητες.

Στη «Δομή της Μαγείας», οι τεχνικές NLP συγκρίνονται με τα «μαγικά ξόρκια» και επιτρέπουν την αναπλαισίωση του κόσμου αυτού του ατόμου. Το βιβλίο περιλαμβάνει κεφάλαια όπως «Να γίνεις μαθητευόμενος μάγος» και «Το τελικό ξόρκι».

Το 2008, ο Bandler έγραψε το "A Guide to TRANCE-formation".

Ο Steve Andreas, μαθητής των Bandler και Grinder έγραψε το "Virginia Satir: The Patterns of Her Magic".

Περιττό να πούμε ότι μπορούμε να δούμε πώς τέτοιες τεχνικές, αν είναι αποτελεσματικές, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά, όχι μόνο στις μάζες αλλά και στη λεγόμενη «ελίτ», την οποία ο Esalen σαφώς εξυπηρετεί.

Θυμηθείτε, ακόμη και το "Alpha Pluses" του Aldous του Brave New World χρειαζόταν χειριστήριο... Υπήρχαν μόνο περίπου δώδεκα μέλη του καθεστώτος Mustapha Mond και στη συνέχεια υπήρχε ό, τι μπορούσε να βρεθεί πέρα από αυτό το πέπλο. Όλα τα υπόλοιπα. Τα Deltas, Epsilons, Betas, Alphas και Alpha Pluses ήταν όλα αυστηρά ελεγχόμενα, μικροδιαχειριζόμενα πραγματικά, και δεν ήταν ελεύθερα να ξεφύγουν από τις υπαρξιακές παραμέτρους που επιλέχθηκαν γι 'αυτούς. Κανείς, ούτε καν ένα Alpha Plus, όπως φαίνεται με την περίπτωση του Helmholtz Watson, δεν ήταν ελεύθερος να επιλέξει διαφορετική πορεία από αυτή που είχε ήδη επιλεγεί γι 'αυτούς.

Αν και υπάρχουν θετικές εφαρμογές του NLP που έχουν βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, στο πλαίσιο αυτής της καθοδηγούμενης από το Tavistock διαδικασίας, ο NLP ήταν/είναι κυριολεκτικά μια προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του νου σαν να ήταν μια πλακέτα κυκλώματος. [Σημείωση: Ο Gregory Bateson ήταν ο Γκουρού της κυβερνητικής στο Ινστιτούτο Esalen.]

Ο Timothy Leary, τότε νεαρός καθηγητής ψυχολογίας στο Χάρβαρντ, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Harvard Psilocybin Project (με τον Aldous Huxley στο ιδρυτικό του συμβούλιο) από το 1960-62 έως ότου απολύθηκε, προσλήφθηκε από τον Aldous για να βοηθήσει στη διαμόρφωση της «Απόλυτης Επανάστασης» και να ηγηθεί της κατηγορίας της εξέγερσης της αντικουλτούρας, στην οποία ο Leary περιέγραψε στο βιβλίο του «Flashbacks: Μια προσωπική και πολιτιστική ιστορία μιας εποχής,":

«Είχαμε έρθει αντιμέτωποι με την ιουδαιο-χριστιανική δέσμευση σε έναν Θεό, μια θρησκεία, μια πραγματικότητα, που έχει καταραστεί την Ευρώπη για αιώνες και την Αμερική από την ίδρυσή μας. Τα ναρκωτικά που ανοίγουν το μυαλό σε πολλαπλές πραγματικότητες οδηγούν αναπόφευκτα σε μια πολυθεϊστική άποψη του σύμπαντος. Αισθανθήκαμε ότι είχε φτάσει ο καιρός για μια νέα ανθρωπιστική θρησκεία βασισμένη στην ευφυΐα, τον καλοπροαίρετο πλουραλισμό και τον επιστημονικό παγανισμό».

Ο Λίρι θα έδινε στη CIA πλήρη εύσημα για την έναρξη και την έναρξη «ολόκληρου του κινήματος συνείδησης, των γεγονότων αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960» πλημμυρίζοντας το LSD σε πανεπιστημιουπόλεις σε όλη τη χώρα και επενδύοντας εκατομμύρια σε ερευνητικά προγράμματα LSD. Στο βίντεο, ο Leary μοιάζει σαν να κάνει μια διαφημιστική καμπάνια για τη CIA, "αγοράστε το προϊόν τους, δούλεψε για μένα". (Ο Leary θα προσπαθούσε κατάλληλα να γίνει Stand Up Comic στα πλυμένα χρόνια του, υποβιβάστηκε από την εξέχουσα θέση του αυλικού σε εκείνη ενός απλού γελωτοποιού, αν μόνο οι άνθρωποι θα μπορούσαν να τον δουν για τον ανόητο που ήταν πολύ νωρίτερα.)

Στο Late Night America του PBS, ο Timothy Leary σχολίασε:

«Υπήρξα θαυμαστής του Άλιστερ Κρόουλι. Νομίζω ότι συνεχίζω μεγάλο μέρος του έργου που ξεκίνησε πριν από εκατό χρόνια... Ήταν υπέρ του να βρεις τον εαυτό σου, και "Κάνε αυτό που θέλεις να είναι ολόκληρος ο νόμος" κάτω από αγάπη. Ήταν μια πολύ ισχυρή δήλωση. Λυπάμαι που δεν είναι εδώ τώρα για να εκτιμήσει τις δόξες που ξεκίνησε."

***

«Τότε νομίζεις ότι δεν υπάρχει Θεός;» [ρώτησε ο Άγριος] «Όχι, νομίζω ότι πιθανότατα υπάρχει». [απάντησε ο Mustapha Mond] «Τότε γιατί [τα κάνεις όλα αυτά]?... Πώς φανερώνεται τώρα [ο Θεός];» [ρώτησε ο Άγριος] «Λοιπόν, εκδηλώνεται ως απουσία. σαν να μην ήταν καθόλου εκεί». [απάντησε ο Mustapha Mond] «Εσύ φταις». [απάντησε ο Άγριος] «Πείτε το λάθος του πολιτισμού». [απάντησε ο Mustapha Mond]

- "Brave New World" του Aldous Huxley

Χαρακτηριστική εικόνα: από αριστερά προς τα δεξιά, Alan Watts, Summer of Love, Human Be-In Poster, Aldous Huxley

Υποσημειώσεις:

(1) Aldous Huxley δοκίμιο με τίτλο «Πολιτική και θρησκεία».
(2) David King Dunaway, «Ο Χάξλεϋ στο Χόλιγουντ», 1989, σ. 159
(3) Ό.π., σ. 251
(4) Ό.π., σ. 328
(5) William Sargant «Η μάχη για το μυαλό»
(6) Ο Χάξλεϋ στο Χόλιγουντ, σελ. 325
(7) Ό.π., σελ. 303
(8) Ό.π., σελ. 335
(9) Άλντους Χάξλεϋ, «Brave New World»   https://cynthiachung.substack.com/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων