ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.......

 

Οι περιστάσεις γράφουν ιστορία – Ρίτα Ρεμανίνιο

 Ολες οι παραδόσεις της Γης περιγράφουν τους Sapiens of the Origins ως ένα είδος ανθρώπου/θεού-Φύσης που ανήκε σε μια «Φυλή του Πνεύματος» με «ψυχικές ιδιότητες» πάνω από το μέσο όρο. Μια δήλωση που, όταν εφαρμόζεται στη σημερινή κοινωνία των κοσμικών ή/και εξομολογητικών φιλιών, ισοδυναμεί με την προσέλκυση των φλεγόμενων βελών όσων μπερδεύουν τους όρους «φυλή» και «ρατσισμός» ως συνώνυμοι. Ή, ακόμη χειρότερα, αρνούνται εντελώς την ύπαρξη της φυλής που διακρίνει το σύνολο των κληρονομικών φυσικών χαρακτηριστικών που είναι κοινά σε διαφορετικές εθνοτικές ομάδες.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, η σκηνή είχε ήδη συναρμολογηθεί όταν το είδος μας εισήλθε στην πλανητική σκηνή που διευθύνεται από έναν αόρατο σκηνοθέτη, από τον οποίο μπορεί να συναχθεί ότι η συσσώρευση παραγόντων είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη βούληση της ανθρώπινης φυλής. Υπάρχει, και αυτό είναι. Κανείς δεν είχε το δικαίωμα να αποφασίσει την εμφάνισή του και τον βιότοπό του ή σε ποιο σημείο της ιστορίας θα γεννηθεί. Ούτε καν οι Sapiens που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του παγετώνα Würmian στον Αρκτικό Κύκλο δεν ζήτησαν να καταλήξουν σε ένα ειδικό μέρος όπου εξακολουθούν να εκδηλώνονται πράγματα άγνωστα αλλού.
Για παράδειγμα, υπάρχει το φως του σέλας, υπάρχει ο πόλος των ανέμων και του κρύου, της γης και του μαγνήτη, κατά τη διάρκεια της πολικής νύχτας η Σελήνη διέρχεται από τον ουρανό δείχνοντας όλες τις φάσεις της αδιάκοπα κατά τη διάρκεια ενός μήνα, Όταν η βελόνα της πυξίδας σταματά, οι αστερισμοί περιστρέφονται συνεχώς σε οριζόντιες τροχιές πάνω από τον ορίζοντα, διευκολύνοντας το ανθρώπινο μάτι να τους παρατηρήσει, να τους μετρήσει και να μελετήσει τις επιταχύνσεις, τους συνδέσμους και τις κλίσεις τους.
Ποιος ξέρει αν η αστρονομία γεννήθηκε εδώ... σίγουρα, όταν το κλίμα της αιώνιας άνοιξης εγγυήθηκε ένα βέλτιστο οικοσύστημα στην πολική περιοχή, πρέπει να ήταν φυσικό για τους αρχικούς Sapiens (ο Σοφός) να συλλάβει τις κοσμικές Δυνάμεις στις τέλειες μορφές που προσφέρονται καθημερινά από τον ουρανό και από τη γη. Η ζωή κυλούσε κάτω από το λάβαρο της «παθιοσύνης», δηλαδή της ικανότητας του ανθρώπινου οργανισμού να απορροφά ενέργεια από το περιβάλλον και στη συνέχεια να την απελευθερώνει σε δύναμη δράσης.

Λιγότερο τυχεροί, η δεύτερη και τρίτη γενιά Sapiens (το Ανθεκτικό) έπρεπε να φύγουν από τον πάγο που είχε καλύψει ένα μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου [εικόνα 1]. Από εκείνη την εποχή η σχέση μεταξύ ανθρώπου και πάγου έγινε σταδιακά πιο οικεία, ώσπου έγινε αξεδιάλυτη: σε περιόδους πολέμου, ο πάγος μπορούσε (και μπορεί) να επηρεάσει τα αποτελέσματα μιας στρατιωτικής εκστρατείας ενώ σε περιόδους ειρήνης ο πάγος αναζωπύρωσε το πνεύμα της περιπέτειας στην ανθρώπινη ψυχή, των κατευθυνόμενων ανταλλαγών και του εμπορίου, παρήγαγαν νέες τεχνικές ικανές να τροποποιήσουν τον τρόπο ζωής ολόκληρων πληθυσμών.
« Οι Σκανδιναβοί πρόγονοί μας έγιναν δυνατοί στο χιόνι και τον πάγο, γι' αυτό η πίστη στον παγκόσμιο πάγο είναι η φυσική κληρονομιά. Πριν από περίπου έναν αιώνα θα μπορούσατε να διαβάσετε παρόμοιες απόψεις σε περιοδικά όπως το Welteislehre , ή Wel , ή Glazial-Kosmogonie , συνονόματο ενός ρεύματος σκέψης που ιδρύθηκε από τον μηχανικό-προφήτη Hanns Hörbiger, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι έμαθε κατά τη διάρκεια ενός οράματος ότι η θεμελιώδης ουσία του όλες οι κοσμικές διεργασίες, από φεγγάρια από πάγο μέχρι πλανήτες πάγου, μέχρι τον παγωμένο αιθέρα, ήταν ακριβώς ο πάγος που είχε καθορίσει ολόκληρη την ανάπτυξη του σύμπαντος.
Όπως είπε ο Στίβεν Χόκινγκ, το πρόβλημα με τους ευφυείς ανθρώπους είναι ότι φαίνονται τρελοί στους αδαείς. Κατ' επέκταση, μπορεί επομένως να φαίνεται απίστευτο σε εμάς τους απλούς ανθρώπους ότι η «φυσική κληρονομιά» του ανθρώπινου είδους είναι ακριβώς ο πάγος, παρά κάτι πιο σημαντικό· ωστόσο, η δυσπιστία μας δεν υπονομεύει την αλήθεια. Και μετά, τι πρέπει να μας εκπλήξει; Δεν λένε σήμερα οι γιατροί ότι το έντονο κρύο κάνει καλό στην υγεία; Πράγματι, το τελευταίο σύνορο της υγειονομικής περίθαλψης αντιπροσωπεύεται από την κρυοθεραπεία που ενεργοποιεί το μεταβολισμό, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βελτιώνει τη διάθεση και λειτουργεί ως αναλγητικό σε περίπτωση φλεγμονής. Και αν το λέει η επιστήμη...

Ο άξονας που ταλαντεύεται

Παραμένουν κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το γεγονός ότι το γένος Homo ήταν παρόν στη Γη από τη μέση μεσοπαγετωνική περίοδο, δηλαδή για τουλάχιστον 300.000 χρόνια, ή ίσως και περισσότερα. Επομένως, η Εποχή των Παγετώνων αφορούσε τους ίδιους Νεάντερταλ που βρίσκονταν στα εδάφη που κατέλαβαν στη συνέχεια οι Sapiens [εικόνα 2], δηλαδή στην Ευρώπη (μπλε), στη νοτιοανατολική Ασία (πορτοκαλί), στο Ουζμπεκιστάν (πράσινο) και στα βουνά Αλτάι ( μωβ). Στην Ουγγαρία, μερικές κορυφές της βιομηχανίας της Aurignacian που χρονολογούνται πριν από περίπου 42.000 χρόνια, αναδύθηκαν ξανά από τα βουνά Bukk, και ακριβώς από το σπήλαιο Istallosko. Λίγο πολύ σύγχρονα ευρήματα έχουν εμφανιστεί στην Ισπανία, ενώ στη Γαλλία τα παλαιότερα εργαλεία (προς το παρόν) χρονολογούνται πριν από 36.000 χρόνια. Άρα το ερώτημα είναι θεμιτό: πώς είναι δυνατόν η διαστολή του πάγου να ενίσχυσε το ένα ενώ επέτρεψε στον άλλο να εξαφανιστεί;
Και τα δύο γένη, οι Σάπιενς και οι Νεάντερταλ , μοιράζονταν επίσης μια κλίση προς την κινητικότητα, δηλαδή ήταν δυναμικοί νομαδικοί λαοί . Αυτοί, για να γίνουμε σαφείς, που με την έννοια που εισήγαγε τον 19ο αιώνα ο γεωγράφος Friedrich Ratzel και οι πολιτιστικοί κύκλοι της γερμανικής σχολής υποδεικνύονται ως «κινητήριες δυνάμεις» της Ιστορίας αφού στις περιπλανήσεις τους δημιουργούν τις προϋποθέσεις των μετέπειτα πολιτικών -κοινωνικές δομές, μέχρι το σχηματισμό αυτοκρατοριών και κρατών.
Γιατί, λοιπόν, ο νομάδας- Σάπιενς έφερε επανάσταση στον κόσμο ενώ ο νομάδας- Νεάντερταλ εξαφανίστηκε; Όχι ξαφνικά βέβαια. Ο υβριδισμός είναι μια αργή διαδικασία, χρειάζεται αρκετός χρόνος για να επιτραπεί η γενετική ανάμειξη μεταξύ των ειδών. Έχουμε ήδη συγκεντρώσει μερικές αναπάντητα ερωτήσεις, αλλά ίσως η τρίτη μπορεί να ρίξει λίγο φως στις δύο προηγούμενες.
Φαίνεται ότι η «παράδοση» μεταξύ των Νεάντερταλ και των Σάπιενς έγινε πριν από περίπου 40-42.000 χρόνια, δηλαδή στην περίοδο που περιλαμβάνεται στη λεγόμενη «εκδρομή του Λασχάμπ» , την πιο ξαφνική μαγνητική αναστροφή που είναι γνωστή μέχρι τώρα, η οποία ξαφνικά αύξησε την ακτινοβολία. υπεριώδες (UVR) επιλέγοντας έτσι το ανθρώπινο είδος.
Η σημαντική μείωση των πληθυσμών του Νεάντερταλ χρονολογείται από εκείνη την εποχή, όπως αποδεικνύεται από ορισμένες αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έγιναν μεταξύ της νότιας Γαλλίας και της βόρειας Ισπανίας. Γεγονός που οδήγησε τους παλαιομαγνητιστές Jim Channell και Luigi Vigliotti να διατυπώσουν μια αρκετά ενδιαφέρουσα υπόθεση: η σχετικά χαμηλότερη ένταση του μαγνητικού πεδίου της Γης θα μπορούσε να αποτελέσει τον «τιμωρητικό παράγοντα» για τους Νεάντερταλ , ήδη φορείς ενός μεταλλαγμένου γονιδίου ( αρυλ υποδοχέας ) και , αντίστροφα, ο «παράγοντας επιβράβευσης» για τοSapiens που δεν εμπλέκονται στο οξειδωτικό στρες.
Η διατριβή φαίνεται καλά θεμελιωμένη. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε πόσο έντονη η έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία επηρεάζει τη λειτουργία των φυσικών σωμάτων, ικανά να παράγουν οξείες (άμεσες) και καθυστερημένες (χρόνιες) επιπτώσεις σε πολλούς τομείς, που κυμαίνονται από την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος έως τη διαταραχή του οπτικού συστήματος, έως στη μείωση της ανδρικής γονιμότητας.
Ακολουθώντας μαθηματικούς κανόνες πολύ παρόμοιους με αυτούς που διέπουν την εξέλιξη των αλληλεπιδρώντων μαγνητικών πεδίων, η φαινομενικά χαοτική κίνηση που ωθεί τα σπερματοζωάρια στο δύσκολο ταξίδι τους προς το ωάριο που πρόκειται να γονιμοποιηθεί επηρεάζεται από τον περιβάλλοντα μαγνητισμό. Αυτή η δυναμική ευνοεί τα σπερματοζωάρια στα οποία ένας ιδιαίτερος συντονισμός των κινήσεων της κεφαλής και της ουράς είναι πιο έντονος, ενεργοποιώντας τον μηχανισμό επιλογής των καλύτερων σπερματοζωαρίων. Εν ολίγοις: οι νεότεροι επιβιώνουν και γίνονται γόνιμοι (σε ​​αυτήν την περίπτωση, αυτοί των Sapiens ) ενώ οι μεγαλύτεροι παραδίδονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και γίνονται στείροι (αυτοί των Νεάντερταλ ).

Τα τελευταία 80 εκατομμύρια χρόνια, η μαγνητική πολικότητα της Γης έχει ήδη «αντιστραφεί» τουλάχιστον 183 φορές, προκαλώντας σημαντικές εξαφανίσεις ή/και τροποποιήσεις σε υλικά και ουσίες. Ωστόσο, αν ληφθούν υπόψη μόνο τα τελευταία 50.000 χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πιο έντονο γεωμαγνητικό γεγονός ήταν το Laschamp, γεγονός που επιβεβαιώνεται από διάφορα κλιματικά αρχεία (ιδίως ηφαιστειακά πετρώματα, θαλάσσια ιζήματα και πυρήνες πάγου Αρκτική και Ανταρκτική).
Η θεωρία Channell-Vigliotti είναι επομένως πιο αληθινή από ό,τι φαίνεται στην επιφάνεια. Άλλωστε, ο κόσμος μας βρίσκεται μέσα σε ένα κοσμικό αυγό που περιλαμβάνει μια μάζα «ηλεκτρικών σωμάτων» των οποίων η «ένταση» εξαρτάται από τον μαγνητισμό που τα περιβάλλει. Τα αποδημητικά πτηνά δεν είναι τα μόνα που έχουν μια «μυστική πυξίδα» στα κεφάλια τους ικανή να αναγνωρίσει το μαγνητικό πεδίο της γης· ίχνη έχουν επίσης βρεθεί στην επίφυση μας (το «τρίτο μάτι», ή έκτο τσάκρα , της αρχαίας ανατολικής ιατρικής) του μαγνητίτη. Αυτό το όργανο είναι προσωρινά εκτός λειτουργίας, αλλά δίνοντάς του το όνομα "ατροφημένο μάτι", η σύγχρονη επιστήμη αναγνωρίζει σιωπηρά όλες τις λειτουργίες του, υποδηλώνοντας ότι αργά ή γρήγορα και αυτό το κομμάτι μας θα επιστρέψει για να εκτελέσει το έργο για το οποίο δημιουργήθηκε.
Ωστόσο, θα ήταν άχρηστο να έχουμε ψευδαισθήσεις για την πιθανότητα ότι το φιλί του Prince Charming ως AI θα μπορέσει να επαναφέρει στη ζωή την καλλονή που κοιμάται. Η οξυδερκής προσπάθεια του «ανοιχτού» ανήκει στο ανθρώπινο ταξίδι, για το οποίο θα πρέπει να αντεπεξέλθουμε μόνοι μας. και αυτή τη φορά, σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν θα υπάρχουν σωσίβια για να κρατηθείτε. Καμία νέα θρησκεία, καμία νέα ιδεολογία, καμία βεβαιότητα για τη γυμνή βιολογική ύπαρξη του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του.

Προς τον κόσμο 3

Με χρονολογική σειρά, το συμπέρασμα της τελευταίας γεωμαγνητικής αναστροφής ήταν γύρω στο 12.400 π.Χ., δηλαδή στο τέλος της Εποχής του Αργυρού, αλλά σύμφωνα με τα δεδομένα που μεταδόθηκαν από τον δανικό δορυφόρο Ørsted (σε τροχιά από το 1999) μια νέα ανατροπή θα ήταν επικείμενη. Είναι αδύνατο να πούμε σήμερα ποιος/τι θα επιζήσει ή θα εξαφανιστεί. Έχουμε μόνο μία βεβαιότητα: το νέο μαγνητικό τσουνάμι δεν θα περάσει χωρίς να αφήσει το στίγμα του και ο κόσμος των Demens θα είναι ο πιο εμπλεκόμενος ποτέ, έχοντας προσθέσει μια βιομηχανική ποσότητα τεχνητού εξοπλισμού στα φυσικά φαινόμενα.
Ενόψει της πλήρους φυσικής-βιολογικής-ψηφιακής σύντηξης με τη ρομποτική, βρίσκεται σε εξέλιξη η μετάβαση από το Διαδίκτυο των πραγμάτων στο Διαδίκτυο των σωμάτων , μια μετατόπιση που πρόσφατα έχει υποστεί ισχυρή επιτάχυνση, παρόλο που κανείς δεν γνωρίζει πώς θα αντιδράσει το DNA. είναι μια κεραία φράκταλ ικανή να στέλνει και να λαμβάνει σήματα με τη μορφή ραδιοσυχνοτήτων που επηρεάζουν σημαντικά το υλικό που την περιέχει και, κατά συνέπεια, την ιστορικο-υπαρξιακή εξέλιξη της ουσίας που περιέχεται σε αυτό.
Αυτό είναι γνωστό, ωστόσο είναι σπάνιο για τους ερευνητές να συμπεριλάβουν τον «μαγνητικό παράγοντα» στις αναλύσεις τους, ο οποίος σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τον παράγοντα x που έκανε δυνατή την εκπληκτική άνοδο των Sapiens στον κόσμο. Ένα προνόμιο που αρνήθηκε στους άμεσους απογόνους του, οι οποίοι, αντιθέτως, υποβλήθηκαν στην αντίστροφη διαδικασία, δηλαδή στην προοδευτική ενίσχυση του μαγνητικού πεδίου της Γης, δεν έγραψαν καμία νέα Ιστορία της Ανθρωπότητας, αλλά τουλάχιστον είχαν την καλή λογική να διατηρήσουν προσεκτικά την προηγούμενη γνώση, παρόλο που δεν καταλάβαιναν πλήρως το νόημά του. « Αυτό είναι το Όλα, / αυτό είναι το Όλο. / Από όλα αναδύεται το Όλα / και το Όλα παραμένει ακόμα », επανέλαβαν δουλικά οι συντάκτες του Isa Upanishad .
Με πολύ παρόμοιο τρόπο, το Demens γνωρίζει θεωρητικά ότι βρίσκεται στη μέση ενός ολογραφικού ανεμοστρόβιλου συχνοτήτων, αλλά στην πράξη του λείπει η αντίληψη αυτού του συνόλου που θαυμάσια αποτελείται από διασυνδεδεμένα ηλεκτρομαγνητικά πεδία στα οποία περιβάλλεται. Διαφορετικά, δεν θα έκανε αυτό που κάνει. Επί του παρόντος, η πιο αδύναμη περιοχή της μαγνητόσφαιρας επιμένει στο νότιο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού και η ταχύτητα κίνησης του Μαγνητικού Βόρειου Πόλου προχωρά πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, ξεπερνώντας τα 55 km/έτος. Σημαίνει αυτό ότι τα αποτελέσματα της αλλαγής θα γίνουν ορατά στη διάρκεια της ζωής μας; Θα έχουμε την τύχη να βιώσουμε τη μετάλλαξη από πρώτο χέρι;
Οι πρώτοι που θα υποφέρουν θα είναι οι δορυφόροι και οι τεχνολογικές συσκευές, οι οποίες θα χαθούν, αλλά η αντίδραση των σαρκικών κελυφών των λαών του νότιου ημισφαιρίου που υπόκεινται στην επίδραση της μαγνητικής παρακμής είναι άγνωστη. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους. Η επιστήμη δείχνει μόνο ότι το ανθρώπινο σώμα γενικά "ήδη" αλλάζει και σύντομα το DNA θα προωθηθεί σε 12 σκέλη, θα έχουμε όλοι ένα ελαφρύτερο σώμα, θα γίνουμε πιο διαισθητικοί, το νέο μαγνητικό κύμα θα μας ωθήσει σε υψηλότερη δόνηση όπου η περίσσεια τεχνολογίας θα απορριφθεί.
Σε εκείνο το σημείο, πιθανώς, η φιγούρα των Sapiens-Demens θα εκθρονιστεί από μια νέα εικόνα του ανθρώπου, πιθανώς από ένα ον προικισμένο με μια «αυξημένη συνείδηση» ικανό να σέβεται τη φυσικότητα του και τη δική του επίγεια κατάσταση. Και ίσως, ποιος ξέρει, τα δισέγγονά μας θα (ξανα)ανακαλύψουν τον τρόπο να αντλήσουν από αυτά τα περιβόητα εννέα δέκατα του περιεχομένου του «κουτιού ενέργειας» που ονομάζουμε εγκέφαλο αχρησιμοποίητο επί του παρόντος στην κανονική συνειδητή ζωή.
Με όλο τον σεβασμό στους άπιστους, υπάρχει κάτι μέσα μας που υπερβαίνει τις βιολογικές διεργασίες. Σχεδόν απαρατήρητο, η παράδοση το έλεγε πάντα αυτό, και πρόσφατα ακόμη και η προσοχή των μεσομορφωμένων προσελκύεται από τον «κόσμο 3» του Karl Popper, δηλαδή από τη διάσταση των πνευματικών πραγματικοτήτων που δεν εξομοιώνονται με φυσικές κατασκευές αλλά παράγουν ένα είδος του υπερκόσμιου ιδεώδους του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να είναι μέρος με τη δύναμη της αφαίρεσης, της εφευρετικότητας και της δημιουργικότητας.
Όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες μπορούν να συνδεθούν με αυτή την ικανότητα υπέρβασης, αλλά πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα. Ακόμη και από το Κακό διαφαίνεται κάτι απείρως ανώτερο από τις φυσικές κινήσεις, αφού ο άνθρωπος που το εκτελεί εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα, ή μάλλον η φιλοδοξία για συνέπεια και αξία που εκδηλώνεται ανοιχτά στον άνθρωπο η ώθηση του συγγενή προς το Απόλυτο (Hegel, Philosophy of φύση).
Αλλά αν η Εκδήλωση που μάθαμε να γνωρίζουμε αντιπροσωπεύει έναν τρόπο ύπαρξης της ενιαίας και υπερβατικής Αρχής, τότε τι είναι η Αρχή; Είναι κάτι που υπάρχει απολύτως ανεξάρτητα από την Εκδήλωσή του και μπορεί εύκολα να αγνοηθεί; Πόσο επηρεάζει ο μαγνητισμός την Εκδήλωση; Τι γίνεται με τις φυσικές συνθήκες, όπως ο πάγος και η φωτιά; Ίσως θα έχουμε πιο ξεκάθαρες ιδέες για το μέλλον, όταν ξεκινώντας από την αρχή θα δούμε τα πράγματα να μεταμορφώνονται και να μας μεταμορφώνουν το ένα βήμα μετά το άλλο.

www-ereticamente-net