Ο ΑΞΟΝΑΣ MUNDI ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Γράφει ο ΕΡΙΚ ΝΤΟΥΜΠΑΗ

Κάθε μέρα στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας, χιλιάδες μουσουλμάνοι συγκεντρώνονται και περπατούν δυτικά γύρω από έναν ψηλό μαύρο πέτρινο κύβο που ονομάζεται Κάαμπα. Αυτή η πέτρα Κάαμπα βρίσκεται στο κέντρο του πιο σημαντικού τζαμιού του Ισλάμ, το Μεγάλο Τζαμί της Μέκκας, και είναι ο πιο ιερός χώρος στο Ισλάμ, που λέγεται ότι είναι το "Bayt Allah" (Οίκος του Θεού), όπου όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να στραφούν κατά πρόσωπο. πριν από τις καθημερινές προσευχές. Το πιο κοινό επίθετο που χρησιμοποιείται συχνά για την Κάαμπα μεταφράζεται σε «το κέντρο της Γης» και τον 9ο αιώνα, ο ισλαμιστής λόγιος al-Kisa'i υποστήριξε ότι η αληθινή Κάαμπα βρισκόταν στην πραγματικότητα ακριβώς κάτω από το αστέρι του Βόρειου Πόλου. Αυτό θα σήμαινε ότι η αληθινή Κάαμπα είναι στην πραγματικότητα το Όρος Μερού, και όχι η μεγάλη μαύρη πέτρα που λατρεύεται στη Σαουδική Αραβία. Αυτό θα σήμαινε ότι κάθε μέρα χιλιάδες μουσουλμάνοι περπατούν δυτικά γύρω από την Κάαμπα, όπως κάθε βράδυ χιλιάδες αστέρια περιστρέφονται σε κύκλους προς τα δυτικά γύρω από το όρος Μερού. Αυτό θα σήμαινε ότι ακριβώς όπως οι αρχαίοι Κινέζοι και οι Έλληνες θα αντιμετώπιζαν τον Βορρά πριν ξεκινήσουν την προσευχή, ότι και οι Μουσουλμάνοι προορίζονται να βλέπουν τον Βόρειο Πόλο και όχι τη Σαουδική Αραβία. Πολλοί θρύλοι του όρους Meru ισχυρίζονται ότι είναι ένα βουνό που αποτελείται από μαύρη πέτρα μαγνητίτη («Rupes Nigra» του Mercator) που περιβάλλεται από τέσσερα κατευθυντικά ποτάμια και νησιά, και αυτό επαναλαμβάνεται συμβολικά από τον κύβο από μαύρη πέτρα (4 όψεων) στη Μέκκα. Γιατί αυτός ο μαύρος κύβος στη Μέκκα αντικατοπτρίζει τόσο τέλεια τους αρχαίους μύθους του όρους Meru; Θα μπορούσε αυτή η τεχνητή κατασκευή στη Σαουδική Αραβία να σφετερίζεται την τοποθέτηση του αληθινού «Οίκου του Θεού» στον Βόρειο Πόλο; 

«Πολλά ιερά κέντρα ευθυγραμμίζονται προς τις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις: η Πορφυρή Απαγορευμένη Πόλη έχει τέσσερις πύλες που ανοίγουν προς τις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις· η Αίθουσα του Θρόνου του Βασιλικού Παλατιού του Βασιλιά Μίντον, ένα τέλειο τετράγωνο προσανατολισμένο στις βασικές κατευθύνσεις, βρισκόταν στην στο μέσο του Mandalay, που πιστεύεται ότι είναι το κέντρο της Βιρμανίας, και ως εκ τούτου της δημιουργίας· πάνω από την αίθουσα του θρόνου υψωνόταν ένας επίχρυσος, επταόροφος πύργος 256 ποδιών ή pyathat, που πιστεύεται ότι διοχέτευε τη σοφία του σύμπαντος ο βασιλιάς στο κέντρο του Ο Μεγάλος Ναός Tenochtitlan (τώρα Πόλη του Μεξικού) ήταν στο κέντρο του νησιού, το πρώτο σημείο που αποικίστηκε, και το σημείο όπου φαινόταν ο αετός που έτρωγε το φίδι στον κάκτο, και ο ιερός περίβολος είχε πύλες στο Οι τέσσερις κατευθύνσεις. Και πολλά άλλα παραδείγματα ιερών κέντρων προσανατολισμένων στις βασικές κατευθύνσεις έρχονται στο μυαλό - όχι μόνο ο Κήπος της Εδέμ με τα τέσσερα ρυάκια του. Η πόλη του Πεκίνου είναι γνωστή ως «Στόχος των Τεσσάρων Τεταρτών» και η ιερή το κέντρο της πόλης, η Απαγορευμένη Πόλη, είναι ακριβέστερα γνωστή ως «Μωβ Απαγορευμένη Πόλη», το μωβ είναι το συμβολικό χρώμα του Βόρειου Αστέρα, και η ονομασία «Μωβ Απαγορευμένη Πόλη», υποδηλώνοντας έτσι ότι η κατοικία του αυτοκράτορα είναι το κέντρο του κόσμος. Πού είναι το κέντρο του κόσμου; Είναι ο όμφαλος στον αδύτουμο του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς; Ο στύλος «Ομφαλός του Κόσμου» στο καθολικό της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ; Ο ναός της Madhyameshrava, «Ο Άρχοντας του Κέντρου», στην ιερή πόλη Μπενάρες της Ινδίας; Νησί του Πάσχα στον Νότιο Ειρηνικό, του οποίου το αρχαίο όνομα, «To Pito o Te Henua», σημαίνει «Ο ομφαλός του κόσμου»; Η πέτρα που σηματοδοτεί το Kilomètre Zero στο Ile de la Cité, στο Παρίσι, ακριβώς μπροστά από τη Notre Dame; Ο πυλώνας Kanro-dai στο Κύριο Ιερό Tenrikyo στο Tenri της Ιαπωνίας; Το μνημείο στο El Mitad del Mundo, 22 χλμ. βόρεια του Κίτο του Ισημερινού; Η λίμνη Πόσο στο κέντρο του νησιού Σουλαουέζι της Ινδονησίας, ο άξονας της γης και των ουρανών και το σημείο όπου κάποτε ένα σχοινί ένωσε τα δύο; - Τσετ Βαν Ντούζερ, «Η μυθική γεωγραφία των βόρειων πολικών περιοχών»

Είναι βεβαίως αδύνατο αυτοί οι πυλώνες, οι ναοί και οι εκκλησίες να είναι όλοι «τα κέντρα του κόσμου», κάτι που απλώς αποδεικνύει περαιτέρω το γεγονός ότι κανένας από αυτούς δεν είναι αυθεντικός, και το καθένα είναι απλώς συμβολικές αναπαραστάσεις. Το ένα και μοναδικό αληθινό κεντρικό σημείο όλης της δημιουργίας, ο ομφαλός και των ουρανών και της Γης, είναι αναμφισβήτητα ο Βόρειος Πόλος, αλλά δίνοντάς μας όλα αυτά τα συμβολικά φαξ και μετατρέποντας τη Γη σε μια γιγαντιαία ανακλινόμενη σφαίρα που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο, τον Βόρειο Πόλο έχει ουσιαστικά ακυρωθεί στο μυαλό των μαζών ως το αληθινό φυσικό ιερό κέντρο του σύμπαντος.

Η τελετουργική, ευλαβική περιφορά, όπως αυτή των Μουσουλμάνων γύρω από την Κάαμπα, είναι μια πρακτική που συναντάται σε πολλούς πολιτισμούς σε όλη την ιστορία. Οι Ινδουιστές στην Ινδία φυτεύουν ιερούς θάμνους Tulasi στις αυλές τους με άφθονο χώρο τριγύρω για ευλαβική περιφορά, γνωστά ως οικιακά pradakshina. Επαναλαμβάνουν αυτή την περιπλάνηση 108 φορές ενώ απαγγέλλουν τα 108 ονόματα του Βισνού κρατώντας τον δεξί τους ώμο στραμμένο προς το φυτό, μιμούμενοι την επανάσταση των ουράνιων σωμάτων γύρω από τον Polaris. Ομοίως στους ναούς του Βισνού, οι πιστοί κάνουν κύκλους γύρω από το εξωτερικό είτε 7 είτε 108 φορές κρατώντας πάντα τον δεξιό τους ώμο προς το μέρος του. Οι Βουδιστές στη Σρι Λάνκα περιφέρουν τα ιερά νταγόμπα τους με τον ίδιο τρόπο. Η ιερή Adi Granth, η Βίβλος των Σιχ, φυλάσσεται στον Χρυσό Ναό του Amritsar, όπου οι πιστοί κάνουν τελετουργική ευλάβεια περιφορά γύρω από το ιερό που στεγάζει το βιβλίο, 3, 5 ή 7 φορές. Οι χριστιανοί επίσκοποι όταν καθαγιάζουν μια εκκλησία κάνουν 3 κυκλώματα γύρω από το κτίριο ραντίζοντας αγιασμό και ιερείς περιφέρουν το βωμό θυμιάζοντας το ενώ απαγγέλλουν μια προσευχή που περιλαμβάνει αναφορά αυτής της κυκλικής λατρείας: circumdato altare tuum, Domine. Αρκετές τελετουργίες μύησης των Ελευθεροτέκτονων περιλαμβάνουν την περιφορά γύρω από κεντρικά τοποθετημένα ιερά. Η χορδή των φώτων γύρω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο με ένα αστέρι είναι ένα άλλο παράδειγμα αυτής της παράδοσης που μιμείται την επανάσταση των φωτιστικών γύρω από το Polaris και ο λόγος που μια θεϊκή φιγούρα "Άγιος Βασίλης" κατοικεί στον Βόρειο Πόλο.  

"Έπειτα, υπάρχει η τελετή των παλιών Highlanders να πηγαίνουν deisiil, "sunwise", στρογγυλά παρεκκλήσια, σπίτια, ανθρώπους και βοοειδή· τώρα γίνεται για τύχη, αλλά διατηρώντας για εμάς ένα μακρόχρονο ίχνος της λατρείας που ασκούσαν οι πρόγονοί τους. γίνονταν στρογγυλοί τάφους, και ήταν συνηθισμένο έθιμο να γυρίζει κανείς τον εαυτό του προς τα δεξιά στην αρχή και στο τέλος των ταξιδιών για τύχη, καθώς και σε γάμους, και σε άλλες περιπτώσεις. τα παιδικά παιχνίδια θα προκύψουν εδώ σε οποιονδήποτε· και η σύλληψη μπορεί να συνεχίσει την πρακτική της ασφάλισης ενός θύματος για ανθρωποθυσίες, όπως φαίνεται στην ολέθρια πεζοπορία της Ουαλίας, μετά το σβήσιμο των φωτιών του Halloween, στην κραυγή «Η κομμένη μαύρη χοιρομητέρα πιάσε το πιο πίσω!», απλά ο δικός μας «διάβολος πάρε το πιο πίσω!» Το να στρίβεις αντίστροφα, προς τα αριστερά, γνωστό ακόμα στη Σκωτία με τον εκφραστικό όρο «μαραίνονται κνήμες», είναι κακό και άτυχο. Οι μάγισσες χορεύουν έτσι και είναι σαν τη Βίβλο ανάποδα». -John O'Neill, «Night of the Gods vol II» (700)

Οι Λάπωνες ή οι Σάμι άνθρωποι της Σκανδαναβίας λένε ένα παραμύθι για έναν άνδρα που εξαφανίστηκε τον χειμώνα. Η γυναίκα του τον παρακολούθησε στο χιόνι διαπιστώνοντας ότι είχε περπατήσει επανειλημμένα σε κύκλους γύρω από έναν θάμνο και ότι μετά από πολλά κυκλώματα γύρω από τον θάμνο, τα ανθρώπινα βήματά του ξαφνικά μετατράπηκαν σε ίχνη αρκούδας. Στη συνέχεια, η ίδια έκανε επανειλημμένα περικύκλωση του θάμνου και μεταμορφώθηκε μαγικά σε αρκούδα επίσης. Όταν τελικά βρήκε τον σύζυγό της σε μια κοντινή σπηλιά, εκείνος λυπήθηκε και θρήνησε που τώρα είχε προφητευτεί ότι θα τον δολοφονούσε ο ίδιος του ο γιος, αλλά την προειδοποίησε ότι αν πηδούσε στο άδειο δέρμα του μόλις τον ξεφλουδίσουν, θα το έκανε και ανέκτησε μαγικά την ανθρώπινη μορφή της. Αυτό το παραμύθι διατηρεί την παράδοση της λατρείας της πολικής/αστρικής (Μεγάλης Άρκτου) της «Μεγάλης Άρκτου» και της περιφοράς ενός ιερού δέντρου στον απώτατο Βορρά.

"Ο "χορός των αστεριών" ήταν μια αρχαία κλασική ιδέα στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Ο Πλάτων μίλησε για τις στροφές και τους χορούς των άστρων. Ο Μανίλιος χρησιμοποίησε επίσης τις λέξεις signorumque choros, που πρέπει να κατανοηθούν ως ο χορός των ζωδίων ή των αστερισμών , και που είναι σαν οι Ζωροάστριες να αποκαλούν τη Μεγάλη Άρκτο αρχηγό των αστεριών στον Βορρά. Η λέξη «χορωδία» φαίνεται αρχικά να σήμαινε έναν στρογγυλό χορό. Σύμφωνα με τον Άρατο, τα δύο άλλα αστέρια δίπλα στον Polaris στην ουρά της Μικρής Άρκτου ονομάζονταν «οι χορευτές»» -John O'Neill, «Night of the Gods vol II» (723)

Η ιδέα του «χορού των αστεριών» έχει επιβιώσει στη σύγχρονη λαϊκή κουλτούρα με το μακροχρόνιο επιτυχημένο τηλεοπτικό σόου «Dancing with the Stars», αλλά η ιδέα ήταν πολύ πιο διαδεδομένη στην αρχαιότητα. Ο παραδοσιακός ευρωπαϊκός "Χορός Maypole", για παράδειγμα, διαθέτει ένα κεντρικό δέντρο ή κολώνα που ολοκληρώνεται με έναν σταυρό και δύο κύκλους ίσου μεγέθους και στις δύο πλευρές που αντιπροσωπεύουν τον Ήλιο και τη Σελήνη. Οι χορευτές κυκλώνουν γύρω από το Maypole κρατώντας μακριές πολύχρωμες σερπαντίνες που τυλίγονται και υφαίνουν γύρω από την κεντρική κολόνα κάνοντας τους χορευτές να στενεύουν τους κύκλους τους. Η κολόνα είναι η Polaris στον Πόλο, οι χορευτές αντιπροσωπεύουν τα σταθερά και περιπλανώμενα αστέρια, ενώ οι σπειροειδείς σερπαντίνες δείχνουν τα μονοπάτια του Ήλιου και της Σελήνης πάνω και γύρω από τη Γη. Κατά τη διάρκεια αυτής της καλοκαιρινής γιορτής, όπως οι ολοένα στενεύουσες σπειροειδείς σερπαντίνες, ο Ήλιος στην πραγματικότητα μόλις περιόρισε τη σπειροειδή πορεία του από τη μεγαλύτερη νότια έκτασή του στον Τροπικό του Αιγόκερω κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο του Δεκεμβρίου και πλησιάζει γρήγορα την άφιξή του στον βόρειο Τροπικό του Καρκίνου κατά την επερχόμενη θερινό ηλιοστάσιο. Στην πραγματικότητα, αρχικά, και ακόμη και σήμερα σε πολλές χώρες, το «May» pole dance δεν παίζεται καθόλου τον Μάιο, αλλά μάλλον στις 21 Ιουνίου, την ίδια μέρα που ο Ήλιος φτάνει στη βορειότερη κορυφή του.

Η μουσουλμανική αίρεση των Σούφι, γνωστή ως το τάγμα των Μεβλεβήδων, ή οι «στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες», έχουν επίσης διατηρήσει μια μορφή πολικής λατρείας με τον κυκλικό τους χορό που λέγεται ότι αντιπροσωπεύει «την αρμονική κίνηση του σύμπαντος». Οι δερβίσηδες φορούν ένα κωνικό καπέλο που κατευθύνεται προς το ζενίθ, στρέφουν το δεξί τους χέρι προς τον ουρανό και το αριστερό στη γη, στη συνέχεια περιστρέφουν κύκλους στη θέση τους με αποτέλεσμα οι ρόμπες τους να ξεχωρίζουν κάνοντας έναν άλλο κωνικό κύκλο γύρω τους, ενώ εσωτερικά ακούγεται αδιάκοπα το όνομα του Θεού (Αλλάχ). Ο ίδιος ο ιδρυτής των Mevlevi έγραψε ότι «Αυτός που είναι πάνω από όλα συνδυασμός, κάθε διάκριση, είναι ένα Δέντρο χωρίς κλαδιά, ή κορμό ή ρίζες στο οποίο μπορεί να προσκολληθεί ο νους». Αυτό αναφέρεται σε μια έννοια που βρέθηκε σε όλο τον αρχαίο κόσμο, σχετικά με ένα μακροκοσμικό και μικροκοσμικό παγκόσμιο δέντρο - αυτό που οι Σκανδιναβοί αποκαλούσαν "Yggdrasil", οι Γερμανοί ονόμασαν "Irmensul", ο Ινδουιστής "Jambudvipa", το ταοϊστικό παραδεισένιο δέντρο Tung, το βουδιστικό δέντρο Bodhi της Σοφίας, το γιγάντιο δέντρο της Φινλανδικής Καλεβάλα, η Κελτική Χρυσή Μηλιά του Άβαλον, το Αιγυπτιακό Δέντρο της Ζωής και το δέντρο στο κέντρο του βιβλικού Κήπου της Εδέμ.

"Στο κέντρο του Κήπου της Εδέμ, σύμφωνα με τη Γένεση 3, υπήρχε ένα δέντρο εξαιρετικό σε θέση, χαρακτήρα και σε σχέσεις με τους άνδρες. Ο καρπός του ήταν "καλός για φαγητό", ήταν "ευχάριστος στα μάτια, και «ένα δέντρο που είναι επιθυμητό». Εκ πρώτης όψεως δεν θα φαινόταν ίσως πώς μια μελέτη αυτού του δέντρου στις διάφορες μυθολογίες του αρχαίου κόσμου θα μπορούσε να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τον πρωτόγονο Παράδεισο. Η Εδέμ ήταν ακριβώς στον Βόρειο Πόλο, είναι ξεκάθαρο ότι ένα όμορφο δέντρο που στεκόταν στο κέντρο αυτού του Κήπου θα είχε μια ορατή και προφανή κοσμική σημασία που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να ανήκει σε κανένα άλλο. όπως το σώμα ενός από τα «γίγαντα δέντρα της Καλιφόρνια», που μπορεί να είναι πολύ πάνω από αυτό, ακόμη και τέτοιες γιγαντιαίες αναπτύξεις όπως αυτές, θα φαινόταν σε οποιονδήποτε από κάτω ο ζωντανός πυλώνας των ίδιων των ουρανών. αστέρια του Θεού», σαν σε τιμή· μέσα από τα κορυφαία κλαδιά του ο ανθρώπινος λάτρης θα είχε κοιτάξει προς το ακίνητο κέντρο όπου βρισκόταν ο αμετάβλητος θρόνος του Δημιουργού. το ύψος του βωμού της Γης, και ότι με ειδική εντολή θα έπρεπε να είχε φυλάξει το ένα ιδιαίτερο στολίδι της από βεβήλωση! Αν οπουδήποτε στο ναό της φύσης έπρεπε να υπάρχει ένας βωμός, θα μπορούσε να είναι μόνο εδώ. Το ότι ήταν εδώ βρίσκει μια φρέσκια και απροσδόκητη επιβεβαίωση στη μοναδική συμφωνία πολλών αρχαίων θρησκειών και μυθολογιών στη συσχέτιση του Παραδείσου-Δέντρου τους με τον άξονα του κόσμου, ή αλλιώς, με το ίδιο αναμφισβήτητο, τον εντοπισμό του στον Αρκτικό Πόλο της Γης. " -Dr. William Warren, "Paradise Found: The Cradle of the Human Race at the North Pole" (262-3)

Το σκανδιναβικό δέντρο Yggdrasil υπάρχει στο κέντρο του κόσμου και της κοσμολογίας τους, με τις ρίζες του να κατεβαίνουν στην κόλαση, τα μεσαία κλαδιά του να υπερκαλύπτουν τη Γη και η κορυφή του να φτάνει στον παράδεισο. Ομοίως, ο μεσαιωνικός θρύλος της επίσκεψης του Σεθ στον Κήπο της Εδέμ βλέπει ένα κεντρικό Δέντρο της Ζωής με το στέμμα του στον παράδεισο και τις ρίζες του στην κόλαση, να αποστάζει ένα σωτήριο «Λάδι Ελέους» που ελήφθη για τον ετοιμοθάνατο πατέρα του. Το ινδουιστικό παγκόσμιο δέντρο παρείχε επίσης στους θεούς τους ένα ποτό αθανασίας που ονομαζόταν «Soma» και υπήρχε στον Βόρειο Πόλο με τις ρίζες του να φθάνουν στον κάτω κόσμο του θεού του θανάτου Yama, η κορυφή του να εκτείνεται στο ουράνιο βασίλειο των καλοπροαίρετων θεών και το σώμα του ο κεντρικός άξονας στήριξης του σύμπαντος. Το παγκόσμιο δέντρο των Μάγια ονομαζόταν ομοίως «yaax-chel-cab» που σημαίνει «το πρώτο δέντρο του κόσμου» και ήταν ένα γιγάντιο κεντρικό κοσμικό δέντρο ceiba με τον κορμό του φυτεμένο στη Γη να φτάνει κατευθείαν προς τα πάνω μέσα από κυκλικές τρύπες που έγιναν σε επτά ουράνια ουράνια επίπεδα που οι ψυχές των νεκρών ανεβαίνουν ανάλογα με την αξία. Οι ιθαγενείς της Αμερικής Lenni Lenape εκτελούν ακόμη και θρησκευτικές τελετουργίες σε μεγάλα δεντρόσπιτα χρησιμοποιώντας ζωντανούς κορμούς ως κεντρικό στύλο για να ενσωματώσουν φυσικά αυτόν τον συμβολισμό. Μέχρι σήμερα, πολλά κέντρα χωριών των Μάγια έχουν ένα μόνο ιερό δέντρο Ceiba που αναπτύσσεται λόγω αυτών των αρχαίων πεποιθήσεων που έχουν διασωθεί. Τα φυτεύουν πάντα μπροστά στο δημαρχείο, τους προσφέρουν λιβάνι, εκλέγουν τους δημάρχους τους από κάτω τους και το κάνουν για αμέτρητους αιώνες.  

"Η κοσμική εικόνα των αρχαίων φυλών Nahua Texcoco, Chalco και Tlaxcala διέκρινε εννέα κάτω κόσμους και άλλους τόσους ουρανούς, ενώ οι Αζτέκοι μερικές φορές μιλούσαν για δεκατρείς ουρανούς. Σύμφωνα με την αρχική ιδέα, αυτοί οι ουρανοί ήταν τα σκαλοπάτια με τα οποία ο ήλιος ανέβηκε από ανατολικά προς δύση το πρωί, και με το οποίο κατέβαινε το απόγευμα για να πραγματοποιήσει ένα παράλληλο ταξίδι τη νύχτα όταν περνούσε από το βασίλειο των νεκρών.Με αυτόν τον τρόπο, ο υψηλότερος ουρανός και ο κατώτερος κάτω κόσμος δεν βρίσκονταν στο το τέλος αλλά στο κέντρο των δύο σειρών βημάτων. Οι δεκατρείς θεοί των ημερήσιων ωρών και οι εννέα θεοί των νυχτερινών αντιστοιχούν στα σκαλοπάτια ή τα επίπεδα των ουρανών και του κάτω κόσμου. Ο θεός του ήλιου βασιλεύει στο κεντρικό ( έβδομη) ώρα της ημέρας, και ο θεός του θανάτου κυβερνά την κεντρική (πέμπτη) ώρα της νύχτας. Για άλλη μια φορά, οι χωρικές και χρονικές έννοιες έχουν συντονιστεί." -Ο Walter Krickeberg

ανθρωπολόγος William R. Holland έγραψε για τους Μάγια, ότι: «θεωρούν τους ουρανούς το σπίτι των καλοπροαίρετων θεοτήτων, των δημιουργών και των δημιουργών όλης της ανθρώπινης, ζωικής και φυτικής ζωής. Αντίθετα, ο κάτω κόσμος είναι η κατοικία των κακών θεών που αγωνίζονται αιώνια για να αναιρέσουν το έργο των ουράνιων θεών και προσπαθούν να κερδίσουν νέους ενοίκους για τον κόσμο των νεκρών.Η ζωή είναι μια συνεχής πάλη μεταξύ των δυνάμεων του καλού και του κακού». Το 1982 ο ανθρωπολόγος Peter Roe ολοκλήρωσε μια εξαντλητική μελέτη 105 φυλών του Αμαζονίου και βρήκε τις κοσμολογίες τους εντυπωσιακά παρόμοιες. Συνόψισε τις κοσμοθεωρίες τους ως εξής: «Υπάρχει μια γη σε σχήμα δίσκου που περιβάλλεται από ωκεανό. Αυτός ο δίσκος είναι στριμωγμένος μεταξύ του ανώτερου και του κατώτερου κόσμου που συχνά υποδιαιρείται σε πολλά επίπεδα. Υπάρχει επίσης ένα παγκόσμιο δέντρο με τις ρίζες του στον κάτω κόσμο και το στέμμα του στους ουρανούς».  

Ένα άλλο παράδειγμα αυτής της σχεδόν πανταχού παρούσας έννοιας είναι το βουδιστικό ιερό Bodhi Tree of Wisdom κάτω από το οποίο ο Βούδας φωτίστηκε. Σήμερα που σχετίζεται με ένα τοπικό δέντρο στην Ινδία, ο αρχικός μύθος του Bodhi Tree of Wisdom το τοποθέτησε στο κέντρο της Γης, όπου βοήθησε τον Γκαουτάμα Βούδα να περάσει πάνω από το ουράνιο νερό για να φτάσει στη Νιρβάνα. Όταν ο Βούδας δεν μπόρεσε να περάσει από τη μια όχθη στην άλλη, το πνεύμα του δέντρου Μπόντι άπλωσε τα χέρια του για να τον βοηθήσει, και μετά καθισμένος κάτω από το δέντρο κέρδισε φώτιση. Στη βουδιστική τέχνη και γλυπτική το δέντρο Bodhi απεικονίζεται συχνά με το σύμβολο της ομπρέλας «Chattra» πάνω του. Σύμφωνα με τους μελετητές Δρ. William Warren και Gerald Massey, αυτή η περίτεχνη ομπρέλα συμβολίζει τον θόλο των ουρανών και το βόρειο πολικό σπίτι των θεών.  

"Το Δέντρο Παράδεισο των Κινέζων Ταυιστών είναι επίσης ένα Παγκόσμιο Δέντρο. Βρίσκεται στο κέντρο του μαγευτικού Κήπου των Θεών στην κορυφή του πολικού Kwen-lun. Το όνομά του είναι Tong και η τοποθεσία του είναι πιο βαθιά με την έκφραση ότι «σκληραίνει από την κλειστή Πύλη του Ουρανού». Όπως σε πολλές από τις αρχαίες θρησκείες, το βουνό στο οποίο, μετά τον Κατακλυσμό, στηριζόταν η κιβωτός, θεωρήθηκε το ίδιο με αυτό από το οποίο στην αρχή βγήκε ο πρώτος άνθρωπος, δεν είναι παράξενο να βρεθεί το δέντρο στην κορυφή του Το βουνό του Παραδείσου θυμάται σε μερικούς από τους θρύλους του Κατακλυσμού. Στον Ταυϊστικό μύθο φαίνεται να παίρνει τη θέση της κιβωτού. Έτσι μας λένε ότι «ένας εξαιρετικός προκατακλυσμιαίος έσωσε τη ζωή του σκαρφαλώνοντας σε ένα βουνό, και που και που, με τον τρόπο των πουλιών που πλέκουν μια φωλιά, περνούσε τις μέρες του σε ένα δέντρο, ενώ όλη η χώρα από κάτω του ήταν ένα σεντόνι νερό.Έπειτα έζησε σε πολύ μεγάλη ηλικία και μπόρεσε να μαρτυρήσει τους τελευταίους απογόνους του ότι μια ολόκληρη φυλή ανθρώπινα όντα είχαν σαρωθεί από προσώπου γης. Είναι τουλάχιστον ενδεικτικό να βρούμε αυτήν την ίδια ιδέα σωτηρίας από έναν παγκόσμιο κατακλυσμό μέσω ενός θαυματουργού δέντρου που φυτρώνει στην κορυφή του θεϊκού βουνού του Βορρά μεταξύ των Ινδιάνων Ναβάχο. Μιλώντας για τους ανθρώπους του κόσμου πριν από τη δική μας, και για την προειδοποίηση που είχαν λάβει για την πλησιέστερη πλημμύρα, οι θρύλοι τους συνεχίζονται: Στη συνέχεια πήραν χώμα και από τα τέσσερα βουνά του κόσμου και το τοποθέτησαν κορυφή του βουνού που βρισκόταν στα βόρεια. και εκεί πήγαν όλοι, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων των βουνών, της αλμυρής γυναίκας, και τέτοια ζώα που ζούσαν τότε στον τρίτο κόσμο. Όταν το χώμα στρώθηκε στο βουνό, το τελευταίο άρχισε να αυξάνεται όλο και πιο ψηλά, αλλά τα νερά συνέχισαν να ανεβαίνουν και οι άνθρωποι ανέβηκαν προς τα πάνω για να γλιτώσουν από την πλημμύρα.» -Dr. William Warren, «Paradise Found: The Cradle of the Η ανθρώπινη φυλή στο βόρειο πόλο» (274-5)

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Φοίνικες, Πέρσες, Έλληνες, Σύροι και Ασσύριοι είχαν όλοι τις δικές τους εκδοχές ενός παγκόσμιου δέντρου επίσης. Η ελληνική φτερωτή βελανιδιά του Φερεκύδη και ο Άγιος Φοίνικας του Απόλλωνα στον Υπερβόρειο Κήπο των Εσπερίδων ήταν δύο ιστορίες αυτού του ιερού δέντρου. Το Αιγυπτιακό Δέντρο της Ζωής βρισκόταν στον άξονα της Γης και ήταν το σπίτι του Bennu, του πουλιού του ήλιου, που καθόταν στα κλαδιά του. Ο Βόρειος άνεμος από την πολική πέρκα του έδωσε μια ουράνια βροχή που συντηρούσε τη ζωή στη Γη και μέχρι τον Ντουάτ, τον κάτω κόσμο. Το περσικό ζωροαστρικό δέντρο φύτρωσε στην κορυφή του «Hara-bereziti», του ψηλότερου βουνού στον κόσμο στο γεωγραφικό κέντρο του σύμπαντος, γύρω από το οποίο περιστρέφονταν τα αστέρια και πίσω από το οποίο κρυβόταν ο Ήλιος τη νύχτα. Ήταν το σπίτι του "Ardvi-Sura", της πολικής πηγής πηγής όλων των υδάτων, που έπεφτε από τα ουράνια ποτάμια στη Γη πριν κατέβει στον κάτω κόσμο.

"Στην ερμηνεία μας, ο αρχικός ποταμός είναι από τον ουρανό· η διαίρεση λαμβάνει χώρα στα ύψη στον Πόλο, και τα τέσσερα ποτάμια που προκύπτουν είναι τα κύρια ρεύματα της κυκλικής ηπείρου καθώς κατεβαίνουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις προς τη γύρω θάλασσα. άποψη βρείτε κάποιο στήριγμα στις παραδόσεις του αρχαίου κόσμου; Θα είναι σαφές σε όποιον έχει διαβάσει προσεκτικά μέχρι τώρα. Ας πάρουμε τα ποτάμια της περσικής κοιτίδας της φυλής. Πού ανεβαίνουν; Αν ο ερευνητής αυτού Δεν έχουν κάνει προηγούμενες μελέτες στη Συγκριτική Ιερή Υδρογραφία, θα εκπλαγεί αν ανακαλύψει ότι στην περσική σκέψη, όχι μόνο οι ποταμοί του Παραδείσου, αλλά και όλοι οι ποταμοί ολόκληρης της γης, έχουν μόνο μια πηγή και ένα μόνο μέρος εκροής. Η πηγή είναι το Ardvi-Sura, που βρίσκεται στον παράδεισο, ο παράδεισος του Πόλου. «Αυτή η ουράνια βρύση», λέει ο Haug, συνοψίζοντας το περιεχόμενο του Aban Yasht, «έχει χίλιες πηγές και χίλια κανάλια, το καθένα από αυτά σαράντα πολυήμερο ταξίδι. Από εκεί ένα κανάλι διέρχεται και από τα επτά keshvares, ή περιοχές της γης, μεταφέροντας παντού αγνά ουράνια νερά.'» -Dr. William Warren, «Paradise Found: The Cradle of the Human Race at the North Pole» (250-1)

Αυτές οι έννοιες της ουράνιας βροχόπτωσης και των ουράνιων ποταμών βρίσκονται ταυτόχρονα με τους περισσότερους μύθους για τα Παγκόσμια Δέντρα. Στη μεξικάνικη εκδοχή, ο Tlaloc, ο θεός του νερού, ζει στην κορυφή του ψηλότερου βουνού του κόσμου από όπου προέρχονται όλες οι βροχές και τα ρυάκια της Γης. Στην ινδική εκδοχή, η ουράνια πηγή Ganga πέφτει στο όρος Meru, πρώτα ποτίζοντας τη γη των θεών στον πόλο και στη συνέχεια ρέει προς τα έξω προς τα κύρια σημεία από τέσσερις κύριους ποταμούς στον Αρκτικό ωκεανό. Το ινδουιστικό έπος Mahabharata λέει ότι το κεφάλι-ελατήριο υπάρχει στον υψηλότερο ουρανό του Βισνού, ψηλά πάνω από το υψηλότερο αστέρι Druva (Polaris). Κατά την κάθοδό τους τα νερά ξεπλένουν πρώτα το Druva, μετά το Seven Rishis (Big Dipper) και μετά πέφτουν στην κορυφή του όρους Meru, όπου ο παραδεισένιος ποταμός Ganga «χωρίζεται σε τέσσερα πανίσχυρα ποτάμια, που ρέουν σε αντίθετες κατευθύνσεις» και τροφοδοτεί τους ωκεανούς του κόσμου.

"Και όλα αυτά αποκαλύπτουν για εμάς την προέλευση της ιρανικής και ινδουιστικής αγιότητας του νερού· "το νερό του ποταμού είναι παντού σε όλη την Ινδία θεωρείται ότι είναι ένστικτο με θεότητα", λέει ο Sir Monier Williams. Μεταξύ των αρχέγονων λαών, που παρατήρησαν τη σύνδεση μεταξύ των οι βροχές και οι πηγές και τα υδάτινα ρεύματα που προφανώς φουσκώθηκαν από αυτές, όλα τα νερά έγιναν υπεράνθρωπης προέλευσης, το δώρο του θεού των ουρανών. Και έτσι ο ουρανός-ποτάμι, διακρίνεται καθαρά από το μάτι της πίστης στους ουρανούς καθώς έγινε ο Γαλαξίας σύμφωνα με τον Ιώσηπο, ο Γάγγης, ο Τίγρης, ο Ευφράτης και ο Νείλος δεν ήταν παρά μέλη του ενός μεγάλου ωκεανού-ποταμού των Ελλήνων, ο οποίος διέτρεχε ολόκληρη τη γη, τον οποίο ο Αριστοτέλης περιέγραψε ότι προέρχεται από οι άνω ουρανοί, κατεβαίνουν στη γη στη βροχή, τροφοδοτώντας, όπως είπαν ο Ησίοδος, ο Όμηρος και ο Ευριπίδης, όλες τις πηγές και τα ποτάμια και κάθε θάλασσα· στη συνέχεια διακλαδίζονται στους ποταμούς του κάτω κόσμου, για να επιστραφούν στη φωτιά και να εξαχνωθούν οι άνω ουρανοί, εκεί για να ξαναρχίσει ο γύρος του». -John O'Neill, «Night of the Gods vol II» (866)

Οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές αναφέρονταν επίσης συχνά σε αυτή την έννοια με τον «Ωκεανό», τον μεγάλο ποταμό που περικυκλώνει τη Γη. Ο Όμηρος έγραψε ότι ο Ωκεανός ήταν όπου «τρέχουν όλα τα ποτάμια και κάθε θάλασσα και όλες οι κρήνες». Ο Ησίοδος στη Θεογονία του έγραψε παρομοίως ότι «όλα τα ποτάμια, ως γιοι, και όλα τα σιντριβάνια και τα ρυάκια, ως κόρες, ανάγονται στον Ωκεανό». Οι Έλληνες ποιητές προσωποποίησαν τον Ωκεανό ως θεό, «τον μεγάλο θεό της θάλασσας που περικλείει ολόκληρο τον κόσμο» ή όπως έγραψε ο Αισχύλος «Αυτός που με το ακοίμητο ρεύμα του περικυκλώνει ολόκληρη τη γη». Ο Πλάτων έγραψε επίσης για τον Ωκεανό που τον συνδέει απευθείας με τους τέσσερις πολικούς ποταμούς στον Φαίδωνα του, δηλώνοντας, «μεταξύ των πολλών είναι τέσσερα ρέματα, το μεγαλύτερο και το πιο εξωτερικό από τα οποία είναι αυτό που ονομάζεται Ωκεανός, το οποίο ρέει κυκλικά». Και αν υπάρχει κάποια αμφιβολία, ο Ορφικός Ύμνος 83 αναφέρει ρητά την κρήνη στον Πόλο: «Ο Ωκεανός του οποίου η φύση ρέει πάντα, από τον οποίο προέκυψαν στην αρχή και οι θεοί και οι άνθρωποι. κάθε ποτάμι, εξ ου και η θάλασσα που απλώνεται και οι αγνές βρύσες της γης πηγάζουν από σένα. Άκου, ισχυρέ, γιατί η απεριόριστη ευδαιμονία είναι δική σου, η μεγαλύτερη καθαρτική των θεϊκών δυνάμεων: το φιλικό όριο της γης, η πηγή του πόλου, του οποίου τα κύματα εξαπλώνονται και περιφέρονται Πλησίασε καλοπροαίρετα, με ήρεμο νου, και να είσαι για πάντα στο είδος των μυστικιστών σου».

Η κινεζική ιστορία του όρους Kunlun και του δέντρου Tong περιλαμβάνει επίσης το "T'ien Ho", τον ποταμό με πολλά κανάλια, ή το ποτάμι των οκτώ, που πέφτει και χωρίζεται στον πόλο. Η πηγή αυτών των ουράνιων υδάτων και η πηγή αυτής της μυθολογίας δεν είναι άλλη από εκείνη την περιοχή των ουρανών που ήταν γνωστή στους αρχαίους ως Σκοτεινό Ρήγμα και περισσότερο γνωστή σε εμάς ως Γαλαξίας. Στην κινεζική εκδοχή, η ουράνια βροχόπτωση από τον Γαλαξία κατεβαίνει στον Βόρειο Πόλο χωρίζοντας σε πολλά κανάλια, συμπεριλαμβανομένου του ιερού Κίτρινου Ποταμού, τον οποίο βλέπουν ως συνέχεια του ουράνιου ρεύματος T'ien Ho. Στη συνέχεια, από εκεί τα πολλά κανάλια ρέουν στους ωκεανούς μεταφέροντας αγνά ουράνια νερά σε ολόκληρο τον κόσμο.  

"Όπως και να ονομάζονται, όλα τα νερά είναι απλώς τμήματα του ίδιου ρεύματος που κατεβαίνει τον ουρανό. Τα άλλα αναρίθμητα νερά και ποτάμια, πηγές και κανάλια, είναι ένα από αυτά, έτσι σε διάφορες περιοχές και διάφορα μέρη τα αποκαλούν με διάφορα ονόματα. Ο χυμός των φυτών, το αίμα και το γάλα, είναι μέρη του ενός κοσμικού ρεύματος Όλα αυτά, μέσω της ανάπτυξης, ή του σώματος που σχηματίζεται, αναμειγνύονται ξανά με τα ποτάμια, γιατί το σώμα που σχηματίζεται και η ανάπτυξη είναι και τα δύο ένα. Οτιδήποτε υγρής φύσης, επομένως, σε ολόκληρο τον κόσμο θεωρείται ότι προέρχεται από μια πηγή ψηλά στον βόρειο-πολικό ουρανό.Σε ένα τόσο θαυμάσια ολοκληρωμένο κοσμικό κυκλοφορικό σύστημα νερού ανέπτυξε η ιρανική φαντασία το πρωτόγονο ρεύμα της Εδέμ. Ποτέ όμως, ακόμη και στις πιο εξωφρενικές μυθολογικές διακοσμήσεις της ιδέας, δεν ξεχάστηκε για μια στιγμή ότι το αρχικό αδιαίρετο ρεύμα πηγάζει από τον βόρειο πολικό ουρανό· και ότι η διαίρεση του σε γήινα ρέματα και ποτάμια βρίσκεται στο άγιο όρος που βρίσκεται στο κέντρο." -Ο Δρ. William Warren, «Paradise Found: The Cradle of the Human Race at the North Pole» (254)

Αυτή η έννοια του «αγίου νερού» υπάρχει σχεδόν σε όλες τις θρησκείες του κόσμου από τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ και τον Σιχισμό μέχρι τον Βουδισμό, τον Ινδουισμό και τον Τζαϊνισμό. Ο ίδιος ο χριστιανικός σταυρός έχει το ίδιο σχήμα με τα 4 ποτάμια στον Βόρειο Πόλο και πριν μπει στην εκκλησία ο ενορίτης βυθίζει τα δάχτυλά του σε αγιασμό και αγγίζει 4 σημεία στο σώμα τους. Για να ευλογήσει το νερό, ο ιερέας κάνει πρώτα το σημείο του σταυρού πάνω από τη λεκάνη, αγγίζει την επιφάνεια με την παλάμη του χεριού του και λέει «Σε ευλογώ, πλάσμα του νερού, από τον Θεό που σε έκανε να βγεις από τον επίγειο παράδεισο. σε τέσσερα ποτάμια». Το χριστιανικό βάπτισμα πραγματοποιείται επίσης «ex aqua et spiritu sancto», ή «του ύδατος και του αγίου πνεύματος», όπου το άγιο πνεύμα μεταφέρεται στον «αναγεννημένο» Χριστιανό μέσω του νερού. Στον Βουδισμό οι μοναχοί ευλογούν παρομοίως τα δοχεία με αγιασμό και στη συνέχεια χρησιμοποιούν ειδικούς ξύλινους ανεμιστήρες για να ραντίσουν το νερό πάνω από τους επισκέπτες του ναού. Στο Ισλάμ, οι οπαδοί πίνουν ή πλένονται με νερό από το ιερό τους πηγάδι «Zamzam» στη Μέκκα.  

Πώς θα μπορούσαν αυτές οι λεπτομερείς παράλληλες μυθολογίες και έννοιες να αναδυθούν και να ακμάσουν ανεξάρτητα η μία από την άλλη πριν από χιλιάδες χρόνια; Ποια θα μπορούσε να είναι η προέλευση και η ώθηση αυτών των ιδεών των παγκόσμιων δέντρων, των ουράνιων ποταμών και των πολικών βουνών, αν όχι η κυριολεκτική ύπαρξή τους; Η επόμενη ενότητα θα διερευνήσει τις μεταφορικές έννοιες αυτών των αρχαίων αλληγοριών, πώς ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να τις κατανοήσει και γιατί αυτή η σημαντική πληροφορία είναι τόσο αποσιωπημένη.

πηγη     www-bangkokwingchun-com