Ας τα πάρουμε με τη σειρά:




οι ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου ΕΙΝΑΙ!
Οι δικοί μας, απλά γίνονται ευκαιριακό εργαλείο των “αφεντικών”:
- Άλλες φορές θέλουν την Αθήνα να … κάνει παλληκαριές, να φορτώνεται νέα συμβόλαια για όπλα, πλοία κι αεροπλάνα και να γαβγίζει στην Άγκυρα ότι με τα 12 μίλια θα κάνει το Αιγαίο “Νατοϊκή λίμνη”,
κι άλλες -όπως τώρα - να βάζει την ουρά στα σκέλια και τα … κεφάλια μέσα, γιατί πρέπει να … στείλει τα όπλα στην Ουκρανία ενώ στην Ανατολική Μεσόγειο χρειάζεται … ηρεμία για να υποστηρίζεται και να σφάζει ελεύθερα το Ισραήλ.

Έτσι λοιπόν από το δόγμα “όλα δικά μας είναι!” όταν συνειδητοποίησαν ότι τα … τεράστια κοιτάσματα στην Αν. Μεσόγειο είναι … σχεδόν αέρας κοπανιστός,
οι διάφοροι Λάτσηδες, Μυτιληνέοι, Κοπελούζοι, Βαρδινογιάννηδες, εφοπλιστές κλπ προτιμούν νάχουν την άνεση να περνάν ελεύθερα τα … στενά και τους ελέγχους για να μεταφέρουν κι εμπορεύονται Ρώσικο αέριο και πετρέλαιο, συνεταιρικά με τους Τούρκους !

ΔΙΚΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ;

Το 2015 η Ελλάδα, καλώς ή κακώς, με τη θέλησή της ή όχι, βρέθηκε μπροστά στο φάσμα της “χρεωκοπίας” και της αποχώρησης από το Ευρώ.
Πιθανότατα τέτοιο δίλημμα θα ξαναβρεθεί μπροστά μας:
Σκεφτείτε:
Σε μια τέτοια περίπτωση, στο πρώτο δύσκολο διάστημα Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ για την κάλυψη των ζωτικών αναγκών σε τρόφιμα, φάρμακα, ενέργεια, πρώτες ύλες και την επιβίωση του λαού, είναι η εισαγωγή τους από την Τουρκία και το άνοιγμα των συνόρων!
Είναι λοιπόν ή δεν είναι, παράγοντας ανεξαρτησίας (έστω επιλογών) η εξομάλυνση των σχέσεων;

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου