Ελληνικά – η Γλώσσα των «θεών» – γ’

 

ΜΕΡΟΣ Γ΄

Παλαιός

..προηγούμενο   καί εδώ ΑΣΤΕΡΑΚΙ.....: Ελληνικά – η Γλώσσα των «θεών» – β’ (enaasteri.blogspot.com)

..τα απ’ αρχής Ελληνικά – η υπέρτατη Γλώσσα

Και ενώ όπως είπα, προηγουμένως, η Ελληνική Γλώσσα ανοίγει δρόμους και ορίζοντες, τα διάφορα ιερατεία έχουν φάει τα λυσσιακά τους, να την μπασταρδέψουν, και να την εξαφανίσουν ..και αυτό δεν το προσπαθούν μόνο σήμερα, αλλά εξ απανέκαθεν … 

Οι διακινούμενες βλακείες, ότι, η γλώσσα πλουτίζει με τα δάνεια από άλλες, δεν έχουν σχέση με την Ελληνική – ίσως αυτό ισχύει για φτωχές γλώσσες, όχι όμως για την Ελληνική. Η Ελληνική, πέραν του απέραντου πλούτου λέξεων και εννοιών, που διαθέτει, είναι σε θέση να παράξει εφ’ εαυτού της, ένα άπειρο πλήθος νέων λέξεων, συνδυάζοντας λέξεις, προσθέτοντας προθέσεις, συνδέσμους κλπ. κλπ. χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει σε δάνεια από άλλες, και μάλιστα μη εννοιολογικές Γλώσσες – για σκεφτείτε τι θα μπορούσαν να προσφέρουν λέξεις όπως πχ chip=τούβλο και λοιπές παρόμοιες ;; Η Ελληνική, με δάνεια, μόνο να φτωχύνει μπορεί, και όχι να πλουτίσει.

Έχουμε και τους άλλους, που θέλουν ν’ αναβαθμίσουν τα μυαλά του κόσμου, βάζοντας τους τούβλα-chip στα κεφάλια τους ..λες και λίγα τούβλα έχουν και χρειάζονται ακόμα ένα.

.

..και αφήσαμε να τα κάνουν σκατά

Όπως, όμως, έγραψα, στο προηγούμενο άρθρο, από τη Κλασσική ακόμα εποχή, πράγμα το οποίο επισημαίνει ο Πλάτωνας στον Κρατύλο (Περί Ονομάτων Ορθότητος), μέσω του Σωκράτη, υπήρχε πρόβλημα από τις παρεμβάσεις, τις προσθήκες και την αλλοίωση των εννοιών, οι Έλληνες είχαν ξεχάσει την προέλευση, την ετυμολογία, και το νόημα πολλών λέξεων, σε σχέση με τα Ομηρικά χρόνια, αλλά στην συνέχεια, πιό κάτω θα δείτε ότι η αλλοίωση ξεκίνησε πολύ παλαιότερα, πολύ πιό πρίν από τα Ομηρικά χρόνια.

.

Πλάτων – Κρατύλος  (Περί Ονομάτων Ορθότητος) – 414c

ΣΩ. Ὦ μακάριε, οὐκ οἶσθ᾽ ὅτι τὰ πρῶτα ὀνόματα τεθέντα κατακέχωσται ἤδη ὑπὸ τῶν βουλομένων τραγῳδεῖν αὐτά, περιτιθέντων γράμματα καὶ ἐξαιρούντων εὐστομίας ἕνεκα καὶ πανταχῇ στρεφόντων, καὶ ὑπὸ καλλωπισμοῦ καὶ ὑπὸ χρόνου.

.

Πλάτων – Κρατύλος  (Περί Ονομάτων Ορθότητος) – 418a

ΣΩ. … θέασαι, ὦ Ἑρμόγενες, ὡς ἐγὼ ἀληθῆ λέγω λέγων ὅτι προστιθέντες γράμματα καὶ ἐξαιροῦντες σφόδρα ἀλλοιοῦσι τὰς τῶν ὀνομάτων διανοίας, οὕτως ὥστε σμικρὰ πάνυ παραστρέφοντες ἐνίοτε τἀναντία ποιεῖν σημαίνειν.

.

..και ήρθε η χριστιανομαυροσκουτάδικη χλέμπα και το πήρε ο διάολος

Όμως το πράγμα δεν έμεινε εκεί (όπως ήταν στην Κλασσική εποχή) ..όταν ήλθε η Χριστιανομαυροσκουτάδικη χλέμπα το πήρε και το σήκωσε ..πέρα από το σφάξιμο εκατομμυρίων ανθρώπων, κατέκαυσε και κατέστρεψε όλη την Γραμματεία, κατακρεούργησε και την Γλώσσα, και ας επιμένουν οι πανηλίθιοι ότι την έσωσε ..αφού την σκυλογάμησε, μετά επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, καθώς η Ελληνική ήταν η Γλώσσα που μιλούσε ο Λαουτζίκος, έκανε την ανάγκη φιλότιμο, ώστε να έχει στάνη και Ζά να φοβίζει, να τρομοκρατεί και να τους πουλάει ελπίδα.

Τι όχι, δεν ισχύουν αυτά ;;

Τι λέτε ρε Ζωντόβολα ..μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε !! ..ενώ τα γράφουν οι ίδιοι οι τραγόπουστες αυτής της χλέμπας ..εσείς συνεχίζετε να μην θέλετε να τα δείτε ;; ..αλλά από τέτοιον σκατομαλάκα, λοβοτομημένον λαό, τι μπορείς να περιμένεις ;;

Όχι ότι οι προηγούμενες θρησκολούγκρες ήταν καλύτερες, όλες οι θρησκείες στον ίδιο βόθρο κολυμπούν, όλες χειριστικά μέσα του πόπολου είναι ..χειραγώγηση, φόβος και ελπίδα τα εργαλεία τους !! ..παλαιότερα ήταν οι διάφοροι «θεουτζίκοι», μετά στήσαν τις θρησκειομπαρούφες, και έπιασαν δουλειά τα παπαδαριά, κάθε χρώματος και μορφής !! ..στις μέρες μας προσπαθούν να μετατοπίσουν το πράγμα στα χέρια των «ειδικών» επιστημονόβλακων …..

Πάμπολλες είναι οι λέξεις, που η μαυροσκουτάδικη χλέμπα τους άλλαξε τον αδόξαστο  …ας δούμε μερικές ενδεικτικά :

Την ιερότερη λέξη – την λέξη για τον Ανώτερο Εαυτό (πείτε το Ουσία, Ψυχή, Πνεύμα ..ότι και όπως θέλετε) ..την Λέξη Δαίμων (σας λέει κάτι «το του Σωκράτους δαιμόνιο»;;) ..σε τι την μετέτρεψε ;; ..σε κάτι εχθρικό και μισητό ..σας έκανε να μισείτε την ίδια την Ύπαρξή σας, λέτε και η Ελληνική δεν είχε Λέξεις γι’ αυτό που θέλαν να πούνε ..όμως θέλαν να σας πετάξουν στο βόθρο ..ναι ρε ηλίθιοι αυτό θέλαν !!

Πάρτε λίγες που μου ήλθαν τώρα κατά νού (και υπάρχουν πάμπολλες) .. για μήπως ακόμη να καταλάβετε τι έκαναν αυτά τα κουμάσια ;;

.

..Αρχή Σοφίας

Η Ελληνική Γλώσσα -και εννοούμε την πρωταρχική, την Γλώσσα της Πάλαι Ποτέ Ελλάδος, κάν δεν μιλάμε για την Ομηρική, την Γλώσσα της Ηρωϊκής Εποχής, και λέμε για Ομηρική, μόνο, γιατί δυστυχώς δεν έχουμε κείμενα πρότερης εποχής- ήταν κατ’ εξοχήν εννοιολογική-νοηματική, δηλαδή υπήρχε αιτιώδης σχέση μεταξύ ονομάτων-λέξεων και της ετυμολογικής σημασίας τους.

Εν αρχή υπήρχε, η πρώτη, η κύρια έννοια, η απόλυτη κυριολεξία, και στην συνέχεια δημιουργούνταν οι λογικές της νοητικές προεκτάσεις, κάθε είδους, έτσι κάθε τι που παραγόταν από μια βασική έννοια, είχε ένα θέμα κοινής καταγωγής, και στην συνέχεια επεκτείνοντάς το δημιουργούσαν μεγάλες οικογένειες λέξεων, έτσι με λίγες σχετικά αρχικές λέξεις δημιουργούσαν χιλιάδες άλλες, και το “Αρχή Σοφίας Ονομάτων Επίσκεψις” αποκτούσε απόλυτο νόημα.

.

..σημαίνον και σημαινόμενον – Γλώσσα Υψηλού Βαθμού Ανάπτυξης

Στην σωστή Γλώσσα, όπως έγραψα σε δυό προηγούμενες αναρτήσεις, στο εδώ μπλόγκιον, σημαίνον και σημαινόμενον, πρέπει να έχουν ευθεία  και απόλυτη σχέση, και κάθε θέμα να έχει μόνο μία έννοια, και όχι πολλές ..και επιπλέον, κάθε λέξη να είναι το άθροισμα των επιμέρους εννοιών των γραμμάτων-φθόγγων, από τα οποία αποτελείται · κάτι το οποίο σημαίνει ότι έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε αν θέλουμε να βρούμε άκρη.

Σε Γλώσσα δομημένη σε σημαίνον και σημαινόμενο, δεν είναι επιτρεπτό ομοειδή θέματα να δίνουν άλλες και διαφορετικές έννοιες.

Η Γλώσσα πρέπει να αναπτύσσεται λογικά, να έχει δηλαδή συνέπεια και συνέχεια, χωρίς να υπάρχει δυσαρμονία, αλλά φυσική εξέλιξη και αρμονία.

Όπως έχω γράψει, σε παλαιότερη ανάρτηση, δεν είναι δυνατόν ένα «θέμα» να έχει πολλές έννοιες, και να θέλουμε να λέμε ότι αυτή η Γλώσσα είναι πλούσια, έχει μεγάλο-υψηλό βαθμό ανάπτυξης, επικοινωνιακή εμβέλεια και κύρος.

Σε μιά Γλώσσα με μεγάλο βαθμό ανάπτυξης, κάθε λέξη έχει ένα, και μόνο ένα λογικό θέμα-έννοια ..και κανένας πραγματικά λογικός γλωσσοπλάστης δεν θα έδινε δύο ή περισσότερα θέματα σε κάποια λέξη.

.

..λέξεις με πολλά θέματα – Γλώσσα φτωχή, μη εννοιολογική ..Γλώσσα για τα «μπάζα»

Αντιθέτως, όταν πρέπει να περιμένουμε και όλη την υπόλοιπη φράση, για να καταλάβουμε τι σημαίνει κάποια λέξη, αυτό δείχνει γλώσσα φτωχή, με μικρό βαθμό ανάπτυξης.

Για να φτάσουν, όμως, σε μας, περιπτώσεις ανωμάλων ρημάτων, (να σαν τα Λέγω, Λέξω, Ερώ, Είπα), και όχι μόνο, με διαφορετική (δείτε παρακάτω) ανάπτυξη, νόημα και έννοια του βασικού θέματος, να εκτρέπεται σε διαφορετικά θέματα, αυτό σημαίνει ότι συνέβη κάτι στραβό, όπου  είτε επειδή οι των προ-προ-κλασσικών χρόνων, λόγω αγνοίας, υπέπεσαν σε σφάλματα, ένεκα της χρονικής απόστασης που μεσολάβησε [[θυμηθείτε πόσα εκατομμύρια χρόνια πρίν, σας έδειξα ότι ήταν η εποχή των 3ων Παλαιών Γραφέων]], και της απωλείας των σχετικών συγγραμμάτων, οπότε και δεν μας άφησαν αρκετές (;) εξηγήσεις, περί ετυμολογίας των λέξεων ..είτε τα συγγράμματά τους, φρόντισαν τα διάφορα παπαδαριά, όχι μόνο τα μαυροσκουτάδικά, αλλά και όλα ανεξαιρέτως τα προηγούμενα, να τα κάνουν παρανάλωμα του πυρός.

.

Θυμηθείτε :

Ο Ορφέας, ζεί στην αρχή της εποχής του Ηρωϊκού Γένους (όντας Δεύτερη Γενιά), στο Βόρειο τμήμα της Γαιόσφαιρας, όταν η Γή περιστρέφεται Δεξιόστροφα (αντίθετα απ’ ότι σήμερα).

Ο Όμηρος, ζεί στην εποχή του Ηρωϊκού Γένους, στην Παλιά Ελλάδα, στο Βόρειο τμήμα της Γαιόσφαιρας, όταν η Γή συνεχίζει να περιστρέφεται Δεξιόστροφα (αντίθετα απ’ ότι σήμερα).

Ο Ησίοδος, ζεί στον χώρο της Παλιάς Ελλάδος, στην εποχή-περίοδο του Σιδερένιου Γένους, που όμως όπως μας λέει, έχει αλλάξει Ημισφαίριο, βρίσκεται στο Νότιο τμήμα της Γαιόσφαιρας. Ενώ δεν μας λέει τίποτε για την Αριστερόστροφη ή Δεξιόστροφή περιστροφή της Γής.

.

Πέρασαν χρόνια και καιροί, ίσως και περισσότερα από 270 εκατομμύρια χρόνια, από την εποχή του Ορφέα, άλλαξε και το Γένος σε Σιδερένιο, και λίγο έτσι, λίγο αλλιώς, φτάσαμε στην κατάντια του Σήμερα.

.

Και μην νομίσετε ότι η ολίσθηση άρχισε μετά τους Ομηρικούς χρόνους, δυστυχώς, όπως θα σας δείξω στην συνέχεια, η κατρακύλα είχε ήδη ξεκινήσει, πρίν και από την εποχή του Ομήρου ..είπα θα σας δείξω ..υπομονή και θα φτάσουμε και σ’ αυτό !

.

Κάντε μια αντιπαραβολή στα εν λόγω κείμενα, και θα δείτε ότι υπάρχουν διαφορές στην Γλώσσα, από Ορφέα σε Όμηρο, σε Ησίοδο …

.

Βέβαια, δεν μείναμε εκεί, αν μέναμε θα είμασταν τυχεροί, αλλά με την επέλαση της μαυροσκουτάδικης χλέμπας το πήρε και το σήκωσε, η νέα Ελληνική έγινε αγνώριστη, σε σχέση με την Ομηρική, πέραν του ότι μπουρλότιασαν όλη την Ελληνική Γραμματεία, έτσι έχουμε πλέον και αυτούς που υποτίθεται αποδίδουν τα Αρχαία Ελληνικά σε Νέα Ελληνικά, όπου όποιος έχει λίγο μυαλό ή γνωρίζει λίγα έστω Αρχαία, κοπανάει το κεφάλι του μ’ αυτά που του πασάρουν, όχι ως απόδοση αλλά ως μετάφραση πλέον – έλα μουνί στον τόπο σου !! ..άκου εκεί μετάφραση από τα Ελληνικά στα Ελληνικά !!  Βέβαια μάλλον στα μάτια τους, τα Αρχαία κείμενα, φαντάζουν σαν μια άγνωστη ξένη γλώσσα, οπότε και «λογικά» κάνουν «μετάφραση» πλέον από τα Γερμανικά, τα Γαλλικά ή δεν ξέρω τι σκατά άλλη γλώσσα ..έτσι για να μας πουν, τι διάολο λέει το Αρχαίο Ελληνικό κείμενο, το πηγαίνουν μέσω μιάς άλλης γλώσσας – ώ ρε που φτάσαμε, τι κατάντια είναι εδαύτη ;; ..και μετά κάποιοι αναρωτιούνται, γιατί το Γελαδιστάν δεν είναι ελεύθερο;; αλλά γιουσουφάκι κάποιου νταβατζή ;; (Ρωμαίων, Τούρκων, Πόρδων και Τζώνηδων) …

.

..η κατρακύλα και η αλλοίωση της Γλώσσας ξεκίνησε πολύ παλιά

Όπως σας έχω ‘πεί, μια Γλώσσα για να είναι Σωστή, να βασίζεται σε Σημαίνον και Σημαινόμενο, πρέπει κάθε λέξη να έχει μία και μόνο έννοια-θέμα, δεν γίνεται να έχει πολλά, και να περιμένεις όλη την φράση για να νοήσεις τι σημαίνει, ποιά έννοια, έχει κάθε λέξη.

Σας είχα γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση για το Λέγω, ας το δούμε πιό αναλυτικά : Πάμε να δούμε τι λένε τα διάφορα Λεξικά, για τις έννοιες-σημασίες του Λέγω : Γράφουν ότι προέρχονται από διαφορετικές ρίζες Λε, Λεγ και Λεχ και έχει τις ακόλουθες έννοιες :

1. πλαγιάζω – κοιμίζω
2. καταλύω – στρατοπεδεύω
3. συλλέγω – συναθροίζω – μαζεύω
4. αριθμώ – καταλέγω
5. ομιλώ – λέγω (όχι στον Όμηρο ..μόνο στους Κλασσικούς)

.

Ας δούμε την κλίση του Λέγω στους διάφορους χρόνους, βάσει των παραπάνω εννοιών :

Α. ΛΕΓΩ ως 

1) Πλαγιάζω, Αποκοιμίζω, βάζω κάποιον να Κοιμηθεί

2) Καταλύω, Στρατοπεδεύω

επικό ρήμα στον Όμηρο.

 .

Οι χρόνοι του ρήματος :

ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – λέγω

Υποτακτική – λέγω

Ευκτική – λέγοιμι

Προστακτική – λέγε

Απαρέμφατο – λέγειν

Μετοχή – λέγων

 

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Οριστική – έλεγον

 

ΜΕΛΛΟΝ

Οριστική – λέξω

Ευκτική – λέξοιμι

Απαρέμφατο – λέξειν

Μετοχή – λέξων

 

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – ἔλεξα & λέξα

Υποτακτική – λέξω

Ευκτική – λέξαιμι

Προστακτική – λέξον

Απαρέμφατο – λέξαι

Μετοχή – λέξας

 

ΕΠΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ

ἔλεκτο & λέκτο

 

ΜΕΣΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – λέγομαι

Υποτακτική – λέγωμαι

Ευκτική – λεγοίμην

Προστακτική – λέγου

Απαρέμφατο – λέγεσθαι

Μετοχή – λεγόμενος

 

ΜΕΣΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

ἐλεγόμην

 

ΜΕΣΟΣ ΜΕΛΛΩΝ

Οριστική – λέξομαι

Ευκτική – λεξοίμην

Απαρέμφατο – λέξεσθαι

Μετοχή – λεξόμενος

 

ΜΕΣΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – ἐλεξάμην

Υποτακτική – λέξωμαι

Ευκτική – λεξαίμην

Προστακτική – λέξαι

Απαρέμφατο – λέξασθαι

Μετοχή – λεξάμενος

.

Β. ΛΕΓΩ ως 

3) Συλλέγω – Συνάγω – Συναθροίζω – Μαζεύω

4) Αριθμώ – Καταλέγω

Όπως και το παραπάνω και επιπλέον σύνθετο με τα 

συν – επ – απ – κατ – εξ – προεξ – επιεκ – παρασυν

 

ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – λέγω

Υποτακτική – λέγω

Ευκτική – λέγοιμι

Προστακτική – λέγε

Απαρέμφατο – λέγειν

Μετοχή – λέγων

 

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Οριστική – συν-έλεγον

 

ΜΕΛΛΟΝ

Ορτιστική – συλ-λέξω

Ευκτική – συλ-λέξοιμι

Απαρέμφατο – συλ-λέξειν

Μετοχή – συλ-λέξων

 

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – συν-ἔλεξα & λέξα

Υποτακτική – συλ-λέξω

Ευκτική – συλ-λέξαιμι

Προστακτική – συλ-λέξον

Απαρέμφατο – συλ-λέξαι

Μετοχή – συλ-λέξας

 

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική – συν-εἴλοχα

Υποτακτική – συν-εἰλοχώς ὦ

Ευκτική – συν- εἰλοχώς εἴην

Προστακτική – συν-εἰλοχώς ἴσθι

Απαρέμφατο – συν-εἰλοχέναι

Μετοχή – συν-εἰλοχώς

 

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

συν-εἰλόχειν

 

ΜΕΣΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – συλ-λέγομαι

Υποτακτική – συλ-λέγωμαι

Ευκτική – συλ-λεγοίμην

Προστακτική – συλ-λέγου

Απαρέμφατο – συλ-λέγεσθαι

Μετοχή – συλ-λεγόμενος

 

ΜΕΣΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

συν-ἐλεγόμην

 

ΜΕΣΟΣ ΜΕΛΛΩΝ

Οριστική – συλ-λέξομαι

Ευκτική – συλ-λεξοίμην

Απαρέμφατο – συλ-λέξεσθαι

Μετοχή – συλ-λεξόμενος

 

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ α’

Οριστική – συλ-λεχθήσομαι

Ευκτική – συλ-λεχθησοίμην

Απαρέμφατο – συλ-λεχθήσεσθαι

Μετοχή – συλ-λεχθησόμενος

 

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ β’

Οριστική – συλ-λεγήσομαι

Ευκτική – συλ-λεγησοίμην

Απαρέμφατο – συλ-λεγήσεσθαι

Μετοχή – συλ-λεγησόμενος

 

ΜΕΣΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – συν-ἐλεξάμην

Υποτακτική – συλ-λέξωμαι

Ευκτική – συλ-λεξαίμην

Προστακτική – συλ-λέξαι

Απαρέμφατο – συλ-λέξασθαι

Μετοχή – συλ-λεξάμενος

 

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ α’

Οριστική – συν-ἐλέχθην

Υποτακτική – συλ-λεχθῶ

Ευκτική – συλ-λεχθείην

Προστακτική – συλ-λέχθητι

Απαρέμφατο – συλ-λεχθῆναι

Μετοχή – συλ-λεχθείς

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ β’

Οριστική – συν-ἐλέγην

Υποτακτική – συλ-λεγῶ

Ευκτική – συλ-λεγείην

Προστακτική – συλ-λέγηθι

Απαρέμφατο – συλ-λεγῆναι

Μετοχή – συλ-λεγείς

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική – συν-εἴλεγμαι & συλ-λέλεγμαι

Υποτακτική – συν-εἰλεγμένος ὧ

Ευκτική – συν-εἰλεγμένος εἴην

Προστακτική – συν-εἴλεξο

Απαρέμφατο – συν-εἰλέχθαι

Μετοχή – συν-εἰλεγμένος

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

συν-εἰλέγμην & συν-ἐλελέγμην

Γ. Λέγω ως

5) ομιλώ – λέγω 

Δεν υπάρχει στον Όμηρο

Χρήση του μόνο από τους Κλασσικούς και ύστερα 

 

ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – λέγω

Υποτακτική – λέγω

Ευκτική – λέγοιμι

Προστακτική – λέγε

Απαρέμφατο – λέγειν

Μετοχή – λέγων

 

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

έλεγον

 

ΜΕΛΛΟΝ

Ορτιστική – λέξω & ἐρῶ

Ευκτική – λέξοιμι & ἐροῖμι

Απαρέμφατο – λέξειν & ἐρεῖν

Μετοχή – λέξων & ἐρῶν

 

ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – ἔλεξα – λέξα & εἶπα

Υποτακτική – λέξω & εἴπω

Ευκτική – λέξαιμι & εἴπαιμεν

Προστακτική – λέξον

Απαρέμφατο – λέξαι

Μετοχή – λέξας

 

ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β´

Οριστική – εἶπον

Υποτακτική – εἴπω

Ευκτική – εἴποιμι

Προστακτική – εἰπέ

Απαρέμφατο – εἰπεῖν

Μετοχή – εἰπών

 

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική – εἴρηκα

Υποτακτική – εἰρηκώς ὧ

Ευκτική – εἰρηκώς εἴην

Προστακτική – εἰρηκώς ἴσθι

Απαρέμφατο – εἰρηκέναι

Μετοχή – εἰρηκώς

 

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Οριστική – εἰρήκειν

 

ΜΕΣΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ

Οριστική – λέγομαι

Υποτακτική – λέγωμαι

Ευκτική – λεγοίμην

Προστακτική – λέγου

Απαρέμφατο – λέγεσθαι

Μετοχή – λεγόμενος

 

ΜΕΣΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Οριστική – ἐλεγόμην

 

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΩΝ

Οριστική – λεχθήσομαι & ῥηθήσομαι

Ευκτική – λεχθησοίμην & ῥηθησοίμην

Απαρέμφατο – λεχθήσεσθαι & ῥηθήσεσθαι

Μετοχή – λεχθησόμενος & ῥηθησόμενος

 

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ

Οριστική – ἐλέχθην & ἐρρήθην

Υποτακτική – λεχθῶ & ῥηθῶ

Ευκτική – λεχθείην & ῥηθείην

Προστακτική – λέχθητι & ῥήθητι

Απαρέμφατο – λεχθῆναι & ῥηθῆναι

Μετοχή – λεχθείς & ῥηθείς

 

ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική – εἴρημαι

Υποτακτική – εἰρημένος & λελεγμένος ὧ

Ευκτική – εἰρημένος & λελεγμένος εἴην

Προστακτική – εἴρησο & λέλεξο

Απαρέμφατο – εἰρῆσθαι &λελέχθαι

Μετοχή – εἰρημένος & λελεγμένος

 

ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Οριστική – εἰρήμην 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΙΣ ΜΕΛΛΩΝ

Οριστική – εἰρήσομαι & λελέξομαι

Ευκτική – εἰρησοίμην & λελεξοίμην

Απαρέμφατο – εἰρήσεσθαι & λελεξεσθαι

Μετοχή – εἰρησόμενος & λελεξόμενος

.

Στον Όμηρο -Ιλιάδα & Οδύσσεια– βρήκα πολλάκις τα 28 ακόλουθα, σχετικά με το ρήμα ΛΕΓΩ :

ἔλεγε

ἐλέγμην

ἔλεκτο

ἔλεξα

ἐλέξατο

ἐλέχθην

λέγε

λέγεσθαι

λέγεσθε

λεγοίμεθα

λέγομεν

λέγοντο

λεγώμεθα

λέγωμεν

λέγων

λέκτο

λεξαίμην

λέξαιτο

λέξασθαι

λεξάσθην

λεξάσθων

λέξαται

λέξατο

λέξεο

λέξο

λέξομαι

λέξον

λέξοντες

.

Όλα τα παρακάτω, από Ιλιάδα και Οδύσσεια – ίσως υπάρχουν και άλλα ακόμη, μπορεί κάποια να μου ξέφυγαν ..ενώ στον Ορφέα και τον Ησίοδο μόνο δυο-τρείς φορές συναντούμε κάτι ..ας συνδράμει και κάποιος, μην τα θέλετε όλα στο πιάτο και μασημένα.

Περί του λόγου το αληθές, δείτε, και αν θέλετε χρησιμοποιήστε το αρχαίο κείμενο ώστε να αποκτήσετε ιδίαν άποψη.

.

Από Ιλιάδα και Οδύσσεια ..τα παρακάτω :

1. με έννοια Πλαγιάζω, Αποκοιμίζω, βάζω κάποιον να Κοιμηθεί

Ιλ-Β 435 = μηκέτι νῦν δήθ’ αὖθι λεγώμεθα

Ιλ-Δ 131 = παιδὸς ἐέργῃ μυῖαν ὅθ’ ἡδέϊ λέξαται ὕπνῳ

Ιλ-Ι 617 = σὺ δ’ αὐτόθι λέξεο μίμνων

Ιλ-Ξ 252 = ἔλεξα Διὸς νόον

Ιλ-Ξ 350 = τῷ ἔνι λεξάσθην

Ιλ-Ω 635 = λέξον νῦν με τάχιστα

Ιλ-Ω 650 = ἐκτὸς μὲν δὴ λέξο, γέρον φίλε

—————

Οδ-Δ 453 = ἔπειτα δὲ λέκτο καὶ αὐτός

Οδ-Κ 320 = μετ’ ἄλλων λέξο ἑταίρων

Οδ-Ρ 102 = λέξομαι εἰς εὐνήν

Οδ-Τ 50 = ἔνθ’ ἄρα καὶ τότ’ ἔλεκτο

Οδ-Τ 305 = πὰρ δ’ Ἑλένη τανύπεπλος ἐλέξατο,

Οδ-Τ 595 = λέξομαι εἰς εὐνήν

Οδ-Τ 598 = ἔνθα κε λεξαίμην

.

2. με έννοια Καταλύω – στρατοπεδεύω

Ιλ-Θ 519 = λέξασθαι περὶ ἄστυ

Ιλ-Ι 67 = λεξάσθων παρὰ τάφρον

.

3. με έννοια Συλλέγω

Ιλ-Β 125 = Τρῶας μὲν λέξασθαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασι

Ιλ-Γ 188 = καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέχθην

Ιλ-Θ 507 = ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε

Ιλ-Ν 276 = εἰ γὰρ νῦν παρὰ νηυσὶ λεγοίμεθα πάντες ἄριστοι

Ιλ-Φ 27 = ζωοὺς ἐκ ποταμοῖο δυώδεκα λέξατο κούρους

Ιλ-Ψ 239 = αὐτὰρ ἔπειτα ὀστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν

Ιλ-Ω 793 = αὐτὰρ ἔπειτα ὀστέα λευκὰ λέγοντο κασίγνητοί θ’ ἕταροί τε

—————

Οδ-Δ 452 = ἐν δ’ ἡμέας πρώτους λέγε κήτεσιν

Οδ-Ι 335 = αὐτὰρ ἐγὼ πέμπτος μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην

Οδ-Σ 359 = αἱμασιάς τε λέγων

Οδ-Ω 71 = ἠῶθεν δή τοι λέγομεν λεύκ’ ὀστέ’, Ἀχιλλεῦ

Οδ-Ω 107 = κρινάμενος λέξαιτο κατὰ πτόλιν ἄνδρας ἀρίστους

Οδ-Ω 223 = αἱμασιὰς λέξοντες ἀλῳῆς ἔμμεναι ἕρκος

.

4. με έννοια Αριθμώ

Ιλ-Β 222 = τότ’ αὖτ’ Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκλήγων λέγ’ ὀνείδεα

Ιλ-Β 435 = μηκέτι νῦν δήθ’ αὖθι λεγώμεθα

Ιλ-Γ 188 = καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέχθην

Ιλ-Ν 275 = τί σε χρὴ ταῦτα λέγεσθαι;

Ιλ-Ν 292 = ἀλλ’ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣς ἑσταότες

Ιλ-Υ 244 = ἀλλ’ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὥς,

—————

Οδ-Γ 240 = μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα κηδόμενοί περ

Οδ-Δ 451 = λέκτο δ’ ἀριθμόν

Οδ-Λ 374 = σὺ δέ μοι λέγε θέσκελα ἔργα

Οδ-Μ 165 = ἦ τοι ἐγὼ τὰ ἕκαστα λέγων ἑτάροισι πίφαυσκον

Οδ-Ν 296 = ἀλλ’ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα, εἰδότες ἄμφω κέρδε’

Οδ-Ξ 197 = οὔ τι διαπρήξαιμι λέγων ἐμὰ κήδεα θυμοῦ

Οδ-Ψ 308 = ὅσα τ’ αὐτὸς ὀϊζύσας ἐμόγησε, πάντ’ ἔλεγ‘

.

5. Ομιλώ, κάμνω λόγον  περί 

Δεν χρησιμοποιείται στον Όμηρο ..μόνο στους Κλασσικούς και έπειτα

.

Στά Αργοναυτικά του Ορφέως βρήκα μόνο τ’ ακόλουθα :

Αρ – 8 = θυμὸς ἐποτρύνει λέξαι, τάπερ οὕποτε πρόσθεν

Αρ – 732 = ὅν τοι ἐγὼ μύθοισιν ἐνὶ προτέροισιν ἔλεξα.

Αρ – 862 = Χαλκιόπη — τῷ γὰρ παρελέξατο πατρὸς ἐν οἴκῳ,

.

Όπως βλέπετε (καλά βλέπετε ή κοιμάστε όρθιοι ;;) από την εποχή του Ομήρου ήδη το εν λόγω ρήμα Λέγω έχει 4-τέσσερες έννοιες ..αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα : η Γλώσσα έχει γαμηθεί πατόκορφα !!

Τα ανώμαλα ρήματα είναι καμμιά κατοσταριά, αλλά δεν είναι το μόνο που μπάζει ..ουσιαστικά και παραθετικά ακολουθούν από κοντά ..μπας και χάσουν !! ..δείτε ένα δείγμα :

Παραθετικά :

εὖ – ἄμεινον  – ἄριστα & βέλτιον – βέλτιστα & κρεῖττον – κράτιστα.

ὀλίγον – μεῖον – ὀλίγιστα & ἔλαττον – ἐλάχιστα & ἧττον – ἥκιστα

—————

Ουσιαστικά :

Ζεύς – Διός – Διί – Δία – Ζεύ (θέμα : Ζευ & Δι )

Έτσι το κλίνουν τα φρόκαλα!!

.

Δείτε το και από έναν μη ειδικό, όπου βρίσκει για το εν λόγω όχι ένα αλλά 3-θέματα (Δίς, Ζήν, Ζεύς) :

Δίς

Διός

Διή

Δία

Δί – Δεύ

—————

Ζῆν

Ζηνός 

Ζηνί 

Ζῆνα 

Ζῆν

—————

Ζεύς

Ζεός

Ζεί

Ζέα

Ζεύ

.

Αν νομίσατε ότι με αυτά καθαρίσαμε ..γελαστήκατε !! πάρτε ένα άλλο δείγμα !!

.

..Δίας, Ζεύς, Ζήν ;; ..τι και μα ποιός ;;

Ίσως να νομίζετε ότι ξέρετε τι σημαίνει Δίας, Ζεύς κλπ. κλπ. και ότι είναι το ίδιο – κούνια που σας κούναγε !!

.

Για πάμε στον Ορφέα :

Ὀρφικοὶ ὕμνοι

Διός – 1 & 9

Ζεῦ πολυτίμητε, Ζεῦ ἄφθιτε

..

ἀστραπαῖε, βρονταῖε, κεραύνιε, φυτάλιε Ζεῦ·

—————

Κεραυνίου Διός – 1

Ζεῦ πάτερ, ὑψίδρομον πυρσαυγέα κόσμον ἐλαύνων

—————

Ηλίου – 13

ἀιθαλής, ἀμίαντε, χρόνου πάτερ, ἀθάνατε Ζεῦ,

—————

Πλούτωνος – 3

Ζεῦ χθόνιε, σκηπτοῦχε,

—————

Άρα Ζεύς είναι ο Δίας, ο Πλούτωνας αλλά και ο Ήλιος

Άρα το Ζεύ έχει άμεση σχέση με τον βρασμό, ή κατ’ επέκταση με την αύξηση της θερμοκρασίας

• ο Ήλιος Ζέει, είναι μια «μηχανή» παραγωγής ενέργειας
• ο Πλούτων Ζέει καθώς βρίσκεται εντός της Γης, στον Πυρήνα και στο Μάγμα
• ο Δίας είναι στα ύψη, άρα Ζέει και ψήνεται από την Ακτινοβολία

Υποτίθεται ότι, εκτός των παραπάνω, γνωρίζουμε τι είναι, και τι έκανε-κάνει ο Δίας ..έεε ;; ..έτσι είναι ;;

Για πάμε σε Ιλιάδα και Οδύσσεια να ρίξουμε μιά ματιά, και ..βρίσκουμε τα εξής περίεργα – σημειώνω πόσες φορές βρέθηκαν οι αντίστοιχες λέξεις …

Διογενείς & Διοτραφείς

Ιλιάδα, 23 διογενὲς, διογενὴς

Ενδεικτικά :

Ιλ-Α 489  = διογενὴς Πηλῆος υἱὸς πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
Ιλ-Η 234 =  Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν

—————

Οδύσσεια, 23 διογενὲς, διογενὴς

Ενδεικτικά :

Οδ-Β 352 = διογενὴς Ὀδυσεὺς θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξας. 

Οδ-Β 366 = διογενὴς Ὀδυσεὺς ἀλλογνώτῳ ἐνὶ δήμῳ. 

Οδ-Ε 203 = διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν’ Ὀδυσσεῦ,

—————————————————————————–

Ιλιάδα, 34 διοτρεφὲς, διοτρεφέες, διοτρεφέος, διοτρεφέεσι, διοτρεφέων, 

Ενδεικτικά :

Ιλ-Α 176 = ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι διοτρεφέων βασιλήων·

Ιλ-Β 445 = οἳ δ’ ἀμφ’ Ἀτρεΐωνα διοτρεφέες βασιλῆες
Ιλ-Β 847 = υἱὸς Τροιζήνοιο διοτρεφέος Κεάδαο.
Ιλ-Ε 463 = υἱάσι δὲ Πριάμοιο διοτρεφέεσσι κέλευεν·
Ιλ-Ε 464 = ὦ υἱεῖς Πριάμοιο διοτρεφέος βασιλῆος

Ιλ-Η 109 = ἀφραίνεις Μενέλαε διοτρεφές, οὐδέ τί σε χρὴ
Ιλ-Ι 607 = Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης

Ιλ-Ξ 27 = Νέστορι δὲ ξύμβληντο διοτρεφέες βασιλῆες

—————

Οδύσσεια, 22 διοτρεφέας, διοτρεφὲς, διοτρεφέεσσι, διοτρεφέες, διοτρεφέος, διοτρεφέων, 

Ενδεικτικά :

Οδ-Γ 480 = ὄψα τε, οἷα ἔδουσι διοτρεφέες βασιλῆες

Οδ-Δ 26 = ξείνω δή τινε τώδε, διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε,
Οδ-Δ 44 = θαύμαζον κατὰ δῶμα διοτρεφέος βασιλῆος· 

Οδ-Δ 63 = ἀλλ’ ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων 

Οδ-Ε 378 = εἰς ὅ κεν ἀνθρώποισι διοτρεφέεσσι μιγήῃς.
Οδ-Η 49 = πεφραδέμεν. δήεις δὲ διοτρεφέας βασιλῆας

Τι σκατά λοιπόν κάνει ο Δίας ;; ..Γεννάει και Θρέφει κάποιους ;;

Μήπως τελικά ο Δίας δεν είναι «Πρόσωπο-θεός» αλλά κάτι άλλο ;; ..ερωτήματα τρελά ..για την ώρα …..

Ας γελάσουμε και λίγο :

Βροτοί ;;

χά ..χά !!

Ωμοί ;; ..βραστοί ή ψητοί ;;

Ήσαν νόστιμοι από μόνοι τους, ή χρειάζονταν και διάφορα μυρωδικά και βελτιωτικά, για να τρώγονται ;;

Καλά ..εντάξει ..πλάκα κάνω ..αλλά αφού η Γλώσσα είναι στημένη επάνω σε σημαίνον και σημαινόμενο, φαίνεται ότι αυτό -το παραπάνω- τουλάχιστον κάποια εποχή είχε πραγματικό νόημα ..έεε ας ρίξετε και μιά ματιά στην μυθολογία, εκεί που λέει ότι όταν οι «θεοί» μοίρασαν τον κόσμο, διαφέντευαν το ποίμνιο έκαστος κατά τις «ορέξεις» του.

Αν ανοίξετε τα κείμενα των 3-Παλαιών Γραφέων, το βροτός/οι θα το βρείτε πάμπολλες φορές :

Βροτός/οι => Έργα11, Θεογονία-7, Αργοναυτικά-13, Ιλιάδα-86, Οδύσσεια-88 …..

.

..συνεχίζεται

 

__________________________________________________

Σημείωση

Εδώ η ανάρτηση σε PDF.

Click to access ce95cebbcebbceb7cebdceb9cebaceac-ceb7-ce93cebbcf8ecf83cf83ceb1-cf84cf89cebd-22ceb8ceb5cf8ecebd22-ceb3-e280a6cebcceb9ceac-cf80ceb1ceb3cebacf8ccf83cebcceb9ceb1-ce93cebbcf8ecf83cf83ceb1.pdf