Υπάρχουν περισσότερα σε αυτό το κίνημα για τα οποία είχατε ακόμη μια ιδέα, και το έργο της Θ.Σ. [Θεοσοφική Εταιρεία] συνδέεται με παρόμοιο έργο που συμβαίνει κρυφά σε όλα τα μέρη του κόσμου ... Γνωρίζετε τίποτα για ολόκληρη την Αδελφότητα και τις διακλαδώσεις της; Η ηλικιωμένη γυναίκα [κυρία Μπλαβάτσκυ κατηγορείται για αναλήθεια και ανακρίβεια στις δηλώσεις της. "Μην κάνετε ερωτήσεις και δεν θα λάβετε ψέματα". Απαγορεύεται να λέει αυτό που ξέρει. Μπορεί να την κόψετε σε κομμάτια και δεν θα το πει. Όχι - διατάσσεται σε περιπτώσεις ανάγκης παραπλάνησης των ανθρώπων...
- Μαχάτμα Μόρια1
Μία από τις πιο παράξενες πτυχές του κινήματος της Νέας Εποχής είναι η πίστη στους Αναληφθέντες Διδασκάλους. Ενώ αυτό το δόγμα φαίνεται σύγχρονο στις ποικίλες εφαρμογές του, η προέλευσή του είναι στις πρώτες μηχανορραφίες της Θεοσοφικής ιστορίας.
Η αρχική έλευση των Μαχάτμα ήταν στο πλαίσιο του συστήματος που αναπτύχθηκε από την Μαντάμ Μπλαβάτσκυ. Αργότερα αυτό το σύστημα τροποποιήθηκε, μετασχηματίστηκε και πολλοί θα έλεγαν ότι διαστρεβλώθηκε από διάφορα φατριαστικά κινήματα που αναπτύχθηκαν μέσα στη Θεοσοφία. Σίγουρα η Θεοσοφία του Charles Leadbeater και της Annie Besant φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με τον εσωτερισμό που βρίσκεται στη Μυστική Δοξασία (τη μεγάλη θεοσοφική πραγματεία της Μπλαβάτσκυ). Το πρόβλημα ήταν ότι ο μύθος των «Αναληφθέντων Δασκάλων» που ξεκίνησε με την Μπλαβάτσκυ πήρε τη δική του ζωή. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με την ισότιμη δημοκρατία των ΗΠΑ, οι Δάσκαλοι έγιναν δημοκρατικοί. Και έτσι, οι Δάσκαλοι άρχισαν να μιλούν σε όλους.
Με τα πρώτα κινήματα «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ» οι Δάσκαλοι άλλαξαν από «υψηλούς και ισχυρούς» Ινδουιστές Υπερανθρώπους σε σπιτικές θρησκευτικές φιγούρες, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του Ιησού και του Βούδα. Συμμετείχαν επίσης στην αμερικανική εμπορευματοποίηση και την αξία του καλού μάρκετινγκ. Η καταναλωτική κουλτούρα και οι αξίες της μεσαίας τάξης συνδυάστηκαν με μια lollie-pop εκδοχή της αιώνιας σοφίας. Αυτό έφτασε στη «νιοστή» έκτασή του σε τέτοιες σύγχρονες αιρέσεις όπως η Καθολική Εκκλησία και η Θριαμβεύτρια της Elizabeth Claire Prophet. Κατά μία έννοια, αυτοί οι Δάσκαλοι βρίσκονται επίσης στην πιο αναρχική εμπειρία της διοχέτευσης, του πνευματισμού και των λατρειών των UFO. Οι Δάσκαλοι της Εταιρείας Aetherius, όπου ο Ιησούς προέρχεται από έναν τομέα στον Άρη, είναι μια περαιτέρω επέκταση αυτής της weltanschauung.
Ποια είναι η προέλευση αυτού του μύθου του «Αναληφθέντος Διδασκάλου»; Ο παραδοσιακός τρόπος αξιολόγησης αυτού του μύθου είναι είτε να τον αποδεχθούμε στην ονομαστική του αξία είτε να τον απορρίψουμε εντελώς ως ένα κατασκεύασμα ενός τρελού Ρώσου μέντιουμ που έχει δει μόνο ένα πάρα πολλά πνεύματα.
Ωστόσο, το έργο του Κ. Paul Johnson (όπως βρίσκεται σε τίτλους όπως The Masters Revealed and Initiates of the Theosophical Masters, State University of New York Press), προσφέρει μια ελκυστική εναλλακτική λύση. Αποδομώντας τη ζωή και το έργο της Μπλαβάτσκυ η Τζόνσον μπόρεσε να αποκωδικοποιήσει τον μύθο του Δασκάλου της ως αναφερόμενο όχι σε αιθέρια φαντάσματα αλλά σε ζωντανές θρησκευτικές, πολιτικές και εσωτερικές προσωπικότητες.
Αποδεικνύει από το έργο της ότι αυτές οι προσωπικότητες (πολλές από αυτές τουλάχιστον) συμμετείχαν σε πολιτική αναταραχή διαφόρων μορφών (συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης της Ινδίας από τους Βρετανούς), επομένως η απόκρυψη της ταυτότητάς τους ήταν απαραίτητη. Η Μπλαβάτσκυ επιτάχθηκε στην προηγούμενη Ελευθεροτεκτονική έννοια των Άγνωστων Ανωτέρων ή Μυστικών Αρχηγών και τη χρησιμοποίησε ως στιλπνότητα για να καλύψει τις ταυτότητες των «συντρόφων» της στην επανάσταση.
Ενώ η Μπλαβάτσκυ σίγουρα καταλάβαινε τη χρήση των Δασκάλων ως μεταφορά, οι οπαδοί της δεν το έκαναν. Σε μια επιστολή προς τον Franz Hartmann, η Blavatsky λέει:
… Όταν μιλάτε για τον «στρατό» των παραπλανημένων – και των «φανταστικών» Μαχάτμα του Όλκοτ – έχετε απόλυτο και δυστυχώς δίκιο. Δεν έχω δει το πράγμα για σχεδόν οκτώ χρόνια; Δεν αγωνίστηκα και δεν πάλεψα ενάντια στη φλογερή και αναβλύζουσα φαντασία του Όλκοτ και προσπάθησα να τον σταματήσω κάθε μέρα της ζωής μου;2
Σε όλα τα έργα της υπάρχουν υπαινιγμοί στον παρατηρητή ότι οι Μαχάτμα που είχε «δημιουργήσει» ήταν μύθοι και φιγούρες για να κρύψουν πραγματικές φιγούρες. Αν θέλαμε να ανιχνεύσουμε την εξέλιξη του μύθου του Δασκάλου μέσα στο έργο της, μπορούμε να το δούμε καθαρά να αλλάζει από «πνευματικούς» οδηγούς που εμφανίστηκαν στην προηγούμενη πνευματιστική περίοδό της, σε φιγούρες που είναι αμφίθυμες, αποσυρμένες και φαίνονται να είναι «κάτι περισσότερο από ανθρώπινες».
Αυτές οι φιγούρες συνδυάστηκαν με προφανή ελαφρά κόλπα χεριών (στο Αντυάρ), τα οποία οι πιο κριτικοί θα μπορούσαν να δουν ως προσθήκες «στρατοπέδου» σε ένα sideshow, ένα sideshow που κατά κάποιο τρόπο προοριζόταν να φανεί από εκείνους που είχαν την αντίληψη. Η Μπλαβάτσκυ δεν θα μπορούσε να σας πει ότι οι Δάσκαλοι ήταν μεταφορές, αλλά η συμπεριφορά της, οι αλλοπρόσαλλες περιγραφές και τα ψευδαισθητικά κόλπα θα είχαν κάνει τη δουλειά. Αυτές οι μορφές δεν πρέπει να θεωρούνται μόνο πνευματικές. Η άποψη της Μπλαβάτσκυ για τη «χειραγώγηση της πραγματικότητας» δεν ήταν αυτή ενός εξωτερικού παρατηρητή.
Σήμερα, η Θεοσοφία μπορεί να θέλει να την ζωγραφίσει ως «αγία», ωστόσο τα διαθέσιμα αρχεία δείχνουν ότι κάπνιζε (καπνός και χασίς), ορκιζόταν και είχε μια κόλαση ιδιοσυγκρασίας. Οι πολιτικές της απόψεις ήταν ασυγκράτητες και πολλοί από τους «λεγόμενους» Μαχάτμα δεν θα είχαν προσβληθεί αν τους χαρακτηρίζαμε τρομοκράτες. Πολλές από τις μυστικές κοινωνίες με τις οποίες συνεργάστηκε πολέμησαν χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο για να καταστρέψουν αυτό που έβλεπαν ως το «ιμπεριαλιστικό και καπιταλιστικό» τέρας. Ήταν επαναστάτες ή τρομοκράτες.
Κατά συνέπεια, καθώς περνούσε ο καιρός, οι πραγματικές επαναστατικές πνευματικές μορφές αντικαταστάθηκαν από αιθέριες ανοησίες. Το λυπηρό γεγονός είναι ότι από αυτές τις ανοησίες αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο κίνημα «Αναληφθέντος Διδάσκαλος», συγχωνευόμενο με τον πνευματισμό, τη διοχέτευση και άλλες επιφανειακές πνευματικές μορφές. Έχει οδηγήσει στην αντι-μυητική παράδοση αυτής της εποχής. Όταν βλέπουμε το αρχικό νόημα πίσω από τη μεταφορά του Δασκάλου, αρχίζουμε να εκτιμούμε το ρηχό όραμα της σύγχρονης πνευματικότητας.
Ενώ υπάρχει αλήθεια στην αρχική διδασκαλία του «Μυστικού Αρχηγού» ή των «Άγνωστων Ανωτέρων», αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το ισότιμο αμερικανικό πακέτο των «McDonald» Masters και της σοφίας της μηλόπιτας.
Οι πηγές φωτός θεωρήθηκαν ότι μεταδίδουν σοφία μέσω μιας παραδοσιακής ιεραρχικής δομής σε εκείνους που είναι έτοιμοι να λάβουν την αλήθεια τόσο σε βιωματική όσο και σε γνωστική μορφή. Είχε ελάχιστα κοινά με την πολιτική υποκίνηση, τον ανατολικό γκουρουϊσμό ή την πνευματιστική πρακτική.
Σε έναν κόσμο όπου η ιεραρχία είναι μια βρώμικη λέξη και η διανοητική ανδρεία συγχέεται με τον ελιτισμό, γίνεται δύσκολο να εξηγήσουμε το πραγματικό ήθος των Άγνωστων Ανωτέρων σε αντιπαράθεση με τα εύκολα, αλλά εύκολα και κενά μηνύματα των Αναληφθέντων Διδασκάλων, των Εξωγήινων και των πανάρχαιων πνευμάτων.
Η πιο επικίνδυνη πτυχή αυτών των νέων Δασκάλων είναι ότι δεν είναι όλοι καλοήθεις. Δεν δίνουν όλοι «πνευματιστικά» καραμέλες και ανούσια κλισέ από την άλλη πλευρά. Πολλοί από αυτούς τους UFO, τους Δασκάλους και τους Πνευματικούς οδηγούς προσφέρουν μηνύματα και ενθάρρυνση που φαίνονται ευθυγραμμισμένα με την ανάπτυξη μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης και συλλογικών μορφών ελέγχου του νου.
Μπορούμε να δεχτούμε ότι οι Μαχάτμα της Μπλαβάτσκυ ήταν μόνο μεταφορές, αλλά είναι μια τρομακτική πιθανότητα ότι «ηγεμονίες και κυριαρχίες» μπορεί να χρησιμοποιούν τον μύθο του Αναληφθέντος Διδασκάλου ως μέσο μαζικού ελέγχου του νου. Αν οι ηγέτες των σύγχρονων πνευματικών κινημάτων είναι περισσότερο από πρόθυμοι να ανοίξουν το μυαλό και την ψυχή τους σε οποιοδήποτε ον αυτοαποκαλείται «Ιησούς», ή σε οποιοδήποτε πνεύμα που φαίνεται καλοήθη, ή σε οποιονδήποτε εξωγήινο που λέει ότι έρχεται ειρηνικά, τότε τα μυαλά των οπαδών τους είναι σίγουρα σε κίνδυνο.
Τα τελευταία χρόνια διάφορες λατρείες UFO έχουν φτάσει σε πρόωρο τέλος και πολλές άλλες φαίνεται να κινούνται προς φασιστικές μορφές κοινωνικής δομής. Είναι πιθανό ότι καθώς η Κάλι Γιούγκα επιταχύνει, ο μύθος του Αναληφθέντος Διδασκάλου θα γίνεται όλο και περισσότερο ένας μηχανισμός ελέγχου.
Η Νέα Εποχή είναι ίσως λίγο διαφορετική από ό, τι νομίζαμε. Η εποχή του Υδροχόου ανατέλλει, ωστόσο, ο Υδροχόος κυβερνάται από τον Ουρανό (ή τον Κρόνο σε πιο αρχαίες αστρολογικές μορφές). Αυτοί οι πλανήτες δεν είναι αυτοί της φώτισης, αλλά δυνάμεις διασποράς, καταστροφής και κρίσης. Ο ίδιος ο Κρόνος είναι το γλύφο πάνω στο οποίο μπολιάστηκαν οι θρύλοι του Σατανά και του Σετ.
Το παραπάνω άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στην (πλέον ανενεργή) ιστοσελίδα Living Traditions και αναδημοσιεύθηκε στο New Dawn 74 (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου