Στο ΝΑΤΟ σερβίρουν φιλοφρονήσεις στον ηγέτη, στο Τελ Αβίβ μετρούν πυραύλους και ελλείμματα, και στην Ελλάδα ξεκινά επιτέλους η «φορολογική ελευθερία»
Στο βασιλικό ανάκτορο της Χάγης το μενού είχε και μοσχαρίσιο φιλέτο και «Donald, you are our leader». Αντί για στρατηγική σύγκλιση, οι Ευρωπαίοι επιδόθηκαν σε ένα ατελείωτο πάρτι κολακειών, προσπαθώντας να κρατήσουν τον Τραμπ στο τραπέζι της Συμμαχίας – ή έστω να μην το αναποδογυρίσει.
Ο Μαρκ Ρούτε, πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και νυν γραμματέας του ΝΑΤΟ, έχει φέρει τον ρόλο του «Ναπολέοντα της υπομονής» σε νέα επίπεδα: μεθοδικός, χαμογελαστός, πατώντας στις μύτες, κάνει εδώ και μήνες αυτό που κανείς άλλος δεν τολμά: να πείθει τον Τραμπ ότι το ΝΑΤΟ είναι δικό του επίτευγμα. «Αγαπητέ Ντόναλντ, χάρη σε σένα αυξήσαμε τις αμυντικές δαπάνες κατά 1 τρισ. δολάρια», είπε με εντυπωσιακή άνεση ο Ολλανδός σε δείπνο αρχηγών κρατών. Ο Τραμπ, ασυγκίνητος. Αλλά δεν διέψευσε.
Το κλίμα πάντως στη Σύνοδο δεν ήταν και τόσο «ένδοξο» όσο θέλει να το παρουσιάζει ο Λευκός Οίκος. Η Ευρώπη προσεύχεται για λίγη σταθερότητα, κι έτσι οι ηγέτες έφτιαξαν μια αλυσίδα φιλοφρόνησης, από τη Μελόνι που κάθισε δίπλα στον Τραμπ για «ζέσταμα» μέχρι τον Μακρόν που μιλούσε για Ουκρανία και ενότητα, την ώρα που ο Ουκρανός πρόεδρος περίμενε ραντεβού στον προθάλαμο.
Πίσω από τις κάμερες, ο Ρούτε έλεγε στους Ευρωπαίους: αν θέλετε σεβασμό από τον Ντόναλντ, θα τον πληρώσετε ακριβά – με 5% του ΑΕΠ σας σε άμυνα. Όλοι έγνεφαν θετικά – εκτός από έναν. Ο Πέδρο Σάντσεθ, Πρωθυπουργός της Ισπανίας, είπε δημοσίως ότι δεν συμφωνεί.
Η αμηχανία μεγάλωσε όταν μπήκε στην αίθουσα ο Ζελένσκι. Ο Τραμπ απέφυγε τις κάμερες, το ραντεβού τους ωστόσο έχει προγραμματιστεί κανονικά για σήμερα, Τετάρτη. Κάποιοι Ευρωπαίοι σύμβουλοι σκέφτηκαν να τον προσεγγίσουν μέσω Ιράν: «Αφού είσαι τόσο πετυχημένος εκεί, γιατί να μην κάνεις κάτι και στην Ουκρανία;» Προς το παρόν όμως, τίποτα.
Από τον Ερντογάν στην Γκιλφόιλ
Προτίμησε να συζητήσει για business με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Δεν ξέρουμε εάν είπαν κάτι και για την Ελλάδα, που ακόμη περιμένει την πρέσβειρά της από τις ΗΠΑ και τελικά είναι άγνωστο αν θα τη δει. Πριν από λίγο καιρό μαθαίναμε ότι η Κίμπερλι Γκιλφόιλ θα έρθει από φθινόπωρο στην Αθήνα. Τώρα ακούγεται ότι μπορεί να μην έρθει καθόλου.
Ακόμα και ο Τραμπ, εν τω μεταξύ, δεν κατάφερε να αλλάξει τον άγραφο νόμο των πολέμων στη Μέση Ανατολή: όταν ανακοινώνεται εκεχειρία, και οι δύο πλευρές σπεύδουν να ρίξουν «μία τελευταία».
Έτσι, μετά τη συμφωνία κατάπαυσης πυρός στις 23 Ιουνίου, το Ιράν και το Ισραήλ αντάλλαξαν πλήγματα για δέκα ώρες — μέχρι που ο Ντόναλντ ξύπνησε, βγήκε στον Λευκό Οίκο και φώναξε μπροστά στις κάμερες: “they don’t know what the fuck they’re doing!”. Τηλεφώνησε στον Νετανιάχου και τα ισραηλινά F-35 γύρισαν πίσω.
Πολιτική νεκρανάσταση με τίμημα
Για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, αυτό θα μπορούσε να είναι το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης καριέρας: μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων απέκτησε αεροπορική υπεροχή πάνω από σχεδόν όλη τη Μέση Ανατολή. Μετά από πόλεμο πολλαπλών μετώπων – Χαμάς, Χεζμπολάχ, Χούθι και κυρίως Ιράν – ο Νετανιάχου μπορεί να πει ότι ταπείνωσε όλους τους εχθρούς του.
Αλλά η απόλυτη κυριαρχία έχει και το τίμημά της. Η Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ πραγματοποίησε 1.200 αποστολές σε 12 ημέρες, εξαντλώντας ανθρώπους και αποθέματα, όπως μας θυμίζει ο Economist. Οι κρατικές εκτιμήσεις λένε πως αν αυτή η πολεμική ένταση συνεχιστεί, θα κοστίσει ετησίως πάνω από το 20% του ΑΕΠ. Και όλα αυτά με το Ιράν να παραμένει όρθιο, με εκατοντάδες πυραύλους και πυρηνική τεχνογνωσία.
Το ίδιο το Ισραήλ αρχίζει να αναρωτιέται αν ο Νετανιάχου, ο οποίος πριν λίγες εβδομάδες φάνταζε ως «τοξικό πολιτικό φορτίο», είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την ειρήνη, ή μόνο για τον πόλεμο. Οι ακροδεξιοί εταίροι του Νετανιάχου, όπως ο Μπετσαλέλ Σμότριτς, ονειρεύονται επανεγκατάσταση στη Γάζα και φωνάζουν «πάμε τώρα με όλη τη δύναμη να τελειώσουμε τη δουλειά». Κάποιοι μέσα στο Λικούντ όμως ψιθυρίζουν ότι ο Νετανιάχου μπορεί να κάνει τη μεγάλη στροφή, ίσως ακόμη και με εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούν, αλλά η νίκη κατά του Ιράν μπορεί να τον αναστήσει πολιτικά.
Το ερώτημα είναι: θα επιλέξει ο Νετανιάχου τον δρόμο της ειρήνης πριν τον προλάβει η φθορά; Ή θα τον απομακρύνουν οι ίδιοι οι στρατηγοί του, πριν ξοδέψει και την τελευταία σταγόνα του «πολιτικού του κεφαλαίου» πάνω στο ραντάρ της Ιστορίας;
Μέχρι σήμερα εργαζόμαστε…για την εφορία
Για να έρθουμε όμως στα της χώρας μας. Σήμερα, 25 Ιουνίου, είναι η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας. Δηλαδή η μέρα που, υποτίθεται, σταματάμε να δουλεύουμε για το κράτος και ξεκινάμε για τον εαυτό μας. Σύμφωνα με το ΚΕΦΙΜ, μέχρι και χθες ο μέσος Έλληνας δούλευε αποκλειστικά για φόρους και εισφορές. Συνολικά: 175 μέρες ή αλλιώς τον μισό χρόνο – σκλαβιά με απόδειξη.
Το νούμερο έχει και κάτι «θετικό»: έξι μέρες λιγότερες από πέρυσι. Όχι επειδή μειώθηκαν οι φόροι, αλλά επειδή ανέβηκε το εισόδημα και ο πληθωρισμός σπρώχνει την κατανάλωση (και τις εισπράξεις) ψηλότερα.
Κι αν νομίζεις πως βγήκαμε στο ξέφωτο, κράτα μικρό καλάθι. Η Ελλάδα έχει την 11η μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση στην Ε.Ε. – δηλαδή είμαστε πιο πίσω από χώρες όπως η Σουηδία ή η Γαλλία, αλλά χωρίς να τους μοιάζουμε σε παροχές. Εδώ πληρώνεις για να έχεις λακκούβες, ελλείψεις και την Εφορία να σ’ αγαπάει… με τεκμήρια.
Από αύριο αρχίζουμε να δουλεύουμε… για τα έξοδά μας.Μετά την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας ξεκινά η Ημέρα Καταναλωτικής Επιβίωσης.
Γενναιοδωρία α λα καρτ
Αντιδράσεις φαίνεται ότι έχει προκαλέσει η πρόσφατη απόφαση της διοίκησης της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ να ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα δωρεάν διάθεσης μετοχών σε στελέχη και μέλη του Δ.Σ. Κι αυτό, διότι το ανώτατο ύψος έχει οριστεί σε 37.524.158 ίδιες μετοχές, οι οποίες αντιστοιχούν στο 10% του μετοχικού κεφαλαίου.
Εάν λάβουμε υπόψη ότι ο βασικός μέτοχος (Viohalco) κατέχει το 84,78%, τότε γίνεται αντιληπτό ότι το πρόγραμμα έρχεται να περιορίσει σημαντικά τις μετοχές, οι οποίες πρόκειται να απομείνουν διαθέσιμες για τους μικρομετόχους. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που οι τελευταίοι εξακολουθούν βλέπουν τη μερισματική πολιτική της εταιρείας να είναι από τις πλέον «σφικτές» στο ταμπλό, σε αντίθεση με τη γενναιοδωρία προς τα στελέχη και τα μέλη του Δ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου