Η Θράκη βρίσκεται εδώ και χρόνια στο περιθώριο της κρατικής μέριμνας, με αποτέλεσμα κρίσιμες περιοχές της να εγκαταλείπονται συστηματικά από τους Χριστιανούς κατοίκους τους. Η πληθυσμιακή αυτή αποψίλωση οδηγεί, όπως αναφέρουν κάτοικοι και τοπικοί παράγοντες, στη δημιουργία θυλάκων πολιτισμικού και θρησκευτικού απομονωτισμού, με χαρακτηριστικά γκετοποίησης που δημιουργούν ανησυχία για το μέλλον της περιοχής, την κοινωνική συνοχή και, εν τέλει, την εθνική κυριαρχία.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ετήσια εκδήλωση «γιορτής Κορανίου» στον Εχίνο της Ξάνθης, μια θρησκευτικού χαρακτήρα τελετή που διοργανώνεται από τη μουσουλμανική κοινότητα των Πομάκων. Το περιεχόμενο της φετινής εκδήλωσης έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς κυκλοφορούν βίντεο που παρουσιάζουν ανήλικα παιδιά να απαγγέλλουν στίχους του Κορανίου με έντονες αναφορές στο τουρκικό έθνος και την υπεράσπιση του Ισλάμ, ενώπιον βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν οι Μπαράν Μπουρχάν (ΠΑΣΟΚ) και Ζεϊμπέκ Χουσεΐν (ΣΥΡΙΖΑ), γεγονός που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, με χρήστες να εκφράζουν αγανάκτηση για την πολιτική ανοχή που επιδεικνύεται σε περιπτώσεις που, κατά την αντίληψή τους, παραβιάζεται το εθνικό αίσθημα.
Πολλοί κάνουν λόγο για έμμεση προώθηση ενός θρησκευτικού και εθνικού αφηγήματος που δεν συνάδει με το συνταγματικό πλαίσιο της Ελλάδας, αλλά παραπέμπει σε εξωτερική επιρροή, την οποία κάποιοι συνδέουν ευθέως με την Τουρκία. Το πολιτικό και θεσμικό σύστημα της χώρας παρακολουθεί απαθώς. Καμία αντίδραση, καμία αποδοκιμασία, καμία ανάκληση πολιτικής στήριξης από τα κόμματα που εκπροσωπούν οι εμπλεκόμενοι. Ούτε ένας υπουργός, ούτε μία δημόσια αρχή δεν αντέδρασε στο γεγονός ότι σε ελληνικό έδαφος, με τη συμμετοχή εκλεγμένων Ελλήνων βουλευτών, γίνονται εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως έμμεσο κήρυγμα τουρκοϊσλαμικής ταυτότητας. Αντιθέτως, η σιωπή και η ανοχή λειτουργούν ως θεσμική επιβεβαίωση ότι η Θράκη έχει αφεθεί στην τύχη της – ή μάλλον, στην τύχη που επιλέγουν άλλοι για εκείνη.
Δεν πρόκειται απλώς για πολιτισμική δραστηριότητα ή ελευθερία θρησκευτικής έκφρασης. Πρόκειται για τη συστηματική διεύρυνση της τουρκικής επιρροής μέσω θρησκευτικής παιδείας, εθνοτικής ταύτισης και πολιτικής συγκάλυψης. Ο Εχίνος και τα άλλα Πομακοχώρια λειτουργούν πλέον ως ζώνες ήπιας εθνικής εκτόπισης. Η κρατική απουσία, η φτώχεια και η απουσία ουσιαστικής παιδείας αφήνουν περιθώρια σε άλλες δυνάμεις – πιο πρόθυμες, πιο δραστήριες, και σίγουρα πιο στοχευμένες.
Το περιστατικό στον Εχίνο, σε συνδυασμό με τις ευρύτερες ανησυχίες για το δημογραφικό και πολιτισμικό μέλλον της περιοχής, επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της εγκατάστασης μεταναστών σε ελληνικά χωριά. Πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες, όπως το σχέδιο φιλοξενίας 1.600.000 μεταναστών σε 16.000 τοπικές κοινότητες, έχουν εντείνει τον δημόσιο διάλογο, με επικριτές να μιλούν για προσπάθεια αλλοίωσης της εθνοτικής και θρησκευτικής ταυτότητας της χώρας.
Οι φόβοι για μια μετατροπή της Ελλάδας σε μια κοινωνία «πολυπολιτισμικού πειράματος», με διαφορετικές και ασύμβατες κουλτούρες, γλώσσες και πίστεις να συνυπάρχουν χωρίς ουσιαστική σύνδεση, κυριαρχούν στη ρητορική όσων αντιδρούν. Οι πιο ανήσυχοι παρατηρούν ότι η συνεχής πληθυσμιακή μετατόπιση, η φθορά της εθνικής ομοιογένειας και η απουσία ενεργής προστασίας του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της χώρας, ανοίγουν τον δρόμο σε δομές αποσταθεροποίησης και επηρεασμού από εξωγενείς δυνάμεις.
Η μεταναστευτική κρίση, που εξελίσσεται εδώ και χρόνια, παρουσιάζεται από τους επικριτές της τρέχουσας πολιτικής ως μια μορφή σύγχρονου «δούρειου ίππου», με τον οποίο αποδυναμώνονται τα κράτη εκ των έσω. Υπενθυμίζεται ότι η μετανάστευση στο παρελθόν γινόταν οργανωμένα και υπό όρους, ενώ σήμερα οι μεταναστευτικές ροές χαρακτηρίζονται από μαζικότητα, πολιτική εκμετάλλευση και, σε αρκετές περιπτώσεις, χρήση ανθρώπων ως γεωπολιτικά εργαλεία.
Πέρα όμως από τις πολιτικές αναγνώσεις, δεν λείπουν και οι θεολογικές ερμηνείες. Σύμφωνα με πιο συντηρητικές φωνές, ο συνδυασμός αποχριστιανισμού, απώλειας εθνικής συνείδησης και πολιτισμικής σύγχυσης δεν είναι τυχαίος, αλλά αποτελεί μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου παγκόσμιας επανεκκίνησης, το οποίο προωθείται από υπερεθνικές ελίτ. Μέσα από την οικονομική εξαθλίωση, την εργασιακή ανασφάλεια και την πολιτισμική ισοπέδωση, ο άνθρωπος οδηγείται στην ατομική απομόνωση και στη σταδιακή αποσύνθεση των αξιών που επί αιώνες συγκροτούσαν τις εθνικές κοινότητες.
Όμως το τίμημα είναι βαρύ. Η εξαφάνιση των τοπικών κοινωνιών, η σιωπηλή αποχώρηση των γηγενών, η σταδιακή επικράτηση εξωγενών προτύπων και επιρροών. Στο τέλος, το ερώτημα δεν θα είναι πια αν η Θράκη θα παραμείνει ελληνική, αλλά αν η Ελλάδα θα παραμείνει εθνικά ομοιογενής. Και η απάντηση θα δοθεί όχι μόνο από τους κρατούντες, αλλά από τους ίδιους τους πολίτες: εάν και εφόσον ξυπνήσουν πριν να είναι αργά.
Σε αυτό το τοπίο, οι φωνές που ζητούν εγρήγορση, ενότητα και επιστροφή σε σταθερές αξίες πληθαίνουν. Το αίτημα για ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, για έλεγχο της μεταναστευτικής πολιτικής και για ενίσχυση της Θράκης ως αναπόσπαστου μέρους της ελληνικής επικράτειας, επανέρχεται με επιτακτικότητα. Το ζητούμενο για πολλούς πλέον δεν είναι απλώς η διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά η προάσπιση της εθνικής ταυτότητας, σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία και, όπως πολλοί πιστεύουν, όχι τυχαία. https://primenews.press/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου