Η μεγαλύτερη απειλή της ανεξέλεγκτης χρήσης AI: Γενιές ανθρώπων που χάνουν την ικανότητα να σκέφτονται

 

Η μεγαλύτερη απειλή της ανεξέλεγκτης χρήσης AI: Γενιές ανθρώπων που χάνουν την ικανότητα να σκέφτονται

O «φωτεινός παντογνώστης» που λέγεται Τεχνητή Νοημοσύνη, απειλεί να δημιουργήσει γενιές διανοητικά «ανάπηρων» ανθρώπων

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Οδεύουμε ολοταχώς σε μια οργουελιανή εποχή όπου η εξειδίκευση, η εγκυκλοπαιδική γνώση και η κριτική σκέψη θα γίνουν προνόμια μιας μικρής μειοψηφίας που θα διαφεντεύει τον πλανήτη γη.

Η μεγαλύτερη απειλή που ενέχει η ανεξέλεγκτη χρήση της AI, δεν είναι ούτε το φακέλωμα, ούτε η μαζική επιτήρηση, ούτε η καταπάτηση της ιδιωτικότητας, ούτε το μονοπώλιο της πληροφορίας. Ασφαλώς αυτοί είναι κορυφαίοι κίνδυνοι, αλλά υπάρχει και χειρότερος: μια γενιά ανθρώπων που θα πάψει να σκέφτεται. Γιατί αν διαθέτεις την ικανότητα της σκέψης, αλλά και τη γνώση για να λειτουργεί ως θεμέλιο της σκέψης σου, τότε μπορείς να εναντιωθείς σε όλα τα παραπάνω. Αν όμως γίνεις ένα διανοητικό «ζόμπι», το παιχνίδι είναι χαμένο εξαρχής.

Αφορμή για το παρόν άρθρο ήταν η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων του 2025. Το 50% των υποψηφίων έγραψε κάτω από τη βάση σε Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία και Αρχαία. Ένας στους δύο δεν κατάφερε να πιάσει τη βάση του 10. Το ποσοστό αριστούχων κινήθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Δυστυχώς βλέπουμε να διαμορφώνεται με γενιά που ολοένα και περισσότερο «τεμπελιάζει» η σκέψη της. Το τραγικό επίπεδο της ελληνικής παιδείας, η αυτιστική ενασχόληση με τα social, τα τιποτένια πρότυπα της «show biz», η «fast food» πληροφορία του διαδικτύου, η θεοποίηση της ηδονής έναντι της σκέψης, και τέλος το ακαταμάχητο δόλωμα του «φωτεινού παντογνώστη» που λέγεται AI, όλα αυτά δημιουργούν συνθήκες μιας ανοϊκής «επιδημίας» .

Τα παιδιά 17-18 ετών που φέτος έγραψαν πανελλήνιες, δίνουν τα πρώτα δείγματα γραφής για μια σειρά γενιών που από το 2008 – και με γεωμετρική πρόοδο ως τις μέρες μας -μεγάλωσαν με εθισμό στα κινητά και τα τάμπλετ. Αυτό σημαίνει ότι στις φετινές πανελλήνιες βλέπουμε μονάχα την κορυφή του παγόβουνου, σε σχέση με τις διανοητικές αδυναμίες των ακόλουθων γενιών.

Μέχρι πριν μερικά χρόνια η «τεμπελιά» του μυαλού πολλών νέων είχε φτάσει στην απόρριψη των βιβλίων, στην επίκληση της συστημικής Wikipedia ως μοναδική… αυθεντία και – άντε το πολύ πολύ – στην αναζήτηση μερικών ετερόκλητων διαδικτυακών πηγών, ασχέτως αν ο όγκος γνώσης που διακινείται στον ιστό δεν αποτελεί ούτε το 1% σε σχέση με τις πληροφορίες υπάρχει στην παγκόσμια βιβλιογραφία.

Τώρα με τον ερχομό του AI, γίνονται παρελθόν ακόμα και τα παραπάνω. Χάριν του ακαταμάχητου θέλγητρου της ευκολίας, πολλοί νέοι υφίστανται κανονικότατη «μεταμόσχευση» εγκεφάλου, παραδίδοντας τη σκέψη τους σε ένα τεχνητό κατασκεύασμα. Το ΑΙ είναι πάντα εκεί, πρόθυμο να σου γράψει μια έκθεση, να σου λύσει μια άσκηση, να σου εξηγήσει κάθε απορία και αύριο να σου γράψει και μια πτυχιακή. Έτοιμο να αντικαταστήσει γονείς, δασκάλους, καθηγητές, βιβλία και κάθε είδος μελέτης και επιμόρφωσης. Το «μέλι» της έτοιμης βιομηχανικής σκέψης γίνεται όλο και πιο γλυκό, όλο και πιο θελκτικό από τις γενιές που γαλουχούνται στην «αρετή» της φυγοπονίας.

Και τώρα πια το παιδί δεν έχει μια στατική Wikipedia ή ένα συστημικό άρθρο περιορισμένων δυνατοτήτων για να παραπλανηθεί. Έχει κάτι αφάνταστα πιο ύπουλο και επικίνδυνο. Ένα σύστημα νοημοσύνης που μπορεί να μαθαίνει τον χρήστη του και να προσαρμόζεται αστραπιαία στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ψυχισμού του. Ένας τεχνητός «εγκέφαλος» που εισβάλλει σαν παράσιτο στο «απενεργοποιημένο» μυαλό του χρήστη και το επαναπρογραμματίζει. Όταν έρθει η εποχή που όλες οι πλατφόρμες AI ενοποιηθούν σε μια και μοναδική νοημοσύνη υπό τον έλεγχο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι συνέπειες θα υποστούν οι άκριτες και άβουλες μάζες.

Σε μια νέα μελέτη του MIT, οι ερευνητές διαπίστωσαν μια εντυπωσιακή ατροφία του εγκεφάλου σε άτομα που έγραφαν εργασίες με τη βοήθεια του ChatGPT. H εγκεφαλική τους δραστηριότητα μειώθηκε, η μνήμη τους ατόνησε, η ικανότητα προσήλωσης ασθένησε, ενώ ανέπτυξαν οκνηρία και στη γραφή με την πάροδο του χρόνου. Τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα αρχικά αναζητούσαν τη βοήθεια του AI πολύ περιορισμένα. Σταδιακά όμως άρχισαν να καταφεύγουν στη χρήση του όλο και πιο πολύ, μέχρι που στο τέλος αντέγραφαν ολόκληρα κομμάτια κειμένου. Οι ερευνητές του MIT κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για τον εκφυλισμό της νοητικής λειτουργίας που προκαλεί η ευρεία χρήση του AI, «o αντίκτυπος εκτείνεται πέρα ​​από τα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα στην ευρύτερη γνωστική ανάπτυξη».

Με λίγα λόγια η ανεξέλεγκτη χρήση του AI (ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες) μπορεί να καταστρέψει την ψυχοσωματική ανάπτυξη του ανθρώπου και να τον οδηγήσει σε διανοητική «αναπηρία». Όσο περισσότερο διευρύνεται στην αποδοχή του κόσμου η τεχνητή νοημοσύνη, τόσο θα υποχωρεί η ανθρώπινη. Αν προσθέσουμε και την αποβλάκωση που δημιουργεί η πανσεξουαλική προπαγάνδα, τότε έχουμε τους δύο βασικούς πυλώνες για τη δημιουργία μιας μελλοντικής (και καθόλου μακρινής) «ηλιθιοκρατίας».

Όπου λείπει η κριτική σκέψη, επικρατεί η παπαγαλία. Για να μην αναφέρουμε τι μελλοντικές συνέπειες μπορούν να έχουν παραπάνω για όλες τις τέχνες και τις επιστήμες.

Και από την πνευματική πλευρά του ζητήματος, όπου λείπει η κριτική σκέψη, πάσχει και η διάκριση που είναι η κορυφή των αρετών. Βασικά εφαλτήρια της πίστης είναι η εσωτερική αναζήτηση, ο υπαρξιακός προβληματισμός και η παρατήρηση του κόσμου. Πράγματα που απαιτούν κριτική σκέψη για να ενεργοποιηθούν. Ναι η πίστη μπορεί κάλλιστα να εξαγιάσει και τον πιο απλοϊκό νου, αλλά η ολιγόνοια έχει μεγάλη διαφορά από την αποβλάκωση. Θυμηθείτε ότι το πρώτο μέλημα των Ελλήνων διαφωτιστών πριν την Επανάσταση, ήταν να επαναφέρουν το Γένος στα ελληνικά γράμματα. Αυτό ήταν το πρώτο και βασικό βήμα για την αποτίναξη της σκλαβιάς. Γιατί η αγαθή γνώση σημαίνει συνείδηση, σημαίνει μνήμη, σημαίνει αντίσταση.

Σήμερα έχουμε αντίστροφη εξελικτική πορεία. Οδεύουμε ολοταχώς στην σκλαβιά της λήθης και τη λήθη της σκλαβιάς που όλο και περισσότερο περισφίγγει τον κόσμο…

sportime.gr,

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.