Οι προσεισμοί που ταλανίζουν την ΕΕ και οι ορατοί κίνδυνοι για την Ελλάδα!!!

 

Του Χρήστου Καπούτση

Η Ε.Ε. των 27 κρατών – μελών, ταλανίζεται  από ισχυρά προσεισμικά φαινόμενα. Η Ε.Ε. ως οικονομική  και νομισματική Ένωση, δεν φαίνεται να κερδίζει σε επίπεδο ανταγωνισμού προϊόντων  και οικονομικής ανάπτυξης, αναπτυσσόμενες και επεκτατικές οικονομίες όπως των ΗΠΑ και της Κίνας ή ακόμη και της Ινδίας. Η Ε.Ε. δεν έχει κατορθώσει να αποκτήσει μια ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Σε θέματα διεθνών και διπλωματικών επιλογών, αποτελεί το  παρακολούθημα  της Συλλογικής Δύσης με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ. Στρατιωτικά η Ε.Ε. είναι ανύπαρκτη και Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997), η εδαφική υπεράσπιση της ΕΕ είχε ανατεθεί στο ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και τέως διοικητής της Ευρωπαϊκής κεντρικής Τραπέζης (ΕΚΤ)  Μάριο Ντράγκι  στην πρόταση που υπέβαλε στην Κομισιόν για την βελτίωση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητος, με επενδύσεις 800 δισ. ευρώ ετησίως και χρηματοδότηση από την έκδοση ευρωομολόγου, προτείνει και την  σημαντική αύξηση των «αμυντικών δαπανών», ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από την αμερικανική επικυριαρχία . Όπως ήταν αναμενόμενο η πρόταση Ντράγκι απορρίφθηκε από την γερμανική  κυβέρνηση.

Οι ηγέτιδες χώρες,  Γερμανία και Γαλλία, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά εσωτερικά προβλήματα λόγω θεαματικής ανόδου κομμάτων της ακροδεξιάς, με συγκεκριμένη «φασίζουσα» νεοφιλελεύθερη ατζέντα.

Και επιπλέον, διάφορα ενδοευρωπαϊκά προβλήματα και οι διαφωνίες σε καίρια ζητήματα όπως το μεταναστευτικό και η Ουκρανία, απειλούν την  ευρωπαϊκή συνοχή με παραλυτικές τάσεις…

Η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γερμανία, επιβάλει στην τρικομματική κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς,  που κανείς δεν συμφωνεί να κανέναν,  να αυξήσει τους  ελέγχους στα χερσαία σύνορα, «ξηλώνοντας» ουσιαστικά τη Συνθήκη Σένγκεν.

«Μέτρο το οποίο αντιβαίνει τις ευρωπαϊκές συνθήκες και τορπιλίζει τα θεμέλιά τους», θεωρεί την ανακοίνωση της Γερμανίας για επέκταση του ελέγχου των συνόρων της,   ο καθηγητής στη Σορβόννη Gérard-François Dumont, μιλώντας στην εφημερίδα Le Figaro.

“Απαράδεκτη” χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, την απόφαση του Βερολίνου να επιβάλει προσωρινά ελέγχους στα γερμανικά σύνορα, καταγγέλλοντας την «ακύρωση σε μεγάλη κλίμακα» της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών στον Χώρο Σένγκεν.  «Αυτό που χρειάζεται η Πολωνία δεν είναι η ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορά μας αλλά η μεγαλύτερη επιτήρηση και την ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ,  για να αντιμετωπιστεί το “κύμα” της ενορχηστρωμένης παράτυπης μετανάστευσης από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία» είπε ο Τούσκ.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σύμφωνα με φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ,  εξέφρασε την έντονη διαφωνία του με την απόφαση της Γερμανικής Κυβέρνησης. Και όπως είπε πρώτος γνωστός Κυβερνητικός τηλεπαρουσιαστής ,  ο Πρωθυπουργός   είπε ένα ξεκάθαρο «nein» στους γερμανικούς σχεδιασμούς για απελάσεις μεταναστών,  προς χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα… Παράλληλα ο Πρωθυπουργός επανέλαβε, όπως γράφει το ΑΠΕ,   το ελληνικό αίτημα για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στον φράχτη στον Έβρο. Και  ξεκαθάρισε ότι ο φράχτης στον Έβρο ότι θα ολοκληρωθεί είτε με ευρωπαϊκούς,  είτε με εθνικούς πόρους και ότι θα ενταθεί και η επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων. Η  Ελλάδα,  είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης,  θα συνεχίσει να επιτηρεί και να στεγανοποιεί  τα ελληνικά, που είναι και ευρωπαϊκά, σύνορα, από διαδοχικά κύματα μεταναστών από την Ασία και την Αφρική. Επίσης,  καλό θα είναι οι διάφοροι δικαιωματιστές , οι δήθεν της αριστεράς και οι «ανθρωπιστές» των ΜΚΟ, να σταματήσουν την  ακατάσχετη παπαρολογία ότι δήθεν  οι μουσουλμάνοι παράνομοι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας! Η ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών στη χώρα μας, που είναι στον αντίποδα της ελεγχόμενης , στοχευμένης και εν τέλει καλοδεχούμενης μετανάστευσης,   είναι απειλή ή ευλογία;  Είναι διαχειρίσιμα τα  Υπαρξιακά προβλήματα του Ελληνισμού, από πιθανή αλλοίωση των  ανθρωπομορφολογικών ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν το ντόπιο πληθυσμό, από την άμβλυνση της  εθνικής και πατριωτικής συνείδησης, από ανατροπές σε κοινωνικές δομές, σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που η εδαφική της ακεραιότητα και η εθνική της ανεξαρτησία είναι υπό διαρκή απειλή;

Ευθύ το ερώτημα: Η ανεξέλεγκτη και αθρόα  είσοδος και παραμονή στην χώρα μας μεταναστών πάσης φύσεως και κατηγορίας, ενισχύει ή αλλοιώνει την πεμπτουσία του Ελληνισμού, των παραδόσεων, του πολιτισμού και του ανυπότακτου φρονήματος των Ελλήνων;  Η θεαματική αύξηση των μουσουλμάνων, με ή χωρίς άδεια παραμονής  στην Ελλάδα, μήπως αμβλύνει την πατριωτική συνείδηση και συνεπώς και τη αντίσταση στον τουρκικό  αναθεωρητισμό της « Μεγάλης Πατρίδας»;

Και ενώ λοιπόν «συμβαίνουν» όλα αυτά, τα απογοητευτικά φαινόμενα, για το μέλλον της Ε.Ε., δεν θα πρέπει να «φεύγει» από την κορυφή της ατζέντας της επικαιρότητας, ότι η Ε.Ε. «εφάπτεται» του μετώπου, του  σκληρού και σε πλήρη εξέλιξη  ρωσο-ουκρανικού πολέμου.  Η έκβαση του πολέμου, πιθανότατα θα αλλάξει την ευρωπαϊκή ιστορία.

Το πως εξελίσσεται ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και κατά πόσο συνιστά σοβαρή απειλή για την Ε.Ε., ας δούμε καταρχήν την δήλωση του προέδρου της Ρωσίας Βλ. Πούτιν , που μιλά ανοιχτά πλέον  για άμεση εμπλοκή  του ΝΑΤΟ! Και να σκεφτούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτή η εξέλιξη  για την Ε.Ε. και φυσικά και για την Ελλάδα. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι αν η Δύση επιτρέψει στην Ουκρανία να πραγματοποιεί πλήγματα σε ρωσικά εδάφη με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που έχουν εφοδιάσει το Κίεβο δυτικές χώρες, αυτό θα σήμαινε ότι «οι χώρες του ΝΑΤΟ βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία,  στον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτό θα άλλαζε την ίδια τη φύση του πολέμου». (σ.σ. οι χώρες του ΝΑΤΟ, άρα και η Ελλάδα,  σε πόλεμο με τη Ρωσία!!).

Το Κίεβο ζητά επειγόντως και επιμόνως πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων των Storm Shadow και παρόμοιων συστημάτων όπως οι αμερικανικοί ATACMS. Έτσι, ο  Στρατός της Ουκρανίας, θα μπορούσε να πλήξει κρίσιμες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και  στόχους  εντός της Ρωσικής επικράτειας,  με δυτικούς πυραύλους. Όμως για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εγκριθεί από τις ΗΠΑ, που μέχρι τώρα ήταν διστακτικές,  δηλαδή, να επιτρέψουν στον Β. Ζελένσκι να πλήξει στρατιωτικούς στόχους στη Ρωσία  με δυτικούς πυραύλους. Οι αμερικανοί δεν αγνοούν τις απειλές του Βλ. Πούτιν, για αυτό ήταν , τουλάχιστον μέχρι χθες, επιφυλακτικοί. Πιθανόν όμως, αύριο να αλλάξουν σταθμίζοντας διαφορετικά τα πολεμικά δεδομένα …

Κατά τη διάρκεια της  συνάντησής του με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ στον Λευκό Οίκο, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπαιντεν εξέφρασε για ακόμη μια φορά την πεποίθησή του πως ο Πούτιν δεν θα επικρατήσει στον πόλεμο με την Ουκρανία. Ωστόσο,  ο Στάρμερ απέφυγε να δηλώσει  πως υπήρξε κάποια συμφωνία σχετικά με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, μετά από τις συνομιλίες με τον Μπάιντεν.

Πάντως,  αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ καθώς και έγκυροι αναλυτές αμερικανοί και βρετανοί, εκφράζουν επιφυλάξεις, για το εάν  οι ΗΠΑ και η Βρετανία  πρέπει να δώσουν «πράσινο φως» στην Ουκρανία για χρήση δυτικών όπλων εναντίον στόχων βαθιά εντός της Ρωσίας. Αναρωτιούνται,  εάν μια τέτοια απόφαση,  θα βοηθούσε ουσιαστικά το Κίεβο, στη μάχη του εναντίον των ρωσικών δυνάμεων ή αν θα αποδεικνύονταν Στρατηγικό λάθος της Δύσης.

Οι ηγέτες των μεγάλων κρατών της Ε.Ε. Γερμανίας και Γαλλίας,  Όλαφ Σολτς  και Εμ. Μακρόν, μοιραίοι και άβουλοι, συμφωνούν με ότι αποφασίσουν οι ΗΠΑ, καθώς η Ε.Ε.  δεν διαθέτει αμιγώς  και αξιόπιστη ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική, παρότι οι χώρες της Ε.Ε. πρώτες αυτές,  θα υποστούν ενδεχόμενα στρατιωτικά χτυπήματα   της Ρωσίας, σε ανταπόδοση των πληγμάτων που θα επιφέρει η Ουκρανία με τη χρήση μεγάλου βεληνεκούς δυτικών πυραύλων στην ρωσική επικράτεια. Με την «προσδοκία» ή και την ευχή, τα ρωσικά βλήματα ή οι πύραυλοι που θα πέσουν επί ευρωπαϊκού εδάφους να είναι από   συμβατικά όπλα και  να ισχύσει το ευνοϊκότερο σενάριο … και για μας που μετά βεβαιότητας ή βλακωδώς, βρισκόμαστε στην «σωστή πλευρά της ιστορίας» …

https://www.militaire.gr/

Τραμπ: Είμαι ασφαλής, τίποτα δεν θα με σταματήσει!!!

 Ένα άτομο κρατείται μετά τους πυροβολισμούς που έπεσαν την Κυριακή σε αυτό που το FBI αποκαλεί προφανή «απόπειρα δολοφονίας» του Ντόναλντ Τραμπ στο γήπεδό του στο Γουέστ Παλμ Μπιτς της Φλόριντα – δύο μήνες μετά την απόπειρα δολοφονίας του πρώην προέδρου σε προεκλογική συγκέντρωση στην Πενσυλβάνια.

Λίγο πριν από τις 2 μ.μ. (τοπική ώρα, 21:00 ώρα Ελλάδος), ο πρώην πρόεδρος έπαιζε γκολφ κοντά στο σπίτι του στο Μαρ-α-Λάγκο, όταν ένας πράκτορας της Μυστικής Υπηρεσίας εντόπισε ένα τουφέκι με διόπτρα στους θάμνους έξω από το γήπεδο, δήλωσε ο σερίφης της κομητείας Παλμ Μπιτς Ρικ Μπράντσο σε συνέντευξη Τύπου.

Η Μυστική Υπηρεσία άνοιξε πυρ εναντίον του άνδρα, ο οποίος κατάφερε να ξεφύγει, διαφεύγοντας με ένα μαύρο Nissan. Καθώς έπεφταν πυροβολισμοί, δεν ήταν σαφές αν το άτομο «ήταν σε θέση να πυροβολήσει τους πράκτορές μας», δήλωσε ο Ραφαέλ Μπάρος της Μυστικής Υπηρεσίας στη συνέντευξη Τύπου.

Ένας μάρτυρας τράβηξε μια φωτογραφία του αυτοκινήτου και το είπε στις αρχές, είπε ο Μπράντσο, βοηθώντας να οδηγηθεί στη σύλληψη. Ο άνδρας που τέθηκε υπό κράτηση αναγνωρίστηκε ως ο Ράιαν Γουέσλι Ρουθ, 58 ετών, σύμφωνα με τρεις ανώτερους αξιωματούχους της αστυνομίας. Η ταυτότητά του δεν δόθηκε στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Κυριακής.

Ένα καλάσνικοφ ανακτήθηκε από τον τόπο του εγκλήματος, δήλωσαν αξιωματούχοι των αρχών επιβολής του νόμου. Δίπλα στον φράχτη δίπλα στο τουφέκι υπήρχαν δύο σακίδια πλάτης και μια κάμερα GoPro.

Ποιος είναι ο 58χρονος που συνελήφθη

Ο Ρουθ έχει μακρύ ποινικό και αστικό δικαστικό ιστορικό, συμπεριλαμβανομένης μιας καταδίκης για κατοχή πολυβόλου το 2022. Ένα άτομο με το όνομα Ράιαν Ρούθ ζούσε επί δεκαετίες στη Βόρεια Καρολίνα και ένας Ράιαν Ρούθ ζούσε πρόσφατα στη Χαβάη, σύμφωνα με τα αρχεία περιουσιακών στοιχείων.

Ο 58χρονος έχει υπερασπιστεί προοδευτικούς σκοπούς στο διαδίκτυο, βοήθησε στη στρατολόγηση ξένων εθελοντών για να πολεμήσουν για την Ουκρανία και ήταν αξιόπιστος δωρητής για σκοπούς και υποψηφίους των Δημοκρατικών, σύμφωνα με το προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2019 και Μαρτίου 2020, ο Ρουθ, ο οποίος κατοικεί στη Χαβάη, συνεισέφερε περισσότερα από 140 $ στην πλατφόρμα συγκέντρωσης κεφαλαίων των Δημοκρατικών ActBlue, όπως δείχνουν οι καταθέσεις της Ομοσπονδιακή Εκλογικής Επιτροπής (FEC).

Ο εκπρόσωπος της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, Στίβεν Τσανγκ, δήλωσε ότι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία, ήταν «ασφαλής» μετά το περιστατικό.

Ο Τραμπ έφυγε από το γήπεδο γκολφ με την αυτοκινητοπομπή του λίγες ώρες μετά το περιστατικό και κατευθύνθηκε πίσω στο θέρετρό του στο Μαρ-α-Λάγκο.

Ανώτερος αξιωματούχος των αρχών επιβολής του νόμου που ενημερώθηκε για το περιστατικό δήλωσε ότι ο Τραμπ βρισκόταν στο γήπεδο γκολφ όταν ακούστηκε κάτι που έμοιαζε με πυροβολισμούς σε κοντινή απόσταση.

Βρισκόταν μεταξύ της πέμπτης και της έκτης τρύπας στο γήπεδο γκολφ όταν συνέβη το περιστατικό, δήλωσε η πηγή που γνωρίζει το θέμα. Ο Τραμπ έπαιζε γκολφ με τον φίλο του και δωρητή του Στιβ Γουίτκοφ, είπε η πηγή.

Τραμπ: Είμαι ασφαλής, τίποτα δεν θα με σταματήσει

Ο Τραμπ έστειλε ένα email στη λίστα χρηματοδοτών της καμπάνιας του λέγοντας ότι «σημειώθηκαν πυροβολισμοί σε κοντινή απόσταση όπου βρισκόμουν, αλλά πριν αρχίσουν οι φήμες να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, θέλω να ακούσετε πρώτα αυτό: Είμαι ασφαλής και καλά! Τίποτα δεν θα με σταματήσει», έγραψε.

Στη συνέχεια σε νέο μήνυμά του στη σελίδα συγκέντρωσης χρημάτων του Ντόναλντ Τραμπ, έγραψε: «Είμαι ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ. Μη φοβάστε.

«Είμαι ασφαλής και καλά και κανείς δεν έπαθε τίποτα. Δόξα τω Θεώ.

«Αλλά, υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που θα κάνουν τα πάντα για να μας σταματήσουν».

Επαναλαμβάνει επίσης το μήνυμα που έστειλε νωρίτερα, λέγοντας: «Δεν θα σταματήσω να αγωνίζομαι για εσάς. Δεν θα παραδοθώ ποτέ. Μέσω της ενότητας θα κάνουμε την Αμερική ξανά μεγάλη.”

Αρχικά, η ομάδα προεκλογικής του εκστρατείας του Τραμπ ανακοίνωσε, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, πως ο Ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος ήταν ασφαλής έπειτα από πολλαπλούς πυροβολισμούς που σημειώθηκαν σε κοντινή απόσταση όπου βρισκόταν. Ο πρώην πρόεδρος, ο οποίος βρισκόταν στο γκολφ κλαμπ του στη Φλόριντα είναι «σώος και αβλαβής μετά από πυροβολισμούς που σημειώθηκαν κοντά του», δήλωσε ο διευθυντής επικοινωνίας της εκστρατείας Στίβεν Τσουνγκ.

Μπάιντεν και Χάρις δήλωσαν ανακουφισμένοι που ο Τραμπ είναι σώος

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και η αντιπρόεδρός του Κάμαλα Χάρις δήλωσαν «ανακουφισμένοι» που ο Τραμπ είναι «σώος και αβλαβής» μετά από το συμβάν, ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος.

Με ξεχωριστή της ανακοίνωση η Χάρις, υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία, δήλωσε «πως η βία δεν έχει θέση στην Αμερική», λέγοντας πως χαίρεται ότι ο Τραμπ είναι σώος μετά το σημερινό περιστατικό.

https://www.topontiki.gr/

Μέρος Δ΄-Το καρτέλ της Federal Reserve: Οι οκτώ οικογένειες: ένα οικονομικό παράσιτο

 

ΜΕΡΟΣ Δ΄

Ο πατέρας του ιδρυτή των Ηνωμένων Παγκόσμιων Φεντεραλιστών James Warburg ήταν ο Paul Warburg, ο οποίος χρηματοδότησε τον Χίτλερ με τη βοήθεια του συνεργάτη των Brown Brothers Harriman, Prescott Bush. [1]

Ο συνταγματάρχης Ely Garrison ήταν στενός φίλος τόσο του προέδρου Teddy Roosevelt όσο και του προέδρου Woodrow Wilson. Ο Garrison έγραψε στο Roosevelt, Wilson and the Federal Reserve, «Ο Paul Warburg ήταν ο άνθρωπος που συνέταξε το Federal Reserve Act αφού το σχέδιο Aldrich προκάλεσε τέτοια εθνική δυσαρέσκεια και αντίθεση. Ο ιθύνων νους και των δύο σχεδίων ήταν ο βαρόνος Alfred Rothschild του Λονδίνου.

Το σχέδιο Όλντριτζ εκκολάφθηκε σε μια μυστική συνάντηση του 1910 στο ιδιωτικό θέρετρο της JP Morgan στο νησί Τζέκυλ, SC μεταξύ του υπολοχαγού των Ροκφέλερ Νέλσον Όλντριτζ και του Πολ Βάρμπουργκ της γερμανικής τραπεζικής δυναστείας Warburg. Ο Όλντριτς, μέλος του Κογκρέσου της Νέας Υόρκης, αργότερα παντρεύτηκε την οικογένεια Ροκφέλερ. Ο γιος του Winthrop Aldrich προήδρευσε της Chase Manhattan Bank. Ενώ οι τραπεζίτες συναντήθηκαν, ο συνταγματάρχης Έντουαρντ Χάουζ, ένα άλλο ανδρείκελο των Ροκφέλερ και στενός έμπιστος του προέδρου Γούντροου Ουίλσον, ήταν απασχολημένος να πείσει τον Ουίλσον για τη σημασία μιας ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας και την εισαγωγή ενός εθνικού φόρου εισοδήματος. Ένα μέλος του προσωπικού της Βουλής ήταν ο Βρετανός στρατηγός της MI6 Permindex, στρατηγός Τζούλιους Κλάιν. [2]

Ο Wilson δεν χρειαζόταν πολλά πειστικά, δεδομένου ότι ήταν υποχρεωμένος στον μεγιστάνα του χαλκού Cleveland Dodge, του οποίου ο συνονόματος Phelps Dodge έγινε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εξόρυξης στον κόσμο. Η Dodge χρηματοδότησε την πολιτική καριέρα του Wilson. Ο Wilson έγραψε ακόμη και την εναρκτήρια ομιλία του στο γιοτ του Dodge. [3]

Ο Wilson ήταν συμμαθητής τόσο του Dodge όσο και του Cyrus McCormick στο Princeton. Και οι δύο ήταν διευθυντές στην National City Bank του Rockefeller (τώρα Citigroup). Ο κύριος στόχος του Wilson ήταν να ξεπεράσει τη δημόσια δυσπιστία προς τους τραπεζίτες, κάτι που ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης John Hylan επανέλαβε το 1922 όταν υποστήριξε: «Η πραγματική απειλή για τη δημοκρατία μας είναι η αόρατη κυβέρνηση η οποία, σαν ένα γιγάντιο χταπόδι, απλώνει το γλοιώδες μήκος της πάνω από την πόλη, την πολιτεία και το έθνος μας. Επικεφαλής είναι μια μικρή ομάδα τραπεζικών οίκων, που γενικά αναφέρονται ως διεθνείς τραπεζίτες». [4]

Αλλά οι Οκτώ Οικογένειες επικράτησαν. Το 1913 γεννήθηκε η Federal Reserve Bank, με τον Paul Warburg τον πρώτο διοικητή της. Τέσσερα χρόνια αργότερα οι ΗΠΑ εισήλθαν στον Α ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μια μυστική εταιρεία γνωστή ως Μαύρο Χέρι δολοφόνησε τον Αρχιδούκα Φερδινάνδο και τη σύζυγό του από τους Αψβούργους. Ο φίλος του Αρχιδούκα, κόμης Czerin, είπε αργότερα: «Ένα χρόνο πριν από τον πόλεμο με πληροφόρησε ότι οι Τέκτονες είχαν αποφασίσει μετά το θάνατό του». [5]

Την ίδια χρονιά, οι Μπολσεβίκοι ανέτρεψαν τη μοναρχία Hohehzollern στη Ρωσία με τη βοήθεια των Max Warburg και Jacob Schiff, ενώ η Διακήρυξη Balfour που οδήγησε στη δημιουργία του Ισραήλ γράφτηκε στον Σιωνιστή Δεύτερο Λόρδο Rothschild.

Στη δεκαετία του 1920 ο βαρόνος Edmund de Rothschild ίδρυσε την Επιτροπή Οικονομικών της Παλαιστίνης, ενώ τα γραφεία του Kuhn Loeb στο Μανχάταν βοήθησαν τους Rothschild να σχηματίσουν ένα δίκτυο για το λαθρεμπόριο όπλων στα σιωνιστικά τάγματα θανάτου που ήταν αποφασισμένα να καταλάβουν παλαιστινιακά εδάφη. Ο στρατηγός Τζούλιους Κλάιν επέβλεψε την επιχείρηση και ηγήθηκε του Σώματος Αντικατασκοπείας του Στρατού των ΗΠΑ, το οποίο αργότερα παρήγαγε τον Χένρι Κίσινγκερ. Η Κλάιν διοχέτευσε τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ προς την Ευρώπη προς τους σιωνιστικούς τρομοκρατικούς πυρήνες στην Παλαιστίνη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διοχετεύοντας τα κεφάλαια μέσω του Ινστιτούτου Sonneborn, το οποίο ελεγχόταν από τον μεγιστάνα χημικών της Βαλτιμόρης Rudolph Sonneborn. Η σύζυγός του Dorothy Schiff σχετίζεται με τους Warburgs. [6]

Οι Kuhn Loebs ήρθαν στο Μανχάταν με τους Warburgs. Ταυτόχρονα, οι Bronfmans ήρθαν στον Καναδά ως μέρος της Επιτροπής Εβραϊκού Αποικισμού του Μωυσή Montefiore. Οι Montefiores έχουν πραγματοποιήσει τη βρώμικη δουλειά της γενοβέζικης αριστοκρατίας από τον 13ο αιώνα. Οι di Spadaforas υπηρέτησαν αυτή τη λειτουργία για τον ιταλικό Οίκο της Σαβοΐας, ο οποίος χρηματοδοτήθηκε από την οικογένεια Israel Moses Seif για την οποία ονομάστηκε το Ισραήλ. Ο Λόρδος Harold Sebag Montefiore είναι σήμερα επικεφαλής του Ιδρύματος της Ιερουσαλήμ, της σιωνιστικής πτέρυγας των Ιπποτών της Ιερουσαλήμ του Αγίου Ιωάννη. Οι Bronfmans (το όνομα σημαίνει "liquorman" στα γίντις) συνδέθηκαν με τον Arnold Rothstein, ένα προϊόν της αυτοκρατορίας ξηρών προϊόντων των Rothschild, για να ιδρύσουν το οργανωμένο έγκλημα στη Νέα Υόρκη. Τον Rothstein διαδέχθηκαν οι Lucky Luciano, Meyer Lansky, Robert Vesco και Santos Trafficante. Οι Bronfmans είναι παντρεμένοι με τους Rothschilds, Loebs και Lamberts. [7]

Το έτος 1917 προστέθηκε επίσης η 16η Τροπολογία στο Σύνταγμα των ΗΠΑ, επιβάλλοντας εθνικό φόρο εισοδήματος, αν και επικυρώθηκε μόνο από δύο από τις απαιτούμενες 36 πολιτείες. Το IRS είναι μια ιδιωτική εταιρεία εγγεγραμμένη στο Delaware. [8] Τέσσερα χρόνια νωρίτερα ξεκίνησε το Ίδρυμα Ροκφέλερ, για να προστατεύσει τον οικογενειακό πλούτο από τις νέες διατάξεις φόρου εισοδήματος, κατευθύνοντας παράλληλα την κοινή γνώμη μέσω της κοινωνικής μηχανικής. Ένα από τα πλοκάμια του ήταν το Συμβούλιο Γενικής Εκπαίδευσης.

Στην Περιστασιακή Επιστολή #1 το Διοικητικό Συμβούλιο δηλώνει: «Στα όνειρά μας έχουμε απεριόριστους πόρους και οι άνθρωποι παραδίδονται με τέλεια υπακοή στα χέρια μας. Οι παρούσες εκπαιδευτικές συμβάσεις ξεθωριάζουν από το μυαλό τους και, ανεμπόδιστα από την παράδοση, θα εργαστούμε με τη δική μας καλή θέληση πάνω σε έναν ευγνώμονα και ανταποκρινόμενο αγροτικό λαό. Θα προσπαθήσουμε να μην κάνουμε αυτούς τους ανθρώπους ή κανένα από τα παιδιά τους φιλοσόφους ή ανθρώπους της μάθησης ή ανθρώπους της επιστήμης... από τους οποίους έχουμε άφθονη προσφορά». [9]

Αν και οι περισσότεροι Αμερικανοί σκέφτονται την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ως κυβερνητικό θεσμό, είναι ιδιωτική ιδιοκτησία των Οκτώ Οικογενειών. Η Μυστική Υπηρεσία απασχολείται, όχι από την εκτελεστική εξουσία, αλλά από την Federal Reserve. [10]

Μια ανταλλαγή απόψεων μεταξύ του γερουσιαστή Edward Kennedy (D-MA) και του προέδρου της Fed Paul Volcker στις ακροάσεις της Γερουσίας το 1982 είναι διδακτική. Ο Κένεντι πρέπει να σκέφτηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Τζον όταν είπε στον Βόλκερ ότι αν ήταν ενώπιον της επιτροπής ως μέλος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Ο Βόλκερ, φουσκώνοντας ένα πούρο, απάντησε υπεροπτικά: «Αυτό είναι μάλλον αλήθεια. Αλλά πιστεύω ότι σχεδιάστηκε σκόπιμα με αυτόν τον τρόπο». [11] Ο βουλευτής Lee Hamilton (D-IN) το έθεσε στον Volcker ότι, «Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι αυτό που κάνει αυτό το διοικητικό συμβούλιο σας έχει πολύ βαθύ αντίκτυπο στα πορτοφόλια τους, και όμως είναι μια ομάδα ανθρώπων βασικά απρόσιτη σε αυτούς και ασύδοτη σε αυτούς».

Ο Πρόεδρος Ουίλσον μίλησε για «μια δύναμη τόσο οργανωμένη, τόσο ολοκληρωμένη, τόσο διάχυτη, που καλύτερα να μην μιλούν πάνω από τις ανάσες τους όταν μιλούν καταδικάζοντάς την». Ο βουλευτής Charles Lindberg (D-NY) ήταν πιο ωμός, καταφερόμενος εναντίον του νόμου Federal Reserve Act του Wilson, ο οποίος είχε έξυπνα ονομαστεί «Νομοσχέδιο του Λαού». Ο Λίντμπεργκ δήλωσε ότι ο νόμος θα «... Δημιουργήστε το πιο γιγαντιαίο καταπίστευμα στη γη... Όταν ο πρόεδρος υπογράψει αυτή την πράξη, η αόρατη κυβέρνηση από τη δύναμη του χρήματος θα νομιμοποιηθεί. Ο νόμος θα δημιουργήσει πληθωρισμό όποτε τα τραστ θέλουν πληθωρισμό. Από τώρα και στο εξής, οι καταθλίψεις θα δημιουργούνται επιστημονικά. Η αόρατη κυβέρνηση από τη δύναμη του χρήματος, που αποδεδειγμένα υπάρχει από την έρευνα Money Trust, θα νομιμοποιηθεί. Ολόκληρη η ιδέα της κεντρικής τράπεζας σχεδιάστηκε από την ίδια την ομάδα που υποτίθεται ότι θα αφαιρούσε την εξουσία». [12]

Η Fed αποτελείται από σχεδόν κάθε τράπεζα στις ΗΠΑ, αλλά η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης ελέγχει τη Fed λόγω των τεράστιων κεφαλαιακών πόρων της. Το πραγματικό κέντρο εξουσίας εντός της Fed είναι η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς (FOMC), στην οποία μόνο ο Πρόεδρος της Fed της Νέας Υόρκης κατέχει μόνιμη θέση ψήφου. Η FOMC εκδίδει οδηγίες για τη νομισματική πολιτική, οι οποίες εφαρμόζονται από τον 8ο όροφο της NY Fed, ένα φρούριο στα πρότυπα της Τράπεζας της Αγγλίας. [13]

Στο πέμπτο υπόγειο του 14ώροφου πέτρινου hulk βρίσκονται 10.300 τόνοι κυρίως μη αμερικανικού χρυσού, το 1/3 των παγκόσμιων αποθεμάτων χρυσού και μακράν το μεγαλύτερο απόθεμα χρυσού στον κόσμο. [14]

Ο κόσμος του χρήματος μηχανογραφείται όλο και περισσότερο. Με την εισαγωγή από τις οκτώ οικογένειες περίπλοκων χρηματοπιστωτικών μέσων όπως παράγωγα, δικαιώματα προαίρεσης, τοποθετήσεις και συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης. Ο όγκος των διατραπεζικών συναλλαγών έκανε ένα κβαντικό άλμα. Για να το χειριστεί αυτό, η Fed κατασκεύασε έναν υπεραυτοκινητόδρομο γνωστό ως CHIPS (Clearing Interbank Payment System), ο οποίος εδρεύει στη Νέα Υόρκη και διαμορφώθηκε σύμφωνα με το Euro-Clear της Morgan με έδρα το Βέλγιο - γνωστό και ως The Beast.

Όταν δημιουργήθηκε η Fed, πέντε τράπεζες της Νέας Υόρκης - Citibank, Chase, Chemical Bank, Manufacturers Hanover και Bankers Trust - κατείχαν μερίδιο 43% στη Fed της Νέας Υόρκης. Μέχρι το 1983, οι ίδιες πέντε τράπεζες κατείχαν το 53% της NY Fed. Μέχρι το έτος 2000, η πρόσφατα συγχωνευθείσα Citigroup, η JP Morgan Chase και η Deutsche Bank κατείχαν ακόμη μεγαλύτερα κομμάτια, όπως και η ευρωπαϊκή παράταξη των Οκτώ Οικογενειών. Συλλογικά κατέχουν πλειοψηφικές μετοχές σε κάθε εταιρεία Fortune 500 και κάνουν το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών μετοχών και ομολόγων. Το 1955 οι παραπάνω πέντε τράπεζες αντιπροσώπευαν το 15% όλων των χρηματιστηριακών συναλλαγών. Μέχρι το 1985 συμμετείχαν στο 85% όλων των συναλλαγών μετοχών. [15]

Ακόμη πιο ισχυρές είναι οι επενδυτικές τράπεζες που φέρουν τα ονόματα πολλών από τις οκτώ οικογένειες. Το 1982, ενώ οι τραπεζίτες της Morgan προήδρευαν των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Βρετανίας και της Αργεντινής μετά τον πόλεμο των Φώκλαντ, ο πρόεδρος Reagan προώθησε τον κανόνα 415 της SEC, ο οποίος βοήθησε στην ενοποίηση της αναδοχής τίτλων στα χέρια έξι μεγάλων επενδυτικών οίκων που ανήκαν στις οκτώ οικογένειες: Goldman Sachs, Merrill Lynch, Morgan Stanley, Salomon Brothers, First Boston και Lehman Brothers. Αυτές οι τράπεζες εδραίωσαν περαιτέρω τη δύναμή τους μέσω της μανίας συγχωνεύσεων των δεκαετιών του 1980 και του 1990.

Η American Express κατάπιε τόσο τη Lehman Brothers-Kuhn Loeb - η οποία είχε συγχωνευθεί το 1977 - όσο και την Shearson Lehman-Rhoades. Η Banca de la Svizzera Italiana του Ισραήλ Moses Seif αγόρασε μερίδιο 7% στη Lehman Brothers. [16] Οι αδελφοί Salomon πήραν τον Philbro από τη νοτιοαφρικανική οικογένεια Oppenheimer, στη συνέχεια αγόρασαν τον Smith Barney. Και οι τρεις στη συνέχεια έγιναν μέρος του Traveler's Group, με επικεφαλής τον Sandy Weill της οικογένειας David-Weill, ο οποίος ελέγχει τη Lazard Freres μέσω του ανώτερου συνεργάτη Michel David-Weill. Στη συνέχεια, η Citibank αγόρασε την Travelers για να σχηματίσει τη Citigroup. Η S.G. Warburg, της οποίας η Oppenheimer's Chartered Consolidated κατέχει μερίδιο 9%, προσχώρησε στην παλιά Banque Paribas- η οποία συγχωνεύθηκε με τη Merrill Lynch το 1984. Η Union Bank of Switzerland απέκτησε την Paine Webber, ενώ η Morgan Stanley έφαγε τον Dean Witter και αγόρασε τις επιχειρήσεις πιστωτικών καρτών Discover από τη Sears.

Η ελεγχόμενη από τον Kuhn Loeb First Boston συγχωνεύθηκε με την Credit Suisse, η οποία είχε ήδη απορροφήσει τη White-Weld, για να γίνει η CS First Boston - ο σημαντικότερος παίκτης στη βρώμικη αγορά ευρωομολόγων του Λονδίνου. Η Merrill Lynch – που συγχωνεύθηκε με την Bank of America το 2008 – είναι ο σημαντικότερος παίκτης από την πλευρά των ΗΠΑ σε αυτό το εμπόριο. Η Swiss Banking Corporation συγχωνεύθηκε με τον μεγαλύτερο επενδυτικό οίκο του Λονδίνου S.G. Warburg για να δημιουργήσει την SBC Warburg, ενώ η Warburg συνδέθηκε περισσότερο με τη Merrill Lynch μέσω της σύνδεσης της Mercury Assets το 1998. Οι Warburg's σχημάτισαν μια άλλη επιχείρηση με την Union Bank of Switzerland, δημιουργώντας την UBS Warburg. Η Deutsche Bank αγόρασε την Banker's Trust και τον Alex Brown για να γίνει για λίγο η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο με περιουσιακά στοιχεία 882 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Με την κατάργηση του Glass-Steagal, η γραμμή μεταξύ επενδύσεων, εμπορικής και ιδιωτικής τραπεζικής εξαφανίστηκε.

Αυτή η χούφτα επενδυτικών τραπεζών ασκεί τεράστιο έλεγχο στην παγκόσμια οικονομία. Οι δραστηριότητές τους περιλαμβάνουν την παροχή συμβουλών στις διαπραγματεύσεις για το χρέος του Τρίτου Κόσμου, τη διαχείριση συγχωνεύσεων και διασπάσεων, τη δημιουργία εταιρειών για την κάλυψη ενός αντιληπτού οικονομικού κενού μέσω της έναρξης αρχικών δημόσιων προσφορών μετοχών (IPOs), την αναδοχή όλων των μετοχών, την αναδοχή όλων των εταιρικών και κρατικών ομολόγων και την απόσυρση της μόδας στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης και της παγκοσμιοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας.

Ένας πρόσφατος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας ήταν ο James Wolfensohn του Salomon Smith Barney. Η Merrill Lynch είχε περιουσιακά στοιχεία ύψους 435 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 1994, πριν καν ξεκινήσει η φρενίτιδα συγχώνευσης. Η μεγαλύτερη εμπορική τράπεζα εκείνη την εποχή, η Citibank, μπορούσε να διεκδικήσει μόνο 249 δισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία.

Το 1991 η Merrill Lynch χειρίστηκε το 26,8% όλων των παγκόσμιων τραπεζικών συγχωνεύσεων. Η Morgan Stanley σημείωσε 16,8%, η Goldman Sachs 16,3%, η Lehman Brothers 16,1% και η Credit Suisse First Boston 14,5%. Η Morgan Stanley έκανε 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε εταιρικές συγχωνεύσεις το 1989. Μέχρι το 2007, αντανακλώντας την κατάργηση της Glass-Steagel, οι δέκα κορυφαίοι σύμβουλοι της NMA κατά σειρά ήταν: Goldman Sachs, Morgan Stanley, Citigroup, JP Morgan Chase, Lehman Brothers, Merrill Lynch, UBS Warburg, Credit Suisse, Deutsche Bank και Lazard. Στον τομέα της αναδοχής μετοχών IPO για το 1991 οι τέσσερις πρώτες ήταν οι Goldman Sachs, Merrill Lynch, Morgan Stanley και CS First Boston. Στην αρένα των παγκόσμιων ιδιωτικοποιήσεων για τα έτη 1985-1995, η Goldman Sachs πρωτοστάτησε κάνοντας συμφωνίες αξίας 13,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η UBS Warburg κέρδισε 8,2 δισεκατομμύρια δολάρια, η BNP Paribas 6,8 δισεκατομμύρια δολάρια, η CS First Boston 4,9 δισεκατομμύρια δολάρια και η Merrill Lynch, ιδιοκτήτρια της Paribas, 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια. [17]

Το 2006 η BNP Paribas αγόρασε την περιβόητη Banca Nacionale de Lavoro (BNL), η οποία ηγήθηκε του εξοπλισμού του Σαντάμ Χουσεΐν. Σύμφωνα με το Global Finance, είναι πλέον η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο με περιουσιακά στοιχεία σχεδόν 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Οι κορυφαίοι αναδόχοι χρέους των ΗΠΑ για τους πρώτους εννέα μήνες του 1995 έφεραν τα ίδια γνωστά ονόματα. Η Merrill Lynch ανέλαβε 74,2 δισ. δολάρια στις αγορές χρέους των ΗΠΑ, ή το 15,3% του συνόλου. Η Lehman Brothers διαχειρίστηκε 52,5 δισεκατομμύρια δολάρια, η Morgan Stanley 47,4 δισεκατομμύρια δολάρια, η Salomon Smith Barney 45,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι CS First Boston, Chase Manhattan και Goldman Sachs ολοκλήρωσαν την πρώτη επτάδα. Οι τρεις κορυφαίοι ασφαλιστές δημοτικού χρέους εκείνο το έτος ήταν η Goldman Sachs, η Merrill Lynch και η UBS Paine Webber. Στην αγορά του ευρώ, οι τέσσερις κορυφαίοι ασφαλιστές το 1995 ήταν οι UBS Warburg, Merrill Lynch, Deutsche Bank και Goldman Sachs. [18] Το υποκατάστημα Morgan Grenfell της Deutsche Bank σχεδίασε την εταιρική κραιπάλη εξαγορών στην Ευρώπη.

Οι κυρίαρχοι παίκτες στις προθεσμιακές αγορές πετρελαίου τόσο στο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης όσο και στο Χρηματιστήριο Πετρελαίου του Λονδίνου είναι η Morgan Stanley Dean Witter, η Goldman Sachs (μέσω της θυγατρικής της J. Aron &; Company), η Citigroup (μέσω της μονάδας Philbro) και η Deutsche Bank (μέσω της εξαγοράς του Banker's Trust). Το 2002 η Enron Online δημοπρατήθηκε από πτωχευτικό δικαστήριο στην UBS Warburg για 0 δολάρια. Η UBS επρόκειτο να μοιραστεί το μονοπώλιο κερδών της Enron Online με τη Lehman Brothers μετά τα δύο πρώτα χρόνια της συμφωνίας. [19] Με το θάνατο της Lehman το 2008, ο νέος ιδιοκτήτης της Barclays θα πάρει την περικοπή τους.

Μετά το φιάσκο της Lehman Brothers και την επακόλουθη οικονομική κατάρρευση του 2008, οι Τέσσερις Καβαλάρηδες του Τραπεζικού Τομέα έγιναν ακόμη μεγαλύτεροι. Για πένες στο δολάριο, η JP Morgan Chase έλαβε την Bear Stearns και την Washington Mutual. Η Bank of America επέταξε τη Merrill Lynch και την Countrywide. Και η Wells Fargo πήρε τον έλεγχο της παραπαίουσας #5 αμερικανικής τράπεζας Wachovia. Η Barclays πήρε μια αγαπημένη συμφωνία για τα λείψανα της Lehman Brothers.

Ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Τραπεζών της Βουλής των Αντιπροσώπων Wright Patman (D-TX), δήλωσε για τους ιδιοκτήτες της Federal Reserve Eight Families: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα έχουν στην πραγματικότητα δύο κυβερνήσεις. Είμαστε η δεόντως συγκροτημένη κυβέρνηση. Στη συνέχεια, έχουμε μια ανεξάρτητη, ανεξέλεγκτη και ασυντόνιστη κυβέρνηση στο Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα, που λειτουργεί τις χρηματικές εξουσίες που επιφυλάσσονται στο Κογκρέσο από το Σύνταγμα». [20]

Από τη δημιουργία της Federal Reserve, το χρέος των ΗΠΑ (κυρίως λόγω των οκτώ οικογενειών) έχει εκτοξευθεί από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε σχεδόν 14 τρισεκατομμύρια δολάρια σήμερα. Αυτό ξεπερνά κατά πολύ το σύνολο του χρέους όλων των χωρών του Τρίτου Κόσμου μαζί, χρέος που οφείλεται κυρίως σε αυτές τις ίδιες οκτώ οικογένειες, οι οποίες κατέχουν σχεδόν όλες τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου.

Όπως επεσήμανε ο γερουσιαστής Barry Goldwater (R-AZ), «Οι διεθνείς τραπεζίτες κερδίζουν χρήματα επεκτείνοντας την πίστωση στις κυβερνήσεις. Όσο μεγαλύτερο ήταν το χρέος του πολιτικού κράτους, τόσο μεγαλύτερο ήταν το επιτόκιο που επέστρεφε στους δανειστές. Οι εθνικές τράπεζες της Ευρώπης ανήκουν (επίσης) και ελέγχονται από ιδιωτικά συμφέροντα. Αναγνωρίζουμε με θολό τρόπο ότι οι Rothschilds και οι Warburgs της Ευρώπης και οι οίκοι JP Morgan, Kuhn Loeb &; Co., Schiff, Lehman και Rockefeller κατέχουν και ελέγχουν τεράστιο πλούτο. Το πώς αποκτούν αυτή την τεράστια οικονομική δύναμη και τη χρησιμοποιούν είναι ένα μυστήριο για τους περισσότερους από εμάς». [21]

[1] Ιδού ένα χλωμό άλογο. Γουίλιαμ Κούπερ. Τύπος τεχνολογίας φωτός. Sedona, AZ. 1991. σ.81

[2] Dope Inc.: Το βιβλίο που τρέλανε τον Κίσινγκερ. Οι συντάκτες του Executive Intelligence Review. Ουάσιγκτον. 1992.

[3] Δημοκρατία για λίγους. Μιχαήλ Παρέντη. St. Martin's Press. Νέα Υόρκη. 1977. σελ.67

[4] Κάθοδος στη σκλαβιά. Ντε Γκρίφιν. Εκδόσεις απεσταλμένων. Πασαντίνα 1991

[5] Η εξέγερση του ρομπότ: Η ιστορία της πνευματικής αναγέννησης. Ντέιβιντ Άικ. Βιβλία πύλης. Μπαθ, Ηνωμένο Βασίλειο. 1994. σελ.158

[6] Οι συντάκτες του Executive Intelligence Review. σ.504

[7] Ό.π.

[8] Ό.π.

[9] Ό.π., σ.77

[10] "Μυστικά της Federal Reserve". Κανάλι ανακάλυψης. Ιανουάριος 2002

[11] Το παιχνίδι εμπιστοσύνης: Πώς οι μη εκλεγμένοι κεντρικοί τραπεζίτες κυβερνούν την αλλαγμένη παγκόσμια οικονομία. Στίβεν Σόλομον. Simon &; Schuster. Νέα Υόρκη. 1995. σελ.26

[12] Άικ. σ.178

[13] Σολομών. σ.63

[14] Ό.π., σ.27

[15] The Corporate Reapers: The Book of Agribusiness. Α.Β. Κρεμπς. Βασικά βιβλία. Ουάσιγκτον. 1992. σελ.166

[16] Οι συντάκτες του Executive Intelligence Review. σ.79

[17] «Παίζοντας τη μέση». Anita Raghavan και Bridget O'Brian. Wall Street Journal. 10-2-95

[18] Εταιρεία Δεδομένων Κινητών Αξιών. 1995

[19] Πρωτοσέλιδο ειδήσεων CNN. 1-11-02

[20] Το αρχείο Rockefeller. Γκάρι Άλεν. '76 Press. Seal Beach, CA. 1977. σ.156

[21] Rule by Secrecy: Η κρυφή ιστορία που συνδέει την Τριμερή Επιτροπή, τους Ελευθεροτέκτονες και τις Μεγάλες Πυραμίδες. Τζιμ Μαρς. HarperCollins Εκδότες. Νέα Υόρκη. 2000. σελ.77

www.deanhenderson.wordpress.com

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....