Ο Πάπας Φραγκίσκος ετοιμάζεται να απαγγείλει τη μεσημεριανή προσευχή Angelus από το στούντιό του με θέα την πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015 (έγχρωμη). Φωτογραφία: AP Photo/L'Osservatore Romano, Pool.
Dan Fournier
ΜΈΡΟΣ 1 - ΣΧΕΔΙΆΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΚΌ
1. Εισαγωγή
Η Καθολική Εκκλησία είναι ο μακροβιότερος οργανισμός στον κόσμο με πάνω από 2.000 χρόνια ύπαρξης.
Κανένας άλλος θεσμός δεν άντεξε ούτε επέζησε τόσο πολύ, εκτός από αυτόν της οικογένειας και του γάμου.
Αν και η ακολουθία των πιστών έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, η δύναμή της παραμένει τρομερή, δεδομένου ότι υπάρχουν πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια Καθολικοί σε όλο τον κόσμο.
Αν μετρήσουμε τους Χριστιανούς (που περιλαμβάνουν τους Καθολικούς, τους Προτεστάντες κ.λπ.) στο σύνολό τους, ο αριθμός σχεδόν διπλασιάζεται στα 2,5 δισεκατομμύρια οπαδούς.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός βρίσκεται λίγο πάνω από 8 δισεκατομμύρια, οι Χριστιανοί αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τρίτο της ανθρωπότητας.
Φυσικά, αν πρόκειται να μετρήσουμε μέλη άλλων θρησκειών, όπως Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Ινδουιστές και Βουδιστές, μεταξύ άλλων, θα μιλούσαμε για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας.
Κατά τη διάρκεια χιλιετιών, η θρησκεία έχει χρησιμεύσει ως κέντρο πνευματικής λατρείας, αλλά και ως μέσο ελέγχου των μαζών. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος έκανε τελικά τον Χριστιανισμό την κύρια θρησκεία και τον ηθικό νόμο της αυτοκρατορίας του το 312 μ.Χ. Με αυτόν τον τρόπο, ήταν ευκολότερο να ελέγχει τους υπηκόους του σε τεράστιες εκτάσεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο François-Marie Arouet, γνωστός ως Βολταίρος, είπε κάποτε: «Αν ο Θεός δεν υπήρχε, θα ήταν απαραίτητο να Τον εφεύρουμε».
Μέρος αυτού που εννοούσε ήταν ότι η θρησκεία θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μηχανισμός κοινωνικής συνοχής. Με άλλα λόγια, να δέσει τις μάζες σε ένα ηθικό πλαίσιο κάτω από το οποίο θα ζούσαν και θα ελέγχονταν ευκολότερα.
Ένα τέτοιο πλαίσιο παρουσιάζεται ως μάλλον χρήσιμο μέσο για έναν κυβερνήτη ή εκείνους που κυβερνούν τους υπηκόους τους.
Και αυτή είναι η προϋπόθεση του σημείου στο οποίο προσπαθώ να φτάσω: η θρησκεία παρέχει ένα εξαιρετικό μέσο με το οποίο οι μάζες μπορούν να είναι υποταγμένες στον [αντιληπτό] [υπέρ] κύριό τους. Οι πιστοί, ως επί το πλείστον, θα ακολουθήσουν τον ηγέτη τους.
Δυστυχώς, για εκείνους που επιδιώκουν να επιφέρουν μια Παγκόσμια Κυβέρνηση, ένα σημαντικό ορόσημο για την επιτυχία είναι αυτό που ενοποιεί όλες τις μεγάλες οργανωμένες θρησκείες σε μία.
Και αυτό είναι που βλέπουμε στην Καθολική Εκκλησία, δεδομένου ότι είναι η μεγαλύτερη και, αναμφισβήτητα, πιο ισχυρή θρησκεία.
Ο μοντερνισμός ή οι μοντερνιστικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν και εισήχθησαν σταδιακά από την Εκκλησία – στα σοβαρά από τη Β ́ Βατικανή Σύνοδο – είναι το κύριο ολέθριο εργαλείο με το οποίο διευκολύνουν τη διαδικασία ενοποίησης.
Οι σκοτεινές δυνάμεις που πραγματικά κυβερνούν τον κόσμο από τις σκιές σχεδιάζουν τα πονηρά τους σχέδια επί αιώνες, αν όχι χιλιετίες.
Η υπομονή, όπως το κακό, είναι το μάντρα τους.
Το πρόσθετο πλεονέκτημα της επέκτασης των συνωμοτικών συνωμοσιών τους για μεγάλες χρονικές περιόδους είναι ότι είναι πολύ λιγότερο αισθητές ή αισθητές στους πολλούς.
Έχουν ελέγξει την έκδοση χρήματος εδώ και αιώνες μέσω της τοκογλυφίας, του πολέμου και τα παρόμοια μέσω των ανήθικων υποτακτικών μαριονετών τους που ενεργούν για λογαριασμό τους, υποδουλώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.
Όπως θα δούμε σε αυτή τη σειρά δύο μερών, σχεδιάζουν τη διείσδυση στην Εκκλησία τουλάχιστον από τα μέσα του 19ου αιώνα.
2. Ιστορία των Αντιπάπων
Τι είναι ο αντιπάπας;
Σύμφωνα με το Καθολικό Λεξικό του Καθολικού Πολιτισμού, ένας αντίπαπας είναι:
«Ένας ψευδής διεκδικητής της Αγίας Έδρας σε αντίθεση με τον Πάπα που εξελέγη κανονικά».
Όσο για την ετυμολογία του, προέρχεται από το λατινικό antipapa (με το ελληνικό anti να σημαίνει "κατά, αντίθετο, αντί" και papas να σημαίνει "πατέρας".
Η Εγκυκλοπαίδεια Νέου Κόσμου ορίζει έναν αντιπάπα ως ένα πρόσωπο που κάνει έναν αμφιλεγόμενο, αλλά ουσιαστικά αποδεκτό, ισχυρισμό ότι είναι ο νόμιμος Πάπας και εκλέγεται σε αντίθεση με τον Πάπα που αναγνωρίζεται από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Προσθέτουν ότι οι αντιπάπες είναι συνήθως εκείνοι που υποστηρίζονται από μια αρκετά σημαντική φατρία καρδιναλίων και σε αρκετές περιπτώσεις ήταν δύσκολο να πει κανείς ποιος ήταν, στην πραγματικότητα, ο νόμιμος Πάπας, δεδομένου ότι ο ισχυρισμός του καθενός ήταν ευρέως αποδεκτός.
Ο Κατάλογος των παπών και των αντιπάπων της Britannica παρέχει μια πρακτική χρονολόγηση και των δύο, δείχνοντας τα αλληλεπικαλυπτόμενα, αμφισβητούμενα, χρόνια βασιλείας τους.
Υπήρξαν περισσότεροι από τριάντα αντιπάπες στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, προσθέτει ο ορισμός εισόδου, που κυμαίνονται από τον Ιππόλυτο της Ρώμης (217-35 μ.Χ.) έως τον Φήλιξ Ε ́ Αμεδαίο, δούκα της Σαβοΐας, 1440 έως 1449 μ.Χ.). Σημειώστε ότι η Wikipedia αναφέρει τον πρώτο αντιπάπα ως Νατάλιο (περ. 199 έως 200 μ.Χ.)
Πορτρέτο του αντιπάπα Φήλιξ Ε ́ (Αμεδαίος Η ́, δούκας της Σαβοΐας).
Διευκρινίζεται ότι αυτοί οι αντιπάπες «διεκδίκησαν ή άσκησαν το παπικό αξίωμα με αντικανονικό τρόπο».
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των αιώνων, ο προσδιορισμός του ποιος θα μπορούσε να ονομαστεί πάπας και αντιπάπας ποικίλλει. Το Δυτικό Σχίσμα – το οποίο ήταν μια διάσπαση εντός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας (από το 1378 έως το 1417) – σίγουρα έπαιξε ρόλο σε αυτό.
Οι αντιπάπες ήταν αποτέλεσμα μιας ανάμεικτης σειράς παραγόντων, όπως:
αμφισβητούμενες παπικές εκλογές
Εντάσεις και καταρρεύσεις στις παπικές-αυτοκρατορικές σχέσεις
Εμφύλιοι πόλεμοι & αντίπαλα ευγενή νοικοκυριά
Πολιτικές διαμάχες
Το κανάλι Contemplating History στο YouTube παρέχει μια αφηγημένη επισκόπηση ή χρονολόγιο των αντιπάπων.
3. Εκκλησία του Σατανά: Προειδοποιήθηκε από την προφητεία του Αρχιεπισκόπου Φούλτον Σιν
Για όσους ίσως δεν τον γνωρίζουν, ο Fulton Sheen (1895-1979) ήταν Αμερικανός επίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας, γνωστός για το εύγλωττο κήρυγμά του και ιδιαίτερα για το έργο του στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Ήταν ένας προικισμένος ρήτορας και τα κηρύγματά του ήταν εξαιρετικά καλοφτιαγμένα και παραδομένα. Ένα από τα καλύτερα κηρύγματά του ήταν για τον διάβολο.
Τα επαναλαμβανόμενα θέματα στα κηρύγματα του Fulton Sheen περιελάμβαναν εκείνα της οικογένειας, της κοινωνίας, του πολέμου, της αμαρτίας, καθώς και πώς οι κακές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από παγκόσμιους θεσμούς, αποτελούσαν απειλή για τους πιστούς.
Ένας έξυπνος παρατηρητής όχι μόνο των ιερών θεμάτων, αλλά και της κατεύθυνσης της κοινωνίας στο σύνολό της και των παγκόσμιων υποθέσεων, ο Αμερικανός επίσκοπος είχε την ικανότητα να προβλέψει την κατεύθυνση προς την οποία θα διαδραματίζονταν τα μελλοντικά γεγονότα.
Κοιτάζοντας πίσω στο έργο του, πολλά από τα προμηνύματα και τις προειδοποιήσεις του έχουν δυστυχώς επαληθευτεί, ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με την κατάρρευση της οικογένειας και της κοινωνίας, καθώς και την παρακμή στην ίδια την Εκκλησία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Σιν παρέδωσε προφητικά έργα που προέλεγαν την επερχόμενη εποχή ενός Αντίχριστου, του κομμουνισμού και μιας αντι-Εκκλησίας:
The Antichrist: Signs of Our Times του Σεβάσμιου Fulton Sheen, που μεταδόθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1947.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε καθένα από αυτά τα έργα για να δούμε ακριβώς τι προείπε ο Sheen.
3.1 Ο Αντίχριστος: Σημείο των καιρών μας (1947)
Αυτό το πρώτο έργο προέρχεται από μια συλλογή από κηρύγματα του Sheen που συγκεντρώθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο Κομμουνισμός και η συνείδηση της Δύσης.
Ο ιστότοπος Virgó Sacráta παρέχει μια εξαιρετική επισκόπηση αυτού του έργου, καθώς περιέχει ένα βίντεο και ένα αντίγραφο της εκπομπής Sheen's Signs of Our Times. Λάβετε υπόψη ότι αυτό γράφτηκε το 1947, σχεδόν οκτώ δεκαετίες πριν.
Εδώ είναι μερικά βασικά αποσπάσματα [με κάποια έμφαση που προστέθηκε] μαζί με κάποια σχόλια:
Μπορεί κάλλιστα ο ιστορικός φιλελευθερισμός της σύγχρονης γενιάς μας να είναι μόνο μια μεταβατική εποχή στην ιστορία μεταξύ ενός πολιτισμού που κάποτε ήταν χριστιανικός και ενός πολιτισμού που θα είναι σίγουρα αντιχριστιανικός."
Μπορεί εύκολα να υποστηριχθεί ότι πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χριστιανισμός ήταν πιο διαδεδομένος σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο και, μετά τη Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού (1962-1965), η οποία συνεπαγόταν ριζικές μεταρρυθμίσεις για τον «εκσυγχρονισμό» της Εκκλησίας, η μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου στην πραγματικότητα μειώθηκε σε μέλη, παρόλο που ο σκοπός του Βατικανού ΙΙ υποτίθεται ότι ήταν προσανατολισμένος στην προσέλκυση περισσότερων οπαδών.
Από τώρα και στο εξής οι άνθρωποι θα διαιρεθούν σε δύο θρησκείες που θα κατανοηθούν και πάλι ως παράδοση σε ένα απόλυτο. Η σύγκρουση του μέλλοντος είναι μεταξύ ενός απόλυτου που είναι ο Θεάνθρωπος και ενός απόλυτου που είναι ο άνθρωπος-θεός, μεταξύ του Θεού που έγινε άνθρωπος και του ανθρώπου που κάνει τον εαυτό του θεό, μεταξύ αδελφών εν Χριστώ και συντρόφων στον αντίχριστο.
Στη σημερινή εποχή που τροφοδοτείται από τα κβαντικά άλματα στην τεχνητή νοημοσύνη (AI) και τον μετανθρωπισμό, μπορούμε εύκολα να παρατηρήσουμε πώς οι ριζοσπάστες παγκοσμιοποιητές, όπως ο συνεργάτης του WEF, Yuval Noah Harari, βλέπουν ήδη τους ανθρώπους να γίνονται (και να αντικαθιστούν) τον Θεό.
Αλλά, ο αντίχριστος δεν θα ονομάζεται έτσι, αλλιώς δεν θα είχε οπαδούς. Δεν θα φορέσει κόκκινο καλσόν, ούτε εμετό θειάφι, ούτε θα φέρει δόρυ ούτε θα κουνήσει ουρά με βέλη όπως ο Μεφιστοφελής στον Φάουστ. Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν βρίσκουμε δικαιολογία για τον δημοφιλή μύθο του διαβόλου ως καραγκιόζη, ο οποίος είναι ντυμένος σαν τον πρώτο «κόκκινο». Αντίθετα, περιγράφεται ως ένας έκπτωτος άγγελος, ως «ο Πρίγκιπας αυτού του κόσμου» του οποίου η δουλειά είναι να μας πει ότι δεν υπάρχει άλλος κόσμος. Η λογική του είναι απλή: αν δεν υπάρχει παράδεισος, δεν υπάρχει κόλαση. Αν δεν υπάρχει κόλαση, δεν υπάρχει αμαρτία. Αν δεν υπάρχει αμαρτία, δεν υπάρχει κριτής, και αν δεν υπάρχει κρίση, τότε το κακό είναι καλό και το καλό είναι κακό».
Ένα διάσημο απόφθεγμα του Charles Baudelaire, «Το μεγαλύτερο κόλπο που τράβηξε ποτέ ο διάβολος ήταν να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπήρχε», παραμένει πάντα τόσο αληθινό.
Αν και ο Sheen δεν αναφέρεται σε αυτόν συγκεκριμένα με το όνομά του σε αυτό το απόσπασμα (παραπάνω), συχνά τον αποκαλεί Σατανά. Αν και δεν παρατηρείται τόσο συχνά στη Βίβλο, ο Εωσφόρος είναι ένα άλλο όνομα με το οποίο περνάει ο έκπτωτος άγγελος. Ο Sheen αναφέρεται σε αυτόν ως «ο Πρίγκιπας αυτού του κόσμου» στο παραπάνω απόσπασμα, το οποίο είναι κοντά στο «Φως του κόσμου» στο πώς [αυτό που αποκαλώ] «τραπεζικό ιερατείο» τον αντιλαμβάνονται και τον λατρεύουν – ιδιαίτερα οι παγκοσμιοποιητές του ΟΗΕ που συνδέονται με το Lucis Trust (παλαιότερα γνωστό ως Lucifer Publishing Company).
«Επειδή η θρησκεία του θα είναι αδελφοσύνη χωρίς την πατρότητα του Θεού, θα εξαπατήσει ακόμη και τους εκλεκτούς. Θα δημιουργήσει μια αντίθετη Εκκλησία, η οποία θα είναι ο πίθηκος της Εκκλησίας, επειδή αυτός ο διάβολος είναι ο πίθηκος του Θεού. Θα είναι το μυστικό σώμα του αντίχριστου που εξωτερικά θα μοιάζει με την εκκλησία ως το μυστικό σώμα του Χριστού».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι ίσως η πιο προλέγουσα του κηρύγματος του Σιν – ιδιαίτερα ότι αυτός (ο Αντίχριστος) θα «δημιουργήσει μια αντίθετη Εκκλησία».
Πολλά από αυτά που εμφανίζονται σε αυτή τη σειρά επικυρώνουν ή επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της λεγόμενης αντι-Εκκλησίας του Sheen, ιδιαίτερα όπως περιγράφεται (με μεγάλη λεπτομέρεια, πρέπει να προσθέσω) από τον Αρχιεπίσκοπο Carlo Maria Viganò (βλ. τμήμα 6 στο Μέρος 2). Επιπλέον, φαίνεται ότι η εφαρμογή αυτής της αντι-Εκκλησίας έχει επιταχυνθεί σημαντικά από τότε που ο Πάπας Φραγκίσκος ανέβηκε στο θρόνο του Πέτρου το 2013.
Αλλά όταν ο Sheen αναφέρεται σε «Αυτός», αναφέρεται στον διάβολο/Σατανά ή σε οποιονδήποτε θα ενεργήσει ως ο Αντίχριστος;
«Οι δυνάμεις του κακού είναι ενωμένες. Οι δυνάμεις του καλού είναι διαιρεμένες».
Αυτό το απόσπασμα προς το τέλος της ομιλίας του Sheen αντηχεί μια άσχημη πραγματικότητα όλες αυτές τις δεκαετίες αργότερα. Ιδιαίτερα στη Δύση, φαίνεται ότι είμαστε πιο διχασμένοι από ποτέ, ενώ οι ομόλογοί μας, οι παγκοσμιοποιημένοι συνωμότες, φαίνονται ως επί το πλείστον ενωμένοι.
Είναι η τακτική του διαίρει και βασίλευε χιλιετιών στην οποία οι διψασμένοι για εξουσία κυβερνήτες επιδιώκουν να μας διαιρέσουν έτσι ώστε να μην τους πολεμάμε, τον πραγματικό εχθρό.
Εκτός από την παρακμή της εκπαίδευσης τις τελευταίες δεκαετίες, η οποία έχει οδηγήσει σε έναν κατάφωρα αποχαυνωμένο πληθυσμό που στερείται βασικών δεξιοτήτων κριτικής σκέψης και αμφισβήτησης, ο γνωστικός πόλεμος πέμπτης γενιάς έχει επίσης συμβάλει στην αύξηση της πόλωσης στην κοινωνία.
Όταν ο Σιν προσδιορίζει «τις δυνάμεις του κακού» (πληθυντικός) δείχνει σκόπιμα ότι υπάρχουν πολλές κακές δυνάμεις ευθυγραμμισμένες εναντίον μας και εναντίον του Θεού.
Συνολικά, Ο Αντίχριστος: Σημάδια των καιρών μας από τον Monsignor Fulton Sheen είναι μια αξιοσημείωτη προειδοποίηση που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το κήρυγμα παρακάτω.
3.2 Κομμουνισμός και συνείδηση της Δύσης (1948)
Το άλλο προφητικό έργο του Fulton Sheen προέρχεται από ένα ευρύτερο σύνολο, το Communism and the Conscience of the West από το 1948.
Οι προαναγγελθείσες προειδοποιήσεις περιγράφονται εδώ. Ας εξετάσουμε μερικά από τα λόγια του Sheen που ειπώθηκαν όλες αυτές τις δεκαετίες πριν, με το πρώτο να είναι μια ανάμνηση του τι βρίσκεται στην προηγούμενη ενότητα παραπάνω.
«[Ο Σατανάς] θα δημιουργήσει μια αντιεκκλησία που θα είναι ο πίθηκος της [Καθολικής] Εκκλησίας... Θα έχει όλες τις νότες και τα χαρακτηριστικά της Εκκλησίας, αλλά αντίστροφα και κενή από το θείο περιεχόμενό της».
Η κύρια διαφορά με αυτό το πρώτο απόσπασμα είναι ότι η Εκκλησία θα έχει όλες τις συνήθεις «σημειώσεις και χαρακτηριστικά» της, πράγμα που σημαίνει ότι όλα θα φαίνονται φυσιολογικά, ή business as usual. Αλλά, στην πραγματικότητα, θα «αδειάσει από το θεϊκό του περιεχόμενο», όπως το θέτει ο Σιν, εννοώντας ότι ο αληθινός σκοπός του – να υπηρετεί τον Θεό – θα σφετεριστεί για να υπηρετήσει άλλες (κακές) δυνάμεις.
«Ζούμε στις ημέρες της Αποκάλυψης, τις τελευταίες ημέρες της εποχής μας. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις – το Μυστικό Σώμα του Χριστού και το Μυστικό Σώμα του αντίχριστου – αρχίζουν να χαράσσουν γραμμές μάχης για τον καταστροφικό αγώνα.
Με άλλα λόγια, έχουμε να κάνουμε με πνευματικό πόλεμο. Μπορούμε να το δούμε παντού γύρω μας. Οι δυνάμεις του κακού εργάζονται συνεχώς προσπαθώντας να καταστρέψουν την οικογένεια, τις κοινωνίες και την ίδια την πίστη.
«Ο ψευδοπροφήτης θα έχει θρησκεία χωρίς σταυρό. Μια θρησκεία χωρίς έναν κόσμο που έρχεται. Μια θρησκεία για να καταστρέψει τις θρησκείες. Θα υπάρξει μια πλαστή Εκκλησία. Η Εκκλησία του Χριστού, η Καθολική Εκκλησία, θα είναι μία και ο ψευδοπροφήτης θα δημιουργήσει την άλλη».
Ποιος είναι ο «ψευδοπροφήτης»; Είναι ο Φραγκίσκος; Και αν ναι, διοικεί την κίβδηλη Εκκλησία; Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι ο Πάπας Φραγκίσκος δεν εκπροσωπεί την Καθολική Εκκλησία του Χριστού, αλλά μάλλον ακολουθεί μια οικουμενική πορεία προς την ένωση όλων των θρησκειών σε μία, παγκόσμια Εκκλησία.
«Η Ψεύτικη Εκκλησία θα είναι κοσμική, οικουμενική και παγκόσμια. Θα είναι μια χαλαρή ομοσπονδία εκκλησιών και θρησκειών, σχηματίζοντας κάποιο είδος παγκόσμιας ένωσης».
Ο Sheen συνεχίζει:
«Θα αδειάσει από κάθε θείο περιεχόμενο, θα είναι το μυστικό σώμα του αντίχριστου. Το Μυστικό Σώμα στη γη σήμερα θα έχει τον Ιούδα του τον Ισκαριώτη και αυτός θα είναι ο ψευδοπροφήτης. Ο Σατανάς θα τον στρατολογήσει από τους Επισκόπους μας».
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο από το παραπάνω απόσπασμα είναι «Ο Σατανάς θα τον στρατολογήσει από τους Επισκόπους μας». Αυτό που φαίνεται να υπονοεί ο Sheen, τελικά, είναι η εκλογή ενός ψεύτικου πάπα ή αντιπάπα.
Ενώ οι πάπες συνήθως εκλέγονται από τους καρδινάλιους σε αυτό που ονομάζεται παπικό κονκλάβιο, το γεγονός ότι ο Sheen λέει ότι θα «στρατολογηθεί» από τις τάξεις των επισκόπων, υποδηλώνει έναν υποψήφιο που έχει ειδικά προετοιμαστεί για να ενεργήσει ως ψευδοπροφήτης.
Ο καπνός του Σατανά είναι μια φράση που έχει χρησιμοποιηθεί από την τάξη των ιερέων, συμπεριλαμβανομένων των Αρχιεπισκόπων, ακόμη και του Πάπα Παύλου VI στη δεκαετία του 1970 για να περιγράψει τη διείσδυση της Καθολικής Εκκλησίας από κακές δυνάμεις.
Ο επί μακρόν επικεφαλής εξορκιστής του Βατικανού Gabriele Amorth είπε κάποτε: «Ο καπνός του Σατανά μπαίνει παντού, παντού. Ίσως μας κράτησαν έξω από το παπικό ακροατήριο επειδή φοβόντουσαν ότι όλοι αυτοί οι εξορκιστές θα μπορούσαν να εκδιώξουν τις λεγεώνες των δαιμόνων που έχουν εγκατασταθεί στο Βατικανό».
Έχοντας πει ότι έχει εκτελέσει 50.000 εξορκισμούς κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο εξορκιστής Gabriele Amorth θα έπρεπε να γνωρίζει τι μιλάει όταν αναφέρεται στον Σατανά και το κακό.
Βιβλία έχουν επίσης γραφτεί για το θέμα.
«Η προκομμουνιστική ρωσική πεποίθηση είναι ότι θα έρθει μεταμφιεσμένος ως ο Μεγάλος Ανθρωπιστής. Θα μιλήσει για ειρήνη, ευημερία και αφθονία όχι ως μέσα για να μας οδηγήσει στον Θεό, αλλά ως αυτοσκοπό».
Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι ο Πάπας Φραγκίσκος είναι ένας «μεγάλος ανθρωπιστής» που επικεντρώνεται στην ειρήνη, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι παγανιστικές πράξεις του στην πραγματικότητα μειώνουν τους ανθρώπους από τον Χριστό και τον Θεό Πατέρα.
Εν μέσω όλης της φαινομενικής αγάπης του για την ανθρωπότητα και της επιπόλαιης ομιλίας του για ελευθερία και ισότητα, θα έχει ένα μεγάλο μυστικό που δεν θα πει σε κανέναν: δεν θα πιστεύει στον Θεό. Επειδή η θρησκεία του θα είναι αδελφοσύνη χωρίς την πατρότητα του Θεού, θα εξαπατήσει ακόμη και τους εκλεκτούς».
Η «θρησκεία του θα είναι αδελφοσύνη χωρίς την πατρότητα του Θεού», φαίνεται να χαρακτηρίζει τον Πάπα Φραγκίσκο, καθώς πολλές από τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια της παποσύνης του προσπάθησαν να ενώσουν τους πιστούς άλλων θρησκειών σε μία που παραδοσιακά και ιστορικά επικεντρώθηκε στον καθολικισμό και τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού για σχεδόν δύο χιλιετίες. Επιπλέον, με τον όρο «αδελφότητα», είναι σίγουρα πιθανό ότι ο Sheen αναφερόταν στην ένταξη σε μια μυστική κοινωνία όπως οι Ελευθεροτέκτονες.
Μιλώντας για μυστικές κοινωνίες...
4. Η μαφία του Sankt Gallen
Τι είναι η μαφία Sankt Gallen; Και πώς σχετίζεται με το θέμα;
Ας εξετάσουμε πρώτα το δεύτερο ερώτημα, διότι μπορεί να βοηθήσει να απομυθοποιηθεί πώς ένας σχετικά άγνωστος υποψήφιος στο πρόσωπο του Jorge Mario Bergoglio θα προχωρούσε ως απίθανο φαβορί για να γίνει Πάπας το 2013, αντικαθιστώντας τον Πάπα Βενέδικτο XVI (Joseph Alois Ratzinger).
Δεν είναι μυστικό ότι εδώ και αιώνες, υπάρχει μια ανεξάντλητη προσφορά δολοπλοκιών, πόζες και τζόκεϊ μεταξύ των εκλογέων (καρδιναλίων) και των επιρροών όταν ένα παπικό κονκλάβιο (η διαδικασία εκλογής του Επισκόπου της Ρώμης, επίσης του Πάπα) κρέμεται από μια κλωστή.
Οι διαφορετικοί στόχοι και η δυναμική της εξουσίας καθορίζουν και οδηγούν την ημερήσια διάταξη.
Ένα αξιοσημείωτο ιστορικό παράδειγμα είναι αυτό του πώς ο Giovanni di Lorenzo de' Medici - γιος του πολύ ισχυρού Lorenzo de' Medici, ηγεμόνα της Φλωρεντινής Δημοκρατίας - έγινε Πάπας Λέων Ι ́ στις αρχές του 16ου αιώνα.
Ενώ ένας πρωταρχικός στόχος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν να συγκεντρωθούν περιουσίες για την Εκκλησία μέσω συγχωροχαρτιών, εκείνες των τελευταίων ετών είχαν περισσότερο να κάνουν με την προώθηση μοντερνιστικών μεταρρυθμίσεων ή αναθεωρήσεων που προβλέπονταν από το Βατικανό ΙΙ και παρατηρήθηκαν ακόμη νωρίτερα.
Κατά συνέπεια, έχει να κάνει περισσότερο με την εξουσία από οτιδήποτε άλλο, δεδομένου ότι μια μεταρρυθμισμένη και ενοποιημένη εκκλησία ανοίγει το δρόμο για ευρύτερο και πιο συγκεντρωτικό έλεγχο τόσο του κλήρου όσο και των πιστών.
Είναι συνώνυμο με τον τρόπο με τον οποίο οι παγκοσμιοποιημένες οντότητες όπως τα Ηνωμένα Έθνη και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επιθυμούν να συγκεντρώσουν τον έλεγχο προκειμένου να πραγματοποιήσουν τον πρωταρχικό στόχο τους για την εφαρμογή ενός novus ordo seclorum, ή Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Η θρησκεία, ως ένας μεγάλος ενοποιητικός παράγοντας, παρουσιάζει έναν ιδανικό οπορτουνιστικό μηχανισμό για αυτούς τους παγκοσμιοποιητές να εδραιώσουν περαιτέρω την εξουσία τους πάνω στις μάζες.
Δεδομένου ότι ο πάπας είναι η κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας και, αναμφισβήτητα, ο ηγέτης των de facto εδραιωμένων θρησκειών, όπως σιωπηρά οραματίστηκε η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού, είναι ο σημαντικότερος παράγοντας αλλαγής σε αυτή τη ριζική αλλαγή παραδείγματος, οδηγώντας τους πιστούς, όπως τα πρόβατα, στον επιθυμητό θύλακα.
Αντίστοιχα, ο παπισμός θα απαιτούσε έναν υποψήφιο ικανό να εκπληρώσει και να εφαρμόσει τις επιθυμητές μεταρρυθμίσεις κατ' εντολή μιας επιβλητικής παγκοσμιοποιητικής ελίτ που επιδιώκει μια τέτοια εδραίωση της εξουσίας.
4.1 Τι είναι η μαφία Sankt Gallen;
Πρώτον, το όνομα Sankt Gallen, ή St. Gallen αναφέρεται σε μια περιοχή στη βορειοανατολική Ελβετία. Πήρε το όνομά του από τον Saint Gall (περ. 550 – περ. 645).
Ανεπίσημα, η μαφία Sankt Gallen αναφέρεται σε μια ομάδα κληρικών, κυρίως καρδιναλίων, οι οποίοι σχεδίασαν μια νεωτεριστική επανάσταση στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας μεταξύ 1996 και 2006.
Το παράρτημα «μαφία» επινοήθηκε από ένα από τα μέλη της, τον Βέλγο καρδινάλιο Godfried Danneels, ο οποίος επινόησε το περίφημο παρατσούκλι για την ομάδα κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τα επόμενα χρόνια (εναλλακτικός σύνδεσμος βίντεο εδώ).
«Η ομάδα ήθελε μια δραστική μεταρρύθμιση της Εκκλησίας, να την κάνει «πολύ πιο σύγχρονη» και να ηγηθεί ο καρδινάλιος Jorge Bergoglio», δήλωσε ο Danneels στις 24 Σεπτεμβρίου 2015.
Υπήρχαν τουλάχιστον 11 μέλη της μαφίας Sankt Gallen, αλλά τα πιο εξέχοντα και με επιρροή ήταν:
Ιταλός καρδινάλιος Carlo Maria Martini
Ιταλός καρδινάλιος Achille Silvestrini
Γερμανός καρδινάλιος Walter Kasper
Βρετανός καρδινάλιος Cormac Murphy-O'Connor
Στιγμιότυπο οθόνης των μεσιτών εξουσίας της μαφίας Sankt Gallen. Πηγή: St Michael's Media / Church Militant - Mic'd Up Report - The St. Gallen Mafia μέσω YouTube.
Η ομάδα ήταν σταθερά αντίθετη με τον Ράτσινγκερ (Βενέδικτος XVI) να κατέχει τον παπισμό και ήθελε τον καρδινάλιο Bergoglio να ηγηθεί της Εκκλησίας, καθώς οι νεωτεριστικές φιλοδοξίες τους θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πιο εύκολα.
Περίπου πέντε χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Βενέδικτου XVI (γύρω στο 2010), έντονη αντιπολίτευση έβραζε εναντίον του Πάπα από πολλές πλευρές.
Αυτό ήταν τόσο έντονο, επιβεβαίωσε (εναλλακτικός σύνδεσμος εδώ) η Τζούλια Μελόνι, συγγραφέας της μαφίας του Σεντ Γκάλεν, που δύο Ιταλοί δημοσιογράφοι (οι οποίοι έγραψαν ένα βιβλίο με τίτλο Επίθεση στον Ράτσινγκερ) είχαν αναφερθεί σε έναν «ισχυρό Ιταλό καρδινάλιο» που είχε δηλώσει την επομένη της εκλογής του Βενέδικτου ότι θα άντεχε μόνο δύο έως τρία χρόνια (ως πάπας).
Οι συγγραφείς πιθανότατα αναφέρονταν στον Ιταλό καρδινάλιο Κάρλο Μαρία Μαρτίνι, Αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου, ο οποίος ήταν κεντρική φιγούρα της μαφίας Sankt Gallen.
Αν και ο Πάπας Βενέδικτος κράτησε περισσότερο από μερικά χρόνια, οι επιθέσεις στον παπισμό του πολλαπλασιάστηκαν.
Κάτω από αυτό που πρέπει να ήταν μια υπερβολική πίεση, τελικά παραιτήθηκε (παραιτήθηκε) στις 10 Φεβρουαρίου 2013.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένας πάπας παραιτήθηκε σε σχεδόν 600 χρόνια από τότε που ο Γρηγόριος XII το έκανε το 1415.
4.2 Ποιες νεωτεριστικές μεταρρυθμίσεις αναζητούσε η Ομάδα Εξουσίας;
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης από το 2018 με τον Δρ Taylor Marshall, ο συγγραφέας Timothy Gordon εξήγησε πώς ο προαναφερθείς καρδινάλιος Martini είχε μεγάλη επιρροή στην Εκκλησία, μέντορας του Bergoglio, και αντιτάχθηκε σθεναρά στο Humanae Vitae που είναι μια εγκύκλιος επιστολή που γράφτηκε από τον Πάπα Παύλο VI το 1968 η οποία συνεπαγόταν αυστηρότερες διδασκαλίες της Εκκλησίας σχετικά με πράγματα όπως ο γάμος, η μοιχεία, η έκτρωση και η αντισύλληψη.
Ο Γκόρντον σημείωσε επίσης ότι ο καρδινάλιος Godfried Danneels ήταν κοντά στον Φραγκίσκο.
Στην πραγματικότητα, ο Danneels ήταν ένας από τους λίγους προνομιούχους που στάθηκαν δίπλα στον Φραγκίσκο κατά την πρώτη του εμφάνιση ως πάπας στο μπαλκόνι στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.
Όσον αφορά τον προσωπικό χαρακτήρα του καρδιναλίου, ο Gordon δήλωσε επίσης ότι ο Danneels συμβούλεψε ένα θύμα κακοποίησης να περιμένει και να μην παραδώσει τον κακοποιό του, τον επίσκοπο Roger Vangheluwe, ο οποίος έτυχε να είναι θείος του, στις αρχές. Στην πραγματικότητα, η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι του καρδινάλιου Danneels στις 24 Ιουνίου 2010 σχετικά με αυτό το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης. Και, σύμφωνα με το National Catholic Reporter, όταν ο ανιψιός τόνισε ότι ο καρδινάλιος πρέπει να μιλήσει στον πάπα και ότι ο Vangeluwe πρέπει να τιμωρηθεί από την εκκλησία, ο καρδινάλιος Danneels απάντησε: «Ναι, αλλά... Μπορείτε επίσης να ζητήσετε συγχώρεση και, επίσης, μπορείτε επίσης να αναγνωρίσετε τη δική σας ενοχή».
Επιπλέον, ο Gordon δήλωσε ότι ο Danneels προσπάθησε να καταστήσει νόμιμη την άμβλωση, να αναγνωρίσει τις ενώσεις του ίδιου φύλου, ακόμη και την ευθανασία. Με άλλα λόγια, να βοηθήσει στην υποστήριξη της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης για την μείωση του πληθυσμού.
Επιπλέον, ο Gordon ανέφερε ότι υπάρχουν ισχυροί ισχυρισμοί για συνδέσεις του Danneels με τον Ελευθεροτεκτονισμό.
Σύμφωνα με τον Δρ Taylor Marshall, ο οποίος σήμερα είναι ο καθολικός podcaster YouTube με τις περισσότερες προβολές, ο καρδινάλιος Carlo Maria Martini, ένας Ιησουίτης, είχε σημαντική επιρροή στους Ευρωπαίους επισκόπους, δεδομένου ότι είχε προεδρεύσει του σημαίνοντος Συμβουλίου των Επισκόπων της Ευρώπης και υποστήριξε την ομοφυλοφιλία και τις ενώσεις του ίδιου φύλου, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Διείσδυση: Η συνωμοσία για την καταστροφή της εκκλησίας από μέσα.
Taylor Marshall's Infiltration: The Plot to Destroy the Chuch from Within.
Συμπτωματικά, ο Δρ Marshall σημειώνει ότι ήταν στο Institut auf dem Rosenberg στο St. Gallen της Ελβετίας, όπου ο διαβόητος Theodore McCarrick's πέρασε ένα χρόνο το 1950 μετά την αποφοίτησή του από το Προπαρασκευαστικό Σχολείο Jesuit Fordham στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Ο Theodore McCarrick είναι ο πιο διαβόητος παιδεραστής και ομοφυλόφιλος θηρευτής της Καθολικής Εκκλησίας, έχοντας απομακρυνθεί από το Κολέγιο των Καρδιναλίων το 2018», παρατήρησε περαιτέρω ο Marshall.
Ο συγγραφέας σημείωσε επίσης την μάλλον εντυπωσιακή άνοδό του στις τάξεις του κλήρου: «Ο McCarrick ανέβηκε μαγικά σε ιερέα (1958), μονσινιόρ (1965), επίσκοπο (1977, αρχιεπίσκοπο (1986) και καρδινάλιο (2001) χωρίς ποτέ να έχει υπηρετήσει ως πάστορας ενορίας».
Ο Πάπας Φραγκίσκος απλώνει το χέρι του για να αγκαλιάσει τον Επίτιμο Καρδινάλιο Αρχιεπίσκοπο Theodore McCarrick μετά τη μεσημεριανή προσευχή του Θείου με περισσότερους από 300 Αμερικανούς Επισκόπους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ματθαίου του Αποστόλου στην Ουάσιγκτον (φωτογραφία αρχείου από τις 23 Σεπτεμβρίου 2015).
Αν και το Βατικανό τελικά καθαίρεσε τον McCarrick το 2019 για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις του, ο Πάπας Φραγκίσκος είχε σίγουρα προηγούμενη γνώση των ειδεχθών αδικημάτων του.
Στον απόηχο ενός φόβου για την υγεία του κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου (την ημέρα πριν ο νεοεκλεγείς Πάπας Φραγκίσκος αναλάβει τα ηνία στις αρχές του 2013) που τον οδήγησε σε νοσοκομείο στη Ρώμη, ο McCarrick είπε χαριτολογώντας: «Υποθέτω ότι ο Κύριος δεν έχει τελειώσει μαζί μου ακόμα». Στην οποία ο Πάπας Φραγκίσκος προφανώς απάντησε: «Ή ο διάβολος δεν έχει έτοιμα τα καταλύματά σας!»
«Οι κακοί, δεν πεθαίνουν ποτέ!» είπε προφανώς ο πάπας κατά τη διάρκεια μιας άλλης επίσκεψης με τον McCarrick, πειράζοντας τον ασημένιο McCarrick για άλλη μια φορά.
Δείτε την ενότητα 6.3.2 στο Μέρος 2 αυτής της σειράς για περισσότερα σχετικά με τον McCarrick και για να ακούσετε από ένα από τα θύματα κακοποίησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το εξαιρετικά ισχυρό Συμβούλιο των Επισκοπικών Διασκέψεων της Ευρώπης (ECCC) έχει επί του παρόντος την έδρα του στο St. Gallen της Ελβετίας.
Ο καρδινάλιος Walter Kasper, ένα άλλο εξέχον μέλος της μαφίας Sankt Gallen, πρότεινε να επιτραπεί στα διαζευγμένα και ξαναπαντρεμένα ζευγάρια να λάβουν τη Θεία Κοινωνία απευθείας στον Πάπα και σε άλλους καρδινάλιους.
Ακόμη και μετά την εκλογή του υποψηφίου της επιλογής τους, Jorge Mario Bergoglio, ως Πάπα Φραγκίσκου από το 2013, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο βαθμός στον οποίο τα μέλη, μυστικά ή ενδεχομένως ακόμη ενεργά, της μαφίας Sankt Gallen εξακολουθούν να ασκούν επιρροή στις τάξεις της Εκκλησίας σήμερα.
Σύμφωνα με τις μοντερνιστικές μεταρρυθμίσεις του Πάπα Φραγκίσκου και της Εκκλησίας που έχουν κάνει μετάσταση τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τέτοιες δυνάμεις εξακολουθούν να παίζουν.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης στις 2 Απριλίου 2022 στο ιταλικό τηλεοπτικό κανάλι Canale Italia, ο Αρχιεπίσκοπος Carlo Maria Viganò (βλ. ενότητα 6 στο Μέρος 2 αυτής της σειράς) συνέκρινε τη μαφία Sankt Gallen με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, προσθέτοντας ότι υπάρχουν και άλλες δυνάμεις επιρροής που εργάζονται, σύμφωνα με το ακόλουθο απόσπασμα:
Manocchia: Θα μπορούσε η μαφία του St. Gallen να θεωρηθεί ως ένα είδος εκκλησιαστικού Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ;
Αρχιεπίσκοπος Viganò: Αν αναγνωρίσουμε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως ένα ιδιωτικό λόμπι που έχει τοποθετήσει τους οπαδούς του στις πιο σημαντικές θέσεις των εθνικών και διεθνών δημόσιων θεσμών, προκειμένου να επιβάλει την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης ενάντια στη βούληση των πολιτών, είναι σίγουρα κατάλληλο να δούμε έναν παραλληλισμό με τη μαφία του St. Gallen. Με παρόμοιο τρόπο, αυτή η κλίκα των συνωμοτών τοποθέτησε επίσης τους πράκτορές της στη Ρωμαϊκή Κουρία και στα περιφερειακά όργανα της Εκκλησίας, ακριβώς όπως επέβαλε τη συνοδική ατζέντα ενάντια στη θέληση των πιστών. Αλλά όπως δεν υπάρχει μόνο το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στη δημόσια σφαίρα, έτσι δεν υπάρχει μόνο η μαφία του St. Gallen στην εκκλησιαστική σφαίρα.
Αντιμετωπίζουμε ένα παγκόσμιο πραξικόπημα που περιλαμβάνει τόσο την κοινωνία των πολιτών όσο και την Εκκλησία. Και οι δύο διεισδύουν και ελέγχονται από χαρακτήρες που χρησιμοποιούν τη δύναμή τους και την εξουσία που απορρέει από αυτήν, όχι για τους σκοπούς των θεσμών που κυβερνούν, αλλά για να τους καταστρέψουν. Αυτή η κρίση εξουσίας πρέπει να καταγγελθεί, διότι η δράση εκείνων που έχουν φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα ηγεσίας τόσο των εθνών όσο και της Εκκλησίας είναι μια ανατρεπτική και εγκληματική πράξη».
Για περισσότερα σχετικά με τη μαφία του Sankt Gallen, θα προσκαλούσα τον αναγνώστη να διαβάσει το βιβλίο της Julia Meloni σχετικά με το θέμα και να παρακολουθήσει το βίντεό της The St. Gallen Mafia and Fatima, γιατί περιλαμβάνει πρόσθετες πληροφορίες για την ομάδα καθώς και εντυπωσιακές προβλέψεις.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου