Μπορεί να εκπλαγείτε όταν μάθετε ότι η πόλη του Λονδίνου και η πόλη του Λονδίνου είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα, που σχετίζονται μεταξύ τους κυρίως λόγω ιστορικού ατυχήματος και γεωγραφικής εγγύτητας, και συνυπάρχουν σήμερα σε ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα εξουσίας στο οποίο η πόλη του Το Λονδίνο εμφανίζεται ένδοξα νικηφόρο.
Πρώτα, το Σίτι του Λονδίνου, μια μικρή περιοχή μεγέθους περίπου ενός τετραγωνικού μιλίου, ιδρύθηκε ως καταφύγιο από τους Χαζάρους «Εβραίους» κατά την εξάντλησή τους από τη Χαζαρία πριν από σχεδόν 1.000 χρόνια, και ονομάστηκε «Λονδίνο» εκείνη την εποχή. Και ναι, ξέρω ότι οι Ρωμαίοι ήταν εκεί πρώτοι. Η πόλη του Λονδίνου, με τη Γέφυρα και τα Χάροντς, τα ψάρια και τα πατατάκια και τους ανθρώπους που οδηγούσαν στη λάθος πλευρά του δρόμου, ιδρύθηκε πολύ αργότερα, υιοθέτησε το ίδιο όνομα και σταδιακά επεκτάθηκε με πληθυσμό έως αυτό περικύκλωσε πλήρως τον εβραϊκό θύλακα. του Σίτι του Λονδίνου. Μπορείτε να δείτε τις θέσεις και τα σχετικά μεγέθη από τον χάρτη.Όταν διαβάζετε για το «The Lord Mayor of London», δεν διαβάζετε για τον διευθυντή σύμβουλο της πόλης, αλλά για τον διευθύνοντα σύμβουλο του City. Η City of London Corporation, με το τετραγωνικό μίλι της ακριβώς στο κέντρο του Λονδίνου,
Το Σίτι του Λονδίνου είναι ουσιαστικά μια ανεξάρτητη πόλη-κράτος * που υπάρχει στο ευρύτερο Λονδίνο.[1][2][3]Ωστόσο, η φύση του είναι μοναδική και περίπλοκη. Δεν είναι τόσο τακτοποιημένο και τακτοποιημένο όσο το Βατικανό για παράδειγμα, το οποίο είναι σαφώς μια ξεχωριστή κυρίαρχη οντότητα που βρίσκεται μέσα στην πόλη της Ρώμης. Ωστόσο, το Σίτι του Λονδίνου έχει τη δική του κυβέρνηση και αστυνομική δύναμη, φτιάχνει τους δικούς του νόμους και επιβάλλει τους δικούς του φόρους. Έχει τη δική του σημαία, έμβλημα και τελετουργικές ένοπλες δυνάμεις. Έχω δει μια αναφορά που αναφέρει ότι η πόλη έχει επίσης το δικό του λιμάνι. Δεν μπόρεσα να βρω μια ανεξάρτητη επιβεβαίωση αυτού, αλλά θα ταίριαζε στο μοτίβο και το City έχει κάποιες ευθύνες για τα λιμάνια του Λονδίνου, επομένως αυτό είναι εύλογο.Αν αληθεύει, θα ήταν εκπληκτικό γιατί αυτό σήμαινε ότι η πόλη θα μπορούσε να φέρει προϊόντα οποιουδήποτε είδους, συμπεριλαμβανομένων νομισμάτων, πολύτιμων μετάλλων, κοκαΐνης, αλλά και ανθρώπων, χωρίς την άδεια ή ακόμη και τη γνώση των βρετανικών τελωνείων και μετανάστευσης ή της κυβέρνησης του. ΗΒ.
* Κατά την αναζήτηση τις προάλλες, συνάντησα για πρώτη φορά μια ειδοποίηση με κεφαλαία γράμματα που μου έλεγε «Το Σίτι του Λονδίνου δεν είναι κυρίαρχο κράτος», ακολουθούμενο από μια μικρή χιονοστιβάδα ιστοσελίδων που έκαναν «έλεγχο δεδομένων» και «παραπληροφόρηση». -debunking» για να με διαβεβαιώσει ότι το City του Λονδίνου ΔΕΝ ήταν κάτι ανεξάρτητο. Δεν υπάρχει πιο σίγουρο σημάδι ότι βρισκόμαστε σε κάτι σημαντικό, από όταν 25 εβραϊκοί ιστότοποι ξεπηδούν και μας πουν «Δεν υπάρχει τίποτα να δούμε εδώ».
Η Πόλη είναι το κέντρο και η έδρα της παγκόσμιας τραπεζικής και ασφαλιστικής βιομηχανίας. Είναι το σπίτι της Τράπεζας της Αγγλίας (η οποία υποτίθεται ότι ιδιωτικοποιήθηκε αλλά εξακολουθεί να ανήκει στους Rothschild), το σπίτι των Lloyd's του Λονδίνου,[4][5]και την κυριολεκτική έδρα πολλών από τις μεγάλες τράπεζες του κόσμου (μερικές από τις οποίες γνωρίζετε και πολλές από τις οποίες δεν έχετε ακούσει ποτέ). Περιέχει ακόμα το γραφείο της πρώην Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών,[6][7][8]που ήταν πάντα μια εβραϊκή εταιρεία των Χαζάρων και αναμφίβολα η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση στην ιστορία του κόσμου –μέχρι εκείνη την εποχή– και η οποία τα αρχεία εξακολουθούν να είναι κλειστά στον κόσμο για καλό λόγο. Το Σίτι του Λονδίνου είναι επίσης το σπίτι του αρχαιότερου μασονικού ναού στον κόσμο. Τα ιστορικά μας βιβλία λένε ότι η προέλευση των Ελευθεροτέκτονων έχει χαθεί στην ιστορία, αλλά αυτό δεν είναι πραγματικά αλήθεια. Ο Ελευθεροτεκτονισμός ήταν μια εβραϊκή λατρεία που επισημοποιήθηκε στην Πόλη στις αρχές του 1700.[9]
Η νομική-πολιτική σχέση μεταξύ του City του Λονδίνου και του Ηνωμένου Βασιλείου είναι λίγο θολή. Από τη μία πλευρά, η πόλη υπόκειται τουλάχιστον θεωρητικά (ή μπορεί να υπόκειται) σε τουλάχιστον κάποια νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και στην πράξη αυτό συνέβη σπάνια, αν και ποτέ, για λόγους που θα περιγράψω παρακάτω. Από την άλλη πλευρά, η πόλη είναι τόσο κυρίαρχη που ο ίδιος ο βασιλιάς της Αγγλίας απαγορεύεται από τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και της πόλης να εισέλθει ακόμη και στο City του Λονδίνου χωρίς προηγουμένως να λάβει μια «ειδική πρόσκληση», η οποία διαδικασία είναι πολύ περίπλοκη για να μπει στον κόπο να συζητηθεί. Η τελετή πρόσκλησης δεν απαιτείται από το νόμο, αλλά η ίδια η πρόσκληση απαιτείται.[10]
Οι αναγνώστες μπορεί να μην γνωρίζουν ότι οι δημοκρατίες μπορούν να έχουν «γεύσεις», ενώ η βρετανική έκδοση είναι μια τέτοια με πολύ ξεχωριστή γεύση. Σε αυτή την περίπτωση, στο βήμα του βρετανικού κοινοβουλίου, ακριβώς απέναντι από τον Πρόεδρο της Βουλής, βρίσκεται μια ειδική καρέκλα.[11]Σκεφτείτε το σαν ένα είδος θρόνου. Το πρόσωπο που καταλαμβάνει αυτή την καρέκλα είναι εκπρόσωπος της πόλης του Λονδίνου, στην οποία συμμετέχουν έξι δικηγόροι. Σκοπός του είναι να παρακολουθεί όλες τις συζητήσεις στο βρετανικό κοινοβούλιο και να εξετάζει με εξαντλητική λεπτομέρεια όλες τις προτεινόμενες και συνταχθείσες νομοθεσίες για να προσδιορίσει τυχόν πιθανές επιπτώσεις στα «συμφέροντα» ή τις λειτουργίες του City του Λονδίνου και να λάβει τα κατάλληλα μέτρα εάν θίγονται τέτοια συμφέροντα. . Η «κατάλληλη ενέργεια» αναπόφευκτα έχει ως αποτέλεσμα να σκοτωθεί η νομοθεσία. Αυτό δεν γίνεται απαραιτήτως με τη βία, αλλά με αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «lobbying», μερικές φορές με εκβιασμό, και συχνά απλώς με μια παντοδύναμη επιρροή στους Βρετανούς Πολιτικούς.
Λόμπι ή/και εκβιασμός
Υπάρχουν πολλά διαθέσιμα ειδησεογραφικά άρθρα σχετικά με το είδος και την έκταση των πιέσεων που γίνονται από τον Δήμο για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης από το Κοινοβούλιο του ΗΒ. Ο όμιλος χρηματοοικονομικών υπηρεσιών του City ξοδεύει πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για να κερδίσει, να δειπνήσει, να δωροδοκήσει και να ικανοποιήσει σεξουαλικά τους πολιτικούς και τις ρυθμιστικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Ένα μέρος για φαγητό είναι το πολυτελές Guildhall, το οποίο ακόμη και οι υψηλού επιπέδου επισκέπτες περιγράφουν ως «μεθυστικό» λόγω της απόλυτης δύναμης που κάθεται σε αυτό το δωμάτιο.
Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί οργανισμοί της πόλης και περισσότερα από 800 άτομα που εμπλέκονται στη διασφάλιση της σταθερότητας, της μυστικότητας και ενός αφορολόγητου για τις λειτουργίες του Δήμου.[12][13]Αυτές οι ομάδες έχουν επανειλημμένα επιτυχία στη μείωση των τραπεζικών και ασφαλιστικών φόρων που τους εξοικονομούν δισεκατομμύρια. Είναι επίσης αξιοσημείωτα επιτυχημένοι στο να σκοτώνουν προτεινόμενη νομοθεσία για κάθε είδους εποπτεία ή προσπάθεια «φύλακα» που θέλουν να ελέγχουν όχι μόνο τις τραπεζικές δραστηριότητες αλλά και τις εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Σκότωσαν με επιτυχία ακόμη και ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που προοριζόταν για χαμηλόμισθους και έκτακτους εργαζομένους. Δεν έχω ιδέα πώς ή γιατί αυτή η προτεινόμενη νομοθεσία θα είχε επηρεάσει τα «συμφέροντα» του Δήμου, αλλά το θεώρησαν και η νομοθεσία καταργήθηκε.[14][15]
Πολλοί πιστεύουν ότι η πόλη βάζει τα συμφέροντά της πάνω από αυτά του έθνους, και φυσικά έχουν δίκιο, που αποδεικνύεται από μια μακρά σειρά τέτοιων νομοθετικών «νικών» επί του Κοινοβουλίου. «Για σχεδόν 1.000 χρόνια, η City of London Corporation αντιστέκεται σχεδόν σε κάθε προσπάθεια μοναρχών, κυβερνήσεων ή υπηκόων να χαλιναγωγήσουν τον τεράστιο οικονομικό πλούτο και την επιρροή της. Είναι τέτοια η πολιτική και οικονομική επιρροή της Εταιρείας που σήμερα ορισμένοι προτείνουν ότι το βρετανικό κράτος, αντί να ελέγχει την Εταιρεία, είναι στην πραγματικότητα υποχείριο σε αυτό».[16]Σύμφωνα με τους Financial Times, «. . . Επειδή η εταιρεία δικαιούται ειδικά φορολογικά και νομικά προνόμια, αυτό την καθιστά ένα υπεράκτιο νησί εντός της Βρετανίας και φορολογικό παράδεισο από μόνο του, και δίνει σε όσους έχουν επιχειρήσεις εντός των συνόρων της ένα ξεχωριστό πάνω χέρι έναντι όλων των άλλων».[17]Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι οι Εβραίοι στην Πόλη έχουν πολιτικούς του Ηνωμένου Βασιλείου τόσο πολύ στις τσέπες τους που ακόμη και ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου θα ασκήσει πιέσεις κατά οποιουδήποτε κανονισμού που θα μπορούσε να επηρεάσει τα οικονομικά εγκλήματα της πόλης.[18]Το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου προσπάθησε κάποτε να κερδίσει εκλογές εντός της πόλης, να έχει τη δύναμη να επιδιορθώσει κάποιες υπερβολές εκ των έσω, αλλά απέτυχε.[19]
Η πόλη, οι φορολογικοί παράδεισοι και οι ροές χρημάτων
Το City του Λονδίνου είναι πράγματι ένας «φορολογικός παράδεισος». Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα συναφές με το κύριο θέμα μας, γι' αυτό δεν θα σταθώ σε αυτό εκτός από το να δηλώσω ότι οι Εβραίοι τραπεζίτες που διοικούν το City το κάνουν σε συνδυασμό με σχεδόν όλους τους φορολογικούς παραδείσους του κόσμου, με χρήματα που ρέουν μέσα. από αυτούς τους λαβύρινθους με τρόπους συγκαλύπτουν για πάντα την πηγή και την ιδιοκτησία των κεφαλαίων. Δεν είναι μυστικό που απαιτεί ήσυχη συζήτηση ότι σχεδόν όλα τα χρήματα για τα ναρκωτικά του κόσμου έρχονται στην πόλη για να ξεπλυθούν από τις εβραϊκές τράπεζες, ιδίως την HSBC αλλά και άλλες.Ομοίως, είναι ευρέως αποδεκτό ότι δικτάτορες, ολιγάρχες, νόμιμοι και παράνομοι έμποροι όπλων, ληστές τραπεζών, κλέφτες κοσμημάτων, βασιλιάδες της σεξουαλικής δουλειάς και εγκληματίες γενικά που διοχετεύουν τα χρήματά τους στις εβραϊκές τράπεζες της πόλης για ιδιωτικά και ιδιωτικά. Για εκατοντάδες χρόνια,
Σίγουρα, δεν προέρχονται όλα τα χρήματα που διαρρέουν από την πόλη από παράνομη εγκληματική δραστηριότητα. Περίπου το ήμισυ των ημερήσιων συναλλαγών συναλλάγματος ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ρέει μέσω των εβραϊκών τραπεζών της πόλης, όπως και σχεδόν το 50% των συναλλαγών παραγώγων παγκοσμίως και το 70% των συναλλαγών ευρωομολόγων. Και το Χρηματιστήριο του Λονδίνου εξακολουθεί να είναι το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο, με μεγάλο μέρος αυτής της επεξεργασίας να είναι νόμιμη και έτσι να παρέχει μια καλή κάλυψη για το υπόλοιπο.
Ωστόσο, λόγω της μοναδικής σχέσης μεταξύ του Σίτι του Λονδίνου και του Ηνωμένου Βασιλείου, τα δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια που εισρέουν και εξέρχονται από τις εβραϊκές τράπεζες της πόλης καθημερινά δεν εμφανίζονται στις ροές κεφαλαίων του Ηνωμένου Βασιλείου ή στα αρχεία συναλλαγών. δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε πόσα χρήματα εισέρχονται, διέρχονται και εξέρχονται από την πόλη, ούτε υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε την πηγή ή τη χρήση αυτών των κεφαλαίων. Όποια και αν είναι η αρχική πρόθεση του οικονομικού σχεδιασμού της Πόλης από τους Εβραίους ιδιοκτήτες της, ένα σαφές αποτέλεσμα είναι ότι ολόκληρος ο σχεδιασμός είναι προσαρμοσμένος στα μέτρα σας προς όφελος του οργανωμένου εγκλήματος κάθε φύσης. Νομίσματα, χρυσός και πολύτιμα μέταλλα, χρηματοοικονομικά πιστοποιητικά, διέρχονται από έναν τεράστιο λαβύρινθο φορολογικών παραδείσων και μετά απλά εξαφανίζονται στη μαύρη τρύπα των εβραϊκών τραπεζών της Πόλης,
«Πίσω από όλα κρύβεται το City του Λονδίνου, που θέλει να διατηρήσει την πρόσβασή του στα βρώμικα χρήματα του κόσμου. Το City of London είναι ένα φίλτρο ξεπλώματος βρώμικου χρήματος που επιτρέπει στο City να εμπλακεί σε βρώμικες επιχειρήσεις, ενώ του παρέχει αρκετή απόσταση ώστε να διατηρεί την εύλογη άρνηση. . . μια κρυπτοφεουδαρχική ολιγαρχία που από μόνη της είναι. . . συλλαμβάνεται από τη διεθνή υπεράκτια τραπεζική βιομηχανία. Είναι ένα καθεστώς γκάνγκστερ, καλυμμένο με το «σεβασμό» των παγίδων του βρετανικού κατεστημένου. . . . εγγυημένη προστασία. Ανεξάρτητα από το πόσο γυμνή είναι παράνομη η συμπεριφορά τους».[20]«Η πόλη περιγράφεται συχνά πλέον ως ο μεγαλύτερος φορολογικός παράδεισος στον κόσμο και λειτουργεί ως το μεγαλύτερο κέντρο του παγκόσμιου συστήματος φοροαποφυγής. Υπολογίζεται ότι το 50% του παγκόσμιου εμπορίου διέρχεται από φορολογικούς παραδείσους και η Πόλη λειτουργεί ως τεράστια χοάνη για πολλά από αυτά τα χρήματα».[21]Εδώ είναι ένας σημαντικός ιστότοπος που περιέχει πολλούς συνδέσμους που σχετίζονται με την πόλη του Λονδίνου και τη χρήση φορολογικών παραδείξεων για ξέπλυμα χρήματος.[22]
Η Ύδρα
Η Ύδρα ήταν ένα από τα πιο τρομακτικά τέρατα της ελληνικής μυθολογίας, ένα πολυκέφαλο φίδι που καταγόταν από μια μακρά σειρά τρομερών θηρίων, με θανατηφόρα δηλητήρια και με τη δύναμη της αναγέννησης. Μια μάλλον ακριβής περιγραφή του Σίτι του Λονδίνου σήμερα και των Εβραίων Χαζάρων κατοίκων του, τουλάχιστον με μερικά μέτρα. Το City του Λονδίνου είναι επίσης η μητέρα όλων των φορολογικών παραδείξεων και είναι αναμφισβήτητα το σπίτι όλων των βρώμικων χρημάτων του κόσμου σήμερα.
Ακολουθούν αναφορές που περιγράφουν το Σίτι του Λονδίνου ως "Παγκόσμια Αράχνη του Ιστό της Απάτης"[23], ένα από τον βρετανικό Guardian που υποστηρίζει ότι «η συρρίκνωση της πόλης είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσουν οι εγκληματίες του κόσμου να ανθίζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο»[24], και δύο άλλα ενδιαφέροντα.[25][26]
Ο George Monbiot έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον βρετανικό Guardian[27]όπου παρέθεσε το Nicholas Shaxson's Treasure Islands, δηλώνοντας ότι «η Εταιρεία υπάρχει έξω από πολλούς από τους νόμους και τους δημοκρατικούς ελέγχους που διέπουν το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Σίτι του Λονδίνου είναι το μόνο μέρος της Βρετανίας στο οποίο το κοινοβούλιο δεν έχει καμία εξουσία». Το τελευταίο του σχόλιο μπορεί να μην είναι αληθινό αν και στην πράξη λειτουργεί έτσι. Η Monbiot λέει περαιτέρω ότι «η Εταιρεία ενεργεί ως το ανώτερο όργανο» (ανώτερο από το κοινοβούλιο του ΗΒ), και αυτό το μέρος είναι σίγουρα αλήθεια. Ο Monbiot ξεκινά γράφοντας, «[Η πόλη είναι] η σκοτεινή καρδιά της Βρετανίας, το μέρος όπου η δημοκρατία πεθαίνει, εξαιρετικά ισχυρή, εξίσου ακαταλόγιστη».
Ο Monbiot αναφέρει τον θρήνο του Clement Attlee ότι «ξανά και ξανά έχουμε δει ότι υπάρχει σε αυτή τη χώρα άλλη δύναμη από αυτή που έχει την έδρα της στο Westminster». Συνεχίζει ότι «Η πόλη έχει εκμεταλλευτεί αυτή την αξιοσημείωτη θέση για να καθιερωθεί ως ένα είδος υπεράκτιου κράτους, μια δικαιοδοσία μυστικότητας που ελέγχει το δίκτυο των φορολογικών παραδείξεων που στεγάζονται στις εξαρτήσεις του στέμματος του Ηνωμένου Βασιλείου και στις υπερπόντιες περιοχές. Αυτό το αυτόνομο κράτος εντός των συνόρων μας είναι σε θέση να ξεπλύνει τα παράνομα μετρητά ολιγαρχών, κλεπτοκρατών, γκάνγκστερ και βαρώνων ναρκωτικών».Όλα αυτά είναι πολύ αληθινά, και η δύναμη των Εβραίων μέσα στην Πόλη έχει καταστήσει αδύνατη αποτελεσματική ρύθμιση των παγκόσμιων οικονομικών, αμερικανικές εταιρείες όπως η AIG και η Lehman Brothers απλώς μετακομίζουν στο Σίτι του Λονδίνου για να κάνουν το έγκλημα τους εκτός ισολογισμού μηχανορραφίες που οφείλονται τόσους πολλούς ανθρώπους. Αμερικανικές και άλλες εταιρείες έχουν συχνά χρησιμοποιήσει τις «υπηρεσίες» της πόλης για να αποφύγουν τους οικονομικούς νόμους των δικών τους κυβερνήσεων. Το City είναι, σε πραγματικούς όρους, μια τεράστια εγκληματική επιχείρηση που διευθύνεται από γκάνγκστερ.
Δεν φαίνεται ευρέως γνωστό ότι αμέσως πριν από την οικονομική της κατάρρευση η Lehman πουλούσε τα εταιρικά της ομόλογα «υποστηρίζονται από την πλήρη πίστη και πίστη της Lehman Brothers», σε ανυποψίαστους επενδυτές που δεν είχαν ιδέα ότι η χρεοκοπία ήταν ήδη ουσιαστικά σε εξέλιξη. Δεν ξέρω πού πωλήθηκαν όλα αυτά τα ομόλογα, αλλά ξέρω ότι δισεκατομμύρια δολάρια από αυτά διατέθηκαν στο Χονγκ Κονγκ, τα χρήματα από αυτές τις πωλήσεις προφανώς εξαφανίστηκαν στα έγκατα του Σίτι του Λονδίνου.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς καταδίκασε επίσης τους Εβραίους στην Πόλη, λέγοντας στους βρετανούς νομοθέτες: «. . . Αυτοί οι άνθρωποι απλώς το κράτος δικαίου σας για να προστατεύσουν τα χρήματα που έχουν κλέψει σε άλλες χώρες. . . Από παγκόσμια άποψη, βοηθάτε και υποκινείτε την κλοπή».[28]Ένας Βρετανός βουλευτής είπε ότι το Σίτι του Λονδίνου είναι «μαγνήτης για βρώμικα χρήματα».[29]Την ίδια στιγμή, ο Υπουργός Καταπολέμησης της Απάτης της κυβέρνησης παραιτήθηκε επειδή οι Εβραίοι στην Πόλη είχαν για άλλη μια φορά σκοτώσει τη νομοθεσία για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος από την πόλη, λέγοντας ότι «κανείς [στην κυβέρνηση του ΗΒ] δεν νοιαζόταν να σταματήσει τους κλεπτοκράτες, τους ολιγάρχες και το οργανωμένο έγκλημα άρχοντες που κρύβουν τα λάφυρά τους στο Ηνωμένο Βασίλειο». Και ένα άλλο άρθρο που μας λέει πώς το City παραμένει ένα ασφαλές καταφύγιο για όλα τα βρώμικα μετρητά του κόσμου.[30]Εδώ είναι ένα άλλο ενδιαφέρον άρθρο από τον Guardian του Ηνωμένου Βασιλείου, με έναν οδηγό 5 βημάτων που λέει πώς οι Εβραίοι στην Πόλη μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεφύγετε από την κλοπή εκατομμυρίων.[31]
Μια ένδειξη αυτού είναι το Επίσημο Μητρώο Εταιρειών του Ηνωμένου Βασιλείου που είναι γεμάτο με πλαστά ονόματα, επειδή δεν απαιτούνται έλεγχοι ταυτότητας. Μια εταιρεία είναι εγγεγραμμένη, για παράδειγμα, στο όνομα του «Άγιος Ιησούς Χριστός», με το επάγγελμά του ως «δημιουργός», την ιθαγένειά του ως «Αγγελική» και τη χώρα διαμονής του ως «Ουρανό». Ένα άλλο είναι στο όνομα του "Adolf Tooth Fairy Hitler", με μια εταιρεία πωλήσεων City στο όνομα "Donald Duck" και ούτω καθεξής. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ισχυρίζεται ότι δεν έχει τους πόρους για την αστυνόμευση του εταιρικού μητρώου, αλλά η αλήθεια είναι ότι του επιτρέπουν να συνεχίσει επειδή εξυπηρετεί όμορφα τους σκοπούς των γκάνγκστερ στην πόλη.[32]Προτάθηκε ελεγκτική νομοθεσία, αλλά οι Εβραίοι στην Πόλη την έβαλαν να σκοτωθεί.
Ένα άρθρο στην Eurasia Review αποκαλούσε το City of London «Ένας παράδεισος των παρασίτων, ή το καλύτερο εγκληματικό καταφύγιο που μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα».[33]«Το Λονδίνο έχει γίνει το κέντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου με τη μακροπρόθεσμη ενεργό συνεργασία μεγάλης κλίμακας με ναρκωτικά, όπλα, λαθρεμπόριο ανθρώπων και καρτέλ σεξουαλικών σκλάβων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων λιρών. Οι Εβραίοι στην Πόλη ειδικεύονται στα ξέπλυμα κεφαλαίων από τους Μεξικανούς, Κολομβιανούς, Περουβιανούς, Ρώσους, Πολωνούς, Τσέχους, Νιγηριανούς ναρκοβασιλείς. . . Οι λευκοί σκλάβοι έχουν τους «ιδιώτες τραπεζίτες» τους σε αριστοκρατικές τράπεζες της πόλης. . . κλεπτοκράτες, ισόβιοι φοροφυγάδες δισεκατομμυρίων δολαρίων, που φεύγουν από τη λεηλατημένη πατρίδα τους». Συνεχίζει ότι το «The City Boys» καλωσορίζει «κάθε γκάνγκστερ/ολιγάρχη».Συνέχισε δηλώνοντας: «Το καταφύγιο του Λονδίνου για τους πλουσιότερους ληστές και παράσιτα του κόσμου προσφέρει άνευ προηγούμενες υπηρεσίες, ιδιαίτερα προστασία από την έκδοση και την ποινική δίωξη στον τόπο των εγκλημάτων τους».
Η Corporation, η οποία διοικεί την Πόλη σαν ένα μονοκομματικό μίνι-κράτος, είναι ένα μη ανασυγκροτημένο δίκτυο παλιών αγοριών του οποίου η μεσαιωνική φαντασμαγορία καμουφλάρει την πραγματική δύναμη . Η City of London Corporation κατατάσσεται ως πολιτική δύναμη χωρίς αντίπαλο στη Βρετανία, πιθανώς στον κόσμο . διασφαλίζοντας ότι η πόλη κατατάσσεται μεταξύ των λιγότερο υπεύθυνων οικονομικών κέντρων στο πρόσωπο της γης».Ο ιστότοπος TaxJustice αποκαλεί το Σίτι του Λονδίνου «Ένα κράτος μέσα σε ένα κράτος. το πιο ισχυρό πολιτικό λόμπι με συμφέροντα στον κόσμο».[34]
Υπάρχουν πολλά περισσότερα, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης του Σιωνισμού από την Τράπεζα Rothschild και των φρικαλεοτήτων που συνεχίζονται στην Παλαιστίνη από πριν από την ίδρυση του Ισραήλ, μέσω και υπό την αιγίδα των Εβραίων στο City του Λονδίνου.[35][236][37]Επίσης, το Sinhalanet είχε ένα άρθρο που μπορεί να βρείτε ενδιαφέρον, στο οποίο υποστηρίζεται ότι «τρεις εταιρείες διοικούν τον κόσμο: City of London, Washington DC και Vatican City».[38]και ότι μαζί ελέγχουν τους πολιτικούς, τις οικονομίες και το 80% του παγκόσμιου πλούτου.[39]
Ο Βασιλιάς της Αγγλίας συναντά τον Δάσκαλό του
Οι Βορειοαμερικανοί σπάνια δίνουν μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες ειδήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο και μπορεί να μην γνωρίζουν τις επαναλαμβανόμενες σύντομες εκστρατείες μέσων ενημέρωσης σχετικά με το «Θα πρέπει να καταργηθεί η μοναρχία;» Αυτά συνήθως εμφανίζονται απότομα χωρίς προειδοποίηση ή προφανή αιτία, απαριθμώντας όλα τα συνήθη ζητήματα μιας μοναρχίας που είναι αναχρονισμός, η βρετανική βασιλική οικογένεια είναι ένα άχρηστο παράρτημα στην κυβέρνηση, μια περιττή δαπάνη κ.λπ. Εξαφανίζονται εξίσου ξαφνικά, όλα τα ΜΜΕ του Ηνωμένου Βασιλείου φιμώνουν τα κρυφά τους την ίδια στιγμή. Αυτές οι μικρές εκστρατείες δεν είναι ατυχήματα. είναι «υπενθυμίσεις» ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, προειδοποίηση, από τους καλικάντζαρους που ελέγχουν το Σίτι του Λονδίνου ότι έχουν τη δύναμη να κάνουν το κοινό του Ηνωμένου Βασιλείου σε μια φρενίτιδα κατά εντολή και επίσης την επιρροή να εισαγάγουν και να προωθήσουν στο Κοινοβούλιο μια ψηφοφορία που θα διέλυε πράγματι τη μοναρχία.
Δείτε τη φωτογραφία του (τότε) πρίγκιπα Καρόλου και της Έβελιν ντε Ρότσιλντ, με τον αυτάρεσκο Ρότσιλντ να χώνει τον Κάρολο στο στήθος. Αυτή είναι μια πολύ επιθετική χειρονομία, και όχι κάτι που θα έκανε κανείς σε έναν ανώτερο. Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να πλησιάζει το αφεντικό σας ή τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, να τον χώνει στο στήθος και να λέει: «Έχω κάτι να σου πω»; Σιγουρα οχι. Θα το κάναμε αυτό μόνο σε έναν ευδιάκριτο κατώτερο και σε κάποιον που εκφοβίζαμε, σχεδόν με περιφρόνηση. Η χειρονομία δεν είναι μόνο για να τονίσει ένα σημείο, αλλά είναι ένα είδος απειλής, κάτι που θα μπορούσαμε να φανταστούμε έναν αστυνομικό να κάνει όταν εκδίδει διαταγή. Από τη φωτογραφία, η σχέση μεταξύ αυτών των δύο ανδρών είναι αρκετά ξεκάθαρη. Δεν μπορούμε να ξέρουμε το θέμα της συζήτησης, αλλά ο Ρότσιλντ ουσιαστικά λέει στον Τσαρλς «έτσι είναι και δεν χρειάζεται να σου αρέσει».
Αλλά γιατί ο Ρότσιλντ να μην τρυπήσει αυτό το μικρό τρυπάνι στο στήθος; Ο Κάρολος δεν είναι τίποτα γι 'αυτόν, μια βολική ενόχληση, λίγο μια δημόσια ασπίδα, αλλά όχι περισσότερο. Ο Ρότσιλντ έχει πλούτο που μετά βίας μπορεί να καταλάβει ο Κάρολος, και δύναμη που ξεπερνά αυτή του Καρόλου κατά τάξεις μεγέθους, συμπεριλαμβανομένου του βρετανικού κοινοβουλίου και της κοινής γνώμης του ΗΒ. Και οι δύο άνδρες γνωρίζουν ότι ο Ρότσιλντ θα μπορούσε να εκθρονίσει τον «Βασιλιά» ανά πάσα στιγμή, ότι ο Κάρολος ως Βασιλικός υπάρχει μόνο με την ευχαρίστηση των Εβραίων. Ο Κάρολος, ο υποτιθέμενος «Βασιλιάς της Αγγλίας», δεν μπορεί να μπει στο σπίτι ή στον τόπο εργασίας του Ρότσιλντ χωρίς συγκεκριμένη πρόσκληση. Πόσο υποχείριο μπορείς να είσαι;Είναι οι διάφοροι Rothschild, Sebag-Montefioris και άλλοι παρόμοιοι που θεωρούνται το πραγματικό «βασίλειο» της Αγγλίας, ο Charles, ο Andrew, ο Edward, που είναι καρικατούρες-μαριονέτα.
Σε ποιον ανήκει η πόλη;
Λοιπόν, η οντότητα περιγράφεται ως "The Corporation of The City of London", αλλά, καθώς πρόκειται για ιδιωτική εταιρεία, δεν έχουμε λίστα μετόχων. Μου είπαν ότι υπάρχουν 13 εβραϊκές οικογένειες που έχουν κεντρική θέση σε αυτήν την επιχείρηση, με τους Ρότσιλντ να είναι οι πρώτοι μεταξύ αυτών. Το City μπορεί κάλλιστα να λειτουργεί ως εταιρεία από ορισμένες απόψεις, αλλά θα μπορούσε να περιγραφεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ως μια τυπική οικογένεια οργανωμένου εγκλήματος που είναι Άρχοντες του δικού της μίνι-κράτους και λειτουργούν ουσιαστικά με απόλυτη ατιμωρησία σε όλο τον κόσμο. Αυτή η ατιμωρησία επιλύεται κυρίως από την οικονομική τους δύναμη, αλλά δευτερευόντως από την πολιτική δύναμη και επιρροή που αποκτά αυτή η οικονομική δύναμη. Δεν είναι καθόλου μυστικό ότι εθνικές κυβερνήσεις όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, ο Καναδάς και άλλες είναι βασικά και ουσιαστικά εβραϊκά ελεγχόμενα κράτη,
Αν σκεφτούμε τον Jeffrey Epstein και την επιχείρηση του σεξουαλικής παγίδευσης που άκμασε για δεκαετίες, είναι λογικό ότι το City του Λονδίνου θα ήταν η πηγή του σχεδιασμού και της χρηματοδότησης. Η επιχείρηση του Epstein ήταν σίγουρα εβραϊκή και παγκόσμια, και δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος φορέας στον κόσμο που να ενδιαφέρεται να ελέγχει τους πολιτικούς όλων των εθνών, τουλάχιστον όχι με αυτό το βρώμικο μέσο. Αν σκεφτούμε τα παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία ανήκουν σε μεγάλο βαθμό και ολοένα και περισσότερο σε Εβραίους, και τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για να ελέγξει η προπαγάνδα την τυπική αφήγηση, είναι λογικό ότι ο αυξανόμενος έλεγχος των μέσων ενημέρωσης θα προέρχεται κυρίως από την ίδια πηγή. Αυτό θα εξηγούσε ξεκάθαρα την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του Διαδικτύου, σχεδόν υπαγορεύοντας την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός Google, ενός Facebook, μιας Wikipedia, ενός Instagram, ενός Telegraph,
Υπάρχει κάτι άλλο εδώ, που έχει να κάνει με τις υπηρεσίες πληροφοριών, κυρίως τη CIA και τη Μοσάντ, αν και η MI5 σχεδόν σίγουρα θα ταίριαζε σε αυτό. Έχω ένα αντίγραφο ενός εγγράφου που δόθηκε στη δημοσιότητα από τη CIA κατόπιν αιτήματος FOIA. Δεν είναι έγγραφο της CIA και δεν είναι σαφές γιατί θα ήταν στην κατοχή της CIA. Το έγγραφο δεν έχει συνταχθεί, αλλά ο αρχικός συγγραφέας δεν ταυτοποιείται. Το κυριότερο σημείο αυτού του εγγράφου υποδεικνύει την ύπαρξη μιας ομάδας κάπου εντός της CIA που λειτουργεί ανεξάρτητα, ενεργώντας υπό την αιγίδα και την εξουσία της CIA αλλά με δικό της σκοπό και ατζέντα που δεν σχετίζονται με την υπόλοιπη οργάνωση. Το έγγραφο στερείται τρελά ακριβών λεπτομερειών, αλλά η συνέπεια είναι ότι αυτή η ομάδα δεν αναφέρεται σε κανένα τμήμα της CIA και ότι οι δραστηριότητές της μπορεί να μην είναι καν γνωστές από το στέλεχος της CIA.
Ο Έντουαρντ Σνόουντεν, σε άρθρο με τίτλο «Η CIA δεν είναι φίλος σου», έκανε αναφορά και σε αυτό. Έγραψε ότι μετά τη δημιουργία της CIA, «Μέσα σε ένα χρόνο, η νεαρή υπηρεσία είχε ήδη γλιστρήσει το λουρί του επιδιωκόμενου ρόλου συλλογής και ανάλυσης πληροφοριών για να δημιουργήσει ένα τμήμα μυστικών υπηρεσιών. Μέσα σε μια δεκαετία, η CIA διεύθυνε την κάλυψη αμερικανικών ειδησεογραφικών οργανισμών, ανατρέποντας δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις (ενίοτε απλώς για να ωφελήσει μια ευνοημένη εταιρεία), δημιουργούσε προπαγάνδα για να χειραγωγήσει το δημόσιο αίσθημα, ξεκινώντας μια μακροχρόνια σειρά πειραμάτων ελέγχου του νου. ασυνείδητα ανθρώπινα υποκείμενα. . . και παρέμβαση στις ξένες εκλογές».[40][41]
Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα με τόσα πολλά συνυφασμένα νήματα που ακόμη και ένα πολύ μεγάλο άρθρο μετά βίας θα μπορούσε να το δικαιώσει, αλλά ήθελα να θίξω ένα σημείο σχετικά με τη μυστικότητα, την ατζέντα και την έλλειψη μιας αλυσίδας αναφοράς της CIA. Ως ένα παράδειγμα, είχε αναφερθεί σε πολλά μέρη ότι ούτε το Κογκρέσο των ΗΠΑ ούτε ο Λευκός Οίκος είχαν καμία γνώση του προγράμματος MK-ULTRA της «CIA». Το κάλυψα αυτό με πολλές λεπτομέρειες σε προηγούμενο άρθρο στο MK-ULTRA.[42]Κατά τη διάρκεια των ακροάσεων στο Κογκρέσο για ένα άσχετο θέμα, ένας μάρτυρας έφερε έναν συνάδελφο που άρχισε να καταθέτει σε ένα δεύτερο πρόγραμμα ελέγχου του νου που ήταν άγνωστο μέχρι εκείνη την ημερομηνία, το οποίο οδήγησε στην έκθεση του MK-ULTRA - και στην ταχεία καταστροφή ( έτσι είπαν) του όλα τα σχετικά έγγραφα. Το σημαντικό είναι ότι αυτό το τεράστιο και φρικτό πρόγραμμα, που εκτείνεται σε δεκαετίες, διέφυγε της εξωτερικής προσοχής. Το MK-ULTRA ήταν εξ ολοκλήρου ένα εβραϊκό πρόγραμμα. Έχω μια λίστα με τους κορυφαίους 30 υπολοχαγούς του MK-ULTRA, από το Gottlieb και κάτω, και όλοι είναι Εβραίοι. Αυτό δεν αμφισβητείται, και στην πραγματικότητα πιστεύω ότι από τους 50 ή 60 κορυφαίους ανθρώπους, μόνο δύο ή τρεις το πολύ δεν είναι Εβραίοι.Το ερώτημα είναι πώς θα συνέβαινε μια εσωτερική ομάδα της «αμερικανικής CIA» δεν είχε τόσο αποφασιστικό ενδιαφέρον για ένα τόσο φρικτό πρόγραμμα και δεν είχε ολοκλήρωση με τους Εβραίους.
Μια παρόμοια ανησυχία προκύπτει από τις ακροάσεις στο Κογκρέσο που διεξήχθη για την αποκάλυψη του προγράμματος της «CIA», που εκδίδεται και πάλι δεκαετίες, για τη δολοφονία περίπου 150 παγκόσμιων ηγετών και ανώτερων πολιτικών. Μετά την εξέταση των στοιχείων όλων αυτών των δολοφονιών, δεν είναι καθόλου σαφές ότι πολλές, ή ακόμη και οι περισσότερες, από αυτές που είχαν πολλές όφελος για την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, όπως οι παγκόσμιες κλοπές χρυσού που διεξήχθησαν από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930, ή η αεροπειρατεία του πετρελαίου του Ιράκ σήμερα, είναι ευκολότερο να πιστέψουμε ότι αυτά έγιναν για λογαριασμό της «μυστικής κυβέρνησης» προς τον όφελο και εγκέφαλοι από το. Σίτι του Λονδίνου.Κοιτάζοντας πίσω τόσα πολλά παγκόσμια γεγονότα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μέρος της κυβέρνησης των ΗΠΑ είχε ενδιαφέρον ή ότι είχε όφελος από αυτές τις δραστηριότητες. Εδώ μπορώ μόνο να κάνω εικασίες,
Μπορούμε να θυμηθούμε ότι ο Jeffrey Epstein γλίτωσε από την πρώτη του σύλληψη επειδή «είναι νοημοσύνη» και «πάνω από τον μισθό σου». Όμως, όπως τόνισα παραπάνω, δεν υπάρχει περίπτωση η αμερικανική CIA να είχε δημιουργήσει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εγκλωβισμού σεξουαλικής επαφής με ή χωρίς τη γνώση οποιουδήποτε μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Θα υπήρχε απλώς πολύ μεγάλη έλλειψη ενδιαφέροντος και οφέλους για οποιοδήποτε μέρος των ΗΠΑ, και το μόνο συμπέρασμα που μπορώ να δω είναι ότι πρέπει να προέρχεται από το City του Λονδίνου, όπου θα ταίριαζε τέλεια στη συνολική εικόνα. Σε παρόμοιο πλαίσιο, οι πόλεμοι των Μπόερ δεν έχουν νόημα αν τους αποδώσουμε στη Βρετανία, ωστόσο η Αγγλία έστειλε τον στρατό της για να διαπράξει εκπληκτικά εγκλήματα και φρικαλεότητες χωρίς κανένα όφελος για την Αγγλία.
Και πάλι, υπάρχουν ίσως εκατοντάδες άρθρα και πολλά βιβλία σχετικά με την εισαγωγή ηρωίνης και κοκαΐνης από τη CIA και γενικά τη διακίνηση ναρκωτικών. Τώρα, δεν έχω αυταπάτες για την αγνότητα της CIA, και είμαι βέβαιος ότι πολλά από το προσωπικό της είναι αρκετά κακά για να κάνουν ακριβώς αυτό. Αλλά δεν υπολογίζει. Σίγουρα είναι δυνατό, αλλά δεν έχει νόημα η «αμερικανική CIA», εξ ολοκλήρου για λογαριασμό της, να εμπλακεί τόσο βαθιά στη διεθνή διακίνηση ναρκωτικών. Αλλά οι Εβραίοι στο Σίτι του Λονδίνου έκοψαν τα δόντια τους στη διακίνηση ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα, αυτή ήταν η πηγή πολλών από τις αρχικές τους περιουσίες. Οι Χαζάρ Εβραίοι ήταν πάντα από τους μεγαλύτερους εμπόρους ναρκωτικών στον κόσμο.Έτσι, αν αποδώσουμε τη διακίνηση ναρκωτικών σε αυτόν τον κεντρικό «ιδιωτικό» πυρήνα της CIA που αναφέρεται στο City του Λονδίνου, όλα τα κομμάτια ταιριάζουν μεταξύ τους και όλα έχουν νόημα. Αυτό θα εξηγούσε ακόμη και γιατί η HSBC τιμωρείται επανειλημμένα τόσο βαριά στις ΗΠΑ για ξέπλυμα χρήματος από ναρκωτικά. Αυτό δημιουργήθηκε για να κάνει η HSBC πριν από 150 χρόνια και η έδρα της βρίσκεται στην πόλη. Ακόμα και τα μικρά κομμάτια ταιριάζουν τέλεια.
Σκεφτείτε ξανά το πρόγραμμα δολοφονίας της «CIA». Δεν υπάρχει περίπτωση η CIA από μόνη της, ομάδα απατεώνων ή με άλλο τρόπο, να αποφασίσει να σκοτώσει 150 Προέδρους, Πρωθυπουργούς και άλλους ανώτατους κυβερνητικούς αξιωματούχους που, ως επί το πλείστον, δεν θα είχαν κανένα όφελος για τις ΗΠΑ. Και καμία ομάδα της CIA, απατεώνων ή μη, δεν θα αναλάμβανε να σκοτώσει τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, χωρίς να έχει κανένα εμφανές όφελος για τις ΗΠΑ. Αλλά αν εισαγάγουμε σε αυτή την εξίσωση τις πολιτικές ηγεμονικές φιλοδοξίες των Εβραίων στο Σίτι του Λονδίνου, τα κομμάτια ταιριάζουν και πάλι μεταξύ τους.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για εικασίες από την πλευρά μου. Δεν μπορώ να αποδείξω αυτούς τους ισχυρισμούς. Απλώς τα έχω συνδυάσει από λογική και περιστασιακά στοιχεία.
Συνιστάται προσοχή
Σίγουρα, αυτοί οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι. Δεν λείπουν οι αποδείξεις ότι θα καταστρέψουν όποιον τους αμφισβητήσει και θα σκοτώσουν όποιον απειλεί να αποκαλύψει ή να ματαιώσει τα σχέδιά τους. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους Εθνικούς. Είναι εξίσου αδίστακτοι με τους δικούς τους. Έχετε διαβάσει τι έκαναν στον Dominique Strauss-Khan[43]. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ και σχεδόν σίγουρα ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλίας, και ωστόσο ήταν πολύ αουτσάιντερ, μακριά από το κέντρο της εξουσίας. Όπως ανέφερα στο άρθρο μου, εκμυστηρεύτηκε στη γυναίκα του και σε άλλους ότι «είναι έξω να με πάρουν». Για να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια ορολογία, μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν ήταν άνθρωποι που ήταν κοντά του, αλλά που ήταν ταυτόχρονα πολύ πιο πάνω του, και ήλπιζε ξεκάθαρα ότι μπορεί να ήταν αρκετά ασήμαντος και απλώς να τον αγνοούσαν. Έκανε λάθος.
Παρόμοιος ήταν και ο Τζέρεμι Κόρμπιν. Ο πρώην ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου, Κόρμπιν κέρδισε την εχθρότητα των Εβραίων στην Πόλη και τον κατέστρεψαν. Ήταν μόνιμα μολυσμένος ως αντισημίτης και ήταν απολύτως σκουπίδια για την ανυποψία του στους Εβραίους και τις καλές του προθέσεις προς τον βρετανικό λαό. Το Εργατικό Κόμμα δηλώνει σταθερά ότι ο Κόρμπιν δεν ξαναπεράσει ποτέ το κατώφλι τους γιατί τώρα είναι «πολύ τοξικός».
Υπήρχε ένα άλλο θέμα, με τίτλους εφημερίδων πριν από μερικά χρόνια «Ο Άμσελ Ρότσιλντ αυτοκτονεί». Αυτός ο άνθρωπος, ένας 6ος τραπεζική Rothschild, επρόκειτο να αναλάβει τα ηνία από την ξαδέρφη του Sir Evelyn Rothschild, ως πρόεδρος της NM Rothschild & Sons. Το σώμα του βρέθηκε από μια καμαριέρα σε δωμάτιο ξενοδοχείου στο Παρίσι. Αλλά δεν υπήρχε τίποτα σε αυτό που δεν έχει νόημα. Ο πρώτος αστυνομικός που βρέθηκε στη σκηνή είπε στους δημοσιογράφους ότι ο Ρότσιλντ βρέθηκε με ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του συνδεδεμένου σε ένα εξάρτημα μπάνιου στο οποίο υποτίθεται ότι «κρεμάστηκε», αλλά ο αστυνομικός είπε ότι τράβηξε το σχοινί και ολόκληρο το εξάρτημα αποσπάστηκε από τον τοίχο.Είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο άνδρας να κρεμαστεί, επειδή το εξάρτημα δεν μπορούσε να υποστηρίξει βάρος, ότι το σχοινί είχε δεθεί εκεί μετά. Αυτός ο αστυνομικός εξαφανίστηκε γρήγορα και η ιστορία διαγράφηκε εντελώς από το Διαδίκτυο. Είδα ένα αντίγραφο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον Ρούπερτ Μέρντοχ, που έδινε οδηγίες σε όλες τις εφημερίδες του να δηλώσει "ως αυτοκτονία,
Οι επίσημες ιστορίες που ακολούθησαν, ήταν όλες ανοησίες, πολύ αξιολύπητες για να ονομαστούν ψέματα. Χαρακτηριστική ήταν η βρετανική Mirror, λέγοντας «. . . Φαινόταν ότι η πραγματική θηλιά γύρω από το λαιμό του Άμσελ ήταν η περιουσία του των 18 εκατομμυρίων λιρών», ότι «τα τεράστια πλούτη και επιρροή δεν έφερναν πάντα μεγάλη ευτυχία» και αυτή της μεγάλης περιουσίας του «Θα μπορούσατε να την περιγράψετε ως μια επιχρυσωμένη μυλόπετρα». Η «μεγάλη περιουσία του των 18 εκατομμυρίων λιρών»; Αυτό θα αγόραζε δύο Ferrari, μια Bugatti και θα άφηνε αρκετά χύμα για έναν κουβά παγωτό Häagen-Dazs, αλλά αυτή η «επιχρυσωμένη μυλόπετρα» οδήγησε σε τέτοια κατάθλιψη που ο άνθρωπος κρεμάστηκε. Μια άλλη ιστορία ήταν ότι ο άντρας έπαθε κατάθλιψη μετά το θάνατο της μητέρας του και έτσι κρεμάστηκε. Άλλοι, και ήταν πολλοί, ήταν το ίδιο ανόητοι. Από όλους τους ανθρώπους, οι Ρότσιλντ θα είχαν την επιρροή να βάλουν σχεδόν ολόκληρη την αστυνομία του Παρισιού στην υπόθεση και να κυνηγήσουν κάθε στοιχείο στα πέρατα της γης. Αλλά δεν το έκαναν. Είπαν απλώς πολλά ανόητα ψέματα και το έθαψαν.
Δεν ξέρω τι πραγματικά συνέβη, αλλά πρέπει να πω ότι διαβάζοντας την αρχική αναφορά της αστυνομίας και στη συνέχεια τις φρενήρεις συγκαλυπτικές ιστορίες, η ενστικτώδης αντίδρασή μου ήταν ότι αυτό έπρεπε να ήταν «οικογενειακό χτύπημα». Δεν θα μάθουμε ποτέ. Και μπορεί να μην ήταν το πρώτο. Μπορείτε να φανταστείτε να αυτοκτονήσετε κόβοντας τον λαιμό σας; Γιατί όχι? Οι Ρότσιλντ το κάνουν. Σύμφωνα με το Εβραϊκό Πρακτορείο Τηλεγράφων, «Ο Nathaniel Rothschild, δεύτερος γιος του πρώτου Λόρδου Rothschild αυτοκτόνησε κόβοντας το λαιμό του. Οι συγκεκριμένοι λόγοι της πράξης δεν αποκαλύπτονται».[44]Ούτε αποκαλύπτονται οι λόγοι για τη βλακεία της μεθόδου. Από όλες τις διαθέσιμες επιλογές για να αυτοκτονήσω, το να κόψω τον λαιμό μου δεν θα ήταν η πρώτη μου επιλογή. Ακολουθούν ορισμένες αναφορές των μέσων ενημέρωσης. Αποφασίστε μόνοι σας.[45][46][47][48][49]
Πού πάμε από εδώ?
Πουθενά, όσο μπορώ να δω. Πολλοί αναγνώστες θέλουν να δουν μια λύση που προσφέρεται. Υπαρχει μια. Εάν ο βασιλιάς Κάρολος θα μπορούσε να συγκεντρώσει αρκετό θάρρος και μια αποφασιστικότητα, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Μπορούσε να διοικήσει τα ΜΜΕ του ΗΒ και να εξηγήσει την κατάσταση στους ανθρώπους με τρόπο που θα μπορούσαν να καταλάβουν. Αν το έκανε αυτό, σίγουρα θα είχε την υποστήριξη ολόκληρης της χώρας, αλλά και του στρατού. Τώρα, ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ομολογουμένως τίποτα πολύ, αλλά ακόμη και αυτοί έχουν τη στρατιωτική δύναμη για να εξαπολύσουν μια ολοκληρωτική επίθεση σε ένα απροστάτευτο φυσικό τοπίο ενός τετραγωνικού μιλίου. Συγκεντρώστε όλους τους πυραυλούς και το πυροβολικό και κατεδάφισε εντελώς το Σίτι του Λονδίνου.Μην αφήνετε καμία πέτρα να ακουμπάει σε άλλη και σκοτώστε οτιδήποτε κινείται. Εάν το κεφάλι και ο εγκέφαλος της ύδρας σκοτωθούν έτσι, το σώμα θα πέθαινε σιγά-σιγά. Αλλά αυτό είναι ένα όνειρο
https://www.bluemoonofshanghai.com/ + https://www.moonofshanghai.com/
4 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου