Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Γεννήθηκα στην Ελβετία, αναμφισβήτητα στην καρδιά της Ευρώπης, και ως Ευρωπαίος εκ γενετής, αν όχι από κουλτούρα, νιώθω ότι πρέπει να ασχοληθώ με το ζήτημα της ευθύνης του τακτικού Ευρωπαίου για όσα συμβαίνουν τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Σερβία.

Δεν πιστεύω στη συλλογική ενοχή, οπότε η σύντομη απάντηση είναι «όχι».

Αλλά πιστεύω στις συνέπειες και πιστεύω στη δικαιοσύνη του Θεού (και στην αγάπη, φυσικά!). Με άλλα λόγια, δεν νομίζω ότι μπορείς να κάνεις κακές πράξεις και να ξεφύγεις από αυτό: αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πληρώσεις, ειδικά αν δεν μετανοήσεις για τις κακές πράξεις σου.

Επιπλέον, συνειδητοποιώ ότι η ΕΕ είναι αποικία/προτεκτοράτο των ΗΠΑ, αλλά το ίδιο συνέβη και σε μεγάλο μέρος του κόσμου.

Γιατί μπορεί να υπάρξει πραγματική αντίσταση στην Αυτοκρατορία στη Λατινική Αμερική ή την Αφρική και καμία στην ΕΕ; Πρέπει η Κούβα να αρχίσει να στέλνει στρατιώτες, γιατρούς και μηχανικούς στην ΕΕ (πλάκα!);

[Ως παιδί θυμάμαι όλα τα διάφορα κινήματα διαμαρτυρίας και αντίστασης που είχαμε στην Ευρώπη, κυμαίνονταν από τους (κυρίως) ειρηνικούς αντιπυρηνικούς οικολόγους, μέχρι απεργά συνδικάτα, στη RAF στη Γερμανία, στον IRA στο Ulster, στο ETA στην Ισπανία και ακόμη και οι διάφορες κουρδικές, αρμενικές, παλαιστινιακές και άλλες εθνοτικές ομάδες που επιδίδονται σε διάφορους βαθμούς βίαιης αντίστασης κατά του κράτους. Ακόμα και στη μικροσκοπική Ελβετία είχαμε τους αυτόνομους Jura με κάποιες δημιουργικές μεθόδους αντίστασης! Αυτό δεν σημαίνει ότι εγκρίνω όλα αυτά, μόνο ότι θυμάμαι μια εποχή που υπήρχε πραγματική αντίσταση στην Ευρώπη. Είναι ικανοί οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι να αντισταθούν ουσιαστικά σε *οτιδήποτε* στις μέρες μας; πολύ αμφιβάλλω]

Νομίζω ότι μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι η ΕΕ είναι η πιο πειθήνια, δειλή και πιστή αποικία στην Αυτοκρατορία. Γιατί; Πιθανώς επειδή όλες οι άλλες αποικίες *ήξεραν* ότι το αποικιακό τους καθεστώς δεν θα αλλάξει ποτέ υπό την αγγλοσιωνιστική κυριαρχία, ενώ οι Ευρωπαίοι ήλπιζαν με κάποιο τρόπο να «ανυψωθούν» όντας τα «κανίς» του θείου Σμούελ. Και, τελικά, ο ιμπεριαλισμός γεννήθηκε στην Ευρώπη (τις Σταυροφορίες) και όχι στον Νέο Κόσμο.

Θα νόμιζες ότι μέχρι τώρα, ακόμη και ο πιο ανόητος πολιτικός της ΕΕ θα είχε συνειδητοποιήσει ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις βλάπτουν σχεδόν αποκλειστικά την Ευρώπη. Ωστόσο, τι βλέπουμε; ΑΚΟΜΑ το καταφέρνουν και ΑΚΟΜΑ διπλασιάζονται, ρίξτε μια ματιά σε αυτόν τον τίτλο: « Η ΕΕ ετοιμάζεται να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία της μητρικής εταιρείας του RT – ΜΜΕ ». Παρακαλώ διαβάστε το, θα δείτε ότι πρόκειται για μια άμεση και απολύτως μη συγγνώμη καταστολή της ελευθερίας του λόγου . Και ενώ οι Ευρωπαίοι με διπλή καλή σκέψη και πολιτικά ορθούς λατρεύουν να (λανθασμένα) αναφέρουν τον Βολταίρο και διακηρύσσουν περήφανα ότι και αυτοί « δεν συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες » στην πραγματικότητα το κάνουν απολύτως. δεν δίνω δεκάρα.

Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.

Όταν οι Αγγλοσιωνιστές εξαπέλυσαν έναν ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟ επιθετικό πόλεμο εναντίον του σερβικού έθνους και μιας χώρας, της Γιουγκοσλαβίας, που ήταν ιδρυτικό μέλος του κινήματος των Αδέσμευτων, οι περήφανοι Ευρωπαίοι το έκαναν αυτό (βλ. εικόνα).

Στην καλύτερη!

Πολλοί συμμετείχαν ενεργά στο μαρτύριο του σερβικού έθνους. Πάλι. Με τον ίδιο τρόπο που οι Ευρωπαίοι πρόδωσαν τους Σέρβους κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και τώρα, είναι ΑΚΟΜΑ σε αυτό (βλ. απειλές της ΕΕ για το Κοσσυφοπέδιο).

Και, μην κάνετε λάθος, όλα αυτά τα χρόνια η τρομοκρατία του UCK στο Κοσσυφοπέδιο υποστηρίχθηκε πλήρως και υποβοηθήθηκε ακόμη και από την KFOR και την EULEX (αυτή η τελευταία οντότητα αποκαλούσε μέτρια « Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κράτος δικαίου στο Κοσσυφοπέδιο » (η έμφαση προστέθηκε).

Και, τώρα πάλι, το μόνο που ακούμε από τη Γηραιά Ήπειρο είναι μια εκκωφαντική σιωπή. Είτε αυτό, είτε απειλές.

Ξεχασμένη εδώ και καιρό είναι η σοφή προτροπή του Yehuda Bauer:

Δεν θα είσαι θύμα.
Δεν θα είσαι θύτης.
Και πάνω απ' όλα,
δεν θα είσαι θεατής.

Καθιστώντας την ΕΕ συνένοχο της αμερικανικής επίθεσης στη Σερβία, οι ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά εξασφαλίσει την πίστη των Ευρωπαίων για πάντα, αφού τώρα δεν δεσμεύονται μόνο από πολιτιστικούς ή αποικιακούς δεσμούς, αλλά είναι και συνεργοί στον βιασμό της Σερβίας, του Μαγκρέμπ και του Μασρέκ . , το Αφγανιστάν και όλες τις άλλες χώρες που υποφέρουν υπό τον ζυγό της Ηγεμονίας.

Η αγγλοσιωνιστική επίθεση στη Γιουγκοσλαβία ήταν η Κρισταλική Νάχτ του διεθνούς δικαίου , ήταν το γεγονός από το οποίο ξεπήδησαν όλες οι φρικαλεότητες που βλέπουμε σήμερα. Και όμως, μακριά από το να κατανοούν (και να μην παραδέχονται!) το έγκλημα της επίθεσης (το χειρότερο έγκλημα στο διεθνές δίκαιο, πάνω από ακόμη και τη γενοκτονία ή τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!) και να δείχνουν κάποιες τύψεις, οι ευρωπαίοι ηγέτες παρέμειναν στην πορεία ενώ οι «κανονικοί» λαοί της Ευρώπης απλά τα αγνόησε όλα σαν τα καλά μικρά κανίς που έγιναν.

Και παρακαλώ μην μου πείτε το επιχείρημα ότι «αντιμετωπίσαμε έναν πολύ ισχυρό εχθρό» ή «δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα». Τουλάχιστον, κάθε Ευρωπαίος θα μπορούσε να ακολουθήσει την έκκληση του Σολζενίτσιν και « να ζήσει όχι με το ψέμα ». Αλλά δεν μπορούσαν να το κάνουν ούτε αυτό. 1000 χρόνια αντιχριστιανικής προπαγάνδας και αίρεσης οδήγησαν σε μια κοινωνία που δεν πιστεύει καν στην ίδια την έννοια της «αλήθειας». Δεν είναι περίεργο που δεν μπορούν να σταματήσουν να λένε ψέματα πια…

Νομίζω ότι είναι αληθοφάνεια ότι αν δεν έχεις αυτοσεβασμό, δεν θα έχεις και σεβασμό από τους άλλους . Πιστεύω επίσης ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι η ΕΕ έχει γίνει η πιο περιφρονημένη κοινωνία στον πλανήτη. Και δεν είναι μόνο ο Πούτιν που αποκαλεί την ΕΕ « πόρτο για τις ΗΠΑ » – η ίδια άποψη υποστηρίζεται σε μεγάλο μέρος της Ζώνης Β.

Εδώ είναι, νομίζω, η σωστή απάντηση στο ερώτημα που έθεσα παραπάνω: αξίζουν οι Ευρωπαίοι αυτό που θα τους έρθει στη συνέχεια; Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό που τους έρχεται στη συνέχεια είναι εντελώς αυτοπροκαλούμενο , νομίζω ότι αυτή η αδιαμφισβήτητη απάντηση είναι ένα ηχηρό «ΝΑΙ!».

Αν όχι, τότε ποιος φταίει; Ρωσία? Η ΗΠΑ? Πούτιν; «Οι Εβραίοι»; Μετανάστευση? μουσουλμάνοι;

Μιλώντας για τις ΗΠΑ – τουλάχιστον οι Αμερικανοί Αμερικανοί ψήφισαν τον Τραμπ (δύο φορές). Το ότι αυτό δεν έκανε (σχεδόν) καμία διαφορά είναι άσχετο, τουλάχιστον ο λαός των ΗΠΑ προσπάθησε να αντισταθεί ! Στην πραγματικότητα, ακόμη και κάτω από την τρέχουσα καταστολή της διαφωνίας, εξακολουθώ να πιστεύω ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό Αμερικανών Αμερικανών ικανών και πρόθυμων να αντισταθούν από τους Ευρωπαίους.

Και έτσι σήμερα θέλω να κάνω κάτι που δεν έκανα ποτέ πριν. Θα ξαναδημοσιεύσω για άλλη μια φορά κάτι που έχω ήδη δημοσιεύσει μια φορά: τη συνέντευξη του συνταγματάρχη Ντάγκλας Μακγκρέγκορ από τον Δρ Μιχαήλ Βλάχο. Θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση είναι τόσο σημαντική που αξίζει μια δεύτερη ανάρτηση. Πριν σας αφήσω με αυτούς τους δύο άντρες, θέλω να προσθέσω απλώς τα εξής:

Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι από τη γενιά που είχα ως καθηγητές στα χρόνια μου στα κολέγια των ΗΠΑ (1986-1991) και για τους οποίους τρέφω ακόμη τον μέγιστο σεβασμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ απαραίτητα με όλα όσα έκαναν, είπαν ή έγραψαν, καθόλου. Αλλά τέτοιους ανθρώπους μπορώ να σεβαστώ όχι μόνο για την τρομερή διάνοιά τους, αλλά και για το ότι είναι άνθρωποι της τιμής και της αλήθειας, και πραγματικοί (σε αντίθεση με τους κυματιστές) πατριώτες της χώρας τους.

Αυτή είναι η γενιά των ανδρών όπως ο David Glantz ή ο Lester W. Grau – Αμερικανοί αξιωματικοί που μελέτησαν πραγματικά, προσεκτικά, το σοβιετικό στρατιωτικό δόγμα (συγγραφείς όπως ο Reznichenko, ο Gareev ή ο Ogarkov) και που, μέσω των σπουδών τους, δεν μισούσαν τη Ρωσία ή τους Ρώσους καθόλου, αλλά τους έβλεπε ως συναδέλφους επαγγελματίες και πατριώτες. Έχοντας το προνόμιο να περάσω λίγο χρόνο με τους ανθρώπους που δίδασκαν στη Στρατιωτική Ακαδημία Frunze (ακόμη και κατέληξα να συνέγραψα ένα μικρό βιβλίο με έναν από αυτούς) μπορώ να επιβεβαιώσω ότι οι Ρώσοι κορυφαίοι στρατηγοί είχαν μεγάλο σεβασμό για τους Αμερικανοί συνάδελφοι επίσης.

Η αντίθεση με τα Neocon freaks «από το υπόγειο» δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη.

Πιστεύω ειλικρινά ότι στην ακόλουθη συζήτηση κάθε θέμα και κάθε πρόταση είναι σημαντική γιατί δείχνει τι σκέφτεται αυτή η γενιά ικανών και αξιότιμων Αμερικανών Αμερικανών για την (πολλές) βδελυγμία(ες) που γινόμαστε μάρτυρες σήμερα. Μπορώ ειλικρινά να πω ότι τους εύχομαι, και τον σκοπό τους, πλήρη επιτυχία.

Σε ό,τι με αφορά, έχουμε τον ίδιο εχθρό.

Μακάρι το παράδειγμά τους της αντίστασης (γιατί *ακριβώς* αυτό είναι) να εμπνεύσει περισσότερους (υπάρχουν ήδη λίγοι) Ευρωπαίους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.

Αντρέι

Τέλος, και στο πνεύμα της σημερινής μου ανάρτησης, σας αφήνω με ένα υπέροχο μουσικό βίντεο από τη Γαλλία: “ Indignez-vous ” από τους HK et les Saltimbanks (βλ. μεταφρασμένους στίχους παρακάτω).

Ποιος ξέρει, ίσως αυτό το βίντεο να ξυπνήσει μερικούς ακόμη Ευρωπαίους;

Στίχοι μηχανικής μετάφρασης:

Σηκώθηκα ένα πρωί, σκοτεινή μέρα ύπαρξης
, ύψωσα τη φωνή μου και τη γροθιά μου, όταν ο κανόνας ήταν σιωπή
, είδα μερικούς να μπαίνουν σε τρένα, να φεύγουν σε μια τεράστια ομίχλη

Δεν μπορούσα να είμαι ούτε συνεργός ούτε μάρτυρας , μπήκα σε αντίσταση
Μια φωνή στρωμένη με ελπίδα, κατοικημένη από γυναίκες και άντρες από παντού
.
το αστέρι μου
Ο θάνατος με ξέχασε στο δρόμο, στη Ντόρα και το Μπούχενβαλντ
93 χρονών μπορώ να πιστέψω, ότι το τέλος μου δεν είναι πολύ μακριά
93 χρονών εδώ είναι η ανάμνησή μου,
φρόντισέ το περισσότερο Αγανάκτηση με πείσμα, σε έναν κόσμο σε επιφυλακή από εσάς
Γίνετε ένας από αυτούς που περπατούν κόντρα στον άνεμο φίλοι μου, αγανακτείτε
Αγανακτείτε!
Αγανακτώ!
Αυτός είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
, ακούς το αστέρι του;
Νομίζεις λοιπόν ότι σήμερα μας λείπουν οι λόγοι της εξέγερσης
Όταν οι δικές μας ζωές είναι με πίστωση, υπό τη δικτατορία των τραπεζών
Το χρήμα διοικεί τους μετόχους, αυτοί οι ίδιοι διατάζουν τον πρόεδρο
που διατάζει τους απλούς ανθρώπους να εκτελούν καλά με ευγένεια
Όλα αυτά τα απούλητα τρόφιμα , οπότε πετάξτε το στα σκουπίδια
Και πάνω από το σωρό των σκουπιδιών, ρίξτε μου 10 λίτρα χλωρίνη
Αυτός είναι ο κόσμος που είναι δικός μας, παράλογος, σκληρός και ανελέητος
Μέχρι να περάσει αυτό το καταραμένο όριο της φτώχειας από την πόρτα μας
Ανθρώπινα δικαιώματα παραμερισμένα, πουλημένα σε μεμονωμένες μερίδες
Όταν η επισιτιστική κρίση παραμονεύει μπροστά στο αιώνιο
αλλά θαύματα όταν τα δισεκατομμύρια βρίσκονται στη δεύτερη
Για να σωθούν τα βασιλικά δολάρια και όλοι οι τραπεζίτες αυτού του κόσμου
Αγανακτώ!
Αγανακτώ!
Αυτός είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
, ακούς το αστέρι του;
Αγανακτώ!
Αγανακτώ!
Αυτός είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
, ακούς το αστέρι του;
Οι αλυσίδες μας είναι σίγουρα λιγότερο ορατές, απ' ό,τι στις σκοτεινές μέρες της σκλαβιάς
, αλλά το μυαλό μας στοχοποιείται, τι έκαναν με την κληρονομιά μας
Υπερβολικός ανταγωνισμός, γενικευμένη αμνησία
Προϊόντα μαζικής κατανάλωσης για μια αναισθητοποιημένη νεολαία
Είναι καιρός, φίλοι μου, να γυρίσουμε επιτέλους στα αστέρια πάλι
Που έχει καθοδηγήσει όλη του τη ζωή, αυτός ο ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
Ναι, ήμουν αυτός ο Αρμένιος, είμαι ακόμα αυτός ο Γερμανοεβραίος
Είμαι ο παλαιστινιακός λαός, η δικαιοσύνη είναι η μόνη μου πλευρά
Γίνετε πολίτες χωρίς σύνορα, αυτών των λαών που ξεσηκώνονται
Μολύνετε ολόκληρη τη γη, με τις εξεγέρσεις και τα όνειρά σας
Αγανακτείτε είναι δικαίωμά σας, και στη μνήμη όλων εκείνων
που ακόμα πεθαίνουν να μην το έχεις, αυτό το δικαίωμα είναι στην πραγματικότητα καθήκον
Να αγανακτείς!
Αγανακτώ!
Είναι ένας ηλικιωμένος άντρας που σου μιλάει
μαρκάροντας το αστέρι του, ακούς;
Αγανακτώ!
Αγανακτώ!
Αυτός είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
μαρκάροντας τον έναστρο ουρανό, σηκώνεσαι όρθιος;
Αγανακτώ!
Αγανακτώ!
Αυτός είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που σου μιλάει
, ακούς το αστέρι του;
Αγανακτώ!
Αγανακτώ!
Είναι ένας ηλικιωμένος κύριος, ένας υπέροχος κύριος
που σου μιλάει, ποιος σου μιλάει