Βρωμά
2022/12/08
Την ξέρετε την ιστορία των ημερών.
Πολύς ο λόγος γιά το «παιδάκι» καί το «εικοσάευρο», που «δεν αξίζει τον κόπο ν’ αφαιρείται ανθρώπινη ζωή γιά δαύτο».
Μόνο που κανένας δεν μιλάει γιά βασανισμούς σε γεροντάκια καί γριούλες από συμμορίες ομοφύλων του «παιδακίου», κατά τη διάρκεια ληστειών γιά …κάποια εικοσάευρα, περισσότερα του ενός… ληστείες καί βασανισμοί, που πολλές φορές καταλήγουν καί σε θάνατο των ληστευομένων.
Με τη λογική (την ποιά;…) του κάθε μαλάκα «ανθρωπιστή», το να σκοτώσεις βρωμάκι γιά ένα εικοσάρικο, «δέ λέει»· αντιθέτως, εάν αλλοδαπός / αλλόφυλος σκοτώσει Έλληνα (καί δή, απόμαχο της ζωής) γιά …κάμποσα εικοσάρικα, «λέει» – καί δεν αξίζει να το συζητάμε, μή γίνουμε, δά, καί …ρατσιστές! Ή, το να σκοτώσει μαθητή Δημοτικού, επειδή ο αλλόφυλος έχει γλέντι καί πυροβολάει παρανόμως μέσα στον οικιστικό ιστό· ούτ’ αυτό «λέει». Δεν αξίζει να το συζητάμε, βραδερφέ.
. . . . . . . . . . .
Με αφορμή τα πρόσφατα περιστατικά, πολλοί ψάχνουν τα αίτια της ασυδοσίας των βρωμά, καί ανακαλύπτουν την ψηφοθηρία των μεταπολιτευτικών γκουβέρνων. Σωστό, μόνο που υφίσταται κι άλλος λόγος, ακόμη σοβαρώτερος, γιά την ασυδοσία αυτή: είναι ότι το (αλλόφυλο καί προδοτικό) κατεστημένο θέλει νά ‘χει στρατούς έτοιμους, γιά την τελική εξόντωση των Ελλήνων.
Καί δεν έχει μονάχα έναν, αλλά τρείς (φροντίζει καί γιά τις εφεδρείες του, δηλαδή) :
- Τα βρωμά.
- Τα λάθρο.
- Καί τον διεθνοποιημένο, πλέον, υπόκοσμο, στον οποίο κάνουν κουμάντο κυρίως αλλοδαποί (χαλβανά, καί λοιποί).
Γιά τα παραπάνω, δεν μιλάει (σχεδόν) κανείς. Όπως δεν μιλάει κανείς (χωρίς το «σχεδόν») γιά το ποιός ξεκίνησε να κάνει τα βρωμά ισότιμα με τους Έλληνες. Κι αυτός ήταν αυτός εδώ ο ξερόλας, που ξεκίνησε να τα βαφτίζει. (Οι πωλητικοί, που τους δώσανε δικαίωμα ψήφου, ακολούθησαν λίγα χρόνια μετά.)
. . . . . . . . . . .
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι το εξαιρετικό στην έρευνα, αν καί είμαι ο πρώτος που είπα στα ίσα καί δημοσίως το ποιά σπαρτά ανθρωποειδή κατασκεύασε ο κύρ-Προμηθέας, καί με ποιόν σκοπό.
Όπως καί δεν θεωρώ πως έκανα κάτι το εξαιρετικό, επειδή είπα (πάλι πρώτος, κτλ) ότι οι ομαδικές μετακινήσεις / μετοικεσίες των βρωμά από την Ινδία προς την Ευρώπη υπαγορεύτηκαν από κάποια κρυφά ιερατεία.
Γιατί;
Διότι υποψιάζομαι / φαντάζομαι / θεωρώ ως σίγουρο πως αυτά τα ξέρουν κι άλλοι. Μόνο που δεν μιλάνε – οι μεν ανήκοντες σε σκοτεινές «αδελφότητες», διότι δεν θέλουν να μιλήσουν, οι δε λοιποί τυχόν γνώστες άγνωστο γιατί (άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου).
Στους τελευταίους, δηλαδή στους γνώστες του αποκρύφου παρελθόντος της ανθρωπότητας, εντάσσω υποθετικώς (με σοβαρή, όμως, πιθανότητα) καί πρόσωπα (άγνωστα σε μένα) μέσα από την Εκκλησία μας. Αλλά, ακόμη κι αν τέτοια πρόσωπα δεν υπάρχουν, ή υπάρχουν, αλλά δεν μιλάνε… ο ξερόλας μας δέεεεεν είδε από μόνος του πως, αυτά που έκανε, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα; (Είδατε εσείς ποτέ βρωμά παπά, διάκο, ή καλόγερο; όχι, κι ούτε πρόκειται.)
Κι αν το είδε, γιατί δεν σταμάτησε τις ανοησίες; Είναι ωραίο να τους βλέπεις να ευτελίζουν τα μυστήρια, πχ βαφτίζοντας τα παιδιά τους πεντέξη φορές; (Απλά γιά να πάρουν χρυσά σταυρουδάκια καί δώρα από αφελείς, που γίνονται νονοί από «τάμα».) «Κάποιος» είχε πεί πρό δύο χιλιετιών να μή ρίχνουμε «τα άγια τοίς κυσί»· αλλά, βέβαια, τί να ξέρει εκείνος ο Χριστός μπροστά σε ξερόλες παπάδες; Έ; (Κατά τά λοιπά, αίρεση είναι ο ξερολισμός -δηλαδή, το αλάθητον- του πάπα, καί μόνον αυτός!)
. . . . . . . . . . .
Λοιπόν, είναι ξεκάθαρο: ό,τι υφιστάμεθα ως λαός, οφείλεται πρώτα στο κεφάλι μας το ξερό. Στον τελείως ηλίθιο καί άχρηστο οίκτο, που δείχνουμε σ’ όποιον είδε φώς στην Ελλάδα καί μπήκε. Οι όποιοι ανθέλληνες ξένοι κι αλλόφυλοι έρχονται μετά από μας, τα ξυπνοπούλια· κι αφού βρήκαν πρόθυμα κορόϊδα, γιατί να μην κάνουν τη δουλειά τους;
Κάθε φορά, στην κυριολεξία τρέφουμε φίδια στον κόρφο μας, καί μυαλό δεν βάζουμε.
Από πού ν’ αρχίσεις, καί πού να τελειώσεις; Από τους Βουλγάρους, που -αιώνες πρίν- τους λυπηθήκαμε, επειδή τους κυνηγούσαν άλλες φυλές στην πατρίδα τους (στον Βόλγα), τους δώσαμε καταφύγιο καί κατσικώθηκαν εδώ… καί (όταν χόρτασε η ψείρα καί βγήκε στον γιακά) μας είπαν το «ευχαριστώ» το 1904-1908, το 1914-1920, καί το 1941-1944; Από τα χαλβανά, που ήρθαν εδώ ξεβράκωτα το 1989-90, καί σήμερα μας τη λέει μέχρι κι ο πρεζάκιας ο πρόεδράς τους; Από πού; Από ποιούς;
Σημειωτέον, ακόμη, ότι η Ιστορία είναι ωραία γυναίκα, αλλά λίαν εκδικητική: αν την αγνοήσεις, μπορεί να σε ρεζιλέψει αγρίως! Έτσι… Ποιός γνωρίζει ότι οι «κακόμοιροι» κι «ευπαθείς» Βρωμά ήταν οι δήμιοι των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας; Τον Αθανάσιο Διάκο ποιός τον βασάνισε καί τον σκότωσε; Τους Κατσαντωναίους;… Αλλά, αφού γιά τον παπάρα τον Ελλαδέζο η ανάγνωση ιστορικών βιβλίων είναι περιττή, περιττό καί γιά μας είναι το όποιο σχόλιο γιά τη μούρη του.
Αν, επομένως, κάποιοι «πονοψυχιάρηδες» Ελλαδέζοι σήμερα «πέφτουν απ’ τα σύννεφα» με την εκδηλωμένη ανθελληνική κακία της συγκεκριμένης ράτσας (εδώ, περίπου από το 3′ 20 ‘ ‘ καί μετά), από μένα έχουν την προτροπή καί την άδεια να πάνε νά.
. . . . . . . . . . .
Το έθνος μας έφτασε σ’ ένα κομβικό σημείο· ένα σταυροδρόμι, όπου «παίζει τα ρέστα του». Καί: ή θα επιζήσει, ή θα εξαφανιστεί τελείως. «Μέσο όρο» απ’ ανάμεσα, δεν έχει.
Επιπροσθέτως, δεν έχουμε πολύ χρόνο ν’ αποφασίσουμε τί θέλουμε – γιά τους περισσότερους …»συμπολίτες μου» μιλάω, γιά το έθνος μας ως σύνολο, διότι η αφεντιά μου αυτά τα θέματα τά ‘χω ξεκαθαρίσει πρό πολλού. Θα έλεγα πως δεν έχουμε κάν χρόνο, δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναμονής, διότι ήδη είμαστε στο «καί μισή».
Όποιος, επομένως, θέλει να συνεχίσει να δείχνει οίκτο σε αλλοδαπά / αλλόφυλα δηλητηριώδη φίδια, από μένα ελεύθερα. Όπως, όμως, είμαι κι εγώ ελεύθερος να τραβήξω τον δικό μου εθνοπρεπή δρόμο.
Αλλά, ειλικρινά σας λέω! Ούτε θα περιμένω να βάλουν μυαλό όσοι δεν έχουν …καί δεν θέλουν να βάλουν (συνεχίζοντας τις μαλακίες περί «κακομοίρηδων», που δήθεν πρέπει να τους έχουμε στα ώπα-ώπα, λες καί τους το χρωστούσαμε), ούτε θα με νοιάξει η τύχη τους.
ΤΕΛΟΣ
. . . . . . . . . . .
Υγ: Από την όλη ιστορία, βγαίνει κι ένα καλό: αυτά που έγιναν, ήταν απλώς πρόβα ετοιμότητας – καί όχι γενική. Γενική, ούτε κάν – κι ας τη χαρακτηρίζουν έτσι κάποιοι υποψιασμένοι. Απλώς, τα γεγονότα αυτά εντάσσονται σε (καθημερινές) ανθελληνικές ενέργειες «χαμηλής εντάσεως»· δηλαδή, σε διαρκές καί επίμονο «ροκάνισμα» υπομονής καί αμυντικών αντανακλαστικών των Ελλήνων. Η πίεση στη χύτρα ανέβηκε, επειδή ο εμβάτσος σημάδεψε όπως έπρεπε, καί πυροβόλησε· αλλοιώς, δεν θα συνέβαινε τίποτε. Μόνον ο βενζινάς θα θρηνούσε ένα εικοσάρικο.
Το πότε θα έχει δοθεί το σύνθημα γιά γενική κινητοποίηση των τριών εχθρικών παρακρατικών στρατών, θα το καταλάβουμε (ενστικτωδώς, έστω) κι από άλλα «συμφραζόμενα», τα οποία εδώ δεν υπήρξαν.
Ποιά «συμφραζόμενα»; Τί σημάδια να περιμένουμε;
Δεν λέω περισσότερα δημοσίως. Ο πόλεμος πρωτίστως είναι πόλεμος μυαλών. Σιγά μην ανοίξω τα χαρτιά μου στον κάθε πονηρό του Διαδικτύου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου