Όπως ανέφερα πρόσφατα , η κατάσταση στο κατεχόμενο Κόσοβο από το ΝΑΤΟ επιδεινώνεται γρήγορα (δείτε εδώ και εδώ ). Η ταπείνωση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ωθεί τους ηγέτες του ΝΑΤΟ να προσπαθήσουν να αποδείξουν την «πολεμική τους ανδρεία» και τον «ανδρισμό» τους, απόσπασμα, «κατά καιρούς οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να μαζεύουν μια άθλια μικρή χώρα και να την πετάξουν σε έναν τοίχο μόνο και μόνο για να αποδείξουμε ότι είμαστε σοβαροί » (Michael Ledeen). Και, πάλι, οι Αγγλοσιωνιστές θέλουν να επιτεθούν σε μια ορθόδοξη χώρα για να «δείξουν στη Ρωσία» τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια (Στρόμπ Τάλμποτ).
Το ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να αισθάνεται ότι ο χρόνος (ακόμα και τα αποθέματα πυρομαχικών!) εξαντλείται: αυτή τη στιγμή η Ρωσία δεν μπορεί να βοηθήσει τη Σερβία με άλλο τρόπο από το να εκφράσει την πολιτική υποστήριξη της Ρωσίας. Επιπλέον, η γεωγραφία μπορεί να είναι κατάρα και η Σερβία βρίσκεται βαθιά μέσα στο έδαφος του ΝΑΤΟ, περικυκλωμένη από όλες τις πλευρές από εχθρούς που έχουν τα μέσα να εμποδίσουν τη Ρωσία να προσφέρει οποιαδήποτε άλλη μορφή υποστήριξης εκτός από τα λόγια.
Η ίδια η Σερβία θα μπορούσε εύκολα να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες του UCK, αλλά αυτό θα πυροδοτούσε σχεδόν σίγουρα μια επίθεση αντιποίνων του ΝΑΤΟ και, αντικειμενικά, η Σερβία δεν έχει τις δυνατότητες να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ. Οι άνθρωποι στο Mons το ξέρουν αυτό, και έτσι προκαλούν όσο μπορούν όσο ακόμα μπορούν.
[Πλάγια γραμμή: μόλις η ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία καταστεί αδύνατο να συσκοτιστεί ή να απορριφθεί, τότε το ΝΑΤΟ θα πρέπει βασικά να τρέξει, όπως ακριβώς έκανε στην Καμπούλ. Μόλις συμβεί αυτό, το Κοσσυφοπέδιο (και η RS στη Βοσνία) θα απελευθερωθούν .]
Υπάρχουν πολλοί παραλληλισμοί μεταξύ της κατάστασης στην Ουκρανία και της κατάστασης στο Κοσσυφοπέδιο, με κυριότερο ότι και στις δύο περιπτώσεις η Δύση προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο για να προετοιμαστεί για πόλεμο (τον οποίο εκτέλεσαν με επιτυχία κατά των «προστατευόμενων περιοχών» του ΟΗΕ στην Κροατία). . Η πρόσφατη παραδοχή της Μέρκελ ότι το μοναδικό σημείο της Συμφωνίας του Μινσκ ήταν να δώσει χρόνο για να προετοιμάσει την Ουκρανία για πόλεμο (κατάφεραν με κάποιο τρόπο να παραβλέψουν ότι η Ρωσία θα χρησιμοποιούσε τον ίδιο χρόνο για να προετοιμαστεί ΚΑΙ για πόλεμο) επιβεβαίωσε τώρα το ακόλουθο εννοιολογικό σχέδιο:
- Ξεκινήστε προσποιούμενοι ότι θέλετε να μεσολαβήσετε για κάποια ημι-εύλογη συμφωνία που, αν και δεν είναι τέλεια, θα διατηρούσε την ειρήνη και θα έδινε χρόνο για διαπραγματεύσεις (το έκαναν με τους Παλαιστίνιους, τους Σέρβους, τους Ρώσους και πολλούς άλλους!).
- Στη συνέχεια, σπάστε τους όρους αυτής της συμφωνίας ξανά και ξανά και τολμήστε την άλλη πλευρά να "κάνει κάτι γι' αυτό".
- Εάν οι άλλες πλευρές δεν κάνουν τίποτα, συνεχίστε να προκαλείτε έως ότου η συμφωνία είναι ξεκάθαρα νεκρή, τότε αφήστε τον πληρεξούσιό σας να επιτεθεί ως «αντίποινα» σε κάποια υποτιθέμενη «παραβίαση» από την άλλη πλευρά. Και αν ο πληρεξούσιός σας είναι αδύναμος και ως επί το πλείστον ικανός να δολοφονεί αμάχους, δώστε τους την πλήρη υποστήριξη του ΝΑΤΟ (που στο Κοσσυφοπέδιο έγινε η «αεροπορία του UCK»).
- Εάν η άλλη πλευρά προλάβει την επίθεσή σας, κατηγορήστε την ότι παραβίασε τους όρους της συμφωνίας και επιτεθείτε της ως «αντίποινα».
- Επαναλάβετε μαντρικά ότι η «Χώρα Χ» (Κόσοβο ή Ισραήλ, ίδια διαφορά) έχει το «δικαίωμα» να «αμύνεται» από «επιθέσεις», αλλά ποτέ δεν αναγνωρίζει το ίδιο δικαίωμα στην άλλη πλευρά.
Στην περίπτωση της Σερβίας, όλα αυτά γίνονται πολύ χειρότερα από τις πολιτικές «πολλαπλών διανυσμάτων» της κυβέρνησης Βούτσιτς, η οποία, αφενός, επιδιώκει ένταξη και υποστήριξη στην ΕΕ και, αφετέρου, έχει να αντιμετωπίσει την εξοργισμένη κοινή γνώμη. Για να λέμε την αλήθεια, η οικονομία της Σερβίας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τους γείτονές της, οπότε κάθε αντιληπτός «υπερβολικός πατριωτισμός» (ανεξάρτητα από το πόσο ελάχιστος και έστω χωλός) θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη πιο καταστροφικές κυρώσεις από μια ενωμένη Δύση που έχει την κόλαση που θέλει να σπάσει κάθε κυρίαρχη χώρα. εκεί.
Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι η ΕΕ/ΝΑΤΟ είναι και τα δύο μέρη στη σύγκρουση ΚΑΙ ο δικαστής και η κριτική επιτροπή που έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν οτιδήποτε ή να αγνοούν τυχόν παράπονα.
Βλέπουμε τώρα το περίεργο θέαμα του Βούτσιτς να ζητά από την KFOR (τη δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο) την « άδεια άσκησης δικαιώματος » (;) που της χορηγήθηκε από το ψήφισμα 1244 του ΣΑΗΕ, το οποίο επιτρέπει στη Σερβία να στείλει 1000 δυνάμεις αστυνομίας/ασφάλειας στο Κοσσυφοπέδιο. Ζητώντας αντί να ενημερώνει την KFOR, ο Βούτσιτς προσπαθεί εξίσου σκληρά να εμπνεύσει τις αρχές της KFOR να ενεργήσουν με λίγη ευπρέπεια. Πολύ αμφιβάλλω αν αυτό θα λειτουργήσει.
Και ακόμη και το γεγονός ότι ο Βούτσιτς έκανε αυτό το αίτημα αφού οι Αλβανοί έστειλαν 1000 δικές τους δυνάμεις στον σερβικό θύλακα στο Κοσσυφοπέδιο δεν θα βοηθήσει τον Βούτσιτς με κανέναν τρόπο: η Δύση έχει δείξει την πραγματικά εκπληκτική της ικανότητα να είναι επιλεκτικά τυφλός όχι μόνο κατά τη διάρκεια του Πόλεμος ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ εναντίον του σερβικού έθνους τη δεκαετία του 1990, αλλά ακόμη και τόσο αργά όσο οι «επιλεκτικά τυφλοί» «παρακολουθούν» τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και άλλοι «παρατηρητές» στο LDNR ή οι «επιλεκτικά τυφλοί» επιθεωρητές του ΔΟΑΕ στο ZNPP.
[Οι παραλληλισμοί μεταξύ Μπαντεράσταν και « Κοσόσο » είναι πολυάριθμοι και εντυπωσιακοί, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι και στις δύο περιπτώσεις αυτά τα καθεστώτα διοικούνται από τρομοκράτες και τραμπούκους που βγάζουν εκατομμύρια από διάφορα χρηματοοικονομικά σχήματα, ακόμη και από την εμπορία οργάνων. Και οι δύο οντότητες διοικούνται από «τους γιους των σκύλων μας» και, ως εκ τούτου, παίρνουν πέρασμα σε όλα, από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα έως τις μεγάλες στρατιωτικές προκλήσεις, όλα, φυσικά, στο όνομα της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και κάθε τι καλό κάτω από τον ήλιο. Προτείνω ότι το εξής μπορεί να είναι ένας ενδιαφέρον εμπειρικός κανόνας: « δείξε μου τους πληρεξούσιους σου και θα σου πω ποιος είσαι ». Μια Ηγεμονία που ομοσπονδία, χρηματοδότησε, εκπαίδευσε και εμπλεκόταν με την Αλ Κάιντα/ISIS δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να αντιμετωπίσει τους τραμπούκους στην εξουσία στο Κίεβο ή την Πρίστινα, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι τελευταίοι]
Θα συγχωρεθεί κανείς αν σκεφτεί ότι τα ψηφίσματα του ΣΑΗΕ δεν μπορούν να αγνοηθούν, αλλά, στην πραγματικότητα, μπορούν πολύ (ρωτήστε τους Ισραηλινούς!). Εάν ένα μέλος του ΣΑΗΕ διαμαρτυρηθεί για παραβίαση, μπορείτε πάντα να υπολογίζετε σε βέτο του ΣΑΗΕ από εκπροσώπους ΗΠΑ/ΕΕ/ΝΑΤΟ.
Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή η Σερβία απλά δεν μπορεί να βοηθήσει τη σερβική μειονότητα στο Κοσσυφοπέδιο. Ακόμα κι αν ο Βούτσιτς αποφάσισε να απορρίψει τα αιτήματα και τα διατάγματα της Αυτοκρατορίας, η Σερβία δεν μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να διαμαρτυρηθεί προφορικά.
Λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικά εκπληκτική ικανότητα των λαών της Ευρώπης να είναι επιλεκτικά τυφλοί, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι όποιες σερβικές διαμαρτυρίες θα πέσουν στο κενό. Οι ίδιοι Ευρωπαίοι που έριξαν ωκεανούς από κροκοδείλια δάκρυα για τον «βομβαρδισμό του Σεράγεβο» ή, καλύτερα, τη «γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα» δεν παρατήρησαν απολύτως *τίποτα* κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών στα οποία οι Ukronazi χρησιμοποίησαν τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις (σε ευθεία παραβίαση των ουκρανικών Σύνταγμα) να δολοφονήσει, να ακρωτηριάσει, να απαγάγει, να βασανίσει, ακόμη και να χτυπήσει με βαλλιστικούς πυραύλους τους πολίτες του Ντονμπάς.
[Πλάγια γραμμή: Δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι Ευρωπαίοι μισούν τόσο πολύ τους Ρώσους και τους Σέρβους είναι επειδή, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους, οι Ρώσοι και οι Σέρβοι δεν δέχτηκαν ποτέ να γίνουν σκλάβοι καμίας αυτοκρατορίας. Σε κάποιο, πιθανώς υποσυνείδητο επίπεδο, οι Ευρωπαίοι πρέπει να αισθάνονται ότι σε σύγκριση με τους Ρώσους και τους Σέρβους μοιάζουν με αξιολύπητοι, συντετριμμένοι, σκλάβοι χωρίς αίσθηση υπερηφάνειας ή ακόμη και ταυτότητας. Με απλά λόγια: Ρώσοι και Σέρβοι κάνουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να μοιάζουν με τα « μεγάλα ύπτια πρωτοπλασματικά ζελέ ασπόνδυλων » (για να χρησιμοποιήσω την πολύ ακριβή περιγραφή του BoJo) που είναι όλοι τόσο πολύ.]
Το να περιμένουμε από τους Ευρωπαίους να επιδείξουν έστω και λίγη ευπρέπεια θα ήταν απολύτως αφελές. Είναι πολύ απασχολημένοι με το να μισούν και να παγώνουν…
Όμως ο χρόνος για τις Ηγεμονίες τελειώνει.
Μόλις η ήττα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία καταστεί αναμφισβήτητη, ο οργανισμός θα γίνει γρήγορα άσχετος και ανίκανος να συμφωνήσει για άλλη μια στρατιωτική επιχείρηση. Όσο για τις ΗΠΑ, έχοντας χάσει το «φύλλο συκής» που τους παρέχει το ΝΑΤΟ, είναι απίθανο να έχουν ό,τι χρειάζεται για να επιτεθούν στη Σερβία, όχι αφού ηττηθούν ολοκληρωτικά στην Ουκρανία (η κατάρρευση του ΝΑΤΟ θα προκαλέσει επίσης μια μεγάλη κρίση στο εσωτερικό της ΗΠΑ).
Το πρόβλημα για τη Σερβία είναι ότι θα χρειαστεί χρόνος (πολλοί μήνες, πιθανώς μερικά χρόνια) για να καταστρέψουν πλήρως το ΝΑΤΟ, ενώ δεν θα πυροδοτήσουν έναν πλήρους κλίμακας ηπειρωτικό πόλεμο στην Ευρώπη. Και, ας είμαστε ειλικρινείς εδώ, εάν οι Ρώσοι μπορούν τώρα να «αποστρατικοποιήσουν» το Μπαντεράσταν, η σερβική μειονότητα στο Κοσσυφοπέδιο δεν μπορεί.
Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι Σέρβοι σε αυτή την κατάσταση;
Το να μην κάνετε τίποτα θα ενδυναμώσει μόνο τον τρομοκράτη του UCK και τα δυτικά αφεντικά τους και θα άφηνε ανυπεράσπιστη την πολύπαθη Σερβική μειονότητα στο Κοσσυφοπέδιο.
Η κίνηση των δυνάμεων, ακόμη και αν επιτρέπεται πλήρως από το ψήφισμα του ΣΑΗΕ, θα κινδύνευε να πυροδοτήσει μια μεγάλη οικονομική και στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ στη Σερβία.
Εκκένωση Σέρβων αμάχων από το Κοσσυφοπέδιο; Θεωρητικά αυτό θα ήταν μια επιλογή, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι για τον σερβικό λαό το Κοσσυφοπέδιο είναι πραγματικά ιερό έδαφος και ότι πολλοί θα αρνούνταν να φύγουν. Επίσης, το άδειασμα του Κοσσυφοπεδίου από τη σερβική του μειονότητα θα ενθάρρυνε μόνο τον UCK και τους προστάτες του. Τέλος, όταν οι Ρώσοι εκκένωσαν τους πολίτες τους από τη Χερσώνα, ήταν τουλάχιστον αξιόπιστο ότι αυτή ήταν μια προσωρινή κίνηση και ότι ο ρωσικός στρατός θα επέστρεφε, νωρίτερα παρά αργότερα. Αλλά στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου, η Σερβία είναι το πιο αδύναμο μέρος και θα παραμείνει έτσι μέχρι:
- Η Σερβία ανακτά την κυριαρχία της (αυτή τη στιγμή η Σερβία βασικά διοικείται από τη Δύση, εξ ου και οι απειλές από πολιτικούς της ΕΕ όπως ο Baerbock)
- Επανενώνεται με ιστορικά σερβικά εδάφη στο Μαυροβούνιο, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο
- Οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ είναι αποστρατιωτικοποιημένες και αποναζοποιημένες, τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Όλα αυτά θα συμβούν, το πρόβλημα είναι *όταν*. Σίγουρα δεν ξέρω.
Αυτό που ξέρω είναι ότι το σερβικό έθνος έχει επιβιώσει από απολύτως φρικτές και μάλιστα απροκάλυπτα δαιμονικές διώξεις τόσο από τους Οθωμανούς, τους Άγγλους όσο και από τους Λατίνους (ο Πάβελιτς, όπως ο Μπαντέρα, ο Φράνκο ή ο Πετέν, ήταν καθαρό προϊόν του Παπισμού, σε αντίθεση με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι που ήταν αντίστοιχα ειδωλολάτρης και άθεος).
Στην παρούσα κατάστασή τους, οι Σέρβοι ίσως χρειαστεί να αποδεχτούν την πολύ πραγματική πιθανότητα οπισθοδρομήσεων που θα πρέπει να ανεχτούν, έστω και προσωρινά. Η Δύση έχει επίσης διχάσει με μεγάλη επιτυχία το σερβικό έθνος για να το κυβερνήσει καλύτερα (τι άλλο είναι νέο;). Οι Σέρβοι γνωρίζουν ότι μόνο η ενότητα μπορεί να σώσει τη Σερβία, και θα επιδιώξουν αυτήν την ενότητα, ακόμη κι αν αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες. Αλλά τελικά, και αναπόφευκτα, το σερβικό έθνος θα επιβιώσει από αυτή τη βαθιά κρίση: θυμόμαστε την υπόσχεση του Χριστού ότι « αν αυτός που θα υπομείνει μέχρι το τέλος, αυτός θα σωθεί ».
Αντρέι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου