Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ!!
Το παρόν πόνημα αφιερώνεται στον "Λουκάνικο":
ΥΠΟΠΤΕΥΟΜΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΝΑ ΒΑΖΩ ΛΙΓΟ (ΣΚΥΛΕ) ΜΥΑΛΟ
Πού είσαι ρε παίδαρε; με ρώτησε ο φίλος μου, κοιτώντας με στα μάτια.
Βγήκα μια βόλτα, για να πάρω λίγο αέρα και να σπάσω την κάπως την νικοτίνη, τού απάντησα. Τόση ώρα που μιλούσαμε, δεν πρόσεξες ότι φουμάρω;
Κόψε ρε μπαγάσα τις βόλτες, εδώ υπάρχουν κάποιοι, που ζητάνε το δεύτερο μέρος και συ μού εξαφανίζεσαι. Ή μήπως ήθελες να σκεφτείς ξανά αυτά που λέγαμε; Τι τον θέλεις τον αέρα έξω; Καλύτερα είναι να φορέσεις φιάλες οξυγόνου, γιατί εκεί που θα πάμε τώρα, είναι ο αέρας πυκνός, πρόσθεσε ο σκύλος.
Φοβάμαι ότι θα με μπουκώσεις, τού είπα.
Πυκνός είπα δικέ μου. Όχι αποπνικτικός, αποκρίθηκε, κλείνοντας το μάτι.
Δικέ σου; Με κατάντησες ιδιοκτησία ενός σκύλου, ενώ οι περισσότεροι σκύλοι είναι ιδιοκτησία κάποιου ανθρώπου, παραπονέθηκα.
- Έλα ρε μεγάλε, οι σκύλοι κρύβουμε αυτό που οι γάτες επιδεικνύουν. Γουστάρουμε να είμαστε δοτικά όντα, γι αυτό νομίζετε, ότι εξασκείτε επάνω μας κυριαρχία. Δεν έχεις ακούσει την ρήση που λέει, ότι λαός που καταπιέζει, καταπιέζεται; Σκέψου λιγάκι αυτά που έγραψες για το ντόμπερμαν στο πρώτο μέρος. Και εσείς οι άνθρωποι σκυλιά είσαστε, φίλε μου. Και δεν στο λέω αυτό με απαξίωση. Επιθυμώ μόνο να δείξω, ότι σε ίδιους δρόμους μάς παρασύρουν και τούς δυο κάποιοι, οι ίδιοι και ίδιοι. Δεν έχεις ακούσει, ότι τα πειράματα για την διερεύνηση των ανακλαστικών, τα έκανε ο Παβλόφ με σκυλιά, πριν εφαρμόσουν τα συμπεράσματα αυτών των ερευνών επάνω στο δικό σας τομάρι οι λεγάμενοι; Όταν μάς έφερναν οι ερευνητές τού Παβλόφ το κόκκινο κουτί, που είχε μέσα το κόκαλο, όταν το άνοιγαν, εμείς βγάζαμε την γλώσσα μας έξω. Όταν όμως μάς το έφεραν μετά άδειο, εμείς πάλι βγάλαμε την γλώσσα μας, πριν καν το ανοίξουν. Αυτό απέδειξε η μελέτη των ανακλαστικών.
Έλα, ρε μεγάλε, τού είπα. Τι σχέση έχουμε εμείς οι άνθρωποι με τα κόκαλα και τα κόκκινα κουτιά;
Είσαι καλά δικέ μου, ρώτησε ο σκύλος χαμογελώντας. Δεν έχεις ακούσει τίποτε για την υποβολή, τα κέντρα αυτόματης λειτουργίας τού εγκεφάλου και για την επιβολή μαζικής ψύχωσης επάνω σας;
Σταμάτα, τού είπα. Θα με τρελάνεις. Εμείς έχουμε πολύ μεγαλύτερο κρανίο από εσάς και κάμποσα δράμια μεγαλύτερο εγκέφαλο.
Ο σκύλος κατέβασε ειρωνικά την μουσούδα του. Τα κέντρα, που έχουμε εμείς στον εγκέφαλό μας, συνέχισε, εσείς δεν μπορείτε ούτε να τα ονειρευτείτε. Πώς έκλεισε το φως ο παππούς σου ρε ζωντόβολο το Δεκέμβριο του 41, πριν βομβαρδίσουν τα στούκας τής βέρμαχτ; Τα γοερά ουρλιαχτά των σκύλων ολόγυρα δεν ήταν αυτά, που τον προειδοποίησαν; Ή μήπως νομίζεις, ότι σώνει και καλά θα είχες γεννηθεί, εάν εμείς δεν σάς είχαμε προειδοποιήσει τότε. Μπορεί η μανούλα σου να ήταν κοριτσάκι, αλλά ο γέρος ήταν εργολάβος μάγκας και είχε φτιάξει το ταβάνι τού υπογείου από μπετόν. Γι αυτό την τράβηξε άρον άρον εκεί μέσα, πριν ξεκινήσουν οι δήμιοι να ρίχνουν φωτιά και θειάφι. Μού έχετε γεμίσει την πιάτσα με ινστιτούτα πρόβλεψης των σεισμών. Πότε όμως μπόρεσε κάποιος από εσάς να προβλέψει λίγες ώρες πριν ένα σεισμό, όπως εμείς, που ουρλιάζουμε, για να σάς αφυπνίσουμε σε μια τέτοια φάση; Το χειρότερο όλων όμως είναι, ότι και εσείς είσαστε τετράποδα, όπως εμείς, μόνο που δεν το έχετε καταλάβει. Και αυτό είναι το δράμα σας.
Σταμάτα ρε φίλε να μάς αποκαλείς ζωντόβολα και τετράποδα, σε παρακαλώ πολύ, είπα ενοχλημένος. Μπορεί να διαβάσει αυτήν την ανάρτηση ο Παλαιός και να μάς την πάρει, για να την δημοσιεύσει αλλού, υπογράφοντάς την. Ο Εργοδότης είναι από τής πρώτης τάξεως φιλαράκια και θα μάς βάλεις να τσακωθούμε χωρίς αιτία.
Όχι φίλε μου, επέμεινε ο σκύλος, τετράποδα είσαστε. Αναλογίστηκες ποτέ, ότι όλες οι τηλεοράσεις μετέδωσαν ακατάπαυστα το “εσείς στα τέσσερα”, που φώναζε ο Πάνος Καμμένος μέσα στην βουλή, απευθυνόμενος εκ των πραγμάτων, όχι μόνο σε όλους τούς βουλευτές, αλλά μέσω των οθονών σε όλο τον πληθυσμό τής χώρας; Αυτοί είναι οι μέθοδοι, που επιβάλουν οι τεχνικοί τής εξουσίας μέσω τής κοινωνικής μηχανικής την υποβολή εντολών επάνω σας, χωρίς να παίρνετε είδηση τι συμβαίνει πραγματικά, κάνοντάς σας, όχι να γονατίζετε μόνο, περπατώντας στα τέσσερα, αλλά να έρπετε στην κυριολεξία. Διότι εσείς δεν περπατάτε καν με τα τέσσερα, αλλά έρπετε. Δεν μπορείτε να κινηθείτε ούτε στα τέσσερα, γιατί δεν έχετε πόδια. Σερνόσαστε φίλε μου και λυπάμαι βαθιά, που στο αποκαλύπτω. Το κάνω όμως μόνο από αγάπη. Γιατί εάν δεν διδαχθείτε από τα σκυλιά, δεν θα μπορέσετε μια μέρα να ορθοποδήσετε...
Έλα ρε, είπα στον σκύλο με μια αποφασιστική αντίρρηση, που έρπουμε! Μην λες σαχλαμάρες.
Ίσως άκουσες ήδη κάποια πράγματα για την κάθετη λοβοτομή, πρόσθεσε ο σκύλος συνοφρυωμένος. Όμως κανένας από εσάς δεν σκέφτηκε ποτέ την οριζόντια λοβοτομή, που σάς επιβάλουν, εδώ και χιλιετίες. Αν και τα ενέσιμα δηλητήρια, θα έπρεπε έστω την ύστατη αυτή ώρα, να σάς έχουν προβληματίσει σχετικά. Και θα στο πω έξω από τα δόντια. Σε μάς περάσατε συχνά φίμωτρα. Όμως εμείς και με αυτά μπορούμε να αναπνέουμε, Στον εαυτό σας περάσατε όμως υποχρεωτικά μάσκες, που πολύ δύσκολα μπορεί να περάσει ο αέρας από μέσα. Γι αυτό σού λέω, παρόλη την αγάπη και την εκτίμηση που σού έχω, ότι είσαστε πολύ πίσω από τα σκυλιά.
Οριζόντια λοβοτομή, τι είναι αυτό πάλι; ρώτησα σαστισμένος.
Σάς τα εξήγησε άυτά το πάλαι ποτέ ο Πλάτων, δια στόματος τού Σωκράτους, απάντησε ο σκύλος. Καλείστε όμως πλέον να τα εκτιμήσετε σε βάθος. Τι ήταν ο Πύθων στους Δελφούς, φίλε μου;
ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Έλα ρε φίλε μου τώρα, είπα. Ήλθες να μού πουλήσεις πράγματα, που τα έχω γράψει και τα έχω ξαναγράψει τόσες φορές, παρατήρησα με κάποια σχετική δυσαρέσκεια. Με ρωτάς τι ήταν ο Πύθων στο μαντείο των Δελφών; Φίδι ήταν, που συμβολίζει την κρόνια – χθόνια λατρεία. Το φίδι συνδέεται με την γη και συμβολίζει τούς χθόνιους. Τα είπαμε και τα ξαναείπαμε τόσες φορές. Αυτοί όμως εκτοπίσθηκαν ενδιαμέσως από τις Ουράνιες θεότητες. Αυτά τα έχει απαντήσει η θρησκειολογία, η μελέτη τής προϊστορίας και τής ιστορίας, η μελέτη τής μυθολογίας εδώ και αιώνες. Ή μήπως σκοπεύεις να με ενημερώσεις για τούς ερπετοειδείς; Έχω χορτάσει να τα ακούω αυτά από πολλούς άλλους. Δεν τα αμφισβητώ εν πολλοίς, όμως όλα αυτά είναι περισσότερο από γνωστά.
Άκου φιλαράκο, είπε ο πιστός φίλος μου με πολύ σοβαρό βλέμμα. Δεν θα έχανα τον χρόνο μου για να σε διαφωτίσω για τα όποια ινστιτούτα θρησκειολογίας, για τα όποια βιβλία και για τις όποιες θέσεις τής συνωμοσιολογίας. Αυτά τα γνωρίζεις ήδη. Αυτό που με ενδιαφέρει είσαι εσύ. Εσένα αγαπάω, σε σένα είμαι πιστός και γι αυτό συζητάμε μαζί τώρα. Ο Πύθωνας δεν ήταν μόνο στο παρελθόν. Εξακολουθεί να μάς αλωνίζει μέχρι σήμερα. Και ο πύθωνας δεν είναι κάτι διαφορετικό από εσένα. Ο Πύθωνας είσαι εσύ, κακομοίρη μου, ή για να το πω πιο συγκεκριμένα η οριζόντια λοβοτομή, που σού έχουν επιβάλει. Δεν πρόκειται κυρίως για κάτι, που συμβολίζει κάποιους , που από καιρό αμφισβητείς με όποιο τρόπο νομίζεις ότι γίνεται αυτό. Πρόκειται για την δική σου κατάσταση, για το δικό σου υπαρξιακό χάλι.
Θα με τρελάνεις, είπα σαστισμένος. Τι είναι αυτή η οριζόντια λοβοτομή, που ισχυρίζεσαι;
Εθίστηκες να διερευνάς και να εστιάζεις την προσοχή σου σε όσα βρίσκονται έξω από εσένα, χωρίς να ασχοληθείς με τον τρόπο, που έχει αγκυρωθεί το κακό μέσα σου. Για ποιον λόγο κήρυξε ο Σωκράτης το “εν οίδα, ότι ουδέν οίδα”; Ξέρω, έχεις γράψει παλιά, ότι ήθελε να εστιάσει την προσοχή στο Μάτριξ, Όμως τι είναι φίλε μου αυτό το καλαμπαλίκι; Για ποιον λόγο τον τράβαγε το ιερατείο τού μαντείου των Δελφών στο δικαστήριο, με την καταγγελία, ότι διαφθείρει δήθεν τούς νέους και προσβάλει τον θεό;
Άσε ρε φιλαράκι, απάντησα στον σκύλο. Αφού τα έχω γράψει ξανά και ξανά. Ο Σωκράτης αποσκοπούσε να ξεσκεπάσει τις ανθρωποθυσίες και τα τελετουργικά αίματος, που έκαναν κρυφά τα χθόνια ιερατεία. Από την μια έλεγαν, ότι ο Απόλλων είναι θεός τής αρμονίας, τής μουσικής που εξημερώνει και αυτός, που προωθεί το κάλλος. Και από την άλλη έλεγαν, ότι σκοτώνει τούς εραστές του. Τα ίδια δεν έκανε και αδελφή του η Άρτεμις; Δεν σκότωσε τον εραστή της και μετά τον μετέτρεψε σε ελάφι, επειδή τόλμησε να πάει στο κρεβάτι με μια θνητή γυναίκα; Ή μήπως δεν έχω γράψει, ότι η δάφνη, που μάσαγε η Πυθία δεν προάγεται από το “δαφνίη”, που σημαίνει η “ματωμένη”. Αίμα πίνανε οι λεγάμενοι. Η μήπως δεν έδειξα σε ανάρτηση την Δάφνη, που έβαλαν να φυτρώσει δίπλα στα καταβάσια, που λειτουργούν ακόμη και σήμερα στον Υμηττό; Δεν έγραψα, ότι οι Δελφοί αποκαλούνται με αυτόν τον τρόπο από το “δελφύς”, που σημαίνει μήτρα; Για αυτό ονομάζονται τα αδέλφια με αυτόν τον τρόπο. Επειδή είναι βγήκαν από την ίδια μήτρα. Ή δεν έγραψα, ότι ο μύθος αναφέρει, ότι δελφίνια μετέφεραν τον Απόλλωνα από την Κρήτη στους Δελφούς, επειδή το ρύγχος τους μοιάζει με μήτρα;
 | |
Ο σκύλος σοβάρεψε ακόμη περισσότερο. Χωρίς να μού αρνηθεί κάποια πρώτη μικρή συγκατάβαση, πριν ανοίξει το κουτάκι για να πέσουν οι επόμενες καρπαζιές, αναφέρθηκε σε ένα ανάγλυφο, που είχα αναρτήσει παλαιότερα. Δεν θέλω να σε μηδενίσω φίλε μου, είπε. Γνωρίζω, ότι ανάρτησες εκείνο το ανάγλυφο, που προβάλει ένα άντρα και μια γυναίκα, που βρίσκονται στην αυλή τού σπιτιού τους, τρώγοντας και πίνοντας τού καλού καιρού, χαιρετώντας με στόμφο και επιδεικτικά την πομπή των τελετουργικών ανθρωποθυσιαστών που περνάνε από μπροστά τους. Μπροστά σέρνει την ανθρωπομάζα των κερατάδων η μεγάλη μορφή που επιβάλλεται, και που είναι ο “σεβάσμιος” τελετάρχης. Μέσα στα ιμάτιά του έχει κλείσει το παιδί, που το πάνε για σφαγή, ενώ ο γόνος τής οικογένειας πέφτει στα πόδια του και τον προσκυνάει, μέχρι να έρθει και η δική του σειρά κάποτε, να τον περάσουν κάτω από τελετουργικό εγχειρίδιο. Ακολουθούν γυμνοί, κρατώντας θύρσους και το κακό συναπάντημα, οι τζάμπα μάγκες, που τελούν τα σεξουαλικά όργια τού δράματος, για να φτιάξουν αδρεναλίνες, τύπου ασθενούς αδρενοχρώματος, γιατί το χοντρό αδρενόχρωμα θα προέλθει από το θύμα. Και στο τέλος ακολουθούν οι γονείς τού παιδιού. Ο κωλόγερος πατέρας, βαστάει την μητέρα, που είναι έτοιμη να σωριαστεί στο έδαφος από τον απερίγραπτο πόνο. Ναι, το δείχνει ολοφάνερα με συμβολισμούς αυτό το ανάγλυφο: ΟΛΟΙ ΤΑ ΞΕΡΑΝΕ ΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ. Όχι από τον φόβο των Ιουδαίων, όπως κατ' ευφημισμόν λένε κάποιοι, αλλά από φόβο των μηχανισμών που υπηρετούσαν (και εξακολουθούν να υπηρετούν) την λερναία ύδρα. Άσε γιατί τα έχω πάρει στο κρανίο και θα αρχίσω να γαυγίζω άγαρμπα. Όμως σού λέω, ότι παρόλο που ανέδειξες αυτά τα αίσχη, εξακολουθείς να κοιμάσαι. Ναι ρε, κοιμάσαι. Γιατί κλάνανε πατάτες όλοι αυτοί, μπροστά στα αίσχη; Για ποιον λόγο τούς είχε κυριαρχίσει ο φόβος και ο τρόμος; Αυτό γινόταν, γιατί είχαν υποστεί οριζόντια λοβοτομή, που δεν μπόρεσες να διακρίνεις μέχρι σήμερα. Γιατί ο βασικός θεός στους Δελφούς δεν ήταν ο Απόλλων, αλλά ο Πύθων ρε ζωντόβολο, που βρισκόταν μέσα στον ομφαλό. Και άσε τώρα ήσυχο τον αφαλό σου. Άκου αυτά που σού εξηγώ και πάρε τα χέρια σου από τον αφαλό σου. Γιατί πιάνεις την κοιλιά σου, ρε;
Έχω την αίσθηση, ότι θέλω να ξεράσω, είπα.
Άσε τα σάπια, είπε κοφτά ο σκύλος. Αναλογίστηκες ποτέ πόσα κύτταρα με συνάψεις εγκεφαλικού τύπου έχεις στο στομάχι και πόσα έχεις στην καρδιά; Όταν στενοχωριέσαι ρε ζωντόβολο, παθαίνεις πονοκέφαλο; Δεν είναι το στομάχι και το στήθος, που σού σε πονάνε τότε;
Άκου το λοιπόν φιλαράκι, για μην μακρυγορούμε, είπε σκύλος με ύφος, σαν να ήθελε να μεταδώσει κάτι πολύ σημαντικό. Ήρεμος πια, ώστε να δώσω βάση. Το φίδι δεν μπορεί να το σκοτώσει κανείς, διότι είναι απαραίτητο και φτιάχτηκε, για να επιτελεί ένα συγκεκριμένο σκοπό. Είναι πολύ χρήσιμο. Πρόκειται για τον ερπετικό εγκέφαλό μας. Αυτός υπάρχει και λειτουργεί από την πρώτη καταβολή τα ανθρώπου. Ρυθμίζει τα ένστικτά μας, για να αντιδράσουμε ακαριαία, μόλις παρουσιαστεί κάποιος κίνδυνος. Αλλά και για να επιβιώσουμε, όσο αφορά τα στοιχειώδη. Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να επιβιώσει ο άνθρωπος, μέσα στις αντιξοότητες τής φύσεως. Βρίσκεται στην κάτω πλευρά τού εγκεφάλου και αποτελεί την βάση του. Στην πορεία τού χρόνου ο άνθρωπος ανέπτυξε ολοένα και περισσότερο με την άνοδο των δραστηριοτήτων και την προσπάθεια μιας πλέον λελογισμένης και σκόπιμης ικανοποίησης των αναγκών εκείνα τα στρώματα, που βρίσκονται πάνω από αυτόν και που αφορούν την νόηση, την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την αίσθηση τής έγκαιρης προετοιμασίας για επερχόμενες αντιξοότητες, την προώθηση τής αισθητικής έκφρασης με ανάπτυξη των καλών τεχνών, τα κέντρα, στα οποία στηρίζεται η ανάπτυξη των τεχνών, των επιστημών, τής φιλοσοφικής και μεταφυσικής αναζήτησης και τα παρόμοια. Αυτά καλούνται να θέσουν στην υπηρεσία τους τα ένστικτα, να τα αξιοποιήσουν και να τα ελένξουν. Έτσι πέρασαν επάνω από τον ερπετικό εγκέφαλο ένα νοητό μηχανισμού ελέγχου, μια λειτουργική νοητή μεμβράνη. Το φίδι είναι πολύ χρήσιμο και άμεσα συνυφασμένο με την ύπαρξή μας, διότι σε αυτό εδράζεται και το ένστικτο τής επιβίωσης. Το φίδι όμως πρέπει πάντοτε να ελέγχεται από τα ανώτερα κέντρα, να υποτάσσεται σε αυτά και να τα υπηρετεί. Όταν όμως αυτονομηθεί, όταν διαρρηχθεί η μεμβράνη ελέγχου, τότε ο άνθρωπος μετατρέπεται σε θηρίο και ερπετό. Τότε πρόκειται για επιβολή οριζόντιας λοβοτομής. Και το φίδι μετατρέπεται σε Πύθωνα. Οι πυθώνειες οντότητες δικέ μου, δεν χρειάζονται πειθώ, για να πειθαρχήσουν. Η συνειδητή πειθαρχία είναι κάτι σπουδαίο. Όταν όμως η προσαρμογή επιβάλεται με τεχνάσματα, πρόκειται για πυθαρχία, για απόλυτο έλεγχο τής παραμερισμένης προσωπικότητας τού ανθρώπου από τον Πύθωνα. Δεν είναι η ανθρωποθυσία και τα τελετουργικά αίματος ο κύριος τρόπος που μάς εξοντώνουν. Με την οριζόντια λοβοτομή έχουμε εξοντωθεί στην ουσία ήδη, ενώ νομίζουμε ότι υπάρχουμε. Να ζει κάποιος σαν άνθρωπος είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να σέρνεται, ή αν επιθυμείς, όπως συνήθως λέγεται, να άγεται και να φέρεται. Αυτό επιδιώκουν μόνιμα οι δυνάστες μας. Το ανάφερες εξ άλλου και ο ίδιος, ότι το ντόμπερμαν μετέτρεψαν σε θηρίο κάποιοι “εκπαιδευτές”. Ο ερπετικός εγκέφαλος συνδέεται και με κάποιες συνάψεις στο στομάχι. Εκεί βρίσκεται και η ζωϊκή βάση μας. Η ζωική. Εάν αυτή μετατραπεί σε ζωώδη, ή ακόμη χειρότερα σε κτηνώδη, έχει λάβει χώρα λοβοτομή. Το κέντρο αυτό ονομάζουν οι Ιάπωνες “χάρα”. Αυτός ο ολοσχερής τρόπος αυτοκτονίας είναι γι αυτούς να σχίσουν το χάρα, να κάνουν χάρα-κίρι. Όμως σε αυτήν την περιοχή δεν εδράζεται μόνον το ένστικτο, αλλά και η απώτερη σοφία. Εκείνη η πολιτιμότατη σοφία, που ανταποκρίνεται στο απλό και αυτονόητο, ενώ εμείς επιμένουμε να την παραβλέπουμε και να την προσπερνάμε. Γι αυτό εγκαλεί ο Ζεν Βουδισμός, αυτούς που ακολουθούν την ατραπό του, να κατανοήσουν την σοφία τού “Κοάν” με ΄την κοιλιά. Η αλήθεια και το ψεύδος απέχουν έτη φωτός μεταξύ τους. Η δημιουργία όμως τοποθέτησε τις έδρες τής κυριαρχίας τους την μια δίπλα στην άλλη. Στο Μάρτιξ αδελφέ μου τοποθετήθηκαν δυο πόμολα, το ένα δίπλα στο άλλο. Καλούμαστε να εντοπίσουμε και να αδράξουμε το σωστό.
Πώς είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτό; ρώτησα.
Ενεργοποιώντας τον οφθαλμό, απάντησε ο σκύλος.
Εννοείς το λεγόμενο “τρίτο μάτι”; ρώτησα.
Όχι, αποκρίθηκε ο φίλος μου. Ας μην τα μπερδεύουμε. Εννοώ τον οφθαλμό τής καρδιάς.
Τι είναι αυτό; ρώτησα.
Έκανε κάποια σχετική αναφορά ο Εξυπερί στον “Μικρό Πρίγκιπα”. Αλλά εάν τα εξαντλήσουμε αυτά εδώ και τώρα, τι θα γράψεις στο τρίτο μέρος αυτού τού θέματος; με ρώτησε κλείνοντάς μου το μάτι ο φίλος μου. Σκυλίσια ζωή και ξερό ψωμί, ρε μπαγάσα. Τώρα που βρεθήκαμε, άσε να το γλεντήσουμε λιγάκι.
διαβάστε τό πρώτο μέρος εδώ.http://bostopel.blogspot.com/2022/12/blog-post_16.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου